3-1-2014
De vlucht ging voorspoedig, met mij
ging het echter wat minder. Het eerste stuk begon goed, ik zat op
mijn videoscherm naar de Amerikaanse versie van The Office te kijken,
toen de maaltijd werd rondgebracht. Ik heb de video gepauzeerd en ben
aan de maaltijd begonnen. Het hoofdgerecht bestond uit stukjes
kipfilet, witte rijst, broccoli en baby-mais. Toen ik het bakje
opende rook ik al dat de broccoli veel te gaar was en dus een smaak
had die ik niet lekker vond. Ook de rijst was veel te lang gekookt,
blijkbaar was het geen droogkokende rijst, waardoor erg waterig
smaakte. Uiteindelijk heb ik alleen de kip opgegeten. De salade zag
er redelijk uit en smaakte redelijk, totdat ik aan één van de
plakjes gerookte kip begon die erop lagen. Ten eerste was die erg
droog, maar erger vond ik de smaak, ik had het idee dat het smaakte
alsof het beschimmeld was. Na de maaltijd bleek ook nog eens dat de
landing ingezet was en ik niet meer verder naar de video kon kijken.
Eenmaal geland in Taipei, voelde ik me beroerd. Nadat ik een toilet
had opgezocht en over mijn nek was gegaan (er kwam trouwens
nauwelijks wat uit), voelde ik me gelukkig weer een stuk beter. De
tussenstop in Taipei was, net als op de heenreis, wat omslachtig. Je
moest uitstappen, handbagage meenemen, een stuk lopen, in de rij
staan voor de bagage- en persoonscontrole, wat administratieve
handelingen ondergaan en wachten voordat je weer in het zelfde
vliegtuig op dezelfde plaats kon gaan zitten. Tot dit punt heeft de
KLM bij mij dus niet zo'n goede beurt gemaakt. Over de vlucht van
Taipei naar Amsterdam ben ik verder wel tevreden, het enige probleem
hierbij dat ik een keer wat haastig naar het toilet moest in verband
met mijn darmen. De maaltijd heb ik overgeslage want ik sliep toen al
half en verder heb ik ook het grootste deel van de vlucht geslapen,
zij het in een wat ongemakkelijke houding.
Een bijzonderheid aan de reis was nog
dat ik zowel in Manilla als in Taipei flesjes water in mijn
handbagage had. Die kwamen zonder problemen door de scanner.
2-1-2014
Mijn hoop dat mijn overactieve darmen
vandaag genezen waren bleek na het opstaan helaas tevergeefs. Buiten
mijn ontlasting heb ik verder gelukkig geen problemen. Wel ben ik
vandaag een keer illegaal naar toilet geweest. In een winkelcentrum
zijn mijn nicht en ik naar toilet gelopen, onderweg ernaartoe liepen
we langs een balie, maar niets wees mij erop dat je voor het
toiletbezoek moest betalen. Toen ik vijf minuten later mijn vader
begeleide naar het toilet, zat er een dame achter de balie die
vertelde dat het 10 pesos (16 eurocent) koste. Ik had dat niet gepast
en van 50 pesos had zij niet terug, dus mocht ook mijn vader gratis
naar toilet.
Ik schrijf dit in het vliegtuig dat nu
nog in Manilla staat maar over een klein half uur via Taipei naar
Amsterdam vertrekt.
1-1-2014
Bijna was ik het nieuwe jaar op toilet
begonnen. Net als op eerdere reizen naar de tropen blijkt ook nu mijn
spijsvertering niet helemaal bestand tegen het lokale eten. Ik was er
de afgelopen dagen al wat bang voor, als je hier van een buffet eet
zijn zaken vaak vrij koud en ook als je à-la-carte eet is wat je
opgediend krijgt vaak niet echt heet. Tijdens de bootreis gisteren
had ik al wat pijn in mijn buik. Ik wou op de eilanden naar toilet
voor een grote boodschap, maar op beide was daar geen papier, zodat
ik dat maar heb uitgesteld totdat we terug in het hotel waren. Daar
ging het even heel snel. Vanmorgen was het nog niet over, dus heb ik
mijn Unox-muts maar weer ingepakt en afgezien van een nieuwjaarsduik.
De rest van de dag wat rustig aan gedaan met eten. Toch lekker
gegeten. Tijdens de sightseeing, die we met tricycles hebben gedaan,
heb ik iets met groenten besteld. Het bleek het hart van een
bananenboom te zijn, was een smakelijke lunch.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten