15-7-2017 t/m 27-7-2017

15-7-2017

Budapest heb ik vandaag verlaten en al wandelend ben ik in de voorstad Érd aangekomen. Aan het eind van de middag kwam ik langs een minaret. Ik geloof niet dat er veel moslims in Hongarije wonen, maar rond de 17^e eeuw was dat anders, toen was dit gebied door de Turken bezet. Van mijn vorige reis door dit land herinner ik me nog een opvallend ronde kerk in Pecs, die ooit als moskee gebouwd was.

16-7-2017

Ik heb volgens mij op zondagochtend nog nooit zo vroeg boodschappen gedaan als vandaag. Toen ik gisterenavond bij de Lidl boodschappen aan het doen was, zag ik dat de openingstijden van 7 uur 's ochtends tot 9 uur 's avonds was, behalve één dag, dan gingen ze een half uur later open en al om 6 uur dicht. De naam van die dag was in het Hongaars, dus er was geen touw aan vast te knopen, maar omdat de winkel gisterenavond om 8 uur nog open was, concludeerde ik dat die dag zondag was, en dan kon ik beter vanmorgen mijn spulletjes vers halen. Dus heb ik dat gedaan, ik zie op de bon dat ik het net niet gehaald heb om voor half 9 af te rekenen. Daarna gaan wandelen. Vanmiddag was dat een belevenis. Ik had gezien dat er een olieraffinaderij was en ik vroeg me af of ik er aan de kant van de rivier langs kon. In eerste instantie had ik een mooie weg langs de rivier, die liep dood op een hek, maar op dat punt kon ik het strand op en langs de oever lopen. Dat ging goed, het werd blijkbaar vaker gedaan, want aan de sporen te zien waren er mensen met de fiets overheen gegaan. Op een gegeven moment eindigde het bij een helling om boottrailers het water in te rijden en daarachter was een installatie waaraan een tanker lag te laden. Er kwam daar een mooie goed geasfalteerde weg uit en die ben ik maar gaan volgen. Ik voelde me niet op mijn gemak, want hij ging dwars door de chemische plant en ik was bang dat ik aan de verkeerde kant van een hek uit zou komen of dat iemand op mijn schouders zou tikken met de vraag wat ik er deed. Maar op enig moment kon ik linksaf een zandpad op die het bos in liep en mij weer terug naar de rivier leidde. Ik was een paar honderd meter voorbij de laadinstallatie. In eerste instantie over het kiezelstrand ben ik de oever gaan volgen. Tot het strand ophield, maar daar kon ik verder door het oeverbos, met wat kruip- en sluip-door ging dat. Ik liep door stukken waar volgens mij zelden of nooit mensen komen. Eén keer een klap gehad, takken die in de weg zaten en ik wegduwde, braken vaak af of gaven mee, die keer ook, de tak die ik opzij duwde brak af, maar was verbonden met een tak die meegaf en toen dus terug veerde, recht in mijn gezicht. Gelukkig had ik mijn zonnebril op daardoor geen schade. Na een paar kilometer, was er eindelijk weer leven, wat gezinnen die aan het vissen waren. Gelukkig kwamen er net nog een paar mensen aan om te gaan vissen, anders had ik het pad waar ze vanaf kwamen over her hoofd gezien en had ik nog een kilometer of 2 verder over de oever gemoeten. Nu kon ik via dat pad, de berg op en kwam een meter of 50 hoger bij een kapel uit, vanwaar een mooi voetpad naar het volgende dorp liep.

17-7-2017

Ik ging vanmorgen een half uurtje hardlopen, maar toen bleek dat er geen andere wegen waren dan langs de drukke weg waar ik gisteren al een stuk langs gewandeld had, heb ik besloten er anderhalf uur van te maken. Ik vond het gisteren nogal saai wandelen en, ook omdat het nu minder druk was, zag het eruit dat ik er best goed en veilig hard kon lopen. Dat bleek ook zo te zijn. Ik ben tot na Km 43 gerend, ben toen ik terug was met mijn auto naar het volgende dorp gereden en ben toen weer tot datzelfde punt gewandeld. Dat wandelen viel nu mee, want ik kon onderaan de dijk door het gras lopen, soms makkelijk, soms wat minder, maar in ieder geval een stuk veiliger dan langs de weg en eigenlijk best lekker wandelen. Vanmiddag heb ik hetzelfde gedaan, maar dan de andere kant op. Morgen moet ik nog een stukje langs de weg, want ik ben nu bij Km 55 gestopt. De foto heeft niets met het wandelen te maken, maar soms zie je vreemde dingen. Vandaag een grasmaaier met daarachter een vouwwagen. Ik vermoed dat er geen tent meer in zit, maar het is toch een koddig gezicht.

18-7-2017

Vermoedelijk heb ik het zondag al gedaan, maar vandaag kreeg ik de bevestiging dat ik een mijlpaal bereikt heb, ik ben de 1.000 Km gepasseerd. Bevaarbare rivieren zijn meestal per kilometer stroomafwaarts oplopend gemarkeerd. De Donau heeft ook kilometerpaaltjes, alleen beginnen die met 0 bij een Vuurtoren aan de Zwarte Zee in Roemenië en loopt, als ik het me goed herinner op tot 2622 bij Donauschingen waar twee kleine riviertjes bij elkaar komen en samen als de Donau veder gaan. Die kilometerpaaltjes staan er niet altijd en als ze er wel staan zijn ze niet altijd zichtbaar waar ik loop, vandaar dat het tot vanmorgen heeft geduurd voordat ik er een zag die mij bevestigde dat ik de 1622 gepasseerd was, ruim zelfs, want er stond 1592 op. Dat was vanmorgen, de enige die ik vandaag gezien heb. Ik sta nu in een bos direct aan de rivier, een hele mooie plek om te overnachten denk ik, want vermoedelijk houden de bomen de zon morgen een beetje tegen. De afgelopen nacht had ik dat niet, ik stond op een parkeerplaats midden in een dorpje met nauwelijks schaduw. De temperatuur viel in eerste instantie nog mee, maar toen ik om 10 uur terug was van mijn eerste wandeling was hij de 30 ruim gepasseerd. Dat was nog niets, want toen ik net na de middag terug kwam van mijn tweede wandeling was het volgens de thermometer in mijn camper meer dan 50 graden. Helemaal precies weet ik het niet, want mijn thermometer is een beetje stuk, ik zie niet meer alle digits. Met een soortgelijke meter heb ik dat eerder ook gehad en geprobeerd het te repareren met als gevolg dat hij het helemaal niet meer deed. Nu zie ik tenminste nog de bovenste digits en behalve bij 20 en 30 kan ik uit die streepjes opmaken wat er moet staan.

19-7-2017

Gisteren ben ik toevallig op een wandelroute gekomen die blijkbaar, net als ik, de Donau volgt. Het enige is dat de route bij stadjes even de rivier verlaat en een toeristische route volgt. Gisteren aan het eind van mijn wandeling was ik hem even kwijtgeraakt, maar daardoor had ik een erg mooie overnachtingsplek gevonden. Toen ik vanaf daar vanmorgen verder ging, vond ik de route weer snel. Hij leidde mij onder andere langs een soort van bobsleebaan waardoor water naar de rivier stroomde. Ik dacht dat het een soort van overloop was van een stuwmeer, waarvan ik eerder langs een waterkrachtcentrale was gekomen. Maar later vanmiddag zag ik dat er geen stuwmeer bovenop de helling stond, maar een groot fabriekscomplex. Blijkbaar is wat ik voor een centrale aanzag een pompstation en stroomt het gebruikte koelwater via de bobsleebaan weer terug naar de rivier. Later vandaag was ik even niet zo blij met de wandelroute. Eerst leidde hij mij, op het heetst van de dag door straten zonder enige schaduw en dat terwijl het vandaag zelfs in de schaduw al onaangenaam heet was. Toen ik in het bos kwam was ik toch erg blij met de schaduw, maar toen leidde de route mij over paadjes die dichtgegroeid waren en vol stonden met ruim 2 meter hoge brandnetels. Op de terugweg heb ik voor allebei de vervelende stukken gezocht naar alternatieven en voor beide heb ik een heel goede gevonden.

20-7-2017

Gisteren had ik besloten vandaag een dagje rustig aan te doen. De opzet ging een klein beetje mis omdat het plan om gisterenavond een stukje te gaan rennen, wegens gebrek aan puf heb moeten laten varen. Dus ben ik vanmorgen een half uur wezen hardlopen. Daarna een flinke wandeling gemaakt en vanmiddag ben ik op de camping gebleven, alleen aan het eind van de middag ben ik even naar het dorp gegaan om boodschappen te doen. In de supermarkt, Penny Markt, was Wifi, dus heb ik direct van de gelegenheid gebruik gemaakt om de weersverwachting en mijn mails en apps binnen te halen en om het saldo van mijn bankrekening te checken. Van dat saldo schrok ik. Toen ik naar de mutaties keek bleek dat er door Visa veel meer afgeschreven was dan ik verwacht had. Ik had twee keer getankt, dus had ik verwacht dat er iets van in de 80 euro afgeschreven zou worden, maar het was drie keer zo veel. Ik begon me zorgen te maken dat ze mij bij een van de tankstations genept hadden. Toen ik terug op de camping was, heb ik in mijn kasboek gekeken en had ik gauw door dat het verklaarbaar was. Voor het weekend rond 1 oktober heb ik in Zweden een auto gehuurd, op de bevestiging stond een bedrag en daarbij stond “volgens de nu geldende wisselkoersen”. Uit die tekst maakte ik op dat ze het pas gingen afrekenen als ik in Zweden was, tegen de dan geldende koers. Maar blijkbaar dus niet. Op mijn kampeerplaats aan de voet van het Sovjet-monument slaakte ik een zucht van verlichting.

21-7-2017

De wandelroutes die ik aan het volgen was, ben ik vanmorgen bijna direct kwijtgeraakt. Ik vermoed dat de wit-rood-wit gestreepte eindigde bij het kruisbeeld op de berg waar ik gisterenmorgen bij het hardlopen met veel moeite naar toe ben gerend. Dat zou logischer zijn voor de Maria-route, die aangegeven wordt met een blauwe M op een witte achtergrond waarbij de middelste poot van de M een kruis is. Die was ik ook kwijt, maar bij de lunch kwam ik hem weer tegen. Na de lunch ben ik hem weer gaan volgen, maar na een paar honderd meter was ik hem alweer kwijt. Ook de Donau was ik een beetje kwijt, volgens de kaart liep ik op de eerste weg die er aan deze kant langs loopt, maar ik was er wel een kilometer of twee vandaan. Toen ik een verkeerde afslag nam en op een, volgens de kaart, doodlopende weg naar de rivier liep, ben ik die weg toch maar even blijven volgen. Dat was maar goed ook, want langs de rivier liep een dijk met een heel mooi geasfalteerd pad erop, dat pad ben ik gaan volgen en nadat ik gekeerd was ben ik ook via dat pad terug naar mijn auto gelopen, wat wel een beetje om was. Daarna een stukje gaan rijden op zoek naar een overnachtingsplek. Ik vond een mooie precies bij het einde van de dijk, een kilometer of 5 van waar ik gekeerd was. Dus heb ik morgen een mooie route om hard te lopen.

22-7-2017

Het was lekker lopen op de dijk vanmorgen. In eerste instantie liep ik in de zon, dat was wat warm, maar toen ik mijn keerpunt had gerond keek ik tegen een donkerblauwe hemel aan. De zon liet op de terugweg dan ook al snel verstek gaan, de laatste kilometers hoorde ik wat onweersklappen, maar het bleef droog. Tenminste tot na mijn ontbijt, ik wou net weer naar buiten gaan om te gaan wandelen, toen het begon te regenen. Dus heb ik eerst maar koffie gedronken, toen ik die op had was de bui voorbij. Vanmorgen veel bewolking, af en toe wat druppels, maar niet echt nat geworden. Positief was dat de temperatuur een stukje dragelijker was geworden. Dat was van korte duur, vanmiddag was het weer omgeslagen en was het stralend zonnig en zeer heet. Met wandelen vandaag niet zo heel veel opgeschoten. Eerst moest ik een heel end terug, omdat de dijk waarop ik liep doodliep op een hek. Later moet ik nogmaals een flinke omweg maken omdat er een kerncentrale in de weg stond. Maar toch positief nieuws over mijn wandelen, ik het de Maria-route weer gevonden. Hij loopt vlak langs het punt waar ik ga overnachten, een veerhaven waar de pont volgens mij niet meer in gebruik is. Het veerhuis wel, daar is vanavond feest, ik ben bang dat de muziek mij zo wat moeilijker zal doen inslapen.

23-7-2017

Ik ben nu in een schaars bevolkt gebied aangekomen. Als ik het goed begrijp ben ik niet op de Poesta, want dat is de andere kant van de rivier. Maar ook aan deze kant loop ik tussen schier oneindige grasvlaktes, alleen zijn het niet de grassen die ik zou verwachten maar vooral mais en tarwe. Vanmorgen eerst terug naar mijn keerpunt van gisteren, via de Maria-route die grotendeels over de dijk liep Daarbij viel mij op dat de hectometerpaaltjes op de dijk precies dezelfde kleuren gebruiken als de Maria-route. Na de koffie de andere kant op gelopen en daarbij moest ik al snel kiezen, Maria ging het land in en de dijk leek goed bewandelbaar. Ik heb voor de dijk gekozen en dat bleek een goede keuze. Aan het eind van de middag merkte ik echt dat ik in onbevolkt gebied zit. Ik had ruim 5 Km gewandeld en had hemelsbreed 4 Km verder een weg uitgezocht waar ik een overnachtingsplek wou gaan zoeken. Toen ik terug bij mijn auto was en Tomtom vroeg om mij naar die plek te laten rijden, bleek dat 35 Km rijden te zijn.

24-7-2017

De datum hierboven klopt niet, want het is de 25^e. Toen ik gisterenavond dit stukje wou gaan schrijven, barstte er een onweer los zoals ik mij niet kan heugen. Het was in eerste instantie een mooie dag, in de loop van de middag werd het bewolkt, er was onweer maar dat bleef ver weg en de regen beperkte zich tot wat druppels. Tot een uur of 11 's avonds dus, toen begon het eerst hard te waaien, daarna te onweren en steeds harder te regenen. Ik stond midden in een dorpje geparkeerd en op een gegeven moment gingen daar alle lichten uit, ik denk een stroomstoring. Ik had nog wel licht, maar dat heb ik uitgedaan en ik heb mijn gordijn open gedaan om rustig van het schouwspel te genieten. Helemaal donker was het niet, aan de andere kant van de kruising stond een auto stil, met fel brandende koplampen, ik vermoed dat de bestuurder de verstandige keuze gemaakt had om in dit noodweer even niet verder te rijden. Daarnaast was het ook licht door de constante bliksemflitsen. Lang heb ik niet van dit spektakel genoten, want mijn hoofd werd nat. Bij de bouw van mijn camper heb ik onder mijn zonnepanelen twee gaten in het dak gezaagd ter ventilatie. De zonnepanelen zorgen er over het algemeen voor dat het er niet door inregent, een paar keer als het heel hard regende en waaide, kwamen er wat druppels doorheen. Gisteren in eerste instantie ook, maar die druppels veranderde in scheutjes water. De gaten zitten precies boven mijn bank, dus daar kon ik niet meer zitten. Ik heb er een handdoek opgelegd om het water op te vangen en ben zelf mijn bed maar ingedoken, waar het gelukkig wel droog was. In bed naar de regen liggen luisteren en mij zorgen gemaakt over mijn zonnepanelen en autoruiten, want naast heel veel regen vielen er blijkbaar ook af en toe hagelstenen. Als die op mijn auto terechtkwamen veroorzaakte ze een lawaai alsof er een grote kiezelsteen op mijn auto viel. Snel daarna ben ik in slaap gevallen, rond half 2 was ik nog even wakker, toen onweerde het weer en zat het blijkbaar heel dichtbij, want ik zag een hele felle flits en vrijwel direct daarna hoorde ik een ontiegelijk harde knal.
Dit is trouwens een heel ander verhaal geworden dan wanneer ik het gisterenavond had geschreven, toen was ik van plan om te schrijven over het ontzettend lage aantal toeristen dat hier is, ondanks dat het hoogseizoen is. Op de foto de parkeerplaats van een natuurpark en dit was het drukste moment van de dag. Waar ik dan zeker ook over geschreven had, was de wandeling die ik rond de schemering had gemaakt en waarop ik tientallen everzwijnen met biggen heb gezien en reeën, waarvan ik er een tot op een tiental meter genaderd was voordat ze mij in de gaten had. Het mooiste was dat ze nadat ze het bos in gerend was begon te blaffen, als je niet beter zou weten zou je zeggen dat er een hond zat.

25-7-2017

Vanmorgen eerst maar even gekeken of mijn camper het noodweer van gisteren zonder schade had doorstaan. Dat bleek zo te zijn, in tegenstelling tot veel bomen, her en der zag ik er de omgewaaid waren of waar flinke stukken van afgebroken waren. Het was bewolkt vanmorgen en met alle hitte van de afgelopen dagen voelde het zelfs een beetje fris. Ik ben zonder mijn muts op gaan wandelen, dat was niet verstandig, want toen ik nog 2 uur terug moest, brak de zon door en nu heb ik een erg pijnlijke hoofdhuid.

26-7-2017

Ik was vandaag van plan om rond een uur of 8 op te staan. Dat is niet helemaal gelukt Iets over half 6 werd ik wakker door het tikken van metaal op metaal. Het geluid bleek gemaakt te worden door marktkooplui die op het pleintje waar ik stond hun kraam aan het opbouwen waren. Ik heb het even aangezien, maar toen men ook met een tweede kraam begon, werd ik wat bang om helemaal ingebouwd te raken en daarbij had ik toch het idee dat ik niet meer zou kunnen slapen. Dus ben ik opgestaan, heb me aangekleed, de gordijnen open gedaan en ben naar een andere plek in het dorp gereden. Daar ontbeten en vervolgens gaan wandelen, dus was ik al om kwart over 6 op pad. Toen ik rond 10 uur van die wandeling terug kwam, ben ik nog even langs de marktkramen gelopen. Er waren er niet meer bijgekomen, dus ik had rustig op die plek kunnen blijven staan. Doordat ik zo vroeg aan het wandelen was heb ik vandaag veel afstand afgelegd, ik ben tot de veerboot van Mohács gekomen, de laatste oeververbinding in Hongarije. Dat was één van de locaties die ik als einddoel van deze wandeling had bedacht. De andere twee zijn de grens met Kroatië en de eerste brug in dat land, respectievelijk 10 en 25 Km verder. Morgen ga ik bepalen welke van de 3 ik kies.

27-7-2017

Nadat ik gisteren om half 6 door de marktkooplui gewekt was, had ik aan het eind van de dag zorgvuldig een parkeerplek uitgezocht waar ik een grote kans had om uit te kunnen slapen. Vanmorgen om half 5 was ik wakker. Ik zag een auto met blauwe en rode zwaailichten aan komen rijden en net op de hoek 50 meter van mijn parkeerplaats, bleef hij met die lichten aan staan. Het bleek politie te zijn, ik dacht eerst dat ze voor mij kwamen, maar dat was gelukkig niet zo. Iets van een half uur hebben ze daar met zwaailichten en een draaiende motor gestaan. Daarna ben ik gelukkig wel weer in slaap gevallen. Vanmorgen zag ik wat de reden was. Een auto was uit de bocht gevlogen en had een transformatorhuis geramd. Blijkbaar had hij een hoge snelheid, want de schade aan beide was groot. Het moet een flinke klap geweest zijn, die heb ik niet bewust gehoord, maar ik vermoed dat ik erdoor wakker ben geworden.
Toen ik een paar uur later opstond, ben ik eerst gaan hardlopen. Ik ben richting de grens gegaan, maar wist al van te voren dat ik dat bij lange na niet zou halen. Ik heb toen bedacht om het laatste stuk tot de grens nog aan mijn wandeling toe te voegen. Maar toen ik naar de grens reed merkte ik dat de laatste 6 Km over die weg gingen. Eerst was er nog een fietspad, maar na een kilometer hield dat op. Dus als ik dat ging wandelen, moest ik 2 uur lang over de weg lopen, daar had ik helemaal geen zin meer in, dus heb ik mijn auto gekeerd en ben richting Pecs gereden. Mijn wandeltocht heb ik dus gisteren afgesloten.