20-8-2017
Gisterenmorgen dacht
ik nog dat ik vandaag onderweg zou gaan richting Frankrijk om mijn
wandeling langs de Seine te voltooien. Maar de 50 Km die ik daar
hemelsbreed nog van op mijn programma heb staan moet nog even
wachten. Gisteren kwam ik een bordje tegen dat naar de bron van de
Neckar verwees en nadat ik gekeken heb hoe lang die rivier is, heb ik
besloten om die de komende twee weken te volgen. Die bron van de
Neckar is iets waar niet iedereen het over eens is. Officieel is hij
in een park in Schwenningen, maar eigenlijk begint de rivier een
kilometer zuidelijker in het Schwenninger Moor. Dit moeras is
bijzonder, want het ligt op de waterscheiding tussen de Donau en de
Rijn. Volgens een informatiepaneel is er naast de Neckar nog een
riviertje dat in dit moeras zijn oorsprong heeft en 6 Km verder in de
Brigach uitmondt. Volgens het informatiepaneel kon flessenpost die je
hier in het moeras gooide zowel via de Neckar en de Rijn in de
Noordzee uitkomen als via de Brigach en Donau in de Zwarte Zee. Toen
ik dat las bedacht ik me dat het wel leuk was om dat riviertje naar
de Brigach ook te volgen, maar ik kon het niet vinden, dus ben ik de
Neckar maar gaan volgen. Vanmiddag wel een probleempje met mijn
wandeling. Grotendeels langs de rivier was ik naar Deißlingen
gewandeld. Via een andere
route ging ik terug naar Trossinger Bahnhof waar mijn auto stond.
Toen ik in Trossingen was bleek alleen dat het station van dit stadje
niet de plaats was waar mijn auto stond, maar dat Trossinger Bahnhof
een dorpje, of eigenlijk een industriegebied is dat 5 buiten het
stadje ligt. Ik kwam daardoor 3 kwartier later bij mijn auto terug
dan ik gepland had. Voordat ik verder reed heb ik daar eerst een
bakkie koffie gedronken. Dat bleek een goed idee, want terwijl ik aan
de koffie zat kwam er een stoomtrein langsgereden, dat is toch iets
dat je maar zelden ziet.
21-8-2017
Het was weer koud
vannacht, maar ik had mijn slaapzak nog op grijpafstand liggen, dus
veel last heb ik er niet van gehad. Toen ik vanmorgen rond 8 uur
opstond stond het kwik nog onder de 10 graden. Eigenlijk wou ik gaan
hardlopen, maar ik vond het toch wat te koud voor een korte broek en
zonder jack. Dat jack en een lange hardloopbroek heb ik bij me, maar
zit ergens ver weg en ik had geen zin om ze op te zoeken, dus ben ik
vanmorgen eerst maar gaan wandelen. Toen ik weer terug was, heb ik
eerst koffie gedronken en ben daarna alsnog gaan hardlopen ik kwam
daarbij uit in een oud industriegebied, waar men hard werkt om
industrieel erfgoed te bewaren. Na het hardlopen ben ik met mijn auto
naar dat gebied gereden, heb daar nog wat rondgekeken en ben verder
gaan wandelen. Het wandelt mooi in dit Zwarte Woud, maar soms wel wat
inspannend. Een spoorlijn en een wandelroute volgen de Neckar in
grote lijnen. Maar er zijn nogal wat bergen en de rivier gaat daar
omheen, de trein er doorheen en ik als wandelaar ga er overheen. Dat
heeft wel het voordeel dat ik soms een heel mooi uitzicht heb, zoals
op de immens grote toren die aan de rand van Rottweil staat. Het ziet
ernaar uit dat ze hem nog aan het bouwen zijn, maar ik heb geen idee
waar hij toe dient.
22-8-2017
Ik heb de laatste
dagen steeds de Neckartal wandelroute gevolgd. Een paar keer ging het
een beetje mis, maar vanmorgen ging het goed mis. Half negen was ik
gaan wandelen en na een kleine kilometer kwam ik bij een brug en ik
dacht dat ik daarna linksaf moest, verder langs de rivier. Wel viel
me op dat de rivier erg smal was. Na een tijdje over het mooie pad
gelopen te hebben, kwam ik op een splitsing en daar waren een aantal
routes aangegeven, die moesten naar links. Mijn route stond er niet
bij, dus ben ik rechts gegaan, ook omdat ik het idee had daar een
drumband te horen, wat erg vreemd is in een bos. Het bleek een
dagmijn te zijn waar ze de rotsen fijnhakte tot kleine steentjes.
Daarna kwam ik op een kruispunt en nog geen teken van mijn route.
Mijn Tomtom er maar eens bij gepakt en het bleek goed dat ik de
rechterkant van de splitsing had genomen, want nu was ik maar een
kilometer of drie het verkeerde dal ingelopen. Via een andere route
kwam ik alsnog op het juiste pad en daarbij kwam ik als bonus nog oog
in oog te staan met drie roodbruine reeën. Het gevolg was wel dat
toen ik om half elf aan de koffie zat ik pas 5 Km van mijn startpunt
af was.
23-8-2017
Vandaag ben ik
tijdens het wandelen niet verkeerd gelopen. Wel ging het even mis
toen ik na de lunch mijn auto verplaatste. Ik was ergens in een bos
gestopt met wandelen, had op mijn Tomtom de rivier verder gevolgd en
een volgend dorpje als doel ingesteld. Toen ik in dat dorpje, Glatt,
aankwam vond ik het al wat vreemd, de rivier was er smaller en ik zag
de drukke doorgaande weg en de spoorlijn niet meer, wel had Glatt een
mooi waterslot. Ik ben gaan wandelen en na een tijdje keek ik eens
naar beneden naar de rivier en zag ik dat de andere kant uitstroomde
dan ik verwacht had. Ik liep dus langs een zijrivier. Dat is een
voordeel van een rivier stroomafwaarts volgen, dan kan je, bijna
altijd, aan de stroomrichting zien als je fout zit. Terug naar mijn
auto gelopen en een dorpje verder gereden waar ik wel weer langs de
Neckar kon wandelen. Aan de andere kant van mijn pad lag een
spoorlijn, waar ik een paar treinspotters zag staan, dus dacht ik dat
er wat bijzonders langs zou komen, maar ik heb het niet kunnen
ontdekken. Wel vielen mij treinwagons op die stil stonden bij een
loods. Vanuit de verte dacht ik al dat het wel NS rijtuigen leken en
toen ik dichtbij was bleken ze dat ook te zijn. Niet zo spectaculair
als de Fyra treinen die ik anderhalf jaar geleden in de buurt van
Pisa zag staan, maar toch wel apart. Ik vermoed dat ze hier staan om
verbouwd te worden naar de wensen van de nieuwe eigenaar.
24-8-2017
Lekker gewandeld
vandaag, niets bijzonders of opmerkelijks gezien, dus heb ik niet
zoveel te melden. Sinds gisteren loop ik langs een deel van de rivier
dat bevaarbaar is, maar alleen nog maar voor kano's. Voordat ik op
een punt ben waar echt scheepvaartverkeer is, zal nog wel even duren.
Nu ik zit te typen bedenk ik me dat ik toch een bijzonderheid had
vandaag, ik ben vanmorgen mijn koffie misgelopen. Ik had besloten om
pas met de lunch bij mijn camper terug te zijn en onderweg ergens
koffie te drinken, alleen ben ik nergens een bakker of een café dat
open was tegengekomen. Dus heb ik vandaag een kop koffie minder dan
gebruikelijk gedronken.
25-8-2017
Toen ik afgelopen
weekend er over nadacht of ik langs de Neckar zou gaan wandelen, was
het belangrijkste argument ertegen dat ik last zou krijgen van
milieuzones bij de grote steden als Stuttgart en Mannheim. Dat
argument heb ik toen naast mij neergelegd, maar nog 40 Km van de
eerste grote stad heb ik er al last van. Vanmorgen was ik onderweg
naar de plek waarvandaan ik wou gaan wandelen, volgens mijn Tomtom
moest ik nog een stukje rechtdoor, maar er stond een bord dat ik dan
de milieuzone van Tübingen in zou rijden. Ik mocht wel linksaf, dus
heb ik dat gedaan en daar in de buurt mijn auto geparkeerd. Eerst de
andere kant op gewandeld naar het punt tot waar ik gisteren gekomen
was. Daarna koffie en toen richting Tübingen, ik wou in een keer de
stad voorbij, dus heb ik een lunchpakketje meegenomen. Het is gelukt
en om half zes was ik weer terug bij mijn auto. Het keerpunt van
mijn wandeling was een carpoolplaats, daar wou ik overnachten, alleen
daar moest ik dus naartoe zonder in Tübingen te komen. Ik had een
route uitgezet en die leek in eerste instantie goed te gaan, alleen
bleek de milieuzone ook te gelden voor de, op een snelweg lijkende
bundesstrasse. Die moest ik dus verlaten, toen een andere route
uitgezet die ik met mijn vieze auto ook niet mocht voltooien, want
die liep door de milieuzone van Reutlingen. Maar daarna ben ik toch
nog vrij eenvoudig bij mijn overnachtingsplek gekomen.
26-8-2017
Ik had een goede
keus gemaakt gisteren voor mijn overnachtingsplek, ik heb goed
geslapen en vanmorgen kon ik van daar uit anderhalf uur hardlopen,
zonder wegen te hoeven oversteken. Daar komt nog bij dat toen ik in
de loop van de dag langs de verder gelegen plaatsen kwam die ik
gisteren als alternatief had, die in een milieuzone bleken te liggen.
Van dergelijke zones heb ik vandaag verder nauwelijks last gehad,
alleen aan het eind van de dag kan ik een heel klein stukje in een
gebied hebben gereden waar ik niet had mogen komen, maar het was er
ook heel onduidelijk aangegeven. Wel heb ik vandaag een stukje
omgereden. Toen ik na mijn lunch vertrok bij de parkeerplaats waar ik
stond, werd ik tot mijn verrassing rechtsaf gestuurd. Dat vond ik
niet erg, want linksaf ging ik het dorp in en dat stond toen ik
vanmorgen van de andere kant kwam helemaal vol met auto's die voor
het stoplicht stonden te wachten. Toen ik de andere kant op reed,
bleek al snel de reden van die file, de alternatieve weg bleek
afgesloten. Ik heb er even over gedacht om te keren en achter de file
aan te sluiten, maar ben de omleidingsroute de andere kant op gaan
volgen, dat ging goed.
27-8-2017
De afgelopen nacht
op een mooie rustige plek gestaan, goed gepland ook, want na een
mooie wandeling was ik vanmorgen netjes om koffietijd weer terug bij
mijn camper. Mijn koffiepauze duurde wel wat langer dan gebruikelijk,
wat ik had mijn koffie bijna op toen het begon te onweren. Dus ben ik
maar een half uurtje langer in mijn camper blijven zitten. Daarna
weer verder gewandeld. Ik ben vandaag tot Esslingen gekomen, een
plaatsnaam die mij bekend voorkomt in relatie met de tijd dat mijn
zus in Stuttgart woonde. Ik dacht even dat dit de voorstad was waar
zij gewoond heeft, maar op de kaart kijkende was dat volgens mij
Vaihingen en was Esslingen de naam van het eindstation van de S-Bahn
die we genomen hebben onderweg naar het Bad Canstatter Volksfest en
naar het Mercedes museum. Voor morgen heb ik twee uitdagingen, de
eerste is dat de camperplaats van Esslingen bij de burcht is, hoog
boven de stad en morgenochtend wil ik gaan hardlopen, vooral terug
zal het een flinke inspanning worden. De tweede uitdaging is dat
onderweg hiernaartoe al aangegeven stond dat Stuttgart een milieuzone
is, dus moet ik er omheen, maar de Neckar gaat dwars door die stad.
28-8-2017
Het begon goed
vanmorgen. Met hardlopen begon ik met een afdaling die heel stijl
was, maar gelukkig had ik daarvoor gekozen want het alternatief was
een trap van een paar honderd meter lang en die heb ik later
wandelend gebruikt, dat ging, maar hardlopend was het niks geweest.
De weg naar beneden leek mij te stijl voor de terugweg, dus ben ik
via een veel langere weg terug gegaan, dat was vermoeiend, maar ging
net. Daarna ben ik gaan wandelen en dat ging voorspoedig, ik was aan
de noordelijke rand van Stuttgart toen ik het tijd vond om aan de
terugweg te beginnen. Netjes op tijd was ik terug bij mijn auto.
Eerst wou ik daar nog een nachtje blijven, maar toen toch maar
besloten om toch een stukje verder te gaan rijden. Het zoeken naar
een plek om te overnachten kostte veel tijd doordat door de
milieuzone om moest rijden, door werkzaamheden en door de avondspits.
Een paar keer ben ik langs supermarkten gereden, maar ik dacht mijn
boodschappen wel te doen in de plaats waar ik zou overnachten. Toen
ik uiteindelijk een plaats had gevonden om te overnachten, ben ik het
dorp ingelopen, maar kon daar geen winkel vinden. Dus heb ik voor
mijn diner mijn blikvoorraad aan moeten spreken, maar de maisstamppot
met boterhammenworst was best lekker. Alleen moest ik vanavond mijn
toetje missen en zal ik morgen zonder melk moeten ontbijten.
29-8-2017
Ik had voor
vanmorgen mijn wekker een uurtje eerder gezet. Daardoor was ik al
ruim voor achten aan het wandelen. Het is me goed bevallen. Een
gevolg van het extra uur is dat ik een flinke afstand heb gewandeld
vandaag. Wel was het een flinke teleurstelling toen ik aan het eind
van de dag keek naar de hemelsbrede afstand tot mijn einddoel,
Mannheim. Die was sinds gisteren maar 5 Km korter geworden, de rivier
meandert hier nogal waardoor ik soms zelf van mijn einddoel wegloop.
P.s. vergroot de foto om te zien welke bijzondere bewonder van de Neckar ik aantrof.
30-8-2017
Vanmorgen er hard
over nagedacht om het bijltje erbij neer te gooien. Ik had eerst hard
gelopen, niet zo heel ver, want ik had maar een half uurtje op mijn
programma staan. Toen wou ik met de auto naar een dorpje een
kilometer of 5 verder stroomafwaarts. Ik was ongeveer halverwege toen
ik een bord tegenkwam dat ik een milieuzone naderde. Ik gekeerd en
terug naar waar ik vandaan kwam, daar de brug over en via de
linkeroever naar het volgende dorp. Dat leek goed te gaan, mijn auto
geparkeerd en gaan wandelen. Tijdens het wandelen kwam ik via een
andere weg het dorp waar mijn auto stond weer in en zag daar een bord
dat ik een milieuzone inging, op de weg waar ik met de auto op
gereden had stond er waarschijnlijk ook een, maar die heb ik
blijkbaar over het hoofd gezien. Ik kon er toch niets meer aan doen,
dus verder gewandeld en een kilometer of 5 verder ging de wandel- en
fietsroute een weg op waar weer een milieuzone bord stond. Ik dacht
slim te zijn, terug te gaan, mijn auto op te halen en die vlak voor
dat bord parkeren. Niet dus, want merkte ik dat mijn auto nog steeds
in een gebied stond waar hij niet mocht komen. De frustratie door de
rijverboden die ik tegenkom en die waarschijnlijk alleen maar erger
wordt, waren de reden dat ik heb gedacht om met mijn wandeling te
stoppen. Toch niet gedaan en daar vanmiddag erg blij mee, ik kwam op
een berg uit met een heel mooi uitzicht over de vallei, jammer dat
het zicht niet optimaal was. De rest van mijn wandeling vandaag was
ook prachtig, veelal langs hellingen vol met wijnstokken. Die waren
voor mij de inspiratie om een supermarkt in te lopen en een pond
druiven te kopen en die als lunch te nuttigen.
31-8-2017
De zesde hittegolf
die ik op deze reis meegemaakt heb is de afgelopen nacht geëindigd
met wat hemels vuurwerk en flinke buien. Vandaag was een grijze dag,
met een paar buien, op de laatste dag van augustus blijkt de herfst
te zijn begonnen. Ondanks dat ik de regenjas en paraplu nodig had,
heb ik vandaag lekker gewandeld. Ik kwam langs een kerncentrale die
aan de andere kant van de Neckar lag. Bijzonder aan deze was de
koeltoren, meestal zien die eruit zoals die waar de A2 in Limburg de
Maas kruist. Deze was echter veel lager, door de stoom die eruit
kwam, had het wel wat weg van een kratermond van een vulkaan.
1-9-2017
Een mijlpaal
vanmiddag, net na mijn lunch kwam ik langs het bordje 100 Km. De
Neckar is stroomopwaarts gemarkeerd, dus is dat de afstand die hij
vanaf daar nog naar de monding in de Rijn stroomt. De rest van de
middag heb ik ook gewandeld, ik ben nu ergens in de buurt van de 90.
Ik ben nu 13 dagen aan het wandelen en van de 362 Km die de rivier
lang is, heb ik er dus 272 achter mij liggen. Gemiddeld dus bijna 21
Km per dag, dus verwacht ik dat ik deze wandeling over 5 dagen,
woensdag dus ga afsluiten. Maar er kan nog een hele hoop misgaan,
zoals milieuzones. Vandaag ben ik ze niet tegengekomen, maar ik moest
wel een kilometer of 5 omrijden, want de brug bij Bad Wimpfen was
wegens onderhoud afgesloten.
2-9-2017
Toen ik
gisterenavond naar de Lidl liep, voelde ik wat pijn in mijn linker
scheenbeen. Niet heel verbazingwekkend, want ik had gisteren best wel
veel gelopen. Ik ging ervan uit dat het vanmorgen wel weer over was.
Dat was het niet, maar vandaag toch een kilometer of veertig
gewandeld. Ik kan er dus mee lopen en het is zeker niet zo dat ik het
uitschreeuw van de pijn, maar het is wel irritant. Ik vermoed dat het
een wat overbelaste spier is. Morgenochtend is het daarom een beetje
spannend, want ik wil de dag met anderhalf uur hardlopen beginnen.
Het gebied waar ik
aan het wandelen ben is vandaag wel een beetje veranderd. Nog steeds
meandert de rivier tussen de heuvels of bergjes door, maar de
afgelopen dagen stonden de hellingen steeds vol met wijngaarden,
vandaag heb ik die bijna niet gezien, ze hebben plaats gemaakt voor
bossen.
3-9-2017
Vanmorgen om half 8
ben ik vertrokken om hard te lopen. Na vijf minuten had ik zo'n pijn
in mijn scheenbeen dat ik erover dacht om terug te gaan. Besloten om
het nog even vol te houden en maar goed ook, want toen de spier
lekker warm werd verdween de pijn. Dus ben ik gewoon veder gegaan om
de 90 minuten te lopen die ik op mijn programma had staan. Dat is
niet helemaal gelukt, want ik vergat op mijn horloge te kijken en
toen ik dat wel deed stond die al op 50 minuten, toen snel omgekeerd.
De laatste kilometers waren nog even spannend, want die liep ik over
het parcours van de triatlon die vlak bij mijn camper gehouden werd.
Maar ik was op tijd terug, want ze lagen nog in het water. Terwijl ik
mij aan het wassen was, hoorde ik de speaker zeggen dat de eerste uit
het water kwam en aan het fietsen begon. Terwijl ik aan het ontbijten
was zag ik veel triatleten die aan hun fietstocht begonnen en later
de eersten die daarvan terug kwamen. Nummer 1 lag op dat moment al 2
minuten voor op het trio dat achter hem zat. Het was een sprint
triatlon, terwijl ik aan de koffie zat kwam de eerste alweer binnen,
hij had er net 5 minuten meer dan een uur over gedaan. Dat hij won
was niet zo vreemd, want hij was niet alleen iemand hier uit de
buurt, maar ook de regerend Europees kampioen. Een paar minuten later
kwamen de volgende lopers binnen, terwijl het merendeel van de
fietsers nog binnen moest komen. Ik heb niet gewacht tot iedereen
binnen was, maar ben gaan wandelen en kwam daarbij onder andere een
schip vol schroot tegen, de Kia Sportage die voorop de Jaap-Wouter
stond, stak een beetje schril af tegen de rest van de lading.
4-9-2017
Gisteren heb ik wel
geschreven dat tijdens het hardlopen de pijn aan mijn scheenbeen
verdween, maar niet dat die gewoon weer terug kwam toen ik daarna aan
het wandelen was. Vanmorgen had ik het idee dat het zelfs een beetje
erger geworden was, maar nog steeds niet dusdanig dat ik niet kan
wandelen. Na de lunch was het ineens een heel stuk minder, eerst
dacht ik dat het eraan lag dat ik over voetgangersbrug bij een stuw
liep die wat veerde, maar ook toen ik daarna op het asfalt liep was
het beduidend minder, alleen kwam het in de loop van de middag weer
terug. Het moet heel veel erger worden wil ik mijn wandeling er nog
voor afbreken, want de meet is in zicht, ik ben in Heidelberg, er nog
een kilometer of 25 vanaf, als ik me erg inspan zou ik het morgen
kunnen halen, maar ik ben van plan om een restje voor woensdag te
bewaren.
5-9-2017
Vanmorgen weer wezen
hardlopen Ik begon weer met pijn, in de veronderstelling dat die na
een tijdje lopen wel zou verdwijnen. Dat was vanmorgen niet zo,
tenminste niet tijdens het wandelen. Toen ik een half uurtje later
ging lopen, was de pijn ineens wel een stuk minder, maar tijdens het
wandelen werd hij wel steeds meer. Toen ik bijna bij het centrum van
Heidelberg was, werd het zo pijnlijk dat ik dat ik overwoog om op een
bus te stappen en mijn wandeling af te breken, op nog geen 20 Km van
het einddoel. Mijn auto stond bij Sportcentum Nord en de bus die daar
naartoe ging kwam niet langs. Ik ben maar even op een bankje gaan
zitten en heb een kwartiertje een krant zitten lezen. Daarna toch
maar weer geprobeerd te wandelen en dat ging buitengewoon goed. Terug
naar mijn auto, koffie gedronken en een stukje gereden en toen weer
gaan wandelen. Na ruim een uur werd de pijn weer erger, maar ik had
een oplossing, op een bankje gaan zitten en een tijdje later zonder
veel pijn weer verder gelopen. Daarna geluncht, weer een stukje
verder gereden en weer gaan wandelen. Na een half uurtje realiseerde
ik me ineens dat ik helemaal geen pijn had, ik dacht dat het nog wel
zou komen, maar na drie kwartier en een uur liep ik nog steeds zonder
problemen. De rest van de middag ook, alleen als ik een rare beweging
maakte voelde ik dat het niet helemaal goed zat. Ik ben tot op 9 Km
van mijn einddoel gekomen. Daar in de buurt overnacht, maar blijkbaar
wil mijn lichaam niet dat ik mijn wandeling langs de Neckar voltooi,
want in het begin van de avond kreeg ik buikpijn, die steeds maar
erger werd. Rond 10 uur heb ik besloten om mijn bed maar in te
duiken, maar ook dat hielp niet. Na uren woelen en draaien ben ik
toch in slaap gevallen en vanmorgen vief weer wakker geworden. Omdat
ik gisterenavond geen stukje had geschreven doe ik het nu maar, vlak
voordat ik aan de laatste etappe van mijn wandeling ga beginnen.
6-9-2017
Het is me geluk, ik
heb de monding van de Neckar bereikt. Het was een mooie wandeling,
vandaag ging hij door de uiterwaarden van de rivier langs de stad
Mannheim. Op de heenweg ging het lopen goed, maar nadat ik een derde
van de terugweg had gelopen kreeg ik weer pijn. Dat was een goed
moment, want ik was net van plan om koffie te gaan drinken. Dat doe
je in Duitsland bij een bakker, met iets lekkers erbij. Nadat ik een
half uurtje gezeten had, ben ik weer verder gegaan, de pijn was
minder, maar niet veel. Blijkbaar was de bank waarop ik zat te
comfortabel. Na een kilometer lopen kwam ik een bankje tegen en heb
daar nog een kwartiertje op gezeten, daarna ging het lopen wel goed,
tot ik 500 meter van mijn auto was. Ik stootte met de voet van mijn
pijnlijke been tegen een boomwortel. Dat deed pijn, even dacht ik dat
het hielp tegen de andere pijn, maar na een klein stukje was die
heviger terug. Afziend ben ik daarna naar mijn auto gestrompeld.
Daarna boodschappen gedaan en geluncht om vervolgens richting huis te
vertrekken. Ik had het noorden van Luxemburg als eerste doel in mijn
Tomtom gezet, om daar goedkoop te tanken. Dat had nog wat voeten in
de aarde, want ze wou me steeds over wegen sturen die voor het
verkeer afgesloten waren. Maar uiteindelijk toch het benzinestation
gevonden en daarna ben ik nog 15 Km naar het noorden gereden om in
St.Vith, in de Belgische Oostkantons, te overnachten. Morgen verder
naar huis.
7-9-2017
Vanmorgen nog even
door St.Vith gewandeld, daarna de sanizuil gebruikt om mijn geel- en
grijswater weg te gooien en toen ben ik richting huis vertrokken. De
reis ging voorspoedig alleen werd ik in Geel en Breda midden door het
centrum gestuurd, ten eerste had ik mijn Tomtom op de kortste weg
staan, ten tweede gebeurde de vorige keer dat ik uit het zuiden kwam
precies hetzelfde en ten derde wist ik een betere weg. Door die
toeristische route heb ik wat tijd verloren, anders was ik voor de
lunch thuis geweest, nu heb ik bij de Moerdijkbrug mijn middagmaal
gegeten. Dat was wel leerzaam, want ik zag dat de brug tijdens de
oorlog zwaar beschadigd was en toen met stukken van andere bruggen
weer hersteld is en dat de huidige brug van de snelweg medio jaren 70
op de pijlers van de oorspronkelijke brug is gelegd. Ik zit me nu af
te vragen hoe dat dan gebeurt is, want naar mijn idee is de oude pas
weggehaald nadat de nieuwe klaar was. Maar het bord zal vast wel
kloppen. Na mijn lunch ben ik de brug over gereden en een half uurtje
later was ik thuis, waar ik mijn auto heb uitgepakt en van mijn
uitzicht genoten.
