9-1-2016 t/m 22-1-2016

9-1-2016

Vanmorgen met een wandeling naar het centrum van Gela. Het bleek dat ik het meeste daarvan gisteren al gezien had toen ik langs de boulevard was gelopen en bovenlangs terug. Nu ben ik iets verder doorgelopen maar heb verder hetzelfde rondje maar dan andersom gelopen. Op de terugweg een foto gemaakt van een stukje Hollands glorie. Op de kade van de haven lagen twee ruim 30 meter lange ketels voor de plaatselijke chemische industrie. De ketels waren, als ik het goed begreep, in Italië gemaakt, waarschijnlijk per schip hier aangevoerd. Maar op de sokkels waar ze op lagen stond de naam van het bedrijf dat voor het laatste stukje van het transport gaat zorgen, Mammoet. Na mijn wandeling koffie gedronken en daarna boodschappen gaan doen. Dat koste even wat tijd, in de supermarkt was een slagerij en daar moest je nummertjes trekken. Ik had 96 en de slager was bezig met 80. Het was niet erg om te wachten, want het was het was lang geleden dat ik een slager met zijn vakwerk live bezig had gezien.

10-1-2016

Gisteren aangekomen in Agrigento, onderweg naar de parkeerplaats had ik al gezien dat er diverse archeologische resten uit de oudheid te bewonderen waren. Dat heb ik vanmorgen ook gedaan. Eerst kwam ik bij de restanten van een Grieks ekklesia, dat als een soort van parlement werd gebruikt. Er was ook een museum bij, maar dat was binnen en ik vond het veel te mooi weer om binnen naar oude stenen te gaan kijken. Verder gelopen en waar ik de ingang van de “vallei der tempels” had verwacht, bleek alleen maar een dienstingang te zijn. Van buitenaf was er gelukkig al voldoende te zien. Rond de vallei gelopen op zoek naar de echte ingang, daarbij kwam ik langs een mausoleum en de Griekse versie van een ziekenhuis (een tempel waar men de goden om genezing vroeg en blijkens de opgegraven artefacten lukte dat soms ook nog). Via een weg waar mijn routeplanner mij gisteren overheen stuurde, maar die afgesloten was vanwege een aardverschuiving, kwam ik alsnog bij de hoofdingang van het archeologisch park. Het was een uur of 11 en om 1 uur gingen ze dicht, ik wou nog koffie drinken en had de tempels al van buitenaf gezien, dus vond ik het beetje zonde om een kaartje te kopen en heb ik dat dus ook niet gedaan.

11-1-2016

De dag begon wat in mineur. Het nieuws van acht uur werd besloten met een zojuist binnengekomen bericht, het overlijden van David Bowie. Juist vandaag zou Virgin Radio beginnen met een speciale week over hem, in verband met het verschijnen van zijn nieuwe album. Hoe ze dat oppakken weet ik niet, want op de plek waar ik vanavond staat kan ik geen Virgin Radio ontvangen Wel Radio Maria, maar dat is heel iets anders. Ondanks het vervelende nieuws heb ik toch een mooie dag gehad. Het grootse gedeelte doorgebracht in natuurpark Torre Salla. Daar genoten van een heel lange wandeling. Het meest bijzondere gebeurde toen ik over een pad liep en achter mij een ruisend geluid hoorde. Ik dacht gelijk dat het niet het geluid van een auto was, maar ik keek toch direct om om te zien of er wat aan kwam. Er kwam wat aan, niet over de weg maar door de lucht. Toen ik mij omgedraaid had zag ik dat de lucht achter mij letterlijk zwart zag van de spreeuwen. Een wolk van duizenden vogels kwam aanvliegen, vloog op korte afstand langs mij en weer verder. Doordat ik mijn fototoestel rond mijn nek had hangen kon ik deze vreemde foto maken.

12-1-2016

Ik had vanmorgen ineens een hond. Ik was aan het hardlopen, had net de pier heen en weer gelopen toen ik haar tegenkwam. Ik had me net bedacht, dat zo'n vissershaven een soort van luilekkerland is voor de zwerfkatten. Die waren er dan ook plenty en ik dacht dat dat het voordeel had dat er geen zwerfhonden waren. Tot ik dus van de pier kwam en een hond zag. Ik ben altijd voorzichtig met honden, zeker als ik aan het hardlopen ben, maar deze blafte niet en toonde verder ook geen agressie. Het enige was dat ze achter mij aanliep. Ook toen ik de haven verliet en over een weg met haarspeldbochten naar het hoger gelegen stadje liep. Een kilometer of vijf lang bleef ze bij mij in de buurt lopen. Tot ik in het centrum van het stadje gekomen was. Op de stoep waar ik op liep stond een terras daar zaten twee dames met een klein keffertje aan de koffie. Vanaf dat punt was ik mijn achtervolgster kwijt. Later vanmorgen ging ik de stad bekijken en kwam daarbij weer langs hetzelfde terras. De dames met het keffertje waren weg, het was anderhalf uur later, maar naast het terras lag de hond die mij achtervolgd had in het zonnetje te slapen.

Vandaag een foto die ik eergisteren al heb gemaakt. Het is van de plaats waar ik de nacht van zondag op maandag gestaan heb. Als je heel goed kijkt zie je mijn auto midden op de schorre staan. Langs de Noordzee of Atlantische kust zou ik mijn auto nooit op een dergelijke plaats neerzetten, maar het getijdenverschil is hier bijzonder klein.

13-1-2016

Vanmorgen vroeg opgestaan. Ik lag al even wakker toen ik geklop op mijn raam hoorde. Het bleek een Pool te zijn, die ik gisteren toevallig elders in het stadje had zien staan. Toen viel hij mij eerst op door zijn grote Mercedesbus die door een schotelantenne en zonnescherm er als een camper uitzag. Dat was het blijkbaar ook, maar daarnaast en bovenal was het zijn vervoermiddel en opslagruimte voor zijn ambulante handel. Hij had twee grote marktkramen vol met allerlei gereedschappen en vishengels, zoveel dat ik mij afvroeg of dat allemaal wel in die bus paste, ondanks dat het een hele grote bus was. Vanmorgen klopte hij dus op mijn raam en vroeg me ik mijn auto aan de andere kant van het parkeerterrein neer wou zetten, want ik stond nu op het plekje waar hij zijn marktkraam vandaag neer mocht zetten. Hij vroeg het vriendelijk, dus heb ik het ook maar gedaan. Het gevolg was wel dat ik vanmorgen een uur eerder opgestaan ben. Die extra lange dag heb ik onder andere doorgebracht in een dorpje waar een heel vreemde kerktoren stond. In eerste instantie dacht ik dat hij nog in aanbouw was, maar het kan net zo goed zijn dat hij al lang klaar is maar dat de slechte staat een gevolg is van een gebrek aan onderhoud.

14-1-2016

Vandaag heb ik op zijn Italiaans getankt. Het werd langzamerhand noodzakelijk dat ik ging tanken, maar de laatste kwam ik alleen tankstations tegen waar de diesel naar mijn idee erg duur was. Vanmiddag kwam ik er een tegen waar het 1,229 was, ook niet goedkoop, maar een redelijke prijs. Ik wou niet wachten tot ik een goedkopere tegenkwam, dus ben ik hier gaan tanken. Normaal gooi ik mijn tank altijd vol, maar nu deed ik het op zijn Italiaans, ik heb voor 20 euro getankt, dus ik kan weer een paar honderd kilometer verder komen. Het was een goede keuze, want bij het volgende tankstation was de diesel al 3 cent goedkoper.

15-1-2016

Het regende vanmorgen, ik moest nog een mailtje schrijven, dus heb ik dat eerst maar gedaan. Rond 10 uur werd het droog en ben ik Trapani gaan bekijken. Wat mij bijzonder opviel waren de vreemde openingstijden van het postkantoor. Daarna ben ik gaan rijden en heb mijn auto een paar kilometer verder weer neergezet. Gisteren had ik mij bedacht dat ik de hoge berg die achter de op het platteland gelegen stad ligt wel eens wou beklimmen. Om kwart voor twee ben ik vertrokken met als doel de antennes die bovenop die berg stonden. Het was een hele wandeling, om vier uur was ik boven. Daar bleek een vestingstad te liggen Erice Antica. Tijd om hem te gaan bekijken had ik niet, want ik moest nog naar beneden. Terug heb ik een andere route genomen. Eerst een stuk over een geitenpaadje dat onder de, niet in bedrijf zijnde, cabinelift liep. Ongeveer halverwege hield dat pad op, maar goed ook want vanaf daar daalde de lift een stuk steiler. Vanaf dat punt heb ik een slingerende bergweg gevolgd, die mij na een uur afdalen in Trapani bracht. Vanaf daar was het nog een half uurtje naar mijn auto, dus ik was netjes op tijd terug.

16-1-2016

Vanmiddag aan mijn terugreis begonnen. Letterlijk, want ik heb vandaag geluncht in S. Vito do Capo, het meest noordwestelijke puntje van Sicilië. Ik dacht op de kaart gezien te hebben dat ik vanaf daar langs de kust richting Palermo kon. Maar ik had het verkeerd gezien, helaas kwam ik er pas na 10 kilometer achter toen de weg doodliep. Dus moest ik terug, eerst die 10 kilometer en toen de 20 kilometer die ik 's ochtend had gereden naar S. Vito do Capo. Terug in het dorp waar ik boodschappen had gedaan kon ik eindelijk richting Palermo. Niet de hele afstand gereden, in het stadje Castellamare wil ik blijven overnachten. Of slapen ook gaat lukken is nog even de vraag, want het waait af en toe dusdanig dat ik het gevoel heb dat mijn camper een kermisattractie is.

17-1-2016

Gisteravond had ik al een klein beetje verwacht dat ik vannacht veel last van de wind zou hebben. 's avonds ging mijn af en toe al een beetje heen en weer door de harde wind, maar in de loop van de nacht is het stormachtig geworden en had ik af en toe het idee dat ik in een jol midden op zee was beland. Het ging veel te hard heen en weer om van wiegen te spreken, maar toch heb ik relatief goed geslapen, ik was in ieder geval fit vanmorgen. Het was geen pretje om vandaag buiten te zijn ondanks dat het nagenoeg de hele dag droog was. De harde wind voelde ijzig koud aan. In de loop van de dag is de wind wat afgenomen, maar vanavond zijn er wel wat buien geweest en tijdens die buien ging de wind weer flink tekeer. Toch heeft de harde wind ook voordelen, de branding is nu buitengewoon mooi.

18-1-2016

Palermo, een groot deel van de dag heb ik rondgewandeld in de hoofdstad van dit eiland. Een met veel groen en nog meer verkeer. Wat mij het meeste opviel was de mate van afwisseling. Ik heb gebouwen gezien uit allerlei verschillende periodes Van pompeuze theaters tot een liefelijke kiosk in jugendstil. Wat ik eigenlijk het mooiste vind, zijn de gebouwen uit de tijd van het fascisme. Met die ideologie heb ik niets, of eigenlijk ben ik er sterk op tegen, maar de imposante gebouwen waarbij de liniaal het belangrijkste werktuig van de architect was, kunnen mij wel bekoren.

19-1-2016

Toen vanmorgen mijn radio begon te spelen schrok ik ervan. Ik schrok niet wakker, maar lag nog wat te doezelen en dacht dat het nog erg vroeg was, want het was nog niet helemaal licht. Toch was het 8 uur, het was alleen zo grauw dat het nog donker leek. Tijdens het hardlopen had ik wat motregen, daarna is het echt gaan regenen en dat heeft het de hele morgen gedaan. Iets na de middag werd het droog en kwam de zon door. Helaas begon het rond 3 uur weer te regenen, eind van de middag was het weer droog, maar vanavond is het weer gaan regenen. Ik zat toen net in mijn auto nadat ik een stukje over een circuit gewandeld had. Een oud racecircuit, dat blijkbaar over de openbare weg ging. Het was een flink groot circuit, want er waren drie routes waarvan de kortste 72 Km was. Ik heb een foto gemaakt van de pitsstraat.

20-1-2016

Het stadje waar ik gisteren na veel gezoek een plekje vond om te overnachten, bleek een centrum van keramiekindustrie te zijn. Veel winkels met sierlijk beschilderd tegelwerk, vazen, potten etc. Na wat rondgewandeld te hebben wou ik kijken of ik ook nog een stukje de bergen in kon wandelen. Onderweg kwam ik bordjes tegen die verwezen naar de oude begraafplaats met keramische grafmonumenten. Dus die ben ik gaan bekijken. Het was geen goede reclame voor de keramiekmakers van nu, want de tand des tijds had de betegelde graven flink te pakken gehad, een groot deel van het tegelwerk was afgesleten. Niet zo gek, want ze zijn al meer dan 100 jaar aan weer en wind blootgesteld. Hoe lang precies was mij niet helemaal duidelijk, maar de datums die ik zag waren uit de jaren 70 en 80 van de 19^e eeuw.

21-1-2016

Op de foto is het helemaal niet te zien, maar ik heb hem gemaakt omdat de bergtop helemaal volgebouwd is. Dat zie je in Italië, waar Sicilië toe behoort, wel vaker, maar ik blijf het een vreemd gezicht vinden. Ik ben trouwens niet in het dorp geweest, ik was aan het wandelen in de bijbehorende Marina, dus helemaal beneden aan de kust. Vanmiddag nog een stukje cultuur gedaan. Tijdens het wandelen kwam ik langs de restanten van een Romeins badhuis. Op het bordje naast de toegangspoort stond dat de toegang gratis was, dus ben ik maar even gaan kijken. Ik liep naar binnen en keek naar de oude stenen, toen ik de deur van het kantoortje open hoorde gaan. Er kwam een dame uit en die bleef bij die deur staan. Ik had wel in de gaten dat het met mij te maken had, dus ben ik naar haar toegelopen. Ondanks wat taalproblemen maakte ze mij duidelijk dat ik eerst rond mocht kijken, maar dat ik daarna wel even het gastenboek moest tekenen. Ik verder kijken, de dame ging weer naar binnen en even later kwam een andere dame naar buiten. Die sprak ook alleen Italiaans. Ze gaf me twee folders, een met een kaartje van de stad en een over het sanctuarium, dat alleen maar van mei tot oktober open was. Daarna bleef ze staan en keek naar hoe ik naar de oude stenen keek. Ik was vrij snel uitgekeken en ben toen naar het kantoortje gelopen om mij in te schrijven. Handig zo'n gastenboek want ik kon zien dat ik de tweede bezoeker was deze week, ook maandag was er iemand geweest. De dames hadden dus een drukke week, maar ze konden de taken verdelen, want op het kantoor was er nog een derde.

22-1-2016

Vanavond overnacht ik opnieuw op een plek met uitzicht op een vulkaan. Niet de Etna dit keer maar de Stromboli. Ik dacht van de week uit het Italiaanse nieuws opgemaakt te hebben dat er een eruptie was bij deze vulkaan, blijkbaar had ik het goed, want er hangt een flinke rookpluim boven dit vulkaaneiland. Het lijkt of het eiland vlak voor de kust ligt, maar schijn bedriegt, vanaf de plaats waar ik nu ben is het 68 Kilometer. Dus ik ga maar niet naar het eilandje zwemmen.

4-1-2016 t/m 8-1-2016

4-1-2016

De afgelopen nacht heb ik bij een winkelcentrum gestaan. Toen ze vanmorgen open gingen was ik dan ook een van de eerste klanten. Bijzonder was dat bij deze hypermarket geen enkele gewone kassa open was, je kon alleen afrekenen bij een zelfbedieningskassa. Nu sprak die kassa gelukkig ook Engels, dus dat was niet zo'n probleem. Je kon bij deze kassa ook met contanten betalen, dat heb ik dan ook gedaan. Het viel mij op dat het zo'n mooi rond bedrag was, toen ik later op het bonnetje keek begreep ik waarom. Blijkbaar zitten er geen 1 en 2 cent in de machine, want ik had voor € 7,03 boodschappen en dat werd naar beneden afgerond. Afronden zoals we dat in Nederland gewend zijn mag in Italië denk ik niet. Na het boodschappen doen ben ik Catania gaan bekijken en daarna wou ik een klein stukje rijden, maar ben uiteindelijk in Augusta terecht gekomen. Ook deze stad heb ik bekeken en ik vond deze mooier dan die van vanmorgen. Nog wat Nederlandse geschiedenis geleerd ook, want volgens het informatiebord over deze stad is bij een zeeslag om deze stad ooit een Franse vloot verslagen door een Nederlands-Spaanse vloot onder leiding van Admiraal de Ruyter. Ik heb nooit geweten dat hij ook voor de Spanjaarden heeft gewerkt.

5-1-2016

Het was warm de afgelopen nacht, volgens mijn thermometer is het kwik niet onder de 17,5 graden gedaald. Dat was niet direct de reden waarom ik niet zo goed geslapen heb. Indirect misschien wel, want ik had nogal last van muggen. Gisterenavond had ik er al een aantal platgeslagen, maar blijkbaar niet allemaal. Ik lag nog maar net op bed toen hun wraak begon, zoemend vlogen ze rondjes rond mijn oor. Met een slaande beweging probeerde ik er een eind aan te maken en dat leek een paar keer te lukken, maar later hoorde ik toch weer gezoem. Uiteindelijk toch in slaap gevallen, meestal wordt ik als het licht begint te worden wakker, ik draai me om en slaap verder tot een uur of acht. Nu werd ik wakker en hoorde ik opnieuw een mug, het verder slapen is er daardoor niet van gekomen vandaag. Vandaag een bezoek gebracht aan Syracuse, een mooie stad met veel Griekse en Romeinse resten en een heel opvallende basiliek.

6-1-2016

Een feestdag vandaag in Italië, Driekoningen. Daarmee wordt de kerstperiode afgesloten en ik heb dat vandaag ook gedaan. Bij mijn ontbijt vanmorgen heb ik het laatste stukje gegeten van de pannetonne, het Italiaanse kerstbrood dat ik op Eerste Kerstdag had aangesneden. Door de feestdag heb ik mijn menu vanavond moeten aanpassen. De afgelopen dagen had ik bij supermarkten gezien dat ze vandaag gewoon open waren. Maar dat was in grotere plaatsen, De supermarkten in de stadjes waar ik vanmiddag ben geweest waren gesloten. Gelukkig had ik nog een Frans blik linzen met worst in voorraad, dus heb ik dat gegeten. Ook mijn toetjes waren op, dat heb ik opgelost door een kaasplankje te maken. Een wat armoedig kaasplankje, want er lag maar één soort kaas op. Maar een buitengewoon lekkere Hollandse jongbelegen boerenkaas, die door gasvorming tijdens het rijpen wat gaten had gekregen en rond die gaten heel veel smaak. Dus heb ik mijn bakje yoghurt of pudding niet echt gemist.

7-1-2016

Het dorpje waar ik gisteren aan het eind van de middag aankwam, ligt helemaal in het zuidwesten van Sicilië en is denk ik ook het meest zuidelijk gelegen dorpje. Datzelfde geldt voor de bijbehorende vissershaven waar ik overnacht heb. Maar ik had gisteren op de kaart gezien dat het niet het meest zuidelijke puntje van het eiland was, want aan de westelijke kant van de baai was landtong die nog iets verder de zee in stak. Vanmorgen met hardlopen geprobeerd naar dat punt te komen, maar daar niet in geslaagd omdat mijn tijd erop zat. Na mijn ontbijt een tweede poging, nu met de auto. Toen bleek dat ik er met hardlopen bijna was geweest, het punt waar de weg ophield was nog geen kilometer verder. Maar het was toch goed dat ik er met de auto was, want waar de weg ophield was nog niet het eind van de landtong. Daarvoor moest ik nog een paar honderd meter langs, de door de harde wind onstuimige, zee lopen. Als bewijs dat ik op het uiterste puntje ben geweest heb ik daar een foto gemaakt van het eiland met de kleine vuurtoren dat een meter of 10 uit de kust ligt.

8-1-2016

Me verbaasd over de stad Ragusa waar ik de nacht heb doorgebracht. Gisteren had ik al gezien dat de parkeerplaats waar ik stond grensde aan een diepe vallei. Die vallei was natuurlijk, maar de grens was een stuk verschoven door mijnbouw, een marmergroeve. Het afgraven van de berg voor het marmer had nog een ander voordeel, men hoefde daardoor minder diep te boren voor de andere vorm van mijnbouw, ik zag er namelijk ja-knikkers staan. Wat mij verbaasde was de stad zelf, midden in de stad vind je diepe ravijnen. Tussen het centrum en de wijk waar het station is, wordt de ravijn met drie imposante bruggen overspannen. Maar ook het centrum zelf wordt door een ravijn in tweeën gesplitst. Hier geen bruggen, maar een hele hoop trappen die je moet afdalen en bestijgen om in het andere deel te komen. Een flinke inspanning, maar het is het zeker waard.

P.s. Aan mijn laatste berichten van vorig jaar en de eerste van dit jaar ga ik zo als ik dit gepubliceerd heb de foto's toevoegen.

3-1-2016

Het heeft geregend vannacht. Ik ben een keer half wakker geworden en toen hoorde ik het op mijn dak kletteren. Maar ik was half wakker dus verdween die herinnering zoals dat meestal ook met mijn dromen gebeurt. Toen ik vanmorgen opstond was het mooi zonnig. Zo zonnig dat ik om kwart voor negen ben gaan wandelen met slechts een T-shirt onder mijn jas. Tijdens het wandelen zag ik grote plassen langs de weg liggen, zo groot dat ik moest oppassen dat er niet net een auto langs kwam als ik er langs liep. Toen herinnerde ik mij dat het geregend had en blijkbaar dus veel. Aan het weer was het dus totaal niet meer te merken, want het was stralend zonnig, zo zonnig dat ik later vandaag mijn jas maar in mijn auto heb laten ligg0en en met alleen dat T-shirt ben gaan wandelen. Dat bezuurde mij nog even, want ik had op een gegeven moment mijn creditcard nodig en die heb ik sinds mijn avontuur in Donauschingen dit voorjaar niet meer in mijn portemonnee maar in bij mijn autopapieren in mijn jas zitten. 

Op de foto de Etna, vandaag kwam ik hem steeds weer opnieuw tegen, dit was vanmorgen om een uur of 10.

1-1-2016 t/m 2-1-2016

1-1-2016

Niet alleen het jaartal is veranderd, ook mijn plannen. Toen ik afgelopen woensdag op Sicilië aankwam, was ik van plan om het hele eiland rond te wandelen. Maar de eerste dag begon ik al wat te twijfelen, sommige stukken wandelen niet echt lekker omdat je over de weg moet omdat er geen strand is. Ook als er strand is loopt dat niet echt lekker, ik ben tot nu toe steeds kiezels tegengekomen. Daarom loop ik bij voorkeur over een boulevard. Dat had ik vanmorgen anderhalf uur gedaan, toen de boulevard en het strand ophielden. Ik ben de weg gaan volgen en die maakte al gauw een haarspeldbocht. Toen kwam ik tot de conclusie dat de hele kust rondwandelen geen goede keus is. Dus heb ik toen mijn plannen veranderd

2-1-2016

Indrukwekkend, dat is de beste manier om mijn uitstapje van vandaag te beschrijven. Ik ben de Etna op geweest. De weg omhoog was al bijzonder, het leek of er stuifsneeuw op lag, alleen het was zwart. Het was dan ook geen sneeuw maar as. De weg klom snel en slingerde zich daarbij eerst door een bos. Vanaf 1500 meter veranderde het landschap drastisch, het bos maakte plaats voor velden met lava. Korte tijd later kwam ik bij een parkeerplaats uit, die vol as lag en die midden in het pad lag van het lava van de laatste grote uitbarsting, die van 2002. Ook nu moest ik aan sneeuw denken, ooit ben ik in een seizoen twee keer in Val d'Isere geweest. Waar ik in december geskied had, was later een lawine overheen gegaan en toen ik daar eind april weer was, lagen er huizenhoge sneeuwbergen. Zo zag de, inmiddels gestolde, lavastroom er ook uit, alleen dan een paar honderd meter breed en kilometers lang. Vanaf de parkeerplaats ben ik een wandeling gaan maken over een pad dat langs en over die lava heen ging. Mooi was het niet, maar wel imposant. Ik heb daarbij ontdekt dat ik op school onjuistheden heb geleerd. Bij aardrijkskunde is mij ooit verteld dat mensen steeds weer terugkeren naar vulkaanhellingen omdat ze zo vruchtbaar zijn. Maar dat klopt niet, want op de lava groeit nauwelijks wat.

26-12-2015 t/m 31-12-2015

26-12-2015

Tweede Kerstdag, het was een goede keuze om vandaag vanuit Rome te vertrekken. De camping was in het noorden van de stad en ik ging naar het zuiden, zoals verwacht stuurde mijn routeplanner mij dwars door de stad. Door de feestdag was dat nu geen probleem, want het was dat geen probleem. Bijkomend voordeel is dat ik voor de tweede keer dit jaar een land bij heb kunnen schrijven op mijn lijstje met landen waar ik ooit met mijn camper geweest ben. De route die ik kreeg stuurde mij namelijk dwars door Vaticaanstad en, ondanks dat het nauwelijks merkbaar is, is dat een andere staat dan Italië. In het zuiden van Rome heb ik bij Carrefour voor 1,169 per liter mijn tank vol met diesel gegooid en toen ben ik zuidwaarts gegaan richting Sicilië. Ik wil in ieder geval morgen, op zondag, Napels voorbij zijn en dat zal geen probleem zijn, wat ik zit nu in Formia, 80 Km noordelijk van die stad. Onderweg ben ik nog even gestopt in Aprilia. Een tijdje rondgelopen in dat stadje, waarvan de naam mij zo bekend klonk door het motormerk. Mij verbaast over die stad, hij was zo nieuw. De oudste gebouwen die ik er zag waren volgens mij uit de jaren 70 van de vorige eeuw. Voor een Zoetermeer-achtige stad ten opzichte van Rome was het te ver weg (50 Km) dus denk ik dat het een stad is die ooit slachtoffer is geworden van een aardbeving. Maar dan had ik toch een groot monument verwacht en iets van een oud gebouw dat miraculeus de ramp grotendeels overleeft had en hersteld was. De volgende keer dat ik Internet heb toch maar eens uitzoeken hoe het zit.

27-12-2015
Sinds ik weer in Italië ben, heb ik het idee dat er een hoop veranderd is ten opzichte van vier jaar geleden. Een daarvan is het gebruik van oude bedspiralen als hek, in mijn herinnering kwam ik die vorige keer overal tegen, maar nu tot vandaag toe niet. Maar misschien is dat net als het tweede gemis iets dat meer in het Zuiden voorkomt dan in het noorden. Die tweede is zwerfafval, tot Rome viel dat wel mee, af en toe wat reclamefolders of sigarettenpakjes op de grond, maar niet hoopjes bouwafval en opengescheurde vuilniszakken langs de weg. Vandaag kwam ik dat dus wel tegen, dus ook dat zal wel iets van het zuiden zijn. Het derde punt dat veranderd is, ik mis het zeker niet, is het getoeter. Dat is ook hier in het zuiden nagenoeg verdwenen. De tijd dat de gemiddelde Italiaanse chauffeur vaker op de toeter drukte dan op de rem is over, het gebruik van de toeter is nu vergelijkbaar met Nederland. Ook hulpdiensten gebruiken hun sirene nauwelijks meer, alleen als ze echt haast hebben hoor je ze soms nog. Vier jaar geleden heb ik een keer een brandweerwagen met sirene lang zien rijden en een paar blokken verder kwam ik hem weer tegen, de bemanning zat koffie te drinken op een terras. Dat gebeurt nu dus blijkbaar niet meer.

28-12-2015
Het was vandaag de dag van de mooie uitzichten. Dat ik vanmorgen met een mooi uitzicht over de baai van Agripoli zat te ontbijten was niet onverwacht, toen ik gisteren aan het eind van de middag daar mijn auto neerzette, had ik genoten van een prachtige zonsondergang. Tijdens mijn koffie vanmorgen had ik opnieuw zeezicht, ik stond op het uiteinde van een doorlopende weg. Ook mijn lunch heb ik aan zee gebruikt, toen stond ik op de boulevard van een klein stadje. Tijdens het rijden misschien nog wel meer genoten van de prachtige panorama's die ik zag. Ik zit nu in de wreef van de laars en je heb hier een buitengewoon mooi berggebied dat tot de kust doorloopt. Dat gebied doorkruiste ik via de smalle bochtige kustweg, het was inspannend rijden en goed opletten, maar dat alleszins waard.

29-12-2015
Vanmorgen een mooi schouwspel gezien op de plaats waar ik koffie zat te drinken. Er kwam een bootje aanvaren en er liepen wat mensen op het strand. Even dacht ik dat ik getuige was van smokkelpraktijken, maar het bleken vissers te zijn. Bij de mensen die op het strand liepen, lieten ze een net beginnen. Met het bootje maakte ze een bocht over zee en ze zette daarbij het net uit tot ze een stukje verder weer aan het strand kwamen. Een honderd vierkante meter zee was zo door het net omgeven. Vervolgens werd vanaf het strand het net ingehaald, zodat alles wat in dat stuk zee zwom in de fuik terecht kwam. Bij elkaar zijn ze een kwartier bezig geweest en als resultaat hadden ze een emmer vis.

30-12-2015
Ik heb mijn doel bereikt, ik ben op Sicilië. Het was te verwachten, want ik heb de afgelopen nacht bij het station van het dorpje met de mooiste burcht van Italië gestaan en vanaf het strand daar kon ik dit eiland al zien liggen. Vanmorgen eerst die burcht bekeken en daarna de laatste 10 kilometer over het vaste land gereden. Het was mijn bedoeling om het stadje waar het veer vertrok nog even te bekijken, maar voordat ik er erg in had reed ik de terminal op. Een kaartje gekocht, geschrokken van de prijs (€41,50), even moeten wachten en toen de boot op. Minder dan een uur nadat ik de terminal op reed, reed ik er aan de andere kant weer af. Mijn eerste indruk van Sicilië is dat dit het Italië is dat ik me van 30 jaar geleden herinner. Een verkeerschaos, die zich door een landschap van zwerfafval en loslopende katten en honden slingert. Ik ben er moe van.

31-12-2015
De laatste dag van het jaar begonnen met iets waar ik dit jaar veel tijd aan besteed heb, hardlopen. Op de parkeerplaats waar ik heb overnacht begon een boulevard, ik had alleen mijn twijfels over hoe lang die zou zijn. Mijn twijfels waren terecht, want binnen de 10 minuten was ik aan het eind van de boulevard en moest ik toch langs de weg lopen. Dat ging toch wel lekker, getuige dat ik het 91 minuten lang vol heb gehouden Op het laatste stukje, dus weer over de boulevard, kwam ik een Siciliaanse met een hondje tegen die het anders aanpakte. Ze was mij tegemoet gelopen en toen ik tijdens mijn ontbijt haar voor mijn auto langs zag lopen, bedacht ik me dat ze heen en weer liep. Maar even later zag ik haar weer de andere kant oplopen. Daarna ben ik boodschappen gaan doen, daarbij een verkeerde winkel uitgezocht, want het fruit dat ze er hadden was erg slecht, bruine bananen en peren, beurse appels en schimmelende mandarijnen. Dus heb ik daar alleen melk, toetjes en cornflakes gekocht en ben ik vanmiddag alsnog ergens anders fruit en groenten gaan kopen. Toen ik terug kwam van het boodschappen doen, zag ik de Siciliaanse met het hondje weer, ze bleek haar auto naast die van mij geparkeerd te hebben. Blijkbaar heeft ze ten minste twee keer de boulevard heen en weer gelopen.