28-2-2016
Vandaag was de
laatste dag van het carnaval van Viaregggio, het grootste carnaval
van Italië, dat heel de maand februari ieder weekend wordt gevierd.
Dat was voor mij reden om te twijfelen om te twijfelen of ik niet
toch via de kust terug zou gaan. Omdat ik op de heenweg die route ook
genomen heb, besloot ik van de week om toch een andere route te
nemen, via de Po-vallei. Dat was een goede keuze, want volgens de
radio is het noodweer in Italië en vooral aan de kust. Hier valt het
mee, pas vanavond is het echt gaan regenen en waaien. Toen ik Modena
aan het bekijken was, had ik mijn regenjas aan, die werd nat, maar ik
had niet het idee dat het hard regende. Ben ik niet naar Viareggio
gegaan, toch een soort van, want nu ga ik via Reggio nel'Emilia, waar
ik blijf overnachten.
29-2-2016
Verschrikkelijk
slecht weer vanmorgen, wat toepasselijk is op deze datum. Na mijn
ontbijt ben ik in mijn camper blijven zitten en heb ik een mailtje
zitten typen. Toen ik daarmee klaar was, had het bijna opgehouden met
regenen en toen ik een kwartiertje later mijn koffie op had was het
droog en kwam de zon zelfs tevoorschijn. De rest van de dag bleef het
wat instabiel, af en toe wat zon en dan weer een paar druppels regen,
maar echt slecht werd het niet meer. In Reggio nel'Emilia heb ik
vanmorgen onder andere de St.Prospero bekeken. Die kerk had, wat je
hier wel vaker ziet, een koepeldak die uitbundig met fresco's
beschilderd waren. Dit waren hele mooie, dusdanig goed in perspectief
geschilderd dat het bijna 3D leek. De buitenkant van de kerk was wat
minder spectaculair, maar toch bijzonder omdat de toren geen spits
had.
1-3-2016
Toen ik gisteren in
de stad van de kaas en de Mariobeenham aankwam, zag ik dat daar een
IKEA was. Nu loop ik al een tijdje regelmatig te stoeien met mijn
kussen, vaak wordt ik met pijn in mijn schouder en nek wakker. Zo ook
gisteren, dus toen heb ik toen besloten om vanmorgen mijn bezoek aan
Parma te beginnen met een bezoek aan het woonwarenhuis. Nu had ik
gisterenmorgen mijn kussen omgedraaid en blijkbaar daardoor was
vanmorgen de pijn weg. Toch maar naar IKEA gegaan en een nieuw kussen
gekocht. Ik ga hem nog niet direct proberen, niet alleen omdat ik de
afgelopen nacht zonder problemen heb geslapen, maar ook omdat volgens
de veeltalige gebruiksaanwijzing bij mijn nieuwe kussen die eerst nog
even moet acclimatiseren na het in geperste vorm in de verpakking
gezeten te hebben.
2-3-2016
Ik wou niet zeuren
over mijn gezondheid, dus toen ik gisteren schreef over de pijn in
mijn schouder die weg was, heb ik niet vermeld dat ik sinds een paar
dagen wat lichte pijn in mijn rug heb. Het soort pijn waarvan ik weet
dat ik krijg als ik onderuitgezakt op een bank heb gezeten, wat ik nu
trouwens niet gedaan heb. Vanmorgen had ik die pijn nog steeds, maar
het was hoogstens wat onaangenaam. Na een korte wandeling in het dorp
waar ik overnacht heb, ben ik toen de mist opgetrokken was naar een
stukje gaan rijden en gestopt in Buseto, de stad van Verdi. De stad
bekeken en na de koffie gaan hardlopen. Als route heb ik de
Verdi-fietsroute gebruikt, die mij naar zijn villa voerde. Anderhalf
uur gelopen, zonder echt last van mijn rug gehad te hebben. Toen ik
daarna voorovergebogen stond om mijn haar te wassen, merkte ik dat
het toch niet helemaal goed was met mijn rug. De pijn werd erger, ik
kon nauwelijks meer voldoende buigen om mijn sokken en schoenen aan
te doen. Ook autorijden was pijnlijk. In het volgende dorpje gestopt
en een wandeling gemaakt, tijdens het wandelen ging het iets beter,
maar wel veel meer pijn dan vanmorgen. Ook vanavond heb ik nog veel
pijn, ik ga zo mijn bed in, nu maar hopen dat een goede nachtrust
helpt.
3-3-2016
Toen ik vanmorgen
wakker werd had ik het idee dat het beter ging met mijn rug. Maar
toen ik mijn sokken wou aantrekken merkte ik dat het nauwelijks lukt
om met mijn handen bij mijn voeten te komen. Door weer op bed te gaan
liggen lukte het uiteindelijk om ze aan te krijgen. Tijdens het
wandelen voelde ik constant dat het niet helemaal goed zit met mijn
rug. Maar in de loop van de dag werd de pijn wel minder. Hopelijk zet
die trend zich door.
Vandaag waarschijnlijk voor het laatst deze
reis mijn watervoorraad aangevuld. Veel Italiaanse plaatsen hebben
tappunten waar je mineraalwater kan tappen. Meestal betaal je daar 5
cent per anderhalve liter voor. In sommige plaatsen is het zelfs
gratis, zoals in het stadje waar ik vanmiddag geluncht heb. Toevallig
stond de tap op de parkeerplaats waar ik mijn auto had neergezet. Je
had er zelfs keuze uit drie soorten: gewoon, gekoeld en
koolzuurhoudend water. De lege flessen en jerrycan die ik had, zitten
nu vol met gewoon mineraalwater. Je kan trouwens overal in Italië
het water uit kranen en fonteinen drinken, tenzij er een bordje
bijstaat dat het geen drinkwater is.
4-3-2016
Met mijn rug gaat
het vandaag weer wat beter, maar met mijn stemming wat minder. Dat
laatste komt omdat ik me vanmorgen realiseerde dat als in nauwelijks
voldoende kan buigen om mijn schoenveters te strikken, ik ook mijn
skischoenen niet aan kan doen. Dus als de positieve trend zich niet
doorzet dan moet ik mijn plannen om volgende week te gaan skiën
laten varen. Maar ik ben optimistisch.
Vandaag ben ik in de
geboorteplaats van Fausto Coppi geweest. Een echte wielerlegende,
want zijn naam ken ik goed, maar hij is in 1960 overleden terwijl ik
in 1963 geboren ben. Opvallend in zijn geboortestad is de toren van
de basiliek. Iemand heeft mij er eens op gewezen dat de toren van de
grote kerk in Amersfoort de Madonna met kind voorstelt. Hier hebben
ze dat wat minder subtiel gedaan, de bovenste helft van de toren is
een reusachtig Madonnabeeld.
5-3-2016
Gisterenavond
regende het, de afgelopen nacht ben ik een paar keer wakker geweest
en hoorde ik het tikken op mijn dak. Maar rond half acht was dat
opgehouden, ik dacht dat het droog was. Toen ik een uurtje later
opstond bleek dat niet zo te zijn, de regen was overgegaan in sneeuw
en die valt geruisloos op mijn dak. De hele morgen is het blijven
sneeuwen, op een gegeven moment lag er een laag van een centimeter of
15. Ik was de hele ochtend in mijn camper, een beetje opgeruimd, een
kleine reparatie en vooral veel gelezen. Na de lunch was het droog en
ben ik de stad gaan bekijken. De sneeuw was al wat ingeklonken en
doordat het graad of 5 was werd de sneeuw minder, maar de plassen
groter. Nu vanavond is de temperatuur nog steeds boven nul en is er
op maagdelijke plekken nog een centimeter of 2 over. Op andere
plekken zijn het vooral modderachtige sneeuwresten die rond de
plassen liggen. Hopelijk gaat niet, of niet al te hard, vriezen de
komende nacht, zodat ik morgen naar Turijn kan vertrekken.
6-3-2016
Het is droog
gebleven de afgelopen nacht en de temperatuur lag net rond het
vriespunt. Wat dat betreft was het geen probleem om verder te rijden.
Wel was het wat mistig, maar niet zodanig dat het echt een probleem
was. Ik ben eerst naar Asti gereden, die stad van de spuitwijn
bekeken en daarna in Chieti gestopt. Daar blijk ik de 45e
breedtegraad gepasseerd te zijn, ik was dus even net zover van de
evenaar als van de noordpool. Inmiddels ben ik voorlopig op het
bovenste kwart van de aardbol. Ik overnacht in Turijn, niet op de
plaats die ik had uitgezocht. In de hal die naast de camperplaats
staat was een tentoonstelling van amfibieën. Blijkbaar is dat hier
heel populair, want er stond een rij van bijna 100 meter voor. Dit is
Italië dus een parkeerplaats in de buurt was niet beschikbaar en ook
alle plaatsen waar je zonder problemen fout kon parkeren waren bezet.
7-3-2016
Ik blijk de
afgelopen nacht vlakbij het kasteel geslapen te hebben dat mij 10
jaar terug zo verbaasde door zijn omvang. Toen kwam ik uit de
richting van Sestriere en was ik onderweg naar Turijn en kwam ik een
bordje tegen dat de weg als een rotonde rond een kasteel liep. Maar
niet een kasteeltje, want de rotonde was denk ik snel een kilometer
lang. Toen ben ik gestopt om het kasteel te bekijken, vanmorgen was
ik net vertrokken dus ben ik niet gestopt. Ik dacht bij dit stukje de
foto uit de oude doos van het kasteel te zetten, maar die blijk ik
niet gemaakt te hebben. Wel heb ik toen een foto gemaakt van het
fort bij Fenesterelle, waar ik vandaag ook langs ben gekomen, dus heb
ik die er maar bijgezet. Tussen beide plaatsen heb ik nog een
déjà-vue gehad, het stadje Pinerello herkende ik als de plaats waar
ik 10 jaar geleden in een café een oefenwedstrijd tussen Italië en
Nederland heb gezien in voorbereiding op het WK. Aan het eind van de
middag ben ik in Sestriere aangekomen.
8-3-2016
Het bericht van
gisteren klopt niet helemaal, want toen ik het gisterenavond in wou
tikken weigerde mijn laptop op te starten. Hij had het koud. Niet zo
gek, toen ik om half 6 bij mijn camper terug kwam heb ik mijn kachel
aangezet. Normaal slaat die na een tijdje af als mijn camper op
temperatuur is, maar gisterenavond heeft hij constant gebrand en
lukte het hem nauwelijks om de temperatuur boven de 10 graden te
krijgen. Gisterenavond heb ik dan ook al besloten dat ik maar 1 nacht
in Sestriere zou blijven, dat heb ik ook gedaan, want nu ben ik in
Frankrijk. In de loop van de nacht heeft het 11 graden gevroren,
vanmorgen was het wat bewolkt. Toch een skipas gekocht en om half 10
stond ik op de piste. Tot 4 uur vanmiddag heb ik, op een stop voor
een bord polenta met kaas na, het skigebied verkend en ik moet zeggen
dat het een mooi gebied is. Het was wel de hele dag fris, maar in de
loop van de ochtend kwam het zonnetje er bij, dus een hele mooie dag.
Zo mooi dat ik helemaal vergeten ben een foto te maken, vandaar
vandaag een foto van afgelopen zondag. Dit betonnen kolos is niet
mooi, maar wel raar in mijn ogen, dit is namelijk een kerkhof.
9-3-2016
Veel ben ik er niet
mee opgeschoten door naar Frankrijk te rijden. Ik was afgelopen nacht
wel een meter of 800 lager dan de nacht ervoor, maar ook hier vroor
het stevig. Het kwik daalde tot min 9, dus 2 graden minder koud, maar
nog steeds erg koud. Vanmorgen nog even getwijfeld of ik niet een
dagje in Serre Chevalier zou gaan skiën, ik heb op 2 Km van de
gondel overnacht. Maar ik heb het toch maar niet gedaan, gisteren heb
ik zo genoten dat ik dat liever koester. Daarbij heb ik mij gisteren
zo ingespannen, dat ik bang was vandaag vooral moe zou zijn en overal
pijntjes zou voelen. Vanmorgen eerst een wandeling door de stad
gemaakt, eerst naar de weekmarkt, toen het centrum en tenslotte ben
ik in de vesting geweest. Die vesting was van Vauban en ik heb het nu
eindelijk door, overal in Frankrijk kom je door hem ontworpen
verdedigingswerken tegen. Dus heb ik mij vaak afgevraagd hoe dat kan,
zelfs als hij heel oud is geworden leek het mij bijna onmogelijk dat
hij zoveel ontwerpen heeft gemaakt. Maar vandaag heb ik geleerd dat
hij maar een beperkt aantal ontwerpen had. Toen hij de plek waar de
vesting moest komen gezien had, heeft hij gezegd welk nummer daar
gebouwd moest worden en was zijn taak daarmee voltooid.
Na de
koffie ben ik vertrokken, eerst in de richting van Grenoble. Toen ik
de stad uitreed, stond er en bord met een route naar Grenoble via de
Frejus-tunnel. Dat vond ik raar, want het is een heel end om en de
tol voor te tunnel is hoog. Toen ik een stukje op de gewone weg naar
Grenoble zat, begreep ik het, op een informatiepaneel boven de weg
stond dat de betreffende weg halverwege afgesloten was. Dus ben ik
terug gereden, niet via de tunnel, maar ik ben nog iets meer
omgereden, via Gap.
10-3-2016
Vandaag net als
gisteren het grootste deel van de dag over de rustige Franse wegen
getoerd. Ik had het plan opgevat om voordat ik naar huis ga eerst nog
tijdje verder te gaan met mijn wandeling langs de Seine, waar ik al
een paar jaar mee bezig ben. Ik had Châtillon sur Seine in mijn
routeplanner gezet, omdat de eerste plaats langs de Seine was die op
mijn papieren kaart stond. Maar 50 Km eerder kwam ik al langs de bron
van de rivier. Daar ben ik gestopt en langs de rivier gaan wandelen.
Na 5 Km was het tijd om terug te gaan. Op de terugweg heb ik besloten
dat ik de volgende 45 Km bewaar voor de volgende keer, als ik wel een
goede kaart bij me heb. Vervolgens ben ik toch nog naar Châtillon
gereden. Mijn plan is nu om morgen vanaf hier verder stroomafwaarts
te wandelen.
11-3-2016
Vanmorgen echt met
mijn wandeling langs de Seine begonnen. Het ging al gauw mis. Ik kwam
langs een pad dat over de oever ging. Alhoewel, het waren meer een
paar bandensporen door het gras, blijkbaar gemaakt door vissers. Het
was mooi wandelen. Na een tijdje liep ik over een dam waar water
onderdoor stroomde naar een zijkanaal. Dat had mij opmerkzaam moeten
maken, want meestal stroomt water niet uit een rivier. Maar ik bleef
stug doorlopen. Het spoor werd minder en op het laatst liep ik tussen
de bramenstruiken door. Toen zag ik waarom het water het zijkanaal
instroomde, blijkbaar was er ooit een watermolen geweest en aan het
eind van het kanaal liep het water de rivier weer in. Daar was geen
dam of brug, dus zat er niets anders op dan terug te gaan. Ook dat
was mooi wandelen. Na de koffie nog een keer een pad langs de oever
genomen en weer ging het fout. Nu liep het pad wel door, alleen was
het deels overstroomd, waardoor ik een omweg moest maken via een
modderige akker. Daarna heb ik alleen maar over verharde wegen
gewandeld.
12-3-2016
Vandaag maar één
keer op een doodlopend pad gewandeld. Maar dat was niet erg, het liep
dood op een niet meer in gebruik zijnde spoorweg, dus ben ik de deels
overwoekerde rails gaan volgen die langs de Seine liepen. Toen de
rivier een bocht maakte en ik iets van een pad tussen het water en de
akkers zag, heb ik de spoorlijn verlaten en ben ik dat pad gaan
volgen. Ook dat liep eigenlijk dood, nu bij een boerderij. Nadat ik
aan de hond had gevraagd of ik over zijn erf mocht, ben ik daarover
gelopen. Daar kwam ik twee mensen tegen, waarschijnlijk de bewoners,
een in een rolstoel, die vroeg mij of ik verdwaald was. Nadat ik in
het Zweeds geantwoord had, realiseerde ik me dat hij dat
waarschijnlijk niet zou verstaan en antwoordde ik hem in het Frans
dat ik een beetje verdwaald was, maar de weg zag liggen. Hij beaamde
dat daar de weg was en na een vriendelijk merci ben ik daar naartoe
gelopen.
13-3-2016
Het waren geen
gemiddelde Franse dorpen waar ik vanmorgen bij het wandelen doorkwam.
Ik had gisteren mijn auto een paar kilometer verder gezet dan het
punt waar ik met mijn wandeling gestopt, dus moest nu eerst terug. Om
10 uur was ik op een punt waar ik terug naar mijn auto kon, maar ik
besloot om verder te lopen en ergens onderweg koffie te gaan drinken.
In het dorp waar ik om half elf was, kwam ik geen café tegen, niet
erg want 5 Km verder was er weer een dorp. Ook daar bleek geen café
te zijn. Toen stond ik voor een dilemma, verder lopen naar het
volgende dorp en erg laat terug zijn voor mijn lunch of nu omdraaien
en rond lunchtijd terug bij mijn auto zijn. Ik heb voor het laatste
gekozen, want toen ik vanmiddag mijn wandeling vervolgde kwam ik ook
in het volgende dorp geen café tegen.
14-3-2016
Mijn teennagels
geknipt vanavond, op zich niet zo bijzonder, maar voor mij nu even
wel. Door de problemen met mijn rug kon ik de afgelopen weken
nauwelijks mijn sokken aantrekken en het knippen van mijn teennagels
was niet mogelijk. De genezing van mijn rug heeft wat vertraging
opgelopen door mijn dagjes skiën vorige week (maar dat was het
waard). Nog steeds merk ik dat het niet helemaal goed is, maar echt
pijn heb ik niet meer. Wel ben ik erg stijf, vooral 's ochtends, in
de loop van de dag wordt dat beter, maar echt flexibel ben ik nog
niet, het was dan ook maar net dat ik vanavond voldoende mijn rug kon
buigen om met de nagelschaar bij mijn tenen te komen.
15-3-2016
Vandaag was de route
die ik liep helemaal zoals ik hem wil hebben. In de 19e
eeuw is er een kanaal gegraven dat langs de meanderende Seine loopt.
Door concurrentie van het spoor en later de weg, is het in verval
geraakt en in 1956 is het kanaal van de lijst met bevaarbare
waterwegen geschrapt. Maar het kanaal was er nog wel en het is er nog
steeds, zij het dat zo ondiep is geworden dat er alleen kleine
vaartuigen als kano's kunnen varen. Toen het kanaal in gebruik werd
genomen, werden de schepen met mankracht en later door paarden erdoor
getrokken. Aan beide kanten is dan ook een jaagpad, de linkerkant is
nu geasfalteerd en een mooi fietspad, de rechterkant is onverhard.
Links heen en rechts terug heb ik vandaag langs dit kanaal gewandeld
en ervan genoten. Ik ben nu ongeveer halverwege, dus morgen ga ik
weer verder.
16-3-2016
Iets vertraagd omdat
het even misging met mijn wekker, ben ik vanmorgen weer verder gaan
wandelen lang het Canal de haute Seine. Tot half 6 vanavond ben ik
dat blijven doen met uitzondering van pauzes voor koffie en lunch en
het verplaatsen van mijn auto, Bij het punt waar ik het departement
Champagne-Ardennes verruilde voor Marne, hield het “voie verte”,
het geasfalteerde fietspad op, maar de “chemin de halage”, het
jaagpad ging door. Op sommige plaatsen was het wel wat overgroeid,
maar dan liep er onder de dijk een boerenpad waar het goed over
wandelen was. Iets bijzonders dat ik gisteren ook al tegen was
gekomen, maar vandaag goed op de foto kon zetten, was een aquaduct.
Toen het kanaal werd aangelegd, waren er zijrivieren die naar de
Seine liepen. Die heeft men niet op het kanaal laten uitmonden, maar
ze onveranderd gelaten en het kanaal is er met een aquaduct overheen
gevoerd.
