26-12-2015
Tweede
Kerstdag, het was een goede keuze om vandaag vanuit Rome te
vertrekken. De camping was in het noorden van de stad en ik ging naar
het zuiden, zoals verwacht stuurde mijn routeplanner mij dwars door
de stad. Door de feestdag was dat nu geen probleem, want het was dat
geen probleem. Bijkomend voordeel is dat ik voor de tweede keer dit
jaar een land bij heb kunnen schrijven op mijn lijstje met landen
waar ik ooit met mijn camper geweest ben. De route die ik kreeg
stuurde mij namelijk dwars door Vaticaanstad en, ondanks dat het
nauwelijks merkbaar is, is dat een andere staat dan Italië. In het
zuiden van Rome heb ik bij Carrefour voor 1,169 per liter mijn tank
vol met diesel gegooid en toen ben ik zuidwaarts gegaan richting
Sicilië. Ik wil in ieder geval morgen, op zondag, Napels voorbij
zijn en dat zal geen probleem zijn, wat ik zit nu in Formia, 80 Km
noordelijk van die stad. Onderweg ben ik nog even gestopt in Aprilia.
Een tijdje rondgelopen in dat stadje, waarvan de naam mij zo bekend
klonk door het motormerk. Mij verbaast over die stad, hij was zo
nieuw. De oudste gebouwen die ik er zag waren volgens mij uit de
jaren 70 van de vorige eeuw. Voor een Zoetermeer-achtige stad ten
opzichte van Rome was het te ver weg (50 Km) dus denk ik dat het een
stad is die ooit slachtoffer is geworden van een aardbeving. Maar dan
had ik toch een groot monument verwacht en iets van een oud gebouw
dat miraculeus de ramp grotendeels overleeft had en hersteld was. De
volgende keer dat ik Internet heb toch maar eens uitzoeken hoe het
zit.
27-12-2015
Sinds ik weer in Italië ben, heb ik het idee dat er een hoop veranderd is ten opzichte van vier jaar geleden. Een daarvan is het gebruik van oude bedspiralen als hek, in mijn herinnering kwam ik die vorige keer overal tegen, maar nu tot vandaag toe niet. Maar misschien is dat net als het tweede gemis iets dat meer in het Zuiden voorkomt dan in het noorden. Die tweede is zwerfafval, tot Rome viel dat wel mee, af en toe wat reclamefolders of sigarettenpakjes op de grond, maar niet hoopjes bouwafval en opengescheurde vuilniszakken langs de weg. Vandaag kwam ik dat dus wel tegen, dus ook dat zal wel iets van het zuiden zijn. Het derde punt dat veranderd is, ik mis het zeker niet, is het getoeter. Dat is ook hier in het zuiden nagenoeg verdwenen. De tijd dat de gemiddelde Italiaanse chauffeur vaker op de toeter drukte dan op de rem is over, het gebruik van de toeter is nu vergelijkbaar met Nederland. Ook hulpdiensten gebruiken hun sirene nauwelijks meer, alleen als ze echt haast hebben hoor je ze soms nog. Vier jaar geleden heb ik een keer een brandweerwagen met sirene lang zien rijden en een paar blokken verder kwam ik hem weer tegen, de bemanning zat koffie te drinken op een terras. Dat gebeurt nu dus blijkbaar niet meer.
Sinds ik weer in Italië ben, heb ik het idee dat er een hoop veranderd is ten opzichte van vier jaar geleden. Een daarvan is het gebruik van oude bedspiralen als hek, in mijn herinnering kwam ik die vorige keer overal tegen, maar nu tot vandaag toe niet. Maar misschien is dat net als het tweede gemis iets dat meer in het Zuiden voorkomt dan in het noorden. Die tweede is zwerfafval, tot Rome viel dat wel mee, af en toe wat reclamefolders of sigarettenpakjes op de grond, maar niet hoopjes bouwafval en opengescheurde vuilniszakken langs de weg. Vandaag kwam ik dat dus wel tegen, dus ook dat zal wel iets van het zuiden zijn. Het derde punt dat veranderd is, ik mis het zeker niet, is het getoeter. Dat is ook hier in het zuiden nagenoeg verdwenen. De tijd dat de gemiddelde Italiaanse chauffeur vaker op de toeter drukte dan op de rem is over, het gebruik van de toeter is nu vergelijkbaar met Nederland. Ook hulpdiensten gebruiken hun sirene nauwelijks meer, alleen als ze echt haast hebben hoor je ze soms nog. Vier jaar geleden heb ik een keer een brandweerwagen met sirene lang zien rijden en een paar blokken verder kwam ik hem weer tegen, de bemanning zat koffie te drinken op een terras. Dat gebeurt nu dus blijkbaar niet meer.
28-12-2015
Het was vandaag de dag van de mooie uitzichten. Dat ik vanmorgen met een mooi uitzicht over de baai van Agripoli zat te ontbijten was niet onverwacht, toen ik gisteren aan het eind van de middag daar mijn auto neerzette, had ik genoten van een prachtige zonsondergang. Tijdens mijn koffie vanmorgen had ik opnieuw zeezicht, ik stond op het uiteinde van een doorlopende weg. Ook mijn lunch heb ik aan zee gebruikt, toen stond ik op de boulevard van een klein stadje. Tijdens het rijden misschien nog wel meer genoten van de prachtige panorama's die ik zag. Ik zit nu in de wreef van de laars en je heb hier een buitengewoon mooi berggebied dat tot de kust doorloopt. Dat gebied doorkruiste ik via de smalle bochtige kustweg, het was inspannend rijden en goed opletten, maar dat alleszins waard.
Het was vandaag de dag van de mooie uitzichten. Dat ik vanmorgen met een mooi uitzicht over de baai van Agripoli zat te ontbijten was niet onverwacht, toen ik gisteren aan het eind van de middag daar mijn auto neerzette, had ik genoten van een prachtige zonsondergang. Tijdens mijn koffie vanmorgen had ik opnieuw zeezicht, ik stond op het uiteinde van een doorlopende weg. Ook mijn lunch heb ik aan zee gebruikt, toen stond ik op de boulevard van een klein stadje. Tijdens het rijden misschien nog wel meer genoten van de prachtige panorama's die ik zag. Ik zit nu in de wreef van de laars en je heb hier een buitengewoon mooi berggebied dat tot de kust doorloopt. Dat gebied doorkruiste ik via de smalle bochtige kustweg, het was inspannend rijden en goed opletten, maar dat alleszins waard.
29-12-2015
Vanmorgen een mooi schouwspel gezien op de plaats waar ik koffie zat te drinken. Er kwam een bootje aanvaren en er liepen wat mensen op het strand. Even dacht ik dat ik getuige was van smokkelpraktijken, maar het bleken vissers te zijn. Bij de mensen die op het strand liepen, lieten ze een net beginnen. Met het bootje maakte ze een bocht over zee en ze zette daarbij het net uit tot ze een stukje verder weer aan het strand kwamen. Een honderd vierkante meter zee was zo door het net omgeven. Vervolgens werd vanaf het strand het net ingehaald, zodat alles wat in dat stuk zee zwom in de fuik terecht kwam. Bij elkaar zijn ze een kwartier bezig geweest en als resultaat hadden ze een emmer vis.
Vanmorgen een mooi schouwspel gezien op de plaats waar ik koffie zat te drinken. Er kwam een bootje aanvaren en er liepen wat mensen op het strand. Even dacht ik dat ik getuige was van smokkelpraktijken, maar het bleken vissers te zijn. Bij de mensen die op het strand liepen, lieten ze een net beginnen. Met het bootje maakte ze een bocht over zee en ze zette daarbij het net uit tot ze een stukje verder weer aan het strand kwamen. Een honderd vierkante meter zee was zo door het net omgeven. Vervolgens werd vanaf het strand het net ingehaald, zodat alles wat in dat stuk zee zwom in de fuik terecht kwam. Bij elkaar zijn ze een kwartier bezig geweest en als resultaat hadden ze een emmer vis.
30-12-2015
Ik heb mijn doel bereikt, ik ben op Sicilië. Het was te verwachten, want ik heb de afgelopen nacht bij het station van het dorpje met de mooiste burcht van Italië gestaan en vanaf het strand daar kon ik dit eiland al zien liggen. Vanmorgen eerst die burcht bekeken en daarna de laatste 10 kilometer over het vaste land gereden. Het was mijn bedoeling om het stadje waar het veer vertrok nog even te bekijken, maar voordat ik er erg in had reed ik de terminal op. Een kaartje gekocht, geschrokken van de prijs (€41,50), even moeten wachten en toen de boot op. Minder dan een uur nadat ik de terminal op reed, reed ik er aan de andere kant weer af. Mijn eerste indruk van Sicilië is dat dit het Italië is dat ik me van 30 jaar geleden herinner. Een verkeerschaos, die zich door een landschap van zwerfafval en loslopende katten en honden slingert. Ik ben er moe van.
Ik heb mijn doel bereikt, ik ben op Sicilië. Het was te verwachten, want ik heb de afgelopen nacht bij het station van het dorpje met de mooiste burcht van Italië gestaan en vanaf het strand daar kon ik dit eiland al zien liggen. Vanmorgen eerst die burcht bekeken en daarna de laatste 10 kilometer over het vaste land gereden. Het was mijn bedoeling om het stadje waar het veer vertrok nog even te bekijken, maar voordat ik er erg in had reed ik de terminal op. Een kaartje gekocht, geschrokken van de prijs (€41,50), even moeten wachten en toen de boot op. Minder dan een uur nadat ik de terminal op reed, reed ik er aan de andere kant weer af. Mijn eerste indruk van Sicilië is dat dit het Italië is dat ik me van 30 jaar geleden herinner. Een verkeerschaos, die zich door een landschap van zwerfafval en loslopende katten en honden slingert. Ik ben er moe van.
31-12-2015
De laatste dag van het jaar begonnen met iets waar ik dit jaar veel tijd aan besteed heb, hardlopen. Op de parkeerplaats waar ik heb overnacht begon een boulevard, ik had alleen mijn twijfels over hoe lang die zou zijn. Mijn twijfels waren terecht, want binnen de 10 minuten was ik aan het eind van de boulevard en moest ik toch langs de weg lopen. Dat ging toch wel lekker, getuige dat ik het 91 minuten lang vol heb gehouden Op het laatste stukje, dus weer over de boulevard, kwam ik een Siciliaanse met een hondje tegen die het anders aanpakte. Ze was mij tegemoet gelopen en toen ik tijdens mijn ontbijt haar voor mijn auto langs zag lopen, bedacht ik me dat ze heen en weer liep. Maar even later zag ik haar weer de andere kant oplopen. Daarna ben ik boodschappen gaan doen, daarbij een verkeerde winkel uitgezocht, want het fruit dat ze er hadden was erg slecht, bruine bananen en peren, beurse appels en schimmelende mandarijnen. Dus heb ik daar alleen melk, toetjes en cornflakes gekocht en ben ik vanmiddag alsnog ergens anders fruit en groenten gaan kopen. Toen ik terug kwam van het boodschappen doen, zag ik de Siciliaanse met het hondje weer, ze bleek haar auto naast die van mij geparkeerd te hebben. Blijkbaar heeft ze ten minste twee keer de boulevard heen en weer gelopen.
De laatste dag van het jaar begonnen met iets waar ik dit jaar veel tijd aan besteed heb, hardlopen. Op de parkeerplaats waar ik heb overnacht begon een boulevard, ik had alleen mijn twijfels over hoe lang die zou zijn. Mijn twijfels waren terecht, want binnen de 10 minuten was ik aan het eind van de boulevard en moest ik toch langs de weg lopen. Dat ging toch wel lekker, getuige dat ik het 91 minuten lang vol heb gehouden Op het laatste stukje, dus weer over de boulevard, kwam ik een Siciliaanse met een hondje tegen die het anders aanpakte. Ze was mij tegemoet gelopen en toen ik tijdens mijn ontbijt haar voor mijn auto langs zag lopen, bedacht ik me dat ze heen en weer liep. Maar even later zag ik haar weer de andere kant oplopen. Daarna ben ik boodschappen gaan doen, daarbij een verkeerde winkel uitgezocht, want het fruit dat ze er hadden was erg slecht, bruine bananen en peren, beurse appels en schimmelende mandarijnen. Dus heb ik daar alleen melk, toetjes en cornflakes gekocht en ben ik vanmiddag alsnog ergens anders fruit en groenten gaan kopen. Toen ik terug kwam van het boodschappen doen, zag ik de Siciliaanse met het hondje weer, ze bleek haar auto naast die van mij geparkeerd te hebben. Blijkbaar heeft ze ten minste twee keer de boulevard heen en weer gelopen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten