22-4-2015
Hier in het
dalstation van de gondelbaan zag ik gisteren een scherm met daarop
onder andere de weersverwachting. Vandaag zou het zonnig en droog
zijn. Vanmorgen bleek dat niet juist te zijn, het was regenachtig en
er was een harde wind. Nadat de weersvoorspelling op TV aangaf dat we
dit weer de hele dag zouden houden, besloten om niet naar de piste te
gaan. In het appartement gebleven, vanmiddag in het dorp een crêpe
wezen eten, daarna gaan internetten in de bieb en boodschappen
gedaan. Aan het eind van de middag was het even droog, van de
gelegenheid gebruik gemaakt om een uurtje te gaan hardlopen. Dus
ondanks dat ik niet op de ski's heb gestaan was het toch een goed
besteedde dag. Nu maar hopen dat de weersverwachting voor morgen ook
onjuist blijkt.
23-4-2015
Het was voorspeld,
maar toch was het een verrassing toen ik vanmorgen uit het raam keek
en het gesneeuwd bleek te hebben. Er lag een laag van een halve
decimeter verse sneeuw. Ik had zin om daar op de piste van te gaan
genieten, we zouden vandaag met z'n tweeën gaan skiën. Ik had de
ski's uit het hok gehaald en moest nog even wachten. Toen merkte ik
dat het toch wel erg had woei, doordat het nog steeds sneeuwde was
het erg onaangenaam. De liften naar de top waren zonder twijfel
wegens de wind afgesloten, beneden aan de berg ben je dan tot wat
kleine afdalingen veroordeeld en als je dan wat afwisseling wil
hebben moet je over lange paden skiën, wat met deze wind en de
sneeuw geen pretje is. Dus toen maar besloten om vandaag opnieuw een
rustdag te houden. Vanmiddag in het dorp “dagens” gegeten, daarna
nog even bij de bergtrein gekeken. Een nostalgisch kabeltreintje dat
in 1910 in gebruik is genomen en waar de afgelopen 105 jaar weinig
aan veranderd is. Voor het stationnetje stond een cabine van de
eerste lift van dit dorp, die was in 1952 in dienst gekomen en is
inmiddels door een moderne stoeltjeslift vervangen.
24-4-2015
Wat een mooie dag
vandaag, tenminste ten opzichte van de afgelopen twee dagen. Er was
beduidend minder wind en op wat lichte sneeuwval na was het droog. De
sneeuw was heerlijk en bleef dat ook de hele dag, mede omdat de zon
niet scheen en de temperatuur rond het vriespunt bleek. Dus deze
laatste dag heerlijk aan het skiën geweest, de skivakantie
afgesloten met twee zwarte afdalingen, een korte maar hevige die ik
tot vandaag nog niet had gezien. Het bleek dat naast een afdaling die
we eerder gemaakt hadden een zwarte, ongeprepareerde piste lag. Daar
ging ik mooi af. Daarna als laatste afdaling dezelfde zwarte gedaan
die ik dinsdag ook deed, hij was nu een stuk moeilijker doordat de
sneeuw veel ijziger was. Maar toch zonder problemen beneden gekomen.
25-4-2015
De wintersport zit
erop. Vanmorgen iets vroeger opgestaan, zodat we alle tijd hadden om
het appartement schoon te maken. We moesten 11 uur uitchecken, maar
hebben ruim een uur eerder de sleutels al ingeleverd. Daarna
vertrokken richting Noorwegen. Onderweg nog een stop gemaakt bij een
vogelreservaat en in het plaatsje vlak voor de grens de lunch
gebruikt. Daarna verder naar Vaernes, de luchthaven van Trondheim,
precies twee uur voordat hun vliegtuig zou vertrekken heb ik mijn
reisgenoten daar afgezet. Ik ben daarna een heel klein stukje verder
gereden, naar de parkeerplaats van het kerkhof van Hell. Langs deze
parkeerplaats komt de St.Olavsleden, de pelgrimsroute waarvan ik
vorig jaar de eerste 200 Km gewandeld heb. De komende dagen ga ik de
laatste 50 Km wandelen tot de kathedraal van Trondheim, ik ben
vanmiddag al een stukje begonnen. Als ik het eindpunt heb bereikt heb
ik nog niet de hele wandeling gedaan, want die is ongeveer 500 Km
lang. Dus daarna ga ik terug om het stuk te wandelen dat ik nu
overgeslagen heb, dus tussen hier en Östersund.
26-4-2015
Ik was blij dat ik
vanmorgen besloten had om eerst een stuk te gaan wandelen en pas na
de koffie te gaan hardlopen. Want op de eerste wandeling kwam ik door
een gebied met de naam “Hogmyr”. Myr is Zweeds voor moeras en
blijkbaar ook Noors, want ondanks dat ik een berg opliep, ging de
route over flink modderige paadjes. Daarna ging de route over een
halfverharde weg en ben ik bij een parkeerplaats gedraaid. Na de
koffie heb ik mijn auto op die parkeerplaats gezet en ben ik vanaf
daar ben ik gaan hardlopen. Ik was nog geen honderd meter aan het
lopen toen ik een weg tussen modderpoelen moest zoeken. Dat bleef zo
een groot deel van de route, die ging over geitenpaadjes met soms
flinke hellingen of afdalingen. Toch lekker gelopen. Na de lunch mijn
auto naar een plaatsje met de naam Bakken verplaatst. Vandaar ben ik
naar het punt gelopen waar ik met hardlopen gekeerd was. Onderweg
kwam ik lang een grote kolkende waterval, een mooi gezicht.
27-4-2015
Mijn wandeling
begon vanmorgen met een zeer mooi stuk. Over smalle paadjes door
bossen en heidevelden. Onderweg veel gezien, zoals voor de derde dag
op rij kraanvogels. Dit zijn imposante vogels, als ze rechtop staan
zijn ze bijna manshoog. Toen ik ze zag waren ze relatief dichtbij,
dus een mooi moment om ze op de foto te zetten. Toen ik mijn camera
had gepakt vlogen ze net weg. Na de foto verder gewandeld, het was
moeilijk lopen, want het was nogal moerassig. Na drie uur wandelen
kwam ik bij een weg uit, ik bleek nog maar net 7 kilometer gewandeld
te hebben. Ik wou nog een stukje verder, maar doordat men bezig was
een huis te bouwen raakte ik de route kwijt. Na een kilometer wist ik
zeker dat ik verkeerd zat, maar vanwege het moeras had ik besloten om
via de weg terug te gaan dus liep ik verder. Ik de routeplanner op
mijn telefoon aangezet, die had moeite om de satellieten te vinden,
dus ik was nog kilometer verder voordat die mij vertelde dat ik me om
moest draaien en ik 16 Km van mijn auto was. Op de kaart gekeken, de
weg waar ik op liep zou na een paar kilometer doorlopen en een paar
honderd meter weer verder gaan. Dat klopt niet altijd, dus ben ik
doorgelopen. Nu klopte het wel, maar ik vond een klein paadje langs
een meer, ik moest daarvoor wel een riviertje oversteken, maar door
een steen die in het midden lag kon ik dat met droge voeten doen. Na
korte tijd kwam ik weer op een weg uit en bleek ik nog maar 8 Km van
mijn auto verwijderd te zijn. In 20 minuten had ik de afstand dus
gehalveerd.
28-4-2015
Vandaag het
eindpunt van de pelgrimsroute bereikt, de kathedraal van Trondheim.
Aan de buitenkant een mooie kathedraal, voor de binnenkant moest ik
een kaartje kopen. Toen ik de prijs zag, 80 NOK, ruim 9 euro,
twijfelde ik even, maar omdat de kathedraal het eindpunt van de
pelgrimsroute is heb ik het toch maar gedaan. Het viel tegen, in de
kathedraal is weinig te zien, het is zelfs zoeken om binnen
verwijzingen naar St.Olav te vinden.
Dat ik het eindpunt
van de wandeling bereikt heb betekent niet dat mijn wandeling erop
zit, morgen ga ik weer verder want ik heb 250 Km van de route
overgeslagen, die wil ik de komende weken gaan wandelen.
29-4-2015
Vanmorgen eerst
maar boodschappen gedaan, voor vandaag had ik niks nodig, maar mijn
verwachting was dat ik de komende dagen tijdens het wandelen geen
winkels tegen zal komen. Daarbij is het vrijdag 1 mei en dat is hier
een feestdag. Om kwart voor tien ben ik gaan wandelen en om kwart
over zes was ik terug bij mijn auto, tussendoor alleen een korte
pauze gehouden om mijn boterhammen op te eten. Dus een flink stuk
afgelegd vandaag en zoals verwacht geen winkel gezien. Wel kwam ik,
ongeveer een uur voordat ik aan de terugreis begon, lang een heel
mooi plekje aan de oever van een meer. Zo mooi dat ik besloten heb
daar mijn auto neer te zetten en te blijven overnachten.
30-4-2015
Na een korte
wandeling in de morgen en even naar het Nederlandse nieuws geluisterd
te hebben, ben ik vanmorgen gaan hardlopen. Ik had het plan een lang
stuk te lopen, 120 tot 140 minuten, maar het werden er 157. Ik volgde
de wandelroute en had op de kaart al gezien dat er een stuk in was
waar ik de keuze had tussen een korte en een lange variant. Ik
besloot voor beide te kiezen en ze als keerpunt te gebruiken,
daardoor werden het wat meer minuten. Toen ik over het korte stuk
liep, begreep ik op een gegeven moment waarom er ook een lange
variant was. De route ging namelijk dwars door een stuk moeras, niet
zoals ik eerder deze week had een wat modderig paadje waar ik door
mijn voeten op de hardere stukken neer te zetten ze droog kon houden.
Die hardere stukken had je hier niet, waar ik me voeten ook
neerzette, ik zakte tot aan mijn enkels toe weg. Gelukkig was het
maar een stuk van zo'n 100 meter, maar toen ik weer vaste grond onder
mijn voeten had waren mijn schoenen en sokken doorweekt.
Vanmiddag, ik had
inmiddels droge sokken en mijn wandelschoenen aan, ben ik de route
verder gaan wandelen. Dat ging eerst goed, maar toen kwam ik bij een
punt waar nog sneeuw lag, eerst een beetje, dat was geen probleem,
maar het werd steeds erger en op een gegeven moment liep ik tot aan
mijn knieën in de sneeuw. Mijn wandelschoenen zouden waterdicht
moeten zijn, maar dat zijn ze niet als er via de bovenkant sneeuw in
komt. Toen het te erg werd ben ik gekeerd en met soppende sokken
teruggekeerd naar mijn auto. Onderweg besloten dat dit gekkenwerk is,
ik ga staken. Morgen, de dag van de arbeid, rij ik terug naar Zweden
en ga ik kijken of ik daar goed kan wandelen. Het stuk dat ik nu
oversla, de laatste 30 Km naar Stiklestad en de 100 Km vanaf daar
naar Zweden bewaar ik voor een volgende keer, waarschijnlijk aan het
eind van de zomer.
1-5-2015
Zowel in het land
waar ik vanmorgen wakker werd, Noorwegen, als in het land waar ik zo
ga slapen, Zweden, was het vandaag een feestdag. Voor mij was het
niet zo'n feestelijke dag. Het begon goed, vanmorgen vertrokken en
mijn reis ging erg voorspoedig. Iets over 12 uur was ik bij Sta het
gehucht waarvandaan ik verder wou wandelen. Maar eerst lunchen, in
het voorbijrijden zag ik net onder de brug over de Indalälven een
heel mooi plekje. Ik gekeerd en er heen gereden. Ik rij het weggetje
op zie de plek waar ik mijn auto neer wil zetten en denk nog dat ik
voorzichtig moet zijn omdat er modder ligt. Maar op die plek kwam ik
niet eens, want ik voelde mijn rechtervoorwiel wegzakken, er bleek
langs de weg een brede greppel te lopen, die zo vol modder zat dat
hij mij niet opviel. Ik probeerde er nog uit te sturen, maar dat
mocht niet baten. Ik kwam stil te staan met mijn beide wielen in
greppel. Geprobeerd hem eruit te krijgen, dat wou niet lukken. Toen
de slinger van mijn krik ook nog eens afbrak heb ik het opgegeven.
Met hulp van mijn zus heb ik een takelbedrijf gevonden en die heeft
mijn auto er met een lier uitgetrokken. Daarna het vervelendste,
betalen. Ik moest besluiten of ik het met of zonder bonnetje wou, dat
scheelde ongeveer 120 euro. Ik heb voor zonder gekozen, had ik het
met gedaan dan had ik het bij mijn reisverzekering kunnen claimen,
maar dan was ik vanwege mijn eigen risico nog een tientje duurder uit
dan nu.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten