28-10-2017 t/m 22-11-2017

28-10-2017

Gisterenavond bedacht ik mij dat ik de dekbedovertrek die ik in mijn camper gebruik helemaal niet gezien heb bij het inpakken. Ik was er snel achter hoe dat kwam, hij zat nog in mijn wasmand. Dus heb ik hem vanmorgen maar snel gewassen, hij hangt nu aan de waslijn, als hij droog is kan ik mijn camperbed opmaken. Verder vandaag nog het een en ander ingepakt en in mijn auto gezet en ik ben nog even naar de bibliotheek geweest. Daar heb ik een reisgids voor Normandië gehaald en daar zag ik ook een gids met camperplaatsen van 2017 liggen. Dezelfde als ik heb, maar die van mij is van 2009, dus flink verouderd. Van het voorjaar had ik al gekeken om een nieuwe aan te schaffen, maar ik vond hem best prijzig en niet alle landen waar ik naartoe ging stonden er in. Nu kan ik op deze reis hem toch meenemen, mijn duurdere abonnement voor de de bieb heb ik daarmee er al in een keer uit.

29-10-2017

Ik had mijn wekker gisteren een uur terug gezet vanwege de wintertijd, maar helemaal overgeschakeld was ik nog niet, om 7 uur begon de radio te spelen, normaal blijf ik dan nog een uurtje liggen luisteren, maar vandaag niet. Eerst een half uur hard gaan lopen, daarna ontbijt, douceh en de laatste klusjes die ik op mijn lijst had staan. Daarna vertrokken, iets voor elf uur was ik in de haven van Antwerpen bij de Boudewijnsluis, het punt waar ik vorig jaar met mijn wandeling gestopt was. Vanaf daar heb ik anderhalf uur gelopen, tot de volgende sluis en daarna weer terug. Een aparte wandeling, niet echt door de natuur, maar wel wat wild gezien, fazanten en konijnen. Vooral veel industrie gezien en ik ben de kerncentrale van Doel gepasseerd, die aan de andere kant van de rivier ligt. Eigenlijk vind ik dat stiekem ook best mooi. Na de lunch ben ik richting Normandië gereden, daar ben ik nog niet, ik ben tot Doullens gekomen. Dat vond ik ver zat, want het was al ruim een uur donker toen ik daar op de camperplaats parkeerde.

30-10-2017

Doullens, de plaats waar ik overnacht heb, kwam mij gisteren al bekend voor. Dat bleek te kloppen, ik had er eerder overnacht. Ik herkende de kerkruïne die in het centrum stond. Wat ik niet herkende was het stadhuis, maar er zijn heel veel Franse plaatsen met een “Mairie” zoals deze, wel mooi maar op uitzonderingen na blijven ze niet hangen. De rest van de dag ben ik meer van dat soort stadhuizen gepasseerd, maar nog meer weilanden en akkers. Aan het eind van de middag arriveerde ik in Luc sur mer. Direct ben ik met mijn wandeling begonnen en heb ik gelopen naar het punt waar ik de vorige keer mijn wandeling beëindigd had, het stadhuis van Lion sur mer, 3 Km verderop.

31-10-2017

Een bijzonder gebied waar ik vandaag door gewandeld ben. Er staan hier, zelfs voor Franse begrippen, heel veel oorlogsmonumenten. Niet zo vreemd, want op 6 juni 1944 vond hier de invasie plaats. Interessant is om af en toe een informatiebord te lezen over wat er die dag allemaal gebeurt is. Bijzonder is ook het strand, doordat het vrij vlak is en er een groot verschil tussen hoog- en laagwater is, veranderde het vanmiddag in anderhalf uur van 200 meter breed naar nog geen 20 meter. De geallieerden hadden daar ook over nagedacht, want door het getij zijn de havens hier ook alleen bij vloed bevaarbaar. Daarom heeft de Britse genie na de invasie snel buitengaats een haveninstallatie aangelegd door pontons af te zinken. De restanten van die haven zijn bij eb nog steeds zichtbaar.

1-11-2017

Ik zou er niet zoveel van gemerkt hebben dat Toussaint, Allerheiligen, hier in Frankrijk een feestdag is, als ik vlak buiten Arromanches geen bordje “Route barré” tegengekomen was. De “deviation” die ik daardoor moest volgen, voerde mij naar Bayeux en omdat ik vanmorgen al een flink stuk gewandeld had, besloot ik toen om vanmiddag die stad te gaan bekijken. Een oude stad, met de bouw van de kathedraal is men al in de 11^e eeuw begonnen. Veel ouds is bewaard gebleven, want als enige Normandische stad heeft Bayeux tijdens de oorlog niet geleden onder bombardementen of artillerievuur. Naast de kathedraal, waarvan opvalt dat hij drie grote torens heeft, is Bayeux vooral bekend om het wandkleed waarop, als in een stripverhaal, de verovering van Engeland is weergegeven.

2-11-2017

Ik had verwacht om vanmorgen rond koffietijd terug bij mijn auto te zijn. Dat viel tegen, want rond koffietijd was ik op het punt tot waar ik gisteren, vanaf de andere kant, gewandeld was. Nu was dat een bar waar ik gisteren koffie had gedronken, die was lekker, dus heb ik dat vandaag maar weer gedaan. Daarna terug gewandeld, geluncht en de andere kant op gewandeld richting Pointe d'Hoc. Eerst langs het strand en toen een stukje langs een D-weg. Die weg was niet iets te druk om een mooie wandelroute te zijn, maar het was de kortste weg en ik had een bordje gezien dat mijn doel de eerste afslag rechts was. Alleen kwam ik er tijdens het wandelen pas achter dat die afslag pas een kilometer of zeven verder was. Toch heb ik op de terugweg grotendeels weer langs dezelfde weg gelopen, want een goed alternatief heb ik niet gezien.

3-11-2017

Vanmorgen eerst een klein stukje gewandeld, toen een uurtje hardgelopen en daarna koffie gedronken. Het was bijna twaalf uur voor ik weer verder ging wandelen, te vroeg voor de lunch, maar ik wist dat als ik terug kwam het een late lunch zou worden. Nu bleek ik de afstand die ik ging wandelen ook nog eens veel tekort te hebben ingeschat, waardoor ik pas om vier uur vanmiddag bij mijn auto terug was. Dus het werd een hele late lunch. De plaatselijke oestertelers hadden hun lunch blijkbaar net achter de kiezen toen ik aan mijn terugweg begon, want ze reden in file het wad op. Het was wel een mooie wandeling, waarbij ik niet alleen een ree gezien heb, maar ook een das. Dat is (ik kan de neiging om dit in spreektaal op te schrijven onderdrukken) bijzonder. Helaas kon ik hem heel goed bekijken, want hij lag heel rustig midden op het graspad waar ik over wandelde. Ik denk niet dat hij sliep.

4-11-2017

Vandaag voor het eerst in de regen gewandeld, sinds ik in Normandië ben. Mijn regenjas werkte goed, de regenbroek had ik niet aangedaan, dus mijn spijkerbroek werd nat net als mijn sokken. Dat laatste kwam niet alleen door de regen, mijn wandelroute leidde mij ook een paar kilometer over een met hoog gras begroeide dijk en mijn wandelschoenen zijn niet meer waterdicht. Maar toch wel lekker gelopen vandaag. Erg opschieten doe ik alleen niet, Ik ben in een gebied met een grote inham waar gekanaliseerde rivieren op uitkomen, waarvoor ik een heel end het binnenland moet inlopen voordat ik ze over kan steken. Hemelsbreed ben ik sinds eergisteren niet veel meer dan 10 kilometer opgeschoten. Maar ik heb aan het eind van mijn wandeling vanmiddag Utah Beach bereikt en vanaf daar ziet het er veelbelovend uit. Iets heel anders is dat er sinds een paar dagen bij het starten van mijn auto een geel lampje gaat braden met een oliekan. Direct mijn olie bijgevuld en dat was nodig, want hij stond op het minimum. Alleen toen ik daarna startte knipperde het lampje opnieuw. Nog wat meer olie erbij gegooid, maar ook dat hielp niet. Net heb ik in het boekje zitten kijken en daarin staat dat het lampje bij het openen van de motorkap gereset zou moeten worden. Dat werkt dus blijkbaar niet. Maar er zit nu in ieder geval genoeg olie in, ik moet het alleen de komende tijd wat beter in de gaten houden.

5-11-2017

Ik heb me gisteren vergist. Ik was nog niet in Utah Beach maar nog steeds langs de baai. Pas toen ik vanmorgen ruim een uur gewandeld had, kwam ik in dit laatste invasiestrand. Tot mijn verbazing blijkt het dorp langs het strand nu zelfs Utah Beach te heten. Ik ben vandaag met mijn wandeling flink opgeschoten, maar in het begin van de avond ging het een beetje fout. Ik wou overnachten op de camperplaats van Barfleur, de straatnaam stond niet in mijn routeplanner, maar ik dacht ik rij gewoon naar het dorp en waarschijnlijk staat het daar wel aangegeven. Dus niet. Mijn auto op een parkeerplaats gezet en mijn oude telefoon gepakt, maar ook in die routeplanner stond er in Barfeur geen Chemin de Masse. Toen nog een half uur rondgereden, maar niets gevonden, uiteindelijk mijn auto maar weer op de parkeerplaats gezet waar ik een half uur eerder ook stond en daar ga ik nu maar overnachten.

6-11-2017

Mijn verwachting dat de wandeling die ik voor vandaag op het programma had staan, lang zou zijn, was terecht. Om tien voor half negen ben ik vertrokken en bijna vijfenhalf uur later, was ik bij het paaltje waar ik gisteren een oesterschelp opgelegd had om aan te geven dat ik tot daar gekomen was. Op de terugweg kon ik hier en daar wat afsnijden, onder andere doordat het intussen aan het ebben was en ik daardoor over stukken kon lopen die op de heenweg nog zeebodem waren. Klokslag half zes, rond zonsondergang, was ik bij mijn auto terug. Moe maar voldaan door de mooie wandeling die ik gemaakt had.

7-11-2017

Vandaag een stuk meer ontspannen gewandeld als gisteren. Wel viel het even tegen dat ik vanaf het punt waar ik vanmorgen mijn auto geparkeerd had al de vuurtoren van Gatteville kon zien maar het toch nog erg lang duurde voordat ik hem passeerde. Maar ik heb netjes om koffietijd een bakkie gedaan bij een bar in Barfleur en rond lunchtijd was ik weer bij mijn auto terug. Toen ik na de lunch de andere kant op wandelde, zag ik weer een vuurtoren en vond dat een mooie bestemming voor vanmiddag. Dat heb ik op 1 kilometer na niet gehaald, want toen kwam ik langs mijn wandelpad een parkeerplaats waar ik in mijn camper mocht overnachten en die mij daar erg geschikt voor leek. Nu sta ik daar dus en het is een hele mooie plaats, alleen is het gaan regenen en waait het hard, met het geluid van de golven die hierachter op de rotsen slaan is een flink kabaal.

8-11-2017

Een mooie dag, alleen stond er een harde kille wind. Die heeft er vannacht voor gezorgd dat mijn auto besproeid werd met zeewater, met als gevolg dat ik nauwelijks meer door mijn ramen kon kijken. Mijn voorruit werd met de sproeier weer schoon, maar de zijruiten en spiegels heb ik pas aan het eind van de dag bij de pomp schoongemaakt. Bij die pomp was ik om LPG te tanken, dat was nog niet echt nodig, ik had nog voldoende om een week te koken en stoken, maar ik was nu in een grote stad, Cherbourg, en het kan wel eens langer dan een week duren voordat ik weer een gaspomp tegenkom.

9-11-2017

Vanmorgen begon langs alle militaire complexen aan de haven van Cherbourg. Daartussen lag de oude passagiershaven waarvandaan vroeger de oceaanreuzen de wereldzeeën over voeren. Nu is het een grotendeels door havenhoofden beschermd stuk zee, dat nagenoeg leeg is, op wat vissers na. Langs de kade is een boulevard gemaakt, met een tweeënhalve kilometer lange wandelroute waarlangs informatiepanelen staan over hoe het er ooit eens was. Leerzaam, wat ik onder andere te weten ben gekomen is dat de Titanic op haar maidentrip nadat ze vertrokken was uit Engeland eerst hier en bij een haven in het zuiden van Ierland is geweest om passagiers op te pikken, voordat ze aan haar onvoltooide oversteek van de oceaan begon.
Vanmiddag een hele andere wandeling, de kust bestaat ineens uit tientallen meters hoge kliffen waar de wandelroute ver een modderig paadje langs kronkelt. Het mooiste stuk wandelen dat ik deze reis tot nu toe heb gehad, maar het paadje is wel spekglad. Diverse keren gleden mijn voeten weg, maar steeds ben ik overeind gebleven. Eén keer scheelde het echt heel weinig, doordat ik een bramenstruik vastpakte, viel ik niet, maar de doornen maakte een flinke kras over mijn ringvinger. Daarbij waren mijn voeten in een stroompje terecht gekomen, zodat ik tot mijn enkels in het water stond.

10-11-2017

Volgens mijn telefoon ben ik op Guernsey en ben ik in de loop van de dag ook nog even op Jersey geweest. Dat is niet zo, want ik ben nog steeds op Contentin, de punt van Normandië die het kanaal insteekt. Blijkbaar hebben ze op de Kanaaleilanden hele sterke GSM-masten, want beide zijn hier minstens 40 Km vandaan. In dit deel van Frankrijk zijn ze juist heel zwak, Op de plek waar ik vannacht stond had ik maar heel af en toe een signaal en trouwens helemaal geen FM-radio. Het was wel een mooie plek om te staan en vanmorgen kon ik vanaf daar direct doorwandelen op het Douanierspad dat ik aan het volgen ben. Ik was bang dat het net zo modderig en en glad was als de eerste 4,5 Km die ik gisteren gelopen had. Dat was ook zo, de eerste kilometer

dan, want daarna was het een stuk beter te bewandelen. Vanmiddag heb ik al wandelend op dat pad de Cap de la Hague gepasseerd, het uiterste puntje van Normandië.

11-11-2017

Vandaag i99 jaar geleden eindigde de grote oorlog, die wij nu de eerste wereldoorlog noemen, In Frankrijk is het daarom een feestdag. Het enige dat ik ervan gemerkt heb is dat er bij sommige monumenten vlaggen staan. Ik had ook kunnen merken dat de winkels dicht waren, maar ik ben geen enkele winkel tegengekomen. Op deze grauwe en natte dag heb ik de laatste 10 kilometer gelopen van het douanierspad dat ik sinds eergisteren volg. Het eerste deel vanmorgen was weer erg glad door de modder en ook de stormachtige wind zorgde dat het soms moeilijk wandelen was. De wind was bij vlagen erg hard, ik ben zelfs een keer omver geblazen. Vanmiddag heb ik gewandeld tussen de nucleaire installaties. In het zuiden zag ik de kerncentrale van Flamandville en in het noorden de opwerkingsfabriek van Cap de la Hague, waar onder andere het kernafval van Borselle verwerkt wordt.

12-11-2017

Ik heb geboft met het weer vandaag. Niet dat ik dat verwacht had, want ik werd vanmorgen wakker doordat de regen met geweld tegen mijn camper sloeg. Ik heb me nog even omgedraaid en toen ik een uur later opstond was het droog. Met mijn regenjas in de rugzak ben ik gaan wandelen en ondanks de donkere wolken bleef het droog. Tot het moment dat ik zat te lunchen, toen brak er een flinke bui los, maar toen ik weer wou gaan wandelen was het weer droog. Daarna was het nog dreigend, ik heb wat druppels gevoeld, maar het is nagenoeg droog gebleven.
De foto van vandaag heeft niets met het weer te maken. In de haven waar ik overnacht heb, stonden op een parkeerterrein tientallen auto's met een GBG-kenteken, dus van Guernsey. Blijkbaar laten veel bewoners van dat Kanaaleiland hun auto aan deze kant staan als ze naar huis toe varen. Wat ik dan wel weer bijzonder vond was dat nagenoeg al die auto's hun stuur aan de rechter kant hadden, vreemd als je voornamelijk op het continent rijdt.

13-11-2017

Gisteren mijn wandeling op het strand geëindigd, maar verderop zag ik een kaap waaronder geen zand maar rotsen waren. Ik heb aan de andere kant van die kaap overnacht en ben vanmorgen naar mijn keerpunt van gisteren gelopen. Ik dacht dat het een kort stukje rotsen was, een paar minuten wat klauteren en ik zou er overheen zijn. Dat viel tegen, het was een meter of 500 en best pittig. Al ruim voordat ik de andere kant bereikt had, besloot ik om op de terugweg maar over het wandelpad op de kaap te gaan. Dat was een stuk makkelijker lopen.

14-11-2017

Net als gisteren heb ik vandaag een late lunch gehad. Vandaag was het niet gepland. Voor de koffie was ik tot vlak bij Port-Bail gekomen. Op de kaart had ik een dorpje een heel klein stukje verder uitgezocht en daar mijn auto neergezet. Vanaf daar ben ik gaan wandelen en binnen een kwartier was ik in Lindbergh Plage (naar ik aanneem vernoemt naar de eerste mens die solo de Atlantische Oceaan over vloog, maar ik heb geen monument of infopaneel gezien). Ik zag Port-Bail liggen en dacht al aan een vroeg lunch, want het was niet meer dan 3 kilometer. Alleen bleek er een haven tussen te liggen, die door het getij grotendeels droog stond, op een geul na. Ik moest een heel end het binnenland in voordat ik bij een brug kwam over de geul. Mijn wandeling werd daardoor anderhalf uur langer.

15-11-2017

Opnieuw moest ik vandaag rond een baai met schoren en slikken. Het blijft een mooi gezicht zo'n gebied dat deels twee keer per dag en deels alleen bij extreem hoog water, overstroomd. Die laatste stukken zijn begroeid met planten die tegen zout water kunnen. De schapen die er grazen leveren daardoor voorgezouten lammeren. De baai zorgde er wel voor dat ik vandaag niet erg opschoot. Tussen kwart over elf vanmorgen en vijf uur vanmiddag ben ik hemelsbreed niet eens 4,5 Km verder gekomen. Dat wou ik aan het begin van de avond nog wat verbeteren door op het strand te gaan hardlopen. Ik had maar een half uurtje lopen op het programma staan en mijn auto staat niet direct aan het strand, dus heel veel is er niet bijgekomen, maar wel minstens een kilometer of twee. Toen ik van het strand af kwam, merkte ik waarom het eigenlijk niet zo verstandig is om in het donker hard te lopen. Want door het gebrek aan licht zag ik niet dat er een stoeprandje lag. Dat wist ik pas toen ik op de grond lag, met wat schaafwonden op mijn knie, handen en kin. Bij die laatste was ik blij met mijn sik, want die werkte als een airbag. Gelukkig geen ernstige verwondingen.

16-11-2017

Met mijn val van gisteren ben ik zwaarder gewond dan ik dacht. Toen ik gisterenavond ging liggen om te slapen, voelde ik lichte pijn in mijn borst, later ontdekte ik dat ik die ook voel als ik heel diep ademhaal. Blijkbaar heb ik ook een rib heel licht gekneusd. Verder merkte ik vanmorgen dat ik ook nog een niet eerder opgemerkt wondje aan mijn elleboog heb. Maar niks is ernstig. Vanmorgen kwam ik al wandelend langs het gebeurd is. Het is een straat die doodloopt op een hek met in het midden een trap naar de boulevard. Alleen houdt het asfalt twee meter eerder op dan de straat, die twee meter liggen daardoor 10 cm lager en ik kwam gisteren van de boulevard. In het donker is die richel niet te zien, maar ook bij daglicht had ik hem best over het hoofd kunnen zien.
Ondanks de pijntjes vandaag toch lekker gewandeld. Veel over het strand, daarbij kwam ik onder andere langs een dorp waar men bezig was om de zeewering te versterken. Ze gebruikte daarvoor tientallen meters lange zandzakken met een doorsnee van een meter of drie. Ik dacht nog: “dat doen we in Nederland heel anders”, totdat ik op die zandzakken zag staan dat ze van Ten Cate kwamen.

17-11-2017

Ik had al vroeg natte sokken vanmorgen. De route die ik volgde stuurde mij het moeras in. Eerst ging het nog goed, ik liep tussen de schapen door het natte gras, maar mijn sokken werden pas echt nat toen het echt drassig werd en ik tot mijn enkels in het water stond. Ik had overnacht bij een brug aan het einde van de grootste baai tot nu toe. Vanaf daar gaan wandelen en ik was twee uur onderweg toen ik op het strand was. Vanmiddag langs de andere kant van de baai gewandeld en dat was van hetzelfde laken en pak. Doe route liep weer deels door het moeras en mijn bijna opgedroogde sokken werden weer kletsnat. Ook nu was ik pas na twee uur bij het strand. Voor de terugweg heb ik gekozen om maar niet de wandelroute te volgen, maar mijn routeplanner. Het waren heel rustige weggetjes, ik was alleen een beetje bang voor de laatste twee kilometer, een drukke D-weg. Tot mijn verrassing bleek daar echter een fietspad langs te lopen, dus dat liep comfortabel.

18-11-2017

Vandaag heb ik een stukje van mijn wandeling overgeslagen. Ik had er een goede reden voor. Vanmorgen was ik wezen hardlopen en gekeerd op een punt in een baai waar het strand ophield. Vlak daarvoor was ik over een slootje gesprongen en ik dacht ik daarmee aan de andere kant van de baai was. Later vanmorgen kwam ik wandelend van de andere kant en dacht ik in eerste instantie dat ik door het laagtij nu wel over het strand naar mijn keerpunt kon wandelen. Tot ik op een honderdtal meter ervandaan was, toen zag ik dat het slootje niet de hele aanvoer van de baai was, er was ook nog een riviertje en de baai maakte een draai en ging nog een heel stuk het land in. De baai kon ik daar niet over, dus ben ik hem gaan volgen. Pas na ruim een half uur kwam ik bij een dijk die mij aan de andere kant kon brengen. Mijn routeplanner aangezet en die vertelde mij dat het tweeënhalf uur wandelen was om vanaf daar naar mijn keerpunt te komen en weer terug. Dat vond ik, mede met het oog op mijn lunch een beetje teveel. Dus heb ik besloten een honderd meter van mijn wandelroute over te slaan. Dat had nog een voordeel, want daardoor kon ik vanmiddag de vuurtoren van Granneville bereiken.

19-11-2017

Het einddoel van mijn wandeling is in zicht gekomen vandaag. Ik liep bovenop een berg toen ik in de verte de Mont Saint Michel zag. Op dat moment was hij nog ruim 15 Km van mij vandaan, maar op het verste punt van mijn wandeling vandaag was het minder dan 10. Je zou zeggen dat is een makkie om morgen mijn wandeling af te ronden, maar zo simpel is het niet. Want die afstand is hemelsbreed en recht over de baai. Nu schijn je, met een gids, hier te kunnen wadlopen, maar dat ben ik niet van plan. Ik ga gewoon langs de kust en als het meezit doe ik er twee dagen over, maar ik reken nog maar even dat ik er drie nodig heb.

20-11-2017

Gisteren ging het laatste stuk van mijn wandeling over een heel mooi strand. Ideaal om hard te lopen. Daarom had bedacht om vanmorgen eerst een stukje te gaan wandelen om mijn ontbijt te laten zakken en daarna hard te gaan lopen. Maar bij dat stukje wandelen merkte ik al snel dat ik gisteren bijna tot het eind van het mooie strand was gekomen. De route ging daarna over in modderige en moerassige paadjes, niet fijn om over hard te lopen. Dus heb ik het maar even uitgesteld. De rest van de ochtend gewandeld en daarbij hoefde ik er al snel niet meer voor te zorgen dat mijn sokken droog bleven, want die waren al snel doorweekt. Op de baai van Mont Saint Michel komen twee rivieren uit, vanmiddag heb ik daar de eerste van overgestoken en daar liep de wandelroute samen met een fietsroute. Mijn hardloop tenue aangedaan en alsnog gaan rennen. Op de heenweg een foutje gemaakt, de fiets- en wandelroute splitsten op een gegeven moment en op de heenweg ben ik de wandelroute blijven volgen. Die ging dus weer door een moeras, dus ook mijn sportschoenen zijn nu doorweekt. Na twee kilometer kwamen beide routes weer samen en gingen ze over een hele mooie weg langs de rand van de baai. Toen ik overwoog om aan mijn terugweg te beginnen, kwam ik langs een parkeerplaats en daar staat mijn auto deze nacht.

21-11-2017

Vandaag mijn einddoel van deze wandeling bereikt. Vanmorgen enthousiast vertrokken, na een uur was ik aan de andere kant van het water op dezelfde hoogte als waar ik overnacht had, wel met natte sokken, want de wandelroute ging weer deels door de moerassige uiterwaarden. Toen ik terug naar mijn auto ging voor de koffie, heb ik dan ook een andere route, over de weg genomen. Daar werd mijn enthousiasme een beetje minder, ik kwam een bord van de fietsroute tegen waarop stond dat het nog 24 Km naar Mont Saint Michel was. Snel had ik uitgerekend dat ik dan niet voor donker ging halen. Maar het viel mee, over de wandelroute en terug over de weg, was het maar de helft van die afstand. Om drie uur vanmiddag was ik bij de Mont. Ik ben niet naar het eiland gegaan, daar ben ik al eens geweest en mijn eigenlijke doel was de grens tussen Normandië en Bretagne en die lag midden op de stuw die daar in de rivier ligt. Nadat ik de stuw over was en de Bretonse grond onder mijn voeten had, ben ik omgekeerd en terug naar mijn auto gegaan.

22-11-2017

Vandaag vooral veel auto gereden. De reis ging voorspoedig, ik heb nauwelijks oponthoud gehad. Tussendoor een paar keer gestopt om boodschappen te doen, ik heb weer een voorraadje Franse producten. Ook heb ik nieuwe schoenen gekocht, de betreffende winkel, Decathlon, heb je tegenwoordig ook in Rotterdam, maar daar hebben ze volgens mij geen jacht-afdeling. Eerder heb ik een keer een paar jagersschoenen gehad en die bevielen mij goed, dus heb ik daar nu een nieuw paar van gekocht. Vanavond wou ik in Gentbrugge overnachten, maar die camperplaats blijkt opgeheven te zijn. De gids gepakt en de volgende opgezocht, die was 20 Km verder, daar aangekomen bleek dat je daar alleen overdag mocht staan. Toen naar Temse gereden en daar heb ik wel een mooi plekje waar ik mag overnachten. Nog even overwogen om direct door te rijden naar huis, maar er waren grote verkeersproblemen rond Antwerpen, men was met een spoedreparatie bezig omdat gisteren een vrachtwagen een deel van zijn lading siliconen had verloren. Daardoor waren een paar rijstroken op de rondweg afgesloten, waardoor het verkeer vastliep. Wel hadden ze vanwege de problemen de Liefkenshoektunnel tolvrij gemaakt, handig voor mij, want het is een stuk korter dan via de Kennedytunnel, maar ik moest er wel een uur voor in de file staan en daar had ik geen zin in.