12-8-2018
Vandaag Polen binnen
gereden. Ik had thuis al uitgezocht dat de kortste route via
Swinoujscie gaat. Die aan Duitsland grenzende Poolse stad is door de
rivier de Swine van de rest van Polen gescheiden en er zijn geen
bruggen over. Op Internet had ik iets gevonden over een veerpont waar
tussen 6:00 en 22:00 uur alleen plaatselijke bewoners gebruik van
mochten maken. Ik had hoop dat het op zondag anders zou zijn, want
het was een heel end om als ik alsnog via Szczecin zou moeten. Het
viel tegen, ook op zondag gold de beperking. Eerst maar even de stad
ingegaan, Zloty’s gehaald, bij McDonalds wezen koffie drinken en
internetten en een stuk door de stad gewandeld. Inmiddels was ik
erachter gekomen dat er nog een andere pont was, 6 Km ten zuiden van
de stad. Daar mocht ik wel mee, toen ik aan kwam rijden kon ik er
direct oprijden en voer hij vlak daarna weg. Dat viel dus mee en wat
helemaal meeviel waren de kosten, de overtocht was gratis.
13-8-2018
Mijn laatste
training voor de marathon ging goed, maar niet helemaal zoals
gepland. Ik had een route uitgezocht waar ik gisteren gewandeld had,
een fiets- en voetpad dat langs de kust liep. Toen ik ongeveer
halverwege was, stond er een politiewagen met zwaailichten dwars over
het pad. De politieman die erin zat sprak voldoende Engels om mij
duidelijk te maken dat ik niet verder mocht, dus ben ik terug gegaan
en daarna nog een stukje de andere kant opgelopen. Na het hardlopen
ontbeten en de stad ingewandeld. Op de terugweg liep ik langs de
bijzondere vuurtoren en daarna over het pad langs de kust. Dat pad
was een paar kilometer lang en dat hele stuk was er langs de
vloedlijn een afzetlint gespannen, je mocht wel op het strand komen,
maar blijkbaar niet de zee in. Bij de strandopgangen hingen printjes
met daarop blijkbaar informatie over waarom het afgezet was, maar het
was in het Pools en voor mij totaal onbegrijpelijk. Toen ik later
vertrok bleek ook de weg afgezet te zijn door een politiewagen.
Tussen die weg en het pad waar ik eerder over aan het hardlopen was,
ligt een paar honderd meter bos, maar toch heb ik het idee dat beide
afzettingen en die van de zee met elkaar te maken hebben. Ik heb
trouwens zonder veel problemen een andere weg gevonden.
Tot slot nog even
iets heel anders. Terwijl ik vanmorgen langs de kust aan het wandelen
was, hoorde ik wat bewegen in het struweel en vervolgens schoot er op
2 meter voor mij een vos het pad over waarna hij onder een hek
doorschoot dat een centimeter of 10 boven de grond hing. Bij een
volgend hek bleef hij stilzitten. Ik wou mijn telefoon pakken om een
foto te maken, maar voordat ik die in mijn hand had, ging de vos op
zijn rug liggen en wurmde hij zich ook onder dat hek door waar
blijkbaar nog minder ruimte onder was. Een mooi schouwspel maar dus
geen foto.
14-8-2018
Vanaf 11 uur kon ik
mijn startbewijs ophalen bij de voormalige Leninwerf in Gdansk. Ik
was daar nog ruim 50 Km vandaan toen ik vanmorgen vertrok, en was
bang een beetje te vroeg daar te zijn. Maar de Poolse wegen zijn vaak
zo slecht dat je niet hard kan, of goed maar dan zo druk dat je niet
hard kan. Dan heb ik ook nog geruime tijd in de file gestaan wegens
wegwerkzaamheden en ben ik het laatste stuk gaan wandelen omdat ik
twee jaar geleden veel moeite had met het vinden van een
parkeerplaats. Het gevolg was dat ik pas om 1 uur bij het kantoortje
was waar ik mijn startnummer kon halen. Maar ik heb hem en ben er
helemaal klaar voor. Ik sta weer geparkeerd op een paar honderd meter
van de startstreep, dezelfde plek als vorige keer.
15-8-2018
De dag van de
marathon. Waarschijnlijk door de adrenaline was ik al vroeg wakker en
toen ik naar buiten keek zag het er zonnig uit. Ik ben nog een tijdje
blijven liggen en toen ik opstond was het bewolkt geworden. Ik heb
toen het besluit genomen om geen muts op te zetten, want als het
bewolkt is verbrand mijn knar niet. Een half uurtje later had ik er
al spijt van, maar ik kon niet meer terug, want mijn autosleutel zat
in mijn tas die al onderweg naar Gdansk was. Het tweede probleem was
mijn startnummer, dat bleek ik zo hoog op mijn shirt gespeld te
hebben dat iedere keer dat ik mijn arm heen en weer deed ik langs de
bovenkant van dat nummer kwam. Er even over gedacht om hem al lopend
om te spelden, maar dat toch maar niet gedaan, na de eerste paar
kilometers heb ik er ook bijna geen last meer van gehad. De eerste 25
Km liep ik lekker, daarna voelde ik de vermoeidheid, bij het 30 Km
punt ben ik even gaan wandelen om rustig een bekertje iso-drank en
een stuk banaan te consumeren. Daarna weer gaan rennen, maar de pijn
die ik voor de 30 Km al in mijn zij voelde, werd steeds erger, zodat
op een gegeven moment even moest gaan wandelen om die te laten
zakken. Het parcours loopt daar over een weg langs elkaar, waardoor
ik nog een keer langs de drinkpost van de 25 Km kwam en wat kon eten
en drinken. Tot de 35 grotendeels gerend en daarna ook nog een paar
kilometer, maar op een gegeven moment was fut eruit ondanks dat de
pijn in mijn zij verdwenen was. Af en toe kon ik nog een stukje
rennen, maar toen ik de Leninwerf gepasseerd was ben ik heel bewust
even gaan wandelen, want ik wist dat de laatste kilometer dwars door
de stad ging en die wou ik als het even kon hard lopend afleggen. Dat
is gelukt, nog even gehoopt om binnen de 4 uur te blijven, maar die
ben ik net een paar minuten gepasseerd. Wel finishte ik als eerste
Nederlander. Trouwens ook als laatste. Overall was ik 238e
van de 760 deelnemers waarvan er 610 gefinisht zijn. In mijn
leeftijdscategorie (M50) was ik 35e van de 99 finishers.
Al met al ben ik best wel tevreden.
16-8-2018
Vanmorgen eerst een
herstelloop van een half uurtje gedaan. De eerste stappen verbeet ik
het even van de spierpijn, maar daarna ging het wel. De rest van de
dag heb ik ook steeds als ik even gezeten had en weer opstond even
goed mijn bovenbeenspieren gevoeld. De andere pijnlijke plek is mijn
kruin, die is goed verbrand, vandaag daarom de hele dag mijn muts
opgehad. Vanmorgen ben ik terug gegaan naar Gdansk om de stad nog
eens te bewonderen. Net als gisteren was de al ruim 750 jaar
bestaande jaarmarkt er nog bezig, alleen was het nu een stuk rustiger
als gisteren, zodat eenvoudiger om ook van deze prachtige stad te
genieten. Vanmiddag nog een stuk over het strand gewandeld en toen
vertrokken. Dat schoot niet op, op een stuk waar ik gisteren in een
kwartier overheen was gelopen stond ik nu in de file en heb er bijna
een uur over gedaan.
17-8-2018
Ik heb nog wat
pijntjes na de marathon, maar het gaat al een stuk beter dan
gisteren. Vandaag een stukje naar het zuiden gereden naar Chelmno.
Het eerste stuk waren ze flink aan de weg aan het werk, ik heb een
keer of 15 voor stoplichten moeten wachten omdat er slechts een
rijstrook over was en het verkeer daar om en om gebruik van mocht
maken. Het leek erop dat ze de stoplichten heel secuur hadden
afgesteld, want ze vormde een perfecte rode golf. Vervolgens stopte
ik bij een stadje om koffie te drinken en ook daar waren ze het hele
centrum aan het herbestraten. Ik werd daar nog aangesproken door
iemand die precies hetzelfde shirt aan had als ik, hij had blijkbaar
eergisteren ook de marathon gelopen. Na dat dorp ging het rijden een
stuk voorspoediger, een mooie route ook, want door een bos. In dat
bos gestopt bij een picknickplaats voor mijn lunch en daarna heb ik
vanaf daar nog een flinke wandeling gemaakt waarbij ik herten gezien
heb, Een staat er op de foto, maar je moet wel heel goed kijken.
18-8-2018
Volgens min reisgids
was de plaats waar ik gisteren beland was een mooi voorbeeld van een
ommuurde middeleeuwse stad met een bijzonder raadhuis. Dat klopte.
Wat niet in de reisgids stond was dat het vanmorgen tijdens het
ontbijt regende. Gelukkig was de neerslag van korte duur, na mijn
ontbijt heb ik mijn regenjas aangedaan om te gaan wandelen, maar dat
bleek niet echt nodig. Na de stad en haar muren bekeken te hebben ben
ik verder gereden. Onderweg heb ik nog een flinke wandeling door een
bos gemaakt, dit bos was ook een productiebos, maar wel een stuk
gevarieerder dan waar ik gisteren was. Tenslotte ben ik in Bydgoszcz
aangekomen, een stad waar ik doorheen gekomen ben toen mijn vader was
overleden en waarvan ik toen dacht “hier moet ik nog eens een
keertje naartoe”. Nu dus.
19-8-2018
De
afgelopen nacht geslapen onder een wel heel bijzondere brug. Ik wou
er vanmorgen overheen lopen, maar hij bleek alleen voor auto’s te
zijn. Gelukkig waren er voldoende andere bruggen over de rivier. Ik
vond Bydgoszcz wel een aparte stad, ik begrijp waarom het geen stad
is die in reisgidsen wordt aanbevolen, maar het is een typisch
voorbeeld van een stad die onder het communisme groot is gegroeid.
Veel nieuwbouw, portiekflats en vierbaanswegen die dwars door het
centrum gaan. Maar over het algemeen is alles goed onderhouden en
ook deze eeuw zijn er nog flink wat mooie nieuwe gebouwen bijgekomen.
Ik heb me er wel vermaakt. Na de stad bekeken te hebben ben ik naar
mijn volgende bestemming vertrokken, een middeleeuwse stad. Het ging
al gauw een beetje fout, ik moest rechtsaf, maar die weg was
afgesloten omdat ze aan de spoorwegovergang aan het werk waren. Dus
ik dacht ik rij door en neem de volgende overgang. Dat was een flink
end verder en in de tussentijd gaf mijn routeplanner mij steeds
opdracht om om te keren. Ook nadat ik een afslag had gevonden en het
spoor over was bleef mevrouw Tomtom mij manen om terug te keren. Toch
bleek ik de kortste weg te hebben, alleen heb ik ingesteld dat ik
niet over zandwegen wil rijden en dat was deze weg wel.
20-8-2018
Vandaag begonnen in
een stadje dat de bakermat van de Poolse staat was. Lang geleden is
de Praagse bisschop door de heidense Pruisen vermoord, De Poolse
vorst heeft toen zijn stoffelijk overschot gekocht en een kathedraal
op zijn graf gebouwd. Nog steeds wordt het Poolse aartsbisdom vanuit
die kathedraal geleid. Verder ben ik vandaag in Poznan geweest, ik
wou er gaan kamperen, maar de camping waar ik eerder geweest was,
bleek er niet meer te zijn. Terwijl die camping zo mooi lag, langs
een roeibaan, op wandelafstand van de stad. Nu was er een
zwemparadijs op de plaats waar, als ik het goed heb, de camping was.
Toch een lekkere wandeling rond de roeibaan gemaakt en daarna verder
gereden, ik sta nu in een stadje 40 Km verderop.
21-8-2018
Nog net ben ik in
Polen, in Slupice, waar je via een brug de Oder over kan steken naar
Frankfurt. Vandaag gereisd en tussendoor nog wat gewandeld. Aan het
eind van de dag bezig geweest met het voorbereiden van mijn vertrek
uit Polen. Net als de vorige keren dat ik hier was, denk ik dat dit
wel eens de laatste keer kan zijn dat ik hier met Zloty’s kan
betalen, dus probeer ik ze op te maken. Vandaag wat uitgebreid
boodschappen gedaan en mijn LPG-tank volgegooid. Morgen dat laatste
ook met diesel doen en dan heb ik nog een 100 Zloty, een kleine 25
euro, over om in bier en andere zaken te investeren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten