21-6-2020
Toen ik eind september besloot om
alleen nog maar in dit dagboek te schrijven als ik op reis was, had
ik niet verwacht dat het zo lang zou duren. De enige reis die ik in
de tussentijd heb gemaakt was een weekje wintersport, maar toen had
ik geen tijd om te schrijven. Nu wel, want na een pauze van ruim 11
maanden ben ik er weer met mijn camper op uit getrokken. Ik begin met
een kort reisje, een dag of 14 wandelen in Zeeland en Vlaanderen.
Vanmorgen ben ik naar Neeltje Jans gereden om verder te gaan met mijn
wandeling langs de kust. De vorige keer was ik tot Westerschouwen
gekomen, dus daar ben ik eerst naartoe gewandeld. Daarna terug naar
mijn auto, daar een vroege lunch gevolgd door weer een wandeling, nu
in zuidelijke richting. Ik ben tot Vrouwenpolder gekomen. Na terug
gewandeld te zijn ben ik naar Hansweert gereden. Ik had geluk, want
de, gratis, camperplaats daar heeft 5 plaatsen en er waren er 4
bezet.
22-6-2020
Ik ben moe. Vanmorgen om kwart voor
negen vertrokken, gewandeld tot half twaalf, toen een korte pauze
voor een kopje koffie, een tijdje later nog zo'n pauze om mijn
boterhammen op te eten en om kwart over zes vanavond was ik weer
terug bij mijn camper. Ik had nog op mijn programma staan om vanavond
hard te gaan lopen, maar daar had ik geen fut meer voor.
De wandeling was mooi, heen ben ik
zoveel mogelijk langs de Westerschelde gelopen en op de terugweg heb
ik een stukje afgesneden.
23-6-2020
Net het stukje veranderd dat ik
gisteren geschreven heb, ik had het daarin namelijk over de
Oosterschelde, terwijl ik langs de Westerschelde aan het wandelen
was. Ik neem het mezelf niet kwalijk, want de namen zijn ook wat
verwarrend, ze hadden beter Noorder- en Zuiderschelde genoemd kunnen
worden.
Vandaag heb ik verder gewandeld, langs
de Westerschelde dus, eerst een stukje hardlopend en daarna in twee
etappes tot het punt tot waar ik vorig jaar gevorderd was. Hiermee
heb ik het gat dat er in mijn wandeling langs de kust zat in de
afgelopen drie dagen ruim gehalveerd.
Ik blijf deze nacht nog even bij mijn
thema, ik overnacht op de camperplaats van Bergen op Zoom en die ligt
mooi aan een meer dat Binnenschelde heet.
24-6-2020
Voor het eerst sinds de uitbraak van
corona heb ik het land verlaten. Ik ben naar Oostduinkerke aan de
Vlaamse kust gereden. Van de rust op de weg door de crisis was in
België niet veel te merken, zowel bij Antwerpen als Gent heb ik in
de file gestaan. Daar was het niet echt weer voor, het is onaangenaam
warm.
25-6-2020
Ik heb vanmorgen crimineel gedrag
vertoond. Ik was aan het wandelen tussen Diksmuide en Nieuwpoort en
het is nog steeds tropisch heet. Bij vertrek had ik een volle bidon
water bij me en het plan om halverwege ergens te stoppen voor een tas
koffie. Op de heenweg was ik geen geopende horeca-zaak gepasseerd en
ik zou de zelfde weg terug gaan. Ik was daar net aan begonnen toen ik
merkte dat mijn bidon snel leeg aan het raken was. Nu liep ik langs
een mega-camping waarvan ik op de heenweg al had gezien dat er een
hek open stond. Er stond geen bordje bij dat er alleen gasten
doorheen mochten, maar dat was natuurlijk wel duidelijk. Dus heb ik
insluiping gepleegd gevolgd door verduistering, er was niemand
behalve campinggasten waaraan ik kon vragen of ik wat water mocht
tappen, dus heb ik dat maar ongevraagd gedaan. Vervolgens ben ik met
gelaafde dorst en een volle bidon het hek weer uit gelopen. Toen ik
twee uur later weer terug was bij mijn auto was de bidon opnieuw
bijna leeg.
26-6-2020
Het was benauwd vanmorgen. Ik had in
Diksmuide overnacht en had bedacht om vanmorgen eerst mijn auto een
kilometer of zeven verderop langs de IJzer te zetten en dan terug te
lopen. Alleen vond ik daar geen parkeerplaats en was ik bijna dubbel
zo ver toen ik er wel een vond. Dus had ik een flinke wandeling voor
de boeg. Op de heenweg was de temperatuur erg onaangenaam. Volgens de
voorspelling zou het in de loop van de middag gaan regenen en
onweren, maar het was al om 10 uur dat ik de eerste donderslag hoorde
en wat later de eerste druppels voelde. Dat zette toen gelukkig nog
niet door. Toen ik mijn keerpunt naderde deed het dat wel, maar
voordat ik echt nat werd kon ik onder een spoorwegbrug mijn paraplu
pakken en mijn telefoon in een plastic zakje opbergen. Vervolgens 500
meter verder gelopen naar een café, waar ik lekker aan de koffie zat
toen er een echt noodweer met slagregen, donder en bliksem
losbarstte. Toen ik weer vertrok was de temperatuur een stuk
aangenamer.
27-6-2020
Ik ben een heel klein stukje Frankrijk
in geweest vandaag, bij een kapelletje voor de Heilige Rita ben ik
omgedraaid en terug richting België gelopen. Morgen ga ik echt de
grens over en hoop ik het kapelletje vanaf de andere kant te
benaderen en dan daar opnieuw omkeren.
Om te wandelen was het vandaag lekker.
Een paar buitjes, maar ook zon en een aangename temperatuur. Toch heb
ik vandaag flink gezweet, de camping waar ik sta is bovenop een berg
en vanaf daar ben ik gaan hardlopen. Het is geen hooggebergte, de
gemeente heet Heuvelland, maar ook een paar honderd meter bergop zijn
zeer inspannend.
28-6-2020
Het kapelletje waar ik gisteren over
schreef, heb ik bereikt, alleen wel vanaf de zelfde kant als
gisteren, het ging niet helemaal goed met mijn route. Ik had mijn
auto in Wormhout neergezet en ben gaan wandelen met de verwachting om
snel de wandelroute GR131 tegen te komen. Dat viel tegen, snel
passeerde ik L'Yser, zoals de IJzer hier heet, maar dat is inmiddels
een dusdanig smal riviertje dat er geen weg of jaagpad meer
langsloopt, het slingert zich dwars door de weilanden heen. Nadat ik
in een typisch Frans café een slappe, troebele en weinig smaakvolle
kop koffie had gedronken, kwam ik de rood witte markering tegen, er
stond alleen niet bij welke GR het was. Het bleek niet de juiste te
zijn, maar hij ging wel de goede kant uit, na een heel stuk wandelen
ging ik de Belgische grens over en kwam ik op een punt waar ik
gisteren ook geweest was. Dus ben ik die route maar weer gaan volgen
en kwam ik op dezelfde manier weer bij de Heilige Rita uit.
29-6-2020
Ook vandaag had ik problemen met de
wandelroute. De eerste twee uur gingen fantastisch, een mooie route
over paden en wegen die tussen graan- en aardappelvelden heen
slingerden. Tot ik op een punt een afgebroken paaltje met het
routebordje op de grond lag. Maar op een andere paal had een
markering gestaan dat ik rechtsaf moest. Dat was raar, eerst een pad
dat met hoog gras begroeid was, dat liep dood op een graanveld, ik
ben de rand gaan volgen en dat was goed, want toen ik aan de andere
kant van het veld op dezelfde hoogte was, stond daar weer een
rood-witte markering. Na een klein stukje pad opnieuw een graanveld,
maar hierin was een 30 cm breed platgetrapt paadje. Daarna kwam ik de
markeringen volgend bij een dorpje uit, waar ik koffie heb gedronken
en besloten heb om via een kortere weg terug naar mijn auto te
wandelen.
Na de lunch ben ik in dat dorpje weer
verder gegaan, maar ik had snel het idee dat het niet helemaal goed
ging, want de gemarkeerde route ging precies de andere kant op dan ik
verwacht had. Dus dacht ik dat ik wel fout zou zijn gelopen en heb ik
me omgedraaid en ben de juiste richting ingegaan. Dat was goed, want
na een kilometer of drie kwam ik weer bordjes tegen met GR de L'Yser.
Toen ging het pas echt fout, want die ben ik gaan volgen en anderhalf
uur later kwam ik er achter dat ik met een hele grote bocht terugliep
naar het dorp waar mijn auto stond. Ik had de bordjes de andere kant
op moeten volgen om bij de bron van de IJzer te komen. Morgen maar
een nieuwe poging.
30-6-2020
Ik heb het gered, ik ben bij de bron
van de IJzer geweest, dus kan ik die rivier van mijn lijstje
afstrepen. Het was niet makkelijk om hem te vinden, uiteindelijk ben
ik naar het punt toe gegaan waar ik gisteren de route de verkeerden
kant op was gaan volgen. Dat ging goed, alleen aan het eind moest ik
nog even terug omdat ik langs de oever van de rivier liep en die via
een duiker de TGV-lijn onderdoor ging, terwijl de oever daar even
dood liep. Na 100 meter terug en 200 meter verder kon ik onder een
spoorviaduct door en vlak daarna was ik bij de bron. Achteraf bleek
die bron maar een kilometer of twee van het café te zijn waar ik
vier uur eerder koffie had gedronken.
Het was de hele dag grijs en het
spetterde af en toe, maar het laatste half uur ging het echt regenen.
Bijzonder was nog toen ik het dorp waar ik overnacht binnen kwam en
een muts op het wandelpad zag liggen en direct dacht: “zo een heb
ik er ook”. Het duurde niet lang voordat ik mij realiseerde dat het
de mijne was, op de heenweg was hij blijkbaar uit mijn rugzak
gevallen toen ik er iets uit haalde.
1-7-2020
Veel regen de afgelopen nacht en toen
ik ontbeten had was het nog niet droog. Mijn paraplu gepakt en een
stukje gaan wandelen. Na een uurtje terug bij mijn auto en getwijfeld
over wat ik zou gaan doen. Een optie was om naar huis te gaan, maar
ik heb besloten om eerst nog een dagje naar Duinkerken te gaan. Toen
ik in die stad aankwam begon de zon te schijnen en dat deed hij
verder bijna de hele dag. Mooi weer dus om rond te dwalen door deze
aparte stad met zijn zeehavens en strand.
2-7-2020
De hele dag in Vlaanderen geweest, maar
wel in drie verschillende landen. Ik werd vanmorgen wakker in
Duinkerken, Frankrijk. Na daar boodschappen gedaan te hebben ben ik
naar België gereden. Ergens vlak boven Brugge ben ik gestopt om
koffie te drinken, dat was bij een klein natuurgebied, dus heb ik na
de koffie daar een wandeling gemaakt. Daarna ben ik naar Sas van Gent
gereden, dus in het Nederlandse Zeeuws-Vlaanderen.
3-7-2020
Ik was van plan om vanmorgen om half
acht op te staan, maar iets over zevenen werd ik wakker en ben maar
opgestaan. Na mijn ontbijt ben ik vertrokken, door het Zeeuws-Vlaamse
land, onder de Westerschelde door en daarna heb ik mij auto neergezet
bij de kerncentrale van Borsele. Eerst oostwaarts gewandeld naar het
punt tot waar ik een dag of 10 geleden gekomen was. Ik was nog maar
net aan het wandelen of de wekker van mijn telefoon ging af, ik had
hem per ongeluk een uur te laat ingesteld, dus maar goed dat ik iets
voor de wekker was opgestaan. Na twee uur wandelen was ik weer terug
bij mijn auto, heb daar koffie gedronken en ben toen weer verder
gegaan. Eerst met een grote bocht rond het havengebied en toen langs
de oever van de Westerschelde. Ik ben net tot in Vlissingen gekomen.
Vanaf daar ben ik via een iets kortere weg terug gewandeld. Het was
nog een lange wandeling, de klok stond op kwart voor zeven toen ik
terug bij mijn auto was.
Ik had het plan om morgen weer verder
te gaan met mijn wandeling, maar ze voorspellen regen en harde wind,
dus heb ik besloten dat niet te doen en naar huis te gaan.
Ik ben nu thuis en stop dus weer even
met dit dagboek.
