9-1-2016
Vanmorgen met een
wandeling naar het centrum van Gela. Het bleek dat ik het meeste
daarvan gisteren al gezien had toen ik langs de boulevard was gelopen
en bovenlangs terug. Nu ben ik iets verder doorgelopen maar heb
verder hetzelfde rondje maar dan andersom gelopen. Op de terugweg een
foto gemaakt van een stukje Hollands glorie. Op de kade van de haven
lagen twee ruim 30 meter lange ketels voor de plaatselijke chemische
industrie. De ketels waren, als ik het goed begreep, in Italië
gemaakt, waarschijnlijk per schip hier aangevoerd. Maar op de sokkels
waar ze op lagen stond de naam van het bedrijf dat voor het laatste
stukje van het transport gaat zorgen, Mammoet. Na mijn wandeling
koffie gedronken en daarna boodschappen gaan doen. Dat koste even wat
tijd, in de supermarkt was een slagerij en daar moest je nummertjes
trekken. Ik had 96 en de slager was bezig met 80. Het was niet erg om
te wachten, want het was het was lang geleden dat ik een slager met
zijn vakwerk live bezig had gezien.
10-1-2016
Gisteren aangekomen
in Agrigento, onderweg naar de parkeerplaats had ik al gezien dat er
diverse archeologische resten uit de oudheid te bewonderen waren. Dat
heb ik vanmorgen ook gedaan. Eerst kwam ik bij de restanten van een
Grieks ekklesia, dat als een soort van parlement werd gebruikt. Er
was ook een museum bij, maar dat was binnen en ik vond het veel te
mooi weer om binnen naar oude stenen te gaan kijken. Verder gelopen
en waar ik de ingang van de “vallei der tempels” had verwacht,
bleek alleen maar een dienstingang te zijn. Van buitenaf was er
gelukkig al voldoende te zien. Rond de vallei gelopen op zoek naar de
echte ingang, daarbij kwam ik langs een mausoleum en de Griekse
versie van een ziekenhuis (een tempel waar men de goden om genezing
vroeg en blijkens de opgegraven artefacten lukte dat soms ook nog).
Via een weg waar mijn routeplanner mij gisteren overheen stuurde,
maar die afgesloten was vanwege een aardverschuiving, kwam ik alsnog
bij de hoofdingang van het archeologisch park. Het was een uur of 11
en om 1 uur gingen ze dicht, ik wou nog koffie drinken en had de
tempels al van buitenaf gezien, dus vond ik het beetje zonde om een
kaartje te kopen en heb ik dat dus ook niet gedaan.
11-1-2016
De dag begon wat in
mineur. Het nieuws van acht uur werd besloten met een zojuist
binnengekomen bericht, het overlijden van David Bowie. Juist vandaag
zou Virgin Radio beginnen met een speciale week over hem, in verband
met het verschijnen van zijn nieuwe album. Hoe ze dat oppakken weet
ik niet, want op de plek waar ik vanavond staat kan ik geen Virgin
Radio ontvangen Wel Radio Maria, maar dat is heel iets anders.
Ondanks het vervelende nieuws heb ik toch een mooie dag gehad. Het
grootse gedeelte doorgebracht in natuurpark Torre Salla. Daar genoten
van een heel lange wandeling. Het meest bijzondere gebeurde toen ik
over een pad liep en achter mij een ruisend geluid hoorde. Ik dacht
gelijk dat het niet het geluid van een auto was, maar ik keek toch
direct om om te zien of er wat aan kwam. Er kwam wat aan, niet over
de weg maar door de lucht. Toen ik mij omgedraaid had zag ik dat de
lucht achter mij letterlijk zwart zag van de spreeuwen. Een wolk van
duizenden vogels kwam aanvliegen, vloog op korte afstand langs mij en
weer verder. Doordat ik mijn fototoestel rond mijn nek had hangen kon
ik deze vreemde foto maken.
12-1-2016
Ik had vanmorgen
ineens een hond. Ik was aan het hardlopen, had net de pier heen en
weer gelopen toen ik haar tegenkwam. Ik had me net bedacht, dat zo'n
vissershaven een soort van luilekkerland is voor de zwerfkatten. Die
waren er dan ook plenty en ik dacht dat dat het voordeel had dat er
geen zwerfhonden waren. Tot ik dus van de pier kwam en een hond zag.
Ik ben altijd voorzichtig met honden, zeker als ik aan het hardlopen
ben, maar deze blafte niet en toonde verder ook geen agressie. Het
enige was dat ze achter mij aanliep. Ook toen ik de haven verliet en
over een weg met haarspeldbochten naar het hoger gelegen stadje liep.
Een kilometer of vijf lang bleef ze bij mij in de buurt lopen. Tot ik
in het centrum van het stadje gekomen was. Op de stoep waar ik op
liep stond een terras daar zaten twee dames met een klein keffertje
aan de koffie. Vanaf dat punt was ik mijn achtervolgster kwijt. Later
vanmorgen ging ik de stad bekijken en kwam daarbij weer langs
hetzelfde terras. De dames met het keffertje waren weg, het was
anderhalf uur later, maar naast het terras lag de hond die mij
achtervolgd had in het zonnetje te slapen.
Vandaag een foto die
ik eergisteren al heb gemaakt. Het is van de plaats waar ik de nacht
van zondag op maandag gestaan heb. Als je heel goed kijkt zie je mijn
auto midden op de schorre staan. Langs de Noordzee of Atlantische
kust zou ik mijn auto nooit op een dergelijke plaats neerzetten, maar
het getijdenverschil is hier bijzonder klein.
13-1-2016
Vanmorgen vroeg
opgestaan. Ik lag al even wakker toen ik geklop op mijn raam hoorde.
Het bleek een Pool te zijn, die ik gisteren toevallig elders in het
stadje had zien staan. Toen viel hij mij eerst op door zijn grote
Mercedesbus die door een schotelantenne en zonnescherm er als een
camper uitzag. Dat was het blijkbaar ook, maar daarnaast en bovenal
was het zijn vervoermiddel en opslagruimte voor zijn ambulante
handel. Hij had twee grote marktkramen vol met allerlei
gereedschappen en vishengels, zoveel dat ik mij afvroeg of dat
allemaal wel in die bus paste, ondanks dat het een hele grote bus
was. Vanmorgen klopte hij dus op mijn raam en vroeg me ik mijn auto
aan de andere kant van het parkeerterrein neer wou zetten, want ik
stond nu op het plekje waar hij zijn marktkraam vandaag neer mocht
zetten. Hij vroeg het vriendelijk, dus heb ik het ook maar gedaan.
Het gevolg was wel dat ik vanmorgen een uur eerder opgestaan ben. Die
extra lange dag heb ik onder andere doorgebracht in een dorpje waar
een heel vreemde kerktoren stond. In eerste instantie dacht ik dat
hij nog in aanbouw was, maar het kan net zo goed zijn dat hij al lang
klaar is maar dat de slechte staat een gevolg is van een gebrek aan
onderhoud.
14-1-2016
Vandaag heb ik op
zijn Italiaans getankt. Het werd langzamerhand noodzakelijk dat ik
ging tanken, maar de laatste kwam ik alleen tankstations tegen waar
de diesel naar mijn idee erg duur was. Vanmiddag kwam ik er een tegen
waar het 1,229 was, ook niet goedkoop, maar een redelijke prijs. Ik
wou niet wachten tot ik een goedkopere tegenkwam, dus ben ik hier
gaan tanken. Normaal gooi ik mijn tank altijd vol, maar nu deed ik
het op zijn Italiaans, ik heb voor 20 euro getankt, dus ik kan weer
een paar honderd kilometer verder komen. Het was een goede keuze,
want bij het volgende tankstation was de diesel al 3 cent goedkoper.
15-1-2016
Het regende
vanmorgen, ik moest nog een mailtje schrijven, dus heb ik dat eerst
maar gedaan. Rond 10 uur werd het droog en ben ik Trapani gaan
bekijken. Wat mij bijzonder opviel waren de vreemde openingstijden
van het postkantoor. Daarna ben ik gaan rijden en heb mijn auto een
paar kilometer verder weer neergezet. Gisteren had ik mij bedacht dat
ik de hoge berg die achter de op het platteland gelegen stad ligt wel
eens wou beklimmen. Om kwart voor twee ben ik vertrokken met als doel
de antennes die bovenop die berg stonden. Het was een hele wandeling,
om vier uur was ik boven. Daar bleek een vestingstad te liggen Erice
Antica. Tijd om hem te gaan bekijken had ik niet, want ik moest nog
naar beneden. Terug heb ik een andere route genomen. Eerst een stuk
over een geitenpaadje dat onder de, niet in bedrijf zijnde,
cabinelift liep. Ongeveer halverwege hield dat pad op, maar goed ook
want vanaf daar daalde de lift een stuk steiler. Vanaf dat punt heb
ik een slingerende bergweg gevolgd, die mij na een uur afdalen in
Trapani bracht. Vanaf daar was het nog een half uurtje naar mijn
auto, dus ik was netjes op tijd terug.
16-1-2016
Vanmiddag aan mijn
terugreis begonnen. Letterlijk, want ik heb vandaag geluncht in S.
Vito do Capo, het meest noordwestelijke puntje van Sicilië. Ik dacht
op de kaart gezien te hebben dat ik vanaf daar langs de kust richting
Palermo kon. Maar ik had het verkeerd gezien, helaas kwam ik er pas
na 10 kilometer achter toen de weg doodliep. Dus moest ik terug,
eerst die 10 kilometer en toen de 20 kilometer die ik 's ochtend had
gereden naar S. Vito do Capo. Terug in het dorp waar ik boodschappen
had gedaan kon ik eindelijk richting Palermo. Niet de hele afstand
gereden, in het stadje Castellamare wil ik blijven overnachten. Of
slapen ook gaat lukken is nog even de vraag, want het waait af en toe
dusdanig dat ik het gevoel heb dat mijn camper een kermisattractie
is.
17-1-2016
Gisteravond had ik
al een klein beetje verwacht dat ik vannacht veel last van de wind
zou hebben. 's avonds ging mijn af en toe al een beetje heen en weer
door de harde wind, maar in de loop van de nacht is het stormachtig
geworden en had ik af en toe het idee dat ik in een jol midden op zee
was beland. Het ging veel te hard heen en weer om van wiegen te
spreken, maar toch heb ik relatief goed geslapen, ik was in ieder
geval fit vanmorgen. Het was geen pretje om vandaag buiten te zijn
ondanks dat het nagenoeg de hele dag droog was. De harde wind voelde
ijzig koud aan. In de loop van de dag is de wind wat afgenomen, maar
vanavond zijn er wel wat buien geweest en tijdens die buien ging de
wind weer flink tekeer. Toch heeft de harde wind ook voordelen, de
branding is nu buitengewoon mooi.
18-1-2016
Palermo, een groot
deel van de dag heb ik rondgewandeld in de hoofdstad van dit eiland.
Een met veel groen en nog meer verkeer. Wat mij het meeste opviel was
de mate van afwisseling. Ik heb gebouwen gezien uit allerlei
verschillende periodes Van pompeuze theaters tot een liefelijke kiosk
in jugendstil. Wat ik eigenlijk het mooiste vind, zijn de gebouwen
uit de tijd van het fascisme. Met die ideologie heb ik niets, of
eigenlijk ben ik er sterk op tegen, maar de imposante gebouwen
waarbij de liniaal het belangrijkste werktuig van de architect was,
kunnen mij wel bekoren.
19-1-2016
Toen vanmorgen mijn
radio begon te spelen schrok ik ervan. Ik schrok niet wakker, maar
lag nog wat te doezelen en dacht dat het nog erg vroeg was, want het
was nog niet helemaal licht. Toch was het 8 uur, het was alleen zo
grauw dat het nog donker leek. Tijdens het hardlopen had ik wat
motregen, daarna is het echt gaan regenen en dat heeft het de hele
morgen gedaan. Iets na de middag werd het droog en kwam de zon door.
Helaas begon het rond 3 uur weer te regenen, eind van de middag was
het weer droog, maar vanavond is het weer gaan regenen. Ik zat toen
net in mijn auto nadat ik een stukje over een circuit gewandeld had.
Een oud racecircuit, dat blijkbaar over de openbare weg ging. Het was
een flink groot circuit, want er waren drie routes waarvan de kortste
72 Km was. Ik heb een foto gemaakt van de pitsstraat.
20-1-2016
Het stadje waar ik
gisteren na veel gezoek een plekje vond om te overnachten, bleek een
centrum van keramiekindustrie te zijn. Veel winkels met sierlijk
beschilderd tegelwerk, vazen, potten etc. Na wat rondgewandeld te
hebben wou ik kijken of ik ook nog een stukje de bergen in kon
wandelen. Onderweg kwam ik bordjes tegen die verwezen naar de oude
begraafplaats met keramische grafmonumenten. Dus die ben ik gaan
bekijken. Het was geen goede reclame voor de keramiekmakers van nu,
want de tand des tijds had de betegelde graven flink te pakken gehad,
een groot deel van het tegelwerk was afgesleten. Niet zo gek, want ze
zijn al meer dan 100 jaar aan weer en wind blootgesteld. Hoe lang
precies was mij niet helemaal duidelijk, maar de datums die ik zag
waren uit de jaren 70 en 80 van de 19e eeuw.
21-1-2016
Op de foto is het
helemaal niet te zien, maar ik heb hem gemaakt omdat de bergtop
helemaal volgebouwd is. Dat zie je in Italië, waar Sicilië toe
behoort, wel vaker, maar ik blijf het een vreemd gezicht vinden. Ik
ben trouwens niet in het dorp geweest, ik was aan het wandelen in de
bijbehorende Marina, dus helemaal beneden aan de kust. Vanmiddag nog
een stukje cultuur gedaan. Tijdens het wandelen kwam ik langs de
restanten van een Romeins badhuis. Op het bordje naast de
toegangspoort stond dat de toegang gratis was, dus ben ik maar even
gaan kijken. Ik liep naar binnen en keek naar de oude stenen, toen ik
de deur van het kantoortje open hoorde gaan. Er kwam een dame uit en
die bleef bij die deur staan. Ik had wel in de gaten dat het met mij
te maken had, dus ben ik naar haar toegelopen. Ondanks wat
taalproblemen maakte ze mij duidelijk dat ik eerst rond mocht kijken,
maar dat ik daarna wel even het gastenboek moest tekenen. Ik verder
kijken, de dame ging weer naar binnen en even later kwam een andere
dame naar buiten. Die sprak ook alleen Italiaans. Ze gaf me twee
folders, een met een kaartje van de stad en een over het sanctuarium,
dat alleen maar van mei tot oktober open was. Daarna bleef ze staan
en keek naar hoe ik naar de oude stenen keek. Ik was vrij snel
uitgekeken en ben toen naar het kantoortje gelopen om mij in te
schrijven. Handig zo'n gastenboek want ik kon zien dat ik de tweede
bezoeker was deze week, ook maandag was er iemand geweest. De dames
hadden dus een drukke week, maar ze konden de taken verdelen, want op
het kantoor was er nog een derde.
22-1-2016
Vanavond overnacht
ik opnieuw op een plek met uitzicht op een vulkaan. Niet de Etna dit
keer maar de Stromboli. Ik dacht van de week uit het Italiaanse
nieuws opgemaakt te hebben dat er een eruptie was bij deze vulkaan,
blijkbaar had ik het goed, want er hangt een flinke rookpluim boven
dit vulkaaneiland. Het lijkt of het eiland vlak voor de kust ligt,
maar schijn bedriegt, vanaf de plaats waar ik nu ben is het 68
Kilometer. Dus ik ga maar niet naar het eilandje zwemmen.