Vandaag voor het laatst gras gemaaid.
Het was maar goed dat ik de vorige keer het opvangsysteem eraf heb
gehaald, want ook nu was het gras vrij nat. Zo nat en zo hoog dat het
ook zo zelfs nog moeilijk was. En dat terwijl ik vandaag alleen maar
vol gas gemaaid heb. Er is iets mis waardoor hoe ik de gashendel ook
zet, de motor altijd op zijn top loopt. Bij de onderhoudsbeurt voor
het seizoen moet daar volgend jaar dus naar gekeken worden. Hetzelfde
geldt trouwens ook voor het olieverbruik, want dat ik met een liter
olie de camping nauwelijks 4 keer kan maaien is toch wel een erg hoog
verbruik.
Nu ik het toch over gras heb, is het
een goed moment over iets dat ze in Zweden on-gras noemen. Wij noemen
dat onkruid. Eerder schreef ik al over de violen die spontaan op het
terras groeien, enkel dagen geleden over kleintjes die in de
plantenbakken wortel lijken te schieten. Nu heb ik een bloeiend
viooltje gezien op een wel hele rare plek. Op de stapel met
kiezelsteentjes die in de winter voor de gladheidsbestrijding
gebruikt waren. Handig dat ik hier nu over schrijf, want ik bedenk
mij nu dat het wel verstandig is om bij mijn vertrek mogen een
emmertje mee te nemen. Het kan de komende winter best wel eens van
pas komen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten