25-11-2014
Een
bekende brug op de foto vandaag, want een week of twee geleden heb ik
van dezelfde brug een foto gemaakt. Op mijn terugweg moest ik een
keer de Seine oversteken (of een heel eind omrijden) en dat heb ik in
Rouen gedaan. Net als de vorige keer sta ik weer aan de voet van deze
brug, maar nu aan de andere kant. Het blijft een integrerende brug al
is het alleen maar vanwege de manier waarop hij open kan. Ik vroeg
mij af hoe ze als hij open was geweest ervoor zorgden dat de
brugdelen weer op zijn plek terecht kwamen, als ze aan de kabel
hangen zal de wind er toch vat op hebben. Nu begrijp ik het, ze
hangen niet los aan de kabels, in de pylonen zit een gleuf en daar
zullen ze dus vast zitten. Maar het meest vreemde blijkt nog dat men
ongetwijfeld veel geld geïnvesteerd heeft om de brug open te kunnen
doen, terwijl er geen enkele economische reden voor is en er een paar
honderd meter verder een, niet beweegbare brug is, die lager is dan
deze in gesloten toestand. Zoals Obelix zou zeggen, “rare jongens
die Fransozen”.
24-11-2014
Begonnen
met de terugreis, rustig aan, want ik heb alle tijd. Ik wil er een
dag of 10 over doen. Eerst nog even een wandeling door Caen gemaakt.
De vorige keer dat ik hier was had ik me al verbaasd over het vreemde
openbaar vervoermiddel dat ze hier hebben. Nu weer Ze noemen het een
tram, maar het is een soort van compromis tussen een tram en een
trolleybus. Hij rijdt over één rail, waarvoor de wielen midden
onder het voertuig zitten en verder heeft hij gewoon banden zoals een
bus. Ik heb geen idee wat het voordeel van dit rare compromis zou
moeten zijn.
Wat
ik mij van mijn vorige bezoek niet meer kan herinneren is het beeld
dat “Memorial”, het vredesmuseum staat. De titel van het beeld is
“Uncondtional surrender”. Toch had ik het idee dat ik het al
eerder gezien had, namelijk een paar jaar geleden in Italië. Zojuist
zitten kijken naar mijn foto's en het klopt. In een kustplaats vlak
bij Rome staat, of stond, precies hetzelfde beeld.
23-11-2014
Vandaag
Pegasusbridge gepasseerd. In de eerste minuten van 6 juni 1944 is die
brug door geallieerde infanteristen ingenomen. Een van de eerste
doelen van D-day, strategisch van groot belang, want hiermee kwam het
kanaal dat de haven van Caen, zonder last van het getij, met het
Kanaal verbind, in handen van de geallieerden. Met name belangrijk
voor de logistiek na de invasie. Gisteren in Cabourg had ik al
gelezen dat men het unieke stratenpatroon van die plaats had gebruikt
om de gliders met infanteristen op de juiste plaats te laten landen.
Cabourg is namelijk semi-radiaal opgebouwd, rond een centraal punt
aan de kust liggen de straten in steeds groter wordende halve
cirkels. Dat was mij op de kaart opgevallen en ik dacht dat het
ontwerp uit de jaren 70 was, maar het is dus al van oudsher zo.
Vanmiddag
in Lion sur Mer besloten om mijn wandeling langs de kust te
beëindigen. De directe reden ervoor was dat het guur aan zee was.
Wel mooi om de door de harde wind veroorzaakte golven te zien, maar,
zeker met de motregen, wandelt het toch niet lekker. Daarnaast was ik
nu aan de bovenkant van de neus van Normandië. Die helemaal
rondlopen lukt niet als ik op 5 december thuis wil zijn, op zijn
hoogste zou ik tot Cherbourg kunnen komen. De volgende keer zorg ik
dat ik meer tijd heb. Nu ga ik heel rustig met mijn terugweg
beginnen.
22-11-2014
Na
mij eerst weer eens verbaasd te hebben over hoe breed het strand
wordt bij aflopend tij, kwam ik in een gebied van slikken en schorren
terecht. In eerste instantie steeds rond die modderige gebieden
gelopen. Tot ik op een gegeven moment moest kiezen tussen nog een
kilometer omlopen of 20 meter door de modder. Dat laatste heb ik
natuurlijk gedaan. Ik deed het voorzichtig, want het was natuurlijk
glad, maar het viel mij alleszins mee. Ik zakte er niet meer dan
ongeveer een centimeter in weg, het enige was dat na dat stukje er
wat modder aan mijn schoenen zat. Op mijn verdere wandeling is dat
grotendeels weer verdwenen.
21-11-2014
Ik
had het goed berekend en gezien gisteren, het was hoogwater rond een
uur of 10 vanmorgen. Het punt tot waar ik gisterenmiddag was gelopen,
lag nu dus in zee. Wel een poging gedaan er bij in de buurt te komen.
Nadat het strand ophield wat over rotsen geklauterd. Na een paar
honderd meter eens gemeten en ik had nog 2 Km te gaan. De rotsen
werden moeilijker, na nog eens 200 meter kwam ik op een punt waar ik
een stuk naar boven moest. Alleen op die punt zat een meeuw mij aan
te kijken en naast hem zat er nog een, het leek alsof ze zat te
broeden. Ik moest er vlak langs, maar dat leek mij niet zo
verstandig. Terug had ik ook niet zoveel zin in, dus besloten om maar
iets verder de wand op te klimmen. Bij mijn eerste poging om te
klimmen had ik direct door waarom er borden stonden die waarschuwde
voor vallend gesteente, de eerste steen waaraan ik mij op wou trekken
liet los. Dus dat was geen goed idee, ik keek nog eens naar de
meeuwen en zag dat zij, waarvan ik dacht dat ze zat te broeden, weg
was. Toen ik besloot om toch maar daar langs te gaan vloog ook hij
weg. Een klein stukje verder was er een betonnen trap de wand op, de
rotsen leken daarna wel erg moeilijk te worden, dus heb ik die trap
maar genomen. Via de weg en uiteindelijk een geitenpaadje ben ik toch
tot vlak boven mijn eindpunt van gisteren gekomen.
20-11-2014
Zoals
verwacht heb ik vandaag mijn wandeling langs de Seine afgesloten.
Aangekomen bij het strand van Honfleur ben ik direct verder
gewandeld, mijn volgende wandeling gaat weer langs de Franse kust. Om
de mijlpaal te vieren heb ik vanmorgen wat lekkers bij de koffie
genomen. Verder heb ik vandaag mijn LPG tank volgegooid, dus ik kan
weer naar hartenlust koken en stoken. Daarnaast dus veel op het
strand gewandeld. Het is alleen even de vraag of het punt tot waar ik
gekomen ben morgenochtend bereikbaar is, want nu was het eb.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten