zondag 9 maart 2014

1-3-2014 tot 8-3-2014

8-3-2014
Grappig hoe twee streepjes verf op een lantarenpaal mijn plannen kunnen doen veranderen. Vanmorgen na het ontbijt had ik het stadje bekeken en boodschappen gedaan. Mijn plan was een bakkie te doen en dan verder te rijden. Echter toen ik bijna bij mijn auto was zag ik en witte en een groene streep op een lantarenpaal en bedacht ik mij dat ik die wandelroute wel kon gaan volgen. Nadat ik mijn aankopen thuis had gebracht en koffie had gedronken ben ik dat gaan doen. Het was een mooie wandeling, hij kwam bij een skipiste uit, deze was wel open, maar dusdanig weinig sneeuw dat het weinig aantrekkelijk was om 10 euro voor een skipas uit te geven. Op de terugweg een andere, iets minder mooie wandelroute. Daar kwam ik in de berm van een weg vuurwerkafval tegen. Wat mij, naast het formaat van de doos, opviel was dat volgens het opschrift op de doos China in Rotterdam ligt. Mijn geboortestad en ik heb het nooit geweten. Helemaal apart omdat ik de laatste dagen, sinds ik de FM-zenders die ik kan ontvangen niet meer kan verstaan, naar China Radio International luister. Zij zenden rond 8 uur een nieuwsprogramma in het Engels uit.

7-3-2014
Vanmiddag heb ik op een skipiste gestaan. Nu ontbrak er iets essentieels voor het skiën, sneeuw. Ik geloof ook niet dat er hier erg veel sneeuw gevallen is deze winter, het aantal jonge dennen en andere planten die op de piste groeide gaf aan dat niet kort geleden een pistenbully overheen is gegaan. Het kan trouwens ook zijn dat er wel sneeuw gelegen heeft, maar dat de piste gewoon niet meer in gebruik is, de liften en de verlichting hadden flink wat achterstallig onderhoud. Het kan ook allebei zijn, ik schat dat de top van de piste maximaal 500 meter hoog is. Op de hoogte zal er hier aan de voet van de Tatra geen meters sneeuw vallen.
Even terugkomen op gisteren. Ik heb vandaag een paar schoenen gekocht. De BTW op kleding blijkt net als die op voedsel 20% te zijn.

6-3-2014
Het was mij al opgevallen dat veel boodschappen hier vrij aan de prijs zijn. Dit wordt veroorzaakt door de BTW. Op alles dat ik tot nu toe gekocht heb, voornamelijk levensmiddelen, zat 20% belasting. In Nederland is dat als ik het goed heb 6%, dus dat maakt nogal wat uit. Wat de BTW op non-food is weet ik niet, maar waarschijnlijk ook meer. Ik was bij de KIK, een van oorsprong Duitse keten van textielwinkels, ongeveer zoiets als bij ons de Wibra. Daar zag ik een prijskaartje waarop de prijzen stonden die ze per land rekende. Met de euro is dat makkelijk vergelijkbaar, een setje onderbroeken kost hier 5,49 en in Duitsland 4,99. Ik heb ze niet gekocht, ik dacht ik koop ze wel als ik in Duitsland ben.

5-3-2014
Ik heb vandaag mijn aandelen Ahold gesponsord door boodschappen te doen bij Hypernova, hun Slowaaks supermarktketen. Ze hadden daar diverse producten van mijn favoriete merk, Euroshopper. In Nederland zijn ze dat merk aan het omvormen tot AH Basic. In Zweden heten die producten al langer ICA Basic, maar dat is niet zo vreemd, want Ahold heeft zijn belang in ICA verkocht. Ik had dus verwacht dat ze hier Hypernova Basic zouden heten, maar tot mijn grote verbazing kwam ik dat merk niet tegen, maar zag ik wel diverse producten met als merk AH Basic, zelfs producten die in Nederland niet te koop zijn. Nu vraag ik mij af of ze hier nu de naam van de supermarktketen in AH gaan veranderen.

4-3-2014
De vorige keer dat ik in deze contreien was, had het Oostblok net opgehouden te bestaan. Er is natuurlijk veel veranderd, maar vergeleken met landen als Polen en Oost-Duitsland is hier nog erg veel terug te vinden uit die tijd. Iets dat erg opvalt is dat als een plaats maar even groot genoeg is om stad genoemd te worden er bijna per definitie een flink aantal flatgebouwen staat. Betonnen kolossen, maar lang niet meer zo lelijk als ik ze me herinner. Veel van de flats zijn van een nieuwe stuclaag voorzien en daar is een verfje overheen gegaan, vaak in pasteltinten. Ik zag er een waarop met een heel simpel trucje een optische illusie is gecreëerd dat het gebouw enorme balkons zou hebben.

3-3-2014
Het is vreemd om in een land rond te reizen waarvan ik de taal niet machtig ben. Het Slowaaks is sterk verwant met het Tsjechisch en het Pools, maar ook in die talen kom ik niet veel verder dan 'dobry den' (goedendag) en 'pivo' (bier). Op alle reclameborden en andere schriftelijke uitingen die ik zie staat soms een woord dat ik thuis kan brengen maar over het algemeen heb ik plaatjes nodig om te zien waar het over gaat. Het meest onhandige is natuurlijk met verkeersborden, vaak staat er een bord met uitzonderingen onder die ik dus niet kan lezen.
Gisteren geluk gehad, toen ik het dorp inreed waar ik overnacht heb, had ik in eerste instantie niet in de gaten dat ik maar 50 mocht, ik reed ruim 70. Vanmorgen met het hardlopen kwam ik langs dezelfde weg, nu stond er politie met een lasergun te schieten, gisteren gelukkig niet.

2-3-2014
Toen ik gisteren bij McDonalds was heb ik de jaaropgaven voor mijn belastingaangifte gedownload. Eigenlijk ter controle, want ik heb de gegevens over de waarde van mijn aandelenportefeuille en betaalde dividendbelasting al sinds begin van het jaar in mijn bezit. Het was maar goed dat ik het controleerde, want bij de ene bank klopte het beginsaldo niet met wat ik in mijn cijfers heb staan en bij de andere het eindsaldo. Nu heb je voor de belastingen tegenwoordig allen het beginsaldo nodig, maar om volgend jaar problemen te voorkomen ga ik ze toch maar even beide uitzoeken. Het zijn trouwens geen schokkende verschillen, maar te groot voor een afrondingsverschil. Ik zal vast
ergens een cijfer verkeerd ingetypt hebben.
Het was een optie om mijn reis naar Tallin tot een fietstocht te maken. Vanmorgen mijn fiets uit mijn auto gehaald, dat hij een drupje olie nodig had wist ik, maar de ketting en de derailleur zaten zo vast dat het me niet lukte om ze soepel te krijgen. Ik realiseerde me dan ook dat ik mijn fiets sinds een jaar niet meer gebruikt heb. Nu dus ook niet, van de zomer in Zweden hem maar eens een grote onderhoudsbeurt geven.

1-3-2014
Vandaag heb ik het einddoel van mijn wandeling langs de Donau bereikt, Bratislava. Had ik dezelfde wandeling enkele jaren eerder gemaakt dan was ik nog een week langer aan het wandelen geweest. Dat heeft te maken met het voormalige ijzeren gordijn. De grens tussen Slowakije en Oostenrijk loopt aan de noordkant van de Donau door een rivier. Die vormde hier het ijzeren gordijn, vandaar dat er maar weinig bruggen over zijn. Volgens de kaart in mijn telefoon is de eerste 50 Km hemelsbreed naar het noorden. Echter sinds vorig jaar heeft men een nieuwe fiets- en voetgangersbrug gebouwd op een punt waar in een ver verleden ook altijd een brug was. Over die brug, met zijn opvallend groene wegdek, ben ik dus heengegaan.


Geen opmerkingen: