13-7-2021 t/m 22-7-2021

 13-7-2021

Het is vandaag een paar keer bijna droog geweest, ik heb de hele dag de paraplu nodig gehad. Vanaf Trier ben ik verder stroomopwaarts gelopen, langs de monding van de Saar naar Oberbillig. Vanaf daar vormt de Moezel de grensrivier tussen Duitsland en Luxemburg.
Toch nog een klein lichtpuntje in het weer vandaag, bij de weersverwachting op mijn smartphone zag ik een zonnetje staan, helaas was dat pas bij maandag, dus ik moet nog zes dagen geduld hebben.

14-7-2021

Vanmorgen viel het mee. Het regende, maar het was hele lichte motregen, waar ik niet nat van werd. De paraplu die ik meegenomen had, bleef dus ingeklapt. Tot het begin van de middag, toen moest ik hem uitklappen, want ik had hem hard nodig. Sindsdien heeft het aan een stuk door geregend, soms heel hard. Het water liep soms in stromen over de weg. Ik twijfel er een beetje aan of ik niet naar huis toe zou gaan. Ik heb in ieder geval besloten om morgen het laatste stuk van mijn wandeling door Duitsland te doen, dat is nog een kilometer of 10. Daarna besluit ik of ik verder Frankrijk in ga.

15-7-2021

Het eerste dat mij opviel toen ik vanmorgen de Moezel zag, was dat het water hard stroomde. Het water stond denk ik een halve meter hoger dan gisteren. De eerste rij bomen en struiken stond in het water, maar het pad ligt een stukje hoger dus dat was droog. Vlak voordat ik mijn keerpunt van gisteren bereikte, was het pad een stuk volledig overstroomd. Ik had geen zin in natte voeten, dus ben ik een paar honderd meter teruggelopen naar de brug, de rivier overgestoken en heb ik het laatste deel aan Luxemburgse zijde voltooid. Dat kwam goed uit, want ik heb aan die kant meteen een krantje gehaald en een kop koffie gedronken. Erg lekkere koffie, niet zo slap als waar de Duitsers blijkbaar van houden.
Na de middag, ik was inmiddels in Frankrijk, kreeg ik hetzelfde probleem. Opnieuw was het pad over de volle breedte een 10 meter lange plas tot wel een decimeter diep. Hier was geen brug in de buurt, wel gras langs het pad dat een alternatieve route bood. Helaas was het gras ook doordrenkt, waardoor mijn schoenen alsnog nat werden.

16-7-2021

Het water in de Moezel staat nog steeds hoog, het stijgt zelfs nog. Dat merkte ik vanmorgen tijdens het wandelen. Rond 10 uur kwam ik langs een punt waar het fietspad, het vroegere jaagpad, erg laag lag en voor een meter of 5 bijna helemaal overstroomd was. Er was nog net een klein randje droog asfalt over, als ik voeten achter elkaar zette kon ik er nog net langs. Een uurtje later kwam ik op de terugweg op hetzelfde punt kwam, was dat randje ook ondergelopen, ik moest nu een stukje de modderige helling op om droge schoenen te houden. Dat is gelukt, dat is trouwens de hele dag gelukt, in tegenstelling tot de afgelopen dagen. Die natte schoenen en de sokken hebben ervoor gezorgd dat ik blaren onder mijn hakken heb, dat loopt niet echt lekker, maar het gaat nog steeds.

17-7-2021

Ik was al, soms met moeite, een paar plassen op het pad gepasseerd, toen ik net als eergisteren er een tegenkwam waar ik niet met droge voeten langs kon. Besloten om te draaien. Dat was een goede keuze, want nu was ik precies om koffietijd terug bij mijn camper. Na de koffie, ben ik naar de andere kant van de rivier gereden en heb daar mijn wandeling voortgezet, zonder problemen.

18-7-2021

Ik heb overnacht op een parkeerplaats bij het fietspad langs de Moezel. Vanmorgen daar hardlopend vertrokken. Helaas niet hardlopend terug gekomen. In eerste instantie ging het lekker, er stonden 50 minuten op het schema, dus na 25 keren en terug. Iets voor het keerpunt begon ik wat irritatie te voelen in mijn linkerkuit, maar ik kon nog doorlopen. Tot de 40 minuten, toen werd het erger en ben ik gaan wandelen. Wandelen ging niet pijnloos, maar wel goed. Tijdens het wandelen liep ik te denken dat het op deze manier niks gaat worden met de marathon, misschien was dit een sein.
Vanmiddag was ik, bedoeld, aan het wandelen, het was zonnig een warm, dus pakte ik mijn bidon om een slok water te nemen, ik zette de bidon aan mijn lippen, kneep erin, hoorde een krak en voelde water uit andere delen van de bidon komen dan de bedoeling was. Hij is volledig uit elkaar gebroken. Misschien opnieuw een sein, maar nu dat ik met de marathon mee moet doen, want dit was de bidon die ik bij mijn laatste marathon van Rotterdam gehad heb.

19-7-2021

Een pak van mijn hart, ik heb bijna geen last meer van de kuitspier waar ik gisteren over schreef. Nu heb ik vandaag alleen gewandeld, niet hardgelopen, anders was het waarschijnlijk een ander verhaal geweest. Dat wandelen ging langs de Moezel, zoals al bijna 3 weken. Langs de rivier loopt hier een oud kanaal, niet meer in gebruik, want veel te klein voor de moderne schepen en met de bouw van stuwen is de rivier getemd. Verder is de rivier omgeven door meren die op hun beurt weer omzoomt zijn met lapjes grond met vaak een hutje erop, die vooral gebruikt worden om te vissen. Wat er ook nog langs de rivier stond waren de restanten van een Romeins aquaduct. Aan beide kanten van de rivier staat er nog een stuk van, oorspronkelijk was het een aquaduct dat over de rivier heen ging. Indrukwekkend hoe ze dat 2200 jaar geleden hebben kunnen bouwen.

20-7-2021

Het gaat voorspoedig met mijn wandeling, vandaag ben ik stroomkilometer 333 gepasseerd heb ik op een informatiebord gezien dat de stuw bij Toul bij 370 ligt. Ik weet alleen niet of die stuw nu voor of na mijn einddoel ligt. Dat verwacht ik donderdag en als het heel erg tegenvalt vrijdag te bereiken.

21-7-2021

Vanmorgen hardgelopen, de kuitspier waar ik zondag last van had, deed nu weer gewoon zijn werk. Daarna gaan wandelen, het was vandaag de dag van de bijzondere plaatsnamen. Ik had vannacht overnacht in Autreville, letterlijk vertaald Anderestad, het was een dorpje van niks. Koffie heb ik vanmorgen gedronken in Custines, een plaatsnaam waarin een oproep wordt gedaan om Leontien van Moorsel te zoenen. Daarna verder gewandeld en toen kwam ik in een plaats waarvan de inwoners zichzelf blijkbaar te dik vinden: Liverdun. Dat laatste is trouwens een mooi middeleeuws stadje dat in een bocht van de Moezel ligt.

22-7-2021

Het einddoel van mijn wandeling heb ik vanmiddag bereikt. Na 370,5 kilometer de Moezel stroomopwaarts te hebben gevolgd ben ik in Toul aangekomen. Op dezelfde plaats als waar ik twee jaar geleden mijn wandeling staakte toen ik bij de bron begonnen was. Als ik een lijstje zou hebben van alle rivieren die ik in zijn geheel langsgefietst of -gewandeld heb, dan zou ik een vinkje bij de Moezel kunnen zetten. Dat zou het tweede vinkje worden, want een kwart eeuw geleden had ik al zo'n vinkje kunnen zetten voor het fietsen. Wel bijzonder, dit is nu de enige rivier met zowel voor wandelen als fietsen een vinkje.
Na mijn wandeling ben ik aan mijn terugreis begonnen. Ik had mijzelf een ijsje belooft en heb dat bij BurgerKing gekocht. Softijs met karamel en chocolade cereals, het smaakte, maar ik vond het erg zoet en met € 3,40 ook erg duur. Een klein stukje verder in Les Moulins de Metz, sta ik achter de kerk geparkeerd om te overnachten, morgen ga ik verder naar huis.

