31-5-2015

Moederdag, hier de laatste zondag van mei, zoals verwacht een erg drukke dag. Het begon vanmorgen al relatief vroeg, rond het middaguur zat het al vrij vol. Dat is doorgelopen tot een uur of zeven, met als hoogtepunt vanmiddag tussen vijf en zes. Geen probleem, want door de boekingen wisten we dat het rond die tijd druk zou zijn. Alles liep als een goed gesmeerde motor, ik heb voor de kleine keuken gezorgd en en af en toe heb ik me zelfs een beetje verveeld. Al met al dus een heel mooie dag. Veel tevreden klanten, blijkbaar ook nieuwe, want ook Björn is vandaag weer op de foto gegaan.

30-5-2015

Vanmiddag begonnen met het voorbereiden voor moederdag. Morgen is het hier in Zweden moederdag en voor heel veel gezinnen een reden om uit eten te gaan. Een tafel bespreken is hier niet zo gebruikelijk, maar voor morgen hebben we toch een flink aantal reserveringen. De ervaring is dat er meer dan dubbel zoveel mensen komen eten dan er gereserveerd hebben. Vanmiddag daarom begonnen met het dekken van tafels. Speciaal voor moederdag hebben we een drie gangen menu, daarbij is er voor zowel het voor- als hoofdgerecht een vork en mes nodig. Alles gedekt en toen kwam er ineens een onaangekondigde bus, gelukkig een kleintje maar ook nog een andere grote groep en nog wat losse gasten, dus werd het even heel druk, met als gevolg dat het bestek op raakte, dus moesten we van de gedekte tafels weer wat bestek weghalen.

29-5-2015

De afgelopen nacht is het weer gaan regenen. Vanmorgen scheen de zon weer, maar het gras was veel te nat om verder te gaan met maaien. Tenminste niet met de zitmaaier, de stokmaaier oftewel trimmer, die heeft niet zo'n probleem met nat gras. Dus ben ik vanmorgen daarmee aan de slag gegaan om het gras rond het terras te maaien. Dat ging goed, alleen heb ik het afgemaaide gras niet op kunnen ruimen, want op het moment dat ik klaar met maaien was begon het weer te regenen.

Voor ik begon met maaien heb ik nog de eerste camper die dit seizoen op de camping vast was komen zitten bevrijd. Ik heb dat de afgelopen jaren regelmatig moeten doen, maar nog nooit is het zo gemakkelijk gegaan als vanmorgen. De, Zweedse, kampeerder had heel snel door dat hij vast stond en was daardoor maar een paar centimeter weggezakt. Achter zijn, aangedreven, achterwielen heb ik een schep grind gegooid en vervolgens is hij achteruit gereden terwijl ik hem duwde. Ik vraag me zelfs af of dat duwen wel nodig was.

28-5-2015

Vandaag begon als een mooie zonnige dag. Na het de stoelen en tafels op het terras schoon gemaakt te hebben kon ik nu eindelijk verder gaan met het grasmaaien. Eigenlijk moet alles weer gemaaid worden, maar ik ben maar begonnen met het stuk waar ik vorige week nog niet had gedaan als gevolg van de technische problemen. Het ging vandaag eigenlijk best wel goed. De machine draaide goed en het pijp naar de grasverzamelaar liep wel eens vol, maar relatief niet zo vaak. Bij het legen van mijn kruiwagen met verzameld gras, reed ik door de berg gras die ik vorige week gemaakt heb. Wat mij toen opviel was dat, op de buitenste laag na, het gras in as was veranderd. Nooit geweten dat hooibroei zo snel ging.

26-5-2015 t/m 27-5-2015

26-5-2015

De dochters van mijn zus, mijn nichten dus, hebben vandaag een belangrijke rol gehad in wat ik heb gedaan. Vanmorgen rond 8 uur ben ik met de auto van de oudste naar Ånge gereden. Zij was een weekje naar Londen geweest en kwam vanavond met de trein vanaf Arlanda weer terug. Nadat ik de auto op de parkeerplaats bij het station had gezet ben ik hardlopend terug naar de camping gegaan. Ik had bedacht dat ik er ergens tussen de 85 en 100 minuten over zou doen. Dat is nog net gelukt, want op 99 minuten zette ik mijn stopwatch stil.

Dat ik haar vanavond niet van het station af kon halen, kwam door haar zus. Die volgt een muziekopleiding op de volkshogeschool van Fränsta en vanavond had zij het eindconcert. Genoten van de muziek en trots op mijn nicht, want de twee nummers die zij als solist zong waren goed uitgekozen, haar stem kwam daar uitstekend tot zijn recht.

27-5-2015

Buiten het seizoen draaien mijn zus en zwager het restaurant met één werkneemster. Mijn zwager is dan de enige kok en omdat het restaurant 7 dagen per week open is, werkt hij dus alle dagen. In de zomer is er een extra kok. De afgelopen week is deze weer begonnen, daardoor had mijn zwager voor de eerste keer sinds de Kerstvakantie vandaag een vrije ochtend. De komende maanden is hij dat iedere woensdagochtend, die ochtenden zorg ik dat ik in het restaurant ben om zo nodig een handje te helpen. Vanmorgen was dat in eerste instantie niet nodig, maar toen rond half twaalf de eerste gasten voor de lunch kwamen wel, want het was best druk.

24-5-2015 t/m 25-5-2015

24-5-2015

Ik dacht dat ik het, in tegenstelling tot afgelopen vrijdag nog net zou halen, maar ik kijk net op mijn horloge en zie dat het al 10 minuten de 25e is. Vanavond wezen barbecueën bij mijn zus, zoals bijna ieder jaar op 24 mei. Dat we op die dag van de houtskoolgrill eten is in verband met de verjaardag van mijn neef. Vanavond vastgesteld dat ik waarschijnlijk dat ik waarschijnlijk, buiten zijn vader, de enige ben nu voor de 23e keer bij de viering van zijn verjaardag was*. Zelfs mijn zus haalt dat niet, Die heeft een keer gemist toen zij nog in Nederland was en hij al in Zweden.

Verder was het vandaag een dag die in het restaurant rustig begon, het was na twaalven toen de eerste klant er was. Daarna liep het lekker, tot rond een uur of vier, toen leek het of er niemand meer kwam. Dat was niet zo, iets voor sluitingstijd, 18 uur, kwam er nog een groep van 6 en een paar motorrijders binnen. Op een of andere manier is het altijd zo dat als als je een reden hebt om snel af te sluiten, klanten net op het laatste moment nog binnenkomen.

* Inmiddels is het 22 uur later en heb ik mij gerealiseerd dat dit niet juist is, want op 24 mei 2006 was ik in Estland en dus niet op zijn verjaardag.

25-5-2015

Over de camping loopt een beekje. Met twee dammetjes, wordt dat beekje veranderd in twee stuwmeertjes. Beide dammen werkten een paar jaar geleden niet helemaal zoals ze bedoeld waren, het water liep niet over de dam maar eronder door. Bij de eerste dam heb ik toen gezorgd dat het water juist ging stromen. Dat was succesvol want het werkte niet alleen toen, maar nu ook nog. Bij de tweede dam is het een wat ander verhaal. Daar is het me niet gelukt om het water zo te laten stromen als is zou willen. Wel heb ik er toen voor gezorgd dat waterpeil wat hoger kwam. Na deze winter bleek het water weer een nieuwe ondergrondse mogelijkheid gevonden om te snel weg te stromen, met als gevolg dat het tweede stuwmeertje nu grotendeels een modderpoel is. Vandaag een poging gedaan om dat gat in de dijk te dichten. In eerste instantie leek ik succesvol, maar later stroomde het meertje weer veel sneller leeg. Omdat de aanvoer niet meer alleen uit beekwater bestond maar ook uit hemelwater, ben ik gestopt. Een van de komende dagen zal ik weer verder gaan. Ik zal dus binnenkort vast nog wel eens over mijn waterwerken schrijven.

22-5-2015 t/m 23-5-2015

22-5-2015

Vanwege de cultuurnacht in Ånge, heb ik op 22 mei geen stukje geschreven. Het is inmiddels de avond van de 23e en ik ga zo het stukje van vandaag schrijven. Ik had ook een stukje kunnen schrijven toen ik terugkwam van de gezellige avond met veel muziek, waar onder andere mijn nicht een hele mooie uitvoering liet horen van “Take me to church” van Hosier, maar toen ik terug kwam was het 1 uur en dus ook al de 23e. Ik had toen vooral zin om te gaan slapen en dat heb ik dus gedaan.

23-5-2015

Zoals ik in het stukje van gisteren schreef, kwam ik vannacht pas om 1 uur thuis. Mijn auto neergezet en daarna direct mijn bed ingedoken. Vanmorgen om half acht ging zoals gebruikelijk mijn radio aan. Eigenlijk had ik toen op willen staan om een lang stuk te gaan hardlopen. Ik merk dat ik niet meer gewend ben om te gaan stappen en het laat te maken, want het duurde ruim een uur voordat ik mijn bed uit kwam. Dat vond ik te laat om te gaan hardlopen, dus dat doe ik nu morgen maar.

21-5-2015

Een enerverende dag vandaag. Eerst hard wezen lopen. Omdat ik sinds mijn training voor de marathon niet meer een rondje loop, maar heen en weer, ben ik nu heel andere routes aan het lopen dan de afgelopen jaren. Vandaag de weg naar het natuurgebied Jämtgavlen. Ik dacht over een stuk weg te lopen waar ik nog nooit was geweest, maar dat was uiteindelijk maar enkele meters, want ik kwam op de afslag naar de uitzichttoren op de berg waar ik ooit eens op de fiets naartoe ben geweest. Toen ik dat bord gepasseerd was keek ik op mijn stopwatch en zag ik dat het hoog tijd was om te keren. Onderweg ook nog een reebok tegengekomen.

Het was lekker zonnig loopweer, dus toen ik terug was ben ik verder gegaan met het opbouwen van het terras. Vanmiddag nog even gras gemaaid. Er is nu een andere grasmaaier, die zou wat robuuster moeten zijn. Maar het zit niet mee, ik had 50 meter gemaaid, toen de aandrijfriem van de messen brak. Het zit niet mee.

20-5-2015

Mijn Zweeds is inmiddels ruim voldoende om het nieuws op de radio te volgen. Niet alleen het nieuws, maar ook het weerbericht, dat geen onderdeel is van het nieuws. Vanmorgen zat er bij het weerbericht een zo op het oog wat vreemde melding. Het zou vandaag bewolkt zijn met af en toe regenbuien maar vanavond zou het opklaren en ging de zon schijnen. Dat zou in Nederland een erg rare melding zijn, maar hier niet, want het kon vanavond tot na 10 uur zonnig zijn. Zelfs 's nachts kan de zon schijnen, want om kwart voor 4 komt hij weer op.

De voorspelling kwam niet helemaal uit. Je kan het positief bekijken, het heeft overdag maar weinig geregend. Je kan het ook negatief bekijken, want de opklaringen kwamen pas erg laat vanavond, rond 7 uur was er nog de grootste regenbui van vandaag.

19-5-2015

Vandaag begonnen met het grasmaaien. Eerst het kleine veld rondom de kookstuga. Het ging vrij goed, de enige minpuntjes waren dat ik er langer mee bezig was dan verwacht en dat de pijp naar de grasverzamelaar regelmatig verstopt raakte. Dat laatste had ik al verwacht, want het is sappig jong gras en daardoor vrij vochtig. Mijn ervaring vorig jaar was dat ik bij nat gras de pijp regelmatig moet legen. Omdat ik niet altijd direct door heb dat het gras is vastgelopen, blijft er een deel van het gras op het veld liggen. Desondanks heb ik me weer verbaasd over de hoeveelheid gras die ik verzamelde. Bij elkaar was het vandaag 2 a 3 kuub, ongeveer net zoveel als er na het indrogen en broeien van het gras van vorig jaar is overgebleven (zie foto).

Enthousiast ben ik vanmorgen met het grote veld begonnen. Dat ging langzaam maar lekker. Twee keer even moeten stoppen omdat de aandrijfriem van de messen er vanaf was gelopen, maar dat was snel hersteld. Toen het restaurant sloot, vanavond om 6 uur, was ik zover dat het nog ongeveer een uur werk was. Ik had besloten om er gewoon rustig mee door te gaan. De grasmaaier was het daar niet mee eens. Ik was even gestopt om de opvangbakken te wisselen en wou weer wegrijden. De messen aangezet, in zijn versnelling gezet en ik liet de koppeling langzaam opkomen. Toen hoorde ik een metaalachtig geluid en gebeurde er verder niets. De koppeling of de versnellingsbak is stuk, ik vermoed het eerste. Ik denk dat er bij de onderhoudsbeurt iets niet goed is aangedraaid en dat nu is losgeschoten. Hopelijk heb ik gelijk.

18-5-2015

Nog geen zomer, maar het was vandaag in ieder geval droog en er was weinig wind. Hier van geprofiteerd door wat te tuinieren. Begonnen met het aanpakken van de voortuin bij de ingang van het hotel. Die lag vol met verdorde bladeren, de restanten van de planten die er vorige zomer groeide. Daarnaast moest er wat gesnoeid worden en was de border deels gesneuveld tijdens het sneeuwruimen. Oorspronkelijk lagen daar bielzen, maar die aan de voorkant lagen waren een paar jaar geleden bij het iets te enthousiast sneeuwruimen al gesneuveld. Ik had ze toen door stukjes boomstam vervangen en daarvan hadden enkele deze winter niet overleefd. De resterende heb ik weggehaald en vervangen door een boomstam. Die boomstam was net iets te lang, maar met de zaag was dat makkelijk opgelost. Het ziet er nu weer mooi uit.

17-5-2015

Toch nog niet echt zomer. Gisteren zag het er zo goed uit dat ik de stoelen en tafels op het terras heb gezet,. Vandaag was het heel anders, het sneeuwde vanmorgen. Het bleef niet liggen, maar zelfs natte sneeuw is hier half mei niet echt gebruikelijk. Gelukkig wordt voorspeld dat het in de loop van de komende week echt zonnig wordt.

Mijn haar is wat langer dan gewenst. Vanmorgen de tondeuse erop gezet, maar dat heeft niet veel geholpen, want het apparaat werkte niet echt goed. Ik kon hem door mijn haar halen en werden wat stukjes vanaf geknipt, maar veel minder dan zou moeten. Uiteindelijk heb ik het maar opgegeven. Later op de dag heb ik de messen van mijn tondeuse eraf geschroefd, schoongemaakt en in de olie gezet. Van de week nog maar eens proberen.

15-5-2015 t/m 16-5-2015

15-5-2015

Nog even over gisteren. Omdat het een feestdag was, had men niet het regionale programma op de radio toen ik wakker werd, maar een landelijk programma dat normaal alleen in het weekend wordt uitgezonden. Het heet Sverige rese, reis door Zweden. Het begint met een cryptische omschrijving van een plaatsnaam en als die geraden is probeert men daar via een telefonische keten daar terecht te komen. Men spreekt iemand, die zorgt ervoor dat ze met iemand anders in contact komen die dichter bij het einddoel woont.

Gisterenmorgen was de cryptische omschrijving Niederländerna, dus Nederland. Ik moest direct denken aan het gehucht in de gemeente Åre waar ik begin vorige week was en over geschreven heb, Hålland, dat je uitspreekt als Holland. Ik had mee moeten doen, want ik had het nog goed ook. Men begon de reis in Växjo en de man die ze daar spraken had een kennis in Kungsbacka. Hoe het verder ging weet ik niet, want toen ging ik hardlopen. Toen ik terug was, was men in gesprek met iemand die een bekende in Hålland had. Die bekende van hem had men aan de lijn toen ik onder de douche vandaan kwam. Toch een hele prestatie, want het zou mij verbazen als er meer dan 100 mensen in Hålland wonen.

16-5-2015

Tijdens het hardlopen vanmorgen scheen de zon en ik bedacht me toen dat het tijd is om het terras weer te meubileren. Daarna kwam er weer bewolking, maar nadat ik terug was begon de zon weer te schijnen. Dus, nadat ik een foto had gemaakt van het nog bijna lege terras, ben ik begonnen om de stoelen en tafels schoon te maken en op zijn plaats te zetten. Nuttig werk, want er is vanmorgen direct gebruik van gemaakt. Later op de dag werd het weer wat frisser doordat er meer wind en bewolking maar de zomer lijkt er toch echt aan te komen.

Ik heb trouwens niet het hele terras opgebouwd, alleen het bovenste gedeelte, het onderste nog niet, want voordat ik daar de stoelen en tafels kan neerzetten, moet er eerst een bezem over en moet ik de plantjes die tussen de planken door groeien weghalen. Met een plantje heb ik daarbij een probleem, want midden op dat terras staat een verwilderd, bloeiend, viooltje.

14-5-2015

Kristi himmelfärtsdag, Hemelvaartsdag, is ook in Zweden een feestdag. Het was daardoor nog rustiger als anders toen ik vanmorgen langs de snelweg aan het hardlopen was. Rustig qua verkeer, de wind daarentegen was onstuimig. Ik was daarom met tegenwind vertrokken. Mijn doel was 100 minuten, dus na 50 keerde ik om. Dezelfde route terug, maar toen dus met de wind in de rug. Dat scheelde aanzienlijk, ik was pas 96 minuten onderweg toen ik weer terug was, dus 4 minuten sneller gedaan over de terugweg. Toen maar een extra rondje eraan geplakt zodat ik toch op 100 minuten kwam. Onderweg nog een mooie ervaring opgedaan. Een jonge ree liep de snelweg op en bleef midden op de weg staan. Dat was niet erg, want er was geen verkeer, behalve dan een jogger met een fluoriserend geel hardloopjack, ik dus. Het dier rende de weg op een meter of 50 voor mij. Vervolgens staarde het mij aan, tot ik op 20 meter was en rende toen aan de andere kant van de weg het bos in.

13-5-2015

Vanmorgen werd ik wakker met kramp inmijn kuit, het zou er wel eens een gevolg van kunnen zijn van het feit dat ik sinds vorige week niet meer hele dagen aan het wandelen ben. Gelukkig had ik na het moment van de kramp zelf er verder geen pijn van. Na mijn ontbijt kon ik dan ook rustig een wandelingetje over de camping maken om foto's te schieten en om te kijken hoe alles erbij lag. Wat mij met name opviel was dat het gras nog erg nat is, het is dan ook niet erg dat de grasmaaier nog niet klaar is, want ik zou hem nu toch niet kunnen gebruiken.

12-5-2015

Na de marathon ben ik begonnen om mijn schema weer af te bouwen. Dat doe ik iets sneller iedere week 15 minuten minder totdat ik op mijn normale rantsoen van 175 minuten ben. Ik ben begonnen om de langste van de 3 trainingen die ik wekelijks doe, korter te maken. Vandaag was deze 115 minuten, de laatste keer deze boven zijn normale duur van 100 minuten is. Lekker gelopen.

Het lopen had, in combinatie met de manier waarop mijn auto nu staat, nog een voordeel. Ik heb nu vanachter mijn ontbijttafel een heel mooi uitzicht over de camping, het strand en het meer. Terwijl ik rond 10 uur zat te ontbijten, werd het uitzicht nog mooier, 2 herten staken vlak bij het strand de camping over. Als ik de foto 5 minuten eerder had gemaakt, dan hadden ze erop gestaan.

2-5-2015 t/m 11-5-2015

2-5-2015

Wel grappig, toen ik vanmorgen ging hardlopen zag ik dat ik geslapen had vlakbij een hele mooie stroomversnelling in de rivier Indalsälven. Ik heb hem op de foto gezet. Toen ik vanavond op mijn overnachtingsplaats was, weer langs die rivier, las ik in de folder van de St.Olavsleden dat die stroomversnelling, zij noemde het een waterval, de grootste bezienswaardigheid op de route tussen Åre en Duved was. Ik had dus op 100 meter daarvan overnacht.

Verder was ik vandaag terug in de plaats waar ik tot een week geleden aan het skiën geweest ben. Even getwijfeld, maar ik heb mijn ski's zo goed opgeborgen dat ik ze niet tevoorschijn wou halen. Het was trouwens blijkbaar ook erg druk op de pistes, want er stonden erg veel auto's op de parkeerplaats. Het lijkt erop dat de feestdag van vrijdag en het laatste weekend dat het gebied open is voor veel mensen een reden is om er nog even van te genieten.

3-5-2015

Het begon vandaag niet helemaal zoals gepland. Gisteren was ik met wandelen op een punt in de route gekomen waar ik met de auto niet kon komen,. Ik ben daarom blijven overnachten op de plek waar mijn auto al stond, want dat was een mooie plek. Op de kaart had ik een punt uitgezocht waar de wandelroute de E14 kruist en daar ben ik vanmorgen heengereden. Dat bleek een bungalowpark te zijn en ik zag de wandelroute er niet. Een weg aan de overkant ingereden want die zou de route wel ergens kruisen. Dat gebeurde niet, na een kilometer kwam ik een parkeerplaats tegen en daar heb ik mijn auto neergezet. Nog eens op de kaart gekeken en gezien dat ik richting de rivier moest om de route te vinden. Eerst lukte dat niet en toen ik hem uiteindelijk gevonden had ging hij de andere kant op dan ik wou. Toch maar gaan volgen want ik bedacht me dat ik ook eerst een stukje de andere kant op kon lopen, dan terug naar mijn auto voor de koffie en dan wandelen naar het punt waar ik gisteren was. Zo gezegd zo gedaan, iets na 11 uur had ik mijn koffie op ging ik opnieuw opzoek naar de route, nu vond ik hem snel, aan de andere kant van de parkeerplaats van het bungalowpark waar ik eerder was. Ik de route gaan volgen, het was erg mooi maar een stuk langer dan ik verwacht had. Ik was bijna 2 uur onderweg toen ik op mijn bestemming was, op de terugweg maar een iets kortere, maar mindere mooie, route genomen.

Bijzonder was trouwens de plaats waar het bungalowpark was, Hålland, vooral als je weet dat je de å in het Zweeds uitspreekt als een o.

4-5-2015

Een van de voordelen van het wandelen door de Zweedse natuur is dat je vaak een toilet tegenkom. Meestal zijn het punten waar geen waterleiding is, dus is het een droog toilet. Je zou zeggen dat het ontzettend zou gaan stinken, maar daar heb ik nooit last van gehad. Vanmorgen heb ik ook op zo'n toilet mijn boodschap gedaan. Dit was wel een heel bijzondere, ik heb de rechter genomen, voor de kijkers links.

5-5-2015

Het wil maar niet lukken om de langste afstand die ik in mijn wekelijkse hardloopschema heb in te korten. Om af te trainen loop ik iedere week 15 minuten minder, tot ik weer op mijn normale aantal minuten ben. Deze week staan er 290 minuten op de planning. Mijn idee was om dat te verdelen in 130, 100 en 60 minuten. Ik begon met de langste. Omdat ik de pelgrimsroute tegen de richting in loop, ben ik hem soms kwijt. De eerste twee keer tijdens het hardlopen had ik het snel door en kon ik het herstellen, de derde keer niet. Maar ik had de kaart goed in mijn hoofd en wist dat de route liep langs de kerk die ik in de verte zag. Ik daarheen gelopen en vond de route weer, ik wist toen ook dat het meer dan 130 minuten was, want ik liep al 75 minuten toen ik op dat keerpunt was. Mijn hoop was dat de echte route wat korter was, maar dat was hij niet. In eerste instantie liep ik net als op de heenweg over wegen, maar die hield opeens op en de route ging verder over een smal bospad. Dat loopt minder snel, soms wat ijs, wat modder en ik moest goed opletten om niet over wortels te struikelen. Het ging goed, tot ik 5 meter verderop een bordje van de route zag staan. Op zich niet erg, behalve dan dat die 5 meter een hard stromende rivier was. Een brug was er niet, teruggaan vond ik geen optie, dus moest ik door de rivier. Getwijfeld om het op blote voeten te doen, maar vanwege het gevaar op uitglijden toch mijn schoenen en sokken aangehouden. Dat ging goed, de rest van de route ook. Na 165 minuten lopen kwam ik terug bij mijn auto, net als afgelopen donderdag dus met kletsnatte schoenen en sokken.

6-5-2015

Het eind van mijn wandeling komt in zicht, nog een kilometer of 25, hoogstens 30. Waarschijnlijk net teveel om in één dag heen en weer te wandelen, maar morgen een groot stuk en dan vrijdag een toetje. Vandaag heb ik genoten van het landschap waar ik doorheen wandelde. Helaas was het weer een stuk minder mooi. De afgelopen nacht is het begonnen te regenen. Op wat kleine tussenpozen na heeft het dat de hele dag gedaan, niet hard, maar voldoende om nat te worden. Gelukkig werkt mijn regenjas goed. Het eind van de dag gaf hoop voor morgen, want om 6 uur ging de zon schijnen. Het begin van de avond was daardoor het warmste deel van de dag.

7-5-2015

Niet verwacht gisteren, maar het is me vandaag toch gelukt om het voorlopige eindpunt van mijn pelgrimage te bereiken. Östersund was de stad waar ik vorig jaar bij de brug over het Storsjö mijn wandeling vanaf Borgsjö en eerder Selånger beëindigde, nu kwam ik van de ander kant en heb ik op hetzelfde punt een voorlopig einde aan mijn wandeling gemaakt. Voorlopig, want ik heb het stuk tussen Duved en Markbyra nog niet gewandeld, waarschijnlijk ga ik dat eind van de zomer doen, dus dan heb ik de volledige pelgrimage gedaan.

Östersund is ook stad waar mijn nicht haar studie Toerisme doet en waar ze daarom ook woont. Vanavond heb ik haar mee uit eten genomen. De pizza was goed, de wijn lekker en het gezelschap uitstekend, lekker even bij zitten kletsen.

8-5-2015

Mijn plan was vandaag een krik te kopen, alleen de winkel, Biltema, waar ik dat wou doen blijkt nog geen filiaal in Östersund te hebben. Bij een andere winkel zag ik een soortgelijke krik en voor precies dezelfde prijs. Toen ik in mijn auto was heb ik de specificaties vergeleken met die in de catalogus van Biltema en deze bleek minder hefhoogte te hebben dan het apparaat dat ik daar had uitgezocht. Leek geen probleem, maar blijkt het wel te zijn. Vanavond kon ik hem namelijk direct uittesten. Ik was vanmiddag op Träporten, de camping van mijn zus en zwager, aangekomen en vanavond zette ik mijn auto weer op de plek waar hij vorig jaar stond. Door de vele regen was het modderig, zodanig dat mijn auto niet meer voor of achteruit wou, terwijl hij erg scheef stond. Mijn plan was hem op te krikken, planken onder mijn wielen te leggen zodat ik weer kon rijden en om te zorgen dat hij recht kwam te staan. De krik bleek niet in staat te zijn om mijn auto zover omhoog te krijgen dat ik er een plank onder kon leggen. Dus een miskoop. Gelukkig is het uiteindelijk wel gelukt om mijn auto voldoende recht te krijgen zodat ik zo kan gaan slapen.

9-5-2015

Vandaag was het droog en de grond was voldoende opgedroogd dat ik mijn auto weer weg kon rijden van de plaats waar ik hem gisteren had neergezet. Vannacht slecht geslapen, het was koud en mijn auto stond wel erg schuin. Ik had mijn kussen al aan de andere kant van mijn bed gelegd en mijn dekbed omgedraaid, zodat mijn hoofd hoger lag dan mijn voeten, maar ik was daar toch niet tevreden over. Daarbij was is, ten onrechte, bang dat ik mijn kussen in de loop van de nacht zou kwijtraken, want normaal ligt mijn hoofdeind tegen de achterdeur en nu is het een open ruimte.

10-5-2015

Vanavond naar de film “Het bombardement” gekeken. Ik had gezien dat hij gisterenavond op TV was en zag hem vanavond op uitzending gemist staan. Toen ik hem aanklikte verwachte ik een melding dat ik hem op mijn locatie niet mocht zien, maar blijkbaar gelden de internet-rechten voor deze film ook voor Zweden. Ik had een film verwacht over de aangrijpende gebeurtenis die, a.s. donderdag 75 jaar geleden in mijn geboortestad plaats vond en de gevolgen ervan. Het is net andersom, pas het laatste kwartier van de film gaat over het bombardement, het merendeel van de film gaat over de voorafgaande dagen. Toch best wel een mooie film, ondanks dat het goed te zien was dat het budget beduidend lager was dan in Hollywood gebruikelijk.

11-5-2015

Het was een koude nacht maar ik heb goed geslapen. Vanmorgen was het droog, maar wel wat grauw. Rond het middaguur is het gaan regenen en dat heeft het tot in de avond gedaan. Vandaag dan ook nauwelijks buiten geweest. Vooral in het restaurant geholpen, onder andere met het bakken van hamburgers. Dat doet mij denken aan een bijzondere bestelling die er afgelopen weekend was. Een klant wou wou op zijn hamburger 2 schijven vlees van 150 gram. Erg veel, maar in eerste instantie vond ik het niet zo raar, want op een Big Mac zitten ook twee burgers. Totdat ik op internet opzocht hoe zwaar zo'n burger eigenlijk is, dat blijkt net iets meer dan 45 gram te zijn. Dus op een Big Mac zit nog geen ons vlees, op een McCallans zit normaal dus al meer dan anderhalf keer zoveel vlees. Deze klant bestelde daarvan dus nog eens het dubbele.

22-4-2015 t/m 1-5-2015

22-4-2015

Hier in het dalstation van de gondelbaan zag ik gisteren een scherm met daarop onder andere de weersverwachting. Vandaag zou het zonnig en droog zijn. Vanmorgen bleek dat niet juist te zijn, het was regenachtig en er was een harde wind. Nadat de weersvoorspelling op TV aangaf dat we dit weer de hele dag zouden houden, besloten om niet naar de piste te gaan. In het appartement gebleven, vanmiddag in het dorp een crêpe wezen eten, daarna gaan internetten in de bieb en boodschappen gedaan. Aan het eind van de middag was het even droog, van de gelegenheid gebruik gemaakt om een uurtje te gaan hardlopen. Dus ondanks dat ik niet op de ski's heb gestaan was het toch een goed besteedde dag. Nu maar hopen dat de weersverwachting voor morgen ook onjuist blijkt.

23-4-2015

Het was voorspeld, maar toch was het een verrassing toen ik vanmorgen uit het raam keek en het gesneeuwd bleek te hebben. Er lag een laag van een halve decimeter verse sneeuw. Ik had zin om daar op de piste van te gaan genieten, we zouden vandaag met z'n tweeën gaan skiën. Ik had de ski's uit het hok gehaald en moest nog even wachten. Toen merkte ik dat het toch wel erg had woei, doordat het nog steeds sneeuwde was het erg onaangenaam. De liften naar de top waren zonder twijfel wegens de wind afgesloten, beneden aan de berg ben je dan tot wat kleine afdalingen veroordeeld en als je dan wat afwisseling wil hebben moet je over lange paden skiën, wat met deze wind en de sneeuw geen pretje is. Dus toen maar besloten om vandaag opnieuw een rustdag te houden. Vanmiddag in het dorp “dagens” gegeten, daarna nog even bij de bergtrein gekeken. Een nostalgisch kabeltreintje dat in 1910 in gebruik is genomen en waar de afgelopen 105 jaar weinig aan veranderd is. Voor het stationnetje stond een cabine van de eerste lift van dit dorp, die was in 1952 in dienst gekomen en is inmiddels door een moderne stoeltjeslift vervangen.

24-4-2015

Wat een mooie dag vandaag, tenminste ten opzichte van de afgelopen twee dagen. Er was beduidend minder wind en op wat lichte sneeuwval na was het droog. De sneeuw was heerlijk en bleef dat ook de hele dag, mede omdat de zon niet scheen en de temperatuur rond het vriespunt bleek. Dus deze laatste dag heerlijk aan het skiën geweest, de skivakantie afgesloten met twee zwarte afdalingen, een korte maar hevige die ik tot vandaag nog niet had gezien. Het bleek dat naast een afdaling die we eerder gemaakt hadden een zwarte, ongeprepareerde piste lag. Daar ging ik mooi af. Daarna als laatste afdaling dezelfde zwarte gedaan die ik dinsdag ook deed, hij was nu een stuk moeilijker doordat de sneeuw veel ijziger was. Maar toch zonder problemen beneden gekomen.

25-4-2015

De wintersport zit erop. Vanmorgen iets vroeger opgestaan, zodat we alle tijd hadden om het appartement schoon te maken. We moesten 11 uur uitchecken, maar hebben ruim een uur eerder de sleutels al ingeleverd. Daarna vertrokken richting Noorwegen. Onderweg nog een stop gemaakt bij een vogelreservaat en in het plaatsje vlak voor de grens de lunch gebruikt. Daarna verder naar Vaernes, de luchthaven van Trondheim, precies twee uur voordat hun vliegtuig zou vertrekken heb ik mijn reisgenoten daar afgezet. Ik ben daarna een heel klein stukje verder gereden, naar de parkeerplaats van het kerkhof van Hell. Langs deze parkeerplaats komt de St.Olavsleden, de pelgrimsroute waarvan ik vorig jaar de eerste 200 Km gewandeld heb. De komende dagen ga ik de laatste 50 Km wandelen tot de kathedraal van Trondheim, ik ben vanmiddag al een stukje begonnen. Als ik het eindpunt heb bereikt heb ik nog niet de hele wandeling gedaan, want die is ongeveer 500 Km lang. Dus daarna ga ik terug om het stuk te wandelen dat ik nu overgeslagen heb, dus tussen hier en Östersund.

26-4-2015

Ik was blij dat ik vanmorgen besloten had om eerst een stuk te gaan wandelen en pas na de koffie te gaan hardlopen. Want op de eerste wandeling kwam ik door een gebied met de naam “Hogmyr”. Myr is Zweeds voor moeras en blijkbaar ook Noors, want ondanks dat ik een berg opliep, ging de route over flink modderige paadjes. Daarna ging de route over een halfverharde weg en ben ik bij een parkeerplaats gedraaid. Na de koffie heb ik mijn auto op die parkeerplaats gezet en ben ik vanaf daar ben ik gaan hardlopen. Ik was nog geen honderd meter aan het lopen toen ik een weg tussen modderpoelen moest zoeken. Dat bleef zo een groot deel van de route, die ging over geitenpaadjes met soms flinke hellingen of afdalingen. Toch lekker gelopen. Na de lunch mijn auto naar een plaatsje met de naam Bakken verplaatst. Vandaar ben ik naar het punt gelopen waar ik met hardlopen gekeerd was. Onderweg kwam ik lang een grote kolkende waterval, een mooi gezicht.

27-4-2015

Mijn wandeling begon vanmorgen met een zeer mooi stuk. Over smalle paadjes door bossen en heidevelden. Onderweg veel gezien, zoals voor de derde dag op rij kraanvogels. Dit zijn imposante vogels, als ze rechtop staan zijn ze bijna manshoog. Toen ik ze zag waren ze relatief dichtbij, dus een mooi moment om ze op de foto te zetten. Toen ik mijn camera had gepakt vlogen ze net weg. Na de foto verder gewandeld, het was moeilijk lopen, want het was nogal moerassig. Na drie uur wandelen kwam ik bij een weg uit, ik bleek nog maar net 7 kilometer gewandeld te hebben. Ik wou nog een stukje verder, maar doordat men bezig was een huis te bouwen raakte ik de route kwijt. Na een kilometer wist ik zeker dat ik verkeerd zat, maar vanwege het moeras had ik besloten om via de weg terug te gaan dus liep ik verder. Ik de routeplanner op mijn telefoon aangezet, die had moeite om de satellieten te vinden, dus ik was nog kilometer verder voordat die mij vertelde dat ik me om moest draaien en ik 16 Km van mijn auto was. Op de kaart gekeken, de weg waar ik op liep zou na een paar kilometer doorlopen en een paar honderd meter weer verder gaan. Dat klopt niet altijd, dus ben ik doorgelopen. Nu klopte het wel, maar ik vond een klein paadje langs een meer, ik moest daarvoor wel een riviertje oversteken, maar door een steen die in het midden lag kon ik dat met droge voeten doen. Na korte tijd kwam ik weer op een weg uit en bleek ik nog maar 8 Km van mijn auto verwijderd te zijn. In 20 minuten had ik de afstand dus gehalveerd.

28-4-2015

Vandaag het eindpunt van de pelgrimsroute bereikt, de kathedraal van Trondheim. Aan de buitenkant een mooie kathedraal, voor de binnenkant moest ik een kaartje kopen. Toen ik de prijs zag, 80 NOK, ruim 9 euro, twijfelde ik even, maar omdat de kathedraal het eindpunt van de pelgrimsroute is heb ik het toch maar gedaan. Het viel tegen, in de kathedraal is weinig te zien, het is zelfs zoeken om binnen verwijzingen naar St.Olav te vinden.

Dat ik het eindpunt van de wandeling bereikt heb betekent niet dat mijn wandeling erop zit, morgen ga ik weer verder want ik heb 250 Km van de route overgeslagen, die wil ik de komende weken gaan wandelen.

29-4-2015

Vanmorgen eerst maar boodschappen gedaan, voor vandaag had ik niks nodig, maar mijn verwachting was dat ik de komende dagen tijdens het wandelen geen winkels tegen zal komen. Daarbij is het vrijdag 1 mei en dat is hier een feestdag. Om kwart voor tien ben ik gaan wandelen en om kwart over zes was ik terug bij mijn auto, tussendoor alleen een korte pauze gehouden om mijn boterhammen op te eten. Dus een flink stuk afgelegd vandaag en zoals verwacht geen winkel gezien. Wel kwam ik, ongeveer een uur voordat ik aan de terugreis begon, lang een heel mooi plekje aan de oever van een meer. Zo mooi dat ik besloten heb daar mijn auto neer te zetten en te blijven overnachten.

30-4-2015

Na een korte wandeling in de morgen en even naar het Nederlandse nieuws geluisterd te hebben, ben ik vanmorgen gaan hardlopen. Ik had het plan een lang stuk te lopen, 120 tot 140 minuten, maar het werden er 157. Ik volgde de wandelroute en had op de kaart al gezien dat er een stuk in was waar ik de keuze had tussen een korte en een lange variant. Ik besloot voor beide te kiezen en ze als keerpunt te gebruiken, daardoor werden het wat meer minuten. Toen ik over het korte stuk liep, begreep ik op een gegeven moment waarom er ook een lange variant was. De route ging namelijk dwars door een stuk moeras, niet zoals ik eerder deze week had een wat modderig paadje waar ik door mijn voeten op de hardere stukken neer te zetten ze droog kon houden. Die hardere stukken had je hier niet, waar ik me voeten ook neerzette, ik zakte tot aan mijn enkels toe weg. Gelukkig was het maar een stuk van zo'n 100 meter, maar toen ik weer vaste grond onder mijn voeten had waren mijn schoenen en sokken doorweekt.

Vanmiddag, ik had inmiddels droge sokken en mijn wandelschoenen aan, ben ik de route verder gaan wandelen. Dat ging eerst goed, maar toen kwam ik bij een punt waar nog sneeuw lag, eerst een beetje, dat was geen probleem, maar het werd steeds erger en op een gegeven moment liep ik tot aan mijn knieën in de sneeuw. Mijn wandelschoenen zouden waterdicht moeten zijn, maar dat zijn ze niet als er via de bovenkant sneeuw in komt. Toen het te erg werd ben ik gekeerd en met soppende sokken teruggekeerd naar mijn auto. Onderweg besloten dat dit gekkenwerk is, ik ga staken. Morgen, de dag van de arbeid, rij ik terug naar Zweden en ga ik kijken of ik daar goed kan wandelen. Het stuk dat ik nu oversla, de laatste 30 Km naar Stiklestad en de 100 Km vanaf daar naar Zweden bewaar ik voor een volgende keer, waarschijnlijk aan het eind van de zomer.

1-5-2015

Zowel in het land waar ik vanmorgen wakker werd, Noorwegen, als in het land waar ik zo ga slapen, Zweden, was het vandaag een feestdag. Voor mij was het niet zo'n feestelijke dag. Het begon goed, vanmorgen vertrokken en mijn reis ging erg voorspoedig. Iets over 12 uur was ik bij Sta het gehucht waarvandaan ik verder wou wandelen. Maar eerst lunchen, in het voorbijrijden zag ik net onder de brug over de Indalälven een heel mooi plekje. Ik gekeerd en er heen gereden. Ik rij het weggetje op zie de plek waar ik mijn auto neer wil zetten en denk nog dat ik voorzichtig moet zijn omdat er modder ligt. Maar op die plek kwam ik niet eens, want ik voelde mijn rechtervoorwiel wegzakken, er bleek langs de weg een brede greppel te lopen, die zo vol modder zat dat hij mij niet opviel. Ik probeerde er nog uit te sturen, maar dat mocht niet baten. Ik kwam stil te staan met mijn beide wielen in greppel. Geprobeerd hem eruit te krijgen, dat wou niet lukken. Toen de slinger van mijn krik ook nog eens afbrak heb ik het opgegeven. Met hulp van mijn zus heb ik een takelbedrijf gevonden en die heeft mijn auto er met een lier uitgetrokken. Daarna het vervelendste, betalen. Ik moest besluiten of ik het met of zonder bonnetje wou, dat scheelde ongeveer 120 euro. Ik heb voor zonder gekozen, had ik het met gedaan dan had ik het bij mijn reisverzekering kunnen claimen, maar dan was ik vanwege mijn eigen risico nog een tientje duurder uit dan nu.