25-3-2017
Gisteren had ik al
besloten om vandaag niet te gaan skiën, maar te wandelen. Ik ben via
Westendorf naar Hopfgarten gelopen en heb daar een kopje koffie met
een krapfen genuttigd. Daarna niet direct terug gewandeld, maar eerst
het zijdal ingelopen naar de camping waar ik 11 jaar geleden 3
maanden lang op heb gestaan. Daarna nog ietsje verder gelopen en toen
kwam ik langs de ruïne van een kerk, of eigenlijk was het de ruïne
van een kerk in aanbouw. Als ik het informatiebord goed begreep was
daar een dorpje ontstaan met medewerkers van een glasfabriek, na veel
gedoe met de bisschop had men er eindelijk toestemming om er een kerk
te bouwen, alleen voordat de kerk gereed was ging de glasfabriek
failliet. Daardoor verdween het dorp grotendeels weer en werd de kerk
nooit afgebouwd.
26-3-2017
De bus was mooi op
tijd gisterenavond. We moesten nog op twee andere plaatsen mensen
ophalen en daarna vertrokken we richting Nederland. Direct nadat ik
ingestapt ben heb ik mijn ogen dichtgedaan, maar veel succes had ik
daar niet mee. Pas na de eerste stop ben ik in slaap gevallen. Ik heb
ongeveer anderhalf uur achter elkaar geslapen, daarna wat
hazenslaapjes. Aan het eind van de ochtend waren we op het wisselpunt
in Maarheeze, daar een ontbijtje gegeten en vervolgens in een andere
bus terug naar Rotterdam. Die laatste bus was geen VIP-bus maar een
gewone, dat zat ook helemaal niet slecht, maar 4 stoelen op een rij
in plaats van 3 en veel minder beenruimte maakte dat ik blij was dat
ik de grote stukken in de luxe versie heb mogen afleggen.
Thuisgekomen heb ik een was gedraaid, boodschappen gedaan en ben ik
vervolgens naar Hillegersberg gefietst, waar een vriendin van mij
haar verjaardag vierde. Het was gezellig en het eten was heerlijk.
27-3-2017
Mijn plan was om
vandaag te gaan inpakken, maar ik ben daar niet aan toegekomen. Het
was zulk lekker weer dat ik de hele middag in het zonnetje ben gaan
wandelen. Toch ben ik wel bezig geweest met mijn reis naar Rio. Het
wandelen heb ik namelijk gedaan op de schoenen die ik vrijdag naar
het trouwfeest aan wil trekken, het is wel handig om ze een beetje in
te lopen zodat ik geen blaren krijg. Ook met andere schoenen ben ik
vandaag bezig geweest, mijn skischoenen heb ik op de vensterbank
gezet zodat ze kunnen drogen.
28-3-2017
Ik heb vandaag een
beetje vreemde aankoop gedaan. Voor mijn reis naar het tropische Rio
heb ik een muts gekocht. Eigenlijk iets dat ik al van plan was sinds
de marathon vorig jaar. Omdat ik bang was om op die zonnige dag in
Gdansk mijn, nauwelijks door haar beschermde, hoofdhuid te
verbranden, ben ik toen met een baseballpet op gestart. Dat werkte,
alleen werd het wel erg warm. Dus had ik me bedacht dat ik iets
anders nodig had ter bescherming en dat denk ik nu gevonden te hebben
in de vorm van een dunne shawl die ik als hoofddoek op kan zetten.
29-3-2017
Vandaag hardgelopen,
mijn haar geknipt, wat laatste boodschappen gedaan en verder
ingepakt. Ik ben nu helemaal klaar voor mijn reis naar Rio. Ook nog
een wandeling gemaakt, het weer was wel wat minder dan gisteren de
zon ging nu achter grijze wolken schuil en er stond een harde wind.
Toch wel een lekkere wandeling en die wind zorgde voor flinke
golfslag op de plas, wat ook wel weer een mooi gezicht was.
30-3-2017
Een lange dag
vandaag iets eerder opgestaan als gebruikelijk, daarna naar Schiphol.
Na het wachten heel lang in het vliegtuig gezeten. Ondanks het
tijdverschil kwamen we laat in Rio aan en de bagageband op het
vliegveld hielp ook niet echt mee. Het was na tienen toen we bij mijn
zwager en toekomstige schoonzus waren. Daar wat sushi gegeten en
geborreld en toen naar ons appartement Rond middernacht, Rio tijd,
kwamen we hier aan. Nu ga ik slapen.
31-3-2017
Het huwelijk is pas
vanavond om 9 uur, ik denk niet dat ik daarna nog zin heb een stukje
te schrijven, dus doe ik het nu maar. Vandaag lang het strand
gewandeld. Begonnen in Leblon en toen via Ipanema naar Copacabana.
Zeer mooie zandstranden en lekker weer. De zon werd door wolken
afgewisseld, de temperatuur ging richting de 30 graden, maar door een
verkoelend windje was het toch aangenaam. De stad is anders dan ik me
voorgesteld had, veel rustiger en netter. Op het strand en langs de
boulevard lopen wat verkopers van zaken als zonnebrillen, souvenirs
en cocaïne, maar ze zijn niet opdringerig en verdwijnen weer snel
als ze merken dat je geen interesse hebt.
1-4-2017
De dag begon op het
huwelijksfeest, dus dansend, drinkend en genietend van de lekkere
hapjes. Het was een heerlijk feest, toen we terug in ons appartement
waren ben ik als een blok in slaap gevallen. Ik heb me laten
vertellen dat het toen een uur of 4 was. Toen ik vanmorgen weer
wakker werd, was ik best fris, ondanks mijn alcoholconsumptie van de
afgelopen avond en nacht. Na het ontbijt zijn we de stad ingelopen,
hebben koffie gedronken bij Starbucks en zijn toen naar de
Suikerbroodberg gegaan, een bijna 400 meter hoge rots die aan de kust
staat. Na een rit met twee gondelbanen kom je aan de top en is er een
wijds uitzicht over de stad en de baai.
Vanavond waren we
uitgenodigd bij de opening van een pizzeria in het noorden van de
stad. Het zonnige weer van vandaag had inmiddels plaats gemaakt voor
regenbuien, tropische buien. Terwijl wij op de Uber stonden te
wachten brak er net één los. Ik ben maar even onder de poort van de
politiekazerne hier tegenover gaan staan, waardoor ik enigszins
beschermd was terwijl de regen de staat in een rivier veranderde. De
opening was een beetje een sof, we hebben er een biertje gedronken en
zijn toen in een Uber gestapt richting Copacabana. Daar hebben we bij
een pizzeria gegeten waar ze gerechten naar bekende Brazilianen
genoemd hebben. Ik koos voor voor Linguine Débora Olivieri, niet
alleen omdat romige lintpasta met dungesneden biefstuk mij lekker
leek (en dat ook was), maar ook omdat ik tegenover de betreffende
actrice zat.
2-4-2017
Vanmorgen heb ik met
mijn zus, en nog eens honderden andere mensen, een rondje om het meer
gerend, terwijl mijn zwager naar Ajax – Feijenoord lag te
luisteren. Wij hadden veel plezier, mijn zwager wat minder. Maar
later die ochtend heeft hij Christus kunnen vragen of ze toch
kampioen mogen worden, want we zijn met een oud treintje de Corcovado
op geweest, de 700 meter hoge berg met daarop het immense
Christusbeeld dat iconisch is voor Rio. Vanavond zijn we naar een
tentje geweest waar verschillende artiesten optraden, waaronder de
zangeres die tijdens het huwelijk zong. Genoten van de mooie muziek,
daarna met de Uber naar Ipanema waar we gedineerd hebben.
3-4-2017
Vandaag naar de
Botanische tuin geweest. Om half elf waren we er, maar dat hij om 9
uur open ging zoals in de reisgids stond, bleek niet te kloppen, het
was pas om 12 uur. De tijd goed besteed door op een terrasje op een
drukke straathoek koffie te drinken. Toen de tuin openging zijn we
eerst naar de plaats geweest waar de as van mijn is uitgestrooid.
Daarna nog wat rondgelopen in het mooie park. Het was ook leerzaam,
want ik wist niet dat vanille een orchidee was. Na de lunch zijn we
naar het strand geweest. Lekker gezwommen, maar het was wel een
beetje oppassen voor de stroming. Op een gegeven moment kwamen er
zelfs van twee kanten golven aan. Daarna tijdens de zonsondergang
lekker op een terras zitten borrelen.
4-4-2017
Met “Rio by
bike”hebben we vandaag door de stad gefietst. We begonnen in
Copacabana, zijn van daar naar de Suikerbroodberg gefietst, toen
langs het strand van Flamengo, daar een pauze om een kokosnoot te
drinken. Daarna naar het centrum en toen St. Catherina waar we de
betegelde trap bewonderd hebben. Na een smakelijke lunch zijn we naar
Botafogo gefietst, daar een bezoek gebracht aan de begraafplaats waar
veel Braziliaanse presidenten en artiesten liggen, waaronder de
componist van “Girl from Ipanema”. Daarna zijn we verder
gefietst, langs het meer, daar een bierpauze gehouden en toen naar
Ipanema. Daar zijn we over de boulevard gefietst tot we bij het beeld
kwamen van de componist wiens graf wij net bezocht hadden. Toen weer
terug naar ons startpunt. Het fietsten ging grotendeels over
fietspaden en waar die er niet waren over de stoep. Het is bijzonder
om te zien hoe fietsers en voetgangers zich hier zonder een
onvertogen woord door elkaar bewegen. Het was een leerzame en leuke
dag.
5-4-2017
Vanmorgen eerst weer
een rondje om het meer gelopen. Ditmaal zonder mijn zus, dus wat
sneller. Op het eind ging het een beetje mis, ik zag een stoplicht op
groen staan en ben daar overgestoken, omdat ik dacht aan het eind van
het blok linksaf te moeten slaan, maar ik had me vergist. Het bleek
een paar blokken verder te zijn. Wat zigzaggend heb ik toch het
appartement bereikt, daar een douche genomen en toen op het balkon
wat zitten schrijven. Mijn zus en zwager waren naar het strand en
toen die terug waren zijn we naar het appartement van mijn andere
zwager en nieuwe schoonzus gegaan, dat hadden we nog niet echt goed
gezien. Daarna zijn we met z'n alle wezen lunchen. Na de lunch hebben
ze ons in Copacabana afgezet, daar zijn we op souvenirjacht gegaan en
hebben we op de boulevard een biertje gedronken. Eén van de
souvenirs was de glossy Caras, want daarin staat een reportage over
het huwelijksfeest. Nooit gedacht dat ik ooit in een dergelijk blad
zou figureren, maar op één van de foto's was mijn achterhoofd
duidelijk herkenbaar.
6-4-2017
De laatste dag in
Rio, de stad die zo bekend is vanwege zijn carnaval. Daar waren we
een paar weken te laat voor, het het s niet zo gek dat ik nog niets
van dat feest gemerkt had. Daar wou ik vandaag verandering in
brengen, dus ben ik naar de Sambadrome geweest. Een met tribunes
omzoomde weg van bijna een kilometer lang waar met carnaval de
sambascholen paraderen. Veel was er niet te zien, er was wel een
klein museum, maar dat stelde niet zoveel voor. Daarna ben ik naar
het centrum gelopen, heb daar een kerk bezichtigd en koffie
gedronken. Ik had om 15:00 uur in Leblon afgesproken voor de lunchen
toen ik de Starbucks uitkwam zag ik het bordje van de wandelroute
dwars door de stad. Volgens dat bordje was het 3:20 uur lopen naar
Leblon en het was 20 voor 12, dus ik zou precies op tijd daar zijn.
Dus ben ik maar gaan wandelen, ik was zelfs nog 5 minuten te vroeg
bij het restaurant. Vanavond gaan we het vliegtuig in en als het
goed is zin we morgenmiddag weer in Nederland.
7-4-2017
Ik heb voor wat
tumult in het vliegtuig gezorgd. Nadat we vertrokken waren ben ik
naar de laatste Star Wars film gaan kijken. Die heb ik even
onderbroken om de maaltijd te eten, vis met rijst. Het smaakte goed,
het toetje was ook lekker, ik zat toen wel een beetje vol. Nadat de
film was afgelopen ben ik gaan proberen te slapen. Dat lukte niet
erg, ik had het erg warm. Ik had mijn vest al uitgedaan en later mijn
schoenen, toen nog had ik het warm en voelde me wat beroerd. Ik heb
me voorover gebogen, de kotszak uitgevouwen en toen hoorde ik stemmen
en werd ik wakker. Ik blijk een minuut of 2 buiten bewustzijn te zijn
geweest. Een pursur kwam met een fles zuurstof en er was inmiddels
een oproep uitgegaan of er een arts aan bord was. Er waren er zelfs
twee, ik geloof dat ze ook bij elkaar hoorde. In eerste instantie
hebben ze mijn pols opgenomen. Iets later toen het weer wat beter met
me ging zijn we naar de pantry aan de achterkant gegaan omdat het
daar koeler was. Ik werd daar op een jumpseat gezet. De artsen hebben
mij daar verder onderzocht met een stethoscoop en een bloeddrukmeter,
ze wouden ook bloedsuikerspiegel meten, maar de prikpen om een gaatje
in mijn vinger te maken was van een model dat de artsen niet kende en
niet konden doorgronden. Ik kreeg het advies om veel water en sap te
drinken. Ik mocht in de pantry blijven zitten en was daar wel blij
mee, want ik zat er goed. In de loop van de nacht ben ik me steeds
beter gaan voelen ook doordat ik paar keer een beetje geslapen heb.
Bij het ontbijt, een uur voor onze aankomst ben terug naar mijn eigen
plek gegaan, daar vond ik het nog steeds benauwende warm. Van mijn
ontbijt heb ik alleen het schaaltje fruit gegeten. Ik was blij dat we
geland waren. Nog een beetje gammel een half uur voor de Marechaussee
staan wachten, daarna hoefde we niet lang te wachten voordat onze
bagage er was. Daarna met een erg volle bus naar de parkeerplaats en
ben ik door mijn zus en zwager thuis afgeleverd. Nog steeds moe en
gammel, ik heb er over lopen te twijfelen om nog een paar uurtjes te
gaan slapen, maar heb besloten om eerst een douche te nemen en daar
knapte ik zodanig van op dat ik me sindsdien bijna fit voel. Al met
al was het dus een heel bijzonder dag waarna ik veel dank
verschuldigd ben aan de Braziliaanse artsen op en het cabinepersoneel
van KLM vlucht KL706 voor hun goede zorgen.
8-4-2017
Het koste wat
moeite, maar ik ben gisterenavond pas tijdens “Met het oog op
morgen” naar bed gegaan. Geprobeerd te luisteren, maar wel wat
stukken van het programma gemist, wel heb ik het nieuws van
middernacht gehoord en daarna de radio uitgezet. Ik werd vanmorgen
netjes om 8 uur wakker. Mijn normale tijd, dus ik hoop daarmee mijn
jetlag snel onder de knie te hebben. Anders is het met mijn
verkoudheid, ik hoest veel slijm op uit mijn luchtpijp en regelmatig
moet ik mijn neus snuiten om groenkleurige snot kwijt te raken.
Desondanks ben ik vanmorgen wezen hardlopen, alhoewel ik maar een
half uur gelopen heb terwijl ik eigenlijk een uur op mijn programma
had. Verder ben ik vanmiddag even van het heerlijk zonnige weer gaan
genieten door naar de stad te lopen. Daar heb ik in het WTC de
marathonbeurs bezocht.
9-4-2017
In Rio heb ik als ik
in de zon liep bijna altijd mijn mutsje opgehad, vanmiddag niet. Ik
had vanmorgen naar de Marathon op TV zitten kijken. Toen de eerste
Nederlandse dame binnen was stopte dat programma, terwijl de marathon
voor veel lopers nog maar net begonnen was. Ik ben naar de
Boezemstraat gegaan om ze aan te moedigen en het bijbehorende feestje
te vieren. Zoals het hoort zijn we tot de allerlaatste loper blijven
applaudisseren. Het was heerlijk weer, ik had mijn mutsje dus beter
wel op kunnen zetten, want nu heb ik een pijnlijk verbrande
hoofdhuid.
10-4-2017
Ik moet mezelf niet
over mijn bolletje aaien, want hij is gisteren verbrand. Maar als ik
mijn scalp niet aanraak, voel ik er niets van. Meer last heb ik van
mijn verkoudheid, nog veel hoesten en snotteren. Het is niet zo erg
dat het me ervan heeft weerhouden om vandaag wat te doen. Ik heb wat
teksten die ik alleen nog maar opgeschreven had ingetypt en vanmiddag
ben ik even naar de bibliotheek geweest.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten