25-9-2015 t/m 26-9-2015

25-9-2015
Mijn broer en zijn vriendin komen zondag uit Manilla aan en blijven bij mij logeren. Omdat ik morgen vanwege het hardlopen geen tijd heb, heb ik vandaag alvast de bedden opgemaakt. Dat had nog wat voeten in de aarde, want al mijn dekbedhoezen zaten in de was. Dus moest ik eerst wassen. Toen de was in de droogtrommel ging, realiseerde ik me dat ik ook voor mijn eigen bed nog een hoes nodig had, dus moest ik toen de droger klaar was nog een was draaien.

Verder heb ik vandaag een mijn huis schoongemaakt. Wat ik niet gedaan heb is het wassen van de ramen, alhoewel dat eigenlijk wel nodig is. Net als bij de achterburen blijkbaar, want bij dat hotel was een alpinist als glazenwasser bezig.

26-9-2015
Vroeg opgestaan vanmorgen, want om 7 uur moest ik in Tilburg zijn voor de Hart van Brabantloop. Ik heb de tweede en derde etappe mee gefietst, vooral die derde was buitengewoon mooi. De zon was net opgekomen, het was nog een beetje heiig en de Loonse en Drunense duinen, die op zich al prachtig zijn, zien er met dat wat gefilterde licht feeëriek uit. Vooral de bedauwde spinnenwebben die op de heideplantjes zitten. Na de eerste restart, om half elf, heb ik mijn etappe gelopen. Mark, de organisator van ons team, had op het schema tijden ingepland zodat de volgende loper wist wanneer hij of zij ongeveer moest starten. Voor de 9,7 Km van mijn etappe had hij 43 minuten ingepland. Dat leek mij erg snel, normaal loop ik over zo'n afstand tegenwoordig ongeveer 50 minuten, in een wedstrijd loop je iets sneller, maar minder dan 45 minuten leek mij niet mogelijk. Ik heb mijn race goed verdeeld, een eindsprint zat er niet meer in. Een klein moment na de finish bedacht ik mij dat ik mijn stopwatch moest stilzetten, toen ik hem bekeek bleek dat ik hem op 43:01 stopgezet te hebben.

23-9-2015 t/m 24-9-2015

23-9-2015
Ik ben in Nederland. Vanmorgen op een parkeerplaats langs de Duitse A1 wakker geworden. Daarna in een buitenwijk van Hamburg boodschappen gaan doen en daarbij grotendeels met statiegeld betaald (ik had bijna 15 euro aan bierflesjes). Daarna in Bremen een stop gemaakt voor de koffie met appeltaart. Daarna geluncht en het was mijn bedoeling om op dezelfde plek als waar ik vorig jaar heb gestaan, de nacht door te brengen. Daar aangekomen bleek de camperplaats weg te zijn, nu mag je in Duitsland gewoon op een parkeerplaats overnachten, maar toch besloten om door te rijden. Jaren geleden heb ik een keer in Hoogeveen gestaan, dus het was spannend of die camperplaats er nog wel zou zijn, maar dat was zo dus daar ga ik nu overnachten.

24-9-2015
Vanmorgen eerst naar Utrecht gereden, ik wou naar IKEA om een vloerkleed te kopen. Dat gedaan en ook maar even koffie gedronken met een lekker stuk appeltaart. De vestiging op het Kanaleneiland is een stuk groter geworden dan toen ik daar nog woonde, maar dat is inmiddels meer dan 10 jaar geleden. Daarna een nostalgisch rondje gaan hardlopen. Lang het Amsterdam-Rijnkanaal tot Den Hommel, daar de brug over, dan weer langs het kanaal, dan bij Blokhoeve rond de golfbaan (die er niet meer is), over de Blauwe brug, naar Laag Raven en dan via het viaduct van de A12 terug naar het Eiland. Leuk om die route weer eens te lopen, er was veel veranderd, maar nog veel meer was hetzelfde gebleven. Wat niet hetzelfde is gebleven was de tijd die ik voor deze ronde nodig had, vroeger deed ik het in 5 kwartier, maar nu had ik 10 minuten meer nodig.
Na het hardlopen ben ik verder gereden en nu zit ik dit thuis op de bank te tikken.

22-9-2015

Nauwelijks 20 Km gereden, maar vandaag wel een stuk opgeschoten. Vandaag eigenlijk niks gedaan, behalve wachten. Het begon vanmorgen na mijn ontbijt, het was kwart voor 8 en de check in van de boot ging om 8 uur open, dus moest ik een kwartier wachten. Vervolgens wachten tot ik de boot op kon, net toen ik even was gaan plassen begonnen ze te rijden, dus hebben een aantal auto's die achter mij stonden mijn auto gepasseerd. Dat maakt verder niet veel uit, hoogstens dat ik vanavond een minuutje later van de boot af reed. Toen ik op de boot was begon het echte wachten, 9 uur totdat ik in Travemünde aankwam. Bij vertrek nog gauw even een foto gemaakt van de skyline van Malmö met het bijzondere gebouw de “Turning torso”, het gebouw dat tussen de onderste en de bovenste verdieping een kwart slag draait.
Na de overtocht opnieuw wachten totdat ik van de boot af kon rijden. Eenmaal onderweg bleek dat ik blijkbaar nog niet genoeg gewacht had, ik kwam bij een spoorwegovergang die dicht was. Snel kwam er een trein, maar de bomen gingen niet open. Het duurde lang, enkele minuten, tot er vanaf de andere kant een tweede trein kwam, toen kon ik pas verder.

20-9-2015 t/m 21-9-2015

20-9-2015
Op deze zondag ben ik na een wandeling langs de kust weer een flink stuk verder naar het zuiden gereden. Een koffiepauze gehouden bij McDonalds, vanwege internet. Daarna kwam ik in Gothenburg, het was mijn plan daar even te stoppen om door de stad te wandelen, maar voordat ik een geschikte parkeerplaats had gevonden was ik het centrum al te ver voorbij. Later gestopt bij een natuurreservaat aan de kust van het Kattegat en daar een wandeling gemaakt. Vanavond overnacht ik in Laholm, dat heb ik daar eerder gedaan, maar dit is de eerste keer dat ik op de officiële parkeerplaats voor campers sta. Laholm is trouwens zo'n plaats waarvan ik de naam altijd vergeet en waarvan ik me realiseer op het moment dat ik aan kom rijden dat dit dus de plek is waar ik jaren geleden een wandeling langs de rivier gemaakt heb.

21-9-2015
Morgen om 10 uur vaart de ferry die ik geboekt heb weg uit Malmö. Dit was dus mijn laatste volle dag in Zweden. Ik weet nog niet wanneer ik hier weer terug kom. De kans is groot dat het niet voor 30 juni volgend jaar is, en op die datum worden de huidige biljetten van 20, 50 en 1000 kronen ongeldig. Precies een jaar later geldt datzelfde voor de biljetten van 100 en 500 en de munten van 1 en 5 kronen. Dat betekent dat van het huidige Zweedse geld over anderhalf jaar alleen nog maar de munt van 10 kronen bruikbaar is. Vandaar dat ik geprobeerd om mijn Zweedse geld op te maken. Dat is bijna gelukt, vanmiddag had ik nog 60 kronen over. Dus ben ik een supermarkt ingelopen en heb mijn geld in koekjes geïnvesteerd. Het was even rekenen, maar met vier pakken koekjes verliet ik de winkel weer. Niet helemaal succesvol, want ik had nog 1 kroon over.

17-9-2015 t/m 19-9-2015

17-9-2015
De problemen van gisteren lijken zichzelf opgelost te hebben. Mijn voetzolen waren vanmorgen nog zo pijnlijk dat ik niet ben gaan hardlopen, maar vanmiddag ging het zo goed dat ik dat alsnog heb gedaan. Wat mijn auto betreft heb ik het vreemde geluid bijna niet gehoord, terwijl ik een groot deel van de dag gereden heb. Door een mooi landschap ten zuiden van Trondheim ben ik een kilometer of 300 afgezakt. Wat opvalt is dat de herfst hier al begonnen is, de loofbomen beginnen al van kleur te veranderen. Ook het weer mag herfstachtig genoemd worden, een groot deel van de dag heeft het geregend. Maar toch viel het nog mee, eergisteren had ik al op de radio gehoord dat er een diepe depressie richting Noorwegen kwam, die voor extreem weer en veel problemen zou gaan zorgen. Hier viel dat dus erg mee en eigenlijk overal, alleen in het uiterste zuiden waren er wat problemen.

18-9-2015
Vandaag Noorwegen weer verlaten en heb ik het bier en de wijn die ik vorige week vrijdag de EU uit gesmokkeld had nu weer illegaal in Zweden ingevoerd. Daar kreeg ik te zien hoe handig of het is als alle landen dezelfde munt zouden gebruiken. Ik had nog 694 Noorse kronen over, ruim 80 euro. Ik heb ze bij een bank naar Zweedse kronen gewisseld. Ten eerste kon ik het muntgeld niet inleveren, zodat er nog maar 650 kroon over bleef. Ten tweede kreeg ik maar 0,96 Zweedse kroon voor een Noorse, terwijl de koers op de geldmarkt volgens mij ongeveer 1,1 is. Tenslotte moest ik ook nog eens 50 kroon wisselkosten betalen. Met slechts 574 Zweedse kronen verliet ik de bank weer, dat is ongeveer € 62,50.
Het merendeel van die kronen heb ik inmiddels weer uitgegeven. Ik heb mijn nicht uit eten genomen, zij woont hier in Arvika waar ze met veel plezier een opleiding singer-songwriter volgt. We hebben lekker gegeten bij de Thai, ik at loempia's en als hoofdgerecht eend.
Het was trouwens grappig toen ik in Arvika aankwam. Ik had mijn auto op een parkeerplaats gezet en ging op zoek naar een bank. Ik had nog geen honderd meter gelopen toen ik een déjà-vue had, ik was hier al eens eerder geweest. Dat bleek te kloppen, ik herkende heel veel aan het stadje, blijkbaar was alleen de naam niet bij mij blijven hangen, want toen ik een paar maanden geleden hoorde dat mijn nicht hier ging studeren, zij de naam mij niets.

19-9-2015
Toen ik gisteren mijn nicht vertelde van het déjà-vugevoel die ik had toen ik in Arvika aankwam, had ik het er ook over dat ik soms beelden van plaatsen waar ik eerder ben geweest in mijn hoofd heb, maar niet weet waar die zijn. Op dat moment schoot er zo'n beeld door mijn hoofd. Een rivier met een brug erover en direct daarna nog een brug die over een kanaal van een watermolen ging. Ik had het idee dat het ergens in Frankrijk was. Dat blijkt niet zo te zijn, want vanmorgen maakte ik een wandelingetje door Säffle en kwam ik op die plaats uit. Blijkbaar had mijn geheugen het met op een uurtje rijden gelegen Arvika gekoppeld. Tussen die beide plaatsen heb ik overnacht. Het was al donker toen ik een plekje zocht, maar het viel toch wel mee een plekje te vinden. Een goed plekje, want vanmorgen zat ik met een mooi uitzicht te ontbijten.

9-9-2015 t/m 16-9-2015

9-9-2015
De Baatbus rolt weer. Vanmorgen vanaf Träporten vertrokken. Iets later dan ik eigenlijk van plan was, maar ik heb dan ook meer gedaan dan ik van plan was. Toen we vanmorgen koffie zaten te drinken vroeg mijn zus of ik iets aan de wastafel in huisje 17 had gedaan. Dat had ik niet, want ik wist niet eens dat er wat mis mee was. Het water liep er maar langzaam weg. Dus heb ik daar nog even de afvoer vanaf geschroefd en schoongemaakt. Rond een uur of 11 vertrok ik, boodschappen gedaan in Östersund, daarna een boterhammetje gegeten en om half 5 kwam ik bij het Karolinermonument aan. Dat was het punt waar ik op 1 mei mijn wandeling weer begon, vandaag ook alleen nu de andere kant op. Het was nog even een raar gevoel toen ik 20 minuten later lang het punt kwam waar ik dit voorjaar met mijn auto in een greppel vast heb gezeten. Dat heeft nog steeds gevolgen, want vanavond zag ik een mooie plek om te overnachten, alleen was de weg er naartoe wat modderig, dus heb ik maar besloten om op een wat minder mooie plek te gaan staan.

10-9-2015
Officieel is het nog 11 dagen zomer, maar volgens mijn thermometer is het winter. Het heeft gevroren de afgelopen nacht. Min 0,1 dus minimaal, maar toch. Vanmorgen toen ik om half negen ging wandelen was het nog steeds koud, dik ingepakt en met handschoenen aan was het te doen. In de loop van de morgens steeds een laagje kleding uit gedaan. Vanmiddag liep ik in mijn T-shirt en desondanks had ik het warm. Het was dan ook een heel mooi zonnige dag. Lekker gewandeld vandaag, door een mooi gebied, jammer was alleen dat de route nagenoeg geheel over een asfaltweg liep. Voor Zweedse begrippen was er ook nog vrij veel verkeer op die weg, dus dat was wat minder. Drie keer verliet de route het asfalt. De eerste keer was ik daardoor verheugd, maar nadat ik een oude brug over was gegaan kwam ik 100 meter verder weer op de weg uit. De tweede en derde keer liet ik mij niet meer verrassen doordat het maar een kort stukje onverharde weg was. Wel werd ik de derde keer verrast doordat wat ooit de afrit van de brug was nu een mooi stukje doodlopende zandweg is, door bomen gescheiden van de huidige weg. Een mooi punt om mijn auto voor een nachtje neer te zetten en daar zit ik nu dus te tikken.

11-9-2015
Lange tijd leek vandaag een kopie van gisteren. Een koude nacht, wel 5 keer zo koud als gisteren, dus min 0,5. Vanmorgen scheen de zon en werd het warm. Het werd sneller warm dan gisteren, want na de koffie kon ik al in mijn T-shirt verder wandelen. Ook de wandelroute was vergelijkbaar, hij ging over de eigenlijk te drukke asfaltweg en verliet de af en toe een klein stukje om over een van de karakteristieke stenen boogbruggen de in het begin van de negentiende eeuw in opdracht van Koning Karl Johann gebouwd zijn. Rond dezelfde tijd als dat die koning bij het punt waar ik afgelopen woensdag met deze wandeling begonnen ben, een leger van zo'n 10.000 man mobiliseerde en vervolgens, via deze weg, naar Noorwegen marcheerde om Trondheim in te nemen. Dat laatste is niet gelukt, niet zo zeer door de tegenstand van de Noormannen, maar het invallende winterweer zorgde ervoor dat bijna het hele leger sneuvelde.

12-9-2015
Terwijl ik vanmorgen aan het wandelen was, realiseerde ik me dat ik gisteren helemaal niets geschreven heb over mijn wandeling in de middag. Nadat onder het gebouw van Skalstugan was doorgelopen, volgde nog een klein stukje asfalt. Dat daarna naar recht afboog, De weg ging rechtdoor, een onverharde weg, maar nog steeds de oude weg die ooit een belangrijke handelsroute was en de weg waar in 1835 een heel leger overheen marcheerde richting hun ondergang. Op die weg ben ik gisteren de grens tussen Zweden en Noorwegen overgestoken en weer terug. Zo'n onverharde weg loopt een stuk plezieriger, maar heeft ook een nadeel, ik kon er niet met mijn auto overheen. Dus ben ik gisterenavond over de nieuwe weg naar het Noorse Sul gereden. Daar overnacht, vanmorgen eerst terug gelopen naar het punt tot waar ik gisteren gekeerd was en na de koffie ben ik weer verder de route gaan volgen. Mijn lunchpakketje soldaat gemaakt aan een bijzonder mooie uit rotsblokken samengestelde picknicktafel. Mijn wandeling ging vandaag grotendeels over bospaden, een paar kleine stukjes asfalt, alleen aan het eind een wat langer stuk. Maar dat kwam goed uit, want precies op het moment dat ik aan mijn terugweg wou beginnen, vond ik een heel mooi plekje om mijn auto neer te zetten. Daar ben ik later naartoe gereden en zit ik dit nu te typen.

13-9-2015
Gisteren mijn wandeling beëindigd langs een voor Noorse begrippen relatief drukke weg. Voor vanmorgen had ik dus op mijn programma staan om verder langs die weg te lopen. Ik moest ook nodig een hardlooptraining gaan doen, dus heb ik beide maar gecombineerd. Nu was het minder druk op de weg, zondagmorgen tussen 8 en 9, maar toch wel lekker om op deze manier snel dit relatief saaie gedeelte van de route te lopen. Daar waar ik later vanmorgen weer met wandelen begon, was het een onverharde bosweg. Die weg was een kilometer of 4 lang en ik heb er op de heenweg 1 en op de terugweg 3 auto's gezien. Dat is beduidend minder dan het aantal schapen dat ik gezien heb dat in het “statsskog” (staatsbos) waar de weg door ging, rondscharrelden. De schapen hadden oormerken in, dus echt wild waren ze niet. Verder hadden de meeste van hen een bel om hun nek hangen, zodat ze duidelijk hun aanwezigheid lieten blijken. Ik vermoed dat die bel is om beren en wolven af te schrikken, waarbij ik mij bedacht dat het systeem werkt totdat een roofdier erachter komt dat het geluid van een bel betekent dat er een lekker hapje in de buurt is.

14-9-2015
De afgelopen nacht heb ik er geslapen, maar pas vanmorgen heb ik ook wandelend Stiklestad bereikt. Een bijzonder punt in deze pelgrimsroute, want hier was het dat Olav Haroldsson op 29 juli 1030 sneuvelde. Al snel werd van de rots waarbij hij sneuvelde gezegd dat hij een heilzame werking had en toen hij heilig verklaard werd, al een jaar na de slag bij Stiklestad, werd het een bedevaartbestemming. Nadat zijn stoffelijk overschot naar Nidaros, het huidige Trondheim, was overgebracht is uit de rots een altaar gehouwen, waar in de 12^e eeuw een kerk omheen is gebouwd. Dat altaar heeft de reformatie niet doorstaan, de kerk wel, hij is nu van de Lutherse gemeenschap en inmiddels staat er een replica van het verloren gegane altaar. De scheuringen van de kerk hebben ook hier invloed gehad, sinds 1930 staat er op 100 meter van het punt waar hij zijn laatste adem uitblies, de katholieke St.Olavs kapel. Begin deze eeuw is zelfs nog een derde kerk bijgekomen, een oude schuur is verbouwd tot een orthodoxe kapel. Verder is het voormalige slagveld nu het decor van een openluchtmuseum, een theater annex hotel en een groot openluchttoneel waar jaarlijks zijn sterfdatum wordt herdacht met een theatervoorstelling over zijn leven. Voor Noren is het dan ook een bijzondere plaats, want de slag bij Stiklestad wordt gezien als de geboorte van de natie.

Nog even iets heel anders. Afgelopen zomer zag ik dat een onderzoek had uitgewezen dat Noorwegen het duurste vakantieland was. Vandaag heb ik dat ondervonden, ik kocht een liter melk en een brood en moest omgerekend ruim 6 euro afrekenen.

15-9-2015
Mijn pelgrimage is voltooid. Vanmiddag heb ik het punt bereikt tot waar ik dit voorjaar gekomen was en daarmee heb ik de hele St.Olavsleden gelopen. Het vinden van het eindpunt van mijn huidige wandeling had trouwens nog wat voeten in de aarde. Ik had van het voorjaar in mijn telefoon opgeslagen waar ik gekomen was, alleen had ik ergens in mijn achterhoofd dat niet op het moment dat ik daar was heb opgeslagen, maar me pas later had bedacht dat het wel handig zou zijn. Het was dus ook niet de exacte plaats, met mijn elektronisch kompas was ik ernaartoe onderweg en toen ik het punt op 300 meter genaderd was, begon de afstand weer op te lopen. Maar vlak daarna kwam ik op een punt dat ik herkende, ondanks dat er nu geen sneeuw meer lag.

Op de heenweg van mijn wandeling nog een heel bijzondere ervaring gehad. Ze waren aan de weg aan het werk en ik werd aangesproken door de bestuurder van een bestelauto waarop “fjelsprengning” stond. Nu begrijp ik voldoende Noors om te weten dat dat het met dynamiet opblazen van bergen betekent. Dus ik was bang dat ik niet verder mocht lopen, maar dat viel mee, hij vroeg me allen om een beetje op te schieten want ze gingen springen. Ik was het stuk ruim voorbij toen ik de knal hoorde. De weg werd dus achter mijn voeten opgeblazen. Op de terugweg kon ik mooi zien wat voor gevolg het had gehad voor de rotsen.

16-9-2015
Het is maar goed dat mijn wandeling achter de rug is, want gisteren had ik al wat last van wat pijnlijke voetzolen, maar vanmiddag was het zo erg dat ik nauwelijks meer kon lopen. Het was ook helemaal niet mijn bedoeling om vandaag veel te lopen. Ik zou een dagje in Trondheim blijven. Dat heb ik gedaan, vanmorgen in alle rust koffie met gebak gegeten om het afsluiten van mijn pelgrimage te vieren. Verder de stad nog wat uitgebreider bekeken dan de vorige keer en ik ben de nberg met het fort bestegen. In de donjon was een klein museum gevestigd, helaas heb ik het niet helemaal gezien, want toen ik halverwege het middelste verdiep was kwam de suppooste vertellen dat ze ging sluiten.
Aan het eind van de dag naar het zuiden gereden. Ik maakte me wat zorgen over mijn auto, gisterenavond maakte hij een vreemd geluid als ik op de motor afremde. Toen ik vanmiddag wegreed had hij dat nog steeds, maar later heb ik het niet meer gehoord. Nu maar hopen dat het zo blijft.

8-9-2015

Ik had een foto gemaakt van mijn lunch, want het was een heel bijzonder, echt Zweeds, gerecht: Paltbröd med Fläsk. Knäckebröd dat donkerrood gekleurd is doordat bloed een van de ingrediënten is en dat in kokend later wordt geweekt tot een brei, die dan met gebakken dunne speklapjes en witte saus wordt opgediend.
Verder vandaag de nasleep van mijn probleem met de pinautomaat van afgelopen zaterdag. Ik had gehoopt dat het bedrag weggestreept zou kunnen worden tegen de verkopen die wij de afgelopen dagen voor het Naturum hadden gedaan, maar die waren nul. Vanmorgen samen met Sara uitgezocht hoe wij het in hun kassa moesten verwerken. Dat leek goed te gaan, maar zij kwam na sluitingstijd naar mij toe, wat er was toch iets misgegaan, want ze had volgens het dagrapport een negatief kassaldo. Het was wat uitzoekwerk, maar toen bleek dat de correctie van mijn pinbetaling er niets mee te maken had, ze bleek twee contante betalingen die ze vandaag gehad had, geregistreerd te hebben als betaald met kaart.

7-9-2015

Eigenlijk viel het best mee, de verwachting was dat het vandaag erg rustig in het restaurant zou zijn. De reden daarvoor is dat vandaag het jachtseizoen voor elanden is begonnen. De plaatselijke economie ligt hier dan nagenoeg stil, want een groot deel van de ondernemers en hun personeel is nu in het bos te vinden in de hoop een eland met een imposant gewei te schieten. De meeste blijven de hele week in het bos, dus komen ze niet lunchen. Dus viel het best mee dat er nog flink wat mensen kwamen eten vandaag.

6-9-2015

De Duitse pelgrim die sinds gisteren in huisje 15 zit is een bijzondere. Fysieke problemen zorgen ervoor dat ze de pelgrimsroute niet helemaal kan lopen, maar ze doet het op haar manier in kleine stukjes. Gisteren had ze hier, in Borgsjöbyn de kerk bezocht en zag daarna de verwijzing naar de St. Olavsbron. Die was ze gaan volgen, maar op een gegeven moment was ze omgedraaid omdat het toch te ver voor haar was. Ze wou toch wel heel graag naar de bron,, dus heb ik er vanmorgen er maar even met de auto naartoe gebracht.. Toen bleek dat ze er gisteren bijna was geweest, ze had slechts 100 meter verder moeten lopen. Voor mij was het ook wel leuk om daar te zijn, de afgelopen 8 zomers kom ik er heel regelmatig langs, maar altijd terwijl ik aan het hardlopen was. Nu kon ik er eens rustig rondkijken.

5-9-2015

Omdat wij in het weekend het toeristenbureau bemannen hebben zij gisteren instructie gegeven over hun nieuwe pinautomaat. Ik was daar niet bij, maar toen ik hoorde dat het niet anders was dan bij ons alleen dat bedragen in öre moeten worden aangegeven, ging bij mij direct een lampje branden. Toen wij in het restaurant een nieuw apparaat kregen was dat ook het geval en dat was vrij makkelijk aan te passen. Even opgezocht hoe dat moest en vanmorgen heb ik dat dus ook bij de buren gedaan. Het is trouwens een beetje raar dat zo'n apparaat standaard in öre staat afgesteld, want nagenoeg alle prijzen in Zweden zijn in hele kronen. Alleen in de levensmiddelen is het nog gebruikelijk om prijzen in öre te hebben, maar dat zijn voornamelijk grote ketens die hun eigen IT hebben en dus niet dit soort pinautomaten gebruiken.

Kort nadat ik het aangepast had heb ik het ook direct getest. Vier mannen kwamen, als eerste klant van de dag, in het restaurant. Die mannen, Polen denk ik, hadden geen Zweedse kronen, wel Noorse, maar die willen wij niet. Toen bleek toch één van hen een pinpas te hebben. Het pinnen bij ons lukte niet, met mijn eigen pas geprobeerd, dat lukte ook niet. Dus bedacht ik om te kijken of het bij de buren wel kon. Daar lukte het dus wel en daarmee bleek direct dat mijn aanpassing werkte. Toen ze daar aan het betalen waren, realiseerde ik me wat ik bij ons fout had gedaan, ik had nog een keer op de groene knop moeten drukken. De rest van de dag heeft ons pinapparaat dan ook zonder problemen gefunctioneerd.

4-9-2015

Het is weer vrijdag, dus heb ik weer gekeken wat mijn aandelenportefeuille gedaan heeft. De beurs ging de hele week weer als een jojo heen en weer, om uiteindelijk toch weer met een flink verlies te sluiten. Het verbaast me dus niks dat ik ook verlies heb geleden, maar het viel best mee. Ik kan het heel positief bekijken, ik heb het dit jaar tot nu toe beduidend beter gedaan dan de AEX. Ondanks dat ik de helft van de winst die ik eerder dit jaar had, weer kwijt ben, ben ik met wat ik nog over heb best tevreden. Als dit het resultaat op 31 december is, dan is het zelfs best een goed jaar voor mij geweest.

Het weer vandaag leek een beetje op dit beursjaar tot nu toe. Het begon erg mooi en dat bleef het grotendeels, hoogstens dreef er soms een wolkje voor de zon langs. Aan het eind van de middag veranderde het, de lucht werd pikzwart en even regende het flink. Maar gelukkig lijkt het weer wat op te klaren.

3-9-2015

Terwijl ik dit zit te typen, zit ik naar de wedstrijd Nederland – IJsland te luisteren. Het is rust en nog 0-0, spannend dus.
Vandaag nagenoeg de hele dag in het restaurant geweest en dat zal ik de komende dagen ook zijn, want mijn zus en zwager zijn met hun gezin er een klein weekje tussenuit, ze gaan de 90ste verjaardag van mij zwagers moeder vieren. Vandaag zijn ze vertrokken.

Na een redelijke dag in het restaurant, ben ik vanavond met het voorbereiden voor als ik weer in Rotterdam ben, want eind van deze maand verloopt mijn pakeervergunning. Ik ben er niet helemaal zeker van dat ik hem mag verlengen, een diesel uit 2002 vindt de gemeente een teveel vervuilende auto en daar kan je geen parkeervergunning voor aanvragen. Maar omdat ik al een vergunning had, hoop ik dat ik in de overgangsregeling val.
Inmiddels is het 0-1.

2-9-2015

Piepen is wat mijn afgelopen nacht kenmerkt. De eerste keer was om kwart voor twee, T-mobile was zo vriendelijk om mij op dat tijdstip het bericht te sturen dat ik welkom ben in Zweden. Dat wist ik al, want ik ben hier al ruim twee maanden. Van dat piepje was ik trouwens niet bewust tot ik vanmorgen mijn telefoon aan de lader hing, toen zag ik dat ik op dat onchristelijke tijdstip een SMS had ontvangen. Een uurtje later waren er opnieuw pieptonen te horen, nu werd ik er wel echt wakker van. Gelukkig had ik gauw door dat het mijn koolmonoxidemelder was, die aangaf dat de batterij leeg was. Toevallig had ik gisteren juist de uitzending van Radar van afgelopen maandag gezien, waarin ze het onder andere hadden over het gevaar van koolmonoxide en over de melders. Gauw maar een nieuwe batterij kopen. Daarna lekker geslapen. Toen ik vanmorgen aan de koffie was opnieuw gepiep, een rookmelder in een van de hotelkamers bleek hetzelfde euvel te hebben als de CO-melder in mijn camper. De batterij vervangen en toen werd ook die stil.

1-9-2015

Het dak weer op geweest vandaag. Na de stortbui eind vorige week bleek dat mijn reparatie van de schoorsteen voor ventilatie niet voldoende. Ondanks dat ik de kieren die tussen de planken zaten aan één kant grotendeels dichtgesmeerd heb, stond er opnieuw een laagje water in de emmer die uit voorzorg onder de lekkende plek was blijven staan. Nu heb ik de schoorsteen, als tijdelijke maatregel tot hij vervangen wordt, ingepakt in folie Het is op een beduidend kleinere schaal, maar het deed mij denken aan wat ik ongeveer 25 jaar geleden heb gezien, toen de kunstenaar Christo de Rijksdag in Berlijn heeft ingepakt.