13-7-2021
Het is vandaag een paar keer bijna
droog geweest, ik heb de hele dag de paraplu nodig gehad. Vanaf Trier
ben ik verder stroomopwaarts gelopen, langs de monding van de Saar
naar Oberbillig. Vanaf daar vormt de Moezel de grensrivier tussen
Duitsland en Luxemburg.
Toch nog een klein lichtpuntje in het
weer vandaag, bij de weersverwachting op mijn smartphone zag ik een
zonnetje staan, helaas was dat pas bij maandag, dus ik moet nog zes
dagen geduld hebben.
14-7-2021
Vanmorgen viel het mee. Het regende, maar het was hele lichte motregen, waar ik niet nat van werd. De paraplu die ik meegenomen had, bleef dus ingeklapt. Tot het begin van de middag, toen moest ik hem uitklappen, want ik had hem hard nodig. Sindsdien heeft het aan een stuk door geregend, soms heel hard. Het water liep soms in stromen over de weg. Ik twijfel er een beetje aan of ik niet naar huis toe zou gaan. Ik heb in ieder geval besloten om morgen het laatste stuk van mijn wandeling door Duitsland te doen, dat is nog een kilometer of 10. Daarna besluit ik of ik verder Frankrijk in ga.
15-7-2021
Het eerste dat mij opviel toen ik
vanmorgen de Moezel zag, was dat het water hard stroomde. Het water
stond denk ik een halve meter hoger dan gisteren. De eerste rij bomen
en struiken stond in het water, maar het pad ligt een stukje hoger
dus dat was droog. Vlak voordat ik mijn keerpunt van gisteren
bereikte, was het pad een stuk volledig overstroomd. Ik had geen zin
in natte voeten, dus ben ik een paar honderd meter teruggelopen naar
de brug, de rivier overgestoken en heb ik het laatste deel aan
Luxemburgse zijde voltooid. Dat kwam goed uit, want ik heb aan die
kant meteen een krantje gehaald en een kop koffie gedronken. Erg
lekkere koffie, niet zo slap als waar de Duitsers blijkbaar van
houden.
Na de middag, ik was inmiddels in Frankrijk, kreeg ik
hetzelfde probleem. Opnieuw was het pad over de volle breedte een 10
meter lange plas tot wel een decimeter diep. Hier was geen brug in de
buurt, wel gras langs het pad dat een alternatieve route bood. Helaas
was het gras ook doordrenkt, waardoor mijn schoenen alsnog nat
werden.
16-7-2021
Het water in de Moezel staat nog steeds hoog, het stijgt zelfs nog. Dat merkte ik vanmorgen tijdens het wandelen. Rond 10 uur kwam ik langs een punt waar het fietspad, het vroegere jaagpad, erg laag lag en voor een meter of 5 bijna helemaal overstroomd was. Er was nog net een klein randje droog asfalt over, als ik voeten achter elkaar zette kon ik er nog net langs. Een uurtje later kwam ik op de terugweg op hetzelfde punt kwam, was dat randje ook ondergelopen, ik moest nu een stukje de modderige helling op om droge schoenen te houden. Dat is gelukt, dat is trouwens de hele dag gelukt, in tegenstelling tot de afgelopen dagen. Die natte schoenen en de sokken hebben ervoor gezorgd dat ik blaren onder mijn hakken heb, dat loopt niet echt lekker, maar het gaat nog steeds.
17-7-2021
Ik was al, soms met moeite, een paar plassen op het pad gepasseerd, toen ik net als eergisteren er een tegenkwam waar ik niet met droge voeten langs kon. Besloten om te draaien. Dat was een goede keuze, want nu was ik precies om koffietijd terug bij mijn camper. Na de koffie, ben ik naar de andere kant van de rivier gereden en heb daar mijn wandeling voortgezet, zonder problemen.
18-7-2021
Ik heb overnacht op een parkeerplaats
bij het fietspad langs de Moezel. Vanmorgen daar hardlopend
vertrokken. Helaas niet hardlopend terug gekomen. In eerste instantie
ging het lekker, er stonden 50 minuten op het schema, dus na 25 keren
en terug. Iets voor het keerpunt begon ik wat irritatie te voelen in
mijn linkerkuit, maar ik kon nog doorlopen. Tot de 40 minuten, toen
werd het erger en ben ik gaan wandelen. Wandelen ging niet pijnloos,
maar wel goed. Tijdens het wandelen liep ik te denken dat het op deze
manier niks gaat worden met de marathon, misschien was dit een
sein.
Vanmiddag was ik, bedoeld, aan het wandelen, het was zonnig
een warm, dus pakte ik mijn bidon om een slok water te nemen, ik
zette de bidon aan mijn lippen, kneep erin, hoorde een krak en voelde
water uit andere delen van de bidon komen dan de bedoeling was. Hij
is volledig uit elkaar gebroken. Misschien opnieuw een sein, maar nu
dat ik met de marathon mee moet doen, want dit was de bidon die ik
bij mijn laatste marathon van Rotterdam gehad heb.
19-7-2021
Een pak van mijn hart, ik heb bijna geen last meer van de kuitspier waar ik gisteren over schreef. Nu heb ik vandaag alleen gewandeld, niet hardgelopen, anders was het waarschijnlijk een ander verhaal geweest. Dat wandelen ging langs de Moezel, zoals al bijna 3 weken. Langs de rivier loopt hier een oud kanaal, niet meer in gebruik, want veel te klein voor de moderne schepen en met de bouw van stuwen is de rivier getemd. Verder is de rivier omgeven door meren die op hun beurt weer omzoomt zijn met lapjes grond met vaak een hutje erop, die vooral gebruikt worden om te vissen. Wat er ook nog langs de rivier stond waren de restanten van een Romeins aquaduct. Aan beide kanten van de rivier staat er nog een stuk van, oorspronkelijk was het een aquaduct dat over de rivier heen ging. Indrukwekkend hoe ze dat 2200 jaar geleden hebben kunnen bouwen.
20-7-2021
Het gaat voorspoedig met mijn wandeling, vandaag ben ik stroomkilometer 333 gepasseerd heb ik op een informatiebord gezien dat de stuw bij Toul bij 370 ligt. Ik weet alleen niet of die stuw nu voor of na mijn einddoel ligt. Dat verwacht ik donderdag en als het heel erg tegenvalt vrijdag te bereiken.
21-7-2021
Vanmorgen hardgelopen, de kuitspier waar ik zondag last van had, deed nu weer gewoon zijn werk. Daarna gaan wandelen, het was vandaag de dag van de bijzondere plaatsnamen. Ik had vannacht overnacht in Autreville, letterlijk vertaald Anderestad, het was een dorpje van niks. Koffie heb ik vanmorgen gedronken in Custines, een plaatsnaam waarin een oproep wordt gedaan om Leontien van Moorsel te zoenen. Daarna verder gewandeld en toen kwam ik in een plaats waarvan de inwoners zichzelf blijkbaar te dik vinden: Liverdun. Dat laatste is trouwens een mooi middeleeuws stadje dat in een bocht van de Moezel ligt.
22-7-2021
Het einddoel van mijn wandeling heb ik
vanmiddag bereikt. Na 370,5 kilometer de Moezel stroomopwaarts te
hebben gevolgd ben ik in Toul aangekomen. Op dezelfde plaats als waar
ik twee jaar geleden mijn wandeling staakte toen ik bij de bron
begonnen was. Als ik een lijstje zou hebben van alle rivieren die ik
in zijn geheel langsgefietst of -gewandeld heb, dan zou ik een vinkje
bij de Moezel kunnen zetten. Dat zou het tweede vinkje worden, want
een kwart eeuw geleden had ik al zo'n vinkje kunnen zetten voor het
fietsen. Wel bijzonder, dit is nu de enige rivier met zowel voor
wandelen als fietsen een vinkje.
Na mijn wandeling ben ik aan mijn
terugreis begonnen. Ik had mijzelf een ijsje belooft en heb dat bij
BurgerKing gekocht. Softijs met karamel en chocolade cereals, het
smaakte, maar ik vond het erg zoet en met € 3,40 ook erg duur. Een
klein stukje verder in Les Moulins de Metz, sta ik achter de kerk
geparkeerd om te overnachten, morgen ga ik verder naar huis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten