zondag 6 april 2014

29-3-2014 tot 5-4-2014

5-4-2014
Gekneusde ribben, dat is denk ik de naam voor de verwonding die ik gisteren met mijn val heb opgelopen. Ik heb de afgelopen nacht desondanks goed geslapen. Vooral het gaan liggen was wat pijnlijk en al gauw had ik door dat ik op mijn rug en als ik heel voorzichtig draaide op mijn linkerzij kon liggen. Mijn favoriete houding om in slaap te vallen is mijn rechterzij, maar dat was zo pijnlijk dat het geen optie was. Toen ik wakker werd merkte ik dat het minder was, de pijn was zeker niet weg, maar wel wat minder. In de loop van de dag is het nog verder afgenomen maar weg is het nog niet. Wat erbij is gekomen is dat ik nu ook wat spierpijn in mijn schouder en bovenarm heb. Niet echt storend, alleen bij het autorijden had ik er last van. Bij een VW moet je de pook indrukken om hem in z'n achteruit te zetten. De kracht die ik daarbij moest zetten was pijnlijk.
Verder vandaag lekker gewandeld, genoten van het mooie maar koude weer. Het mooiste heb ik gezien toen ik in mijn auto naar mijn slaapplek reed. Een ooievaar had een weiland naast de zandweg waarop ik reed als landingsplaats uitgekozen, daardoor kwam hij op ooghoogte 10 meter voor mijn auto over de weg zweven.

4-4-2014
Lekker hardgelopen vanmorgen. Een mooie route, het zonnetje scheen, de temperatuur was een graad of 5. Ik liep een grote ronde en was bijna anderhalf uur onderweg en had nog een paar minuten te gaan voordat ik bij mijn auto terug was. Opeens merk ik dat mijn rechtervoet ergens achter blijft haken en vervolgens lig ik op het asfalt. Ik realiseerde me dat ik gestruikeld was en vervolgens even niets, want ik had iets dringends waarop ik mij moest concentreren. Ik kon namelijk geen adem halen. Een hele tijd later (ik denk een seconde of 10) lukte het gelukkig wel weer en kon ik kijken wat er gebeurt was. Blijkbaar had er op het voetpad waar ik over liep ooit een verkeersbord of iets dergelijks gestaan. Toen die weggehaald werd wou men blijkbaar het asfalt niet openbreken en heeft men toen de paal afgezaagd. Daarbij bleef er een stompje van een centimeter of 10 staan. Daar was mijn voet dus achter blijven haken. De schade leek mee te vallen, wat modder op mijn trainingspak en kleine schaafwondjes op mijn knie, pink, neus en boven mijn wenkbrauw. Ik had even geen zin meer om hard te lopen, dus ben ik naar mijn auto terug gewandeld. Onderweg merkte ik dat ik ook wat pijn had aan de onderkant van mijn ribbenkast. Van de rest van de verwondingen heb ik verder nauwelijks last gehad, maar die ribben blijven pijnlijk en bij tijd en wijle vervelend pijnlijk. Ik duik dan ook maar vroeg mijn bed in vandaag, hopelijk is het morgen beter.

3-4-2014
Het was koud de afgelopen dagen. Toen ik op de kaart keek zag ik dat het ook niet zo heel vreemd was, ik ben een stuk noordelijker dan ik dacht. Ik ben nu 100 Km onder Tallinn en die stad ligt ongeveer op dezelfde breedtegraad als Stockholm. Niet zo vreemd dus dat er op het strand nog hopen aangespoeld ijs liggen.
Gisterenavond heb ik naar de weersverwachting voor de komende 10 dagen gekeken en voorlopig blijft de temperatuur rond een graad of 5 schommelen. Met deze temperaturen gebruik ik ongeveer een liter LPG per dag, er zitten er 20 in mijn tank dus voor een kleine 3 weken. Omdat in Finland geen LPG verkrijgbaar is, heb ik daarom besloten om nog 1 à 2 weken langer in Estland te blijven. Hopelijk is daarna de temperatuur wat hoger.
Besloten om de komende tijd weer te gaan wandelen. Ik was de afgelopen nacht in Pärnu en daar is de monding van de gelijknamige rivier, ik ben vandaag met het wandelen langs die rivier begonnen,

2-4-2014
Nadat ik Letland nog wat boodschappen gedaan had ben ik vanmorgen Estland binnengereden. Mijn idee was om de 60 Km tot Pärnu in twee etappes te doen, maar ik was het dorp waar ik een tussenstop wou maken voorbij voordat ik er erg in had. Daarna niets meer tegengekomen dat mij uitnodigde om een tussenstop te maken. In Pärnu ben ik een winkelcentrum binnengelopen en en toen ik daar aan de andere kant weer uitliep, zag ik aan de overkant van de weg een bedrijf met reclameborden voor allerlei bandenmerken, waaronder Continental, het merk dat ik eronder heb zitten. Dus ik met mijn auto naar dat bedrijf. Toen ik er met mijn lekke band binnenkwam vertelde ze mij dat zij geen banden repareerden, maar alleen nieuwe banden verkochten. Ze verwezen mij naar een ander bedrijf een paar honderd meter verderop. Daar hebben ze mijn band gerepareerd en weer onder mijn auto gezet. De rekening viel mij erg mee, ik was 15 euro kwijt.

1-4-2014
Gisteren had ik al even door het dorp gelopen waar ik overnacht had en geen garage of bandenservice gevonden. Vanmorgen nog verder gekeken, maar zonder resultaat. Daarna naar het volgende dorp gereden. In eerste instantie had ik gedacht dat dat beduidend groter was, want het stond al veel eerder op de borden aangegeven. Dat blijkt echter te zijn omdat het een grensdorp is, het laatste dorp in Letland. Het is nog kleiner als het dorp waar ik vertrok en hier niet veel en zeker geen garage. Wel een mooie orthodoxe kerk. De tsaar had de bewoners land beloofd als ze zich tot het orthodoxe geloof zouden bekeren. Het gevolg is dat hier een bloeiende orthodoxe gemeenschap ontstond met voldoende gelovigen om een kerk te bouwen.
Verder staat er in dit dorp een mooie monumentale houten villa, op de parkeerplaats daarvoor staat mijn auto. Morgen ga ik verder naar Estland, ik verwacht daar wel een bedrijf te vinden dat kan zorgen dat ik weer vijf bruikbare banden voor mijn auto heb.

31-3-2014
Mijn plan was om vandaag te schrijven over Riga. Toen ik er 8 jaar geleden was, vond ik het geen mooie stad, maar toen kwam ik er aan tijdens een drukke avondspits en het was slecht weer. Vandaag nog een tijdje door de stad gelopen, nu scheen de zon alhoewel het bar koud was door een harde noordenwind. Ik heb mijn beeld over de stad in positieve zin bijgesteld. Vanmiddag vertrokken, ik was van plan een kilometer of 50 verder te rijden en daar een plekje voor de nacht te zoeken. Dat laatste wou niet zo lukken, een paar keer ben ik van de hoofdweg afgegaan maar vond steeds geen goede plek. Toen ik de laatste keer de hoofdweg weer opdraaide hobbelde mijn auto een beetje, terwijl het wegdek mooi glad was. Even later hoorde ik iets tegen mijn spatbord slaan en vervolgens een sissend geluid. Ik reed net bij een bushalte, dus daar ben ik gestopt. Mijn vermoeden over het gesis bleek juist te zijn, mijn rechterachterband liep leeg. Het verwisselen ging, zeker omdat ik er niet veel ervaring mee heb, vrij rap. Er bleek een flink gat in mijn band te zitten, ik kan er bijna een balpen insteken.
Op mijn reserveband ben ik naar het volgende dorp gereden, 40 Km verderop. Hier geen garage gevonden, morgen maar verder zoeken.

30-3-2014
Vandaag weer eens ontdekt hoe het besef van tijd door de omstandigheden wordt beïnvloed. Ik had gisteren het idee dat ik een heel lang over de zandweg langs het water had gereden. Vanmorgen heb ik diezelfde weg hardlopend de andere kant opgedaan en na 10 minuten was ik aan het eind van die weg, dus het was maximaal 2 kilometer.
Na het hardlopen nog een stukje door het bos gewandeld en toen naar Riga vertrokken. Ik had gisteren op Internet het adres gevonden van een wasserette. Daar ben ik heen gereden, het adres bleek midden in het centrum te zijn. Er zaten rolluiken voor de ramen, maar niets dat erop wees dat daar een wasserette zou zitten. Dus ik moet de komende tijd nog maar even verder zoeken, ik heb nog tijd, maar het punt waar ik moet wassen of nieuwe kleding kopen komt steeds dichterbij.

29-3-2014
Vaak overnacht ik op mooie plaatsen, maar zelden zo mooi als vanavond. Ik wou vandaag Riga nog niet inrijden, dus had ik een plaats daar even buiten in mijn routeplanner gezet. Dat ging even niet zoals ik gewild had. Ik heb een heel stuk door een bos gereden en kwam uit bij een zandweg die langs een meer of een zeearm liep. Langs die weg stonden diverse auto's geparkeerd van mensen die aan het genieten waren van het mooie weer met een barbecue een vishengel of beide. Toen ik een mooi plaatsje zag om mijn auto neer te zetten dacht ik waarom niet, dus heb daar mijn auto geparkeerd. Na een wandeling heb ik van een prachtige, paarse, zonsondergang genoten.


Geen opmerkingen: