15-7-2017 t/m 27-7-2017

15-7-2017

Budapest heb ik vandaag verlaten en al wandelend ben ik in de voorstad Érd aangekomen. Aan het eind van de middag kwam ik langs een minaret. Ik geloof niet dat er veel moslims in Hongarije wonen, maar rond de 17^e eeuw was dat anders, toen was dit gebied door de Turken bezet. Van mijn vorige reis door dit land herinner ik me nog een opvallend ronde kerk in Pecs, die ooit als moskee gebouwd was.

16-7-2017

Ik heb volgens mij op zondagochtend nog nooit zo vroeg boodschappen gedaan als vandaag. Toen ik gisterenavond bij de Lidl boodschappen aan het doen was, zag ik dat de openingstijden van 7 uur 's ochtends tot 9 uur 's avonds was, behalve één dag, dan gingen ze een half uur later open en al om 6 uur dicht. De naam van die dag was in het Hongaars, dus er was geen touw aan vast te knopen, maar omdat de winkel gisterenavond om 8 uur nog open was, concludeerde ik dat die dag zondag was, en dan kon ik beter vanmorgen mijn spulletjes vers halen. Dus heb ik dat gedaan, ik zie op de bon dat ik het net niet gehaald heb om voor half 9 af te rekenen. Daarna gaan wandelen. Vanmiddag was dat een belevenis. Ik had gezien dat er een olieraffinaderij was en ik vroeg me af of ik er aan de kant van de rivier langs kon. In eerste instantie had ik een mooie weg langs de rivier, die liep dood op een hek, maar op dat punt kon ik het strand op en langs de oever lopen. Dat ging goed, het werd blijkbaar vaker gedaan, want aan de sporen te zien waren er mensen met de fiets overheen gegaan. Op een gegeven moment eindigde het bij een helling om boottrailers het water in te rijden en daarachter was een installatie waaraan een tanker lag te laden. Er kwam daar een mooie goed geasfalteerde weg uit en die ben ik maar gaan volgen. Ik voelde me niet op mijn gemak, want hij ging dwars door de chemische plant en ik was bang dat ik aan de verkeerde kant van een hek uit zou komen of dat iemand op mijn schouders zou tikken met de vraag wat ik er deed. Maar op enig moment kon ik linksaf een zandpad op die het bos in liep en mij weer terug naar de rivier leidde. Ik was een paar honderd meter voorbij de laadinstallatie. In eerste instantie over het kiezelstrand ben ik de oever gaan volgen. Tot het strand ophield, maar daar kon ik verder door het oeverbos, met wat kruip- en sluip-door ging dat. Ik liep door stukken waar volgens mij zelden of nooit mensen komen. Eén keer een klap gehad, takken die in de weg zaten en ik wegduwde, braken vaak af of gaven mee, die keer ook, de tak die ik opzij duwde brak af, maar was verbonden met een tak die meegaf en toen dus terug veerde, recht in mijn gezicht. Gelukkig had ik mijn zonnebril op daardoor geen schade. Na een paar kilometer, was er eindelijk weer leven, wat gezinnen die aan het vissen waren. Gelukkig kwamen er net nog een paar mensen aan om te gaan vissen, anders had ik het pad waar ze vanaf kwamen over her hoofd gezien en had ik nog een kilometer of 2 verder over de oever gemoeten. Nu kon ik via dat pad, de berg op en kwam een meter of 50 hoger bij een kapel uit, vanwaar een mooi voetpad naar het volgende dorp liep.

17-7-2017

Ik ging vanmorgen een half uurtje hardlopen, maar toen bleek dat er geen andere wegen waren dan langs de drukke weg waar ik gisteren al een stuk langs gewandeld had, heb ik besloten er anderhalf uur van te maken. Ik vond het gisteren nogal saai wandelen en, ook omdat het nu minder druk was, zag het eruit dat ik er best goed en veilig hard kon lopen. Dat bleek ook zo te zijn. Ik ben tot na Km 43 gerend, ben toen ik terug was met mijn auto naar het volgende dorp gereden en ben toen weer tot datzelfde punt gewandeld. Dat wandelen viel nu mee, want ik kon onderaan de dijk door het gras lopen, soms makkelijk, soms wat minder, maar in ieder geval een stuk veiliger dan langs de weg en eigenlijk best lekker wandelen. Vanmiddag heb ik hetzelfde gedaan, maar dan de andere kant op. Morgen moet ik nog een stukje langs de weg, want ik ben nu bij Km 55 gestopt. De foto heeft niets met het wandelen te maken, maar soms zie je vreemde dingen. Vandaag een grasmaaier met daarachter een vouwwagen. Ik vermoed dat er geen tent meer in zit, maar het is toch een koddig gezicht.

18-7-2017

Vermoedelijk heb ik het zondag al gedaan, maar vandaag kreeg ik de bevestiging dat ik een mijlpaal bereikt heb, ik ben de 1.000 Km gepasseerd. Bevaarbare rivieren zijn meestal per kilometer stroomafwaarts oplopend gemarkeerd. De Donau heeft ook kilometerpaaltjes, alleen beginnen die met 0 bij een Vuurtoren aan de Zwarte Zee in Roemenië en loopt, als ik het me goed herinner op tot 2622 bij Donauschingen waar twee kleine riviertjes bij elkaar komen en samen als de Donau veder gaan. Die kilometerpaaltjes staan er niet altijd en als ze er wel staan zijn ze niet altijd zichtbaar waar ik loop, vandaar dat het tot vanmorgen heeft geduurd voordat ik er een zag die mij bevestigde dat ik de 1622 gepasseerd was, ruim zelfs, want er stond 1592 op. Dat was vanmorgen, de enige die ik vandaag gezien heb. Ik sta nu in een bos direct aan de rivier, een hele mooie plek om te overnachten denk ik, want vermoedelijk houden de bomen de zon morgen een beetje tegen. De afgelopen nacht had ik dat niet, ik stond op een parkeerplaats midden in een dorpje met nauwelijks schaduw. De temperatuur viel in eerste instantie nog mee, maar toen ik om 10 uur terug was van mijn eerste wandeling was hij de 30 ruim gepasseerd. Dat was nog niets, want toen ik net na de middag terug kwam van mijn tweede wandeling was het volgens de thermometer in mijn camper meer dan 50 graden. Helemaal precies weet ik het niet, want mijn thermometer is een beetje stuk, ik zie niet meer alle digits. Met een soortgelijke meter heb ik dat eerder ook gehad en geprobeerd het te repareren met als gevolg dat hij het helemaal niet meer deed. Nu zie ik tenminste nog de bovenste digits en behalve bij 20 en 30 kan ik uit die streepjes opmaken wat er moet staan.

19-7-2017

Gisteren ben ik toevallig op een wandelroute gekomen die blijkbaar, net als ik, de Donau volgt. Het enige is dat de route bij stadjes even de rivier verlaat en een toeristische route volgt. Gisteren aan het eind van mijn wandeling was ik hem even kwijtgeraakt, maar daardoor had ik een erg mooie overnachtingsplek gevonden. Toen ik vanaf daar vanmorgen verder ging, vond ik de route weer snel. Hij leidde mij onder andere langs een soort van bobsleebaan waardoor water naar de rivier stroomde. Ik dacht dat het een soort van overloop was van een stuwmeer, waarvan ik eerder langs een waterkrachtcentrale was gekomen. Maar later vanmiddag zag ik dat er geen stuwmeer bovenop de helling stond, maar een groot fabriekscomplex. Blijkbaar is wat ik voor een centrale aanzag een pompstation en stroomt het gebruikte koelwater via de bobsleebaan weer terug naar de rivier. Later vandaag was ik even niet zo blij met de wandelroute. Eerst leidde hij mij, op het heetst van de dag door straten zonder enige schaduw en dat terwijl het vandaag zelfs in de schaduw al onaangenaam heet was. Toen ik in het bos kwam was ik toch erg blij met de schaduw, maar toen leidde de route mij over paadjes die dichtgegroeid waren en vol stonden met ruim 2 meter hoge brandnetels. Op de terugweg heb ik voor allebei de vervelende stukken gezocht naar alternatieven en voor beide heb ik een heel goede gevonden.

20-7-2017

Gisteren had ik besloten vandaag een dagje rustig aan te doen. De opzet ging een klein beetje mis omdat het plan om gisterenavond een stukje te gaan rennen, wegens gebrek aan puf heb moeten laten varen. Dus ben ik vanmorgen een half uur wezen hardlopen. Daarna een flinke wandeling gemaakt en vanmiddag ben ik op de camping gebleven, alleen aan het eind van de middag ben ik even naar het dorp gegaan om boodschappen te doen. In de supermarkt, Penny Markt, was Wifi, dus heb ik direct van de gelegenheid gebruik gemaakt om de weersverwachting en mijn mails en apps binnen te halen en om het saldo van mijn bankrekening te checken. Van dat saldo schrok ik. Toen ik naar de mutaties keek bleek dat er door Visa veel meer afgeschreven was dan ik verwacht had. Ik had twee keer getankt, dus had ik verwacht dat er iets van in de 80 euro afgeschreven zou worden, maar het was drie keer zo veel. Ik begon me zorgen te maken dat ze mij bij een van de tankstations genept hadden. Toen ik terug op de camping was, heb ik in mijn kasboek gekeken en had ik gauw door dat het verklaarbaar was. Voor het weekend rond 1 oktober heb ik in Zweden een auto gehuurd, op de bevestiging stond een bedrag en daarbij stond “volgens de nu geldende wisselkoersen”. Uit die tekst maakte ik op dat ze het pas gingen afrekenen als ik in Zweden was, tegen de dan geldende koers. Maar blijkbaar dus niet. Op mijn kampeerplaats aan de voet van het Sovjet-monument slaakte ik een zucht van verlichting.

21-7-2017

De wandelroutes die ik aan het volgen was, ben ik vanmorgen bijna direct kwijtgeraakt. Ik vermoed dat de wit-rood-wit gestreepte eindigde bij het kruisbeeld op de berg waar ik gisterenmorgen bij het hardlopen met veel moeite naar toe ben gerend. Dat zou logischer zijn voor de Maria-route, die aangegeven wordt met een blauwe M op een witte achtergrond waarbij de middelste poot van de M een kruis is. Die was ik ook kwijt, maar bij de lunch kwam ik hem weer tegen. Na de lunch ben ik hem weer gaan volgen, maar na een paar honderd meter was ik hem alweer kwijt. Ook de Donau was ik een beetje kwijt, volgens de kaart liep ik op de eerste weg die er aan deze kant langs loopt, maar ik was er wel een kilometer of twee vandaan. Toen ik een verkeerde afslag nam en op een, volgens de kaart, doodlopende weg naar de rivier liep, ben ik die weg toch maar even blijven volgen. Dat was maar goed ook, want langs de rivier liep een dijk met een heel mooi geasfalteerd pad erop, dat pad ben ik gaan volgen en nadat ik gekeerd was ben ik ook via dat pad terug naar mijn auto gelopen, wat wel een beetje om was. Daarna een stukje gaan rijden op zoek naar een overnachtingsplek. Ik vond een mooie precies bij het einde van de dijk, een kilometer of 5 van waar ik gekeerd was. Dus heb ik morgen een mooie route om hard te lopen.

22-7-2017

Het was lekker lopen op de dijk vanmorgen. In eerste instantie liep ik in de zon, dat was wat warm, maar toen ik mijn keerpunt had gerond keek ik tegen een donkerblauwe hemel aan. De zon liet op de terugweg dan ook al snel verstek gaan, de laatste kilometers hoorde ik wat onweersklappen, maar het bleef droog. Tenminste tot na mijn ontbijt, ik wou net weer naar buiten gaan om te gaan wandelen, toen het begon te regenen. Dus heb ik eerst maar koffie gedronken, toen ik die op had was de bui voorbij. Vanmorgen veel bewolking, af en toe wat druppels, maar niet echt nat geworden. Positief was dat de temperatuur een stukje dragelijker was geworden. Dat was van korte duur, vanmiddag was het weer omgeslagen en was het stralend zonnig en zeer heet. Met wandelen vandaag niet zo heel veel opgeschoten. Eerst moest ik een heel end terug, omdat de dijk waarop ik liep doodliep op een hek. Later moet ik nogmaals een flinke omweg maken omdat er een kerncentrale in de weg stond. Maar toch positief nieuws over mijn wandelen, ik het de Maria-route weer gevonden. Hij loopt vlak langs het punt waar ik ga overnachten, een veerhaven waar de pont volgens mij niet meer in gebruik is. Het veerhuis wel, daar is vanavond feest, ik ben bang dat de muziek mij zo wat moeilijker zal doen inslapen.

23-7-2017

Ik ben nu in een schaars bevolkt gebied aangekomen. Als ik het goed begrijp ben ik niet op de Poesta, want dat is de andere kant van de rivier. Maar ook aan deze kant loop ik tussen schier oneindige grasvlaktes, alleen zijn het niet de grassen die ik zou verwachten maar vooral mais en tarwe. Vanmorgen eerst terug naar mijn keerpunt van gisteren, via de Maria-route die grotendeels over de dijk liep Daarbij viel mij op dat de hectometerpaaltjes op de dijk precies dezelfde kleuren gebruiken als de Maria-route. Na de koffie de andere kant op gelopen en daarbij moest ik al snel kiezen, Maria ging het land in en de dijk leek goed bewandelbaar. Ik heb voor de dijk gekozen en dat bleek een goede keuze. Aan het eind van de middag merkte ik echt dat ik in onbevolkt gebied zit. Ik had ruim 5 Km gewandeld en had hemelsbreed 4 Km verder een weg uitgezocht waar ik een overnachtingsplek wou gaan zoeken. Toen ik terug bij mijn auto was en Tomtom vroeg om mij naar die plek te laten rijden, bleek dat 35 Km rijden te zijn.

24-7-2017

De datum hierboven klopt niet, want het is de 25^e. Toen ik gisterenavond dit stukje wou gaan schrijven, barstte er een onweer los zoals ik mij niet kan heugen. Het was in eerste instantie een mooie dag, in de loop van de middag werd het bewolkt, er was onweer maar dat bleef ver weg en de regen beperkte zich tot wat druppels. Tot een uur of 11 's avonds dus, toen begon het eerst hard te waaien, daarna te onweren en steeds harder te regenen. Ik stond midden in een dorpje geparkeerd en op een gegeven moment gingen daar alle lichten uit, ik denk een stroomstoring. Ik had nog wel licht, maar dat heb ik uitgedaan en ik heb mijn gordijn open gedaan om rustig van het schouwspel te genieten. Helemaal donker was het niet, aan de andere kant van de kruising stond een auto stil, met fel brandende koplampen, ik vermoed dat de bestuurder de verstandige keuze gemaakt had om in dit noodweer even niet verder te rijden. Daarnaast was het ook licht door de constante bliksemflitsen. Lang heb ik niet van dit spektakel genoten, want mijn hoofd werd nat. Bij de bouw van mijn camper heb ik onder mijn zonnepanelen twee gaten in het dak gezaagd ter ventilatie. De zonnepanelen zorgen er over het algemeen voor dat het er niet door inregent, een paar keer als het heel hard regende en waaide, kwamen er wat druppels doorheen. Gisteren in eerste instantie ook, maar die druppels veranderde in scheutjes water. De gaten zitten precies boven mijn bank, dus daar kon ik niet meer zitten. Ik heb er een handdoek opgelegd om het water op te vangen en ben zelf mijn bed maar ingedoken, waar het gelukkig wel droog was. In bed naar de regen liggen luisteren en mij zorgen gemaakt over mijn zonnepanelen en autoruiten, want naast heel veel regen vielen er blijkbaar ook af en toe hagelstenen. Als die op mijn auto terechtkwamen veroorzaakte ze een lawaai alsof er een grote kiezelsteen op mijn auto viel. Snel daarna ben ik in slaap gevallen, rond half 2 was ik nog even wakker, toen onweerde het weer en zat het blijkbaar heel dichtbij, want ik zag een hele felle flits en vrijwel direct daarna hoorde ik een ontiegelijk harde knal.
Dit is trouwens een heel ander verhaal geworden dan wanneer ik het gisterenavond had geschreven, toen was ik van plan om te schrijven over het ontzettend lage aantal toeristen dat hier is, ondanks dat het hoogseizoen is. Op de foto de parkeerplaats van een natuurpark en dit was het drukste moment van de dag. Waar ik dan zeker ook over geschreven had, was de wandeling die ik rond de schemering had gemaakt en waarop ik tientallen everzwijnen met biggen heb gezien en reeën, waarvan ik er een tot op een tiental meter genaderd was voordat ze mij in de gaten had. Het mooiste was dat ze nadat ze het bos in gerend was begon te blaffen, als je niet beter zou weten zou je zeggen dat er een hond zat.

25-7-2017

Vanmorgen eerst maar even gekeken of mijn camper het noodweer van gisteren zonder schade had doorstaan. Dat bleek zo te zijn, in tegenstelling tot veel bomen, her en der zag ik er de omgewaaid waren of waar flinke stukken van afgebroken waren. Het was bewolkt vanmorgen en met alle hitte van de afgelopen dagen voelde het zelfs een beetje fris. Ik ben zonder mijn muts op gaan wandelen, dat was niet verstandig, want toen ik nog 2 uur terug moest, brak de zon door en nu heb ik een erg pijnlijke hoofdhuid.

26-7-2017

Ik was vandaag van plan om rond een uur of 8 op te staan. Dat is niet helemaal gelukt Iets over half 6 werd ik wakker door het tikken van metaal op metaal. Het geluid bleek gemaakt te worden door marktkooplui die op het pleintje waar ik stond hun kraam aan het opbouwen waren. Ik heb het even aangezien, maar toen men ook met een tweede kraam begon, werd ik wat bang om helemaal ingebouwd te raken en daarbij had ik toch het idee dat ik niet meer zou kunnen slapen. Dus ben ik opgestaan, heb me aangekleed, de gordijnen open gedaan en ben naar een andere plek in het dorp gereden. Daar ontbeten en vervolgens gaan wandelen, dus was ik al om kwart over 6 op pad. Toen ik rond 10 uur van die wandeling terug kwam, ben ik nog even langs de marktkramen gelopen. Er waren er niet meer bijgekomen, dus ik had rustig op die plek kunnen blijven staan. Doordat ik zo vroeg aan het wandelen was heb ik vandaag veel afstand afgelegd, ik ben tot de veerboot van Mohács gekomen, de laatste oeververbinding in Hongarije. Dat was één van de locaties die ik als einddoel van deze wandeling had bedacht. De andere twee zijn de grens met Kroatië en de eerste brug in dat land, respectievelijk 10 en 25 Km verder. Morgen ga ik bepalen welke van de 3 ik kies.

27-7-2017

Nadat ik gisteren om half 6 door de marktkooplui gewekt was, had ik aan het eind van de dag zorgvuldig een parkeerplek uitgezocht waar ik een grote kans had om uit te kunnen slapen. Vanmorgen om half 5 was ik wakker. Ik zag een auto met blauwe en rode zwaailichten aan komen rijden en net op de hoek 50 meter van mijn parkeerplaats, bleef hij met die lichten aan staan. Het bleek politie te zijn, ik dacht eerst dat ze voor mij kwamen, maar dat was gelukkig niet zo. Iets van een half uur hebben ze daar met zwaailichten en een draaiende motor gestaan. Daarna ben ik gelukkig wel weer in slaap gevallen. Vanmorgen zag ik wat de reden was. Een auto was uit de bocht gevlogen en had een transformatorhuis geramd. Blijkbaar had hij een hoge snelheid, want de schade aan beide was groot. Het moet een flinke klap geweest zijn, die heb ik niet bewust gehoord, maar ik vermoed dat ik erdoor wakker ben geworden.
Toen ik een paar uur later opstond, ben ik eerst gaan hardlopen. Ik ben richting de grens gegaan, maar wist al van te voren dat ik dat bij lange na niet zou halen. Ik heb toen bedacht om het laatste stuk tot de grens nog aan mijn wandeling toe te voegen. Maar toen ik naar de grens reed merkte ik dat de laatste 6 Km over die weg gingen. Eerst was er nog een fietspad, maar na een kilometer hield dat op. Dus als ik dat ging wandelen, moest ik 2 uur lang over de weg lopen, daar had ik helemaal geen zin meer in, dus heb ik mijn auto gekeerd en ben richting Pecs gereden. Mijn wandeltocht heb ik dus gisteren afgesloten.

9-7-2017 t/m 14-7-2017

9-7-2017

Er zat nog één portie melk in mijn pak, maar toen ik dat vanmorgen over mijn muesli wou gieten, merkte ik dat toch wat te warm had gestaan. Dus heb ik het maar weg gegooid en een nieuw pak geopend. Die staat sindsdien in een draaiende koelkast. Dat kan omdat ik sinds vanmiddag op een camping in het Hongaarse Esztergom sta. Wel ga ik zo als ik ga slapen mijn koelkast uitzetten, mijn ervaring is dat hij de temperatuur vrij goed vasthoud en verbruikt mijn koelkast ongeveer net zoveel energie als mijn acculader produceert, dus dan zou ik er niet zoveel mee opschieten.
Hier op de camping heb ik Internet, dus eindelijk kan ik zien wat er in de Tour de France gebeurt. Niet veel wat ik zo zie, geen Nederlanders in de top van het klassement en evenmin Peter Sagan. Een Slowaak die na alle doping perikelen het wielrennen weer leuk maakt. Gezien de poster die ik in Bratislava tegenkwam, heeft hij geen doping nodig, hij heeft gewoon de juiste fiets.

10-7-2017

Wandelen door Hongarije blijkt heel anders te zijn dan door Slowakije. Ging mijn route vorige week bijna alleen maar over dijken, vandaag was het veel gevarieerder. Stukken fietspad langs het water, geitenpaadjes door het bos, een paar honderd meter kiezelstrand en een flink stuk langs een provinciale weg. Dat laatste vond ik wat minder, maar het was nog wel te doen. Aan het eind van de dag ging het nog wel een beetje mis. Ik was hemelsbreed iets meer dan 2 Km van mijn auto, er liep een bospad die niet op mijn kaart stond langs de rivier, dus ik dacht nog een minuut of 20 nodig te hebben. Het werd een uur, want niet alleen het bospad maar ook plassen die bij de winning van kiezelstenen ontstaan waren stonden niet op mijn kaart. Ik moest daar omheen lopen en dat was een end om. Als pleister op de wonde mocht ik nog een oldtimer waterfiets bekijken die in een van die kiezelgaten lag.

11-7-2017

Ik was van plan om vandaag te schrijven over de spannende nacht die ik heb gehad, tot ik vanmiddag aan het wandelen was. Toen ik in het begin van de middag op de centrale parkeerplaats van Visegrád was, bekeek ik daar het informatiebord en zag dat er ook nog wandelroutes waren, maar die ging ik niet doen, want ik ben langs de Donau aan het wandelen en weg 11 gaat daar langs. Over die weg ben ik naar de volgende plaats gelopen, nog een stukje geprobeerd om langs de oever van de rivier te lopen, maar dat was niet zo'n succes. Langs de weg ging eigenlijk best wel, het was niet heel druk en aan de kant waar ik liep was meestal een goed te belopen groenstrook langs de weg zodat ik kon uitwijken als er een auto aankwam. Langs de andere kant van de weg was die strook er niet, dus bereide ik me voor op een wat moeilijke terugweg. En moeilijk was het, alleen niet waar ik me op had voorbereid. Rond half 5 was ik op een punt waar het nog een uur lopen was en toen zag ik een bordje van een wandelroute. Ik herinnerde me het bord dat ik die middag gezien had en ben de route gaan volgen. Het begon aardig in een rechte lijn op mijn doel, als het zo doorging zou ik zelfs een stukje afsnijden, maar het voordeel daarvan zou teniet worden gedaan door het stijgen en dalen, want ik moest over flinke bergen. Het was mooi, maar inspannend lopen om de wandelroute tot ik op een gegeven moment het idee had dat de route een bocht naar links had gemaakt en ik dus weer terug aan het lopen was. Mijn kompas gaf me gelijk. Ik kwam een fietsroute tegen die wel de goede richting uitging en een uur nadat ik daar eerder was geweest was ik weer op de route die ik in eerste instantie volgde. Daar wist ik dat hij ergens een andere route kruiste en daar ben ik naartoe gelopen en ben die gaan volgen. Tussendoor nog even een korte stop gemaakt bij een rustplek waar een pijpje uit een muur stak waar water uitliep. Om het pijpje zat een lint gebonden met de kleuren van de Hongaarse vlag, dus ik vermoedde dat het wel drinkbaar was. De eerste keer durfde ik het nog niet aan, maar toen ik een uur later opnieuw langs die bron kwam was mijn bidon inmiddels leeg, dus heb ik toch de gok maar genomen. Bij de bron een flinke slok genomen en daarna mijn bidon gevuld. Daarna ging mijn wandeling relatief voorspoedig, wel vaak de hele verkeerde richting uit omdat er geen andere mogelijkheden waren, maar stukje bij beetje kwam ik toch in de buurt van Visegrád. Het duurde wel veel langer dan verwacht, het was over negenen toen ik bij mijn auto terug was, het laatste stukje bospad heb ik echt in het laatste licht gelopen. Moe maar voldaan, want ondanks de stress was het best een mooie wandeling waarop ik bijzonder wild heb gezien, zoals een big van een everzwijn en twee marterachtigen.

12-7-2017

Voordat ik mijn wandelavontuur beleefde, was ik gisteren van plan om te schrijven over de spannende nacht die ik achter de rug had. Maar uiteindelijk was de afgelopen nacht net zo of misschien nog spannender. Het waren de eerste en tweede nacht dat ik buiten en camping overnachtte in Hongarije. Ik heb het idee dat het wel mag, maar zeker de eerste keren is het toch wel spannend of niet ineen politie aan je deur staat die verteld dat het niet mag. Beide nachten heb ik desondanks buitengewoon goed geslapen. Gisteren was ik eerst van plan nog ergens anders heen te rijden, maar na mijn wandelavontuur had ik daar geen zin meer in. Daarbij kwam dat ik op een parkeerplaats stond die in mijn lijst met overnachtingsplaatsen voor campers staat. Wel vond ik het vreemd dat er geen andere campers stonden. Vanmorgen werd duidelijk waarom, toen ik mijn gordijn open deed zag ik dat er een bord stond dat overnachten op de parkeerplaats verboden was. Dus ik heb geluk gehad dat ik er ongestoord en goed heb kunnen slapen.

13-7-2017

Ik was vroeg wakker vanmorgen. De plaats die ik uitgezocht had om te overnachten lag vlak langs een vrij drukke weg. Blijkbaar begon om 6 uur het spitsuur, want toen werd ik wakker van het lawaai. Nog een tijdje blijven liggen, maar om half 8 ben ik opgestaan en gaan hardlopen. Buiten de drukke weg, was de plaats waar mijn auto stond een goede, want ondanks dat het zonnig was, werd het niet erg warm in mijn auto, ik stond goed in de schaduw. Voor de komende nacht had ik een mooi plaatsje op Sziget, het eiland waar over 3 weken een groot popfestival is, waarvoor ze al hard bezig zijn met het opbouwen. Dat eiland is met slechts één brug en ook nog een erg vreemde brug met het vasteland verbonden. Bij die brug stond aangegeven dat je er tussen 22 en 6 uur niet mocht rijden. Ik ging ervan uit dat je er dan wel geparkeerd mocht staan, maar toen rond half 10 vanavond stuk voor stuk alle auto's die er nog stonden verdwenen heb ik toch maar het eiland verlaten en mijn auto op een parkeerplek gezet die ik tijdens het boodschappen doen had gezien.

14-7-2017

Voor de derde keer was ik in Budapest, eerder was ik er en 1981 en 1991. Naast langs de Donau gewandeld heb ik ook wat door de stad geslenterd en wat bijzonderheden bekeken, zoals het parlementsgebouw, dat op de Big Ben na, veel overeenkomsten vertoont met dat in Londen. Het heeft dan ook dezelfde ontwerper. Vanavond heb ik mijn auto naar een buitenwijk verplaatst en ben daar boodschappen gaan doen. Ik wou risotto met paprika maken, Met die paprika ging het een beetje fout. Ik had puntpaprika's uitgezocht, code 60 op de weegschaal. Maar er kwam geen bonnetje, maar een ander scherm. Allemaal in het Hongaars, dus buiten de cijfers begrijp ik er niks van. Achteraf blijkt dat ze per stuk geprijsd waren, dus had ik op het tweede scherm het aantal moeten ingeven. Maar dat had ik pas later door, dus heb ik paprika's maar weer teruggelegd en in plaats van de losse een bak met 500 gram gepakt, daar zat tenminste al een etiket op. Terug in mijn camper ben ik er een paar gaan schoonmaken en snijden. Gelukkig heb ik de gewoonte om van de groente die ik snij een stukje te snoepen, toen kwam ik erachter dat het meer pepers waren dan paprika's. De halve bak in mijn risotto doen, leek me daarom wat teveel van het goede, dat was het ook, want ook met een kwart van de bak was mijn risotto flink pittig.

1-7-2017 t/m 8-7-2017

1-7-2017

Twee tegenvallers vandaag. De eerste was vanmorgen toen ik aan het hardlopen was, ik was net weg toen het begon te regenen. Niet heel hard, maar voldoende om nat te worden. De tweede was vanmiddag toen ik naar mijn aandelenportefeuille keek. Ik blijk sinds de vorige keer dat ik keek, twee weken terug, ongeveer een kwart van mijn winst van dit jaar weer kwijtgeraakt te zijn. Maar al met al mag ik terugkijken op een goed eerste half jaar op de beurs. Naast hardlopen en internetten heb ik vandaag net als gisteren door een hoofdstad gewandeld, maar nu niet door Wenen maar door het 50 Km verderop gelegen Bratislava. De Slowaakse hoofdstad is een stuk kleiner dan de Oostenrijkse, maar ook wel heel mooi.

2-7-2017

Op internet had ik een camperplaats in Bratislava gevonden en ik was er erg blij mee. De brug over je was in het centrum, de parkeerplaats grensde aan een park en het strand, vlag erachter lag een terras waar ze een halve liter bier voor €1 verkochten en ik had uitzicht over de Donau. Tot ik rond middernacht wou gaan slapen. Eén van de schepen die er lag bleek een discotheek te zijn, niet de meest vervelende discomuziek, maar voldoende om niet makkelijk in slaap te vallen. Gelukkig hielden ze wel redelijke tijden aan, ik was toch weggedoezeld en rond 2 uur werd ik wakker en toen was het stil. Helaas was het dat de volgende keer dat ik wakker werd, half 7, niet meer. Ditmaal niet de disco, maar mensen die met elkaar aan het praten waren en de audio-installatie van een auto als muzikale omlijsting gebruikte. Blijkbaar was de parkeerplaats rond mijn auto de centrale ontmoetingsplaats voor mensen die zondagochtend activiteiten gingen ontplooien. Een gevolg was dat ik vandaag erg vroeg met mijn wandeling lang de Donau begonnen ben.

3-7-2017

Vanmorgen voor het eerst in tijden een keer wakker geworden doordat mijn wekkerradio aansprong. Eerst naar het Oostenrijkse nieuws geluisterd, dat hoefde vanmorgen niet op de korte golf, want ik kon Ö1 nog op de FM ontvangen. Daarna gaan hardlopen, de Donau is daar op dit stuk heel geschikt voor. Hij is gekanaliseerd en loopt achter een dijk hoog boven het vlakke land. Op die vrij rechte dijken loopt een geasfalteerde weg waarop grotendeels auto's niet toegestaan zijn. Dus is het lekker rustig. Ideaal om te hardlopen dus, maar voor het wandelen is het wel wat saai. Ik ben benieuwd hoe dat morgen is, want na een paar kilometer kom ik dan bij een stuw. Een grote stuw, want de waterkrachtcentrale die erin zit, zorgt voor 10% van alle elektriciteit in Slowakije.

4-7-2017

Ook vandaag ging mijn wandeling vooral over geasfalteerde dijken. Ik had er beduidend meer plezier in dan gisteren. Vanmorgen en aan het eind van de middag had ik even last van rondcirkelende kleine vliegjes, ze steken niet maar waren door het rondcirkelen en af en toe op mijn gezicht landen toch erg vervelend. Maar voor de rest heb ik vandaag genoten van de fauna en flora die ik langs de dijk tegenkwam, waaronder veel sprinkhanen en vlinders. Aan het eind van de dag had ik wat moeite met het vinden van een geschikte plaats om te overnachten, maar uiteindelijk heb ik toch een mooie gevonden, alleen is hij 8 Km verwijderd van het punt waar ik met wandelen was gestopt. Ik heb daarom besloten om mijn hardloopschema om te gooien en morgen in plaats van een kort loopje zoals op het programma stond, nu maar een lange loop te maken, concreet die 8 Km heen en weer te lopen.

5-7-2017

Ik had het goed gezien gisteren. Om half acht ben ik vertrokken en 50 minuten later was ik bij het hek waar ik gisteren een stokje ingestoken had als markering dat ik daar gestopt was met wandelen. Daarna weer terug rennen en ik was zelfs iets sneller, want na 1:37 uur was ik weer bij mijn auto. Het was mooi om hard te lopen, geasfalteerde weg op de dijk en waarschijnlijk voorlopig even voor het laatst, want verder heb ik vandaag vooral over wegen met kiezelstenen gewandeld en dat loopt een stuk minder lekker hard. Tijdens het hardlopen realiseerde ik me dat ik bij mijn stukje van gisteren niet heb geschreven over het stuk dijk, een kilometer of drie na de dam, waar ineens roestige lantarenpalen stonden. Ongeveer een kilometer lang, 21 stuks om precies te zijn. Ik loop nu ruim 50 Km over deze dijk en dit was het enige stukje waar verlichting stond, terwijl ik me geen enkele reden kon bedenken waarom dat zou zijn. Vandaar dus de foto van gisteren. Over foto's gesproken, ik had vanmorgen mijn korte broek aangedaan en bedacht dat mijn telefoon wel in mijn camper kon laten liggen. Na een klein stukje wandelen realiseerde ik me al dat ik daardoor ook geen foto's kon maken. Op het moment dat ik op mijn keerpunt was, kon ik ook niet mijn routeplanner alvast instellen, zodat ik later daar met mijn auto naartoe zou kunnen rijden. Na de lunch heb ik mijn telefoon dus maar wel meegenomen. Nu kon ik mooi een foto maken van de geiten die ik op de dijk tegenkwam. Mooi om te zien hoe de eigenaar er gebruik van maakt dat het kuddedieren zijn, een deel van de beesten stond met een ketting vast en daardoor blijven de andere, die loslopen, rustig in de buurt.

6-7-2017

Vanavond eindelijk pizza gegeten. Eergisteren had ik het al op mijn programma staan, maar toen ik om 10 over 6 bij een supermarkt was, bleek die sinds 10 minuten gesloten te zijn. Heel erg was het niet, want de avond daarvoor had ik wortelen gegeten en gemerkt dat mijn peentjes wat zwart en zacht aan het worden waren, ik had nog een portie over dus die moesten snel op. Dus heb ik eergisteren hutspot gemaakt. Gisteren was ik om half 3 bij diezelfde supermarkt, toen was hij ook dicht, 5 juli blijkt een feestdag te zijn in Slowakije. Dus heb ik gisteren maar de nasi gemaakt die voor vandaag op mijn menu stond. Inmiddels ben ik een flink stuk verder gewandeld en vanmorgen kwam ik een stad binnenlopen en zag in de verte een lichtreclame met een grote rode K, het logo van Kaufland, een supermarkt waar ik graag kom, want hij is goedkoop en overzichtelijk. Met mijn auto ben ik daarheen gereden en bij de ingang van het parkeerterrein stonden containers en een bewaker, die mij gebaarde dat ik er niet op mocht rijden. De zaak bleek wegens verbouwing gesloten. Gelukkig was aan de overkant een filiaal van Tesco en die was wel open. Daar hadden ze pizza van de dokter, dus nog gezond ook. Daarbij had Oetker hem ook nog eens best lekker gemaakt. Ik heb hem opgepeuzeld op het parkeerterrein van een grote Romeinse ruïne. Blijkbaar was dit voor de val van de muur een belangrijke attractie, want het is een immens parkeerterrein, nu grotendeels met gras overwoekerd en nagenoeg verlaten. Ik heb er een mooi plekje aan de oever van de Donau gevonden om te overnachten.

7-7-2017

Gisteren mijn eerste boek van deze reis uitgelezen. Het was in eerste instantie een raar boek, tot ik begreep dat het begin jaren 50 speelde en toen waarschijnlijk ook geschreven is (uit het jaar van uitgave werd ik niet zoveel wijzer, MCMLXXX is volgens mij 1980, maar dit was de derde druk). Wat ik bijvoorbeeld heel vreemd vond was toen de hoofdpersoon in een kliniek opgenomen was en met twee artsen over het resultaat van een onderzoek sprak, beide artsen aan het roken waren en hij ook een sigaret aangeboden kreeg en die niet afsloeg. Wat dan weer wel modern was, was dat het boek bestond uit korte hoofdstukken van meestal maar enkele pagina's die vaak met een cliffhanger eindigde. Inmiddels met een nieuw boek begonnen, alhoewel nieuw, toen ik de omslag las zag ik dat ik het nog niet zo heel lang geleden als eens gelezen had,, ik vond The Client van Grisham toen mooi, dus ben ik hem nog maar eens gaan lezen. Terwijl ik het lees komt het terug, maar ik merk dat ik toch al weer heel wat vergeten ben.

8-7-2017

Niet alles ging goed vandaag, maar in eerste instantie wel. Net nadat ik mijn lunch op had en met mijn auto naar de volgende plaats vertrok waarvandaan ik verder wou wandelen, brak er een flinke onweersbui los. Toen ik daar aankwam was de regen nog niet over, maar een stuk minder. Ik had geen zin om in mijn auto te gaan zitten om de bui af te wachten, want het was erg warm erin. Dus heb ik een paraplu gepakt en ben gaan wandelen, buiten was het lekker fris. Een uurtje later kwam ik weer langs mijn auto en kon toen de paraplu wisselen voor een zonnebril, want de zon was weer terug en het was benauwd warm. Toen ik daarna een klein uur gewandeld had, liep de dijk waar ik op liep dood op een slagboom met daarachter een bord met daarop in het Engels No Entry. Toch ben ik onder de slagboom doorgekropen, want het leek erop dat het bord niet sloeg op het pad dat achter de slagboom lag, maar op het industrieterrein daar links van. Het was een niet veel gebruikt pad en met reden, want na een kilometer liep het dood op een hek, waarvan de poort met een groot kettingslot was afgesloten. Het was wel duidelijk dat het de bedoeling was dat ik daar niet verder ging en na nog wat alternatieven zonder succes onderzocht te hebben ben ik aan de terugweg begonnen. Dat leek net op tijd, want er kwam een pikzwarte lucht aan, dus was ik bang voor een fikse onweersbui. Maar ik heb er allen profijt van gehad, blijkbaar zat ik aan de rand van het gebied, er was een harde wind en de zon verdween achter de wolken, maar het bleef droog. Daarna naar Štúrovo gereden en van daar naar de andere kant van het afgesloten terrein gewandeld. Ik had mijn auto in die stad neergezet op de parkeerplaats tussen het centrum en de boulevard. Bij die laatste ben ik een biertje gaan drinken, althans dat was de bedoeling. Ik had de dame achter de bar al duidelijk gemaakt dat ik een grote wou, maar toen was het nog de vraag welk bier. De andere bardame was bezig een glas met donker bier te tappen voor een andere klant. Dus ik wees doe die maar. Toen ik slechts 75 cent moest afrekenen, had ik al zo'n vermoeden en toen ik het proefde wist ik het zeker, het was geen bier maar cola. Maar wel lekker koud en het heeft mij goed gesmaakt. Daarna ben ik nog verhuisd. Terug in mijn auto begon er in een van de andere kroegen in het centrum een band te spelen en mijn ervaring van vorige week in Bratislava stond nog vers in mijn geheugen, dus heb ik maar een wat rustiger plekje uitgezocht om de nacht door te brengen.

19-6-2017 t/m 30-6-2017

19-6-2017

De Baatbus rolt weer. Ik ben vanmorgen vertrokken, maar eerst even wezen hardlopen. Om half elf vertrok ik, eerst ben ik naar de Boswachterij Dorst gereden. Ik had de op de kaart gezien dat ik daar in de buurt langskwam, dus was het mooie gelegenheid om deze reis met een nostalgische wandeling te beginnen. Mijn ouders hadden daar een vakantiehuisje, dus ik ben daar in mijn jeugd heel vaak geweest. Nadat ik daar mijn auto neergezet heb ben ik daar een wandeling gaan maken. Veel bekende dingen gezien, maar soms waren ze wel een beetje anders dan ik dacht. Zo was een zandheuvel in mijn gedachten heel hoog, nu bleek hij maar een meter of 10 te zijn. Maar al met al was de natuur veel mooier dan in mijn herinnering, misschien heb ik er nu meer oog voor, maar er zijn ook zaken in hun voordeel veranderd. Zo dacht ik langs het zwembad Surae te lopen, maar waar dat volgens mij was, zag ik nu wel een bijzonder mooi ven, maar alle faciliteiten en hekken waren weg, ik vermoed dat het zwembad opgeheven is en aan de natuur terug gegeven. Na de lunch ben ik door de Kempen en de Peel verder gereden, ook erg mooi en uiteindelijk in St. Tönis onder de rook van Krefeld terechtgekomen waar ik de nacht door wil brengen. Slapen zal wel wat moeilijk zijn, want het is warm, nu is het middernacht en staat mijn thermometer nog vlak bij de 30 graden.

20-6-2017

Mijn verwachting dat ik de afgelopen nacht slecht zou slapen door de warmte, bleek juist te zijn. Ik was wel zo slim geweest om mijn dekbed uit de hoes te halen, om alleen onder het hoeslaken te gaan slapen. Maar zelf dat was in eerste instantie te warm, om overmatig zweten te vermijden heb ik daarom in eerste instantie ook die naast mij neergelegd. In de loop van de nacht koelde het wel wat af, uiteindelijk heb ik toch een deel van de nacht onder de hoes gelegen en tegen de ochtend heb ik het zelfs nog een beetje koud gehad. Vannacht lijkt een soortgelijke nacht te worden en waarschijnlijk niet de laatste want voor de komende dagen blijft men temperaturen van ruim boven de 30 graden voorspellen. Door de hitte heb ik mijn reisplannen ook een beetje aangepast. Ik had het plan om morgen of overmorgen wat in Frankfurt rond te gaan kijken, maar met deze hitte kan ik beter met een grote boog om steden heen rijden. Dat is handig ook want daarmee voorkom ik dat ik door milieuzones gestuurd wordt waar ik met mijn auto niet in mag.

21-6-2017

Goed geslapen vannacht. Nog steeds is het erg warm, maar ik was nu vermoeider dan de voorgaande nacht en het was een stuk rustiger in mijn camper, mijn koelkast zoemde niet meer. Hij verbruikt meer stroom dan mijn zonnepanelen, ondanks de lange dagen en het zonnige weer, produceren. Gisteren draaide hij nog de hele nacht door op de buffer die in mijn accu zat, maar die is nu blijkbaar leeg, vandaar dat ik vanmorgen lauwe melk had.
Vanmorgen eerst hardgelopen, dat ging ondanks de temperatuur best lekker. Daarna vertrokken, een lange stop gemaakt in Limburg aan de Lahn waar ik eerst door de altstad gewandeld heb en daarna in de omgeving. Het hoort daar bij Nassau en in tijdens mijn wandeling kwam ik in Dietz, waar ik langs een hotel liep met de naam Wilhelm von Nassau, onze Willem van Oranje dus. Dat deed mij afvragen of ik de regel “Ben ik van Dietsche bloed” in het Wilhelmus wel over Duits bloed gaat zoals ik altijd gedacht had.
Tenslotte heb ik vanmiddag nog een flinke wandeling gemaakt door de Taunus. Naar de voorganger van de Ford Mondeo hebben ze hier een bergstreek vernoemd, of andersom. Het was een mooie boswandeling, met deze temperatuur wel flink inspannend door de klimmetjes die erin zaten. Wat opviel was dat het bos hier op veel punten versierd was met wat volgens mij vingerhoedskruid heet. Een mooi gezicht die paarse stengels met bloemen.

22-6-2017

Volgens de radio is dit de warmste dag van het jaar, maar ik moet het nog zien, want de zomer is pas een dag oud. Het was in ieder geval een hete dag, er waren 36 graden voorspeld en mijn buitenthermometer heeft zelfs boven de 40 gestaan, maar toen stond mijn auto wel vol in de zon. Ik was van plan vandaag rustig aan te doen, een kilometer of 50 rijden, dan was ik in Aschaffenburg, de stad waarbij ik altijd een f achter de eerste a zet. Langs de oever van de Main is daar een mooie camperplaats, maar nu niet want nu stond daar een kermis. Een echte Duitse kermis, met extreem grote attracties en biertenten, waar rond het middaguur diverse mensen achter een literglas bier zaten. Vanwege die kermis ben ik maar doorgereden en tussendoor een flinke boswandeling gemaakt te hebben, ben ik nu in Würzburg. In de loop van de middag is de zon hier achter de wolken verdwenen, het werd daardoor erg benauwd. De stevige onweersbuien die voorspeld waren zijn in dit deel van Duitsland nog niet gevallen, elders wel.

24-6-2017

Net als gisteren bleek ook vandaag op de camperplaats die ik uitgezocht had een kermis te staan. Hij was daardoor gesloten. Ik heb mijn auto op een andere parkeerplaats neergezet en blijf daar maar overnachten. Wel ben ik bang dat ik wat geluidsoverlast zal hebben vannacht, want de parkeerplaats staat verder vol met auto's van kermisbezoekers en de zo te horen is de kermis nog steeds open. Verder was vandaag een dag met wat betere temperaturen. Nog steeds ver in de 30, maar een groot deel van de dag waaide er een frisse wind, die het een stuk aangenamer maakte.

24-6-2017

Het door mij verwachte lawaai door de kermis viel mee. Rond de tijd dat ik naar bed ging hielden de attracties er blijkbaar mee op, want de elektronische discogeluiden verdwenen. In de biertenten ging het feest blijkbaar nog even door, maar daar hoorde ik niks van, het enige dat ik ervan merkte dat er nog geruime tijd mensen naar de auto's kwamen die op de parkeerplaats stonden. Maar die kermisgangers waren verbazingwekkend rustig. Dus heb ik lekker geslapen en voelde ik mij vanmorgen fit om anderhalf uur hard te gaan lopen. Het was wel afzien omdat tussen kwart over acht en kwart voor tien de zon al volop scheen, maar een briesje zorgde dat het nog net aangenaam was. Daarna verder gegaan, een wandeling door een echte parkwijk in Nürnberg gemaakt, ik wandelde door een park dat zich slingerde tussen flats met een woonlaag of 5. Wel apart, dat gold ook voor de wandeling van vanmiddag, die leidde mij door een kloof, maar een fractie van de Grand Canyon, maar ook op zo'n kleine schaal is het indrukwekkend hoe een riviertje zich door de rotsen heeft gesleten.

25-6-2017

Vanmorgen na mijn ontbijt ben ik gaan wandelen. Aan de andere kant van de Volksfestplatz waar ik op geparkeerd stond, kwam ik een wandelroute tegen die ik ben gaan volgen. Al snel liep die route door een strook bos langs een kanaal. Net op het moment dat ik aan het twijfelen was om terug te keren, kwam ik bij het eindpunt van de route, waar een kaart stond met andere routes, waardoor ik een alternatieve route terug kon uitzoeken. De route was mooi, maar wel wat langer dan gedacht, want ik had geen rekening gehouden met hoogteverschillen. Toen ik weer terug was heb ik koffie gedronken en ben een stukje gaan rijden. In Ondorp ben ik gestopt, heb geluncht en daarna nog een klein stukje gewandeld. Daarna naar Regensburg, waar een jaarmarkt bleek te zijn. Ik wou daar overnachten, maar de plek waar ik mijn auto neergezet had was daar niet zo geschikt voor en door de jaarmarkt stonden er op de parkeerplaatsen waar geen festiviteiten waren zoveel auto's dat ik niet verwachtte daar een plaatsje te vinden. Na een rondje over de markt gelopen te hebben ben ik verder gereden en sta ik nu in de plaats waar ik eigenlijk pas morgenavond wou zijn.

26-6-2017

Zonder dat ik op gelet had bleek vanmorgen dat ik mijn auto gisteren zo neergezet had dat hij in de schaduw stond toen ik wakker werd. Dat was lekker, want de zon scheen weer fel vanmorgen, de hittegolf gaat nog steeds door, het is zelfs weer heter dan de afgelopen dagen. Nadat hardgelopen en ontbeten had, ben ik het dorp gaan bekijken. Daarna wou ik koffie gaan drinken, maar toen stond mijn auto inmiddels wel in de felle zon, dus ben ik eerst maar een stukje gaan rijden. Bij een stadje een 30 Km verder vond ik een heerlijk schaduwrijke parkeerplaats. Toen ik het stadje inreed herkende ik het direct van 2 jaar terug toen ik langs dit deel van de Donau aan het wandelen was. Aan de overkant van de brug was een vliegveld en er was iets van een kunstwerk dat met bier te maken had. Dus toen ik een wandeling wou gaan maken ben ik eerst die richting uitgelopen. Mijn geheugen bleek mij niet in de steek gelaten te hebben. Het kunstwerk was een poort gemaakt van bierkratten, ter ere van de bierfietsroute die er is. Als ik hier nog een keer met de fiets ben wil ik zeker die route een keer verkennen.

27-6-2017

Toen ik vanmorgen wakker werd hoorde ik de regen op mijn dak vallen. Tot na koffietijd ben ik in mijn camper blijven zitten. Daarna ben ik naar het centrum van Passau gelopen, toen was het droog en het werd langzamerhand zonnig en weer heel heet. Toen ik bij mijn auto terugkwam, stond die vol in de zon en mijn thermometer op 44 graden. Gelukkig koelde het snel af toen ik begon te rijden. Ik wou daar naar de parkeerplaats waar ik 3 jaar geleden ook overnacht heb. Die was bij een heel bijzondere brug over de Donau. Een paar keer per dag ging er een trein over die brug, de spoorbomen gingen dan dicht en in plaats van auto's reed er dan een trein over de brug. Volgens mij is dat de enige keer dat ik meegemaakt had dat de rails bij een spoorwegovergang dezelfde richting uit lagen als de weg. Op de kaart dacht ik die brug gezien te hebben, maar ik kwam bij een andere parkeerplaats uit. Eigenlijk een nog mooiere parkeerplaats om te overnachten, want direct aan de rivier en er stonden nog diverse andere campers. Toch bleef ik het vreemd vinden dat ik de brug met de spoorwegovergang niet zag. Toen ik een stukje ging wandelen werd dat snel opgelost, ik vond de locatie waar hij was geweest. De brug is verwijderd en wordt door een nieuwe vervangen.

28-6-2017

Na een tijdje door Linz gewandeld te hebben vond ik het zo benauwd worden dat ik maar vertrokken ben. Een klein stukje buiten de stad vond ik een mooie schaduwrijke parkeerplaats en daar ben ik in het bos gaan wandelen. Eerst over een verharde weg, daarna over een bospad dat steeds smaller werd. Ik vond het niet erg dat het smal werd, want daardoor was er veel schaduw en was de temperatuur nog een beetje dragelijk. Het was alleen jammer dat er op sommige stukken hoge brandnetels langs het pad stonden, maar die heb ik met mijn onbedekte lichaamsdelen kunnen ontwijken. Het pad werd steeds smaller en na een tijdje verdween het helemaal, ik heb daar nog wat rondgekeken of het toch nog ergens door ging, maar kon niets vinden. Dus moest ik maar terug, maar ik kon niets vinden, dus ook het pad waarover ik gekomen was niet meer. Ik ben wat door het oerwoud gaan dwalen, ongeveer in de juiste richting. Na ongeveer een kwartier vond ik het pad weer. Toen ik daarna op mijn broek keek zag ik dat tussen planten door had gelopen die mij ingeschakeld hadden om hun zaden te verspreiden.

29-6-2017

De hittegolf lijkt over te zijn, ik hoorde op de radio dat er zelf Alpentoppen zijn waar het vandaag gesneeuwd heeft. Maar hier in het oosten van Oostenrijk is de temperatuur nog steeds hoog en als de zon even tussen de wolken door schijnt zelfs nog steeds heet. Die wolken waren er vandaag in het wit, grijs en bijna zwart. Vooral bij die laatste verwachte ik een fikse bui, maar het waaide een tijdje heel hard en er vielen wat druppels, maar de straat werd niet eens nat. Overdag heeft het niet echt geregend, zodat ik in alle rust Ybbs, Melk en St.Polten kon bekijken. Die met de naam die aan de witte motor doet denken, vond ik het mooist. Ondanks dat het al de derde keer was dat ik in die stad was, nog steeds vond ik het immense klooster dat boven de stad uitsteekt een imposant gezicht.

30-6-2017

Ik werd vanmorgen wakker door een fel licht dat recht in mijn ogen scheen. Het bleek de zon te zijn die om kwart voor 6 dwars door mijn gordijnen recht in mijn ogen scheen. Zo fel dat ik even met mijn ogen moest knipperen. Ik ben nog een tijdje blijven liggen, ik dacht al helemaal wakker te zijn, maar opeens was het 8 uur, dus ik ben toch blijkbaar nog even weggedommeld. Na mijn ontbijt ben ik naar het centrum van Wenen gewandeld. In 1981 ben ik daar een keer eerder geweest, maar ik kon me er niet veel anders van herinneren dan het bijzondere dak van de Stephansdom. Dat deel van de stad viel mij nu een beetje tegen, want het hele gebied was een bouwplaats waar men bezig was met het bouwen en verbouwen van panden en de bestrating. Daarna heb ik nog wat verder door de stad gewandeld en gebouwen en monumenten bewonderd. Tenslotte ben ik bij het Prater geweest. Ik wist van het bestaan ervan en dat er wat attracties waren. Het bleek een hele grote, permanente, kermis te zijn. Bijzonder eraan was de mix tussen de meest moderne attracties en andere die er waarschijnlijk al een eeuw zijn, zoals het reuzenrad.