donderdag 20 februari 2014

11-2-2014 tot 19-2-2014

Dit keer even zonder foto's, die staan nog op mijn toestel.

19-2-2014
Na twee weken langs de Donau gewandeld te hebben, ben ik vandaag voor het eerst een veerpont tegengekomen die actief was. Ik had geen behoefte om naar de andere kant te gaan, dus heb ik hem niet genomen. Het was een bijzondere pont, hier noemen ze het een roll-fahre, wij zouden het een gierpont noemen. Vroeger dacht ik altijd dat dat een ander woord was voor strontschuit, maar inmiddels weet ik dat het werkwoord gieren verschillende betekenissen heeft. Naast het bemesten van het land en het uitzinnig lachen betekent het in dit geval dat de pont zichzelf aan een kabel over de rivier trekt. Deze pont over de Donau zit met een staalkabel aan een rolmechanisme vast dat over een tweede kabel rolt die een meter of 7 boven de rivier gespannen is. Als ik het goed begrepen heb heeft het veer geen motor, maar gebruikt de stroming van de rivier om over te steken. Hier kan dat goed, want er is sterke stroming, gewone schepen die stroomopwaarts varen moeten hun motor hard laten werken om langzaam vooruit te komen.

18-2-2014
Ooit heb ik een verhaal gehoord over iemand die bij een reisbureau kwam en graag naar Milch in Oostenrijk wou. Bij het reisbureau hebben ze hemel en aarde bewogen om de plaats te vinden, maar dat lukte niet. De klant was ervan overtuigd dat het bestond, want ze was er al eens geweest en vond het zo'n mooi stadje. Uiteindelijk kwam de aap uit de mouw, de plaats heet geen Milch maar Melk. Vandaag ben ik daar geweest. Ik was er al eens eerder en ook nu blijkt weer dat mijn herinneringen niet helemaal stroken met de werkelijkheid. Ik had ten eerste het idee dat het aan de andere kant van de rivier lag. Wat wel goed in mijn geheugen zat, was dat er een mooie en imposant groot klooster was. Dat stond alleen niet bovenaan een bergtop zoals ik dacht, maar op een soort van terp, net iets hoger dan de rest van de stad.

17-2-2014
Toen ik vorig jaar langs de Seine wandelde gebeurde het regelmatig dat ik een flinke wandeling langs de oever had gemaakt en daarna in de helft van de tijd, of soms nog minder, bij mijn auto terug was. Dit vanwege het meanderen van de rivier. De rivieren waar ik dit jaar langs loop zijn veel rechter dan de Seine. Alleen de Donau, waar ik nu langs loop, heeft een paar stukken met bochten. Tot op heden waren die steeds op punten waar door de grote rotswanden langs de kant het niet mogelijk was om op de terugweg een stuk af te snijden. Vandaag ging dat wel. Ik heb eerst 2 uur langs de oever gewandeld en ben daarna in 1 uur weer terug gekomen. In dat uur heb ik ook nog boodschappen gedaan.
Vanmiddag kwam ik langs een wel heel erg aparte bank.

16-2-2014
Vandaag het boek uitgelezen waar ik de afgelopen weken in bezig was. Een boek dat ik al heel lang bij me heb en van plan was te lezen, maar waar ik nog nooit toe gekomen was. Het heet Warlock en is geschreven door Wilbur Smith. Altijd gedacht dat het Fantasy was of Science Fiction. Nu klop dat laatste eigenlijk wel, want geschiedenis is ook een wetenschap. Het speelt zich namelijk af in het Egypte van de Farao's. Een leuk boek, het deed me soms denken aan wat er de afgelopen twee jaar in dat land is gebeurt. Ik ben wel blij dat het tegenwoordig een stuk minder bloeddorstig is dan wat in het boek staat.

15-2-2014
De pijnlijke spier in mijn lies waar ik woensdag over schreef bracht mij donderdag al geen last meer tijdens het wandelen. Gisteren had ik eigenlijk op mijn programma staan om te gaan hardlopen, maar voor alle zekerheid heb ik de spier maar een dagje extra rust gegund. Vanmorgen om half negen ben ik vertrokken, naar een paar passen merkt ik al dat de blessure nog niet helemaal weg was. Toch maar een stukje verder gelopen, maar de pijn groeide, dus om erger te voorkomen ben ik na een kilometer maar weer opgehouden. Ik heb me nu voorgenomen om in ieder geval tot volgende week vrijdag niet meer hard te lopen. Zorgen maken dat ik te weinig beweging krijg hoef ik niet, want bijna iedere dag wandel ik ruim 30 Km.

14-2-2014
Het gebied waar ik vandaag doorheen gewandeld ben is in 2002 getroffen door de overstroming van de eeuw. Het was natuurlijk een beetje vroeg om die naam al te gebruiken, maar om te zorgen dat dat kan heeft men maatregelen genomen. Maatregelen die mij Hollands aandoen. Men heeft rond de Donau en de zijrivier die de grote boosdoener was, uiterwaarden gecreëerd en daaromheen dijken aangelegd. Een mooie oplossing, boeren kunnen het land in de uiterwaarden gewoon gebruiken. Het overstroomt soms, maar dat deed het toch al. Achter de dijken houdt men droge voeten, tenminste als het niet nog hoger komt dan in 2002. Een gevolg was wel dat er een gehucht door de nieuwe situatie buitendijks kwam te liggen. Dat heeft men rigoureus aangepakt, alle panden zijn gesloopt alleen een fragment van de gevel van een boerderij staat er nog als monument voor het verdwenen dorp. Ik vraag me alleen af hoe dat stukje muur er na de volgende overstroming uitziet en of het er überhaupt nog wel staat.

13-2-2014
Indrukwekkend, dat is het enige juiste woord waar ik vandaag mee kan beginnen. Mijn wandeling heb ik vandaag even onderbroken omdat ik door het stadje Mauthausen kwam en daar de “KZ Memorial” bezocht heb. Dit concentratiekamp is hier, al en paar maanden voor de 'anschluss', opgezet omdat de steengroeve die ernaast ligt van een Duitse onderneming was. De gevangenen werden daar tewerkgesteld. In de loop van de oorlog zijn de gevangenen ook bij vele andere bedrijven in de omgeving ingezet. Vaak onder mensonterende omstandigheden, van de 200.000 gevangenen hebben er dan ook 120.000 het niet overleefd.

12-2-2014
Het wil niet erg opschieten met hardlopen deze week. Net als maandag heb ik vanmorgen beduidend minder gelopen dan ik van plan was en de reden daarvan was nu een stuk vervelender. Het begon lekker, vanaf de parkeerplaats waar ik overnacht had, stak ik de straat over en liep over een mooi geasfalteerd fietspad langs de rivier. Na een tijdje werd het half verhard, dat liep wat moeilijker, maar ging ook lekker. Na een tweeënhalve kilometer gelopen te hebben begon ik wat pijn in mijn lies te krijgen. Dat gebeurt wel eens vaker, dan loop ik door en verdwijnt het. Dit keer niet het werd alleen maar erger. Dusdanig dat ik op 3 kilometer moest stoppen met hardlopen. Wandelen ging gelukkig nog wel, dus ben ik terug gewandeld. Tussendoor nog enkele keren geprobeerd om weer hard te gaan lopen, maar naar enkele stappen speelde de spier weer op. Ik was blij toen ik weer terug bij mijn auto was, omdat alleen een trainingspak aan hebben niet echt warm is als ik me niet zo inspan.
Later die ochtend, ik had boodschappen gedaan en liep terug, kwam ik bij een stoplicht waarvan ik gisteren ervaren had dat hij erg lang op rood stond. Dus toen hij op groen sprong toen ik er vlak bij was, wou ik even een sprintje trekken om hem te halen en dat deed zeer. Vanaf toen had ik er ook met wandelen last van, wel werd die last in de loop van de dag steeds minder. Maar eens zien hoe het morgen gaat.

dinsdag 11 februari 2014

1-2-2014 tot 10-2-2014

10-2-2014
Liep ik gisteren nog over bergpaden, toen ik vanmorgen aan het hardlopen was bleek ik opeens in een breed, vrijwel vlak rivierdal te zijn beland. Dat hardlopen ging wat de route betreft niet helemaal zoals ik wou. Eerst volgde ik de fietsroute richting Linz, pas na ruim een half uur lopen, dus een kilometer of 6, kwam ik op de dijk langs de Donau uit. Toen ik 40 minuten op de klok had staan, ben ik omgedraaid en terug gelopen. Ditmaal ben ik niet over de fietsroute gegaan, maar ben ik de dijk blijven volgen. Het was even de vraag of dat zou kunnen, maar hij liep door tot het punt waar ik eerder getwijfeld had of ik dat modderpad richting de rivier in zou slaan. Wel was weg op de dijk de laatste 2 kilometer niet verhard en met grote kiezels bedekt. Dat was dus wat moeilijk lopen, daar kwam nog bij dat ik af en toe aan de kant moest omdat grote wagens met zand over de dijk reden. Na 70 minuten hardlopen was ik terug.

9-2-2014
Het is maar goed dat ik langs de Donau aan het wandelen ben en niet aan het fietsen. Vandaag ben ik tot twee keer toe op een punt gekomen waar het fietspad ophield en fietsers een veerpont moesten nemen. Die veerponten varen niet in deze tijd, dus dat zou een probleem zijn geweest. De reden dat het fietspad ophield was dat de rivier hier nogal meandert. De binnenbochten zijn vlak, maar de buitenbochten zijn steile rotswanden. Langs deze rotswanden is wel een geitenpaadje waar ik al klauterend overheen kon wandelen. Gelukkig wel relatief veilig, op de punten waar je moeilijke passages langs de afgrond had waren staalkabels gespannen als afrastering. Wel ben ik een keer bijna gevallen, toen ik een beekje over moest steken en de steen waarop ik mijn voet zette gladder bleek te zijn dan ik verwacht had.

8-2-2014
Gisteren was ik door een dorp gekomen met de, voor een gebied waar ze Duits spreken, simpele naam Dorf. Toen is 's avonds op de kaart keek om mijn wandeling van vandaag voor te bereiden kwam ik 10 Km stroomafwaarts die naam opnieuw tegen. Ik was wel omgestuurd, omdat er in het Donaudal alleen fietspaden de dorpen verbinden, maar zo ver was ik toch niet geweest. Vanmorgen bleek dat de kloppen, ik zag een duidelijke kaart van de omgeving en er zijn twee dorpen Dorf. Door de tweede ben ik vanmiddag gewandeld onderweg naar een ander dorp dat de niet bijster originele naam Kindskorf droeg. Ik had gehoopt daar een winkel te vinden, dat deed ik ook, maar die was al om half één dicht gegaan. Ik was vijf uur te laat om boodschappen te doen. Het gevolg is dat ik dit weekend zonder bier en toetjes moet doen.

7-2-2014
Bij de rivieren waar ik lang wandel is het geen optie om van brug naar brug te wandelen, die liggen te ver uit elkaar. Dus wandel ik maar aan één oever. Bij de Salzach en de Inn was dat de rechteroever (stroomafwaarts). Voor de Donau heb ik de linkeroever gekozen. Vandaag had ik al profijt van die keuze. Het was een zonnige dag en ik heb een groot deel van de dag in het zonnetje gewandeld, terwijl ik aan de overkant veel stukken zag waar die niet scheen, omdat ze in de schaduw van de bergen liggen.
Sneeuwmannen kunnen trouwens niet zo goed tegen dit weer.

6-2-2014
Ik heb slechte herinneringen aan de stad waar ik vandaag was, Passau. In augustus 1989 was ik op vrijdagmiddag op vakantie vertrokken met de bedoeling om naar Istanboel te gaan. Tot laat in de avond doorgereden en in Passau overnacht. (Waarschijnlijk had ik deze stad uitgezocht omdat hij rond die tijd veel in het nieuws was. Dat was omdat het ijzeren gordijn aan het rafelen was en de vluchtelingen uit het Oostblok hier Duitsland binnen kwamen.) Na mijn overnachting ben ik gaan tanken, alleen toen ik daarna wou starten gebeurde er niets. De ADAC heeft mij toen naar een garage gesleept. Het was zaterdagochtend, maandag bleek dat er een nieuwe startmotor besteld moest worden, daardoor kon ik pas op dinsdag weer verder. Passau is best een leuke stad, maar voor een lang weekend is het wel erg klein. Het bijzondere van deze stad is dat er op bijna hetzelfde punt drie rivieren bij elkaar komen, de Inn, de Donau en de Iltz. Vanaf hier gaan ze samen verder als de Donau. Mijn wandeling langs de Inn is dus ten einde, ik ben nu de Donau aan het volgen.

5-2-2014
Een mooi rondje hardgelopen vanmorgen. Langs de oever van de Inn, ik zag zelfs nog een bever zwemmen. Op de terugweg een klein stukje anders gelopen, het pad dat ik volgde stuurde mij een via een trap het talud van de brug op, waar ik niet over moest, maar aan de andere kant van het talud weer naar beneden moest. Niet erg, want traplopen is een goede conditietraining. Het was een vrij steile trap, met wat ongelijke treden, dus keek ik geconcentreerd naar mijn voeten. Toen ik boven was hoorde ik een klap en zat vervolgens op mijn knieën. Al snel realiseerde ik mij wat er gebeurt was, ik had een bord voor mijn kop gehad. Onderaan de trap had ik al gezien dat er bovenaan een bord stond met de algemene snelheidsbeperkingen voor Oostenrijk. Ik zou daar bij het beklimmen van de trap onderdoor gelopen zijn, als hij 10 centimeter hoger had gehangen. Gelukkig liep ik niet zo snel en had ik een muts op, zodat de klap beperkt bleef. Toen ik even later terug in mijn auto was bleek ik een flinke bloederige plek op mijn hoofd te hebben. Vanavond is dat een korst, die wat pijnlijk is als ik er aanzit. Maar geen hoofdpijn of zo, dus het zal wel goedkomen.

4-2-2014
Vandaag opnieuw een foto van een boom gemaakt. Deze wordt de duizendjarige linde genoemd. Nu geloofde ik van de week dat de eiken meer dan 300 jaar oud waren, maar ik denk niet dat deze lindeboom echt 1.000 jaar oud is. Het zal wel net zo zijn als met een duizendpoot, diegene die dat beest een naam gaf, zag dat hij heel veel pootjes had, maar heeft ze blijkbaar niet geteld. Hoeveel het er zijn weet ik ook niet, maar in ieder geval beduidend minder dan duizend. Later vond men nog soortgelijke beestjes met nog veel meer pootjes, die hebben ze toen miljoenpoot genoemd, maar zelfs die halen de duizend niet. De linde zal dan denk ik ook 3 à 400 jaar oud zijn, maar ook dacht vind ik een achtenswaardige leeftijd.

3-2-2014
Een paar weken geleden schreef ik al over de enige Nederlandstalige kortegolfzender doe er nog is, Transportradio. Omdat er te weinig donateurs zijn, lukt het ze niet om iedere werkdag te blijven uitzenden. Vandaag is het nieuwe schema ingegaan, nu kan ik ze alleen nog maar op maandag, woensdag en vrijdag tussen 10 en 12 op 6095 AM beluisteren. Ik heb er iets op gevonden, door mijn hardloopschema aan te passen en juist op die dagen 's ochtends te gaan lopen, kan ik drie keer in de week luisteren en dat is niet veel anders dan ik eerder deed. De komende weken kan ik trouwens ook nog naar de lokale stations luisteren om het nieuws te horen, maar daarna zal er een periode komen dat ik door landen reis waarvan ik de taal niet machtig ben.

2-2-2014
De laatste dagen luister ik naar verschillende radiostations, waardoor ik de weersverwachtingen voor zowel Oostenrijk als Beieren hoor. Meestal zijn ze verschillend, zodat ik er niks aan heb, voor vandaag waren ze echter soortgelijk. Het zou de hele dag sneeuwen en in de lagere gebieden regenen. Hier in het Inntal zit ik op zo'n 350 meter dus ging ik uit van regen. Toen ik vanmorgen vertrok was het wat nevelig, maar wel droog. Dat bleef het ook de hele dag. De wandeling die ik vandaag gemaakt heb werd door de nevel nog mooier, ik liep door en langs een natuurgebied en door de nevel zag ik op wat vogels na nauwelijks beweging en het meeste geluid dat ik hoorde kwam van mijn eigen schoenen. Dus heerlijk rustig. De wandeling duurde wel wat langer dan ik verwacht had, ik had toen ik vertrok verwacht om 2 à 3 uur later in mijn camper koffie te drinken, maar 3 uur later was ik pas in Braunau, mijn keerpunt. Daar heb ik dus maar een bakkie genomen. Zeker voor Oostenrijkse begrippen was het erg lekkere koffie. Het koffiehuis waar ik was had een, blijkbaar, Italiaans merk koffie, Tonino Lamborghini. Gezien het lettertype en het logo met de briessende stier, heeft het waarschijnlijk wat te maken met de fabrikant van tractoren en sportauto's.
Aan het eind van de dag nog een stukje gewandeld en toen twee meer dan 300 jaar oude eiken gezien. Van de minst mooie heb ik een foto gemaakt, want die stond op een veel mooiere plaats.

1-2-2014
Ook mijn PDF-bestand met LPG-stations in Polen bleek niet leesbaar. Blijkbaar werkt Cute-PDF niet als de bestanden te groot worden, in die beide landen zijn er namelijk een kleine 10.000 pompen. Ik heb de webpagina dus maar als HTML opgeslagen. Met heb bestand had ik de pomp in Simach snel gevonden, mijn tank is dus weer vol. Wat energie betreft was dit een goede dag, want het zonnetje heeft een groot deel van de dag geschenen, dus is ook mijn accu flink bijgeladen.
Mijn wandeling langs de Salzsach heb ik afgerond met een foto van het punt waar die rivier in de Inn stroomt. Langs die rivier ben ik de komende dagen dus aan het wandelen.


zaterdag 1 februari 2014

26-1-2014 tot 31-1-2014

31-1-2014
Ik had het zo slim bedacht. Toen ik nog in Nederland was heb ik van alle landen die ik van plan ben te gaan bezoeken de adressen met LPG-tankstations op mijn computer gezet. Ik heb daar Cute-PDF voor gebruikt. Een handig programma dat doet alsof het een printer is. Als je er iets op afdrukt, dan slaat hij dat als PDF-bestand op. Dat werkt uitstekend, behalve nu. Ik opende het bestand met stations in Duitsland en kreeg een foutmelding te zien. Toevallig had ik nog een ander bestand met LPG-stations in Beieren, maar daar staan geen adressen bij. Dus ik weet dat er in Simbach am Inn een pomp is. Morgen maar even gaan internetten om het adres op te zoeken. Hopen dat hij op zaterdag open is, want mijn tank bevat nog maar enkele liters.

30-1-2014
De afgelopen nacht toch maar besloten om mijn kachel aan te laten staan. Ik zet dan de thermostaat op de laagste stand en laat de ventilator half zo hard draaien. De temperatuur blijft dan hoog genoeg om te slapen en het geluidsniveau blijft beperkt, zodat ik er ook bij kan slapen. Bijna was het de afgelopen nacht voor niks geweest, want toen ik een kwartiertje in bed lag bedacht ik me ineens dat de kachel weinig zal doen als ik de LPG-fles dicht heb gedraaid, zoals ik meestal voor het naar bed gaan doe. Gelukkig kan ik vanuit mijn bed bij de afsluiter, dus heb ik hem maar weer open gezet. Dat bleek ook nodig te zijn, want het heeft volgens mijn thermometer buiten 3 graden gevroren, binnen dus niet.

29-1-2014
Hij deed zijn best vandaag, maar het lukte het zonnetje maar een kwartiertje om een gat in de bewolking te vinden. Dat kwartiertje merkte ik direct welk gevolg het voor de temperatuur heeft als hij schijnt, het werd voelbaar warmer. Toen hij weer weg was koelde het trouwens ook weer snel af, eind van de middag lag de temperatuur net boven het vriespunt. Daarna is hij nog wel iets gestegen, maar ik ben toch bang dat het een koude nacht wordt. Ik zit hard te twijfelen of ik mijn kachel aan moet laten staan.

28-1-2014
Stille nacht, heilige nacht is na White Christmas denk ik het meest bekende kerstliedje. Het is een in 1816 geschreven gedicht, dat in 1818 door een geestelijke uit het Oostenrijkse Oberndorf van muziek is voorzien en zijn première als lied beleefde. De kerk waar dat gebeurde is er niet meer, op die plaats is een kapel gebouwd, die als toepasselijke naam de Stille nacht kapel gekregen heeft. Dat die kerk er niet meer is heeft met de rivier te maken, die wou nogal eens overstromen. De overstroming van 1899 heeft het centrum van het dorp dusdanig verwoest dat men besloten heeft een nieuw centrum te bouwen op een hoogvlakte een paar honderd meter verder. Zo hoog als toen komt het water niet meer, maar in juni van vorig jaar is het record van 1899 tot op ongeveer een meter genaderd. Bijna niet voor te stellen als je ziet dat het brede rivierbed, met het snelstromende water nu een meter of 6 lager ligt dan ruim een half jaar geleden. Op mijn wandeling van vandaag heb ik veel gevolgen van de overstroming gezien, overal zie je nog pollen gras en stukken plastic hoog in de bomen hangen.

27-1-2014
Mijn wintersport zit erop, ik zit zelfs niet meer in Oostenrijk. Nadat ik vanochtend door Salzburg had gewandeld, ik geloof dat ik nog nooit eerder in die stad geweest was, ben ik begonnen met mijn nieuwe wandeling. Ik volg eerst de Salzach, die 60 Km na Salzburg uitmondt in de Inn, die volg ik dan tot zijn monding in de Donau, bij Passau. Ook die rivier wil ik dan gaan volgen, mijn plan is tot Bratislava. Voordat ik daar ben zou het wel eens maart kunnen zijn.

26-1-2014

De afgelopen nacht heeft het flink gesneeuwd. Dat vond ik niet zo handig, want ik wou vandaag uit Bad Hofgastein vertrekken. Rustigaan gedaan vanmorgen, mijn auto schoongemaakt en nog even van de Wifi geprofiteerd. Toen ik rond half tien wegreed was de weg bij het hotel wit, maar wel stroef. Nadat ik het dorp uit was en op de doorgaande weg door het dal kwam was die mooi zwart. Ik moest nog eventjes langs het dal;station van de skipiste, want ik had mijn spullen in het depot laten staan. Daar was op de parkeerplaats de sneeuw nog niet geruimd, dus ik had een angst dat ik er niet meer weg zou komen, maar dat viel alles mee. Toen ik verder het dal uit reed, werden de sneeuwresten op de weg steeds wat meer, mijn snelheid wat aangepast en goed afstand gehouden waardoor alles goed ging. Ik had nog het idee om in Sank Johan in Pongau een tussenstop te maken, daar heb ik 24 jaar geleden voor het eerst op de sneeuw geskied, maar de wegen waren wel schoon maar de parkeerplaatsen niet. Dus ben ik maar doorgereden. Uiteindelijk ben ik bij Werfen een mooie geveegde parkeerplaats tegengekomen. Daar heb ik mijn auto neergezet en ben ik een wandeling gaan maken. De sneeuw is toch wel heel mooi. Inmiddels ben ik in Salzburg, het is te merken dat dit wat lager ligt, want hier is in de loop van de dag bijna alle sneeuw weer gesmolten.