Ik had me voorgenomen om vandaag tot de Pont de Normandy te wandelen. Ik heb het gehaald, maar net, want het was al goed donker toen ik even na zessen bij mijn auto terug was. Om half vier had ik er een hard hoofd in. Ondanks dat ik om kwart voor negen al was gaan wandelen, was ik toen hemelsbreed pas 4 Km van mijn startpunt verwijderd. Er bleek een zijrivier te zijn en ik moest een heel stuk landinwaarts voordat ik daar overheen kon. Die pech die ik vanmorgen had, werd vanmiddag gecompenseerd. Langs de rivier liep een dijk, met een weg erlangs, die niet op mijn kaart stond en die mij in een bijna rechte lijn naar de brug bracht. Daarna weer terug, want mijn auto stond in Berville sur Mer. Een vreemde plaatsnaam, want dit dorp ligt gauw een kilometer of 10 van zee. Nu vraag ik mij af of de zee tot zover landinwaarts kwam toen dit dorp zijn naam kreeg of dat men de Seine hier toen al als de zee beschouwde. Dat laatste is niet zo vreemd, want er is hier in de monding al heel wat verschil tussen eb en vloed en het water zal ongetwijfeld brak zijn,
18-11-2014
Op de foto een raffinaderij aan de overkant van de rivier. Die herinner ik me nog goed van vorig jaar, want over het terrein is een heel wegennetwerk aangelegd. Mijn routeplanner wou mij daar toen overheen sturen, maar er staan hekken omheen. Een andere reden van de foto is het schip dat erop staat. Een LPG-tanker. Niet alleen omdat ik mijn tank binnenkort moet vullen, want anders kan ik over een paar dagen niet meer koken en stoken, maar vooral vanwege de U op de schoorsteen van de tanker. Ik vermoed dat die staat voor Unigas, een bedrijf waar ik 33 jaar geleden stage heb gelopen.
De raffinaderij is trouwens het eerste teken dat ik Le Havre nader. Die stad ligt helemaal op de rechteroever, dus heb ik nog geen last van de industrie.
17-11-2014
Tot nu toe heb ik steeds als ik ergens koffie ging drinken dat in een café gedaan met een uithangbord van PMU. Ik weet dat PMU over paardenraces gaat, maar mijn ervaring is dat men in dat type café bijna altijd lekkere koffie hebben. In het dorp waar ik vandaag met koffietijd was, hadden ze maar één café, zonder uithangbord. De koffie was een slappe bak Senseo en nog duur ook, anderhalf keer zoveel als ik zaterdag voor een lekkere espresso betaald heb.
Vanmiddag een stuk omgereden, op de weg die ik wou hebben stond een bord dat hij geblokkeerd was. Een omleidingsroute was niet aangegeven. Dus die maar zelf bedacht, linksaf en vervolgens steeds de volgende verharde weg rechtsaf. Dat ging goed, maar ik heb wel een kilometer of 10 omgereden. Ik had beter kunnen wachten, want om vijf uur haalde ze de het bord dat de weg geblokkeerd was weg.
16-11-2014
Al een lange tijd heb ik het niet over het weer gehad. Een goed teken, want ik had nikt te klagen. Vandaag dus wel, alhoewel het eigenlijk best meevalt. De afgelopen twee weken heb ik geen dag gehad dat de zon niet scheen. Vandaag heb ik hem alleen rond 5 uur 's middags bijna gezien toen hij, vlak voor zijn ondergang, probeerde door de bewolking te schijnen, tevergeefs. Vanmorgen was het grauw, met af en toe wat motregen. Aan het eind van de ochtend en het begin van de middag was het droog, maar in het oosten werd de lucht wel steeds donkerder. Rond drie uur begon het te regenen, de bui duurde een half uurtje, daarna was het even droog, maar de rest van de middag waren er steeds weer buitjes. Gelukkig bleek mijn regenjas goed te werken.
15-11-2014
Vandaag weer lekker door de natuur gelopen, de industrie heb ik achter mij gelaten. Op sommige stukken viel de rust op, nauwelijks ander geluid dan de vogeltjes. Ik had een flinke wandeling op mijn programma staan. Zo verstandig geweest om een lunchpakket mee te nemen. Het was de dag van de veerponten. Ik had er bij overnacht, dus vertrok ik daar. Na een kilometer of 15 kwam ik bij de volgende. Bij de bar daar heb ik koffie gedronken. Daarna verder gewandeld tot de volgende, daar mijn lunchpakket soldaat gemaakt. Om half 6 was ik weer terug bij mijn vertrekpunt, met een kilometer of 40 in de benen.
14-11-2014
Liever loop ik over een pad tussen de bomen, maar het havengebied waar ik vandaag door liep was toch ook wel indrukwekkend. Het stuk waar ik vandaag doorheen liep is in feite een zeehaven ondanks dat het nog wel een weekje duurt voordat ik de zee zie. Zeeschepen kunnen, met uitzondering van de allergrootste tot hier komen. De afgelopen nacht stond ik bij het verste punt waar ze eventueel kunnen komen, aan de voet van de enige beweegbare brug die ik over deze rivier gezien heb. De volgende brug is enkele honderden meters verder en zo laag dat er alleen binnenvaartschepen en jachten onderdoor kunnen. Niet dat er op het punt waar ik overnacht heb nog zeeschepen komen, want de brug is wel beweegbaar, maar gaat volgens mij alleen maar open tijdens de plaatselijke versie van Sail die eens in de vijf jaar wordt gehouden.
13-11-2014
Mijn plan om hard te gaan lopen, heb ik vanmorgen vanwege de blaren maar even uitgesteld. In plaats daarvan gaan wandelen en dat ging met een stuk minder pijn dan gisteren. Dus dat viel niet tegen. Wat wel tegenviel, was dat de route route vandaag een groot stuk over industrieterrein en langs wegen met veel vrachtverkeer ging. Niet zo vreemd omdat ik in de buurt van een grote stad, Rouen, kwam. Vanmiddag daar aangekomen. De plaats waar ik wou overnachten was bezet, er staat een kermis over de hele linkeroever van de rivier. Maar toch een mooie plaats gevonden in wat niet zo lang geleden het westelijk havengebied was, maar nu tot een park wordt omgebouwd.
12-11-2014
Volgens het bonnetje van E. le Clerc heb ik vandaag Granny shts gekocht. Ik denk dat ze een i in de naam van de appels zijn vergeten.
Nadat ik gisteren mijn stukje geschreven had en mijn sokken uit trok om naar bed te gaan, merkte ik dat ik het best over mijn blaren had kunnen hebben. Eerst had ik een blaar op mijn kleine teen van de wandelschoenen die ik uit de erfenis heb. Toen heb ik een aantal dagen op een paar oude hardloopschoenen gelopen, die zorgden voor een blaar op mijn hiel. Inmiddels ging het zo goed met mijn kleine teen dat ik de wandelschoenen weer aan kon doen, maar door veel door nat gras te lopen waren die drijfnat. Dus weer een paar andere schoenen aan. Die hadden weer andere drukpunten, zodat ik onder mijn beide grote tenen blaren kreeg. Toen ik mijn sok uittrok bleek die aan mijn rechtervoet de omvang Vandaag de wandelschoenen weer gedragen. Geen blaren gekregen, maar wel de hele dag last gehad van de blaren die ik al had. Het ergste was toen ik vanmorgen vertrok, het duurde een honderd meter voordat ik enigszins normaal kon lopen.
11-11-2014
Dit is zo'n dag dat ik zoveel te vertellen heb dat ik om dit stukje kort te houden een hele hoop moet weglaten. Ik ga het dus niet hebben over dat ik vandaag tot vier keer toe door het oerwoud heb gewandeld waarvan ik twee keer dezelfde weg terug moest omdat het dood liep (vooral de laatste keer was spannend omdat het inmiddels donker was). Ik ga het ook niet hebben over de blaren op mijn voeten die mij het gevoel geven alsof ik op biefstuk loop. Een mooi bruggetje naar de foto van vandaag, daar hoef ik verder niets bij te zeggen, want dat doet het al met meer dan duizend woorden.
Laat ik het maar hebben over de datum van vandaag. 11 november 1918 was de wapenstilstand van de grote oorlog. In Frankrijk en een aantal andere landen een nationale feestdag, als ik het goed begrijp, wordt het in de VS Veteransday genoemd. Ook in Nederland is het op veel plaatsen een feestdag, Carnaval of St. Maarten. Op de radio hoor ik dat het een datum is die zelfs in China gevierd wordt. De vier enen in de datum zijn de reden dat de Chinezen dit Singles day hebben gedoopt. Vooral een commerciële feestdag, Ali Baba heeft goede zaken gedaan, bij deze internetwinkel had men zelfs de hele nacht overgewerkt om alle cadeaus op tijd te versturen.
10-11-2014
Vreemde bruggen vandaag. Tot twee keer toe ben ik over roestige loopbruggen gegaan, die over een watertje gingen dat een groot meer, een voormalig zandgat, met de rivier verbond. Beide bruggen zagen er niet zo uit, maar voelden in ieder geval voldoende stevig om veilig de overkant te bereiken. De meest vreemde brug had ook met zandwinning te maken. Aan de ander kant van de rivier werd zand gewonnen. Die brug was een loopband waarmee dat zand naar mijn kant getransporteerd werd. Aan deze kant was namelijk, ook weer in een oud zandgat, een haven gemaakt. Vanaf hier zorgde schepen voor het verdere transport.
9-11-2014
Het grootste deel van de dag heb ik vandaag op de Chemin de Halage gelopen. Naast een groot aantal vissers, wat hardlopers en enkele wandelaars ben ik er vooral fietsers tegengekomen. Ruiters waren toepasselijker geweest, maar bij het ontbreken daarvan moet ik het maar met de bereiders van een stalen ros doen. Ooit was dit pad namelijk het domein van de paarden die de schepen stroomopwaarts trokken. Scheepsmotoren hebben al lang geleden de taak van de trekpaarden overgenomen. Ik ben blij met de tijd dat PK nog een letterlijke term was, want daardoor is een heel mooi wandelpad langs de rivier ontstaan.
8-11-2014
Vanmorgen veel langer dan de bedoeling was bij McDonalds geweest. Eerst leek het nog even mis te gaan, want toen ik even na 10 uur aankwam waren ze nog dicht. Even vergeten dat ik in Frankrijk ben, als aangegeven staat dat ze om 10 uur open gaan, kan het ook wel eens een kwartiertje later worden. Na een korte wandeling waren ze dus toch open. Vorige week was ik ook al lang met internetten bezig geweest, mijn PC moest toen 14 updates van Microsoft installeren. Toen crashte mijn PC bij een van de laatste, nu begon hij weer met alle 14 de updates. Blijkbaar had hij toch wat onthouden van vorige week, want een stuk sneller dan toen waren de updates gedaan en kon ik opnieuw opstarten. Een Windows-machine, dus dat duurt even. Daarna kon ik weer aan het werk, tot hij terwijl ik bezig was ineens spontaan opnieuw op begon te starten. Gevolg dat de Office documenten die ik open had staan hersteld moesten worden. Samen met nog wat andere technische problemen zorgde dit ervoor dat ik pas tegen 12 uur bij de Mac kon vertrekken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten