22-9-2016 t/m 28-9-2016

22-9-2016

Lekker gewandeld langs de Världarvsleden vandaag. Ik zie maar weinig van de bijzondere geologische omgeving waar ik doorheen wandel, maar alle natuur die ik zie maakt dat meer dan goed. Een gevolg van de stijging van het land nadat dat door de gletsjer van de ijstijd in elkaar gedrukt was, heb ik vandaag gezien aan de keienvelden. Grote gebieden die vol met stenen liggen die van de rotsen zijn afgebroken en vervolgens door de golven in de loop der eeuwen rond geslepen. Overal in Zweden kom je langs de kust dergelijke velden tegen, maar hier ook op 250 meter hoogte. Gisteren heb ik trouwens ook een gevolg van de landstijging gezien, van veel recentere datum. Ik zat koffie te drinken langs een meer waarvan de naam niet eindigde op sjö, Zweeds voor meer, maar op vik, Zweeds voor baai. Dat blijkt hier in de buurt vaker voor te komen, toen ze hun naam kregen waren het baaien, maar ergens in de 18^e eeuw is de verbinding met zee verdwenen. Ze hadden toen al een naam en die is niet veranderd.

23-9-2016

Weer lekker gewandeld vandaag. Wat een beetje tegenzat was het weer. Op een gegeven moment begon het een beetje te motregenen, dat werd meer dus heb ik mijn regenjas aangedaan. Na de koffie was het weer motregen, maar toch mijn regenjas aangehouden. Dat was verstandig, want 10 minuten later ging het echt regenen. Weer 10 minuten later was het droog en dat is het de rest van de dag gebleven. Vervelend was dat net nadat het geregend had, de wandelroute over een met gras begroeid pad ging dat hier en daar omzoomd werd door varens. Snel liep ik daarom te soppen in mijn schoenen en werden de pijpen van mijn broek ook nat.

24-9-2016

Voor de eerste keer deze reis sta ik voor de tweede avond op dezelfde plaats. Het is dan ook een hele mooie plaats om in mijn camper te overnachten. In de plaats Älgsjö (Elandmeer), aan de rand van een baai op een open plek waar ooit een zagerij heeft gestaan. Het is er donker en erg rustig, zeker gezien de naam had ik niet verbaast gestaan als toen ik vanmorgen mijn gordijnen opende er een eland naast mijn auto had gestaan. Dat was vanmorgen niet zo, maar ik was vanmorgen slechts een kilometer of twee aan het wandelen toen ik drie van die beesten tegenkwam. Twee volwassen vrouwtjes en een kalf stonden een paar meter van mij vandaan te grazen. Als ze mij niet in de gaten hadden gekregen, had ik ze waarschijnlijk niet eens gezien. Ik zag ze pas toen ze op de vlucht sloegen, binnen enkele seconden waren ze uit mijn blikveld verdwenen. Te snel om mijn telefoon te pakken en een foto te maken. Dus geen foto van elanden vandaag, maar van één van de mooie uitzichten waar ik vandaag langs gewandeld ben.

25-9-2016

Mijn wandeling ging sneller dan verwacht. Ik had gedacht tot maandag en misschien zelfs tot dinsdag bezig te zijn met de Världarvleden, maar vandaag aan het eind van de middag bereikte ik al het punt waar ik afgelopen woensdag ook was, de route loopt rond, dus dat was voor mij het eindpunt. Ik kan terugkijken op een wandeling die soms makkelijk en soms best pittig was, maar de inspanning die daarvoor nodig was werd goedgemaakt door de mooie panorama's die ik te zien kreeg. Als toetje van mijn wandeling kreeg ik op de laatste kilometers nog een roedel van vier reeën te zien. Toen ik aan kwam lopen stonden ze te grazen op een weiland, een meter of 50 van mij vandaan. Ik stopte om ze te bekijken, zij hieven hun hoofd op en bekeken mij. Meestal duurt dat een paar seconden voordat ze het hazenpad kiezen, maar nu hebben we elkaar bijna een minuut lang bekeken. Toen vertrokken ze, maar voordat ze echt verdwenen stopte ze nog een paar keer en keken nog even om. Een mooie ervaring.

26-9-2016

Het was mistig vanmorgen. Ik had daarom geen zin om direct na mijn ontbijt te vertrekken, dus ben ik eerst nog even naar het meer gelopen waar een bordje vlak bij mijn parkeerplaats naar verwees. Het was een leuke wandeling, alleen bestond het pad grotendeels uit gras en met de mist was dat dus drijfnat, net als mijn sokken. Terwijl ik aan het wandelen was kwam de zon langzaam door. Naar Kramfors gereden, daar wat rondgelopen en de stad bekeken, die weinig voorstelde. Tenslotte nog een uurtje hardgelopen en na de lunch ben ik naar Härnösand gereden. Van mijn vorige bezoek, vijf jaar geleden herinnerde ik me dat het ook een niet erg bijzonder stadje was. Dat is een goed uitgangspunt, want het viel erg mee. Ik herinnerde me niet dat er een aantal mooie gebouwen staan die de stad een Zuid Europees aandoende grandeur geven. Er is een leuke kleine binnenstad, alleen staan er erg veel winkels leeg.

27-9-2016

Vandaag ben ik naar Alnö geweest. Een eiland dat voor Sundsvall ligt en met een brug aan het vasteland is verbonden. Bij het bouwen van de brug is het op een gegeven moment flink mis gegaan, de in aanbouw zijnde brug is ingestort waarbij een aantal slachtoffers te betreuren was. Verder wist ik niet zoveel van het eiland. Een van de eerste dingen die ik ontdekte toen ik aankwam, was dat het groter is dan ik dacht, even het eiland rondlopen zat er niet in. Ik heb besloten om vanaf mijn auto langs de baai naar het noordelijke punt te wandelen en langs zee weer terug. Een flinke wandeling, niet erg enerverend, maar een goede manier om af te kicken van de vele natuur waarin ik de afgelopen week gewandeld heb. Wel interessante informatieborden langs mijn wandelroute gezien. Eerst een aantal over de houtzagerijen die er in het verleden hadden gestaan en daarna over de bijzondere rotsen die 560 miljoen jaar geleden ontstaan zijn toen het eiland een vulkaan was.

28-9-2016

Vanmorgen eerst rond Sidsjö gewandeld, na de koffie ben ik naar Fyndlagret gereden, ik had mijn zus belooft dat ik daar zou kijken bij een droogtrommel de ze daar hadden staan. Ze blijken de openingstijden aangepast te hebben, ik was er om 11 uur, maar ze gingen pas op 12 uur open. Dus ben ik eerst nog even het centrum van Sundsvall ingelopen. Dat was geen straf, er was internationale markt, een soort van rondreizend circus, marktkraampjes met specialiteiten uit allerlei verschillende landen. Leuk om even rond te lopen. Daarna alsnog naar de Fyndlagret, geen droger maar wel 10 boeken gekocht, ik had 5 boeken in mijn hand van 10 kroon per stuk toen ik zag dat ze vanaf 10 boeken 5 kroon per stuk waren. Ze hadden voldoende Engelstalige boeken, dus heb ik er nog maar vijf uitgezocht. Daarna richting Träporten vertrokken, onderweg in Stöde nog gestopt voor de lunch en om een stuk hard te gaan lopen.

10-9-2016 t/m 21-9-2016

10-9-2016

Naast mijn gebruikelijke wandelingen heb ik vanmiddag een tijd doorgebracht bij het bezoekerscentrum van een vogelreservaat. Een interessante tentoonstelling over de vele trekvogels die de baai aandoen. Ik ben ook nog even naar de vogeltoren een stukje verder gelopen, daar was niet zoveel te zien, enkele zwanen en wat kleinere watervogels, die ik op grond van het geluid dat ze maakte als eenden benoem, maar ze zaten te ver weg om ze goed te zien. Wel heb ik eerder vandaag een groep van 7 kraanvogels over zien vliegen. Van de tentoonstelling heb ik geleerd dat die vogels momenteel groepsgewijs aan het foerageren zijn om straks met voldoende energie aan hun trek te beginnen. Wat ook interessant was, waren de bordjes die langs de plankier naar de vogeltoren stonden. De eerste die ik zag was 500 meter voor de toren en daarop stond dat daar in 1917 de kustlijn liep (ook in dit gebied stijgt de bodem nog steeds sinds de ijstijd, hier is het zo'n 7 mm per jaar). Zo stonden er nog een paar bordjes met jaartallen tot ik bij de toren was. Toen ik later wegreed zag ik dat die bordjes ook stonden langs de toegangsweg, die bleek te beginnen waar in 1650 nog de zeebodem was.

11-9-2016

Oulu is een stad die in mijn reisgids is beschreven. Niet erg positief, in grote lijnen komt het erop neer dat je er voor een festival in juni naartoe kan gaan en anders kan je het beter links laten liggen. Mocht je er per trein aankomen en moet wachten op de aansluitende verbinding, dan kan je nog door een park lopen of naar een museum. Dus met hele lage verwachtingen ben ik vanmorgen de stad ingewandeld. Ik vond het best een mooie stad, hij ligt in de delta van een rivier, die in een baai uitkomt, maar zich voordien splitst, dus heb je een aantal eilanden met veel oevers en die zijn vooral groen. Ook het centrum viel mij niet tegen, eind van de 19^e eeuw is er een grote stadsbrand geweest, met als gevolg dat er in het begin van de vorige eeuw veel gebouwd is en in die tijd maakte ze mooie gebouwen.

12-9-2016

Het eind van mijn reis door Finland is in zicht, ik kon vanmiddag Zweden al zien liggen. Ik ben nu in Tornio, het centrum van deze stad ligt op een eiland in de rivier die hier stroomt. De rest van de stad ligt op de linkeroever. Op de rechteroever ligt ook een stad, maar dat is Happaranda en dat is een Zweedse stad. Dus ik kan me nog even verbazen over geheimtaal die Fins heet. Zelfs voor hun buurland hebben ze een naam bedacht die nergens op lijkt. Ik ben dan ook weer vergeten hoe ze Zweden hier precies noemen, maar het is iets als Ruotsi. Dat is dus waar ik morgen heen ga, het wordt een lange dag, want ik ga een tijdzone oostwaarts.

13-9-2016

Vanmorgen op mijn normale tijd opgestaan, toch was het nog erg vroeg, want na mijn ontbijt heb ik de tijd op mijn horloge alvast verzet. Ik wou koffie gaan drinken bij IKEA in Zweden maar die ging pas om 10 uur open en na mijn ontbijt was het in Zweden pas 8 uur. Dus eerst gaan wandelen, Bij een kerk geweest een stukje stroomafwaarts, wat een werelderfgoed bleek te zijn. Samen met tientallen anderen tussen de Noordkaap en de Zwarte Zee was de toren in de 19^e eeuw, gebruikt om de vorm van de aarde op te meten. Met die metingen werd de bewezen dat de aarde niet rond maar ovaal is. Ik dacht vlak bij de kerk de rivier naar Zweden over te kunnen wandelen, maar de brug die ik daar had gezien was een spoorbrug en je mocht er niet overheen lopen. Dus moest ik een stukje terug, vervolgens in Zweden op zoek naar een geldautomaat want ik had geen kronen meer. Het gevolg was dat het na 11 uur was voordat ik aan de koffie met aardbeien cheesecake zat. Daarna ben ik met een flinke omweg terug naar mijn auto gewandeld, daar in Finland geluncht en boodschappen gedaan en daarna naar Zweden gereden. Vanavond merkte ik goed dat ik in een andere tijdzone zit, het werd niet alleen een stuk eerder donker, het koelde ook eerder af, zodanig dat ik vanavond mijn kachel een tijdje heb laten branden.

Op de foto vandaag iets typisch Fins, overal in het land zie je metalen constructies staan die bedoeld zijn om kleden te drogen. Bij gebouwen met appartementen staan ze bijna altijd soms ook bij vrijstaande woningen. Er is ook nog een variant waarbij er ook wasbekkens zijn om de kleden te wassen, die staan dan aan de rand van een plaats. Toevallig vandaag heb ik er een zien staan en er was ook nog iemand bezig om vloerkleden te wassen. Dat doen ze blijkbaar vooral tijdens de grote voorjaarsschoonmaak, want dit was in de tweeënhalve week dat ik in Finland was pas de tweede keer dat ik zag dat zo'n faciliteit in gebruik was.

14-9-2016

Vandaag een onderzeeboot tegengekomen. Ik was voor een kop koffie gestopt op een parkeerplaats en na de koffie nog een stukje gaan wandelen. Ik kwam bij een haven, die het meest noordelijke punt van de Botnische Golf bleek te zijn. Tijdens de koude oorlog had de Sovjet Unie bijzondere interesse voor de Zweedse kust, ze gebruikte daar onder andere heel kleine duikboten voor. In de jaren 50 hebben de Zweden een tweepersoons duikboot van de Britten gekocht, een tweedehandsje. Die heeft het lang uitgehouden, maar in 1990 is zijn opvolger in dienst gekomen die door de Zweden zelf gebouwd was. Toen hij in gebruik werd genomen was de koude oorlog door het uiteenvallen van de Sovjet-Unie afgelopen en de boot dus eigenlijk niet meer nodig. Toch is hij nog tot de eeuwwisseling in gebruik gebleven en daarna is hij door de Marine in de mottenballen gezet. Weer 15 jaar later is hij als museumobject aan de gemeente Kalix geschonken en daar ligt hij nu op de camping van Töre.

15-9-2016

Vandaag in Gammelstad geweest, een UNESCO werelderfgoed. Een paar weken geleden schreef ik al over de stallen die rond een kerk in Finland stonden, zodat de gelovige hun paarden kwijt konden terwijl ze ter kerke gingen. De kerk in Gammelstad bediende een nog veel grotere omgeving, zo groot dat het voor veel gelovige niet mogelijk was om op een dag heen en weer te reizen. Rond de kerk zijn daarom huisjes gebouwd, zodat men daar op zaterdag naartoe kon reizen, daar overnachten en zondag na de mis of maandagochtend weer naar huis te gaan. Feitelijk was er dus een soort Centerparks rond de kerk ontstaan. Er was zelfs sprake van een hoogseizoen, want tijdens Kerst en Pasen waren alle huisjes bezet. Andere zondagen niet, want het was zo geregeld dat maar eens in het aantal weken naar de kerk hoefde als het aantal mijlen dat men van de kerk woonde. Een Zweedse mijl is 10 Km, dus iemand die 40 Km van de kerk woonde hoefde maar eens in de vier weken ter kerke.

16-9-2016

Nadat ik vanochtend eerst door Piteå gewandeld had, ben ik naar het zuiden gereden. Op de kaart had ik gezien dat 10 Km onder de stad Piteå Havsbad was, zoals sommige Nederlandse plaatsen een variant “aan Zee” hebben. Daar aangekomen bleek het niet echt een dorp te zijn, maar een gigantisch vakantiepark met huisjes, appartementen en een camping. Vakantiegangers waren er niet, wel een aantal asielzoekers. In eerste instantie dacht ik er direct weer te vertrekken, maar ik ben toch een stukje gaan wandelen en dat was een goed besluit, want via het strand kwam ik in een naastgelegen natuurgebied uit, wat best een mooie wandeling was. Daarna weer een stukje zuidelijker gereden en bij een parkeerplaats gestopt. Ook daar was een natuurgebied, dus na mijn lunch ben ik daar de wandelroute die er uitgezet gaan volgen. Die voerde mij langs een aantal grafmonumenten uit de bronstijd. Het was interessant om te lezen dat dergelijke steenhopen waarin notabelen werden begraven overal in Zweden voorkomen, maar in het zuiden zijn er rondom de grafheuvels tekenen van bewoning en hier niet. Een van de verklaringen die men ervoor heeft bedacht is dat de graven niet van de lokale bevolking zijn, maar van handelaren uit het zuiden die hier kwamen om huiden te kopen. Toen ze hier overleden werden ze op een eiland voor de kust begraven en door de stijging van het land ligt hun graf nu een paar duizend jaar later op een berg.

17-9-2016

Toen ik begin januari vertrok had ik het idee dat de zomer nog moest beginnen. Voor Nederland bleek dat ook te kloppen en hier is het ook heerlijk zonnig. De temperaturen zijn hier echter verre van zomers. Overdag valt het nog mee, vooral als de zon schijnt, maar als het 's nachts helder is zakt het kwik diep. De afgelopen nacht was dat tot 1 graad, toen heb ik er geen last van gehad, maar toen ik opstond was het nog maar 8 graden en toen vond ik het koud. Doordat ik zomerweer verwachte heb ik geen winterjas, shawl en muts meegenomen, vanmorgen had ik daar spijt van. Vanmiddag werd het gelukkig zonnig, zoals op de foto van 's werelds grootste kaasschaven te zien is. Ik ben in Västerbotten, het gebied waar veel Zweedse kaas vandaan komt. Ik vermoed dat hier in de buurt ook de plaats Edam ligt, want ik heb gisteren een stuk Zweedse Edammer gekocht.

18-9-2016

Nog niet zo lang geleden schreef ik over de Fins-Russische oorlog in het begin van de 19^e eeuw, toen ik op het slagveld was geweest waar de beslissende slag had plaatsgevonden waardoor na 600 jaar Finland van Zweedse in Russische handen overging. Dat was in Finland, daar hield de geschiedenis op bij het verdrag waardoor dit een feit werd. Nu ben ik in Zweden en blijkt dat het daar niet eindigde. Die winter zijn de Russische troepen het ijs van de Baltische Golf overgestoken en hebben Umeå veroverd. De Zweedse troepen die eerder in Finland gevochten hadden zich in Tornio gelegerd en daar was door ziektes en gebrek aan voorraden inmiddels een derde van de manschappen gestorven. Toen ze besefte dat ze klem zaten tussen de Russische troepen in Finland en Midden Zweden, gaven ze zich over. De koning in Stockholm had nog een ander probleem en dat was dat in Denemarken de Franse maarschalk Bernadotte hem bedreigde. De Russen wonnen terrein totdat de koning werd afgezet en vervangen door zijn oom. Het nieuwe bewind was wel succesvol in de strijd tegen de Russen en in 1809 vond de beslissende slag bij Sävar plaats. Tot op heden is dat de laatste veldslag die op Zweeds grondgebied heeft plaatsgevonden. Als beloning werd Bernadotte door de nieuwe koning als zijn troonopvolger aangewezen en zijn nazaten zijn dat nog steeds.

19-9-2016

Als ik het gisteren niet over de laatste veldslag op Zweedse bodem had gehad, had ik waarschijnlijk geschreven over de temperatuur. Eergisteren schreef ik al dat het kwik tot op 1 graad was gezakt, gisteren had ik kunnen schrijven dat het nog kouder was geweest, op 3 tienden na vroor het. Niets zo veranderlijk als het weer, want de afgelopen nacht lag het minimum een stuk hoger, het is niet kouder dan 11 graden geweest. Voor vandaag was wisselend bewolkt weer met grote kans op zon voorspeld. Die voorspelling kwam uit, ik heb wolken gezien, maar slechts zelden schoven die voor de zon. De temperatuur kwam boven de 20 graden. Het zonnetje, de temperatuur en de gele bladeren aan de berken zorgen voor een indian summer.

20-9-2016

Ik ben terug in het Werelderfgoed waar ik twee weken geleden ook was. Alleen was ik toen aan de Finse en nu aan de Zweedse kant. Het was vijf jaar geleden dat ik hier de Höga Kusten Leden gelopen heb, een indrukwekkende 130 kilometer lange wandelroute. Toen heb ik bij het Naturum bij Skuleberget een klein extra rondje gemaakt door de berg te beklimmen. Dat was een wandelroute die dicht op de grens tussen bergwandelen en bergklimmen ligt. Een moeilijke en flinke klim naar het nu op 380 meter hoogte liggende eilandje dat 10.000 jaar geleden net boven zee uitstak. Mijn inspanning werd beloont door een fantastisch uitzicht. Ik heb het mezelf nog wat extra moeilijk gemaakt, door de berg via een eenvoudiger route op te klimmen en via de moeilijke af te dalen. Na de wandeling ben ik een stukje zuidelijker gereden. Naast de route die ik 10 jaar geleden gelopen heb, is er nog een tweede, de Werelderfgoed route. Een wandeling van zo'n 100 Km en die wil ik de komende dagen gaan lopen. Aan het eind van de middag heb ik de eerste drie kilometer ervan afgelegd.

21-9-2016

Vanmorgen werd ik vroeg wakker. Ik sliep op kleine parkeerplaats aan een mooi meer. Ik was er niet alleen, er kampeerde ook een Duits paar in een tent. Van hen had ik geen last, maar wel van de jagers die blijkbaar hadden afgesproken om op die parkeerplaats te verzamelen. Blijkbaar hadden ze om half zeven afgesproken, want toen hoorde ik de eerste auto's aankomen. Ik schat dat ze met een man of 20 waren, veel herrie maakten ze niet, maar voldoende om mij uit mijn slaap te houden. Om half zeven besloot ik om maar een uurtje eerder op te staan, want van slapen kwam toch niets meer. Terwijl ik bezig was om op te staan, zijn de jagers vertrokken. Of het dezelfde groep was weet ik niet, maar vanmiddag tijdens mijn wandeling kwam ik weer een groep jagers tegen. Die waren succesvol geweest, want toen ik aan kwam lopen reed er net een auto weg met op de aanhanger een eland. Ik was te laat om daar een foto van te maken, maar het punt waar de slachter bezig was geweest, was duidelijk op de weg te zien.

8-9-2016 t/m 9-9-2016

8-9-2016

Had ik gisterenavond ineens internet, de sporthal waar ik voor geparkeerd stond bleek een gemeentelijke hotspot te zijn. Dus heb ik lekker alles bij kunnen werken en mijn mail kunnen lezen. Vandaag eerst een stuk door die stad gewandeld en na de koffie ben ik vertrokken. In eerste instantie ben ik niet ver gekomen, want ik reed de stad uit en toen zag ik een bord staan dat er 2 Km verderop een wandelroute was. Toen ik daar aankwam bleek die route te beginnen bij een langlauf parcours. Ik ben de route gaan volgen tot ik een 7 Km veder bij een rivier uitkwam waar een stroomversnelling was en in het verleden een watermolen had gestaan. Van die molen waren alleen de fundamenten nog over, maar toch wel mooi om te zien. Daarna weer terug gewandeld. Het was niet echt een enerverende wandeling, maar ik heb er toch wel van genoten. Vanmiddag ook nog een strandwandeling gemaakt, over een echt zandstrand aan zee.

9-9-2016

Het was koud de afgelopen nacht. Ik merkte het al toen ik naar bed ging, ik vond het fris en toen ik op de thermometer keek begreep ik waarom, het was minder dan 14 graden in mijn camper, in de winter doe ik dan de kachel aan. In de loop van de nacht is het nog kouder geworden, het elektronische kwik van mijn thermometer is tot 2 graden gezakt. Toen ik vanmorgen opstond, was het buiten al weer 12 graden, maar dat is een beetje vertekend, want de voeler zit aan de achterkant van mijn auto en daar scheen juist de zon op. Het is trouwens opvallend hoe laag de zon hier, zelfs rond het middaguur staat. Omdat ik geen winterjas bij me heb ben ik vanmorgen eerst met een vest onder mijn zomerjas een stukje door het dorp gaan wandelen. Het stelde niet veel voor, er was een mooi gerestaureerde windmolen die op een bijzondere plaats stond, langs de snelstromende rivier. Ik zou daar eerder een watermolen verwachten. Verder was er aan de rand van het dorp een leuke kerk, met tegen de klokkentoren een houten pop. Ik heb gisteren en eergisteren ook al een paar keer gezien dat er tegen een muur van een kerk zo'n levensgrote pop stond. Het blijkt een collectebus te zijn voor de allerarmste.

27-8-2016 t/m 7-9-2016

27-8-2016

Een kort berichtje, want ik wil zo onder de wol duiken. Morgenochtend om 6 uur gaat mijn wekker namelijk al af, want ik moet op tijd bij de ferry naar Helsinki zijn. Vandaag was een zonnige dag met af en toe harde windstoten. Ik heb de morgen gebruikt om mijn voorraden diesel, LPG en boodschappen aan te vullen. Vanmiddag door Tallinn gewandeld, een hele mooie stad, maar eigenlijk een beetje te klein voor de vele toeristen die er zijn. Het gaat blijkbaar erg goed met het toerisme hier, want het was beduidend drukker dan toen ik hier 10 jaar geleden was.

28-8-2016

Ik ben echt niet meer gewend om de wekker te zetten. Ik ben vannacht een paar keer wakker geweest en dacht dat de wekker zo wel zou gaan, als ik dan een tijdje zo gelegen had, voor mijn gevoel lange tijd, maar misschien waren het maar een paar minuten, dan keek ik op mijn horloge en zag ik dat het nog lang geen tijd was. Toen het uiteindelijk wel 6 uur was, ben ik opgestaan en een half uur later was ik bij de ferry. Iets over half elf was ik in Helsinki, daar is het niet goed geregeld, want na de boot afgereden te zijn kwam ik in een file terecht. Na een half uurtje file zag ik een parkeerplaats en heb mijn auto daar neergezet en ben eerst koffie gaan zetten. Toen de koffie op was, was de file er nog steeds, niet erg voor mij, want ik zat vlak bij het centrum, heb mijn auto laten staan en ben de stad ingelopen. Om 1 uur was ik weer terug bij mijn auto om te lunchen, daarna wou ik nog een stuk door de stad gaan lopen. Maar ik zag de bui al hangen, als ik na de lunch en de wandeling terug kwam, was er misschien weer net een boot aangekomen, dus ben ik slim geweest en heb eerst mijn auto verplaatst. Bij het Olympisch stadion heb ik mijn lunch gebruikt.

29-8-2016

Twee tegenvallers vanmorgen. De eerste dat het heerlijke zonnige weer van gisteren plaats had gemaakt voor een regenachtig weertype. De tweede was tijdens mijn ontbijt toen ik melk op mijn muesli wou schenken. Er kwam een beetje waterig vocht uit het halfvolle pak melk en daarna wat klontjes. Geroken en geproefd, het was niet zuur en nadat ik het geschud had leek het weer een beetje op melk, dus ik kon gewoon ontbijten. Er zat nog een portie in het pak, maar het leek me niet verstandig om dat tot morgen te bewaren, dus heb ik het met het pak weggegooid. Nu mijn melk weg was, had ik een mooie gelegenheid om mijn koelkast schoon te maken, want dat was hard nodig. Toen hij weer glom zette ik de schakelaar weer om maar in plaats van het zoemen van de compressor hoorde ik niets. Mijn multimeter erbij gepakt en gaan meten. Het bleek dat het stekkertje van de min-pool wat los zat en daardoor geen contact maakte. Nadat ik dat hersteld had, was het probleem opgelost.

Op de foto vandaag een kunstwerk dat ik de plaats stond waar ik overnacht heb. Het is gemaakt door een kunstenaar annex boer, die van oud plaatwerk van auto's koeien maakt. Dit is er een van een kudde van drie die op een grasveld stonden.

30-8-2016

Een belangrijk verschil tussen Finland en de andere Baltische staten is dat de wegen hier veel sneller te berijden zijn. Bijna geen dorpjes waar je terug naar 50 moet en mooi glad asfalt. Ondanks dat ik minder tijd aan het reizen ben dan de afgelopen weken, leg ik toch meer afstand af. Inmiddels ben ik in Turku, volgens de kortste weg 165 Km van Helsinki, voor mij was het iets langer want ik heb wat omgereden. Vanmiddag toen ik hier aankwam ben ik eerst maar eens gaan hardlopen. Ik had dat eigenlijk voor morgenochtend op het programma staan, maar vanmiddag was het zonnetje gaan schijnen en de temperatuur was lekker, dus ik dacht laat ik maar profiteren van de zomer nu het nog kan. Morgen ga ik rustig de stad bekijken.

31-8-2016

Vanmorgen Turku bekeken, geen spectaculair mooie stad. Wel een mooie boulevard langs de rivier, met wat oude schepen waar restaurants op zitten, maar het echte centrum heeft weinig gezelligs en dat terwijl het vandaag zulk mooi weer was dat een stad er al gauw mooi uitziet. Na de middag ben ik naar Naantali gereden, 20 Km verder en een stuk mooier. Het ligt op een schiereiland, een klein centrum met daar omheen een wijk met houten huizen. Aan de rand park met daarin een mooi kerkje en een grote jachthaven. Aan het uiteinde is er een pier waarmee het met een echt eiland verbonden waarop een pretparkje rond een Fins tekenfilmfiguur. Ik ben wel naar dat eiland gelopen, maar het pretpark was sinds deze week gesloten, niet erg want ik was toch al niet van plan erheen te gaan en daarbij de andere helft van het eiland was een mooi bos om in te wandelen.

1-9-2016

Zoals de meeste ochtenden ben ik vanmorgen begonnen met een wandeling. Gisteren had ik aan het eind van de dag al wat door het dorp waar ik overnacht heb gelopen, op zoek naar een goede parkeerplaats. Vanmorgen bleek dat ik daarbij ongeveer het hele dorp al gezien had, maar het was toch een lekkere wandeling vanmorgen. Wat mij opviel waren de bruine borden met een vuurtoren erop, die ik gisteren onderweg ook al gezien had. Op plattegrond van het dorp zag ik dat die borden een route markeren die in het Zweeds “strandvägen” wordt genoemd. Dat klonk interessant en dat was het ook, want toen ik later een ander informatiebord zag, stond daar ook de Engelse benaming op, “Baltic Sea Route”, dus blijkbaar precies wat ik wil volgen. Dat ben ik gaan doen, het ging al gauw fout, blijkbaar heb ik een bord gemist, maar met mijn routeplanner kwam ik ook in Rauma. De oude houten binnenstad van deze plaats hoort tot het Unesco werelderfgoed en terecht, want ik vond het bijzonder mooi. Na de stad bekeken te hebben heb ik de route weer opgepakt en ging het weer gauw mis, hij ging over een weg die in verband met de aanleg van een snelweg was afgesloten. Een omleiding stond niet aangegeven, maar die ik zelf bedacht had werkte goed. Daarna ging het goed over de route, heerlijk rustige wegen, niet snel en ook nog wat om, maar dat heb ik er graag voor over om de mooie stukjes Finland te zien waar hij langs rijdt. Aan het eind van de dag ging het nog even mis, ik wou in Pori overnachten, maar der route bleek om die stad heen te gaan, ik kwam erachter toen ik een bord tegen kwam waarop stond dat ik 6 Km van de Keskus (het centrum) verwijderd was en de route de andere kant opging. Toch maar terug gereden.

2-9-2016

Ik reis sneller door Finland dan ik zou willen, met dit tempo ben ik eind volgende week al aan de Zweedse grens terwijl ik daar eigenlijk pas over een week of 3 wil zijn. Het is een mooi landschap waar ik doorheen reis, maar er zijn zelden mogelijkheden om wat anders te doen dan rijden. Ten eerste kom ik geen wandelpaden tegen, dus als ik wil wandelen moet ik dat over de weg doen. Ten tweede zijn er bijna geen parkeerplaatsen, ze horen bijna altijd bij een huis of bedrijf. Zo dacht ik om 1 uur te gaan lunchen, maar het duurde toen nog een half uur voordat ik mijn auto kwijt kon. Dat was op een inham langs de weg waar een berg grit op lag. Ik dacht dat het grit er voor de gladheidsbestrijding in de winter lag, maar toen ik na mijn lunch een stukje ging wandelen kwam ik er al snel achter dat het bedoeld is om gaten in de weg te vullen. Ik had 200 meter langs de weg gewandeld toen mij een vrachtwagen tegemoet kwam van een type dat ik in Zweden wel eens in actie had gezien bij het plomberen van wegen. Zoals ik inmiddels verwachte stopte hij dus bij inham waar mijn auto stond. Er even over gedacht om direct terug te gaan, maar ik zag dat hij voldoende ruimte had en dus geen last van mijn auto, dat ik rustig nog een stukje verder ben gelopen. Later op de middag had ik opnieuw moeite een parkeerplaats te vinden, nu was ik nog kritischer, want het was om te overnachten. Voordat ik er een gevonden had was ik zomaar 50 Km verder, in Kristinestad de plaats waar ik eigenlijk pas morgenmiddag had willen aankomen.

3-9-2016

Gisteren tijdens het hardlopen had ik gezien dat er aan de andere kant van de brug over de fjord een “natur stig”, een pad door de natuur, was. Vanmorgen ben ik die gaan wandelen. Op de kaart stond de route in twee etappes getekend, aan de kant waar ik begon ging hij verder de fjord in tot aan het riviertje. De tweede etappe was aan de andere kant van de oever van de fjord en liep ook tot het riviertje. Er stond op het bord dat er plannen waren om de twee routes met een hangbrug te verbinden. Dat bord was wat gedateerd, want later bleek dat sinds 2003 de hangbrug gerealiseerd was, ik kon dus rond lopen. Na een mooie wandeling, vooral veel paddenstoelen gezien, kwam ik weer terug in Kristinestad, waar het inmiddels druk was, want er was een jaarmarkt. Veel oude auto's, marktkraampjes en mensen in historische kostuums. Dat paste mooi bij het historische plaatsje.

4-9-2016

Gisteren was ik bij de Kvarken Archipel aangekomen, dit is het Finse gedeelte van het gebied dat in Zweden de Hoge Kust heet. Ik had op een kaart gekeken die door de zon nogal verfletst was en daardoor had ik niet gezien dat de wandeling die ik vandaag wou gaan maken op een eiland was, zonder verbinding met het vaste land. Daar kwam ik achter toen ik bij een ferry naar een ander eiland aankwam, waar een betere versie van de kaart stond. Op het eiland waar de ferry heen ging, zag ik weinig dat mij noopte om over te varen, maar wat ik wel zag was dat er op de pier waar ik was een mooie parkeerplek was, daar heb ik overnacht. Net als 10 jaar geleden mij verbaast over de Finse veerdiensten, deze ging 24 uur per dag door, alleen 's nachts waren er op grond van de CAO drie pauzes van 10 minuten en de eerste vijf uur van de dag had hij geen vaste dienstregeling maar voer hij alleen als er verkeer was. Er was een bel om de boot op te roepen als hij aan de andere kant lag en je wou overvaren. Ik heb het niet gecontroleerd, maar als ik me niet vergis is de pont ook nog eens gratis.

5-9-2016

Vandaag echt in de Kvarken Archipel gewandeld. Naar Svedjehamn gereden en daar mijn auto geparkeerd, het was betaald parkeren, je kon kiezen tussen 4 uur of 24 uur. Ik was zuinig. Snel had ik daar spuit van, toen ik zag dat de wandelroute die er begon 13 Km lang was, dus 26 Km heen en weer. Met het plan om een deel van de route te lopen en na 4 uur terug te zijn ben ik begonnen. Doordat in de laatste ijstijd hier het centrum was van de gletsjer die over Noord Europa lag, heeft de ijslaag van 3 Km dik de bodem hier een 800 tot 1000 meter naar beneden gedrukt. Toen het ijs verdween begon het aardoppervlakte terug te veren en daar is het nog steeds mee bezig. Momenteel stijgt de bodem hier ongeveer 8 mm per jaar, de eilanden worden steeds een beetje groter, Finland groeit hier jaarlijks met ongeveer een vierkante kilometer. Op lange termijn, 2 tot 3000 jaar,zal de Baltische Golf hier in tweeën gesplitst worden doordat er een landbrug ontstaat tussen hier en de 60 Km verder gelegen Zweedse kust. Een erg intressant gebied dus en een hele mooie wandeling. Toch was het uiteindelijk niet erg dat ik maar voor 4 uur parkeren betaald had, want ik was na 3 uur al weer terug bij mijn auto. Toen ik op de kaart had gekeken was mij niet opgevallen dat de wandelroute deels met een blauwe streep aangegeven stond, hier moest je met een boot naar een ander eiland en het seizoen is over, dus die boot was er niet. Maar ondanks dat mijn wandeling wat korter dan verwacht was, heb ik er erg van genoten.

6-9-2016

Tijdens een wandeling over een wat vervallen wandelroute langs graven uit de Vikingtijd die in een bos verspreid lagen, ben ik aangevallen door een horde insecten. Een soort van vliegende spinnen en een aantal mieren had het om een of andere reden vooral op mijn nek voorzien. Steeds voelde ik wat kriebelen en als ik dan in mijn nek voelde, kwam ik weer zo'n beest tegen, die ik vervolgens tussen mijn vingers plette. Daar in het bos had ik er al een stuk of tien te pakken later toen ik weer in mijn auto nog eens een aantal en de rest van de dag trof ik er af en toe nog eentje aan. Het ergste is dat ik de rest van de dag af en toe het idee heb dat het kriebelt, maar ik geen insect vind.

Na het slagveld dat ik onder de insecten heb aangericht, was het heel toepasselijk toen ik vanmiddag een bord tegenkwam dat een plaats aangaf dat Slagveld heette. Het bleek niet echt een plaats te zijn, maar het slagveld waar in het begin van de 19^e eeuw een beslissende veldslag tussen het Russische en het Zweeds-Finse leger. De Russen wonnen en dit leidde er uiteindelijk toe dat Finland na 600 jaar Zweeds geweest te zijn, een deel van Rusland werd. Dat bleef het tot de Russische revolutie, van de chaos die daarop volgde hebben de Finnen gebruik gemaakt om hun onafhankelijkheid uit te roepen. Volgend jaar bestaat de staat Finland dus 100 jaar. Aan de Noorse Koning die momenteel in Finland op bezoek is hebben ze als verjaardagskado een stukje van een berg gevraagd. De Koning heeft het verzoek bij zijn minister van buitenlandse zaken neergelegd en die heeft aangekondigd dat ze met een passend kado zullen komen, maar dat het niet dat stukje berg zal zijn, vanwege de juridische consequenties die een grenscorrectie heeft.

7-9-2016

Vanmorgen Jacobstad, de plaats waar ik overnacht heb, wezen bekijken. Een stad waar ik op het eerste gezicht niet zoveel aan vond. De watertoren was mooi, een mooie houten kerk, die goed in de gele verf zat, net als de bijbehorende klokkentoren. Verder veel rechte wegen en weinig zeggende nieuwbouw en zoals hier in de buurt wel vaker had de stad nauwelijks een centrum. Net toen ik terug naar mijn auto wou lopen zag ik een gebouw dat de hele morgen goed maakte. Vermoedelijk een oude fabriek, mooi gerestaureerd en vooral met een heel bijzondere bol er bovenop met daarin een klok.