Mijn luie manier van
tuinieren zorgt soms voor verassingen. Op een aantal stukken doe ik
niet veel meer dan het verwijderen van distels en netels, verder laat
ik er groeien wat groeit. Al een paar weken verbaas ik mij over een
stukje wildernis bij het laadplatform van het restaurant. De andere
jaren hield ik dat altijd kort met de stokmaaier, nu heb ik dat niet
gedaan. Wat mij verbaasde was een struik die daar groeide. Toen ik
hem zag dacht ik eerst dat het een framboos was, ik verheugde mij al
op de vruchten. Dat deed ik nog steeds toen de vruchten begonnen te
groeien en ik erachter kwam dat het geen framboos was, gezien de vorm
en de kleur van de vruchten dacht ik toen dat het een kruisbes was.
Nu weet ik het niet meer, de vruchten zijn inmiddels zwart geworden,
het zijn bessen, dus ik neem aan dat het de vruchten zijn die ook zo
heten, zwarte bessen. Maar omdat ik er niet helemaal zeker van ben ga
ik het maar niet proberen.
Wel heb ik vanmiddag een
aalbes gegeten, die herkende ik als zodanig en diens struik zag ik
opeens staan op een punt waar tot ik hem vorig jaar snoeide alleen
een rozenbottelstruik stond. Grappig dat zo'n struik opeens opkomt.
