3-7-2019
De Rijnvallei wordt
hier omzoomd door hoge bergen. Op sommige zie je zelfs nog sneeuw
liggen. Vanmorgen zag ik dat niet, toen waren de bergen gehuld in
donkere wolken waarin af en toe een bliksemflits oplichtte. Het
onweer was ver weg, maar de bijbehorende bui kwam dichterbij, zo
dichtbij dat ik er flink nat van werd. Terwijl ik verder naar de
meest zuidelijke brug naar Liechtenstein fietste en weer terug naar
de Rijnmonding, ging de zon schijnen en droogde de boel lekker op.
Vanmiddag werd het weer bijna 30 graden, toch raar als je dan naar
boven kijkt en sneeuw ziet liggen.
4-7-2019
Toen ik deze
fietstocht aan het voorbereiden was, las ik op Wikipedia dat de Rijn
begint bij Reichenau, iets onder Chur. Daar komen de Hinterrhein en
de Vorderrhein samen. De eerste ontspringt op de St. Bernhardpas en
de tweede op de Oberalppas. Tot vanmiddag was ik van plan om door te
fietsen tot de Oberalppas. Ik had vanmorgen al wat twijfel omdat ik
af en toe flink moest klimmen. Toen ik vanmiddag op de plek kwam waar
ik wou overnachten bleek dat daar niet meer te mogen. De andere
overnachtingsplek die ik langs de route had was aan het eind, op de
pas, ruim 70 Km verder. Als het vlak is, is het al een flinke kluif
om dat op een dag heen en weer te fietsen. En vlak is dit zeker niet,
een stijging van 600 naar 2.000 meter, zelfs met de auto vond ik het
een pittige klim. Maar, met de auto, heb ik het gehaald en overnacht
ik dus op de pas.
5-7-2019
Bovenop de
Oberalppas heb ik overnacht. Niet zo heel goed geslapen, het was koud
maar net niet koud genoeg om het extra dekbed dat ik klaargelegd had
te pakken en daarnaast lag ik te piekeren over een slecht bericht dat
mijn zus me stuurde over haar gezondheid. Om kwart over acht ben ik
gaan wandelen naar de bron van de Rijn. Er waren twee routes, een
korte en een lange. Heen heb ik de korte genomen. Een paar keer moest
ik over een veld sneeuw en een keer ben ik de weg kwijtgeraakt, die
ik weer vond nadat ik een stuk terug was gegaan. De bron was weinig
spectaculair, een plaquette bij een deels nog met ijs bedekt meer met
opvallend blauw water. Voor de terugweg koos ik de lange weg, in de
hoop dan wat minder sneeuw tegen te komen. Die hoop bleek tevergeefs.
Niet alleen waren het meer sneeuwvelden, ze waren ook groter en af en
toe bedekte ze de routemarkeringen, met als gevolg dat ik een paak
keer de route kwijtraakte. Een keer heel serieus, maar met gezond
verstand heb ik hem weer gevonden. Een bijkomend probleem was dat een
van mijn schoenen bet begeven had, de zool was doormidden gescheurd.
Het bovenwerk zat nog wel aan elkaar, maar vooral als ik op sneeuw
liep had de binnenzool de neiging om via de scheur mijn schoen te
verlaten. Om half een was ik weer terug bij mijn auto, moe maar
voldaan, want het was een prachtige wandeling. Na een kop koffie ben
ik vertrokken met het plan om na een uurtje te stoppen voor de lunch.
Dat werden er twee, want het koste veel moeite voordat ik een
parkeerplaats vond. Het lijkt erop of in Zwitserland bijna alle
parkeerplaatsen privé zijn of betaald parkeren. Dat laatste is niet
erg, maar je moet dan wel Franken hebben en ik had alleen maar Euro’s
en plastic. Als een plek vinden voor de lunch al moeilijk is, wordt
een overnachtingsplek helemaal een opgave, dus heb ik tijdens de
lunch besloten om door te rijden tot ik Zwitserland uit was. Dat heb
ik gedaan en ik overnacht nu in Frankrijk aan een dorpje langs de
Rijn.
6-7-2019
Vandaag heb ik mijn
sinds een paar dagen kapotte horloge en de gisteren bezweken schoenen
vervangen. De oude bevielen goed, dus heb ik de schoenen door precies
dezelfde vervangen en het horloge door nagenoeg dezelfde, want na 5
jaar zijn een paar details veranderd. Daarnaast heb ik voor een
andere kleur gekozen, de vorige was zwart, de nieuwe turquoise. Wat
opviel was dat de datum en tijd al ingesteld stonden, alleen moest de
klok een uur vooruit want hij stond nog op wintertijd. Het horloge
heb ik vanmiddag getest door een paar keer te kijken hoe laat het was
en de schoenen door een begin e maken met mijn wandeling langs de
Moezel. Vanaf de bron op de Col de Bussang ben ik naar St. Maurice
sur Moselle gewandeld.
7-7-2019
Na een korte maar
fikse onweersbui gisterenavond werd ik in de loop van de nacht ook
een keer wakker door zo’n bui en vlak voordat ik op wou staan
regende het ook. Maar tijdens mijn ontbijt was het droog en dat is
het de rest vn de dag gebleven, vanmiddag was het zelfs weer flink
warm. Vanmorgen gewandeld, maar vanmiddag ben ik bij mijn camper
gebleven. Ik wil namelijk niet al te snel gaan, want donderdag komt
de Tour de France hier langs en als ik het goed begrepen heb is de
finish dan in Epinal, ik vind het leuk om het tour-circus weer eens
te zien, dus zorg ik wil ik de komende dagen niet verder dan Epinal
komen.
8-7-2019
Hele dagen gaan
wandelen blijkt niet echt een goed idee te zijn als je net nieuwe
schoenen hebt. Het mogen dan wel dezelfde schoenen zijn als mijn
vorige, maar daarvan was al ruim een centimeter van de zool
afgesleten, dus het loopt heel anders. Het gevolg is dat ik wat
spierpijn heb, dat is overkomelijk. Vervelender is de blaar die
vanmiddag op mijn hiel is ontstaan, Hopelijk is die morgenochtend wat
minder pijnlijk, anders zie ik het zwaar in.
9-7-2019
Toen ik vanmorgen
wakker werd dacht ik dat de blaar op mijn hiel verdwenen was. Maar
net na het opstaan stootte ik hem en voelde ik dat hij er nog steeds
was. Na het ontbijt mijn schoenen aangetrokken, dat was even pijnlijk
en ook de eerste tientallen meters wandelen. Daarna voelde i het wel,
maar was het niet meer dan een ongemak, alleen als ik een beetje een
moeilijke passage had zoals een bospad steil omhoog, dan werd het
weer even pijnlijk. Ook pijnlijk is mijn neus, die had ik vanmorgen
niet ingesmeerd en is nu knalrood. Desondanks vandaag een mooie
wandeling gemaakt.
10-7-2019
Toen ik afgelopen
weekend de Vogezen in reed, heb ik op diverse plaatsen borden zien
staan met aankondigingen over de Tour de France. Ik had onder andere
gezien dat de N66 naar Epinal op 11 juli afgesloten zou zijn. Dat heb
ik verkeerd begrepen, ik dacht dat ze in die stad zouden finishen,
maar ze bedoelde alleen dat een stuk van die Route National in de
richting van Epinal afgesloten was. De finish is niet in Epinal maar
bovenop een berg in de buurt van Belfort. Toen ik vanmiddag Epinal
binnen kwam, had ik dat nog niet door. Ik wandelde langs een
parkeerplaats met de toepasselijke naam “Place du Course”. Op de
parkeerplaats stonden tribunes en bij de inrit stonden borden dat je
er niet mocht parkeren. Dus concludeerde ik dat daar de etappe zou
eindigen, tot ik dichter bij de borden kwam en kon lezen dat het
parkeerverbod gold op 14 juli, de Franse nationale feestdag. Ten
begon ik te twijfelen of hier morgen wel de finish zou zijn en die
twijfel werd alleen maar groter toen ik negens anders in de stad iets
van activiteiten die erop wezen zag. Toen ik vanavond op Teletekst
pagina 862 keek wat de etappe van morgen zou zijn, bleek mijn vrees
terecht.
11-7-2019
Sinds vandaag wandel
ik vooral langs het Canal de l’est, dat parallel loopt aan de
rivier de Moezel. Ooit gegraven om het transport veilig te stellen,
de rivier is hier nog niet echt bevaarbaar. Het kanaal loopt vrij
recht en de rivier slingert ernaast. Soms is het alleen de dijk met
een fietspad die tussen kanaal en rivier liggen, maar ook regelmatig
grindputten en soms weilanden of zelfs dorpen. Het meest bijzondere
was een kilometer of 5 na Epinal waar het kanaal via een aquaduct de
rivier overstak. Verderop ben ik dat vanmiddag nog een keer
tegengekomen, huer ging het kanaal over een zijrivier heen.
12-7-2019
Na het slechte
nieuws vorige week over de gezondheid van mijn zus, was er vandaag
positiever nieuws. Ze is ziek, maar de kans is groot dat het goed
komt. Een stuk geruster ben ik verder gewandeld, Vanmorgen of een
mooi geasfalteerd fietspad langs het kanaal en vanmiddag nadat ik de
grens van het departement over was gegaan over wegen die onverhard,
half verhard en soms ooit geasfalteerd waren maar waar het asfalt
nagenoeg versleten is.
13-7-2019
Vanmorgen anderhalf
uur hardgelopen. Het was flink inspannend, op de heenweg had ik
alleen onverharde wegen en paadjes. Twee keer een passage waar het
pad zo overwoekerd was dat het net breed genoeg was om te lopen en
een keer had ik een honderd meter met losse keien, dat liep ook niet
lekker. Op de terugweg kon ik de moeilijkste stukken omzeilen door
voor en andere route te kiezen die over de Route National ging, die
gelukkig niet erg druk was. Na het hardlopen heb ik de hele dag
gewandeld en vanavond geluisterd naar het vuurwerk ter ere van de
nationale feestdag morgen. Geluisterd, want ik kon er niks van zien.
14-7-2019
Ineens zijn mijn
plannen anders. Vandaag lekker gewandeld, tot een paar kilometer voor
Toul gekomen. Ik had berekend dat ik over ruim een week in Schengen
zou zijn, dat leek mij een mooi punt om deze wandeling voorlopig even
te eindigen. Vanavond kreeg ik echter een telefoontje dat een oom van
mij is overleden, dus heb ik besloten om morgen al richting huis te
gaan.
15-7-2019
Vanmorgen eerst nog
even de laatste kilometers tussen het punt tot waar ik gisteren was
gekomen en Toul gewandeld. Hemelsbreed was het 3,8 Km, heen en weer
dus 7,6. Ik heb daar twee uur en een kwartier over gedaan. Daarna
koffie gedronken en toen vertrokken. Onderweg gestopt om wat
boodschappen te doen. De reis ging grotendeels voorspoedig. Rond vier
uur reed ik de ring van Brussel op, in tegenstelling tot wat ik
gewend ben, was het verkeer er vloeiend, nauwelijks oponthoud gehad.
Alleen toen ik de ring moest verlaten om richting Antwerpen te gaan,
leek het fout te gaan. Het was ineens een beetje chaos, wat er
precies aan de hand was weet ik niet, of er was een aanrijding of
iemand had een klapband, maar er lag een hoop rotzooi op de weg en er
stonden auto’s schots en scheef, maar ik kon er gelukkig makkelijk
omheen rijden. Daarna ging het weer goed, tot Antwerpen, daar had ik
echt file. Ik zat net op de meest linkerbaan, toen op een matrixbord
stond dat je voor Rotterdam de A12, dus via Bergen op Zoom moest
volgen, daarvoor moest ik de volgende afrit hebben. Dat leek mij niet
handig, dus toch via Breda gegaan. Blijkbaar volgde veel mensen het
advies wel op, want na de afslag werd het oponthoud minder ondanks de
werkzaamheden. Om half zeven was ik thuis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten