26-4-2018
Ik ben vandaag aan
het waterfietsen geweest. Van de week was ik al een paar keer langs
een bord gefietst waarop stond dat het fietspad overstroomd was, maar
het was steeds droog. Vandaag niet, ik had het kunnen weten want er
stond nu ook een hek dwars over het fietspad. Ik ben erlangs gefietst
en een stukje verder stond over het hele fietspad gedurende een
tiental meter een laag water van enkele centimeters diep. Geen
probleem, er rustig doorgefietst om niet teveel te spetteren. Daarna
nog zo'n plas, daarna een bocht en weer een plas, alleen deze was
beduidend dieper, ik schat een centimeter of 30. Rustig er doorheen
rijden ging wel, maar die laag water remde zoveel af dat ik wel
moest gaan trappen om niet stil te vallen. Het gevolg was dat mijn
schoenen, sokken en broekspijpen tot ruim boven mijn enkels doorweekt
waren. Gelukkig kon het daarna opdrogen.
27-4-2018
Oranje komt van de
Franse stad Orange, maar ondanks dat wordt hier koningsdag niet
gevierd. Ik wou het wel een beetje vieren, maar oranje tom-poezen
hadden ze niet bij de bakker in St. Jean de Luz waar ik gestopt was
om koffie te drinken. Wel hadden ze iets dat er op leek,
mille-feuille. Het verschil met een tom-poes was dat drie lagen
bladerdeeg had, wat ik wel handig vond, wat nu spoot de
banketbakkersroom er minder hard uit als je er hap van nam. Dat
laatste heb ik diverse keren met veel plezier gedaan, wat het was
smakelijk.
28-4-2018
Vanmorgen eerst naar
Hendaye gefietst. Daar ging de fietsroute midden door een beurs, een
soort van braderie, die ze daar aan het opbouwen waren, maar ik kon
er gewoon doorfietsen. Wel ben ik even gestopt om mijn telefoon in
een plastic zakje te doen, want het begon te regen. Het was
nauwelijks nodig, want voordat ik in Spanje was hield de regen weer
op. Terug gefietst over een andere route, dat was korter, maar ik
merkte er ook dat ik in de Pyreneeën zit, want er zat een stuk ik
waar ik ruim 3 Km moest klimmen. Dat was nog niks, want vanmiddag,
nadat ik de braderie nog een keer, nu wandelend, bezocht had, ben ik
over een pas van 544 meter hoog gefietst, die klim was ruim dubbel zo
lang. Ook toen heb ik voor een alternatieve terugweg gekozen, die was
veel vlakker en sneller, maar ik kwam wel in een stortbui terecht.
29-4-2018
Ik dacht vanmorgen
even naar het punt toe te fietsen tot waar ik gisteren was gekomen.
Dat viel nogal tegen, ik was om half negen vertrokken en vanmiddag
pas na vieren weer terug. Heen ging het relatief goed, maar op de
terugweg ben in in Donostia-San Sebastián de weg flink kwijt
geweest. Eén keer kwam ik na een uur weer terug op een plaats die
mij bekent voorkwam, want ik was er al eerder geweest. Het probleem
is dat er weinig doorgaande wegen zijn, behalve snelwegen en de
bergen zorgen voor nog wat extra problemen, Uiteindelijk ben ik op
een punt uitgekomen waar ik de keus had tussen een onzekere route
naar links of rechtdoor gaan en weten dat ik op de goede weg zat.
Voor dat laatste heb ik gekozen alleen had het wel een nadeel, het
ging eerst een paar kilometer stijl een berg op, dusdanig stijl dat
ik een flink deel ervan niet fietsend kon afleggen. Maar eenmaal
boven werd ik wel beloond met hele mooie uitzichten.
30-4-2018
Vanmorgen een uurtje
wezen hardlopen. Na mijn ontbijt ben ik eerst het dorp ingelopen om
boodschappen te doen, want ik weet niet of dat morgen wel kan,
alhoewel ik vermoed dat 1 mei hier geen feestdag is, ik geloof niet
dat Franco daar echt een voorstander van was. Toen ik met de
boodschappen net weer terug in mijn camper was, hoorde ik
regendruppels op mijn dak. Toen eerst maar koffie gedronken, daarna
was het droog en ben ik gaan fietsen. Het ging goed, maar ik merk wel
dat mijn spieren wat aan het protesteren zijn tegen de hoge
inspanning die ik van ze vraag. Vanmiddag wou ik na de lunch vanuit
een volgend dorp weer verder gaan fietsen, maar het regende. Rond
vier uur was het droog, maar dat vond ik te laat, toen ben ik het
dorp even ingelopen, gelukkig had ik mijn regenjas aan, want het
bleef niet droog.
1-5-2018
Toch raar dat
sommige details van mijn lagereschooltijd nog zo duidelijk in mijn
geheugen staan. Vandaag toen ik Biscaye binnen fietste moest ik eraan
denken dat mijn meester toen wij met aardrijkskunde deze Golf
behandelde vertelde dat het erom bekend staat dat het heel onstuimig
kan zijn en een scheepskerkhof is. Daar valt nu weinig van te merken,
deze hele fietstocht tot nu toe trouwens niet, want de afgelopen twee
weken is het nagenoeg windstil geweest. Wel wat licht regen
vanmorgen, maar ik ben niet helemaal nat geworden. Was ik dat
geworden dan had het vanmiddag weer op kunnen drogen, want het was
een tijdje heerlijk zonnig.
2-5-2018
Een inspannende dag
vandaag. Ik had overnacht op 20 Km van het punt tot waar ik gisteren
was gekomen, dus daar ben ik vanmorgen eerst naartoe gefietst. Dat
viel tegen, toen ik het gisteren met de auto reed had ik niet in de
gaten dat het zoveel klimwerk zou zijn. Na de koffie ben ik naar de
volgende stad gereden. Dat begon met een paar kilometer klimmen en
vervolgens bleef ik een tijdje op niveau en dacht er zal straks wel
een afdaling naar het dorp komen. Die kwam, alleen eerst kwam ik nog
een bord tegen dat ik anderhalve kilometer lang 9% omhoog moest.
Daarna was het dus een hele lange afdaling. De terugweg begon dus met
een hele lange klim, in het midden ben i even gestopt om op adem te
komen en om te bekomen van de schrik dat de helling in die richting
als 10% stond aangegeven. Na de lunch ben ik weer naar hetzelfde punt
teruggereden, nu met de auto, want op het punt waar ik had staan
uithijgen was een wandeling naar een heel idyllisch schiereiland met
een kerkje erop. Tijdens die wandeling ben ik nog gestopt om een
informatiebord te lezen. Op 12 meter onder de zeespiegel, schuin voor
de buitenste boog op de foto, staat sinds 1963 een bronzen
Madonnabeeld. Waarom, anders dan devotie, is mij niet duidelijk. De
wandeling naar en op het schiereiland was door het hoogteverschil
flink inspannend, maar nog niet genoeg, toen ik op de camperplaats
was, wou ik ook nog een halfuurtje gaan hardlopen. Alleen was het
gaan regenen, dus heb ik even gewacht tot het droog was. Dat even
werd ruim vier uur, maar vlak voor donker heb ik toch nog mijn
training gedaan.
3-5-2018
Op de kaart had ik
gezien dat er nog een flink stuk ter noorden van de stad een brug was
over de rivier die Bilbao met zee verbind. Daar ben ik vanmiddag
naartoe gefietst, het bleek geen brug te zijn, maar een zwevende pont
(ik weet geen betere naam). Aan een metalen stellage die over de
rivier staat, hangt aan kabels een platform waarmee per keer 6
auto's, wat tweewielers en een hele hoop voetgangers naar de andere
kant van de rivier kunnen zweven. Het leek me wel leuk om mee te
gaan, maar volgens de regels die ik aanhoud hij bij tocht moet ik een
rivier fietsend oversteken, dus een brug of een tunnel. Nu heb ik
mijn regels zelf opgesteld, dus ik kan ze ook zelf veranderen, maar
dat was niet nodig, want ik ben tot het compromis gekomen om via een
echte brug de rivier over te steken en dan zwevend weer terug te
gaan. De eerste brug was 6 kilometer verder, maar daar aangekomen
bleek ik daar ook niet overheen te kunnen, want het was een snelweg,
Nog een keer zo'n afstand verder, ik was inmiddels in het centrum van
Bilbao, kwam ik eindelijk bij een brug waar ik over kon fietsen. Toen
langs de andere oever terug en toen ik uitgevogeld had hoe ik een
kaartje uit de machine kon halen in ruil voor 70 cent, ben ik de
rivier over gezweefd. Spectaculair was het niet maar toch een hele
belevenis.
4-5-2018
Vanmorgen door
Bilbao gewandeld. Met uitzondering van het buitenissige Gugenheim
museum en het voetbalstadion dat aan de rand van het centrum staat,
vond ik het geen heel bijzondere stad, maar dat kan ook komen doordat
het wat grijs weer was. Vanmiddag ben ik weer naar de kust gereden,
nu ten westen van de rivier. Daar zijn de bergen nog wat hoger dan
aan de andere kant. Daarom en omdat ik mijn zweeftocht over de rivier
van gisteren wel passend vond, heb ik besloten om mijn fietstocht
daar te laten eindigen. Ik ben nu in Laredo, waar ik vanmiddag door
een 240 meter lange tunnel gewandeld ben. Die tunnel is aan het eind
van de 19e eeuw aangelegd als verbinding tussen het dorp
en de zeehaven die men aan de andere kant wou aanleggen. Of die haven
er ooit gekomen is, was mij niet duidelijk, maar nu is hij er in
ieder geval niet meer en eindigt de tunnel bij aan pleintje aan zee
van zo'n 50 vierkante meter, waar je alleen maar weer vanaf kan komen
door terug door de tunnel te wandelen. Het uitzicht is er mooi en dat
vinden er blijkbaar meer, want er werd door de lokale inwoners goed
gebruik gemaakt van de tunnel.
5-5-2018
In Laredo, de plaats
waar ik overnacht heb, heb ik gisteren over de boulevard gewandeld en
geconstateerd dat het er mooi hardlopen moest zijn. Dat heb ik dus
vanmorgen gedaan. Het beviel zo goed dat ik een uur langer heb gerend
dan ik op mijn programma had staan. Tijdens het hardlopen nog wel
even getwijfeld of ik niet toch weer zou gaan fietsen, want het was
zulk mooi weer. Maar toch maar niet gedaan. Vanmorgen verder
boodschappen gedaan en gewandeld in een vissersdorp. Rond lunchtijd
ben ik een stukje het binnenland ingereden naar het dorp waar ik wou
overnachten en daar heb ik vanmiddag een flinke bergwandeling
gemaakt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten