27-8-2016
Een kort berichtje,
want ik wil zo onder de wol duiken. Morgenochtend om 6 uur gaat mijn
wekker namelijk al af, want ik moet op tijd bij de ferry naar
Helsinki zijn. Vandaag was een zonnige dag met af en toe harde
windstoten. Ik heb de morgen gebruikt om mijn voorraden diesel, LPG
en boodschappen aan te vullen. Vanmiddag door Tallinn gewandeld, een
hele mooie stad, maar eigenlijk een beetje te klein voor de vele
toeristen die er zijn. Het gaat blijkbaar erg goed met het toerisme
hier, want het was beduidend drukker dan toen ik hier 10 jaar geleden
was.
28-8-2016
Ik ben echt niet
meer gewend om de wekker te zetten. Ik ben vannacht een paar keer
wakker geweest en dacht dat de wekker zo wel zou gaan, als ik dan een
tijdje zo gelegen had, voor mijn gevoel lange tijd, maar misschien
waren het maar een paar minuten, dan keek ik op mijn horloge en zag
ik dat het nog lang geen tijd was. Toen het uiteindelijk wel 6 uur
was, ben ik opgestaan en een half uur later was ik bij de ferry. Iets
over half elf was ik in Helsinki, daar is het niet goed geregeld,
want na de boot afgereden te zijn kwam ik in een file terecht. Na een
half uurtje file zag ik een parkeerplaats en heb mijn auto daar
neergezet en ben eerst koffie gaan zetten. Toen de koffie op was, was
de file er nog steeds, niet erg voor mij, want ik zat vlak bij het
centrum, heb mijn auto laten staan en ben de stad ingelopen. Om 1 uur
was ik weer terug bij mijn auto om te lunchen, daarna wou ik nog een
stuk door de stad gaan lopen. Maar ik zag de bui al hangen, als ik na
de lunch en de wandeling terug kwam, was er misschien weer net een
boot aangekomen, dus ben ik slim geweest en heb eerst mijn auto
verplaatst. Bij het Olympisch stadion heb ik mijn lunch gebruikt.
29-8-2016
Twee tegenvallers
vanmorgen. De eerste dat het heerlijke zonnige weer van gisteren
plaats had gemaakt voor een regenachtig weertype. De tweede was
tijdens mijn ontbijt toen ik melk op mijn muesli wou schenken. Er
kwam een beetje waterig vocht uit het halfvolle pak melk en daarna
wat klontjes. Geroken en geproefd, het was niet zuur en nadat ik het
geschud had leek het weer een beetje op melk, dus ik kon gewoon
ontbijten. Er zat nog een portie in het pak, maar het leek me niet
verstandig om dat tot morgen te bewaren, dus heb ik het met het pak
weggegooid. Nu mijn melk weg was, had ik een mooie gelegenheid om
mijn koelkast schoon te maken, want dat was hard nodig. Toen hij weer
glom zette ik de schakelaar weer om maar in plaats van het zoemen van
de compressor hoorde ik niets. Mijn multimeter erbij gepakt en gaan
meten. Het bleek dat het stekkertje van de min-pool wat los zat en
daardoor geen contact maakte. Nadat ik dat hersteld had, was het
probleem opgelost.
Op de foto vandaag
een kunstwerk dat ik de plaats stond waar ik overnacht heb. Het is
gemaakt door een kunstenaar annex boer, die van oud plaatwerk van
auto's koeien maakt. Dit is er een van een kudde van drie die op een
grasveld stonden.
30-8-2016
Een belangrijk
verschil tussen Finland en de andere Baltische staten is dat de wegen
hier veel sneller te berijden zijn. Bijna geen dorpjes waar je terug
naar 50 moet en mooi glad asfalt. Ondanks dat ik minder tijd aan het
reizen ben dan de afgelopen weken, leg ik toch meer afstand af.
Inmiddels ben ik in Turku, volgens de kortste weg 165 Km van
Helsinki, voor mij was het iets langer want ik heb wat omgereden.
Vanmiddag toen ik hier aankwam ben ik eerst maar eens gaan hardlopen.
Ik had dat eigenlijk voor morgenochtend op het programma staan, maar
vanmiddag was het zonnetje gaan schijnen en de temperatuur was
lekker, dus ik dacht laat ik maar profiteren van de zomer nu het nog
kan. Morgen ga ik rustig de stad bekijken.
31-8-2016
Vanmorgen Turku
bekeken, geen spectaculair mooie stad. Wel een mooie boulevard langs
de rivier, met wat oude schepen waar restaurants op zitten, maar het
echte centrum heeft weinig gezelligs en dat terwijl het vandaag zulk
mooi weer was dat een stad er al gauw mooi uitziet. Na de middag ben
ik naar Naantali gereden, 20 Km verder en een stuk mooier. Het ligt
op een schiereiland, een klein centrum met daar omheen een wijk met
houten huizen. Aan de rand park met daarin een mooi kerkje en een
grote jachthaven. Aan het uiteinde is er een pier waarmee het met een
echt eiland verbonden waarop een pretparkje rond een Fins
tekenfilmfiguur. Ik ben wel naar dat eiland gelopen, maar het
pretpark was sinds deze week gesloten, niet erg want ik was toch al
niet van plan erheen te gaan en daarbij de andere helft van het
eiland was een mooi bos om in te wandelen.
1-9-2016
Zoals de meeste
ochtenden ben ik vanmorgen begonnen met een wandeling. Gisteren had
ik aan het eind van de dag al wat door het dorp waar ik overnacht heb
gelopen, op zoek naar een goede parkeerplaats. Vanmorgen bleek dat ik
daarbij ongeveer het hele dorp al gezien had, maar het was toch een
lekkere wandeling vanmorgen. Wat mij opviel waren de bruine borden
met een vuurtoren erop, die ik gisteren onderweg ook al gezien had.
Op plattegrond van het dorp zag ik dat die borden een route markeren
die in het Zweeds “strandvägen” wordt genoemd. Dat klonk
interessant en dat was het ook, want toen ik later een ander
informatiebord zag, stond daar ook de Engelse benaming op, “Baltic
Sea Route”, dus blijkbaar precies wat ik wil volgen. Dat ben ik
gaan doen, het ging al gauw fout, blijkbaar heb ik een bord gemist,
maar met mijn routeplanner kwam ik ook in Rauma. De oude houten
binnenstad van deze plaats hoort tot het Unesco werelderfgoed en
terecht, want ik vond het bijzonder mooi. Na de stad bekeken te
hebben heb ik de route weer opgepakt en ging het weer gauw mis, hij
ging over een weg die in verband met de aanleg van een snelweg was
afgesloten. Een omleiding stond niet aangegeven, maar die ik zelf
bedacht had werkte goed. Daarna ging het goed over de route, heerlijk
rustige wegen, niet snel en ook nog wat om, maar dat heb ik er graag
voor over om de mooie stukjes Finland te zien waar hij langs rijdt.
Aan het eind van de dag ging het nog even mis, ik wou in Pori
overnachten, maar der route bleek om die stad heen te gaan, ik kwam
erachter toen ik een bord tegen kwam waarop stond dat ik 6 Km van de
Keskus (het centrum) verwijderd was en de route de andere kant
opging. Toch maar terug gereden.
2-9-2016
Ik reis sneller door
Finland dan ik zou willen, met dit tempo ben ik eind volgende week al
aan de Zweedse grens terwijl ik daar eigenlijk pas over een week of 3
wil zijn. Het is een mooi landschap waar ik doorheen reis, maar er
zijn zelden mogelijkheden om wat anders te doen dan rijden. Ten
eerste kom ik geen wandelpaden tegen, dus als ik wil wandelen moet ik
dat over de weg doen. Ten tweede zijn er bijna geen parkeerplaatsen,
ze horen bijna altijd bij een huis of bedrijf. Zo dacht ik om 1 uur
te gaan lunchen, maar het duurde toen nog een half uur voordat ik
mijn auto kwijt kon. Dat was op een inham langs de weg waar een berg
grit op lag. Ik dacht dat het grit er voor de gladheidsbestrijding in
de winter lag, maar toen ik na mijn lunch een stukje ging wandelen
kwam ik er al snel achter dat het bedoeld is om gaten in de weg te
vullen. Ik had 200 meter langs de weg gewandeld toen mij een
vrachtwagen tegemoet kwam van een type dat ik in Zweden wel eens in
actie had gezien bij het plomberen van wegen. Zoals ik inmiddels
verwachte stopte hij dus bij inham waar mijn auto stond. Er even over
gedacht om direct terug te gaan, maar ik zag dat hij voldoende ruimte
had en dus geen last van mijn auto, dat ik rustig nog een stukje
verder ben gelopen. Later op de middag had ik opnieuw moeite een
parkeerplaats te vinden, nu was ik nog kritischer, want het was om te
overnachten. Voordat ik er een gevonden had was ik zomaar 50 Km
verder, in Kristinestad de plaats waar ik eigenlijk pas morgenmiddag
had willen aankomen.
3-9-2016
Gisteren tijdens het
hardlopen had ik gezien dat er aan de andere kant van de brug over de
fjord een “natur stig”, een pad door de natuur, was. Vanmorgen
ben ik die gaan wandelen. Op de kaart stond de route in twee etappes
getekend, aan de kant waar ik begon ging hij verder de fjord in tot
aan het riviertje. De tweede etappe was aan de andere kant van de
oever van de fjord en liep ook tot het riviertje. Er stond op het
bord dat er plannen waren om de twee routes met een hangbrug te
verbinden. Dat bord was wat gedateerd, want later bleek dat sinds
2003 de hangbrug gerealiseerd was, ik kon dus rond lopen. Na een
mooie wandeling, vooral veel paddenstoelen gezien, kwam ik weer terug
in Kristinestad, waar het inmiddels druk was, want er was een
jaarmarkt. Veel oude auto's, marktkraampjes en mensen in historische
kostuums. Dat paste mooi bij het historische plaatsje.
4-9-2016
Gisteren was ik bij
de Kvarken Archipel aangekomen, dit is het Finse gedeelte van het
gebied dat in Zweden de Hoge Kust heet. Ik had op een kaart gekeken
die door de zon nogal verfletst was en daardoor had ik niet gezien
dat de wandeling die ik vandaag wou gaan maken op een eiland was,
zonder verbinding met het vaste land. Daar kwam ik achter toen ik bij
een ferry naar een ander eiland aankwam, waar een betere versie van
de kaart stond. Op het eiland waar de ferry heen ging, zag ik weinig
dat mij noopte om over te varen, maar wat ik wel zag was dat er op de
pier waar ik was een mooie parkeerplek was, daar heb ik overnacht.
Net als 10 jaar geleden mij verbaast over de Finse veerdiensten, deze
ging 24 uur per dag door, alleen 's nachts waren er op grond van de
CAO drie pauzes van 10 minuten en de eerste vijf uur van de dag had
hij geen vaste dienstregeling maar voer hij alleen als er verkeer
was. Er was een bel om de boot op te roepen als hij aan de andere
kant lag en je wou overvaren. Ik heb het niet gecontroleerd, maar als
ik me niet vergis is de pont ook nog eens gratis.
5-9-2016
Vandaag echt in de
Kvarken Archipel gewandeld. Naar Svedjehamn gereden en daar mijn auto
geparkeerd, het was betaald parkeren, je kon kiezen tussen 4 uur of
24 uur. Ik was zuinig. Snel had ik daar spuit van, toen ik zag dat de
wandelroute die er begon 13 Km lang was, dus 26 Km heen en weer. Met
het plan om een deel van de route te lopen en na 4 uur terug te zijn
ben ik begonnen. Doordat in de laatste ijstijd hier het centrum was
van de gletsjer die over Noord Europa lag, heeft de ijslaag van 3 Km
dik de bodem hier een 800 tot 1000 meter naar beneden gedrukt. Toen
het ijs verdween begon het aardoppervlakte terug te veren en daar is
het nog steeds mee bezig. Momenteel stijgt de bodem hier ongeveer 8
mm per jaar, de eilanden worden steeds een beetje groter, Finland
groeit hier jaarlijks met ongeveer een vierkante kilometer. Op lange
termijn, 2 tot 3000 jaar,zal de Baltische Golf hier in tweeën
gesplitst worden doordat er een landbrug ontstaat tussen hier en de
60 Km verder gelegen Zweedse kust. Een erg intressant gebied dus en
een hele mooie wandeling. Toch was het uiteindelijk niet erg dat ik
maar voor 4 uur parkeren betaald had, want ik was na 3 uur al weer
terug bij mijn auto. Toen ik op de kaart had gekeken was mij niet
opgevallen dat de wandelroute deels met een blauwe streep aangegeven
stond, hier moest je met een boot naar een ander eiland en het
seizoen is over, dus die boot was er niet. Maar ondanks dat mijn
wandeling wat korter dan verwacht was, heb ik er erg van genoten.
6-9-2016
Tijdens een
wandeling over een wat vervallen wandelroute langs graven uit de
Vikingtijd die in een bos verspreid lagen, ben ik aangevallen door
een horde insecten. Een soort van vliegende spinnen en een aantal
mieren had het om een of andere reden vooral op mijn nek voorzien.
Steeds voelde ik wat kriebelen en als ik dan in mijn nek voelde, kwam
ik weer zo'n beest tegen, die ik vervolgens tussen mijn vingers
plette. Daar in het bos had ik er al een stuk of tien te pakken later
toen ik weer in mijn auto nog eens een aantal en de rest van de dag
trof ik er af en toe nog eentje aan. Het ergste is dat ik de rest van
de dag af en toe het idee heb dat het kriebelt, maar ik geen insect
vind.
Na het slagveld dat
ik onder de insecten heb aangericht, was het heel toepasselijk toen
ik vanmiddag een bord tegenkwam dat een plaats aangaf dat Slagveld
heette. Het bleek niet echt een plaats te zijn, maar het slagveld
waar in het begin van de 19e eeuw een beslissende veldslag
tussen het Russische en het Zweeds-Finse leger. De Russen wonnen en
dit leidde er uiteindelijk toe dat Finland na 600 jaar Zweeds geweest
te zijn, een deel van Rusland werd. Dat bleef het tot de Russische
revolutie, van de chaos die daarop volgde hebben de Finnen gebruik
gemaakt om hun onafhankelijkheid uit te roepen. Volgend jaar bestaat
de staat Finland dus 100 jaar. Aan de Noorse Koning die momenteel in
Finland op bezoek is hebben ze als verjaardagskado een stukje van een
berg gevraagd. De Koning heeft het verzoek bij zijn minister van
buitenlandse zaken neergelegd en die heeft aangekondigd dat ze met
een passend kado zullen komen, maar dat het niet dat stukje berg zal
zijn, vanwege de juridische consequenties die een grenscorrectie
heeft.
7-9-2016
Vanmorgen Jacobstad,
de plaats waar ik overnacht heb, wezen bekijken. Een stad waar ik op
het eerste gezicht niet zoveel aan vond. De watertoren was mooi, een
mooie houten kerk, die goed in de gele verf zat, net als de
bijbehorende klokkentoren. Verder veel rechte wegen en weinig
zeggende nieuwbouw en zoals hier in de buurt wel vaker had de stad
nauwelijks een centrum. Net toen ik terug naar mijn auto wou lopen
zag ik een gebouw dat de hele morgen goed maakte. Vermoedelijk een
oude fabriek, mooi gerestaureerd en vooral met een heel bijzondere
bol er bovenop met daarin een klok.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten