woensdag 30 april 2014

30-4-2014

Maart roert zijn staart, maar hier in midden Zweden geldt dat dit jaar ook voor april. Vandaag was en wisselvallige dag, vanmorgen af en toe het zonnetje gezien, vanmiddag waren er wat winterse buien. Aan het eind van de middag zelfs zodanig dat het een tijdje wit werd. Vanavond is het hier 'Valborgsmässoafton', een feestavond waarbij men met vreugdevuren, vuurwerk en alcohol de lente verwelkomt. De sneeuwbui van vanmiddag kwam dus net op de valreep.


dinsdag 29 april 2014

29-4-2014

Een magnetron was een tijdje buiten gebruik gesteld, omdat hij knetterde en er een brandlucht was. Gekeken of ik hem kon repareren. Nu is een magnetron een gevaarlijk apparaat, het is niet de bedoeling dat een ondeskundige hem repareert. De dekplaat zat daarom vast met een incourant soort schroef, waar ik geen schroevendraaier voor heb. Met een tang heb ik hem toch zonder veel problemen open gekregen. Het microgolf-kanon (dat is volgens mij het gevaarlijke onderdeel) verwijderd en toen bleek dat dat de verf in het apparaat deels weg was. Die verf zou ervoor moeten zorgen dat het metaal afgedekt is en daarmee voorkomen dat het gaat knetteren. Ik heb een spuitbus met 'heat-proof' verf gevonden en ben begonnen om het kale stuk daarmee in te spuiten. Vandaag twee laagjes gedaan, morgen doe ik er nog een paar. Overmorgen weet ik het apparaat hiermee gerepareerd is.


maandag 28 april 2014

28-4-2014

De afgelopen winter was ook hier in Zweden relatief mild. Natuurlijk wel regelmatig sneeuw en als dan de temperatuur overdag een tijdje boven nul komt, wordt het spekglad ijs. Om de gladheid te bestrijden wordt er grit over gestrooid. In het voorjaar de boel aanvegen en dan heb je een paar emmers grit. Dit jaar is het anders. Ten eerste heeft het nadat het grit gestrooid is nog een paar keer flink gesneeuwd, zodat het grit bij het sneeuwruimen in het gras terecht is gekomen. Niet handig voor het grasmaaien, dus ben ik die aan het opruimen. Ik heb ontdekt dat het weghalen van het grit in het gras het beste gaat met de bezem, dus ben ik bezig om het gras te vegen. Daarnaast heb ik ook een deel van het asfalt geveegd, ik ben ongeveer halverwege. De hoeveelheid steentjes is beduidend meer als andere jaren, ik schat dat de berg die ik nu al heb al meer dan een kuub is.


zondag 27 april 2014

27-4-2014

Vanmorgen begonnen met het schoonmaken van de tafels op het terras. Dat dat nodig was had ik vanmorgen al op de radio gehoord, bij de weersverwachting na het nieuws melde men dat mensen die allergisch zijn voor berkenpollen veel last zouden hebben. De berkenpollen komen op het terrasmeubilair te liggen als een geel poeder. Veel zin had het schoonmaken niet, een paar uur nadat ik het poeder verwijderd had hadden de tafels en stoelen opnieuw een gele waas.


26-4-2014

De eerste Koningsdag, ik heb er eigenlijk helemaal niets van gemerkt. Niet zo vreemd natuurlijk omdat ik in Zweden ben. Hier kennen ze dat fenomeen niet. Het zou trouwens wel grappig geweest zijn als ze hier de verjaardag van de Koning gevierd hadden, want die is op 30 april.

Een foto van een oranje bloem was vandaag toepasselijk geweest, maar de eerste verwilderde violen die op het terras bloeien zijn paars.

vrijdag 25 april 2014

23-4-2014 tot 25-4-2014

25-4-2014
De eerste dag op de camping ben ik begonnen waar ik vorig jaar gebleven was. Toen begonnen de blaadjes van de bomen te vallen, nu lag het hele terras ermee vol. Ik ben begonnen ze bij elkaar te harken, ik heb zo'n 12 kruiwagen vol opgeruimd.

24-4-2014
De tweede en laatste etappe van de reis van mijn zus en ik naar Zweden. Hadden we gisteren net iets minder dan 900 Km gereden, vandaag net iets meer. Ook vandaag zat het verkeer erg mee, oponthoud van betekenis hebben we niet gehad. Wat mag blijken uit het feit dat we de afstand in twaalfenhalf uur gereden hebben, ondanks dat we een flink stuk tweebaanswegen hadden. De lunch hebben we gegeten in Avesta, aan de voet van een reusachtig Dalarna-paard.

23-4-2014
Vandaag naar Zweden vertrokken. Iets over zevenen weggegaan, op een korte plaspauze na in een ruk naar Bremen gereden. Daar koffie gedronken en taart gegeten en bij de Marktkauf een flinke hoeveelheid alcoholica ingeslagen (dat is in Duitsland beduidend goedkoper dan bij de Zweedse Systembolaget). Even getwijfeld hoe we de Baltischezee over zouden steken. Uiteindelijk voor de snelste route gekozen, de veerponten Puttgarden-Rödby en Helsingor-Helsingborg. Ik was blij verrast toen ik betaalde, voor een combiticket voor beide veerdiensten betaald ik 115 eur en niet de 148 eur waar ik op rekende (op basis van de website van Scanlines). Niet alles was positief, blijkbaar was op de eerst veerdienst één van de schepen buiten gebruik, zodat hij niet om het half uur maar om de 40 minuten voer. Toen wij in de rij aansloten was hij net weg, dus moesten we ruim een half uur wachten. Een half uurtje nadat we in Zweden arriveerde gestopt, om te overnachten in hetzelfde hotel als drie jaar geleden.


dinsdag 22 april 2014

22-4-2014

Voorlopig mijn laatste dag in Nederland, dus vooral besteed aan het doen van inkopen. Mijn zus wou nog nieuwe plantenbakken voor het terras. Bij de Action op de Kleiweg had ze dezelfde gezien die ze nu hebben, alleen ze hadden er maar 4. Ze had er 12 nodig. Ik was van de week al een keer op de Lombartkade geweest, daar hadden ze er ook 4 en op de Vierambachtstraat hadden ze ze niet. Vandaag diverse andere filialen afgeweest en daar hadden ze ze nergens. Uiteindelijk zijn we bij de buren van het filiaal in de Alexanderpolder geslaagd. Bij deze Big Bazaar hadden ze een ander type, maar wel in de huiskleur van Träporten. Bij de lunch een nieuwe ervaring opgedaan, een kapsalon gegeten. Een echte Rotterdamse snack, een bakje met friet, daaroverheen kebab en kaas, vervolgens onder de grill waarna hij bedekt wordt met salade, knoflook- en sambalsaus. Ik vond het een best wel lekkere combinatie.


maandag 21 april 2014

21-4-2014

Tweede paasdag, na het paasontbijt en de koffie een wandelingetje gaan maken. Ik had het idee om eens een kijkje te gaan nemen in wat, als ik het goed begrepen heb, de langste daktuin van Europa is. Het park op 'Big shops' langs de Vierambachtstraat. Dat park bleek nog niet open te zijn. De winkels op dit voormalig spoorweg emplacement waren dat, ondanks dat het tweede Paasdag was, wel. Bij de Xenos heb ik spullen gekocht voor de sushi, vervolgens bij de Action een bus spuitlak in de kleur van mijn auto en tenslotte ben ik op de Schiedamseweg nog even bij de Jumbo geweest, lekkere kaasbroodjes gekocht als lunch en wat verse spullen om vanavond een sushi maaltijd te maken. Dus ook vanavond heb ik gesmuld.  

zondag 20 april 2014

20-4-2014

Eerste paasdag, na het paasontbijt afscheid genomen van mijn broer en zijn vriendin, vanmiddag zijn zij van Schiphol richting huis gevlogen. Als het goed is komen ze daar morgenochtend aan. Ik ben daarna nog even naar het huis van mijn vader gegaan en heb daar de was afgerond, nog wat opgeruimd en alles afgesloten. Vermoedelijk zal het medio september zijn voordat ik weer daar ben en dan ga ik ermee aan de slag om er mijn huis van te maken. Vanmiddag bezig geweest met wat formaliteiten. Bij het waterbedrijf mij als nieuwe klant aangemeld, bij het administratiekantoor van de vereniging van eigenaren aangegeven dat ik de nieuwe eigenaar wordt en in het vervolg de servicekosten ga betalen en tenslotte geprobeerd om bij de Eneco de stroom en warmte op mijn naa te zetten. Dat laatste had wat voeten in de aarde, maar lijkt nu toch gelukt.

zaterdag 19 april 2014

19-4-2014

De rouwperiode in verband met het overlijden van mijn vader hebben we vandaag met de hele familie afgesloten. Als locatie hiervoor hadden we het tapas-restaurant Lust gekozen. Toepasselijk, want het grootste gedeelte van zijn leven heeft mijn vader op de Lusthofstraat gewoond. Een van de de gerechten had het nummer 33, het nummer van mijn vaders voormalige huis en winkel. Ter ere van hem, en omdat ik het erg lekker vind, heb ik als een van mijn gerechten voor kaas gekozen (Mijn vader verkocht vooral veel en lekkere kaas in zijn winkel).


18-4-2014

Vanavond bij Grannies Grill gegeten. Zoals het daar hoort heb ik voor ribbetjes gekozen. Ze waren heerlijk.


donderdag 17 april 2014

17-4-2014

Het gewone leven is vandaag weer begonnen. Mijn auto afgetankt, de bandenspanning gecontroleerd en daarna ben ik naar mijn kluis gereden. Die heb ik uitgeruimd en opgezegd, de spullen heb ik naar mijn vaders huis gebracht. Ik heb besloten om dat uit de erfenis over te nemen. Nu gebruik ik het even als opslag van mijn spullen, als ik na de zomer uit Zweden terug ben, ga ik het huis verder opruimen.


woensdag 16 april 2014

16-4-2014

Vandaag de uitvaart van mijn vader. Mijn nicht Kalindi kon er helaas niet bij zijn, maar we hebben wel haar muziek gedraaid. Die vindt je hier: https://www.youtube.com/watch?v=5A0ixrR9N10 . Daarna heb ik de volgende toespraak gehouden:

Genieten

De muziek die net te horen was, werd gespeeld en gezongen door mijn nicht Kalindi die er vandaag helaas niet bij is, maar op deze manier toch.

Haar muzikale aanleg heeft zij niet van mijn vader, maar als ik hem via U-tube een stukje van haar liet horen kon hij er erg van genieten.

Ik heb veel dingen van mij vader gemeen die ik erg op prijs stel.

Maar genieten is daarvan wel de belangrijkste.

Pa bedankt ervoor dat je ervoor gezorgd heb dat ik een gelukkig mens ben.


dinsdag 15 april 2014

15-4-2014

Een dag met verplichtingen. Vanmorgen eerst bij de notaris geweest, handig om nu even de zaken te regelen, nu dat alle kinderen hier in Nederland zijn. Vanmiddag bij de pastorie geweest, lang geleden dat ik daar was, met de pastor afgestemd over de uitvaartmis. Tenslotte aan het eind van de middag nog ruim een uur hardgelopen. Wel apart, vanaf het huis van mijn zus heb ik een half uur gelopen zonder dat ik een echte kruising tegenkwam. Tussen het viaduct in de rozenlaan en de brug aan het eind van de Nieuwe Binnenweg ben ik alleen alleen bij het CBR een echte weg overgestoken en dat is eigenlijk meer een uitrit.

Vandaag geen foto gemaakt.

maandag 14 april 2014

14-4-2014

De voorbereidingen voor de uitvaart van mijn vader zijn in volle gang. Vanmorgen eerst bij de uitvaartbloemist geweest, ik wist niet eens dat je een dergelijke zaak had. Vanmiddag bij het restaurant geweest, waar hij een half jaar geleden zijn 85ste verjaardag gevierd heeft. Daar onder de plasmolens houden we na de crematie een condoleance-borrel. Tenslotte zijn we nog even bij het uitvaartcentrum geweest waar zijn lichaam nu is.

zondag 13 april 2014

13-4-2014

Vandaag even geen voorbereidingen voor de uitvaart van mijn vader. Het was de dag dat in Rotterdam de marathon werd gehouden. Meegedaan heb ik niet, maar vanmorgen wel gelopen, voor de eerste keer sinds afgelopen maandag. Ik had nog steeds wat last van mijn gekneusde ribben, maar het ging nu wel goed. Na mijn eigen lopen, ben ik de lopers van de marathon gaan aanmoedigen. De winnaar had in 2:05:00 de 42,195 Km gelopen. Een bewonderenswaardige prestatie, maar voor diegene die er twee keer zolang of zelfs nog langer over deden heb ik misschien wel net zo veel bewondering.

Tenslotte ben ik vandaag naar het theater geweest, Marleen nam vandaag opnieuw deel aan een voorstelling die door het SKVR (Stichting Kunstzinnige Vorming Rotterdam) werd georganiseerd. Vandaag was was het een opvoering van de West Side Story. Ooit heb ik de filmklassieker gezien, maar ik vond deze opvoering eigenlijk mooier. Ze gebruikte niet de musical muziek, maar van allerlei nummers van Michael Jackson, een hele goede combinatie.

zaterdag 12 april 2014

6-4-2014 tot 12-4-2014

12-4-2014
Vanmorgen even bij mijn vader in huis geweest, vreemd om daar te zijn en je te beseffen dat hij er niet meer is. Verder heb ik vandaag een bezoek gebracht aan een voetbalwedstrijd van Sofie en aan het theater waar Marleen optrad.

11-4-2014
Vandaag maar eens wat eerder dan gebruikelijk mijn berichtje schrijven, als ik straks in Rotterdam ben is de kans groot dat ik er niet meer aan toe kom. Vanmorgen om half 8 uit Polen vertrokken. Het begin was wat moeilijk, wat het was flink mistig. Na anderhalf uur, inmiddels scheen de zon, ging in de Oder over en dus Duitsland binnen. Een klein uur later reed ik de snelweg op en sindsdien bijna alleen maar autobahn gehad en dat schiet toch wel lekker op. Bijna, want tot mijn verbazing is de snelweg tussen Amsterdam en Berlijn nog steeds onderbroken bij Bad Oeyenhausen, een kilometer of 3 moet je daar over een drukke weg met een aantal stoplichten, dwars door het kuuroord. Wel zag ik dat ze bezig zijn een snelweg te bouwen, dus als er straks tol moet worden betaald wordt dit gat in het Duitse wegennet opgeheven.

10-4-2014
Ondanks de schrik van het overlijdensbericht van mijn vader, heb ik de afgelopen nacht toch wel redelijk geslapen. Ik was wel vroeg wakker, maar ik ben toch nog maar even blijven liggen, want ik wist dat ik een lange dag rijden voor me had. Uiteindelijk ben ik om half negen vertrokken een paar keer gepauzeerd, bij elkaar een uur denk ik en om half tien ben ik gestopt. Bij elkaar ben ik 13 uur aan het rijden geweest, want ik heb ook de klok nog eens een uur terug gezet. Mijn streven was om vanavond in Duitsland aan te komen, maar 100 Km voor de grens vond ik het genoeg geweest. Morgen maar weer verder.

9-4-2014
Net nadat ik mijn lunch op had, ben ik even naar de supermarkt aan de andere kant van de weg gelopen om van het toilet gebruik te maken. Ik had net mijn handen gewassen, toen mijn telefoon ging. Mijn zus belde, Sofie (haar dochter en dus mijn nicht) was naar mijn vader toe gegaan om te kijken of er post voor mij was, haar door mij betaalde woensdagmiddag baantje. Gelukkig had mijn zus haar al voorbereid dat het niet zo goed met mijn vader ging, het bleek alleen nog veel erger te zijn. Toen ze bovenkwam bleek zijn huisdeur open te staan en zag ze de benen van mijn vader liggen en dat het niet goed was. Toevallig had ze net in de lift met de buurman gestaan, dus die heeft ze gealarmeerd en die is gaan kijken.
Mijn vader heeft op 85 jarige leeftijd het tijdelijke voor het eeuwige verruild.
Ten opzichte van Sofie voel ik mij een beetje schuldig dat ze dit meemaakt terwijl ze voor mij bezig was. Eigenlijk zou een meisje van bijna 15 dit soort ervaringen helemaal niet moeten hebben.
Na het telefoontje van mijn zus ben ik vertrokken richting Rotterdam. Inmiddels heb ik ruim 400 Km erop zitten, ik ben nu in Litouwen. Ik hoop morgenavond Duitsland te bereiken en dan vrijdag in Rotterdam te zijn.

8-4-2014
Vanavond wat geschrokken van mijn vader, hij is afgelopen tijd af en toe flink de weg kwijt, maar nu was het wel heel erg. Ik bel hem iedere avond en vanavond nam hij de telefoon niet op. Raar, want als hij iets gaat doen heeft hij het er meestal al dagen van te voren over. Nog een paar keer geprobeerd, ook zijn mobiel maar die stond uit (de batterij was leeg bleek later). Uiteindelijk mijn zus gebeld, die was naar een ouderavond, maar is na afloop daarvan naar hem toe gegaan. Hij is zijn telefoon kwijt, blijkbaar heeft hij hem nadat ik hem gisteren gebeld heb ergens neergelegd, maar weet nu niet meer waar. De batterij is inmiddels blijkbaar leeg, want zijn nummer bellen heeft ook geen zin. Mijn zus heeft in ieder geval zijn mobiel aan de lader gelegd, dus als ze de andere niet vinden kan ik hem daar morgen op bellen.

7-4-2014
Het leek mij een goed idee gisteren om het hardlopen tot vanmorgen uit te stellen. Toen ik wakker werd had ik er echter mijn twijfels over, ik was wederom nogal stram. Terwijl ik mijn sportkleding aantrok, een cracker at en een glas sap dronk, leek het wat los te komen. De eerste stappen die ik deed merkte ik al dat mijn ribben erg pijnlijk was. Echt hard lopen ging niet, het was meer een beetje dribbelen, de pijn werd niet erger, maar ook niet minder. Na 11 minuten en 18 seconden was ik dan ook al weer terug bij mijn auto.
Toen ik later ging wandelen keek ik op mijn horloge, zag daar 18 staan en dacht nog even dat het vreemd was omdat ze het op de radio er net over hadden dat het '19 past the hour' was en volgens mij loopt mijn horloge een paar seconden voor. Ik had een drieënhalve kilometer gewandeld toen ik, in de verwachting dat het bijna 11 uur zou zijn, op mijn klokje keek en daar 11:18 zag staan. Vreemd dan had ik een uur gedaan over zo'n afstand en ik had niets bijzonders gedaan. Zelfs van de oer-Hollandse knotwilgen die ik tegengekomen was had ik geen foto gemaakt (op de terugweg wel). Ik wou om 12 uur het nieuws horen, dus ben ik snel terug gaan lopen. Na een klein stukje viel het kwartje. Het was nog geen 18 over 11, maar ik had na het hardlopen mijn horloge nog als stopwatch staan. Het bleek toen precies 11 uur te zijn.

6-4-2014
Ik was wat stram toen ik vanmorgen wakker werd. Mijn ribben zijn nog wat gevoelig na de val van afgelopen vrijdag, maar het ging in ieder geval weer een stuk beter dan gisteren. Aan het eind van de dag heb ik er zelfs even aan gedacht om een stuk hard te gaan lopen, maar vanwege de regen heb ik dat toch maar tot morgen uitgesteld.

Op de plek waar ik ga overnachten heb ik Internet, dus maar even op Wikipedia gekeken naar wat er staat over de rivier waar ik langs aan het wandelen ben. Met een lengte van 144 Km is het de langste van Estland. De rivier ontspringt in Roosna-Alliku. Goed dat ik dat weet, want ik heb die plaats even op mijn telefoon opgezocht en het blijkt dat ik bij de laatste splitsing van de rivier de verkeerde tak heb genomen. Gelukkig is dat maar 6 Km van het stadje waar ik ben en ik moest hier toch heen om boodschappen te doen.

zondag 6 april 2014

29-3-2014 tot 5-4-2014

5-4-2014
Gekneusde ribben, dat is denk ik de naam voor de verwonding die ik gisteren met mijn val heb opgelopen. Ik heb de afgelopen nacht desondanks goed geslapen. Vooral het gaan liggen was wat pijnlijk en al gauw had ik door dat ik op mijn rug en als ik heel voorzichtig draaide op mijn linkerzij kon liggen. Mijn favoriete houding om in slaap te vallen is mijn rechterzij, maar dat was zo pijnlijk dat het geen optie was. Toen ik wakker werd merkte ik dat het minder was, de pijn was zeker niet weg, maar wel wat minder. In de loop van de dag is het nog verder afgenomen maar weg is het nog niet. Wat erbij is gekomen is dat ik nu ook wat spierpijn in mijn schouder en bovenarm heb. Niet echt storend, alleen bij het autorijden had ik er last van. Bij een VW moet je de pook indrukken om hem in z'n achteruit te zetten. De kracht die ik daarbij moest zetten was pijnlijk.
Verder vandaag lekker gewandeld, genoten van het mooie maar koude weer. Het mooiste heb ik gezien toen ik in mijn auto naar mijn slaapplek reed. Een ooievaar had een weiland naast de zandweg waarop ik reed als landingsplaats uitgekozen, daardoor kwam hij op ooghoogte 10 meter voor mijn auto over de weg zweven.

4-4-2014
Lekker hardgelopen vanmorgen. Een mooie route, het zonnetje scheen, de temperatuur was een graad of 5. Ik liep een grote ronde en was bijna anderhalf uur onderweg en had nog een paar minuten te gaan voordat ik bij mijn auto terug was. Opeens merk ik dat mijn rechtervoet ergens achter blijft haken en vervolgens lig ik op het asfalt. Ik realiseerde me dat ik gestruikeld was en vervolgens even niets, want ik had iets dringends waarop ik mij moest concentreren. Ik kon namelijk geen adem halen. Een hele tijd later (ik denk een seconde of 10) lukte het gelukkig wel weer en kon ik kijken wat er gebeurt was. Blijkbaar had er op het voetpad waar ik over liep ooit een verkeersbord of iets dergelijks gestaan. Toen die weggehaald werd wou men blijkbaar het asfalt niet openbreken en heeft men toen de paal afgezaagd. Daarbij bleef er een stompje van een centimeter of 10 staan. Daar was mijn voet dus achter blijven haken. De schade leek mee te vallen, wat modder op mijn trainingspak en kleine schaafwondjes op mijn knie, pink, neus en boven mijn wenkbrauw. Ik had even geen zin meer om hard te lopen, dus ben ik naar mijn auto terug gewandeld. Onderweg merkte ik dat ik ook wat pijn had aan de onderkant van mijn ribbenkast. Van de rest van de verwondingen heb ik verder nauwelijks last gehad, maar die ribben blijven pijnlijk en bij tijd en wijle vervelend pijnlijk. Ik duik dan ook maar vroeg mijn bed in vandaag, hopelijk is het morgen beter.

3-4-2014
Het was koud de afgelopen dagen. Toen ik op de kaart keek zag ik dat het ook niet zo heel vreemd was, ik ben een stuk noordelijker dan ik dacht. Ik ben nu 100 Km onder Tallinn en die stad ligt ongeveer op dezelfde breedtegraad als Stockholm. Niet zo vreemd dus dat er op het strand nog hopen aangespoeld ijs liggen.
Gisterenavond heb ik naar de weersverwachting voor de komende 10 dagen gekeken en voorlopig blijft de temperatuur rond een graad of 5 schommelen. Met deze temperaturen gebruik ik ongeveer een liter LPG per dag, er zitten er 20 in mijn tank dus voor een kleine 3 weken. Omdat in Finland geen LPG verkrijgbaar is, heb ik daarom besloten om nog 1 à 2 weken langer in Estland te blijven. Hopelijk is daarna de temperatuur wat hoger.
Besloten om de komende tijd weer te gaan wandelen. Ik was de afgelopen nacht in Pärnu en daar is de monding van de gelijknamige rivier, ik ben vandaag met het wandelen langs die rivier begonnen,

2-4-2014
Nadat ik Letland nog wat boodschappen gedaan had ben ik vanmorgen Estland binnengereden. Mijn idee was om de 60 Km tot Pärnu in twee etappes te doen, maar ik was het dorp waar ik een tussenstop wou maken voorbij voordat ik er erg in had. Daarna niets meer tegengekomen dat mij uitnodigde om een tussenstop te maken. In Pärnu ben ik een winkelcentrum binnengelopen en en toen ik daar aan de andere kant weer uitliep, zag ik aan de overkant van de weg een bedrijf met reclameborden voor allerlei bandenmerken, waaronder Continental, het merk dat ik eronder heb zitten. Dus ik met mijn auto naar dat bedrijf. Toen ik er met mijn lekke band binnenkwam vertelde ze mij dat zij geen banden repareerden, maar alleen nieuwe banden verkochten. Ze verwezen mij naar een ander bedrijf een paar honderd meter verderop. Daar hebben ze mijn band gerepareerd en weer onder mijn auto gezet. De rekening viel mij erg mee, ik was 15 euro kwijt.

1-4-2014
Gisteren had ik al even door het dorp gelopen waar ik overnacht had en geen garage of bandenservice gevonden. Vanmorgen nog verder gekeken, maar zonder resultaat. Daarna naar het volgende dorp gereden. In eerste instantie had ik gedacht dat dat beduidend groter was, want het stond al veel eerder op de borden aangegeven. Dat blijkt echter te zijn omdat het een grensdorp is, het laatste dorp in Letland. Het is nog kleiner als het dorp waar ik vertrok en hier niet veel en zeker geen garage. Wel een mooie orthodoxe kerk. De tsaar had de bewoners land beloofd als ze zich tot het orthodoxe geloof zouden bekeren. Het gevolg is dat hier een bloeiende orthodoxe gemeenschap ontstond met voldoende gelovigen om een kerk te bouwen.
Verder staat er in dit dorp een mooie monumentale houten villa, op de parkeerplaats daarvoor staat mijn auto. Morgen ga ik verder naar Estland, ik verwacht daar wel een bedrijf te vinden dat kan zorgen dat ik weer vijf bruikbare banden voor mijn auto heb.

31-3-2014
Mijn plan was om vandaag te schrijven over Riga. Toen ik er 8 jaar geleden was, vond ik het geen mooie stad, maar toen kwam ik er aan tijdens een drukke avondspits en het was slecht weer. Vandaag nog een tijdje door de stad gelopen, nu scheen de zon alhoewel het bar koud was door een harde noordenwind. Ik heb mijn beeld over de stad in positieve zin bijgesteld. Vanmiddag vertrokken, ik was van plan een kilometer of 50 verder te rijden en daar een plekje voor de nacht te zoeken. Dat laatste wou niet zo lukken, een paar keer ben ik van de hoofdweg afgegaan maar vond steeds geen goede plek. Toen ik de laatste keer de hoofdweg weer opdraaide hobbelde mijn auto een beetje, terwijl het wegdek mooi glad was. Even later hoorde ik iets tegen mijn spatbord slaan en vervolgens een sissend geluid. Ik reed net bij een bushalte, dus daar ben ik gestopt. Mijn vermoeden over het gesis bleek juist te zijn, mijn rechterachterband liep leeg. Het verwisselen ging, zeker omdat ik er niet veel ervaring mee heb, vrij rap. Er bleek een flink gat in mijn band te zitten, ik kan er bijna een balpen insteken.
Op mijn reserveband ben ik naar het volgende dorp gereden, 40 Km verderop. Hier geen garage gevonden, morgen maar verder zoeken.

30-3-2014
Vandaag weer eens ontdekt hoe het besef van tijd door de omstandigheden wordt beïnvloed. Ik had gisteren het idee dat ik een heel lang over de zandweg langs het water had gereden. Vanmorgen heb ik diezelfde weg hardlopend de andere kant opgedaan en na 10 minuten was ik aan het eind van die weg, dus het was maximaal 2 kilometer.
Na het hardlopen nog een stukje door het bos gewandeld en toen naar Riga vertrokken. Ik had gisteren op Internet het adres gevonden van een wasserette. Daar ben ik heen gereden, het adres bleek midden in het centrum te zijn. Er zaten rolluiken voor de ramen, maar niets dat erop wees dat daar een wasserette zou zitten. Dus ik moet de komende tijd nog maar even verder zoeken, ik heb nog tijd, maar het punt waar ik moet wassen of nieuwe kleding kopen komt steeds dichterbij.

29-3-2014
Vaak overnacht ik op mooie plaatsen, maar zelden zo mooi als vanavond. Ik wou vandaag Riga nog niet inrijden, dus had ik een plaats daar even buiten in mijn routeplanner gezet. Dat ging even niet zoals ik gewild had. Ik heb een heel stuk door een bos gereden en kwam uit bij een zandweg die langs een meer of een zeearm liep. Langs die weg stonden diverse auto's geparkeerd van mensen die aan het genieten waren van het mooie weer met een barbecue een vishengel of beide. Toen ik een mooi plaatsje zag om mijn auto neer te zetten dacht ik waarom niet, dus heb daar mijn auto geparkeerd. Na een wandeling heb ik van een prachtige, paarse, zonsondergang genoten.