Vandaag weer een avontuurlijke
wandeling gehad. Gisterenavond was ik er achtergekomenn dat de rivier
de Sûre op een gegeven moment Luxemburg instroomt en niet meer de
grensrivier is. Maar waar ik gisteren mijn wandeling beëindigd had
was de brug nog wel de grens. Naar die brug ben ik vanmorgen gelopen
en vervolgens aan de andere kant van de rivier naar de volgende. Dat
was een flink stuk en ik was dus niet echt meer bij de grens.
Hemelsbreed was het 6,5 Km naar mijn auto, volgens de routeplanner
ruim het dubbele. Begonnen om de weg te volgen, maar gauw kwam ik een
wandelpad tegen dat veel meer de goede richting uitging. Dat ben ik
gaan volgen en daarna een paar ander paden die ik koos op basis van
mijn elektronisch kompas. Ik ging aardig de goede kant uit toen ik in
een dal uitkwam waar een riviertje doorliep. Het pad kwam bij een hek
uit, erachter zag ik een bruggetje over het riviertje, dus ben ik
over het hek geklommen. Na het bruggetje ging de weg verder, maar
haaks op de richting die ik op moest. In de goede richting was een
berghelling, die blijkbaar niet zo lang geleden gerooid en herplant
was. Zag er makkelijk uit, dus heb ik die beklommen. Toen ik boven
was weer naar beneden, dat was iets moeilijker maar ging ook goed.
Alleen toen ik beneden kwam bleek daar weer een rivier te lopen, dit
keer geen brug, slechts een meter of vijf brede rivier met
snelstromend water. De beste oplossing leek mij om door de rivier te
gaan. Mijn schoenen, sokken en broek uitgetrokken en ik de rivier in.
Ik had verwacht dat ik tot mijn knieën in het water zou lopen, het
bleek echter tot vlak onder mijn kruis te komen, mijn onderbroek was
droog gebleven, ware het niet dat het een snelstromende rivier was en
het water dat tegen mijn benen kwam wat omhoog werd gestuwd. Aan de
overkant gekomen mijzelf weer aangekleed en toen het volgende
probleem, het hek dat ik had gezien kon ik niet even opendoen en het
prikkeldraad was tot anderhalve meter hoog, dus daaroverheen was ook
geen optie, gelukkig vond ik een klein stukje verderop wel een stuk
prikkeldraad dat laag genoeg was om overheen te stappen. Daarna
relatief eenvoudig terug richting mijn auto gegaan, tot ik op één
kilometer was. Opnieuw een snelstromende rivier waar ik overheen
moest. Ik had me er al bij neergelegd dat ik nogmaals uit de broek
moest, toen ik een veel eenvoudiger oplossing zag, er lag een
betonnen plaat bij wijze van brug over de rivier. Ik was daar wel
blij mee.
