28-2-2016 t/m 16-3-2016

28-2-2016

Vandaag was de laatste dag van het carnaval van Viaregggio, het grootste carnaval van Italië, dat heel de maand februari ieder weekend wordt gevierd. Dat was voor mij reden om te twijfelen om te twijfelen of ik niet toch via de kust terug zou gaan. Omdat ik op de heenweg die route ook genomen heb, besloot ik van de week om toch een andere route te nemen, via de Po-vallei. Dat was een goede keuze, want volgens de radio is het noodweer in Italië en vooral aan de kust. Hier valt het mee, pas vanavond is het echt gaan regenen en waaien. Toen ik Modena aan het bekijken was, had ik mijn regenjas aan, die werd nat, maar ik had niet het idee dat het hard regende. Ben ik niet naar Viareggio gegaan, toch een soort van, want nu ga ik via Reggio nel'Emilia, waar ik blijf overnachten.

29-2-2016

Verschrikkelijk slecht weer vanmorgen, wat toepasselijk is op deze datum. Na mijn ontbijt ben ik in mijn camper blijven zitten en heb ik een mailtje zitten typen. Toen ik daarmee klaar was, had het bijna opgehouden met regenen en toen ik een kwartiertje later mijn koffie op had was het droog en kwam de zon zelfs tevoorschijn. De rest van de dag bleef het wat instabiel, af en toe wat zon en dan weer een paar druppels regen, maar echt slecht werd het niet meer. In Reggio nel'Emilia heb ik vanmorgen onder andere de St.Prospero bekeken. Die kerk had, wat je hier wel vaker ziet, een koepeldak die uitbundig met fresco's beschilderd waren. Dit waren hele mooie, dusdanig goed in perspectief geschilderd dat het bijna 3D leek. De buitenkant van de kerk was wat minder spectaculair, maar toch bijzonder omdat de toren geen spits had.

1-3-2016

Toen ik gisteren in de stad van de kaas en de Mariobeenham aankwam, zag ik dat daar een IKEA was. Nu loop ik al een tijdje regelmatig te stoeien met mijn kussen, vaak wordt ik met pijn in mijn schouder en nek wakker. Zo ook gisteren, dus toen heb ik toen besloten om vanmorgen mijn bezoek aan Parma te beginnen met een bezoek aan het woonwarenhuis. Nu had ik gisterenmorgen mijn kussen omgedraaid en blijkbaar daardoor was vanmorgen de pijn weg. Toch maar naar IKEA gegaan en een nieuw kussen gekocht. Ik ga hem nog niet direct proberen, niet alleen omdat ik de afgelopen nacht zonder problemen heb geslapen, maar ook omdat volgens de veeltalige gebruiksaanwijzing bij mijn nieuwe kussen die eerst nog even moet acclimatiseren na het in geperste vorm in de verpakking gezeten te hebben.

2-3-2016

Ik wou niet zeuren over mijn gezondheid, dus toen ik gisteren schreef over de pijn in mijn schouder die weg was, heb ik niet vermeld dat ik sinds een paar dagen wat lichte pijn in mijn rug heb. Het soort pijn waarvan ik weet dat ik krijg als ik onderuitgezakt op een bank heb gezeten, wat ik nu trouwens niet gedaan heb. Vanmorgen had ik die pijn nog steeds, maar het was hoogstens wat onaangenaam. Na een korte wandeling in het dorp waar ik overnacht heb, ben ik toen de mist opgetrokken was naar een stukje gaan rijden en gestopt in Buseto, de stad van Verdi. De stad bekeken en na de koffie gaan hardlopen. Als route heb ik de Verdi-fietsroute gebruikt, die mij naar zijn villa voerde. Anderhalf uur gelopen, zonder echt last van mijn rug gehad te hebben. Toen ik daarna voorovergebogen stond om mijn haar te wassen, merkte ik dat het toch niet helemaal goed was met mijn rug. De pijn werd erger, ik kon nauwelijks meer voldoende buigen om mijn sokken en schoenen aan te doen. Ook autorijden was pijnlijk. In het volgende dorpje gestopt en een wandeling gemaakt, tijdens het wandelen ging het iets beter, maar wel veel meer pijn dan vanmorgen. Ook vanavond heb ik nog veel pijn, ik ga zo mijn bed in, nu maar hopen dat een goede nachtrust helpt.

3-3-2016

Toen ik vanmorgen wakker werd had ik het idee dat het beter ging met mijn rug. Maar toen ik mijn sokken wou aantrekken merkte ik dat het nauwelijks lukt om met mijn handen bij mijn voeten te komen. Door weer op bed te gaan liggen lukte het uiteindelijk om ze aan te krijgen. Tijdens het wandelen voelde ik constant dat het niet helemaal goed zit met mijn rug. Maar in de loop van de dag werd de pijn wel minder. Hopelijk zet die trend zich door.
Vandaag waarschijnlijk voor het laatst deze reis mijn watervoorraad aangevuld. Veel Italiaanse plaatsen hebben tappunten waar je mineraalwater kan tappen. Meestal betaal je daar 5 cent per anderhalve liter voor. In sommige plaatsen is het zelfs gratis, zoals in het stadje waar ik vanmiddag geluncht heb. Toevallig stond de tap op de parkeerplaats waar ik mijn auto had neergezet. Je had er zelfs keuze uit drie soorten: gewoon, gekoeld en koolzuurhoudend water. De lege flessen en jerrycan die ik had, zitten nu vol met gewoon mineraalwater. Je kan trouwens overal in Italië het water uit kranen en fonteinen drinken, tenzij er een bordje bijstaat dat het geen drinkwater is.

4-3-2016

Met mijn rug gaat het vandaag weer wat beter, maar met mijn stemming wat minder. Dat laatste komt omdat ik me vanmorgen realiseerde dat als in nauwelijks voldoende kan buigen om mijn schoenveters te strikken, ik ook mijn skischoenen niet aan kan doen. Dus als de positieve trend zich niet doorzet dan moet ik mijn plannen om volgende week te gaan skiën laten varen. Maar ik ben optimistisch.
Vandaag ben ik in de geboorteplaats van Fausto Coppi geweest. Een echte wielerlegende, want zijn naam ken ik goed, maar hij is in 1960 overleden terwijl ik in 1963 geboren ben. Opvallend in zijn geboortestad is de toren van de basiliek. Iemand heeft mij er eens op gewezen dat de toren van de grote kerk in Amersfoort de Madonna met kind voorstelt. Hier hebben ze dat wat minder subtiel gedaan, de bovenste helft van de toren is een reusachtig Madonnabeeld.

5-3-2016

Gisterenavond regende het, de afgelopen nacht ben ik een paar keer wakker geweest en hoorde ik het tikken op mijn dak. Maar rond half acht was dat opgehouden, ik dacht dat het droog was. Toen ik een uurtje later opstond bleek dat niet zo te zijn, de regen was overgegaan in sneeuw en die valt geruisloos op mijn dak. De hele morgen is het blijven sneeuwen, op een gegeven moment lag er een laag van een centimeter of 15. Ik was de hele ochtend in mijn camper, een beetje opgeruimd, een kleine reparatie en vooral veel gelezen. Na de lunch was het droog en ben ik de stad gaan bekijken. De sneeuw was al wat ingeklonken en doordat het graad of 5 was werd de sneeuw minder, maar de plassen groter. Nu vanavond is de temperatuur nog steeds boven nul en is er op maagdelijke plekken nog een centimeter of 2 over. Op andere plekken zijn het vooral modderachtige sneeuwresten die rond de plassen liggen. Hopelijk gaat niet, of niet al te hard, vriezen de komende nacht, zodat ik morgen naar Turijn kan vertrekken.

6-3-2016

Het is droog gebleven de afgelopen nacht en de temperatuur lag net rond het vriespunt. Wat dat betreft was het geen probleem om verder te rijden. Wel was het wat mistig, maar niet zodanig dat het echt een probleem was. Ik ben eerst naar Asti gereden, die stad van de spuitwijn bekeken en daarna in Chieti gestopt. Daar blijk ik de 45^e breedtegraad gepasseerd te zijn, ik was dus even net zover van de evenaar als van de noordpool. Inmiddels ben ik voorlopig op het bovenste kwart van de aardbol. Ik overnacht in Turijn, niet op de plaats die ik had uitgezocht. In de hal die naast de camperplaats staat was een tentoonstelling van amfibieën. Blijkbaar is dat hier heel populair, want er stond een rij van bijna 100 meter voor. Dit is Italië dus een parkeerplaats in de buurt was niet beschikbaar en ook alle plaatsen waar je zonder problemen fout kon parkeren waren bezet.

7-3-2016

Ik blijk de afgelopen nacht vlakbij het kasteel geslapen te hebben dat mij 10 jaar terug zo verbaasde door zijn omvang. Toen kwam ik uit de richting van Sestriere en was ik onderweg naar Turijn en kwam ik een bordje tegen dat de weg als een rotonde rond een kasteel liep. Maar niet een kasteeltje, want de rotonde was denk ik snel een kilometer lang. Toen ben ik gestopt om het kasteel te bekijken, vanmorgen was ik net vertrokken dus ben ik niet gestopt. Ik dacht bij dit stukje de foto uit de oude doos van het kasteel te zetten, maar die blijk ik niet gemaakt te hebben. Wel heb ik toen een foto gemaakt van het fort bij Fenesterelle, waar ik vandaag ook langs ben gekomen, dus heb ik die er maar bijgezet. Tussen beide plaatsen heb ik nog een déjà-vue gehad, het stadje Pinerello herkende ik als de plaats waar ik 10 jaar geleden in een café een oefenwedstrijd tussen Italië en Nederland heb gezien in voorbereiding op het WK. Aan het eind van de middag ben ik in Sestriere aangekomen.

8-3-2016

Het bericht van gisteren klopt niet helemaal, want toen ik het gisterenavond in wou tikken weigerde mijn laptop op te starten. Hij had het koud. Niet zo gek, toen ik om half 6 bij mijn camper terug kwam heb ik mijn kachel aangezet. Normaal slaat die na een tijdje af als mijn camper op temperatuur is, maar gisterenavond heeft hij constant gebrand en lukte het hem nauwelijks om de temperatuur boven de 10 graden te krijgen. Gisterenavond heb ik dan ook al besloten dat ik maar 1 nacht in Sestriere zou blijven, dat heb ik ook gedaan, want nu ben ik in Frankrijk. In de loop van de nacht heeft het 11 graden gevroren, vanmorgen was het wat bewolkt. Toch een skipas gekocht en om half 10 stond ik op de piste. Tot 4 uur vanmiddag heb ik, op een stop voor een bord polenta met kaas na, het skigebied verkend en ik moet zeggen dat het een mooi gebied is. Het was wel de hele dag fris, maar in de loop van de ochtend kwam het zonnetje er bij, dus een hele mooie dag. Zo mooi dat ik helemaal vergeten ben een foto te maken, vandaar vandaag een foto van afgelopen zondag. Dit betonnen kolos is niet mooi, maar wel raar in mijn ogen, dit is namelijk een kerkhof.

9-3-2016

Veel ben ik er niet mee opgeschoten door naar Frankrijk te rijden. Ik was afgelopen nacht wel een meter of 800 lager dan de nacht ervoor, maar ook hier vroor het stevig. Het kwik daalde tot min 9, dus 2 graden minder koud, maar nog steeds erg koud. Vanmorgen nog even getwijfeld of ik niet een dagje in Serre Chevalier zou gaan skiën, ik heb op 2 Km van de gondel overnacht. Maar ik heb het toch maar niet gedaan, gisteren heb ik zo genoten dat ik dat liever koester. Daarbij heb ik mij gisteren zo ingespannen, dat ik bang was vandaag vooral moe zou zijn en overal pijntjes zou voelen. Vanmorgen eerst een wandeling door de stad gemaakt, eerst naar de weekmarkt, toen het centrum en tenslotte ben ik in de vesting geweest. Die vesting was van Vauban en ik heb het nu eindelijk door, overal in Frankrijk kom je door hem ontworpen verdedigingswerken tegen. Dus heb ik mij vaak afgevraagd hoe dat kan, zelfs als hij heel oud is geworden leek het mij bijna onmogelijk dat hij zoveel ontwerpen heeft gemaakt. Maar vandaag heb ik geleerd dat hij maar een beperkt aantal ontwerpen had. Toen hij de plek waar de vesting moest komen gezien had, heeft hij gezegd welk nummer daar gebouwd moest worden en was zijn taak daarmee voltooid.
Na de koffie ben ik vertrokken, eerst in de richting van Grenoble. Toen ik de stad uitreed, stond er en bord met een route naar Grenoble via de Frejus-tunnel. Dat vond ik raar, want het is een heel end om en de tol voor te tunnel is hoog. Toen ik een stukje op de gewone weg naar Grenoble zat, begreep ik het, op een informatiepaneel boven de weg stond dat de betreffende weg halverwege afgesloten was. Dus ben ik terug gereden, niet via de tunnel, maar ik ben nog iets meer omgereden, via Gap.

10-3-2016

Vandaag net als gisteren het grootste deel van de dag over de rustige Franse wegen getoerd. Ik had het plan opgevat om voordat ik naar huis ga eerst nog tijdje verder te gaan met mijn wandeling langs de Seine, waar ik al een paar jaar mee bezig ben. Ik had Châtillon sur Seine in mijn routeplanner gezet, omdat de eerste plaats langs de Seine was die op mijn papieren kaart stond. Maar 50 Km eerder kwam ik al langs de bron van de rivier. Daar ben ik gestopt en langs de rivier gaan wandelen. Na 5 Km was het tijd om terug te gaan. Op de terugweg heb ik besloten dat ik de volgende 45 Km bewaar voor de volgende keer, als ik wel een goede kaart bij me heb. Vervolgens ben ik toch nog naar Châtillon gereden. Mijn plan is nu om morgen vanaf hier verder stroomafwaarts te wandelen.

11-3-2016

Vanmorgen echt met mijn wandeling langs de Seine begonnen. Het ging al gauw mis. Ik kwam langs een pad dat over de oever ging. Alhoewel, het waren meer een paar bandensporen door het gras, blijkbaar gemaakt door vissers. Het was mooi wandelen. Na een tijdje liep ik over een dam waar water onderdoor stroomde naar een zijkanaal. Dat had mij opmerkzaam moeten maken, want meestal stroomt water niet uit een rivier. Maar ik bleef stug doorlopen. Het spoor werd minder en op het laatst liep ik tussen de bramenstruiken door. Toen zag ik waarom het water het zijkanaal instroomde, blijkbaar was er ooit een watermolen geweest en aan het eind van het kanaal liep het water de rivier weer in. Daar was geen dam of brug, dus zat er niets anders op dan terug te gaan. Ook dat was mooi wandelen. Na de koffie nog een keer een pad langs de oever genomen en weer ging het fout. Nu liep het pad wel door, alleen was het deels overstroomd, waardoor ik een omweg moest maken via een modderige akker. Daarna heb ik alleen maar over verharde wegen gewandeld.

12-3-2016

Vandaag maar één keer op een doodlopend pad gewandeld. Maar dat was niet erg, het liep dood op een niet meer in gebruik zijnde spoorweg, dus ben ik de deels overwoekerde rails gaan volgen die langs de Seine liepen. Toen de rivier een bocht maakte en ik iets van een pad tussen het water en de akkers zag, heb ik de spoorlijn verlaten en ben ik dat pad gaan volgen. Ook dat liep eigenlijk dood, nu bij een boerderij. Nadat ik aan de hond had gevraagd of ik over zijn erf mocht, ben ik daarover gelopen. Daar kwam ik twee mensen tegen, waarschijnlijk de bewoners, een in een rolstoel, die vroeg mij of ik verdwaald was. Nadat ik in het Zweeds geantwoord had, realiseerde ik me dat hij dat waarschijnlijk niet zou verstaan en antwoordde ik hem in het Frans dat ik een beetje verdwaald was, maar de weg zag liggen. Hij beaamde dat daar de weg was en na een vriendelijk merci ben ik daar naartoe gelopen.

13-3-2016

Het waren geen gemiddelde Franse dorpen waar ik vanmorgen bij het wandelen doorkwam. Ik had gisteren mijn auto een paar kilometer verder gezet dan het punt waar ik met mijn wandeling gestopt, dus moest nu eerst terug. Om 10 uur was ik op een punt waar ik terug naar mijn auto kon, maar ik besloot om verder te lopen en ergens onderweg koffie te gaan drinken. In het dorp waar ik om half elf was, kwam ik geen café tegen, niet erg want 5 Km verder was er weer een dorp. Ook daar bleek geen café te zijn. Toen stond ik voor een dilemma, verder lopen naar het volgende dorp en erg laat terug zijn voor mijn lunch of nu omdraaien en rond lunchtijd terug bij mijn auto zijn. Ik heb voor het laatste gekozen, want toen ik vanmiddag mijn wandeling vervolgde kwam ik ook in het volgende dorp geen café tegen.

14-3-2016

Mijn teennagels geknipt vanavond, op zich niet zo bijzonder, maar voor mij nu even wel. Door de problemen met mijn rug kon ik de afgelopen weken nauwelijks mijn sokken aantrekken en het knippen van mijn teennagels was niet mogelijk. De genezing van mijn rug heeft wat vertraging opgelopen door mijn dagjes skiën vorige week (maar dat was het waard). Nog steeds merk ik dat het niet helemaal goed is, maar echt pijn heb ik niet meer. Wel ben ik erg stijf, vooral 's ochtends, in de loop van de dag wordt dat beter, maar echt flexibel ben ik nog niet, het was dan ook maar net dat ik vanavond voldoende mijn rug kon buigen om met de nagelschaar bij mijn tenen te komen.

15-3-2016

Vandaag was de route die ik liep helemaal zoals ik hem wil hebben. In de 19^e eeuw is er een kanaal gegraven dat langs de meanderende Seine loopt. Door concurrentie van het spoor en later de weg, is het in verval geraakt en in 1956 is het kanaal van de lijst met bevaarbare waterwegen geschrapt. Maar het kanaal was er nog wel en het is er nog steeds, zij het dat zo ondiep is geworden dat er alleen kleine vaartuigen als kano's kunnen varen. Toen het kanaal in gebruik werd genomen, werden de schepen met mankracht en later door paarden erdoor getrokken. Aan beide kanten is dan ook een jaagpad, de linkerkant is nu geasfalteerd en een mooi fietspad, de rechterkant is onverhard. Links heen en rechts terug heb ik vandaag langs dit kanaal gewandeld en ervan genoten. Ik ben nu ongeveer halverwege, dus morgen ga ik weer verder.

16-3-2016

Iets vertraagd omdat het even misging met mijn wekker, ben ik vanmorgen weer verder gaan wandelen lang het Canal de haute Seine. Tot half 6 vanavond ben ik dat blijven doen met uitzondering van pauzes voor koffie en lunch en het verplaatsen van mijn auto, Bij het punt waar ik het departement Champagne-Ardennes verruilde voor Marne, hield het “voie verte”, het geasfalteerde fietspad op, maar de “chemin de halage”, het jaagpad ging door. Op sommige plaatsen was het wel wat overgroeid, maar dan liep er onder de dijk een boerenpad waar het goed over wandelen was. Iets bijzonders dat ik gisteren ook al tegen was gekomen, maar vandaag goed op de foto kon zetten, was een aquaduct. Toen het kanaal werd aangelegd, waren er zijrivieren die naar de Seine liepen. Die heeft men niet op het kanaal laten uitmonden, maar ze onveranderd gelaten en het kanaal is er met een aquaduct overheen gevoerd.