Soms heb ik dagen dat ik
eerder, soms al meerdere keren, bedacht heb waar ik een stukje over
ga tikken en dat ik op het moment dat ik het toetsenbord bedien over
een heel ander onderwerp begin te schrijven. Vandaag heb ik dat niet,
eigenlijk weet ik gewoon niet waar ik het over ga hebben. Maar als ik
nu zo'n oud onderwerp neem weet niemand behalve ik dat het helemaal
niet over vandaag gaat. Ik was aan het hardlopen over de Lövsjövägen
toen ik door een insect in mijn been gestoken werd, wat flink begon
te jeuken. Op dat moment dat iedereen altijd klaagt over het grote
aantal muggen in Zweden, maar dat ik daar zelden last van heb. Heel
af en toe heb ik een zoemer als ik wil gaan slapen en nu ben ik voor
het eerst sinds lange tijd weer eens gestoken. Dus het is hier zeker
niet erger dan in Nederland. Daar komt nog bij dat de stekende
insecten hier blijkbaar weinig gif hebben. De beet die ik tijdens het
hardlopen opliep was een flinke bult, maar toen ik een half uurtje
later onder de douche stond realiseerde ik mij opeens dat de jeuk
reeds verdwenen was.
