20-11-2014 t/m 25-11-2014

25-11-2014

Een bekende brug op de foto vandaag, want een week of twee geleden heb ik van dezelfde brug een foto gemaakt. Op mijn terugweg moest ik een keer de Seine oversteken (of een heel eind omrijden) en dat heb ik in Rouen gedaan. Net als de vorige keer sta ik weer aan de voet van deze brug, maar nu aan de andere kant. Het blijft een integrerende brug al is het alleen maar vanwege de manier waarop hij open kan. Ik vroeg mij af hoe ze als hij open was geweest ervoor zorgden dat de brugdelen weer op zijn plek terecht kwamen, als ze aan de kabel hangen zal de wind er toch vat op hebben. Nu begrijp ik het, ze hangen niet los aan de kabels, in de pylonen zit een gleuf en daar zullen ze dus vast zitten. Maar het meest vreemde blijkt nog dat men ongetwijfeld veel geld geïnvesteerd heeft om de brug open te kunnen doen, terwijl er geen enkele economische reden voor is en er een paar honderd meter verder een, niet beweegbare brug is, die lager is dan deze in gesloten toestand. Zoals Obelix zou zeggen, “rare jongens die Fransozen”.

24-11-2014

Begonnen met de terugreis, rustig aan, want ik heb alle tijd. Ik wil er een dag of 10 over doen. Eerst nog even een wandeling door Caen gemaakt. De vorige keer dat ik hier was had ik me al verbaasd over het vreemde openbaar vervoermiddel dat ze hier hebben. Nu weer Ze noemen het een tram, maar het is een soort van compromis tussen een tram en een trolleybus. Hij rijdt over één rail, waarvoor de wielen midden onder het voertuig zitten en verder heeft hij gewoon banden zoals een bus. Ik heb geen idee wat het voordeel van dit rare compromis zou moeten zijn.

Wat ik mij van mijn vorige bezoek niet meer kan herinneren is het beeld dat “Memorial”, het vredesmuseum staat. De titel van het beeld is “Uncondtional surrender”. Toch had ik het idee dat ik het al eerder gezien had, namelijk een paar jaar geleden in Italië. Zojuist zitten kijken naar mijn foto's en het klopt. In een kustplaats vlak bij Rome staat, of stond, precies hetzelfde beeld.

23-11-2014

Vandaag Pegasusbridge gepasseerd. In de eerste minuten van 6 juni 1944 is die brug door geallieerde infanteristen ingenomen. Een van de eerste doelen van D-day, strategisch van groot belang, want hiermee kwam het kanaal dat de haven van Caen, zonder last van het getij, met het Kanaal verbind, in handen van de geallieerden. Met name belangrijk voor de logistiek na de invasie. Gisteren in Cabourg had ik al gelezen dat men het unieke stratenpatroon van die plaats had gebruikt om de gliders met infanteristen op de juiste plaats te laten landen. Cabourg is namelijk semi-radiaal opgebouwd, rond een centraal punt aan de kust liggen de straten in steeds groter wordende halve cirkels. Dat was mij op de kaart opgevallen en ik dacht dat het ontwerp uit de jaren 70 was, maar het is dus al van oudsher zo.

Vanmiddag in Lion sur Mer besloten om mijn wandeling langs de kust te beëindigen. De directe reden ervoor was dat het guur aan zee was. Wel mooi om de door de harde wind veroorzaakte golven te zien, maar, zeker met de motregen, wandelt het toch niet lekker. Daarnaast was ik nu aan de bovenkant van de neus van Normandië. Die helemaal rondlopen lukt niet als ik op 5 december thuis wil zijn, op zijn hoogste zou ik tot Cherbourg kunnen komen. De volgende keer zorg ik dat ik meer tijd heb. Nu ga ik heel rustig met mijn terugweg beginnen.

22-11-2014

Na mij eerst weer eens verbaasd te hebben over hoe breed het strand wordt bij aflopend tij, kwam ik in een gebied van slikken en schorren terecht. In eerste instantie steeds rond die modderige gebieden gelopen. Tot ik op een gegeven moment moest kiezen tussen nog een kilometer omlopen of 20 meter door de modder. Dat laatste heb ik natuurlijk gedaan. Ik deed het voorzichtig, want het was natuurlijk glad, maar het viel mij alleszins mee. Ik zakte er niet meer dan ongeveer een centimeter in weg, het enige was dat na dat stukje er wat modder aan mijn schoenen zat. Op mijn verdere wandeling is dat grotendeels weer verdwenen.

21-11-2014

Ik had het goed berekend en gezien gisteren, het was hoogwater rond een uur of 10 vanmorgen. Het punt tot waar ik gisterenmiddag was gelopen, lag nu dus in zee. Wel een poging gedaan er bij in de buurt te komen. Nadat het strand ophield wat over rotsen geklauterd. Na een paar honderd meter eens gemeten en ik had nog 2 Km te gaan. De rotsen werden moeilijker, na nog eens 200 meter kwam ik op een punt waar ik een stuk naar boven moest. Alleen op die punt zat een meeuw mij aan te kijken en naast hem zat er nog een, het leek alsof ze zat te broeden. Ik moest er vlak langs, maar dat leek mij niet zo verstandig. Terug had ik ook niet zoveel zin in, dus besloten om maar iets verder de wand op te klimmen. Bij mijn eerste poging om te klimmen had ik direct door waarom er borden stonden die waarschuwde voor vallend gesteente, de eerste steen waaraan ik mij op wou trekken liet los. Dus dat was geen goed idee, ik keek nog eens naar de meeuwen en zag dat zij, waarvan ik dacht dat ze zat te broeden, weg was. Toen ik besloot om toch maar daar langs te gaan vloog ook hij weg. Een klein stukje verder was er een betonnen trap de wand op, de rotsen leken daarna wel erg moeilijk te worden, dus heb ik die trap maar genomen. Via de weg en uiteindelijk een geitenpaadje ben ik toch tot vlak boven mijn eindpunt van gisteren gekomen.

20-11-2014

Zoals verwacht heb ik vandaag mijn wandeling langs de Seine afgesloten. Aangekomen bij het strand van Honfleur ben ik direct verder gewandeld, mijn volgende wandeling gaat weer langs de Franse kust. Om de mijlpaal te vieren heb ik vanmorgen wat lekkers bij de koffie genomen. Verder heb ik vandaag mijn LPG tank volgegooid, dus ik kan weer naar hartenlust koken en stoken. Daarnaast dus veel op het strand gewandeld. Het is alleen even de vraag of het punt tot waar ik gekomen ben morgenochtend bereikbaar is, want nu was het eb.

8-11-2014 t/m 19-11-2014

19-11-2014
Ik had me voorgenomen om vandaag tot de Pont de Normandy te wandelen. Ik heb het gehaald, maar net, want het was al goed donker toen ik even na zessen bij mijn auto terug was. Om half vier had ik er een hard hoofd in. Ondanks dat ik om kwart voor negen al was gaan wandelen, was ik toen  hemelsbreed pas 4 Km van mijn startpunt verwijderd. Er bleek een zijrivier te zijn en ik moest een heel stuk landinwaarts voordat ik daar overheen kon. Die pech die ik vanmorgen had, werd vanmiddag gecompenseerd. Langs de rivier liep een dijk, met een weg erlangs, die niet op mijn kaart stond en die mij in een bijna rechte lijn naar de brug bracht. Daarna weer terug, want mijn auto stond in Berville sur Mer. Een vreemde plaatsnaam, want dit dorp ligt gauw een kilometer of 10 van zee. Nu vraag ik mij af of de zee tot zover landinwaarts kwam toen dit dorp zijn naam kreeg of dat men de Seine hier toen al als de zee beschouwde. Dat laatste is niet zo vreemd, want er is hier in de monding al heel wat verschil tussen eb en vloed en het water zal ongetwijfeld brak zijn,

18-11-2014
Op de foto een raffinaderij aan de overkant van de rivier. Die herinner ik me nog goed van vorig jaar, want over het terrein is een heel wegennetwerk aangelegd. Mijn routeplanner wou mij daar toen overheen sturen, maar er staan hekken omheen. Een andere reden van de foto is het schip dat erop staat. Een LPG-tanker. Niet alleen omdat ik mijn tank binnenkort moet vullen, want anders kan ik over een paar dagen niet meer koken en stoken, maar vooral vanwege de U op de schoorsteen van de tanker. Ik vermoed dat die staat voor Unigas, een bedrijf waar ik 33 jaar geleden stage heb gelopen.
De raffinaderij is trouwens het eerste teken dat ik Le Havre nader. Die stad ligt helemaal op de rechteroever, dus heb ik nog geen last van de industrie.

17-11-2014
Tot nu toe heb ik steeds als ik ergens koffie ging drinken dat in een café gedaan met een uithangbord van PMU. Ik weet dat PMU over paardenraces gaat, maar mijn ervaring is dat men in dat type café bijna altijd lekkere koffie hebben. In het dorp waar ik vandaag met koffietijd was, hadden ze maar één café, zonder uithangbord. De koffie was een slappe bak Senseo en nog duur ook, anderhalf keer zoveel als ik zaterdag voor een lekkere espresso betaald heb.
Vanmiddag een stuk omgereden, op de weg die ik wou hebben stond een bord dat hij geblokkeerd was. Een omleidingsroute was niet aangegeven. Dus die maar zelf bedacht, linksaf en vervolgens steeds de volgende verharde weg rechtsaf. Dat ging goed, maar ik heb wel een kilometer of 10 omgereden. Ik had beter kunnen wachten, want om vijf uur haalde ze de het bord dat de weg geblokkeerd was weg.

16-11-2014
Al een lange tijd heb ik het niet over het weer gehad. Een goed teken, want ik had nikt te klagen. Vandaag dus wel, alhoewel het eigenlijk best meevalt. De afgelopen twee weken heb ik geen dag gehad dat de zon niet scheen. Vandaag heb ik hem alleen rond 5 uur 's middags bijna gezien toen hij, vlak voor zijn ondergang, probeerde door de bewolking te schijnen, tevergeefs. Vanmorgen was het grauw, met af en toe wat motregen. Aan het eind van de ochtend en het begin van de middag was het droog, maar in het oosten werd de lucht wel steeds donkerder. Rond drie uur begon het te regenen, de bui duurde een half uurtje, daarna was het even droog, maar de rest van de middag waren er steeds weer buitjes. Gelukkig bleek mijn regenjas goed te werken.

15-11-2014
Vandaag weer lekker door de natuur gelopen, de industrie heb ik achter mij gelaten. Op sommige stukken viel de rust op, nauwelijks ander geluid dan de vogeltjes. Ik had een flinke wandeling op mijn programma staan. Zo verstandig geweest om een lunchpakket mee te nemen. Het was de dag  van de veerponten. Ik had er bij overnacht, dus vertrok ik daar. Na een kilometer of 15 kwam ik bij de volgende. Bij de bar daar heb ik koffie gedronken. Daarna verder gewandeld tot de volgende, daar mijn lunchpakket soldaat gemaakt. Om half 6 was ik weer terug bij mijn vertrekpunt, met een kilometer of 40 in de benen.

14-11-2014
Liever loop ik over een pad tussen de bomen, maar het havengebied waar ik vandaag door liep was toch ook wel indrukwekkend. Het stuk waar ik vandaag doorheen liep is in feite een zeehaven ondanks dat het nog wel een weekje duurt voordat ik de zee zie. Zeeschepen kunnen, met uitzondering van de allergrootste tot hier komen. De afgelopen nacht stond ik bij het verste punt waar ze eventueel kunnen komen, aan de voet van de enige beweegbare brug die ik over deze rivier gezien heb. De volgende brug is enkele honderden meters verder en zo laag dat er alleen binnenvaartschepen en jachten onderdoor kunnen. Niet dat er op het punt waar ik overnacht heb nog zeeschepen komen, want de brug is wel beweegbaar, maar gaat volgens mij alleen maar open tijdens de plaatselijke versie van Sail die eens in de vijf jaar wordt gehouden.

13-11-2014
Mijn plan om hard te gaan lopen, heb ik vanmorgen vanwege de blaren maar even uitgesteld. In plaats daarvan gaan wandelen en dat ging met een stuk minder pijn dan gisteren. Dus dat viel niet tegen. Wat wel tegenviel, was dat de route route vandaag een groot stuk over industrieterrein en langs wegen met veel vrachtverkeer ging. Niet zo vreemd omdat ik in de buurt van een grote stad, Rouen, kwam. Vanmiddag daar aangekomen. De plaats waar ik wou overnachten was bezet, er staat een kermis over de hele linkeroever van de rivier. Maar toch een mooie plaats gevonden in wat niet zo lang geleden het westelijk havengebied was, maar nu tot een park wordt omgebouwd.

12-11-2014
Volgens het bonnetje van E. le Clerc heb ik vandaag Granny shts gekocht. Ik denk dat ze een i in de naam van de appels zijn vergeten.
Nadat ik gisteren mijn stukje geschreven had en mijn sokken uit trok om naar bed te gaan, merkte ik dat ik het best over mijn blaren had kunnen hebben. Eerst had ik een blaar op mijn kleine teen van de wandelschoenen die ik uit de erfenis heb. Toen heb ik een aantal dagen op een paar oude hardloopschoenen gelopen, die zorgden voor een blaar op mijn hiel. Inmiddels ging het zo goed met mijn kleine teen dat ik de wandelschoenen weer aan kon doen, maar door veel door nat gras te lopen waren die drijfnat. Dus weer een paar andere schoenen aan. Die hadden weer andere drukpunten, zodat ik onder mijn beide grote tenen blaren kreeg. Toen ik mijn sok uittrok bleek die aan mijn rechtervoet de omvang Vandaag de wandelschoenen weer gedragen. Geen blaren gekregen, maar wel de hele dag last gehad van de blaren die ik al had. Het ergste was toen ik vanmorgen vertrok, het duurde een honderd meter voordat ik enigszins normaal kon lopen.

11-11-2014
Dit is zo'n dag dat ik zoveel te vertellen heb dat ik om dit stukje kort te houden een hele hoop moet weglaten. Ik ga het dus niet hebben over dat ik vandaag tot vier keer toe door het oerwoud heb gewandeld waarvan ik twee keer dezelfde weg terug moest omdat het dood liep (vooral de laatste keer was spannend omdat het inmiddels donker was). Ik ga het ook niet hebben over de blaren op mijn voeten die mij het gevoel geven alsof ik op biefstuk loop. Een mooi bruggetje naar de foto van vandaag, daar hoef ik verder niets bij te zeggen, want dat doet het al met meer dan duizend woorden.
Laat ik het maar hebben over de datum van vandaag. 11 november 1918 was de wapenstilstand  van de grote oorlog. In Frankrijk en een aantal andere landen een nationale feestdag, als ik het goed begrijp, wordt het in de VS Veteransday genoemd. Ook in Nederland is het op veel plaatsen een feestdag, Carnaval of St. Maarten. Op de radio hoor ik dat het een datum is die zelfs in China gevierd wordt. De vier enen in de datum zijn de reden dat de Chinezen dit Singles day hebben gedoopt. Vooral een commerciële feestdag, Ali Baba heeft goede zaken gedaan, bij deze internetwinkel had men zelfs de hele nacht overgewerkt om alle cadeaus op tijd te versturen.

10-11-2014
Vreemde bruggen vandaag. Tot twee keer toe ben ik over roestige loopbruggen gegaan, die over een watertje gingen dat een groot meer, een voormalig zandgat, met de rivier verbond. Beide bruggen zagen er niet zo uit, maar voelden in ieder geval voldoende stevig om veilig de overkant te bereiken. De meest vreemde brug had ook met zandwinning te maken. Aan de ander kant van de rivier werd zand gewonnen. Die brug was een loopband waarmee dat zand naar mijn kant getransporteerd werd. Aan deze kant was namelijk, ook weer in een oud zandgat, een haven gemaakt. Vanaf hier zorgde schepen voor het verdere transport.

9-11-2014
Het grootste deel van de dag heb ik vandaag op de Chemin de Halage gelopen. Naast een groot aantal vissers, wat hardlopers en enkele wandelaars ben ik er vooral fietsers tegengekomen. Ruiters waren toepasselijker geweest, maar bij het ontbreken daarvan moet ik het maar met de bereiders van een stalen ros doen. Ooit was dit pad namelijk het domein van de paarden die de schepen stroomopwaarts trokken. Scheepsmotoren hebben al lang geleden de taak van de trekpaarden overgenomen. Ik ben blij met de tijd dat PK nog een letterlijke term was, want daardoor is een heel mooi wandelpad langs de rivier ontstaan.

8-11-2014
Vanmorgen veel langer dan de bedoeling was bij McDonalds geweest. Eerst leek het nog even mis te gaan, want toen ik even na 10 uur aankwam waren ze nog dicht. Even vergeten dat ik in Frankrijk ben, als aangegeven staat dat ze om 10 uur open gaan, kan het ook wel eens een kwartiertje later worden. Na een korte wandeling waren ze dus toch open. Vorige week was ik ook al lang met internetten bezig geweest, mijn PC moest toen 14 updates van Microsoft installeren. Toen crashte mijn PC bij een van de laatste, nu begon hij weer met alle 14 de updates. Blijkbaar had hij toch wat onthouden van vorige week, want een stuk sneller dan toen waren de updates gedaan en kon ik opnieuw opstarten. Een Windows-machine, dus dat duurt even. Daarna kon ik weer aan het werk, tot hij terwijl ik bezig was ineens spontaan opnieuw op begon te starten. Gevolg dat de Office documenten die ik open had staan hersteld moesten worden. Samen met nog wat andere technische problemen zorgde dit ervoor dat ik pas tegen 12 uur bij de Mac kon vertrekken.

1-11-2014 t/m 7-11-2014

7-11-2014

Toen ik gisterenavond ging slapen bleek de zender waar mijn wekkerradio op stond niet zuiver. Gezocht naar een andere zender, maar uiteindelijk besloten hem op de kortegolf te zetten zodat ik met het programma “Beijing hour” van de Chinese radio wakker zou worden. Vanmorgen werd ik wakker doordat tuinmannen met een machine bezig waren. Ik dacht nog het zal bijna 8 uur zijn want het is al licht, maar het was wel heel erg licht, dus keek ik op mijn horloge en het bleek half 10 te zijn. Bij het zoeken naar een zender was ik vergeten op het knopje te drukken om de wekker te activeren. Ik heb goed geslapen.

6-11-2014

Vandaag tot twee keer toe precies op het juiste moment omgedraaid. Eerst vanmorgen toen ik aan het hardlopen was. Ik was langs een fabriek van Renault gelopen, net voordat ik rechtsaf een weg in zou slaan bedacht ik me dat het tijd was om terug naar mijn auto te gaan. Toen ik een paar uur later van de andere kant kwam bleek de weg die ik bijna ingeslagen was een doodlopende te zijn. Datzelfde had ik toen ik vanwege de lunch niet rechtsaf ging om de rivier te blijven volgen maar terug richting mijn auto liep. Toen ik een paar uur later van de andere kant kwam bleek ook daar dat de weg die ik eerst wou nemen een doodlopende te zijn. Ik moest met een tunneltje onder de snelweg door. Het doorgaande pad liep tussen de snelweg en de spoorlijn, niet erg spannend, maar wel een mooi uitzicht op de eerste krijtrotsen.

5-11-2014

Modderige paden gewandeld vandaag. Een stuk was wel heel erg modderig, een met klei bedekte weg, die blijkbaar veelvuldig gebruikt wordt door mountainbikes, paarden en 4x4-auto's. Spekglad, maar ik ben gelukkig niet gevallen, wel wat modderspatten op mijn broek. Later bedacht ik me dat ik er eigenlijk een foto van had moeten maken, toen ik op een volgend pad een kleine modderpoel tegenkwam heb ik dat alsnog gedaan, maar die was kinderspel vergeleken met waar ik eerder overheen glibberde. Of ik de foto hierbij publiceer weet ik nog niet, want vanmiddag kwam ik langs een hele bijzondere fabriek. Hier maken ze de eerste trap van Ariane-raketten. Die dingen zijn zo groot dat ze niet over de weg vervoerd kunnen worden. Vandaar dat de fabriek aan de rivier ligt. De stukken raket worden hier op een binnenvaartschip geladen, naar Rouen gevaren, waar ze overgeladen worden op een zeeschip dat ze naar de lanceerbasis in Frans Guyana brengt.

4-11-2014

Grappig, de afgelopen dagen had ik het ook al een paar keer dat ik aan de overkant van de rivier dingen zie die mij herinneren aan mijn wandeling van begin vorig jaar. Het begon vanmorgen toen ik een helling zag. Ik had daar langs de kade gereden en moest er via die helling af. Omdat de weg te smal was voor tweerichtingsverkeer, stonden er stoplichten. De helling was echter zo stijl dat ik toen het groen werd nauwelijks van mijn plaats kon komen. Later kwam ik op een punt waar een zijrivier, de Oise geloof ik, op de Seine mondt. Ik wist nog precies hoe dat punt eruit zag, met restaurants, een monument en een brug. Ik was toen van plan daar te overnachten, maar dat heb ik toen niet gedaan omdat het niet helemaal duidelijk was of ik er wel mocht staan.

Ik heb wel eens gehoord van clochards die onder de bruggen van Parijs slapen. Maar ik ben toch al enkele tientallen kilometers van die stad af. Des te opvallender was toen ik onder een moderne brug van beton, op een richel vlak onder het wegdek twee tentjes zag staan en een twintigtal matrassen zag liggen. Er was niemand, maar het zag er wel bewoond uit. Ik neem aan dat ze een paar honderd meter verderop op de metro waren gestapt om naar hun werk in Parijs te gaan.

3-11-2014

Een late lunch vandaag. Vanmorgen, nog voor de koffie heb ik besloten om niet zoals ik eerst van plan was dezelfde weg weer terug te lopen, maar om verder langs de rivier te lopen. Ik kon dan een rondje lopen, omdat de rivier hier een bocht maakt. In plaats van na de koffie weer 10 Km terug te gaan, zou ik 10 Km door lopen naar Maison Lafitte, daar de brug over en dan nog een 10 Km naar de brug waarbij mijn auto stond. Rond lunchtijd was is dus in Maison Lafitte.

Tijdens de koffie had ik op de TV het weerbericht gezien, men waarschuwde voor zware buien. Gelukkig bleven die tijdens mijn wandeling uit. Pas toen ik opnieuw in Maison Lafitte was, nu met de auto, barste het los.

2-11-2014

Januari 2013 ben ik langs de hele Belgische kust gewandeld, daarna langs de Franse. Tot ik in Le Havre kwam, daar vond ik dat ik even genoeg strand had gezien en ben toen langs de Seine gaan lopen. Steeds over de rechteroever lopend ben ik toen tot Parijs gekomen. Daar ben ik toen gestopt omdat ik richting de Alpen moest, ik had afgesproken te gaan skiën. Het wandelen langs de Seine beviel zo goed dat ik dacht daar moet ik nog eens mee verder gaan. Vandaag was het zover. Ik heb besloten om het stuk tussen Parijs en de bron, iets ten noordwesten van Dijon, voor een volgende wandeling te bewaren. Nu loop ik over de linkeroever terug richting de kust.

1-11-2014

Ik had het uit ervaring kunnen weten, 1 november is een feestdag in Frankrijk. Gelukkig heb ik geen last van deze verrassing gehad, eerder gemak, want het was lekker rustig onderweg. Rond twee uur kwam ik aan in Bobigny, een voorstad van Parijs. Twee jaar geleden heb ik hier ook gestaan. Een mooie plek om te overnachten. Er is een metro station vlakbij, maar de vorige keer heb ik langs het kanaal gewandeld en ging ik na een uur bij Porte de la Vilette de Boulevard Perefirique door en was ik dus in het centrum van Parijs. Morgen ga ik dat niet doen, want dan ga ik verder met mijn wandeling langs de Seine.

Bobigny is trouwens een erg lelijke voorstad, maar in de jaren 70 vonden we dat mooi.

30-10-2014 t/m 31-10-2014

31-10-2014

Op mijn lijstje stonden nog flink wat dingen die ik nog moest inpakken plus de nodige klusjes. Het viel me dan ook reuze mee dat ik even na het middaguur vertrok. Een nadeel van op vrijdagmiddag reizen is de kans op drukte. Tot de Vlaamse hoofdstad, Antwerpen, viel dat mee daar kwam ik in een vijftal kilometer file voor de Kennedytunnel. Daarna ging het goed, tot ik bij de stad was die de Fransen de Vlaamse hoofdstad noemen, Lille, Rijssel in het Nederlands.. Daar heb ik meer dan een uur in de file gestaan. Mijn plan om in een keer naar Parijs door te rijden was daardoor niet zo verstandig meer. Gelukkig wist ik dat er in Arras (Atrecht) een mooie camperplaats is, daar overnacht ik.

30-10-2014

Ook vandaag zat het formulier waar ik op zit te wachten niet bij de post. Vanmiddag op de bibliotheek zitten kijken hoe het nou zat met die uitkering. Tot de conclusie gekomen dat ik er waarschijnlijk toch niet voor in aanmerking kom. Jammer als ik het geld niet krijg, maar eigenlijk ben ik er wel blij mee omdat ik het ook niet echt nodig heb. Als ik de keuze heb, zal ik geen dief van mijn eigen portemonnee zijn, maar ik vind het beter als de overheid haar geld gebruikt voor mensen die het wel nodig hebben.

Morgen ga ik richting Frankrijk vertrekken. Dat ik nog in Rotterdam ben is een mooie gelegenheid om vandaag een van de foto's te laten zien die ik gisteren genomen heb. Een uniek beeld, sinds er geen treinen meer over rijden, staat de hef altijd open. Behalve dan toen ik er gisteren langs liep.