24-2-2016 t/m 27-2-2016

24-2-2016

Ik wou vanavond in Firenze blijven, maar dat bleek geen goede keuze te zijn. Toen ik eindelijk in een buurt kwam waar ik het idee had dat ik er wel een parkeerplaats zou kunnen vinden, was ik zover van het centrum af, dat het helemaal geen zin had om daar te overnachten Niet zo heel erg, want ik ben al twee keer eerder in Firenze geweest, al was dat zo'n 30 jaar geleden. Naar Prato gereden, 10 Kilometer verder. Hier een mooie parkeerplaats gevonden waar naast die van mij nog een twintigtal campers staat. Wel is die van mij geloof ik de enige bewoonde, de rest is hier blijkbaar geparkeerd als soort van winterstalling. Ik kwam hier laat aan, dat kwam niet alleen door het door de stad rijden, maar vooral doordat ik een groot Centro Commercial tegenkwam waar ze wifi hadden. Het was ruim twee weken geleden sinds ik het laatst op internet was, dus dat kwam goed uit. Het bleek ook nog eens een hele snelle verbinding te zijn dus in vrij korte tijd heb ik mijn administratie kunnen bijwerken en mijn mail binnengehaald.

25-2-2016

De parkeerplaats waar ik de afgelopen nacht stond, bleek niet in Prato te zijn, maar net enkele meters daarbuiten in een gemeente waar je niet in een camper mag overnachten. Dat heb ik dus wel gedaan en goed geslapen, niets van mijn overtreding, waar ik toen nog onwetend over was, gemerkt. Toen ik vanmorgen naar Prato liep om de stad te bekijken, zag ik pas het bord met de gemeentegrens dat net na de inrit van de parkeerplaats stond. Ik heb dus net buiten de rand van Prato overnacht, de stad is groter dan ik dacht, want het was een flinke wandeling voordat ik in het, mooie, ommuurde centrum van deze stad was. Onderweg nog een kleine omweg gemaakt, ik kwam langs een bord waarop stond dat er een wandelpad de berg opging. Dat pad heb ik een tijdje gevolgd langs een stukje industrieel erfgoed. Terwijl ik omhoog wandelde en even achterom keek om het uitzicht te bekijken, zag ik ineens heel bekende treinen. De teruggestuurde Fyra treinstellen blijken hier gestald te zijn. Leuk om ze te zien, zeker omdat ik pas geleden geleerd heb dat het niet toevallig is dat deze treinen het Zweedse woord voor 4 als naam hebben gekregen. Daar is bewust voor gekozen omdat ze vier steden, Amsterdam, Rotterdam, Antwerpen en Brussel, met elkaar verbonden.

26-2-2016

Na Pistoia bekeken te hebben, ben ik vanmorgen vertrokken richting Modena. Volgens mijn routeplannet was dat 118 Km, terwijl ik een bord had zien staan dat het 140 Km was. Dat grote verschil had bij mij een belletje moeten doen rinkelen, maar de mooie damesstem verleide mij om haar aanwijzingen te volgen. Al snel werd de weg smaller, zo smal dat je een tegemoetkomende auto niet kon passeren. Nadat ik een dorpje gepasseerd was, werd het nog smaller en niet alleen dat, het asfalt werd slechter en de weg ging stijl omhoog. Zo stijl dat mijn auto er moeite mee had. Hij haalde het, tot ik bij een haarspeldbocht kwam. Die kon ik niet in een keer maken, dus kwam ik midden in de bocht stil te staan. Ik een klein stukje achteruit en toen kwam ik niet meer weg. De helling was iets van 30% en als ik vooruit wou spinde mijn wielen en ging ik langzaam achteruit. Mijn achterkant zat bijna tegen de vangrail, ik had nog een centimeter of 10 over. Besloten om terug te gaan. Met heel gedoseerd gebruik van mijn gas, koppeling en handrem heb ik de ultieme hellingproef uitgevoerd lukte het mij om mijn auto vooruit te krijgen, niet de bocht in maar juist de andere kant uit, het verlengde van de weg waarover ik gekomen was, want daar was het iets vlakker. Vervolgens 100 meter achteruit gereden, daar kon ik keren en toen een heel stuk terug gereden, mijn routeplanner uitgezet en alsnog de bordjes naar Modena gaan volgen. Daar ben ik nog lang niet, maar dat komt omdat ik nog twee heel mooie wandelingen gemaakt heb. Interessant was de wandeling langs de voormalige ijsfabriek. Het dal waar ik wandelde had door zijn ligging nauwelijks zon en vaak een koude wind, daardoor was het ideaal voor de productie van ijsblokken waar voor de uitvinding van de koelkast veel behoefte aan was.

27-2-2016

Slecht weer vandaag, toen ik wakker werd hoorde ik dat het regende, maar toen ik om kwart voor negen ging hardlopen was het droog. Het liep niet lekker, het dorpje waar ik was lag in een te bergachtig gebied, zodat ik teveel moest klimmen en dalen. Daarbij ging het na een kwartiertje weer wat regenen, gelukkig had ik maar een korte training op het programma staan, 25 minuten na vertrek was ik weer terug. Toch was ik blij met de plaats waar ik overnacht heb, want in eerste instantie wou ik gisteren naar een stadje 20 Km verderop. Dat was een veel slechtere locatie geweest, want het lag bovenop de gelijknamige 1800 meter hoge pas, dus de regen was daar sneeuw. Nu kwam ik er door en dat ging zonder veel problemen, wat drab op de weg, maar voorzichtig rijdend was dat geen probleem. Bij het afdalen was er een ander meteorologische oorzaak dat ik voorzichtig moest rijden, het zat potdicht door de mist. Pas toen ik de Po-vallei bereikte werd het zicht weer beter. Daar gestopt bij Maranello. Blijkbaar heeft de plaatselijke autofabriek geen personeelsvoorwaarden waarbij medewerkers goedkoop hun product kunnen kopen, want de enige Ferrari's die ik gezien heb stonden bij autobedrijven. Ik ben niet naar het museum geweest, € 60 voor een kaartje vond ik wat veel. Wel naar de fabriek gelopen, die blijken ze aan het afbreken te zijn.

9-2-2016 t/m 23-2-2016

9-2-2016

Toen ik gisterenmiddag door Melfi aan het wandelen was, zag ik bij het kasteel een bordje dat er een wandelroute was die naar de rifugio op Monte Vulture ging. Volgens het bordje stond er 3:30 voor. Veel te veel om daar nog aan te beginnen. Toen ik vanmorgen aan het hardlopen was, bedacht ik me dat ik ook vandaag die wandeling zou kunnen maken. Dat heb ik ook gedaan. Een lunchpakketje meegenomen, ik zou dan wel niet de hele wandeling doen, want ik begon op de parkeerplaats waar mijn auto stond en niet bij het kasteel, maar heen en weer zou het toch ruim 6 uur lopen zijn. Iets na 10 uur vertrok ik. Het was een mooie wandeling, alleen stond er bovenop de berg een harde, kille wind. De tijd die op de bordjes stond bleek niet helemaal op mijn wandeltempo afgestemd, want in minder dan 4 uur was weer terug. Daarna nog een stukje gaan rijden, maar niet erg ver want de wind was dusdanig dat hij veel invloed op de wegligging van mijn auto had. Bij het volgende stadje ben ik dan ook gestopt en hem uitgebreid gaan bekijken. Daarbij onder andere door de smalste straat van Italië gelopen, hij was 38 cm breed, ik moest er op het smalste stuk zijdelings doorheen, want gewoon lopend paste ik niet.

10-2-2016

Vandaag twee keer boodschappen gedaan. Toen ik Foggia aan het eind van de morgen binnenreed, was dat bij een Centro Commerciale, daar direct maar gestopt en bijna alles dat ik nodig had ingeslagen. Alleen vond ik de melk er duur, 77 cent voor een pak, bij Lidl is dat 59 cent en dan heb je ook nog een pak met een schenkdop, wat ik handiger vind dan een pak waar je een hoek moet afscheuren. Dus die heb ik laten staan. Maar inmiddels heb ik wel weer een pak, want toen ik vanmiddag aan het wandelen was, kwam ik een Lidl tegen. Daar ook nog wat andere dingen ingeslagen, dus mijn voorraadkast is nu goed gevuld.
Onderweg naar Foggia ben ik bij een dorpje gestopt dat mij een beetje tegenviel, er was niet veel bijzonders te zien. Wel zat het toerstenbureau in een bijzonder gebouw. Wat mij bij dat gebouw vooral opviel was dat er groot de naam van de plaats en de hoogte waarop hij ligt aangegeven. Niet echt bijzonder, maar die hoogte stond in meters met twee cijfers achter de komma, aangegeven dus feitelijk in centimeters. En dat terwijl de Italianen over het algemeen niet zo precies zijn.

11-2-2016

Was ik in Regio Calabria een paar weken geleden getuige van een actie tegen de georganiseerde misdaad, vandaag heb ik de Carabinieri in actie gezien tegen iets veel ergers, illegale ambulante handel. Aan het eind de parkeerplaats waar ik vannacht stond, was een kiosk van een groenteboer. Toen ik vanmorgen, ondanks de regen, ging hardlopen, zag ik dat er 3 auto's van de Carabinieri bij stonden. Toen ik tijdens het hardlopen langs een andere groenteboer kwam, dacht ik even dat ik verkeerd had ingeschat waar ik was en dat ik al weer terug was, want ook bij die kiosk stond de Carabinieri. Toen ik na ruim een uur wel terug was bij mijn auto, stonden de donkerblauwe Alfa Romeo's er nog steeds. Later toen ik naar de stad liep, waren ze weg. De kiosk was dicht, er rondom zat een afzetlint en aan iedere zijde hing een door de commandante ondertekende brief.

12-2-2016

Net als gisteren werd ik vanmorgen wakker met het getik van regendruppels op mijn dak. Maar na mijn ontbijt was het nagenoeg droog, in de loop van de morgen kwam het zonnetje zelfs tevoorschijn. Aan het eind van de dag trok de lucht weer dicht en heb ik nog enkele regendruppels gevoeld, maar echt nat werd ik er niet van. In dat wisselvallige weer ben ik vandaag van Lucerna naar Campobasso gereden. Onderweg ben ik twee keer gestopt, de eerste keer in een dorpje op een bergtop met de naam Volturo. Meestal stop ik in alle plaatsen die op mijn kaart staan en daar stond Volturo op, maar toen ik later verder reed kwam ik opnieuw langs een plaats met de naam Volturo, in dit geval stond er op het bord nog een hoofdletter A achter. Dit bleek de plaats te zijn die op mijn kaart stond, dus ben ik ook daar gestopt. De dorpjes leken niet alleen qua naam op elkaar, ook qua bezienswaardigheden. In beide gevallen was dat niet veel. In de provinciehoofdstad Campobasso is meer te zien. Grappig om zo'n stad te verkennen waar ik eigenlijk nog nooit eerder van gehoord had.

13-2-2016

Opnieuw getik op mijn dak vanmorgen. Mijn plan was om vanmorgen te gaan hardlopen, maar ik had me al voorgenomen om als het regende dat even uit te stellen, nog niet eens al mijn kleding die ik donderdag bij het hardlopen droeg is geheel opgedroogd. Terwijl ik zat te ontbijten zag ik dat er in het westen de hemel blauw aan het worden was. Toen ik later de stad inliep, was die strook zo breed geworden dat de zon vrijelijk kon schijnen. De laagstaande zon en de natte straten zorgde voor een onaangename schittering. Niet dat ik er last van had toen ik de schildering op de plaatselijke markthal op mijn telefoon vastlegde. Een mooie fresco, maar hij haalt het niet bij de beschildering op het dak van de Rotterdamse markthal. Na die wandeling ben ik vertrokken. Rond het middaguur zag ik weer donkere wolken aan de horizon verschijnen. Het was nog ver weg, dus ben ik toen maar gaan hardlopen om de volgende weersomslag voor te zijn. Dat ging goed, lekker gelopen, ik was in een breed en vlak dal. Het enige is dat ik 10 minuten meer heb gelopen dan de bedoeling was, toen ik bijna terug was kwam ik op een tweesprong en heb daarbij voor de verkeerde afslag gekozen.

14-2-2016

Vanmorgen wakker geworden in Isernia, de hoofdstad van IS. Mannen met baarden, vrouwen met hoofddoeken heb ik er niet gezien, het zou me niets verbazen als er niet eens een moskee is. Italië is opgedeeld in provincies, waarvan de naam gelijk is aan die van de hoofdstad ervan. De naam van de provincie wordt afgekort tot twee letters (m.u.v. Roma) en die afkorting wordt op heel veel plaatsen gebruikt. Tot in de tweede helft van de jaren 90 kregen Italiaanse auto's op hun nummerbord de afkorting van de provincie gevolgd door een nummer. IS is blijkbaar een provincie met weinig auto's, want de Citroën ZX op de foto zou in de meeste provincies waar ik tot nu toe geweest ben een nummer rond de 500.000 hebben gehad. Terwijl ik door IS wandelde vroeg ik me af wat er eigenlijk met 100% Isis is gebeurt. Ooit was zij de belangrijkste vrouwelijke DJ, maar ik heb al jaren niets meer van haar gehoord. Ik vermoed dat ze inmiddels een periode achter de rug heeft waarin ze vooral K3 draaide.

15-2-2016

Vanmorgen met een wandeling begonnen. Ik had gisteren twee wandelroutes gezien en vanmorgen gekozen voor de route die het dichtst bij mijn auto begon. Het was een mooi pad, ik had het idee dat een oude spoorlijn was. Het begon als asfalt, daarna werd het half verhard, toen gras en tenslotte eindigde het als een smal bospaadje. Waarschijnlijk ben ik aan het eind doorgelopen, want op de kaart die ik later zag ging de wandeling maar tot een waterval. Ik had de afslag naar de waterval gezien, maar dacht dat dat een intermezzo was, want het pad ging gewoon verder. Ik ben eerst het pad verder gaan volgen, maar dat werd steeds moeilijker. Nog even Hans en Grietje gespeeld door met takken aan te geven hoe ik terug moest lopen. Niet veel later liep ik terug, want er lagen zoveel omgewaaide bomen over het pad dat het geen doen was om verder te gaan. Dus terug gegaan en alsnog bij de waterval gaan kijken.

16-2-2016

Popoli is volgens mij Italiaans voor volk, maar het is ook de naam van de plaats waar ik de afgelopen nacht was. Niet alleen een rare naam voor een plaats, maar ik kwam er ook een raar fenomeen tegen. Een waterval midden in de stad. Het rare is dat het niet ergens onderaan een helling was, maar een rotsformatie die als een pukkel uit het landschap omhoog stak, het zou kunnen dat de watertoren die erboven stond lek was. Maar ik vermoed dat er een bron was waar veel water uit opborrelde. Verder staat in Popoli het geboortehuis van de bedenker van de Vespa en de bijzonder mooie ruïne van een middeleeuws kasteel. Toen ik dat kasteel vanmorgen bekeken had en van de berg aan het afdalen was, hoorde ik op enkele meters afstand van mij een knor en zag ik vervolgens een everzwijn het bos inlopen. De eerste keer dat ik grootwild zie deze reis. Vanmiddag aangekomen in l'Aquila, de plaats die ik ken door de aardbeving die er op 6 april 2009 heeft plaatsgevonden. Het oude centrum is een grote bouwplaats, overal is men aan het renoveren, er staan meer hijskranen dan bomen. Ook buiten het centrum is men hard bezig met herstelwerkzaamheden en nieuwbouw, maar daarnaast staan er ook nog veel gebouwen waar nog niets aan gedaan is en die een stille getuige zijn van de ramp die plaatsgevonden heeft. Indrukwekkend is de hele stad, maar zeker de half ingestorte studentenflat met aan de hekken die eromheen staan monumentjes voor diegene die daar hun leven hebben verloren.

17-2-2016

Ik was nog zo onder de indruk van de aardbevingsschade die, na bijna 7 jaar, nog overal in de binnenstad van l'Aquila te zien is dat ik vanmorgen geen zin had om de stad in te gaan. Na een klein rondje de andere kant opgewandeld te zijn, ben ik vertrokken. De volgende plaats die op mijn kaart stond ben ik gestopt en na de koffie ben ik daar gaan wandelen. Eerst langs de rivier en net toen van plan was een brug over te gaan en aan de andere kant terug te lopen, kwam ik een bord tegen met wandelroutes. Ik kon van waar ik was met de ene route naar boven lopen, die kwam uit op een andere route en als ik daar rechtsaf ging kwam ik weer uit in het dorp waar mijn auto stond. Ik schatte dat ik voor de lunch bij mijn auto terug zou zijn. Het werd een late lunch, want het was een route met wat verrassingen. Hij was goed aangegeven, vooral op punten waar heel duidelijk was waar het pad was en er geen alternatieven waren. Bij kruispunten was het niet altijd even goed aangegeven. Soms ging het goed, maar een paar keer ging het fout maar dan vond ik nadat ik teruggelopen was alsnog de juiste route. De route zelf had ook zijn uitdagingen. De eerste was op een punt waar het pad langs een vallei liep. Het was een smal pad en een boom die aan de valleikant had gestaan was naar beneden gevallen en had met zijn wortels het pad meegenomen. Voorzichtig over de helling erboven kruipend kon ik dit verdwenen stuk weg overslaan. Een stukje verder een ander probleem, houtvesters waren hard aan het werk geweest en hadden de bomen die ze omgezaagd hadden laten liggen, over een afstand van een meter of 50 lag het hele pad vol met omgezaagde bomen. Een soort mikado, maar dan levensgroot. Het was even om eroverheen te klimmen. Een tijdje later kwam ik hetzelfde probleem nogmaals tegen, maar daar kon ik een omweg over een alm maken en op die manier de bomen omzeilen. Mijn schatting dat ik rond lunchtijd bij mijn auto zou zijn bleek juist te zijn, alleen werd het een late lunch..

18-2-2016

Vanmorgen ben ik op het geografisch middelpunt van Italië geweest. Dat ligt op een plein in de stad Rieti waar ik de afgelopen nacht gestaan heb. In Zweden staat op het soortgelijke punt een kleine metalen piramide, in Italië doen ze dat anders, ondanks dat het maar een klein plein is, heeft er waarschijnlijk een groot beeld gestaan. Heeft, want het enige dat er van over is, is een grote ronde sokkel. Na Rieti bekeken te hebben, ben ik gaan hardlopen, gevolgd door een lunch en toen ben ik richting Terni vertrokken. Onderweg nog een tussenstop gemaakt bij een stadje aan een meer. Er was een wandelroute rond het meer, maar ik had gelukkig op tijd in de gaten dat ik die niet voor donker kon voltooien. In plaats daarvan ben ik de berg achter het dorp opgelopen en heb daar de ruïne bekeken. Onderweg naar boven het ik een klap op mijn hoofd gehad. Er lag een omgevallen boom over het paadje waar ik over liep, blijkbaar pas kort, want deze den zat nog goed in de naalden. Bij het kijken hoe ik er langs kon, zag ik dat er bovenop een losse tak lag, die schoof ik eerst even opzij. Die tak was het daar niet mee eens, want toen ik even later bezig was de andere takken van de boom te passeren, kwam de tak weer terugveren. Dat merkte ik toen hij met een klap tegen mijn hoofd aankwam. Gelukkig had hij eerst de bovenkant van mijn oor geraakt, waardoor de klap wat minder hard was, anders had ik het risico gelopen dat ik buiten westen was geraakt. Helemaal ongeschonden kwam ik er niet vanaf, in eerste instantie had ik niets in de gaten, maar toen ik een tijdje later aan het afdalen was voelde ik aan mijn oor en merkte ik dat er een korstje op zat. Dat tak heeft mij dus tot bloedens toe geslagen.

19-2-2016

Mijn broer wordt kasteelheer. Nadat de Kerst in Rome zijn zijn vriendin en hij nog een weekje door Italië getrokken. Wat ik niet wist was dat ze op die reis bij een kasteel gingen kijken waar hij een appartement op het oog had. Inmiddels heeft hij het gekocht, maar wat hij er precies mee van plan is weet ik niet. Door niet de kortste weg van Terni naar Folingo te nemen kwam ik langs het kasteel. Bijzonder fraai, een mooi opgeknapt bouwwerk in een hele mooie omgeving. Van die omgeving heb ik vanmiddag geprofiteerd door een wandeling te maken naar het dorp dat bovenop de volgende berg ligt. Ik heb vast kunnen stellen dat het een omgeving is waar je heel mooi kan wandelen.

20-2-2016

Twee weken gelden heb ik geteld wat ik nog aan schone kleding had en had ik geconstateerd dat ik nog 4 weken vooruit kon. Ik heb toen een setje met was gemaakt, want begin maart ben ik nog niet thuis. Mijn plan was om die was te gaan doen als ik ergens een wasserette tegenkwam. Nu kom je die in Italië niet zo heel veel tegen en als ik er al eentje zag, was er altijd een reden om daar niet naartoe te gaan. Gisteren had ik lopen bedenken dat ik ook gewoon wat extra kleding kan kopen voor de rest van deze reis. Maar dat is toch niet nodig, want ik bleek gisterenavond mijn auto naast een wasserette geparkeerd te hebben. Vanmorgen na mijn ontbijt ben ik daar naartoe gegaan. Een mooie, schone zaak met Mi-elle apparatuur (volgens de Italiaanse radioreclame schrijf je dat zo maar spreek je het uit als Miele, op de apparaten stond trouwens gewoon Miele). Anderhalf uur later kwam ik er met een tas vol schone was weer uit. Naast het wassen heb ik vandaag Assisi bezocht. De St. Fracnciscus basiliek daar is prachtig. Ik was erdoorheen gelopen, had de fresco's en alle andere versieringen bewonderd en was in de kelder geweest bij de tombe van de Sint, toen ik een bordje tegenkwam dat de trap op wees. Op de verdieping boven de basiliek bleek nog een kerk te zijn ook voorzien van bijzondere fresco's. Volgens mij is dit de eerste keer kerk gezien heb met twee verdiepingen.

21-2-2016

Vanmorgen Perugia bekeken, aan het eind van de ochtend ben ik vertrokken en korte tijd later gestopt bij een Centro Commerciale. Ze hadden daar wifi en ik kon daar verbinding mee maken, maar daarna opende mijn browser met als adres de inlogpagina, alleen die bleef helemaal leeg. Op een ander punt in het winkelcentrum nog een keer geprobeerd, maar met hetzelfde resultaat. Jammer want ik was wel eens benieuwd hoe mijn aandelen het doen en sinds 8 februari heb ik mijn stukjes niet meer op DeBaatbus gezet, dus dit wordt langzamerhand wel een erg groot artikel.

22-2-2016

Ik had gisteren een kaart met wandelroutes gezien. Ergens boven het dorp waar ik overnacht heb zou er een moeten zijn. Vanmorgen ben ik daar heen gelopen, maar ik heb hem niet gevonden. Desondanks een hele mooie wandeling gemaakt. Tot twee keer toe wild gespot. Eerst een ree dat een honderd meter voor mij op de vlucht sloeg. Een stukje verder een vos, tenminste dat denk ik. Ik liep over een zandweg, tegen de wind in, toen ik een bocht omkwam, zag ik op een meter of 5 voor mij het beest al snuffelend de weg oversteken. Mij had hij niet in de gaten. Ondanks dat hij zo dicht voor mij langsliep, begon ik toen hij in de berm verdwenen was te twijfelen of het wel een vos was. Hij had de vorm en het formaat van een vos, maar zijn uiterlijk was voor mijn gevoel toch net iets anders. Het snuffelen doet mij twijfelen of het niet een, mogelijk wilde, hond was, maar hij heeft niet geblaft. Ik hou het toch maar op een vos.

23-2-2016

Ik ben blij dat ik gisteren op het laatste moment heb besloten om niet via Siena naar Firenze te rijden, maar om de weg via Arezzo te nemen. Gisteren had ik al profijt van die keuze doordat ik via Cortona kwam, wat ik een heel leuk stadje vond. Vanmorgen Arezzo bekeken en ook dat was een verrassend mooie stad. Nou is dat niet zo bijzonder als je door Italië reist, maar deze stad had nog iets anders. Het blijkt het decor geweest te zijn van “La vita e bella”, een film die ik zou kunnen noemen als je mij zou vragen wat de indrukwekkende film is die ik ooit gezien heb. Ik heb de film in eerste instantie met enige scepsis bekeken, een film over de tweede wereldoorlog die door een Italiaanse komiek is gemaakt, kon nooit wat zijn. Maar het bleek een uiterst ontroerende film te zijn, die mij ondanks dat ik hem al meer dan 10 jaar geleden gezien heb nog steeds bijstaat.

23-1-2016 t/m 8-2-2016

23-1-2016

Het ging fout met hardlopen vanmorgen. Ik had mijn stopwatch ingedrukt toen ik vertrok, maar blijkbaar iets te hard, waardoor hij direct weer stopte en op enkele honderden seconden stil bleef staan. Toen ik het ontdekte was ik voor mijn gevoel een minuut of 10 aan het lopen. Ik heb hem toen alsnog aangezet. Mijn bedoeling was om een minuut of 50 te lopen, dus na 15 minuten ben ik gekeerd en dezelfde weg terug gelopen. Het ging goed, want op 30 minuten was ik op het punt waar ik mijn stopwatch aangezet had. Mijn inschatting bleek redelijk in de buurt te zitten, want toen ik bij mijn auto terug was zette ik hem op 41 minuten stil. Dus heb ik 52 minuten gelopen. Daarna de stad bekeken waar ik overnacht had, boodschappen gedaan. Bij het winkelcentrum was wifi, dus direct mijn administratie bijgewerkt. Na een late lunch ben ik vervolgens naar Messina gereden.

24-1-2016

Toen ik gisterenavond mijn auto had neergezet en nog even een wandelingetje ging maken, zag ik langs de weg allemaal bordjes hangen dat vandaag er niet geparkeerd mocht worden vanwege de marathon van Messina. Ik had al een andere, minder goede, plek uitgezocht, maar toen ik bij mijn auto terug kwam zag ik dat vlak voor waar ik stond de bordjes ophielden. Dus toch maar de gok genomen om daar te blijven staan. Een goede gok, want 10 meter voor het punt waar mijn auto stond was het keerpunt. Messina is trouwens niet een hele grote marathon, het hoogste startnummer dat ik heb gezien was 222. Ze hadden trouwens ook maar een parcours voor een halve marathon, diegene die de hele liepen deden twee rondjes. Terwijl ik begin van de middag in de buurt van de finish liep heb ik een arancino gegeten. Een typische Siciliaanse lekkernij, een soort van nassibal, gefrituurde risotto in een jasje van paneermeel. Het viel mij een beetje tegen. Na deze Siciliaanse specialiteit gegeten te hebben, heb ik het eiland verlaten. Ik had verwacht dat ticket op 1 januari duurder was geworden, maar het was zelfs goedkoper. De prijs was niet veranderd, maar de vorige keer had ik hem bij een loket gekocht en dan betaal je 3,50 administratiekosten, bij een automaat niet. Toch was het goed dat ik vorige keer aan het loket gekocht had, want daar kreeg ik een ticket voor een personenauto, als ik toen bij een automaat gekocht had zou ik voor een ticket voor een camper gekozen hebben en die is 17 euro duurder. Vandaag heb ik bij de machine daarom maar aangegeven dat ik een personenauto heb. Ik had een ander schip dan op de heenweg. Toen ik rondliep viel mij op dat er hier en daar bordjes in het Nederlands hangen. Ik vermoed dat schip in het verleden op de Westerschelde gevaren heeft.

25-1-2016

Georganiseerde misdaad is het eerste waar je aan denkt als je het over Sicilië hebt. Behalve dat ik bij een verwilderd terrein een bordje heb zien staan dat de gemeente het van de maffia had geconfisqueerd, heb ik er niets van gemerkt. Maar ik ben het eiland nog maar net af en ik wordt er mee geconfronteerd. Ik was de stad Reggio Calabria aan het bekijken, toen mij wat zwaailichten opvielen. Nieuwsgierig als ik ben, ben ik gaan kijken. Er stonden twee gewone politieauto's en 15 gewone auto's met een zwaailicht op het dak. Bij een gebouw van een overheidsdienst die Equestrate of zoiets heet (ik denk dat het iets als de belastingdienst is), werden mensen met handboeien om naar buiten geleid, sommige hadden een stapel papieren bij zich. Ze werden achterin de gewone auto's geplaatst Toen iedereen ingeladen was, ging het hele konvooi er het met een hels kabaal vandoor (de gewone auto's hadden ook sirenes). Terwijl ik hiervan getuige was, cirkelde er boven het gebouw een politiehelicopter, die vervolgens de colonne volgde.

26-1-2016

Vandaag nog mooi uitzicht op de Etna. Ik heb er een beetje spijt van dat ik mijn rondreis door Sicilië niet andersom heb gemaakt, want nu had ik waarschijnlijk wel op de hellingen van de vulkaan kunnen skiën. Een mooie dag vandaag, ik had mijn pet op moeten zetten want mijn hoofdhuid is nu wat gevoelig. Vanmorgen eerst wezen hardlopen, daarna gaan wandelen, het was markt in het dorp, dus daar ben ik eerst overheen gelopen en daarna een mooie tocht door de bergen gemaakt. Na de koffie een klein stukje gereden, toen een strandwandeling, mijn lunch en weer een stukje gereden. De dag met opnieuw een strandwandeling afgesloten.

Op de foto had de Etna moeten staan, dat doet hij ook, alleen heeft mijn camera zich scherpgesteld op de parkeerplaats.

27-1-2016

Het was vandaag een dag zoals ik wil hebben. De hele dag lekker zonnig en doordat het pas januari is was de temperatuur ook aangenaam. Het enige dat ik te klagen heb is dat ik alleen een winterjas bij me heb, als ik hem aan heb is het soms te warm, als ik hem uit doe is het soms toch wat fris. Maar een deel van de dag lekker in mijn T-shirt gewandeld. Onder andere een bezoek gebracht aan een heuvel met daarop een middeleeuwse toren, een kapel en een groot Maria-beeld. Een goede afwisseling van wandelen en kleine stukjes rijden. Alleen aan het eind van de middag ging het niet helemaal naar wens. Ik was in een plaats gestopt met de bedoeling daar te overnachten. Maar toen ik daar nog even rondwandelde merkte ik dat het niet echt een plek was waar ik morgenochtend lekker een stuk hard te lopen. Dus ben ik aan het eind van de middag nog even achter het stuur gekropen en sta ik nu aan de boulevard van een stadje 20 Km verderop. Vanavond bezoek gehad van de Carabinieri, ze wouden mijn paspoort zien. Het was geen probleem dat ik hier stond, maar ze waren nieuwsgierig naar wat ik kwam doen omdat toeristen rond deze tijd wat ongewoon zijn. Terwijl ik dit, zeker met het weer van vandaag, een ideale tijd vind om hier rond te reizen.

28-1-2016

Mijn tactiek om gisteren te verhuizen om vanmorgen beter te kunnen hardlopen, heeft niet helemaal gewerkt. Het zag er veelbelovend uit, dus vol goede moed begon ik vanmorgen langs de boulevard te joggen. Nog geen tien minuten later was ik aan het eind van de boulevard. Door een wegverzakking was er ook geen alternatief om daar langs de weg veder te lopen, dus ben ik langs de boulevard weer terug gelopen. Aan het andere uiteinde nog even geprobeerd om via het stand verder te lopen, maar dat liep niet lekker, dus na 20 minuten was ik weer terug bij mijn auto. Toen maar op zijn Italiaans verder gaan trainen, de boulevard heen en weer gaan lopen. Om mijn geplande trainingstijd te halen had ik het 5 keer moeten doen, maar na 4 keer had ik er wel genoeg van. Na het hardlopen ben ik het stadje ingewandeld. Naast de boulevard was er niet veel bijzonders in de stad, behalve dan het futuristische stadhuis.

29-1-2016

Ik weet nog niet welke foto ik bij dit stukje ga plaatsten. Of een omgevallen cactus van formaat boom die het pad waar ik op wandelde blokkeerde of een ingestorte kademuur. Die laatste heb ik vanmorgen met mijn camera gemaakt. De laatste 100 meter van de kademuur langs de boulevard waar ik de afgelopen nacht gestaan heb, was blijkbaar het slachtoffer van natuurgeweld geworden. Blijkbaar is de zee hier niet altijd zo kalm als hij nu is. Aan de andere kant van de stad bleek toen ik daar later langs kwam wandelen de boel ook ingestort te zijn geweest en over een veel langer stuk, ik schat een meter of 500. Daar kon ik niet zo'n mooie foto van maken, want daar was men hard bezig met herstelwerkzaamheden. De andere foto maakte ik vanmiddag met mijn telefoon. Ik wou een berg op naar een toren en een kasteel die ik graag van dichtbij wou bekijken. Ik liep daarbij een smal en stijl betonpad op, dat vol met van de bergen gevallen stenen lag. Zoals wandelpaden regelmatig door een omgewaaide boom worden geblokkeerd, was dat hier met een cactus gebeurt. Gelukkig was ik niet de eerste die met dit obstakel geconfronteerd werd, eerder hadden mensen een doorgang over de cactus gecreëerd, waardoor ik zonder mij te prikken de barrière kon nemen.

30-1-2016

Vanmiddag kwam ik langs een huis dat opgebouwd was uit vier grote groene bollen. Heel apart, dus zeker een foto waardig. Maar ik was aan het rijden op een bergweg met stopverbod, dus ben ik gewoon doorgereden. Onderaan die berg was een baai en daar liep de weg dood. Daar heb ik een stukje langs de zee gewandeld en daarna ben ik terug gereden. Ik had mijn fototoestel klaargelegd, want ik kwam weer langs het bijzondere huis. Maar vanaf de andere kant zag het er lang niet zo spectaculair uit, dus heb ik er toch geen foto van gemaakt. Dus daarom vandaag maar de foto van de omgewaaide cactus waar ik gisteren over schreef.

31-1-2016

Deze laatste dag van januari was een mooie afwisselende dag. Ik werd vroeg wakker. Gisterenavond had ik een overvolle afvalcontainer vlak bij mijn parkeerplek gezien. Meestal als ik bij containers in de buurt sta worden die vroeg in de ochtend geleegd, maar ik dacht dat het op zondagochtend niet zou gebeuren. Ik had het mis, om 6 uur werd ik wakker van de vuilniswagen. Maar het had ook een voordeel, er was nu voldoende ruimte voor mijn afvalzak in de container. Na gewandeld te hebben langs het strand en door de plaats Catanzaro Marina, ben ik naar een winkelcentrum gereden. Helaas hadden ze daar geen wifi, en in de supermarkt bleken ze ook geen bag-in-a-box wijn te verkopen, maar verder wel alles dat ik nodig had. Daarna naar Catanzaro gereden en die mooie stad bekeken, ik heb er geen fruit gekocht, de pear-store was dicht. Daarna het buitengewoon mooie berggebied daarachter ingetrokken. Niet alleen gereden, bij een klooster ben ik nog even gestopt en een berg opgewandeld en genoten van het uitzicht.

1-2-2016

Nauwelijks een week geleden ben ik met een nieuw boek begonnen en nu heb ik het uit. Het is dat het steeds mooi weer is, want anders had ik het al veel eerder uitgelezen. Er moet nog een heel goed boek komen als dit niet het beste boek van dit jaar is. Het heet Fear nothing en is geschreven door Dean Koontz. Ik had nog nooit van die schrijver gehoord, dat ik dit boek heb komt omdat het een van de weinige Engelstalige boeken was die ze bij een Zweedse loppis (een rommelmarkt) hadden en als ik daar ben koop ik vaak de meeste Engelse boeken die ze hebben. Deze heeft me 5 Kroon gekost, een halve euro. Toen ik het begon te lezen had ik er niet zo'n hoge verwachtingen van, maar als ik die wel had gehad, dan nog waren ze waargemaakt. Het is een horrorverhaal, maar zo realistisch dat ik er bijna aan ga twijfelen of het wel fictie is. Een aanrader dus.

2-2-2016

Vanmorgen eerst gaan hardlopen. Normaal loop ik op dinsdag een klein uurtje, maar toen ik daarvoor moest keren, liep ik net op een heel mooi fietspad, ik heb er daarom maar een lange afstand van gemaakt. Toen ik vertrok was het nog fris en had ik mijn lange broek en jack nodig, maar na anderhalf uur was het zo warm geworden dat het flink zweten was. Na mijn ontbijt ben ik dan ook met alleen een T-shirt Cosenza gaan verkennen. Een aparte stad. Mijn auto stond in een wijk vol met flatgebouwen, alhoewel blijkbaar niet vol, want ze waren driftig nieuwe flats aan het bouwen. Die wijk grensde aan het, blijkbaar naoorlogse, centrum. Daarachter lag een rivier en aan de andere kant daarvan lag een stuk uit het begin van de vorige eeuw met daarboven, tegen de berghelling aan, het “centro storico” waar sinds de middeleeuwen niet veel veranderd lijkt.

3-2-2016

Bijna had ik het risico gelopen om morgenochtend wakker te worden met mijn auto in de takels van een sleepwagen. Ik had mijn auto geparkeerd op een pleintje waar een bord hing dat je er op “giorni feriale” 's ochtends niet mocht parkeren. Toen ik mijn auto er neerzette, las ik dat op een parkeerverbod op zondag. Maar ik wat later in het stadje aan het wandelen was, realiseerde ik me dat het woord dat ze daarvoor gebruiken, festivo, wel lijkt op wat er op dit bord stond, maar toch anders is. Het zou wel eens zo kunnen zijn dat je er op werkdagen 's ochtends niet mag parkeren. Dus toch maar een andere plek gezocht en een mooie gevonden.

4-2-2016

Het kon niet zo blijven, maar sinds ik weer op het vasteland ben, was het iedere morgen zonnig toen ik opstond en de meeste dagen bleef het dat ook. Vanmorgen regende het, dat was niet helemaal een verrassing, want gisteren aan het eind van de middag trokken zich al donkere wolken samen. Maar ik moet het positief zien, vandaag klaarde het juist aan het eind van de middag op. Heel veel last van de regen heb ik niet gehad, de enige echt grote bui viel toen ik aan het rijden was. Ik was net vertrokken toen het begon te regenen. Na 10 Km kwam ik bij een dorpje waar ik wou stoppen om te wandelen, maar dat heb ik niet gedaan omdat het te hard regende. Na dat dorp ging het bergopwaarts en veranderde de regen in sneeuw. Eerst natte en later zag ik om mij heen een wit laagje op de velden. Bij het volgende dorp was het weer droog genoeg om te gaan wandelen. Een dorp met een bijzondere kerk, het was direct een oorlogsmonument.

5-2-2016

Het was een koude nacht, gelukkig had ik eraan gedacht om de kachel aan te laten en de gaskraan niet dicht te draaien. Wat onrustig geslapen omdat vanaf 3 uur de kachel regelmatig aansloeg en omdat tijdens het branden de fan wat geluid maakt. Maar dat had ik er graag voor over, want buiten vroor het terwijl het binnen niet onaangenaam was. Vanmorgen was de lucht weer strakblauw. De zon heeft nagenoeg de hele dag geschenen, wel was het wat minder warm, maar nog steeds lekker. Van het mooie weer heb ik geprofiteerd door drie wandelingen te maken. Bij de tweede is het misgegaan met mijn fototoestel, ik ben mijn lensdop verloren. Al een tijdje viel hij er makkelijk af omdat het veermechanisme waarmee hij zich vast moet klemmen wat lam is geworden. Ik heb hem niet horen vallen, maar als ik dezelfde weg terug gewandeld was had ik een grote kans om hem te vinden. Ik ben toch een andere, mooiere, weg terug gewandeld, nu dat ik die dop kwijt ben heb ik nog een argument om mijzelf een nieuwe camera en/of telefoon kado te doen.

6-2-2016

Parkeerregels blijven in Italië verwarrend. Omdat ik van de week ten onrechte mijn auto verplaatst had, heb ik hem gisteren maar laten staan op een plek waar het me niet helemaal duidelijk was. Het was een parkeerterrein maar aan de hekken hingen A4'tjes dat je er op bepaalden dagen er niet mocht parkeren omdat er bussen moesten staan. Er stond geen “sabato”, zaterdag in het Italiaans, maar ik had toch het idee dat ze zaterdag bedoelde. Dat was juist, toen ik vanmorgen wakker werd stond ik midden tussen de bussen. Gelukkig er verder geen problemen mee gehad, na een kort rondje hardgelopen te hebben en ontbeten te hebben, ben ik vertrokken. Tijdens het hardlopen viel mij op hoe ze, op z'n Italiaans, hadden aangegeven dat het een busparkeerplaats was. Onder het vierkante blauwe bord met een witte P hadden ze een bord van een bushalte gehangen.
Na een stukje gereden te hebben kwam ik bij het volgende parkeerprobleem. Ik wou mijn auto parkeren maar op de plek waar ik hem neer wou zetten stond een bord dat het op werkdagen betaald parkeren was. Dat geven ze dan aan met twee gekruiste hamers. Op zondagen kon je er gratis parkeren, want er stond geen kruisteken op het bord. Ze gebruiken maar twee tekens, mij is het niet duidelijk of zaterdag nu met gekruiste hamers of met een kruisteken wordt aangegeven. Uiteindelijk ben ik maar doorgereden en heb ik een gratis plek gezocht. Daarna de berg boven het dorp beklommen, genoten van het uitzicht bij de eenzame pilaar.

7-2-2016

Gisteren moest ik besluiten of ik verder zou gaan richting Salerno of Potenza. Ik wou graag naar een grote stad omdat ik boodschappen moest doen en wou internetten. Bij een grote stad heb je winkelcentra waar dat beide meestal kan, ondanks dat het zondag is. Potenza was een verkeerde keuze. Ik heb geen boodschappen kunnen doen en ben ook niet op het net geweest. Wel de stad bekeken, maar ook dat viel tegen, het is niet veel meer dan een grote verzameling flatgebouwen. Wat opviel was dat de stad nagenoeg uitgestorven leek. Ik heb er een uur of twee rondgelopen en in die tijd niet meer dan enkele tientallen mensen gezien. Misschien waren ze allemaal elders carnaval aan het vieren. Na mijn wandeling had ik het wel gezien en ben nog een stukje doorgereden. Ik slaap vannacht bij een kasteel dat ooit de zomerresidentie van de Koning was. Dat ik hier nu ben komt door mijn keuze voor Potenza, dus helemaal verkeerd was die keuze toch niet. Dat was eerder ook al gebleken, vanmorgen onderweg ben ik bij twee stadjes gestopt die ik niet graag gemist had. Vooral de tweede was bijzonder. Een heel mooi groot kasteel bovenop de berg, duidelijk kortgeleden gerestaureerd. De burcht eromheen was grotendeels een ruïne, met de restauratie daarvan was men druk bezig.

8-2-2016

Gelukkig nieuwjaar! Ik luister iedere ochtend naar Radio China International omdat dat een van de weinige overgebleven zenders op de kortegolf die het nieuws in het Engels brengt. In China is vandaag het jaar van de aap begonnen. Dat is daar niet zomaar een feestdag, maar een hele feestweek. Maar ook hier in Italië is het feest, want het is carnaval. Niet veel van gemerkt, in het gebied waar ik ben wordt het voornamelijk als kinderfeest gevierd. Dus af en toe kom ik op straat een kleine versie van superman of Pipi Langkous tegen. De foto van vandaag is van een van de drie bergtoppen waarop de stad Melfi is gebouwd. Op de foto staat de top waarop de kathedraal staat en ik heb hem genomen vanaf de top met het kasteel. Op de derde top staat een klooster. Melfi is een mooie stad en was het bezoeken zeker waard.