18-1-2014 tot 25-1-2014

25-1-2014

De laatste dag van mijn wintersport begon lekker. Na de sneeuw van gisteren was het vanmorgen nog wat bewolkt, maar het was in ieder geval droog. De voorspelling was dat het vanmiddag open zou trekken en dat we dus volop van de zon zouden kunnen genieten. Dat viel helaas een beetje tegen, we hebben bovenop de berg bij Bad Gastein, bij wat men denkt dat de hoogste hangbrug van Europa is, geluncht. Jammer genoeg geen Kaiserschmaren, dat had ik nog graag een keer willen eten, maar de Linseneintopf waar ik voor gekozen heb was ook heel smakelijk. Na de kuch was het zonnetje er nog lang niet zolang als ik verwacht had, daarentegen stond er daar bovenop de berg een hele harde wind, die door de opstuivende sneeuw nogal onaangenaam was. Desondanks vandaag toch wel weer een lekker dagje geskied.

24-1-2014

Vanmorgen er even over getwijfeld of ik wel zou gaan skiën, maar toch besloten om maar te gaan. Eenmaal boven had ik er toch wat spijt van, want het sneeuwde hard. Ondanks de moeilijke omstandigheden heb ik vandaag toch wel heel lekker geskied, mooie afdalingen en lekker Kasnockl'n gegeten als lunch. Rond half vier naar beneden gegaan, dus wat vroeg aan de après ski, daarna in het tegenoverliggende restaurant een heerlijke roodbaars gegeten. Tenslotte nog een afzakkertje in de Picolo, onze stamkroeg, en nu om elf uur vind ik het hoog tijd om te gaan slapen.

23-1-2014

Heerlijk aan het skiën geweest, een zonnige dag en fantastische sneeuw. De weersvoorspelling voor morgen is niet zo goed, maar dit hebben we maar mooi gehad.

22-1-2014

De afgelopen nacht overnacht op de parkeerplaats van een “klämm”. Toen ik vanmorgen wakker werd had ik de bedoeling om daar naartoe te wandelen. Een minuut later was ik al weer terug bij mijn auto, want er stond slagboom voor het pad met een bordje dat je wegens “sprengungsarbeten” niet verder mocht omdat het levensgevaarlijk was. Dus ben ik eerst maar een stukje gaan rijden. In Saalfelden ben ik gestopt en heb ik een wandelingetje gemaakt. Dit is een langlaufcentrum en a.s. zondag staat hier een marathon op het programma. Ik denk niet dat hij doorgaat, want op de loipes was totaal geen sneeuw.

Vervolgens ben ik doorgereden naar het Gasteintal. Ook dit is groen, maar bovenop op de pistes ziet het er erg mooi uit. Volgens de pensionhouder is het heel mooie sneeuw om te skiën. We gaan het zien morgen.

21-1-2014

De afgelopen twee dagen had ik mijn routeplanner ingesteld om mij zonder snelwegen naar Bad Reichenheim te leiden. Dan rij je voornamelijk over wat ze in Duitsland B-wegen noemen, wij spreken dan van provinciale wegen. Probleem is dat die wegen de neiging hebben dwars door het centrum van plaatsen te gaan. Dat het door stoplichten e.d. wat oponthoud geeft is niet zo erg, want ik heb alle tijd, wel erg is dat bij grote steden het centrum vaak een “Umwelt zone” is waar je zonder groene sticker niet mag rijden. Ik heb hem niet en kan hem vermoedelijk ook niet krijgen. Dus op het moment dat ik bij zo'n zone kom, moet ik om hem heen. Dus heb ik enkele kilo's extra CO2 uitgestoten om deze milieu zones te ontwijken.

Eenmaal aangekomen in Bad Reichenheim bleek dat de camperplaats die in mijn gids stond er nog wel was, maar inmiddels betaald was geworden. Normaal geen probleem, maar hier moest ik 17 euro betalen om te overnachten, voor wat in feite alleen een parkeerplaats was vond ik dat wat te gortig. Ik ben dus doorgereden en sta nu bij het Oostenrijkse Lofer, gratis.

20-1-2014

Vandaag problemen opgelost. Door wat olie op de bewegende delen van mijn rempedaal te spuiten lijkt het geluid waar ik eergisteren over schreef verdwenen te zijn. Gisteren had ik een ander probleem, waar ik niet over heb gesproken. Toen ik bovenop de Achalm stond en foto's wou maken van het uitzicht en de restanten van de burcht, deed mijn fototoestel het niet. Ook nadat ik de batterijen vervangen had kon ik op het knopje drukken wat ik wou, maar een klik hoorde ik niet. Vanmorgen heb ik bedacht dat ik maar eens een harde reset moest geven, ik vermoed dat als ik de batterijen eruit haal er nog wat achterblijft in een condensator, dus heb ik de batterijen eruit gehaald en niet vervangen. Vanavond heb ik ze er pas weer in gedaan. Het werkte.

19-1-2014

Toeval blijft een rare gewaarwording. Vanmorgen was ik aan het hardlopen, de route die ik volgde liep deels langs de rand van een bos. Er stonden daar wat flatgebouwen en ik bedacht mij dat het mooi wonen was. Bij een van de flats stond een bordje dat het een hotel was, gezien de locatie was de naam van het hotel niet bijster origineel, Hotel am wald. Na het hardlopen zat ik in mijn camper koffie te drinken en een exemplaar van De Kampioen te lezen. Daarin kwam ik een aanbieding tegen van een arangement in Hotel am wald. Ik dacht nog dat het wel toevallig was dat ik dezelfde naam tegenkwam. Het toeval bleek nog groter, want toen ik verder las herkende ik ook de plaatsnaam, dat was waar ik was, dus het was echt een aanbieding voor het hotel waar ik langs was gelopen.

18-1-2014

De eerste keer deze reis heb ik vannacht nachtvorst gehad. Volgens mijn thermometer was het minimum maar 0,2 graden vorst, maar toch. Mijn voorruit was zowel van binnen als van buiten bevroren. Ik heb het vanmorgen rustig aangedaan, ben een wandeling wezen maken, het zonnetje scheen maar helaas nog niet op mijn auto. Toen ik rond 10 uur wou vertrekken was de temperatuur boven nul, maar mijn voorruit was nog steeds bevroren. Het ging er gelukkig makkelijk af.

Vandaag een mooie route door het Zwarte Woud gereden. Een keer ruzie gehad met de juffrouw in mijn TomTom, blijkbaar heb ik haar ergens niet goed begrepen. Op een gegeven moment stuurde ze mij het bos in over smalle weggetjes, langs diepe afgronden. Gelukkig kwam ik op de wegen geen tegenliggers tegen. Na een kilometer of 10 kwam ik weer op hetzelfde punt uit als eerder.

15-1-2014 tot 17-1-2014

17-1-2014

Er lijkt en probleem te ontstaan met mijn auto. Ik hoor sinds gisteren regelmatig een fluittoon. Eerst dacht ik dat het uit een box van mijn radio kwam of veroorzaakt werd door de ventilator. Inmiddels ben ik erachter dat het met mijn remmen te maken heeft. Nadat ik geremd heb hoor ik vaak, niet altijd, even de fluittoon, na een seconde verdwijnt hij weer alhoewel het soms ook iets langer duurt. Op de werking van de remmen lijkt het geen invloed te hebben. Toen ik aan het eind van de dag wegens de vrijdagmiddagdrukte even in de rij moest staan merkte ik dat hij ook floot als ik na het remmen mijn voet van het pedaal haalde en nog even stil bleef staan. Dat is een pak van mijn hart, want blijkbaar is het dan niet zo dat de remklauw blijft hangen. Maar wat het wel is weet ik dus niet. Als het niet vanzelf verdwijnt moet ik maar even bij een garage langs gaan.

16-1-2014

Sinds vorige maand ben ik donateur van de Stichting Steun Onderweg. Onderweg is het radioprogramma voor vrachtwagenchauffeurs. Nu ben ik sinds 1987 niet meer actief als vrachtwagenchauffeur, maar ik heb wel een goede reden om deze stichting te steunen. Onderweg is, voor zover ik weet, het enige Nederlandstalige radioprogramma dat nog op de korte golf (6095 AM) wordt uitgezonden. Iedere werkdag zenden zij vier keer het nieuws uit, vaak het enige Nederlandse nieuws dat ik hoor.

Helaas blijkt mijn donatie slechts een druppel op de gloeiende plaat te zijn, ze komen 200 donateurs te kort om de huidige uitzendfrequentie van 5 maal 2 uur per week vol te houden. Mogelijk gaat het aantal dagen dat ze uitzenden verminderd worden. Jammer, maar begrijpelijk.

15-1-2014

Toen ik nog een huis had maakte ik regelmatig espresso in wat in Italië volgens mij een mokka heet, een kleine metalen perculator, voor één kopje koffie. In mijn camper gebruik ik hem nooit, vooral omdat de koffieprut ervoor zorgt dat hij wat moeilijk schoon te maken is. Ik had al eens bedacht dat ik dat zou kunnen voorkomen door in plaats van losse koffie pads te gebruiken. Laatst zag ik bij de Action voor 1 euro een klein pakje met koffiepads, die heb ik ten behoeve hiervan aangeschaft. Vandaag begonnen met het experiment. Het werkt, er komt koffie door het stoompijpje naar boven. Helemaal tevreden ben ik nog niet, de koffie was nogal slap. De volgende keer moet ik maar eens proberen om minder water of twee pads te gebruiken.

12-1-2014 tot 14-1-2014

14-1-2014

In december was het al een keer gebeurd dat de zekering achter het 12-voltscontact (de sigaretten-aansteker) het begaf. Toen was het even zoeken welke het was, maar eenmaal gevonden heb ik hem vervangen. Ik had geen idee wat de oorzaak van het doorbranden was en ik kwam er ook niet achter, want daarna deed hij het weer. Toen ik vanmorgen de lader van mijn computer erin stak had ik opnieuw geen stroom. De zekering vervangen, met de stekker van mijn telefoon geconstateerd dat hij het weer deed en toen de lader van mijn computer er weer in. Ik hoorde een klein tikje en dat bleek het doorbranden van de zekering te zijn. Blijkbaar zit er dus sluiting in de lader. Gelukkig kwam ik langs een vestiging van Media Markt, zodat ik een nieuwe kon kopen. Ik schrok echter van de prijs, 50 euro van een 12-volts voeding. Een omvormer naar 220 volt was goedkoper. Wel wat minder efficient, ik zet 12 volt gelijkstroom om naar 230 volt wisselstroom waarna de lader van mijn computer dat weer omzet naar 19-volt gelijkstroom. In een keer van 12 naar 19 volt kost waarschijnlijk enkele tienden ampere minder.

Dus heb ik een omvormer gekocht. Ik moest nog een keer terug, want ik had in eerste instantie de goedkoopste gekocht. Die bleek alleen met 12 volt te werken en deed het daarom niet als de motor draaide (het stopcontact geeft dan een iets hoger voltage). Dat vond ik niet handig, want om startproblemen te voorkomen laad ik mijn computer bij voorkeur op als ik aan het rijden ben. Voor 8 euro meer heb ik nu een andere die dat wel kan.

13-1-2014

Zoals ik gepland had ben ik vandaag weer vertrokken. Ik heb een beetje vreemde route richting het Salzburgerland gekozen, via België, Luxemburg en Frankrijk. Het is veel minder ver om dan je op het eerste gezicht zou denken en geeft de mogelijkheid om goedkoop te tanken en mijn wijnkelder aan te vullen. Vannacht slaap ik op Zolder, anderhalve maand geleden was ik hier ook, toen kwam ik er pas na mijn overnachting achter dat er in dit dorp een officiële overnachtingsplek voor campers is. Nu heb ik er dus maar wel gebruik van gemaakt.

Luisterend naar de Vlaamse Radio 2 hoorde ik een bericht over de nieuwjaarstoespraak van de voorzitster van Open/VLD, volgens mij is dat hier de liberale partij. Die voorzitster blijkt Gwendolyn Rutte te heten. In mei zijn er hier verkiezingen, dus het zou zomaar kunnen dat ze hier straks ook een premier Rutte hebben.

12-1-2014

Mijn camper vandaag weer voor een groot gedeelte ingepakt. Altijd weer een puzzel om te bepalen wat ik waar neerzet. Waarschijnlijk ga ik de komende dagen als ik weer op reis ben toch weer een aantal dingen anders neerzetten.

Vanmorgen hoorde ik een mooi nummer op de radio. Ik ken het eigenlijk met name van de top-2000, waarin het denk ik het hoogst genoteerde nummer in dialect is, Bloasmeziek van Gé Reijnders. Het begint met een op piano begeleide, minimalistische schets van een Limburgse zondagochtend waarbij de muziek langzaam groeit tot een welhaast bombastisch klassiek werk en dat alles op een ingetogen manier in het Limburgs gezongen. Daar komt nog bij dat de cultuur van fanfares wordt geschetst waarvan ik van het bestaan weet, maar die ik als Rotterdammer eigenlijk niet ken.

Fotoloze dag.

9-1-2014 tot 11-1-2014

11-1-2014

Tijdens de reis naar de Filipijnen was mijn vader af en toe flink de weg kwijt. Echt zorgen maakte ik mij niet, ik vertrouwde erop dat het wel weer goed zou komen als hij weer thuis was. Gelukkig blijkt dat ook zo te zijn. Hij is weer in zijn normale doen, wat wel betekent dat hij niet zo goed luistert. Afgelopen donderdag wou hij een was aanzetten, ik heb hem gezegd dat ik dat wel zou doen, maar dat ik nog even tot het weekend zou wachten zodat het grootste deel van mijn kleding schoon zou zijn als ik maandag weer vertrek. Dus heeft hij donderdag geen was gedaan Toen ik vanmorgen om half acht wakker werd hoorde ik echter de wasmachine draaien. Blijkbaar is hij vanmorgen vroeg wakker geworden en heeft zich bedacht dat hij nog een was moest doen. Ik weet dat het geen zin heeft om hem er verwijten over te maken, dus wil ik dat niet doen, maar dat is wel moeilijk. Dus is het maar goed dat ik overmorgen weer vertrek.

10-1-2014

De Bluetooth-dongle waar ik gisteren over schreef had ik aangeschaft om zonder kabeltje de foto's van mijn telefoon naar mijn laptop te halen. Maar ik had me ook bedacht dat ik dan mijn Bluetooth-muis weer zou kunnen gebruiken en dat is toch wel handig. Vanmiddag was ik bij de Action toen ik daar een draadloze muis zag voor maar drieënhalve euro. Die investering heb ik dus maar gedaan. Samen met de bluetooth en de twee muizen met een USB kabel die ik heb begin ik langzaam een verzameling muizen te krijgen. Je zou zelfs van een muizenplaag kunnen spreken. Mijn nieuwe muis heb ik nog niet aangesloten, dat ga ik morgen maar eens doen.

9-1-2014

Sollicitatiegesprek gehad vandaag. Vanaf nu gaat mijn nicht iedere week bij mijn vader langs om te bekijken wat ik aan post heb ontvangen. Dat is trouwens niet veel meer, het merendeel gaat tegenwoordig via e-mail. De enige belangrijke brieven die ik tegenwoordig nog krijg zijn de blauwe enveloppen.

Verder vandaag bezig geweest met de Bluetooth-dongle die ik op de Filipijnen gekocht heb. In eerste instantie deed hij helemaal niets. Na via de site van de winkel drivers gedownload te hebben kan ik bluetooth aanklikken, alleen er gebeurt niets. Ik heb het idee dat de dongle het gewoon niet doet, gelukkig was hij met 90 pesos (anderhalve euro) niet erg duur.

4-1-2014 tot 8-1-2014

8-1-2014

Eergisteren schreef ik over de vochtplek die ik op de zoldervloer van mijn camper heb. Gisteren ben ik niet in mijn camper geweest, vandaag wel. De kranten die ik erop gelegd had waren aan de bovenkant droog en onderop wat vochtig. Mijn conclusie was dan ook dat het vocht blijkbaar van onder de vloer komt. Ik heb geen idee wat ik daartegen kan doen, dus heb ik de rubbermat die er normaal op ligt maar weer op zijn plaats gelegd. Verder ben ik vandaag naar Zuid gewandeld, daar wat boodschappen gedaan. Ik had bij mijn vader uit het raam al gezien dat er weer een cruiseschip aan de Wilhelminapier lag. Dat bleek de SS Rotterdam te zijn, het schip waarvan de gelijknamige voorganger een paar honderd meter verderop ligt.

7-1-2014

Als ik in Rotterdam ben, ren ik gemiddeld toch wel één keer per week over de Van Brienenoordbrug. Vanmorgen zag ik dat de oorspronkelijke boog hoognodig een verfje mag hebben terwijl de nieuwe goed in de lak zit (alhoewel nieuw, ik denk dat de westelijke boog inmiddels ook zo'n 25 jaar oud is). Het was me echter nog nooit eerder opgevallen dat er aan de voet van de brug een vreemde combinatie van bedrijven zit. Toen ik de brug afliep zag ik rechts van mij, op grondgebied van Capelle, een afvalwaterzuiveringsinstallatie waarop trots vermeld stond dat men dagelijks een miljoen liter water in de rivier loost. Links van de brug, stroomafwaarts, zit Evides, het bedrijf dat Rotterdam en omstreken van drinkwater voorziet. Het is maar goed dat ik weet dat zij hun basisgrondstof niet uit de Maas maar uit de Biesbosch halen.

6-1-2014

Pas volgende week ga ik weer vertrekken, toch heb ik vandaag het eerste klusje daarvoor gedaan. Boven de cabine van mijn auto zit een 'zolder' die die ik gebruik om mijn kookbenodigdheden op te slaan. Het kunststof dak van mijn auto zorgt voor veel condens als ik in mijn auto woon, daardoor is die zolder altijd erg vochtig. Ik heb nu alles er vanaf gehaald met de bedoeling dat het een keer goed kon drogen. De zoldervloer is van hout en daarboven ligt een kunststof zeil. Dat drogen gaat goed, alleen blijft er op het hout steeds een flinke natte plek. Ik weet niet waar dit vocht vandaan komt. Dus heb ik nu wat kranten op de natte plek gelegd, hopelijk weet ik morgen waar het vocht vandaan komt.

5-1-2014

Vorig jaar heb ik met de tweede “Halve Maatje Loop” meegedaan en ben ik op de zevende plaats geëindigd. Vandaag was de derde editie van deze loop en opnieuw heb ik meegedaan. Er waren dit jaar meer en snellere deelnemers, dus heb ik wat plaatsing betreft heb ik mijn prestatie van vorig jaar niet kunnen evenaren. Als ik goed geteld heb ben ik vijftiende geworden. Met mijn tijd van 22 minuten en 17 honderdste ben ik best wel tevreden. Van vorig jaar weet ik mijn tijd niet meer, maar ik vermoed dat die iets beter was. Maar ja, toen had ik niet net anderhalve week met weinig slaap, veel eten en drinken, een jetlag en vier dagen buikloop achter de rug.

4-1-2014

Nog steeds ben ik wat gammel van de reis, maar de pillen die ik gisteren geslikt heb zijn tot op heden effectief. De dag besteed met het intypen van de stukjes die ik tijdens de reis heb geschreven, het uitzoeken van de foto's. Na de lunch ben ik de stad ingegaan. Bij McDo had ik een meevaller, bij de vestiging aan de Coolsingel was de koffie in de aanbieding. Dus heb ik lekker goedkoop kunnen internetten. Daar lang mee bezig geweest, want ik had veel te doen.

1-1-2014 tot 3-1-2014

3-1-2014

De vlucht ging voorspoedig, met mij ging het echter wat minder. Het eerste stuk begon goed, ik zat op mijn videoscherm naar de Amerikaanse versie van The Office te kijken, toen de maaltijd werd rondgebracht. Ik heb de video gepauzeerd en ben aan de maaltijd begonnen. Het hoofdgerecht bestond uit stukjes kipfilet, witte rijst, broccoli en baby-mais. Toen ik het bakje opende rook ik al dat de broccoli veel te gaar was en dus een smaak had die ik niet lekker vond. Ook de rijst was veel te lang gekookt, blijkbaar was het geen droogkokende rijst, waardoor erg waterig smaakte. Uiteindelijk heb ik alleen de kip opgegeten. De salade zag er redelijk uit en smaakte redelijk, totdat ik aan één van de plakjes gerookte kip begon die erop lagen. Ten eerste was die erg droog, maar erger vond ik de smaak, ik had het idee dat het smaakte alsof het beschimmeld was. Na de maaltijd bleek ook nog eens dat de landing ingezet was en ik niet meer verder naar de video kon kijken. Eenmaal geland in Taipei, voelde ik me beroerd. Nadat ik een toilet had opgezocht en over mijn nek was gegaan (er kwam trouwens nauwelijks wat uit), voelde ik me gelukkig weer een stuk beter. De tussenstop in Taipei was, net als op de heenreis, wat omslachtig. Je moest uitstappen, handbagage meenemen, een stuk lopen, in de rij staan voor de bagage- en persoonscontrole, wat administratieve handelingen ondergaan en wachten voordat je weer in het zelfde vliegtuig op dezelfde plaats kon gaan zitten. Tot dit punt heeft de KLM bij mij dus niet zo'n goede beurt gemaakt. Over de vlucht van Taipei naar Amsterdam ben ik verder wel tevreden, het enige probleem hierbij dat ik een keer wat haastig naar het toilet moest in verband met mijn darmen. De maaltijd heb ik overgeslage want ik sliep toen al half en verder heb ik ook het grootste deel van de vlucht geslapen, zij het in een wat ongemakkelijke houding.

Een bijzonderheid aan de reis was nog dat ik zowel in Manilla als in Taipei flesjes water in mijn handbagage had. Die kwamen zonder problemen door de scanner.

2-1-2014

Mijn hoop dat mijn overactieve darmen vandaag genezen waren bleek na het opstaan helaas tevergeefs. Buiten mijn ontlasting heb ik verder gelukkig geen problemen. Wel ben ik vandaag een keer illegaal naar toilet geweest. In een winkelcentrum zijn mijn nicht en ik naar toilet gelopen, onderweg ernaartoe liepen we langs een balie, maar niets wees mij erop dat je voor het toiletbezoek moest betalen. Toen ik vijf minuten later mijn vader begeleide naar het toilet, zat er een dame achter de balie die vertelde dat het 10 pesos (16 eurocent) koste. Ik had dat niet gepast en van 50 pesos had zij niet terug, dus mocht ook mijn vader gratis naar toilet.

Ik schrijf dit in het vliegtuig dat nu nog in Manilla staat maar over een klein half uur via Taipei naar Amsterdam vertrekt.

1-1-2014

Bijna was ik het nieuwe jaar op toilet begonnen. Net als op eerdere reizen naar de tropen blijkt ook nu mijn spijsvertering niet helemaal bestand tegen het lokale eten. Ik was er de afgelopen dagen al wat bang voor, als je hier van een buffet eet zijn zaken vaak vrij koud en ook als je à-la-carte eet is wat je opgediend krijgt vaak niet echt heet. Tijdens de bootreis gisteren had ik al wat pijn in mijn buik. Ik wou op de eilanden naar toilet voor een grote boodschap, maar op beide was daar geen papier, zodat ik dat maar heb uitgesteld totdat we terug in het hotel waren. Daar ging het even heel snel. Vanmorgen was het nog niet over, dus heb ik mijn Unox-muts maar weer ingepakt en afgezien van een nieuwjaarsduik. De rest van de dag wat rustig aan gedaan met eten. Toch lekker gegeten. Tijdens de sightseeing, die we met tricycles hebben gedaan, heb ik iets met groenten besteld. Het bleek het hart van een bananenboom te zijn, was een smakelijke lunch.  

31-12-2013

De laatste dag van 2013 hebben we in Honda Bay doorgebracht. Vanmorgen zijn we eerst naar Padan Island gevaren. Een bounty-einland waar we gesnorkeld hebben. Ik vond heb bijzonder om de vissen, zeevruchten en het koraal te zien. Maar snorkelen is niets voor mij. Als ik wat moois zag dreef ik er vaak al voorbij voordat ik het goed had kunnen bekijken. Een ander probleem was dat ik goed door de snorkel kon ademen, maar op het moment dat ik wat intressants zag had ik de neiging om mijn hoofd in die richting te bewegen. Die richting was meestal onder mij, met als gevolg dat ik een mond vol zout water kreeg.

Rond het middaguur zijn we naar een ander eiland, Cowrie Island, gevaren. Daar zouden we gaan lunchen en daarna naar een derde eiland varen. Dat laatste hebben we niet gedaan, het eiland waar we in eerste instantie heen zouden gaan was gesloten en het alternatief was ver varen en had beduidend minder faciliteiten dan Cowrie. Dus zijn we daar de rest van de middag gebleven. Zeker geen straf, het zonnetje en een lekker verkoelende wind zorgde ervoor dat ik heerlijk op het strand heb gelegen.

30-12-2013

Het is één van de zeven natuurlijke wereldwonderen, de ondergrondse rivier die anderhalf uur rijden ten noorden van hier ligt. Vanmorgen om half zes zijn we vertrokken, per dag worden er maximaal 900 vergunningen uitgegeven om de rivier te bezoeken. We hadden, door de geboekte tour al zo'n vergunning, maar desondanks was het verstandig om tijdig aanwezig te zijn om de wachttijden beperkt te houden. Toch moesten we na aankomst ruim een uur wachten voordat we aan de beurt waren. Daarna zijn we met een trimaran over zee naar de monding van de rivier gevaren. Daar een klein stukje door de jungle gelopen, weer wat gewacht en toen met een geroeide boot de rivier opgevaren. De rivier is ondergronds ruim 8 kilometer lang, waarvan de helft bevaarbaar is. Dat maakt het de langste bevaarbare ondergrondse rivier. Wij zijn zo'n anderhalve kilometer de grot binnen gevaren. In het begin wemelt het er van de vogels, een soort zwaluwen, verderop zit de grot vol met vleermuizen. Naast de fauna ook genoten van alle geologische verschijnselen in de grot.

Na de excursie ben ik nog een half uurtje gaan hardlopen. Dat is hier blijkbaar wat minder gebruikelijk dan in Makati (Manilla), want ik was hier een ware attractie. Ik heb geprobeerd een stukje langs de kust te rennen, maar het pad dat ik volgde liep na vissersdorp annex sloppenwijk dood bij het punt waar de boten lagen.

29-12-2013

Vandaag naar Palawan gevlogen. Vanmorgen eerst naar de markt in Makati geweest. Je kan er goed merken dat de Filipijnen een heel katholiek land is, want op de markt was een kerkdienst aan de gang. Ontbijten op de markt lukte door de omvang van onze groep niet, dus hebben we dat in het winkelcentrum gedaan. Ik heb een soort van rijstsoep gegeten, een goede starter van de dag. Daarna zijn we naar het vliegveld gebracht. Helaas had ons vliegtuig bijna 2 uur vertraging, zodat onze reis naar Puerto Princessa drie keer zo lang duurde als normaal.

28-12-2013

Het rustige dagje vandaag ben ik begonnen met een rondje hardlopen. Er zijn nu volop feestdagen, Kerst en Nieuwjaar en tussendoor hebben ze hier op 30/12 ook nog de feestdag voor een nationale held, daardoor is het blijkbaar relatief rustig in de stad. Toch kon ik met hardlopen niet al te ver wegkomen, omdat ik steeds op wegen uitkwam die te druk waren om over te steken. Na de brunch heb ik vandaag wat gewinkeld. T-shirts en een paar boeken gekocht en mij daarbij verbaasd over de omvang van de winkelcentra en warenhuizen hier. Het meest bijzondere is echter de extreem grote hoeveelheid personeel die in de winkels rondliep.

27-12-2013

Vandaag hebben we de huizen van mijn broer bekeken. Huizen want het zijn er meerderen. Na het ontbijt zijn we eerst naar een nieuwe woontoren geweest waarin hij 2 appartementen als belegging heeft gekocht. Zijn appartementen waren nog niet klaar, maar we hebben wel een andere gezien en alle faciliteiten die in het gebouw waren zoals de sportschool, het zwembad, de vergaderzalen en het theater.

Daarna hebben we hetzelfde gedaan in de witte woontoren die je op de foto links van de koepelkerk met het blauwe dak ziet staan. Ook deze toren is nog in aanbouw, het appartement hier is nagenoeg klaar, binnenkort gaat mijn broer er wonen en van het uitzicht genieten.

Tenslotte zijn we ook nog naar het appartementje geweest waar hij nu woont.

26-12-2013

Vandaag ten noorden van Manilla geweest. Eerst bij een kerk die na een vulkaanuitbarsting in 1991 geheel met lava is volgestroomd. Na de as opgeruimd te hebben, waren de restanten van de kerk die boven de lava uitstaken gerestaureerd. De kerk is daardoor een vijftal meter minder hoog dan hij oorspronkelijk was. De onderste helft en dus alle deuren liggen onder de lava, dus ga je de kerk nu binnen via wat ooit een raam was. Op de foto's staan een schilderij van hoe de kerk was en een plaatje van hoe hij er nu uitziet.

Vervolgens zijn we naar Clark geweest, de voormalige Amerikaanse militaire basis. Hier is men nu bezig met het opzetten van een openlucht museum. Veel geleerd over de geschiedenis van het land en zijn bewoners.

De dag afgesloten bij Far East Furniture, de meubelfabriek waar mijn broer werkt. Hij heeft ons een rondleiding gegeven door de fabriek en de toonzaal. Ik was verbaasd over de omvang van de fabriek, hij heeft ongeveer 300 werknemers. Met veel handwerk maken zij een keur aan meubels een woonaccessoires. Indrukwekkend mooie producten.

25-12-2013

Kerstdag, nadat we vanmorgen rustig in het winkelcentrum hebben ontbeten zijn we vertrokken voor een bezoek aan een meer waarin een vulkaan ligt. Een slapende vulkaan, met in de krater weer een meer. Daarna zouden we gaan lunchen met uitzicht over het meer. Het zou ongeveer een uurtje rijden zijn, maar we kwamen in een dusdanige file terecht dat we besloten om eerst maar te gaan lunchen. Uiteindelijk hebben we er zo'n 4 uur over gedaan om het restaurant te bereiken. Daar binnen ging de file door, we waren nummer 45 op de wachtlijst voor een tafel. Al wachtend in de tuin, met het fantastische uitzicht en een drankje, hebben we besloten om daar maar wat hapjes bij te nemen en de lunch over te slaan. De hapjes bestonden uit gefrituurde waterleliebladeren in tempura en inktvisringen. De eerste waren heel bijzonder en net als de tweede erg lekker. Daarna zijn we aan de terugreis begonnen, want om half acht hadden we een tafel geboekt voor het kerstdiner. De file was er nog steeds dus wat het kwart over negen voordat we bij het appartement terug waren. Na ons verfrist en verkleed te hebben zijn we alsnog naar het restaurant vertrokken. Gelukkig hadden we de afspraak kunnen verzetten, zodat we van een exquis diner hebben kunnen genieten.

24-12-2013

Vandaag vooral in het vliegtuig gezeten. Was toch wel leerzaam, ik heb nooit geweten dat de temperatuurschalen van Celsius en Fahrenheit elkaar bij -41 kruisen. Door de in-flight information weet ik dat nu. Vandaag maar een kort bericht, want met het tijdsverschil was het ook maar een korte dag en nacht. Het was leuk om na aankomst in Manilla mijn broer en vriendin weer te zien en om kennis te maken met haar zoon.

23-12-2013

Voorlopig is dit even het laatste bericht dat ik type. Ik neem mijn laptop niet mee naar de Filipijnen, maar wel een schrijfblok, dus zal ik mijn dagboek de komende weken op papier bijhouden. Ik verwacht dat het korte stukjes gaan worden, want schrijven is iets dat ik de afgelopen jaren nauwelijks gedaan. Al eens eerder heb ik het plan gehad wat op papier te zetten, maar behalve voor een kleine aantekening pak ik dan toch al snel een toetsenbord.  

22-12-2013

Als ons vliegtuig morgen niet met teveel vertraging vertrekt, is dit mijn laatste volledige dag in Nederland dit jaar. Ik heb hem doorgebracht met internetten bij de achterburen, wat laatste boodschappen doen en het inpakken afronden. Daarnaast had ik nog wat tijd over, zodat ik ook nog even aan mijn camper heb kunnen werken. Het slot van mijn schuifdeur ging de laatste tijd, zelfs als hij niet bevroren was, wat stroef open. Mijn idee was om de afdekplaat op de deur los te halen en dan het mechanisme met kruipolie te bespuiten. De eerste twee schroeven gingen er zonder problemen uit, maar met de andere lukte dat vervolgens niet meer. Gelukkig had ik met die eerste twee schroeven voldoende ruimte geschapen om, zij het wat minder precies, het mondstuk van de spuitbus op het slotmechanisme te richten. Het slot liet zich daarna in ieder geval een stuk makkelijker open en dicht draaien.