Als afsluiting van dit
weekend van festiviteiten vandaag het feestje n.a.v. mijn vaders
85ste verjaardag. Leuk om mijn ooms en tantes en de kennissen van mijn
vader weer eens te zien. Tot mijn genoegen mocht ik constateren dat
een aantal er beduidend beter uitzagen dan toen ik ze voor het laatst
zag. Het was een gezellige middag en avond, lekker gegeten en een
hele mooie locatie, de serre van 'De tuin van de vier windstreken',
het restaurant bij de plasmolens aan de Kralingse plas. Toevallig
vlak bij het punt waar gisteren een monument is onthuld voor het
eerste meerdaagse popfestival dat op het vaste land van Europa heeft
plaatsgevonden. Ik kan me er weinig van herinneren, behalve dat er
hippies door de straat liepen, maar ik was dan ook maar 7 jaar oud.
Achteraf had ik er toch graag bij willen zijn. Toevallig zag ik
vanavond op Canvas een documentaire over de 'Sound City' studio,
bekend geworden doordat Buckinham Nicks er opnamen, en nog meer nadat
de beide dames getrouwd waren en als Fleetwood Mac door het leven
gingen. In het begin van de jaren 90 was de studio op sterven na
dood, toen een zekere Kurt Corbain met zijn bandje Nirvana de
voordelen van de 24-sporen opnames inzag. Het klinkt tegenstrijdig
maar het de imperfectie ervan klinkt veel mooier dan wat er uit
digitale studio's komt. De documentaire liet mij beseffen waarom ik
veel meer van live muziek hou dan van studio opnames.