30-6-2021 t/m 12-7-2021

30-6-2021

Eerst nog maar even verder waar ik vorige keer, rond de jaarwisseling, gebleven was. Na de operatie waarbij een tumor uit mijn dikke darm verwijderd was, was ik nog aan het herstellen en had ik net te horen gekregen dat in het laboratorium gebleken was dat het verstandig was om een chemokuur te doen. Het eerste kwartaal ben ik daar zoet mee geweest, ik had het geluk dat ik niet heel veel last van bijwerkingen heb gehad. Daarna herstellen en ook dat gaat voorspoedig, al vrij snel was ik weer aan het hardlopen, alleen nog steeds wat trager dan ik zou willen.

Corona is gelukkig aan mijn deur voorbij gegaan en dat blijft waarschijnlijk ook zo, want afgelopen maandag heb ik mijn tweede portie van het Pfizer vaccin gehad. Een mooie aanleiding om weer op reis te gaan.

Niet mijn eerste reis dit jaar, begin juni ben ik drie dagen naar Walcheren geweest en heb ik van Vlissingen naar Vrouwenpolder gewandeld. Een bijzonder mooi stuk Zeeland, ik was er zo van onder de indruk dat ik de eerste dag vergat om in dit dagboek te schrijven, dus heb ik dat de dagen erna ook maar niet gedaan.

Nu een echte reis, ik ben in het buitenland, het Duitse Düren. Het was nog even zoeken wat mocht en wat niet, België en Frankrijk zijn inmiddels geel bij het ministerie van Buitenlandse Zaken, maar als je daar naartoe wil moet je formeel nog wel in quarantaine, dat vervalt pas twee weken nadat je volledig gevaccineerd ben. Naar Duitsland mocht ik zonder beperkingen, dus heb ik besloten om daar eerst naartoe te gaan. Ik ben onderweg naar Koblenz om vanaf daar verder te gaan met mijn wandeling langs de Moezel. Ik moet er dus een kleine twee weken over doen om van Koblenz naar Trier te wandelen, want daarna kan ik zonder problemen Frankrijk in om mijn einddoel, Toul te bereiken.

1-7-2021

Na een wandeling ben ik vanmorgen richting Koblenz vertrokken. Daar kwam ik begin van de middag aan, na een tussenstop in Euskirchen. In Koblenz ben ik eerst naar de “Deutsche Eck” gewandeld, het punt waar de Moezel uitmondt in de Rijn. Erg Duits, vooral het immens grote ruiterstandbeeld dat hoog boven die hoek staat. Als ik het goed heb een keizer die stroomafwaarts kijkt. Ik ben daarna een stukje door de Altstadt gewandeld en ben stroomopwaarts langs de Moezel gewandeld. Ik ben nog geen 6 Km ver gekomen, maar wel al langs de eerste hellingen met wijnranken gekomen, daar ga ik er de komende dagen nog heel wat van zien.

2-7-2021

Vandaag begon prachtig zonnig, in de loop van de ochtend verschenen er steeds meer wolken, maar vanmiddag verdwenen die weer. Daarbij is het de hele dag droog gebleven dus het was een mooie dag. Mooi is ook de juiste beschrijving van het gebied waar ik doorheen wandel. Vervelend was dat ik vandaag veel aandrang had om naar toilet te gaan. Sinds de operatie heb ik dat soms. Voordien deed ik een keer per dag een grote boodschap en als ik eens geen mogelijkheid daartoe had, kon ik het rustig een dag overslaan. Nu is het tenminste iedere dag en vaak zelfs meerdere keren. Vandaag ben ik drie keer geweest. Hopelijk zijn mijn darmen morgen weer wat rustiger.

3-7-2021

Het probleem waar ik gisteren over schreef is er nog steeds, maar wel minder. Als het zo blijft levert het niet echt problemen op. Het enige probleem is dat openbare toiletten in Duitsland steeds vaker van een slot voorzien zijn waar je een munt in moet doen, meestal 50 cent. Die heb ik niet en het is de vraag wanneer ik die weer eens in handen krijg, want ik betaal nog maar zelden contant.
Dan de dag van vandaag. Begonnen met anderhalf uur hardlopen en de rest van de dag gewandeld. Dat ging vandaag vooral over een fietspad langs de B49, een weg waarop het druk was, vooral met motoren en cabrio's. Niet echt aantrekkelijk om te wandelen, maar het gebied waar de weg zich doorheen slingert is dat wel.
Aan het eind van de middag boodschappen wezen doen. Ik had daarbij een meevallertje, ik heb een pond kersen gekocht voor 99 cent, afgeprijsd van € 3,79. Blijkbaar konden ze ze maandag niet meer verkopen, nu was de kwaliteit in ieder geval nog uitstekend. Ruim de helft ervan is al op, het was smullen.

4-7-2021

Om half acht vanmorgen werd ik wakker omdat er op nog geen twee meter van mijn camper vandaag een goederentrein reed. Dat viel mee, als je langs het spoor sta weet je dat je wat herrie mag verwachten. Dit spoor werd voornamelijk door passagierstreinen gebruikt en die zijn opmerkelijk stil, goederentreinen dus niet.
Na de trein ben ik nog een half uurtje blijven liggen en toen opgestaan. Een felle zon scheen dwars door mijn gordijnen heen en had ervoor gezorgd dat de temperatuur in mijn camper inmiddels 25 graden was.
Na mijn ontbijt ben ik gaan wandelen, weer een wat saaie drukke weg met aan de ene kant de muur van de spoordijk en aan de andere kant de rivier. Op de terugweg heb ik dat wat slimmer aangepakt, want toen liep ik aan de andere kant van de rivier over een bospad. Wel had de zon toen plaatsgemaakt voor wat druppels, ik werd er niet echt nat van, pas toen ik terug bij mijn camper was, begon het echt te regenen. Dusdanig dat ik na mijn lunch nog maar een extra kop koffie gedronken heb in afwachting van het overtrekken van de bui.

5-7-2021

Ik werd op een heel bijzondere manier wakker vanmorgen. Ik hoorde een hoop lawaai, dat ik niet direct kon plaatsen. Ik keek op mijn horloge en het was blijkbaar net licht, want het was 6 uur. Mijn gordijn een stukje geopend om te kijken of ik iets kon zien. Meestal zie ik dan niks, maar dit geval wel. Boven de helling aan de andere kant van de rivier vloog een helikopter vlak boven de wijngaard en haalde daarbij vreemde capriolen uit. Later bleek dat de helikopter als een sproeivliegtuig werkte, waarbij hij de wijnstokken besproeide met een voor mensen ongevaarlijk natuurlijk middel om schimmelvorming tegen te gaan. Tijdens mijn wandeling vanmorgen heb ik hem nog regelmatig zien vliegen en zijn capriolen uithalen. Een indrukwekkend gezicht, alleen jammer dat het zo vroeg moest.

6-7-2021

Een van de dingen als je onder een kunststof dak slaap, is dat je kan horen dat het regent, vooral als het hard regent. Vanmorgen deed het dat. Na het nieuws van 8 uur toch maar gewoon opgestaan en gaan ontbijten. Daarna een half uurtje wat zitten lezen, maar het plensde nog steeds en volgens mijn telefoon zou het dat nog 120 minuten blijven doen. Daar wou ik niet op wachten dus heb ik mijn regenjas aangetrokken en een paraplu opgestoken en ben ik gewoon gaan wandelen. Op mijn sokken na, mijn schoenen zijn lek, bleef ik nagenoeg droog. Na een uurtje heb ik koffie gedronken en daarna was het droog en dat bleef het ook de rest van de dag. Vanmiddag zelfs nog even de zon gezien.

7-7-2021

De afgelopen nacht geslapen in Zell, bekend van “Zeller Schwarzer Kat”. Een wijn die ik volgens mij nog nooit gedronken heb, met name vanwege het vooroordeel dat ik erover heb. Dat vooroordeel is dat het een zonder schillen gegist druivensap is, van druiven met veel suiker, dus een mierzoete witte wijn. Deels is mijn vooroordeel in ieder geval ontkracht, want naast een zoete versie is deze wijn ook te krijgen in een droge en een half-droge versie. Maar of die smakelijk zijn, geen idee en ik ben ook niet van plan om het te gaan proberen, want er is nog zoveel andere wijn.
In Zell heb ik vanmorgen boodschappen gedaan. Dat had nogal wat voeten in de aarde, het “Einkaufzentrum” was aan de andere kant van de rivier bovenop een berg, bijna 5 minuten met de auto van waar ik overnacht had. Daar aangekomen lukte het me eerst niet om een winkelwagentje te pakken, mijn muntje paste niet, maar met een echte Euro ging het wel. Bij de ingang van de winkel ging het weer mis, mijn mondkapje was niet goed, het moest een medisch mondkapje zijn. Die heb ik niet, ik had een stoffen op en in mijn auto had ik nog een pakje met papieren liggen, maar dat zijn zeker geen medische mondkapjes. Toen ik dreigde om rechtsomkeer te maken, kreeg ik van de dame een mondkapje, Volgens haar een medische, maar volgens mij gewoon hetzelfde als de papieren die ik in mijn auto had liggen. In ieder geval minder comfortabel en misschien ook wel minder effectief dan mijn stoffen kapje.

8-7-2021

Vanmorgen wezen hardlopen en daar werd ik niet erg vrolijk van. Ik liep over een fietspad langs de “Bundesstrasse” en door de hectometerpaaltjes kon ik uitrekenen hoe hard ik ongeveer liep. Dat viel tegen, ik deed bijna 7 minuten over een kilometer, dat was vroeger altijd 5 minuten, dat haal ik al een tijdje niet meer, maar ik dacht dat ik ruim onder de 6 minuten bleef. Hopelijk is het een gevolg van mijn versleten schoenen en het vele wandelen van de afgelopen dagen, anders gaat de marathon binnen 4 uur er niet inzitten, met de snelheid van vanmorgen moet ik eerder aan 5 uur denken. Gelukkig heb ik nog ruim 3 maanden.
Voor het eerst sinds ik een week geleden de Moezel bereikte, slaap ik vannacht niet bij de rivier. Ik ben een berg opgereden en sta nu op een paar honderd meter hoogte met een prachtig uitzicht over het dal.

9-7-2021

Piesport, dat is de, voor Nederlanders vreemde, naam van de plaats waar ik nu ben. Ik kijk vanuit mijn camper direct naar de rivier waar ik een meter of 3 vandaan sta. Vanavond eens goed gekeken naar de schepen die langs voeren. Ongeveer de helft daarvan waren vrachtschepen, verder veel passagiersschepen en een paar plezierjachten. Wat me de afgelopen week al eerder op was gevallen deed het nu weer, ongeveer de helft van alle vrachtschepen zijn Nederlands verder veel Belgische en natuurlijk Duitse. Veel is misschien een beetje te veel gezegd, want in totaal zijn het niet meer dan enkele tientallen schepen die ik zie varen.

10-7-2021

Ik heb vanmiddag de verkeerde kant van de rivier gekozen. Het lag voor de hand om de linkeroever te nemen van wat ergens aangegeven stond als het Lorelei van de Moezel, want dat was de binnenbocht. Het begon goed, een mooi geasfalteerd pad, op een gegeven moment maakte dat een bocht bij de rivier vandaan, maar er was een onverhard pad dat doorliep. Dat nam ik, het ging goed wel af en toe wat plassen en modder en er was een wijnboer bezig zijn ranken met iets te besproeien. Op een gegeven moment maakte het pad een lus kwam weer bij zichzelf uit. Ik ben een stukje teruggelopen en daarna via de wildernis een talud opgeklommen zodat ik op de weg kwam. Tot nu toe hadden alle wegen waar ik langs liep een fietspad, maar deze niet. Dus heb ik links van de weg gelopen waarop best wat verkeer reed. Het punt tot waar ik gekomen was, stroomkilometer 160, heb ik onthouden, ga ik vanaf daar verder, maar dan wel aan de andere kant van de rivier.

11-7-2021

Bijna ongemerkt verandert het landschap. Stroomde de Moezel een paar dagen geleden nog in een smal dal met hoge, steile hellingen, nu is het dal breed en zijn de hellingen een stuk geleidelijker. Wat niet veranderd is, is dat bijna alle landbouw die rond de rivier plaatsvindt wijnbouw is, het verbaasde mij dan ook toen ik van de week las dat de Moezel pas het vijfde grootste wijngebied van Duitsland is.

12-7-2021

Vandaag twee mijlpalen, ten eerste is het precies twee weken geleden dat ik mijn tweede dosis van het Pfizer vaccin heb gehad en vanaf vandaag als volledig gevaccineerd in de boeken sta. De tweede mijlpaal is dat ik Trier heb bereikt. Ik ben door de Porta Negra, de stadspoort uit de Romeinse tijd, gewandeld en lang het geboortehuis van Karl Marx gekomen.