9-7-2017 t/m 14-7-2017

9-7-2017

Er zat nog één portie melk in mijn pak, maar toen ik dat vanmorgen over mijn muesli wou gieten, merkte ik dat toch wat te warm had gestaan. Dus heb ik het maar weg gegooid en een nieuw pak geopend. Die staat sindsdien in een draaiende koelkast. Dat kan omdat ik sinds vanmiddag op een camping in het Hongaarse Esztergom sta. Wel ga ik zo als ik ga slapen mijn koelkast uitzetten, mijn ervaring is dat hij de temperatuur vrij goed vasthoud en verbruikt mijn koelkast ongeveer net zoveel energie als mijn acculader produceert, dus dan zou ik er niet zoveel mee opschieten.
Hier op de camping heb ik Internet, dus eindelijk kan ik zien wat er in de Tour de France gebeurt. Niet veel wat ik zo zie, geen Nederlanders in de top van het klassement en evenmin Peter Sagan. Een Slowaak die na alle doping perikelen het wielrennen weer leuk maakt. Gezien de poster die ik in Bratislava tegenkwam, heeft hij geen doping nodig, hij heeft gewoon de juiste fiets.

10-7-2017

Wandelen door Hongarije blijkt heel anders te zijn dan door Slowakije. Ging mijn route vorige week bijna alleen maar over dijken, vandaag was het veel gevarieerder. Stukken fietspad langs het water, geitenpaadjes door het bos, een paar honderd meter kiezelstrand en een flink stuk langs een provinciale weg. Dat laatste vond ik wat minder, maar het was nog wel te doen. Aan het eind van de dag ging het nog wel een beetje mis. Ik was hemelsbreed iets meer dan 2 Km van mijn auto, er liep een bospad die niet op mijn kaart stond langs de rivier, dus ik dacht nog een minuut of 20 nodig te hebben. Het werd een uur, want niet alleen het bospad maar ook plassen die bij de winning van kiezelstenen ontstaan waren stonden niet op mijn kaart. Ik moest daar omheen lopen en dat was een end om. Als pleister op de wonde mocht ik nog een oldtimer waterfiets bekijken die in een van die kiezelgaten lag.

11-7-2017

Ik was van plan om vandaag te schrijven over de spannende nacht die ik heb gehad, tot ik vanmiddag aan het wandelen was. Toen ik in het begin van de middag op de centrale parkeerplaats van Visegrád was, bekeek ik daar het informatiebord en zag dat er ook nog wandelroutes waren, maar die ging ik niet doen, want ik ben langs de Donau aan het wandelen en weg 11 gaat daar langs. Over die weg ben ik naar de volgende plaats gelopen, nog een stukje geprobeerd om langs de oever van de rivier te lopen, maar dat was niet zo'n succes. Langs de weg ging eigenlijk best wel, het was niet heel druk en aan de kant waar ik liep was meestal een goed te belopen groenstrook langs de weg zodat ik kon uitwijken als er een auto aankwam. Langs de andere kant van de weg was die strook er niet, dus bereide ik me voor op een wat moeilijke terugweg. En moeilijk was het, alleen niet waar ik me op had voorbereid. Rond half 5 was ik op een punt waar het nog een uur lopen was en toen zag ik een bordje van een wandelroute. Ik herinnerde me het bord dat ik die middag gezien had en ben de route gaan volgen. Het begon aardig in een rechte lijn op mijn doel, als het zo doorging zou ik zelfs een stukje afsnijden, maar het voordeel daarvan zou teniet worden gedaan door het stijgen en dalen, want ik moest over flinke bergen. Het was mooi, maar inspannend lopen om de wandelroute tot ik op een gegeven moment het idee had dat de route een bocht naar links had gemaakt en ik dus weer terug aan het lopen was. Mijn kompas gaf me gelijk. Ik kwam een fietsroute tegen die wel de goede richting uitging en een uur nadat ik daar eerder was geweest was ik weer op de route die ik in eerste instantie volgde. Daar wist ik dat hij ergens een andere route kruiste en daar ben ik naartoe gelopen en ben die gaan volgen. Tussendoor nog even een korte stop gemaakt bij een rustplek waar een pijpje uit een muur stak waar water uitliep. Om het pijpje zat een lint gebonden met de kleuren van de Hongaarse vlag, dus ik vermoedde dat het wel drinkbaar was. De eerste keer durfde ik het nog niet aan, maar toen ik een uur later opnieuw langs die bron kwam was mijn bidon inmiddels leeg, dus heb ik toch de gok maar genomen. Bij de bron een flinke slok genomen en daarna mijn bidon gevuld. Daarna ging mijn wandeling relatief voorspoedig, wel vaak de hele verkeerde richting uit omdat er geen andere mogelijkheden waren, maar stukje bij beetje kwam ik toch in de buurt van Visegrád. Het duurde wel veel langer dan verwacht, het was over negenen toen ik bij mijn auto terug was, het laatste stukje bospad heb ik echt in het laatste licht gelopen. Moe maar voldaan, want ondanks de stress was het best een mooie wandeling waarop ik bijzonder wild heb gezien, zoals een big van een everzwijn en twee marterachtigen.

12-7-2017

Voordat ik mijn wandelavontuur beleefde, was ik gisteren van plan om te schrijven over de spannende nacht die ik achter de rug had. Maar uiteindelijk was de afgelopen nacht net zo of misschien nog spannender. Het waren de eerste en tweede nacht dat ik buiten en camping overnachtte in Hongarije. Ik heb het idee dat het wel mag, maar zeker de eerste keren is het toch wel spannend of niet ineen politie aan je deur staat die verteld dat het niet mag. Beide nachten heb ik desondanks buitengewoon goed geslapen. Gisteren was ik eerst van plan nog ergens anders heen te rijden, maar na mijn wandelavontuur had ik daar geen zin meer in. Daarbij kwam dat ik op een parkeerplaats stond die in mijn lijst met overnachtingsplaatsen voor campers staat. Wel vond ik het vreemd dat er geen andere campers stonden. Vanmorgen werd duidelijk waarom, toen ik mijn gordijn open deed zag ik dat er een bord stond dat overnachten op de parkeerplaats verboden was. Dus ik heb geluk gehad dat ik er ongestoord en goed heb kunnen slapen.

13-7-2017

Ik was vroeg wakker vanmorgen. De plaats die ik uitgezocht had om te overnachten lag vlak langs een vrij drukke weg. Blijkbaar begon om 6 uur het spitsuur, want toen werd ik wakker van het lawaai. Nog een tijdje blijven liggen, maar om half 8 ben ik opgestaan en gaan hardlopen. Buiten de drukke weg, was de plaats waar mijn auto stond een goede, want ondanks dat het zonnig was, werd het niet erg warm in mijn auto, ik stond goed in de schaduw. Voor de komende nacht had ik een mooi plaatsje op Sziget, het eiland waar over 3 weken een groot popfestival is, waarvoor ze al hard bezig zijn met het opbouwen. Dat eiland is met slechts één brug en ook nog een erg vreemde brug met het vasteland verbonden. Bij die brug stond aangegeven dat je er tussen 22 en 6 uur niet mocht rijden. Ik ging ervan uit dat je er dan wel geparkeerd mocht staan, maar toen rond half 10 vanavond stuk voor stuk alle auto's die er nog stonden verdwenen heb ik toch maar het eiland verlaten en mijn auto op een parkeerplek gezet die ik tijdens het boodschappen doen had gezien.

14-7-2017

Voor de derde keer was ik in Budapest, eerder was ik er en 1981 en 1991. Naast langs de Donau gewandeld heb ik ook wat door de stad geslenterd en wat bijzonderheden bekeken, zoals het parlementsgebouw, dat op de Big Ben na, veel overeenkomsten vertoont met dat in Londen. Het heeft dan ook dezelfde ontwerper. Vanavond heb ik mijn auto naar een buitenwijk verplaatst en ben daar boodschappen gaan doen. Ik wou risotto met paprika maken, Met die paprika ging het een beetje fout. Ik had puntpaprika's uitgezocht, code 60 op de weegschaal. Maar er kwam geen bonnetje, maar een ander scherm. Allemaal in het Hongaars, dus buiten de cijfers begrijp ik er niks van. Achteraf blijkt dat ze per stuk geprijsd waren, dus had ik op het tweede scherm het aantal moeten ingeven. Maar dat had ik pas later door, dus heb ik paprika's maar weer teruggelegd en in plaats van de losse een bak met 500 gram gepakt, daar zat tenminste al een etiket op. Terug in mijn camper ben ik er een paar gaan schoonmaken en snijden. Gelukkig heb ik de gewoonte om van de groente die ik snij een stukje te snoepen, toen kwam ik erachter dat het meer pepers waren dan paprika's. De halve bak in mijn risotto doen, leek me daarom wat teveel van het goede, dat was het ook, want ook met een kwart van de bak was mijn risotto flink pittig.