Toen ik op de lagere school zat werd de
oost-westlijn van de Rotterdamse metro gebouwd. Vlak tegenover mijn
school liep het tracé onder twee portiekflats door. Omdat die nog
relatief nieuw waren, ze stonden ongeveer op de brandgrens van het
bombardement, heeft men toen besloten de flats te laten staan en met
een technisch hoogstandje de tunnelbuis er onderdoor te laten lopen.
Nu ruim 35 jaar later is één van de flats alsnog gesloopt en wordt
op die plaats een nieuw appartementencomplex met winkelruimte
gebouwd. De vestigingen van AH en Hema die nu in een oud fabriekspand
aan de Oude Dijk zitten gaan daar straks naar verhuizen. Aan de kant
van de Lusthofstraat, de straat waar ik geboren ben, wordt het al een
mooi pand, aan de Chris Bennekerslaan zijn ze nog volop aan het
bouwen. Wat daar opvalt is dat er een constructie is gebouwd met
grote betonnen legostenen. Je ziet die stenen wel vaker, maar dit is
de eerste keer dat ik zie dat ze er een tiental op elkaar gestapeld
heeft en er muren van gemaakt heeft. Even dacht ik dat de architect
Lego had gebruikt voor zijn maquette en de bouwer dat netjes had
uitgevoerd. Het blijkt echter dat de constructie gebouwd is om de
ondergrond te stabiliseren totdat deze kant van het gebouw ook bijna
klaar en dus een stuk zwaarder is.
zondag 22 december 2013
20-12-2013
Een heerlijk zonnige dag vandaag. Toen
ik met mijn vader vertrok om boodschappen te doen hebben we besloten
om maar even van de zon te profiteren. In plaats van op de Oude Dijk
boodschappen te doen zijn we langs de kade naar de Erasmusbrug
gewandeld en aan de andere kant bij de Jumbo in het Vrij Entrepot de
inkopen te doen. Terug hebben we een iets kortere route gelopen over
het Noordereiland. De vis die we gekocht hadden, in pesto
gemarineerde heek, was erg lekker.
19-12-2013
Vandaag mijn ski's opgehaald. Ik heb
nog steeds het idee dat ik ze nog maar net heb, als ik even zit te
rekenen is het al weer bijna 7 jaar geleden dat ik ze gekocht heb.
Sindsdien heb ik ze hoogstens één keer van nieuwe wax voorzien en
de kanten bijgevijld. Een goede onderhoudsbeurt was dus hard nodig.
Vorige week heb ik ze weggebracht en vandaag weer opgehaald. Er
bleken geen gaatjes gevuld te hoeven worden, dus was het alleen nodig
om ze te waxen en te slijpen. Ze zijn nu dus gereed om over 5 weken
van de pistes in Bad Hofgastein te glijden.
donderdag 19 december 2013
18-12-2013
Afgelopen vrijdag berichte ik over de
problemen die ik heb met Internetbankieren. In eerste instantie was
ik van plan om maandag de bank te bellen, maar maandag heb ik
besloten om eerst maar even af te wachten of niet alsnog de juiste
codes in de post zouden zitten. Helaas was dat niet zo, dus heb ik
vanmorgen met de bank aan de lijn gehangen. Ik blijk de juiste codes
maar de verkeerde pas te hebben. Tussendoor nog even naar de koerier
gebeld, maar die hadden niet nog een pakje voor mij. Uiteindelijk
kreeg ik het advies om opnieuw een nieuwe pas aan te vragen. Dat heb
ik gedaan, nu maar hopen dat het dit keer wel goed gaat.
Gemerkt hoe onhandig het is om niet te
kunnen internetbankieren. Voor onze reis naar de Filipijnen had ik
een taxi-retour naar Schiphol geboekt, aan het eind van de boeking
kwam ik op de pagina om met ideal te betalen. Dat kan ik zonder
digipas dus niet. Vanmorgen de taxicentrale maar even gebeld en mijn
boeking bleek doordat ik niet betaald had nog niet in hun systeem met
definitieve boekingen te staan. Ze hebben ervoor gezorgd dat hij daar
wel kwam, met de kanttekening dat ik contant zal betalen.
Nu ik het toch over de bank heb, een
foto die ik gisteren heb gemaakt van het gebouw waarin ik mijn
bancaire loopbaan ben begonnen.
17-12-2013
Vandaag een dagje in Utrecht geweest,
ik had om 6 uur vanavond met een oud-collega afgesproken, in plaats
van om 5 uur in de trein te stappen heb ik er een dagje Utrecht van
gemaakt. Eerst in mijn oude buurt geweest, daarom had ik in plaats
van de trein de bus genomen. Bus 295 rijdt van Capelse Brug in net
iets meer dan een uur naar Kanaleneiland. Vanmorgen hoorde ik dat
selfie het woord van het jaar is geworden, dus heb ik er maar een
gemaakt met op de achtergrond mijn oude flat. Leuk om weer eens in de
stad rond te lopen waar ik 17 jaar lang gewoond heb. Er is veel
veranderd, maar aan de andere kant was er ook nog veel herkenbaar.
Voordat ik er erg in had, naderde de tijd dat ik in café Oliver had
afgesproken. Dat café was in een voormalige kerk gevestigd, waarvan
ik nooit van het bestaan heb geweten terwijl het midden in het
centrum van Utrecht is. Naast dat het gezellig was om herinneringen
op te halen en over de bank te praten, heb ik er ook erg lekker
gegeten en gedronken.
16-12-2013
Een lekker dagje vandaag. Eerst
anderhalf uur hardgelopen, daarna een beetje bezig geweest om mijn
auto schoon te maken. Na de lunch boodschappen gedaan, voor het diner
boerenkool gekocht. De temperatuur is er eigenlijk een beetje te hoog
voor, maar ik heb er toch een erg lekkere maaltijd van gemaakt.
15-12-2013
Vandaag voor het eerst bij de nieuwe
achterburen van mijn vader geweest. Een voormalig kantoorgebouw is
daar omgebouwd tot “The student hotel”. Een soort van combinatie
van een studentenhuis en een hotel, met name gericht op buitenlandse
studenten die op de Erasmus studeren. Eén van de faciliteiten is
een, openbaar, restaurant. Daar ben ik vanmorgen koffie wezen drinken
en wezen internetten. Lekkere koffie, die je trouwens alleen met
plastic kan betalen, gelukkig had ik mijn pinpas bij me. Het internet
was er wat traag, maar dat is niet zo vreemd want ik was lang niet de
enige gebruiker.
Terwijl ik dit zit te typen zit ik af
en toe uit het raam te kijken naar de Queen Elisabeth. Toen ik
vanmorgen wakker werd zag ik dat er een cruiseschip aan de
Wilhelminapier lag. Later hoorde ik dat het de Britse koningin was.
Op dit moment zie ik haar wegvaren.
zondag 15 december 2013
14-12-2013
Als ik de afgelopen weken aan het
internetbankieren was gaf mijn digipas een melding dat de batterij
aan het leegraken was. Vorige week op de site van mijn bank gekeken
hoe ik de batterij kon vervangen, maar blijkbaar kan dat niet, want
ik kwam op een pagina terecht waarop ik een nieuwe digipas kon
aanvragen. Dat dus maar gedaan. Ik vond dat ze het proces slim en
veilig hadden ingericht, als eerste kreeg ik een brief waarin de
procedure werd uitgelegd. Daar ging iets mis, want de volgende dag
kreeg ik die brief nogmaals. Daarna ging het goed, de nieuwe digipas
werd door een koerier bezorgd op een moment en plaats die ik zelf kon
bepalen. Nadat ik mijzelf gelegitimeerd had kreeg ik gisteren de
nieuwe digipas, die ik ook nog eens mooier vond dan de oude. Daarna
moest ik wachten op de activeringskode die per post zou komen.
Vandaag zat die ik de bus. Blijkbaar is er nu echt iets misgegaan,
want in de brief stond een ander serienummer dan op mijn nieuwe
digipas. Omdat de pas bij drie maal de verkeerde code geblokkeerd en
waardeloos wordt heb ik de code dus maar effe niet geprobeerd, eerst
maandag maar eens even bellen.
Het vervelendste vind ik dat blijkbaar
bij de aanvraag de oude digipas geblokkeerd is, toen ik afgelopen
maandag daarmee naar mijn saldo wou kijken, bleek hij niet meer te
werken. Ik kan dus al bijna een week niet meer bij mijn rekening.
Jammer dat men met het blokkeren van de oude pas niet wacht tot de
nieuwe geactiveerd wordt.
13-12-2013
Vandaag de 53e verjaardag van mijn
zwager. Hij vierde het in zijn buurtcafé, dus was ik vandaag terug
in 'Het halve maantje' waar ik een kleine drie maanden geleden
gevierd heb dat ik aan de tweede helft van mijn leven begon. Het was
weer gezellig, dusdanig dat ik er nu hard aan zit te denken om er
volgend jaar opnieuw een borrel te organiseren.
12-12-2013
Vandaag naar mijn kluis geweest. Toen
ik zwerver werd heb ik bij City Box een opslagruimte van 2 kuub
gehuurd die ik gevuld heb met een aantal zaken die ik bij de verkoop
van mijn huis niet weg wou doen. Er staan onder andere een flink
aantal boeken in, waaronder dacht ik mijn ski-atlas. Dacht ik want ik
heb vanmiddag mijn hele kluis leeggehaald maar hem niet gevonden. Ik
wou hem graag even inzien om te kijken naar Bad Hofgastein omdat ik
daar over een kleine 6 weken op wintersport ga. Nu loop ik te
piekeren waar dat boek dan wel is.
donderdag 12 december 2013
11-12-2013
Het water in de maas stond toen ik
vanmorgen over de brug liep, nog steeds zo hoog dat de bal die aan de
waslijn hangt het water haalde. Die waslijn is een bijzonder
kunstwerk. Toen rond 1980 de nieuwe Willemsbrug werd gebouwd had men
in Rotterdam nog een regeling dat bij alle bouwopdrachten die door de
gemeente werden aanbesteed 1% aan kunst moest worden besteed. Dat was
nooit een probleem, men bouwde iets voor een ton en dan moest er voor
1.000 gulden aan kunst worden besteed. Bij de bouw van de brug kwam
men er achter dat als je heel veel geld, zeg 100 miljoen, aan een
project besteed, ook 1% ervan heel veel geld is. Voor dit bedrag
heeft de kunstenaar een constructie gemaakt die al snel de bijnaam
'de waslijn' had. Een stalen buis die de bruggenhoofden van de nieuwe
en de oude brug met elkaar verbind en waaraan een aantal metalen
figuren hangen. Na de oplevering van de brug is de 1% regeling snel
afgeschaft.
10-12-2013
Vandaag was de herdenkingsdienst voor
Nelson Mandela. Ondanks de staalblauwe lucht heb ik er de hele
ochtend naar zitten kijken. Iedereen was enthousiast over de
toespraak van Obama en het was natuurlijk een historisch moment toen
hij Raul Castro de hand schudde. Het was een indrukwekkende
toespraak, maar mijn verwachtingen bij Obama zijn hoog, daardoor werd
ik meer geraakt door twee eerdere sprekers. Ten eerste in het blokje
met geestelijken in het begin van de plechtigheid. De imam maakte het
met zijn hele rede al duidelijk waarom Wilders ongelijk heeft, maar
het mooiste vond ik een citaat van Mohammed aan het eind van zijn
toespraak. Ik citeer hem uit mijn hoofd (en dus waarschijnlijk
onjuist): “wees vriendelijk voor anderen, dan zullen anderen
vriendelijk voor jou zijn”. De andere toespraak die indruk op mij
maakte was die van Ban Ki Moon. Hij haalde de regenboognatie van
Mandela aan en merkte op dat je voor een regenboog zowel regen als de
zon nodig hebt.
dinsdag 10 december 2013
9-12-2013
Vandaag naar de Travelclinic geweest
voor mijn reis naar de Filipijnen. Omdat ik voor 1965 geboren ben
gaan ze ervan uit dat ik mazelen gehad heb, zodat ik daartegen al
beschermd was. Mijn vaccinatie tegen hepatitis-a bleek nog geldig te
zijn, toen ik die kreeg was hij heel nieuw en vertelde ze mij dat ik
er minstens 10 jaar mee beschermd was. Inmiddels is er meer ervaring
met deze vaccinatie en geldt hij voor 25 jaar. Wel was mijn DTP
verlopen, die had ik in 1986 in dienst voor het laatst gehad. Daar
heb ik vanmorgen een injectie voor gehad. Verder werd nog geadviseerd
om malaria-tabletten te slikken, omdat dat op Palawang voorkomt.
Omdat we maar een deel van de tijd op dat eiland zijn, heb ik
besloten om ze niet te nemen. Ik zal goed met DEET smeren en
voorzichtig doen.
8-12-2013
Raar, sinds ik bij mijn vader logeer
heb ik last van allerlei lichamelijke klachten. Tot vanmiddag had ik
een beetje zeurderige hoofdpijn (nu is die gelukkig weg), ik heb
spierpijn en wat pijn aan mijn linker enkel en rechterpols. Daarbij
was ik gisterenavond bijzonder slaperig, om 10 uur 's avonds, 2 uur
eerder dan gebruikelijk ben ik mijn bed ingedoken. Vanmorgen werd ik
vroeg wakker en ik en ik heb een tijdje wakker gelegen voordat Vroege
Vogels begon. Nog steeds met wat pijntjes ben ik opgestaan,
desondanks toch lekker een rondje om de Kralingse Plas gaan lopen. In
de loop van de dag ben ik me gelukkig steeds beter gaan voelen.
Morgen moet ik naar het Ziekenhuis. Niet vanwege de klachten, maar
voor mijn inentingen voor mijn reis naar de Filipijnen.
zondag 8 december 2013
7-12-2013
Vandaag heb ik een workshop sushimaken
gedaan. Het was leerzaam en gezellig en het resultaat zag er mooi uit
en was zeer smakelijk.
6-12-2013
Een rustig dagje vandaag. Vanmorgen
hardlopend naar het Noordereiland geweest, als ramptoerist, want ik
had op de radio gehoord dat er daar overstromingen waren. Er was erg
niets aan de hand, alleen waren de kades afgesloten, maar water stond
er niet op. Verder vandaag naar allerlei programma's gekeken over de
gisteren overleden Nelson Mandela. Ik moest denken aan het
indrukwekkende toeval, bij mijn bezoek aan Soweto. Aan het eind van
de mooie rondreis die we door Zuidelijk Afrika hebben gemaakt hebben
we een tour door deze township gemaakt. Op zich al indrukwekkend,
maar toen wij bij het voormalige huis van Mandela waren werd het een
onvergetelijke ervaring. Juist op dat moment vond de officiele
opening van het in het huis gevestigde museum plaats door de
voormalige vrouw des huizes, Winnie Mandela.
5-12-2013
Het was weer gezellig, de traditionele
gourmet die wij op Sinterklaasavond houden Vanmorgen met mijn vader
naar Capelle geweest om boodschappen te doen en vanavond hebben we
samen met mijn zus, zwagers en nichten geprobeerd om de boel op te
eten. Dat is, zoals gebruikelijk, niet gelukt. Terwijl ik dit zit te
typen hoor ik op de radio het nieuws dat Mandela is overleden. Ik heb
diep respect voor die man die zijn strijd tegen een racistisch
systeem heeft gewonnen en zich schijnbaar zonder wrok daarna ingezet
heeft voor een samenleving voor iedereen. Ik hoop oprecht dat hij in
de gedachten van de Zuid-Afrikanen en de wereld mag blijven
voortleven.
4-12-2013
Na negen weken ben ik vanmiddag zoals
gepland weer in Rotterdam aangekomen. Nog even genieten van mijn
parkeervergunning, die is nog tot 31 januari geldig, dus staat mijn
auto nu bij mijn vader voor de deur. De reis ging lekker vandaag. Het
was nog even een verassing voor mij welke route mijn routeplanner van
Brasschaat naar Rotterdam zou kiezen. Ik dacht dat ze voor de A29 via
de Hoekse Waard zou kiezen en niet de A16 via Breda. Ondanks dat de
camperplaats van Brasschaat slechts enkele honderden meters van de
A16 ligt, had ik gelijk dat ze niet voor die route koos. Maar het was
ook niet de Hoekse Waard, ze stuurde mij via Roosendaal en dan bij
Moerdijk de A16 op.
3-2-2013
Toen ik 9 weken geleden aan deze reis
begon, ben ik na mijn eerste nacht twee dagen wezen wandelen langs
het Kempisch-kanaal. Vanavond wordt mijn laatste nacht en ook de
vandaag en gisteren heb ik langs hetzelfde kanaal gewandeld. In
oktober liep ik aan de kant van Bocholt, dit keer aan de andere kant
van het kanaal, bij Herentals. Vanmorgen dacht ik nog even om de hele
afstand te lopen tot waar ik de vorige keer was gekomen, maar dat
bleek ruim 30 Km weg te zijn. Omdat ik ook nog eens terug moet zou
dat betekenen dat ik 60 Km zou moeten lopen en dat is wel een beetje
veel. Vanmiddag naar Brasschaat gereden voor mijn laatste nacht in
België. Een mooie camperplaats hier, in het bos bij een kasteeltje
en het bijbehorende park.
dinsdag 3 december 2013
2-12-2013
Een paar dagen geleden schreef ik er al
over dat ik nu naar de Nederlandse radio kan luisteren. Dat doet mij
plezier en rond deze tijd van het jaar helemaal, omdat het de week is
waarin je kan stemmen voor de top-2000 van dit jaar. Nu nog meer dan
anders wordt er veel muziek uitgezonden die ik zeer op prijs stel. Ik
ga niet stemmen, ten eerste ben ik op de Filipijnen als het
uitgezonden wordt en ten tweede zijn er zoveel nummers die ik er
graag in zou willen zien dat ik mijn persoonlijke top-2000 zou kunnen
samenstellen. Een van de nummers die erin zou komen en dat ik de
afgelopen weken een aantal keer op de Duitstalige RTL heb gehoord,
“Ein stück von Himmel”. De foto van vandaag heb ik niet vanwege
dat nummer gemaakt, maar omdat op de mooie blauwe hemel van vandaag
de vele vliegtuigstrepen opvielen.
1-12-2013
Door alle modderige wegen waar ik de
afgelopen weken over heb gereden is mijn auto best wel vuil. Toen ik
vanmorgen in Lanaken wakker werd hoorde ik, voor het eerst zins lange
tijd, weer eens Vara's vroege vogels. In dat radioprogramma heeft men
een rubriek met een nieuwsoverzicht van het natuur- en milieunieuws
van de afgelopen week. Een van de onderwerpen daarin was dat de
gemeente Rotterdam maatregelen gaat nemen om vervuilende auto's te
weren. Een daarvan is dat diesels van voor 2005 geen
parkeervergunning meer krijgen. Mijn auto is dus zo'n vuile auto. Ik
had op mijn programma staan om mijn, met moeite verkregen,
parkeervergunning te verlengen, maar blijkbaar is dat niet meer
nodig, want ook al zou ik hem wassen, mijn auto blijft vuil. Maar er
was ook goed nieuws, als je een vuile auto inruilt voor een
elektrische, geeft de gemeente een premie. Toch hoop ik daar
voorlopig nog geen gebruik van te maken.
30-11-2013
Voor de vijfde keer deze reis ben ik
vandaag bij een drielandenpunt geweest. Het vierde, want ik ben
tweemaal bij die in het noorden van Luxemburg geweest. Die van
vandaag is de enige Nederlandse, op de Vaalserberg. Voor zover ik
weet was dit een primeur voor mij, ik was er nog nooit eerder
geweest. Ik heb geleerd dat het een tijdje zelfs een vierlandenpunt
is geweest. Omdat Nederland en Pruisen het niet eens konden worden
over een stuk grond, met name omdat daar een rijke zinkmijn lag, is
het ministaatje Moresnet geschapen dat, door beide landen gezamenlijk
bestuurd werd, ongeveer zoals Andorra nu. In eerste instantie had dit
land nog geen 300 inwoners, maar door de mijn vertienvoudigde dit in
de loop van de tijd. Bijzonder was nog dat de inwoners accijnsvrij
jenever mochten stoken. Alleen voor eigen gebruik, maar het was
aantrekkelijke smokkelwaar. Toen na 40 jaar de mijn sloot is het land
op verzoek van de bewoners in België opgegaan. Opvallend vond ik nog
dat het gelijknamige dorpje Moresnet net buiten het ministaatje lag.
zaterdag 30 november 2013
29-11-2013
Ik heb het al een paar dagen niet over
mijn wandelingen gehad. Ik ben er nog steeds me bezig, de laatste
dagen zelfs met twee routes tegelijk. Na mijn mega-wandeling rond het
oefenterrein van het Belgische leger, heb ik overnacht in een dorp
met de bijzondere naam Kalterherberg (ik vermoed dat het dorp zijn
naam te danken heeft aan een zuinige herbergier, maar het kan ook
zijn dat de hoogte van de plaats voor de kou zorgde). In hetzelfde
dorp had ik tijdens mijn wandeling langs de Roer ook overnacht, toen
was ik daar de Vennbahn voor het eerst tegengekomen en gaan volgen.
De ruim 50 Km van daar naar Aken had ik dus nog niet gewandeld. Nu
slingert dat fietspad rond de grens, dus heb ik de afgelopen dagen
beide wandelingen gecombineerd. Vandaag even niet, het laatste stukje
was de Vennbahn naar mijn zin wat te ver van de grens, dus heb ik de
laatste etappe van die wandeling apart gelopen. Dat heb ik vandaag
gedaan.
28-11-2013
Ze spreken er Duits en daarin kennen ze
volgens mij het woord 'raar' niet zoals wij. Maar voor mij is dit een
erg vreemde plaatsnaam. Niet ver naar het noorden begint het
Nederlandse Limburg en daar ligt een stad die voor Engelsen net zo'n
naam heeft: Weert.
27-11-2013
Ik merk dat ik langzaam weer in de
buurt van Nederland kom. Gisterenavond kon ik opeens de Nederlandse
Radio 1 en 2 ontvangen. Dus heb ik gisterenavond naar “De staat van
Stassen” geluisterd, een leuk programma maar ik vond “Het theater
van het sentiment” leuker. Daarna mijn favoriete programma; “Met
het oog op morgen”. Ik viel met mijn neus in de boter, want het was
dinsdag en dan heeft dit programma mijn favoriete presentatrice,
Mieke van der Wey. Tenslotte ben ik vanmorgen wakker geworden met het
Radio 1 journaal. Ik blijf nog een nachtje op dezelfde camperplaats,
dus vanavond en morgenochtend hetzelfde programma.
26-11-2013
Je zou bijna zeggen dat ik voor een
marathon aan het trainen ben. Nadat ik vorige week 3 uur gelopen heb,
heeft mijn hardlooprondje vanmorgen 2 uur en 11 minuten geduurd. In
tegentelling tot vorige week was het nu wel gepland. Juist om te
voorkomen dat ik de weg kwijt zou raken heb ik vanmorgen
fietsrouteknooppunten gevolgd. Dus had ik van te voren uit kunnen
rekenen dat ik en 25 Km ging lopen. Het beviel me goed, het voordeel
is dat je meestal over asfalt loopt en weinig kruisingen tegenkomt.
Vanmiddag ook maar op die manier mijn wandelroute gepland. Daardoor
heb ik voor het eerst in lange tijd een keer zonder over modderpaden
te lopen gewandeld. Gevolg is dat ik een stuk relaxter heb kunnen
genieten van de Hooge Veenen waar ik doorliep.
25-11-2013
Het was weer een bijzonder wandeling
vandaag. Iets na negen uur ben ik vertrokken. Gisteren had ik al een
stukje door de blauwe zone van een militair oefenterrein gelopen.
Vandaag waren de bordjes omgedraaid en mocht ik de blauwe en rode
zone niet betreden. Dan er maar omheen. Bij de blauwe zone betekende
het dat ik het pad dat ik gisteren al twee keer gelopen had nu nog
een keer over moest, maar nu de andere kant op. Helemaal niet erg,
want het liep door een heel mooie vallei, die in het voorjaar nog
mooier moet zijn, want dan staat hij vol met wilde narcissen. Rond de
blauwe zone lopen duurde iets langer dan ik gedacht had, maar niet
onrustbarend, dus begon ik daarna met de rode zone. Dit leek heel
voorspoedig te gaan, want aan de buitenkant van het verboden gebied
liep een tankbaan, een mooie kaarsrechte betonweg waarvan ik een mooi
uitzicht had op de vallei waar opviel dat de weilanden door heggen
gescheiden waren. Een apart gezicht. Wat mij verontrustte was dat ik
geweervuur hoorde, maar niet uit de rode zone maar verder weg. Toen
ik aan het eind van de rode zone was, bleek hoe dat kon. De blauw en
rode zones vormden maar een deel van een oefenterrein, de zones mag
je in als er geen oefeningen zijn, bij de rest van het terrein staan
altijd bordjes “militair gebied, verboden toegang”. Het was geen
klein oefenterrein. Na een uur kwam ik bij een dorpje, daar in een
café een bakkie gedaan en ik dacht om daarna bij de bakker broodjes
te kopen, maar ik kwam geen bakker meer tegen. Na het dorp heb ik nog
anderhalf uur langs het oefenterrein gelopen. Het was 4 uur en het
begon al wat te schemeren en ik was hemelsbreed nog meer dan 10 Km
van mijn auto vandaan. In eerste instantie ben ik maar niet het bos
ingegaan, maar heb ik de weg gevolgd, dan wist ik zeker dat ik goed
uitkwam. Toen ik het eerste Duitse dorpje bereikte ben ik een
fietsroute gaan volgen. Dat ging al snel fout, de weg splitste zich
in tweeën en ik ging rechtdoor. Na een kilometer kwam ik erachter
dat de route linksaf was gegaan, ik moest dus terug. Daarna ging het
volgen van de route goed, alleen ging hij dwars door het bos en het
werd steeds donkerder. Het laatste stuk heb ik mijn telefoon gebruikt
om de weg een beetje te verlichten. Tot slot brak er toen ik op
enkele honderden meters van mijn auto verwijderd was nog even een
flinke, natte, sneeuwbui los. Ik was dan ook heel blij toen ik bij
mijn auto terug was. Het was kwart voor zeven, dus werd het vandaag
wel een hele late lunch.
24-11-2013
Net als bijna iedere dag de afgelopen
weken, heb ik vandaag gewandeld. Weinig bijzonderheden, een mooie
omgeving, langs wegen en paden vooral in het bos gewandeld. Soms een
stuk omgewandeld, waaronder een stuk waarbij ik na enkele kilometers
weer terug kwam op hetzelfde punt. Bij gebrek aan bijzonderheden zal
ik het maar even over de foto van vandaag hebben. Het heeft wat van
de mehir-velden in Frankrijk maar deze zijn niet door Obelix &
Co. aangelegd, maar door het nazi-regime. Het zijn de restanten van
de west-wall. De verdedigingslinie die het Hitler-regime tussen Kleef
en Basel heeft gebouwd. Het was een groot werkgelegenheidsproject,
eind jaren 30 en heeft miljarden gekost, in 1938 is in Duitsland
bijna 10 keer zoveel aan dit project uitgegeven dan aan voedsel,
bijna een kwart van de totale staal- en cementproductie werd gebruikt
voor het gewapend beton van deze tankversperringen en de bunkers waar
deze verdedigingslinie uit bestond. Toen 5 jaar later Duitsland werd
aangevallen, had de technische vooruitgang ervoor gezorgd dat dit
soort hobbels voor de tanks geen probleem meer waren. Daarnaast waren
de bunkers door gebrek aan onderhoud, bewapening en mankracht
nauwelijks een probleem voor de oprukkende geallieerden. Nu is het de
vraag hoe men over 2000 jaar over deze vreemde velden met
betonblokken denkt. Ik vermoed dat ze er een religieuze betekenis aan
toekennen.
23-11-2013
Gisteren dacht ik een mooie plek te
hebben uitgezocht om te overnachten. De parkeerplaats bij een kerk en
een feestzaal annex VVV. Het was ook een mooie plek alleen was er in
de feestzaal een disco. De muziek viel wel mee, maar het komen en
gaan van de bezoekers gaf een dusdanig lawaai dat ik slecht geslapen
heb. De laatste keer dat ik op mijn horloge keek was het half 3, maar
ik denk dat het 4 uur was voordat het rustig was. De tweede helft van
de nacht heb ik wel goed geslapen. Op een gegeven moment werd ik
wakker en hoorde ik Duits. Ik vreesde dat het nog niet gedaan was met
de geluidsoverlast, maar het bleek mijn radio te zijn. Maar een half
uurtje langer blijven liggen en daarna toch redelijk uitgeslapen
opgestaan. Ik had mij voorgenomen om vanmiddag na mijn wandeling een
foto te nemen van de feestzaal, om te laten zien dat je daar niet
echt een populaire disco verwacht. Maar blijkbaar is er vanavond een
nog groter feest, want het gebouw was met geblindeerde hekken afgezet
en er waren Dixi's gesplaatst. Ik zal er geen last van hebben, ik
slaap vanacht in een andere plaats. De foto die ik wel gemaakt heb is
van de kerk, ik dacht dat het een mooi gerestaureerd oud kerkje was,
maar het bleek dat de begin vorige eeuw gebouwde moderne kerk na een
granaatinslag afgebroken moest worden en deze dus naoorlogs is.
22-11-2013
Het was afzien vandaag. Een stevige
maar vooral ijzige wind en daarbij heeft het een groot deel van de
dag licht gesneeuwd. Gisteren aan het eind van de dag heb ik mijn
auto verplaatst naar een parkeerplaats die waarschijnlijk een van de
hoogste van België is. Maar hij lag op de door mij geplande
wandelroute voor vandaag. Omdat ik toch ging wandelen vond ik het
vanmorgen dan ook niet zo erg dat mijn ramen bevroren waren. Alleen
toen ik om half vier weg wou rijden waren ze nog steeds bevroren.
Gelukkig ging het er wel makkelijk af. Nu sta ik in een dorpje met de
mooie naam Schönberg, 15 Km zuidelijker en ruim 200 meter lager. De
temperatuur is hier dan ook een paar graden hoger.
21-11-2013
Het sneeuwde vanmorgen toen ik opstond.
Heel licht, maar op de daken en velden had zich een klein laagje wit
poeder gevormd. Het was niet verkeersbelemmerend, maar dat maakte
voor mij niet uit, want ik ben vanmorgen in Malmedy gebleven zodat ik
mijn accu nog even iets langer aan de lader kon laten staan en tevens
even naar de Quick kon voor een kop koffie en om te Internetten. Toen
ik tegen enen terug was, gaf de regulator van mijn zonnepanelen aan
dat mijn accu vol was. Ik ben toen in oostelijke richting vertrokken
naar de grens met Duitsland. Hier een wandeling gemaakt, waarbij ik
langs de 'Weisse Stein' kwam. Een steen die een toeristische
attractie vormt en niet wit is, zelfs nu niet terwijl de omgeving dat
wel was, het was weer gaan sneeuwen. Volgens het informatiepaneel is
de steen oorspronkelijk wel wit geweest, daardoor had hij voor de
Germanen een religieuze betekenis, zij gebruikte hem als offersteen.
donderdag 21 november 2013
20-11-2013
Sinds het afgelopen weekend had ik het
idee dat als ik een LPG-tankstation zou vinden ik mijn tank zou gaan
vullen. Niet gevonden, met als gevolg dat toen ik vanmorgen koffie
had gezet er nog maar 1 liter gas in de tank zat. Om te voorkomen dat
vanavond mijn kachel uit gaat en, nog erger, ik niet meer kan koken,
moest ik vandaag gaan tanken. Ik dacht dit in St. Vith te kunnen gaan
doen, maar daar was geen pomp. Bij de toeristeninfo gaan vragen en
zij vertelde mij dat ik ervoor naar Malmedy moest. Dus heb ik dat
maar gedaan en zoals ze vertelde was er op de weg waarover ik de stad
inreed een benzinestation met autogas. Na mijn tank gevuld te hebben,
heb ik besloten om maar een dagje in Malmedy te blijven, de
camperplaats moet je hier wel voor betalen, maar daar krijg je dan
ook stroom voor. De zon heb ik de afgelopen tijd maar weinig gezien,
dus is het wel eens verstandig om mijn accu met de lader te vullen,
al is het maar om te voorkomen dat ik een dezer dagen ondanks een
volle gastank toch in de kou zit (mijn gaskachel heeft een beetje
elektriciteit nodig voor de besturing en de ventilator).
Het kan nog zijn dat het feit dat ik
naar Malmedy moest een 'blessing in disguise' blijkt, er wordt voor
morgen sneeuw voorspeld en ik vermoed dat het mij hier minder
problemen zal opleveren dan 25 Km zuidelijker.
19-11-2013
Vandaag dan wel mijn wandeling rond
Luxemburg afgerond. Hardlopend nog wel. Gisteren de kaart bestudeerd
en een route uitgekozen die ik in ongeveer 2 uur zou kunnen rennen.
Daar vanmorgen aan begonnen. Het begon al met een tegenvaller, de
eerste twee kilometer was bergopwaarts, dus had ik een flinke warming
up. Het stuk door Luxemburg ging daarna van een leien dakje. Na de
grens werd het wat moeilijker, de weg was onverhard, soms wat
modderig en ik had geen wegnummers of borden die mij de juiste weg
wezen. Wel een wandelroute, maar op een gegeven moment had ik het
idee dat die wel heel erg veel noordwaarts ging. Ik ben toen een
andere route gaan volgen en die kwam even later in een dorp uit
waarvan ik de naam op de kaart had gezien. Daar ging het fout, ik
twijfelde of ik linksaf of rechtdoor moest gaan, de route ging
linksaf, dus ben ik die gevolgd. Achteraf had ik zelfs rechtsaf
moeten slaan, dan had ik een korte weg terug naar Ouren gehad. Daar
kwam ik 5 Km later achter, ik kwam in het dorpje Oudler en dacht
bijna thuis te zijn, maar de kerk zag er toch wel wat anders uit als
vanmorgen. Dat bleek niet zo raar, toen ik een kaart tegenkwam en zag
dat Oudler toch wat anders is dan Ouren, de twee plaatsen liggen 13
Km van elkaar. Gelukkig stond Ouren hier wel aangegeven, dus ben ik
die route gaan volgen en kwam ik moe maar voldaan terug bij mijn
auto. Volgens mijn stopwatch bleek ik precies 3 uur gelopen te
hebben, ik schat een kilometer of 33, waarvan ruim 10 om. Sinds mijn
laatste marathon, op 2e Paasdag in, ik denk 2004, hen ik niet meer zo
lang hardgelopen.
Geen foto vandaag.
18-11-2013
Ik ga straks slapen op dezelfde
parkeerplaats als waar ik precies vier weken geleden wakker ben
geworden, bij het 'Europa Denkmal' in Ouren. Het drielandenpunt van
België, Duitsland en Luxemburg. Toen begon ik met mijn wandeling
langs de Luxemburgse grens, vandaag wou ik daarvan de laatste etappe
lopen. Dat is niet gelukt, Na mijn lunch was ik gaan wandelen en na
anderhalf uur realiseerde ik me dat als ik me dat ik als ik de route
wou lopen die ik op mijn programma had, ik pas rond vijfen bij de
grens zou zijn waar ik vanmorgen was en dat het daarna nog minstens
een uur terug was naar mijn auto. Maar ik was ook vlak bij een brug
over de Our, dus ben ik die overgegaan en langs de Duitse kant van de
grens terug gewandeld. Dus in plaats van de laatste etappe van mijn
Luxemburgse wandeling werd het de eerste langs de Belgisch-Duitse
grens. Niet dat ik nu wel op tijd thuis was, na een voorspoedig begin
kwam ik tegen de schemering in een bos uit. Daar heb ik een keer een
verkeerde keuze gemaakt waardoor ik een flink end om moest lopen.
Uiteindelijk was het half zeven voordat ik bij mijn auto terug was.
Het was wel weer een hele belevenis om op een onverlicht bospad te
lopen terwijl het donker was.
17-11-2013
Op de kalender van de KNVB voor dit
seizoen stond dit weekend waarschijnlijk als inhaal weekend ingevuld.
Rond het weekend zijn er vriendschappelijke interlands en clubs
zonder internationals zouden dus nu hun eventuele inhaalwedstrijden
kunnen spelen. Ik heb mijn weekend op soortgelijke manier ingevuld.
Na gisteren het stukje LuxemburgseVennbahn gelopen te hebben dat ik
nog op het programma had staan, heb ik vandaag de etappe langs de
Luxemburgs-Duitse grens tussen Dasburg en Gemund gelopen waar ik op
mijn tweede dag van mijn wandeling langs die grens, a.s. dinsdag 4
weken geleden, niet was toegekomen. Het was maar goed dat ik dat toen
niet geprobeerd heb, want ik ben vandaag ruim 5 uur aan het wandelen
geweest en qua route zat vandaag bijna alles mee, ik heb het idee dat
ik nagenoeg de snelste weg tussen beide plaatsen gelopen heb. Toch
wel leuk om hier weer terug te zijn, nu zie ik dat de herfst hier een
stuk verder is, veel bomen zijn nu kaal. Verder valt nu des te meer
op dat hier in de Eiffel het landschap een stuk anders is dan 20 Km
ten noordwesten hiervan, de Belgisch-Luxemburgse grens waar ik de
afgelopen dagen heb gelopen.
Besloten deze nacht in Dasburg te
blijven, nu maar hopen dat er morgen geen mist is en dat ik mijn
ruiten niet hoef te schrappen, want morgen wil ik terug naar de
noordgrens om mijn wandeling af te ronden.
16-11-2013
Vandaag het hoogste punt van mijn
wandelingen door Luxemburg bereikt. Wandelingen, want tijdens mijn
wandeling langs de grens was ik vandaag op het punt waar ik vier
weken geleden met mijn wandeling langs het Belgische deel van de
Vennbahn had afgesloten. Dit fietspad over de voormalige spoorlijn
loopt na de grens nog een kleine 10 kilometer in Luxemburg door,
vandaag heb ik die gewandeld. Wie mijn bericht van vier weken geleden
nog kan herinneren weet dat het Belgische deel van deze route
eindigde bij een tunnel die afgesloten was. Vandaag in Luxemburg heb
ik geleerd waarom. Nadat het spoorverkeer op de Vennbahn gestaakt was
is de tunnel gekraakt door kolonies vleermuizen, waaronder zeer
zeldzame soorten. Om die beesten met rust te laten is de tunnel
afgesloten en zal dat ook blijven. Men is bezig om een alternatieve
route over de berg aan te leggen. Dat wordt een flinke kuitenbijter,
want de berg waar de tunnel doorgaat heeft de hoogste top van het
land.
zaterdag 16 november 2013
15-11-2013
Ik schrok even toen ik tijdens mijn
wandeling vandaag een informatiepaneel tegenkwam over de gietijzeren
grenspalen die de Belgisch-Luxemburgse grens markeren. Nadat met het
verdrag van Londen Luxemburg in 1839 onafhankelijk kreeg en de grens
bepaald werd zijn die, nadat het verdrag in 1843 geratificeerd was,
geplaatst. De palen zijn genummerd en vandaag ben ik o.a. nummer 283
tegengekomen. Volgens het informatiepaneel zouden er 507 staan, ik
heb het vermoeden dat het een drukfout is, want volgens mij ben ik
bijna aan het eind van deze wandeling, het lijkt mij logischer als er
in totaal 307 zijn. Dat zou ook kloppen want de grens is zo'n 150 Km
lang en dan staan ze dus om de halve kilometer.
Morgen wordt Sinterklaas verwelkomd,
maar hier zijn ze al druk met de Kerst bezig. Men is hard bezig om de
bomen te oogsten. De foto daarvan kon je gisteren al zien, ik vond
hier een foto van een grenspaal toepasselijker.
14-11-2013
Ik zat vanmorgen gevangen. Het had
niets te maken met het feit dat ik illegaal wildkampeerde in
Luxemburg (dat ik zo goed bevallen dat ik het nu opnieuw doe), maar
met de vorst. Afgelopen maandag had het licht gevroren en toen ging
het slot van mijn schuifdeur al een beetje moeilijk open, nu had het
nog enkele graden harder gevroren en ging het helemaal niet meer.
Gelukkig kon ik wel gewoon door de voordeur aan bestuurderszijde naar
buiten.
Verder ben ik vandaag een stuk door een
hond gevolgd. Ik liep het dorp uit waar ik overnacht heb en bij een
boerderij zat zoals veelal gebruikelijk een hond. Deze begon niet
zoals de meeste te blaffen, maar kwam op mij aflopen, maakte toen zij
mij naderde een omtrekkende beweging en kwam achter mij lopen.
Meestal duurt zo'n escorte totdat het de hond duidelijk is dat ik de
boerderij alleen maar passeer. Deze liep na een half uur nog met mij
mee. Even dacht ik dat ik haar kwijt was toen er in het weiland een
verse hoop mest gestort was. Maar enkele minuten later liep zij weer
achter mij. Toen liep ik fout en ik dacht in de juiste richting te
gaan door een stukje dwars door een bos te gaan, zij kon dat niet.
Maar ik had daar snel in de gaten dat het bos geen oplossing was, en
toen ik terug was op de weg kwam zij er ook weer aan. Vervolgens ben
ik nog een keer een bos ingegaan, dit keer duurde het wat langer
voordat ik door had dat het doodliep op een weiland met hoog
prikkeldraad. Toen ik terug op de weg kwam was de hond verdwenen.
13-11-2013
Weer lekker gewandeld op deze heerlijk
zonnige dag. Vanmorgen liep ik een stuk door een bos toen ik voor mij
een roofvogel zag wegvliegen. Wat voor vogel het was weet ik niet,
maar in ieder geval een flinke, zijn vleugels hadden een spanwijdte
van een anderhalve meter. Blijkbaar had ik hem bij zijn lunch
gestoord, want vlak nadat ik hem had zien vliegen hoorde ik een klap
en zag ik dat vlak naast mij het half geconsumeerde karkas van een
duif uit de boom was gevallen.
Na mijn wandelingen van vandaag was het
bijna 7 uur vanavond toen ik op zoek was naar een plaats om te
overnachten. Ik had op een kaart gezien dat er in een dorpje een
parkeerplaats zou zijn, maar toen ik daar aankwam bleek dat er
wegwerkzaamheden waren en door de omleidingsroute heb ik de
parkeerplaats helemaal niet gezien. Doorgereden naar het volgende
dorp, toen ik dat binnenreed zag ik dat ik in Luxemburg beland was.
Ik vond er wel een mooi plaatsje om een nachtje te parkeren, dus
slaap ik in Luxemburg.
12-11-2013
Vandaag weer lekker gewandeld. Wel weer
de route kwijtgeraakt door een rondlopende weg, stukken dwars door
het bos gelopen en een snelstromende rivier op mijn pad tegengekomen.
Dit keer ben ik niet door de rivier gegaan, maar een paar honderd
meter de richting opgelopen waar ik niet heen moest en zoals verwacht
daar een brug gevonden.
Iets heel anders. Lekker gegeten
vanavond. Ik heb rijst in de pan gedaan, met de inhoud van een pak
gezeefde tomaten, wat spekblokjes en ui. Dit aan de kook gebracht en
langzaam gaar laten worden. Met wat Provençaalse kruiden erover was
het een heel lekkere maaltijd.
11-11-2013
Vandaag weer een avontuurlijke
wandeling gehad. Gisterenavond was ik er achtergekomenn dat de rivier
de Sûre op een gegeven moment Luxemburg instroomt en niet meer de
grensrivier is. Maar waar ik gisteren mijn wandeling beëindigd had
was de brug nog wel de grens. Naar die brug ben ik vanmorgen gelopen
en vervolgens aan de andere kant van de rivier naar de volgende. Dat
was een flink stuk en ik was dus niet echt meer bij de grens.
Hemelsbreed was het 6,5 Km naar mijn auto, volgens de routeplanner
ruim het dubbele. Begonnen om de weg te volgen, maar gauw kwam ik een
wandelpad tegen dat veel meer de goede richting uitging. Dat ben ik
gaan volgen en daarna een paar ander paden die ik koos op basis van
mijn elektronisch kompas. Ik ging aardig de goede kant uit toen ik in
een dal uitkwam waar een riviertje doorliep. Het pad kwam bij een hek
uit, erachter zag ik een bruggetje over het riviertje, dus ben ik
over het hek geklommen. Na het bruggetje ging de weg verder, maar
haaks op de richting die ik op moest. In de goede richting was een
berghelling, die blijkbaar niet zo lang geleden gerooid en herplant
was. Zag er makkelijk uit, dus heb ik die beklommen. Toen ik boven
was weer naar beneden, dat was iets moeilijker maar ging ook goed.
Alleen toen ik beneden kwam bleek daar weer een rivier te lopen, dit
keer geen brug, slechts een meter of vijf brede rivier met
snelstromend water. De beste oplossing leek mij om door de rivier te
gaan. Mijn schoenen, sokken en broek uitgetrokken en ik de rivier in.
Ik had verwacht dat ik tot mijn knieën in het water zou lopen, het
bleek echter tot vlak onder mijn kruis te komen, mijn onderbroek was
droog gebleven, ware het niet dat het een snelstromende rivier was en
het water dat tegen mijn benen kwam wat omhoog werd gestuwd. Aan de
overkant gekomen mijzelf weer aangekleed en toen het volgende
probleem, het hek dat ik had gezien kon ik niet even opendoen en het
prikkeldraad was tot anderhalve meter hoog, dus daaroverheen was ook
geen optie, gelukkig vond ik een klein stukje verderop wel een stuk
prikkeldraad dat laag genoeg was om overheen te stappen. Daarna
relatief eenvoudig terug richting mijn auto gegaan, tot ik op één
kilometer was. Opnieuw een snelstromende rivier waar ik overheen
moest. Ik had me er al bij neergelegd dat ik nogmaals uit de broek
moest, toen ik een veel eenvoudiger oplossing zag, er lag een
betonnen plaat bij wijze van brug over de rivier. Ik was daar wel
blij mee.
10-11-2013
Soms heb je van die dagen dat ik niet
weet wat ik zal schrijven. Nu op een positieve manier, ik kan het
hebben over mijn wandeling van vanmorgen, over hoe ik vanmiddag een
korte wandeling maakte en er geen brug over de Sûre bleek te zijn
waar ik die verwacht had of over mijn reis naar mijn
overnachtingsplek waarbij bleek dat de plaats die ik uitgezocht had
niet in België maar in Luxemburg lag (in Luxemburg mag je formeel
niet in je geparkeerde auto slapen net als in Nederland, vandaar dat
ik een voorkeur heb om in een van de buurlanden te overnachten).
Laat ik maar bij het begin eindigen.
Vanuit Martelange vanmorgen zuidwaarts gewandeld naar Nothomb,
vervolgens over een weg die recht over de grens liep terug. Op enig
moment boog die weg af Luxemburg in en kwam ik op een punt waar ik de
keuze had over hoe ik terug naar Martelange zou lopen. Eerst koos ik
om via Perlé te lopen, maar toen ik een wandelroute tegenkwam die in
de richting van mijn alternatieve route ging, ben ik die gaan volgen.
Na enige tijd boog die route af in een richting waarbij ik dacht dat
het niet goed was, dus ben ik een andere route gaan volgen. Blijkbaar
maakte die een heel langzame bocht naar rechts, want terwijl ik het
idee had naar het noorden te lopen keek ik toen de zon even door de
wolken prikte er recht in. Even dacht ik met een bijzonder
natuurverschijnsel te maken te hebben, maar ook hier blijkt er geen
noorderzon te zijn. Ik bleek een half rondje gelopen te hebben en
kwam daarna alsnog in Perlé uit. Daarna rustig verder naar mijn auto
teruggelopen, vermeldenswaardig is nog dat ik bij het Luxemburgse
Haute Martelange een kleine omweg moest maken omdat de weg een rivier
was geworden.
9-11-2013
Martelange, bekend omdat het langs de
oude weg tussen Luik en Luxemburg ligt en omdat de weg hier precies
langs de grens van het Groothertogdom loopt. Met als gevolg dat de
gehele oostelijke zijde van de weg hier al vanouds vol met
benzinestations staat. Na mijn aandelen Shell gesponsord te hebben
vond ik hier een mooi plekje langs de Sure om de nacht door te
brengen. Rond zessen zat ik in mijn auto toen ik blauwe zwaailichten
aan zag komen. Ze kwamen alleen heel langzaam. Op de hoek aan de
andere kant van de brug bleef hij een tijdje staan en toen zag ik in
de verte nog een stel soortgelijke lichten. Snel nadat de eerste die
ik zag weer ging rijden, de brug over ging en langs mij reed was mij
duidelijk. Achter de politieauto reed een Romeinse centurion op een
paard en liepen zijn legionairs, allen met helm, zwaard en schild. Ze
zagen eruit zoals bij Asterix, alleen was het hesje dat ze aanhadden
niet groen maar fluoriserend oranje. Blijkbaar zijn ze onderweg
Galliërs tegengekomen, want toen ze een uur later weer langs kwamen
was het legioen nog maar half zo groot (het zou kunnen dat het niet
de Galliërs waren maar de regen die het plezier in deze optocht
vergalde).
8-11-2013
Vandaag viel mij in Luxemburg op dat
straten die op de bordjes tweetalig zijn aangegeven soms
verschillende namen hebben. De straat die in het Frans “Rue de
Chateau d'eaux” was in het Luxemburgs iets heel anders als
Watertorenweg namelijk Kätzenbierge, wat volgens mij Kattenberg
betekent. Ook bij andere straten ben ik dit verschijnsel
tegengekomen.
7-11-2013
Vandaag mijn nieuwe regenjas kunnen
gebruiken. Gezien de afgelopen dagen viel het vandaag eigenlijk wel
mee met de regen, het was vandaag vooral motregen. Maar ook daarbij
was ik blij met de investering die ik gisteren gedaan heb.
Ik heb een beetje genoeg van het
herfstweer, maar gezien de verwachtingen moet ik het nog even vol
zien te houden. Niet alleen ik maar ook mijn huishoudaccu. Ook bij
regen doen mijn zonnepanelen het, maar beduidend minder dan op een
zonnige dag. Daarbij komt dat de dagen inmiddels zo kort zijn en de
zon als die al schijnt laag staat, mijn accu wordt daardoor maar een
beetje opgeladen. De afgelopen dagen mijn koelkast uit gehad en mijn
accu alleen voor de ventilator van mijn verwarming en mijn
LED-verlichting gebruikt, desondanks heb ik het idee dat ik meer
verbruikt dan geproduceerd heb. Vanavond toch maar weer mijn koelkast
aangezet, de temperatuur zelfs 's nachts ruim boven de 10 graden. Aan
de andere kant heeft mijn verwarming vandaag maar even gebrand.
Geen foto vandaag
6-11-2013
Mijn wandeling rond Luxemburg heeft
vandaag een volgende mijlpaal gehaald, het derde drielandenpunt. De
eerste twee lagen midden in een rivier, bij deze was het mij niet
helemaal duidelijk er was een braakliggend stuk land waar wel iets
van een riviertje door stroomde en daar ergens moest het zijn. Vlak
daarlangs was wel duidelijk wat welk land was. Luxemburg was te
herkennen aan een grote verzameling tankstations, ik zag zelfs een
Franse politieauto die daar ging tanken. De Luxemburgse overheid
schijnt jaarlijks 700 miljoen aan extra accijns te verdienen, doordat
hun accijns zoveel lager is dan in de buurlanden. Terug naar de
grens. De Belgische kant werd gekenmerkt door een groot
industrieterrein. De Franse door een 'Zone Commerciale', een
hypermarché en een groot aantal andere zaken. De super was een
Auchan, mijn favoriet, dus daar even boodschappen gedaan. Verder ben
ik bij de Decathlon geweest, ik was op zoek naar een regenjas die
klein opgevouwen kon worden. Gevonden, hij had van mij nog iets
groter mogen zijn zodat ik hem ook over mijn rugzak aan kon trekken,
maar XXXL was zelfs niet zo groot.
5-11-2013
Nog steeds wandel ik tussen de
ijzerertsmijnen in het zuiden van Luxemburg. Vandaag geleerd waarom
men soms koos voor dagbouw en soms om ondergronds te gaan. De reden
is simpel en natuurlijk financieel. Dagbouw had de voorkeur, maar als
er teveel berg op de erts-aders lag, ging men de berg in. Diegene die
dat deden waren blijkbaar voornamelijk Portugezen. Supporters van
Benfica en Sporting hebben hier elk hun eigen café. Het zou mij niet
verbazen als de wijk waar iemand hier woont sterk afhankelijk is van
welke club uit Lissabon de voorkeur heeft.
4-11-2013
Het gebeurt me niet vaak, maar
vanmorgen regende het dusdanig dat ik maar even heb afgezien van de
anderhalf uur hardlopen die ik op het programma had staan. Na mijn
ontbijt ben ik boodschappen gaan doen, daarna naar een volgend dorp
gereden en heb ik daar koffie gedronken. Even over gedacht om toen te
gaan hardlopen, maar het weer was nog zo instabiel dat het mij beter
leek om te gaan wandelen. Dat heb ik gedaan, mijn bedoeling was een
uur of twee te gaan lopen zodat ik een beetje bijtijds kon lunchen en
ik aan het eind van de middag kon gaan sporten. Steeds als het
mogelijk was ben ik linksaf geslagen dus zou ik weer bij mijn auto
uitkomen. Tot mijn verbazing kwam ik toen ik dacht bijna bij mijn
auto te zijn een bord tegen waarop stond dat ik in de plaats was waar
ik vanmorgen vertrokken was. Daar stond mijn auto dus niet meer. Op
de kaart gekeken en gezien dat er een pad tussendoor was naar het
dorp waar mijn auto wel stond. Die route gaan volgen, tot ik bij een
punt uitkwam waar men een nieuwe rondweg aan het aanleggen was, die
ging dwars door wat mijn route was. Nog geprobeerd om aan de andere
kant van het bouwterrein mijn weg weer te vinden, maar die was weg.
Inmiddels was het gaan stortregenen. Ik had de keuze om op het
bouwterrein het ontzettend modderige tracé van de nieuwe weg te
volgen of via een geasfalteerde weg terug te lopen naar het dorp.
Omdat ik niet zeker wist of de nieuwbouwweg wel op een punt uitkwam
waar ik wezen wou, ben ik toch maar naar het dorp gelopen. De weg was
geasfalteerd, maar door de regen veranderd in een snelstromende
rivier. Ongeveer een uur nadat ik er eerder was geweest kwam ik dus
weer in het dorp waar in overnacht had en moest toen nog naar het
dorp waar mijn auto nu stond. Gelukkig was de regen gestopt en ging
de terugweg zonder verdere problemen. Toen ik terug was bij mijn auto
was het half vijf, dus in plaats van een vroege werd het een late
lunch. Toch heb ik daarna nog een half uurtje hard gelopen.
Abonneren op:
Posts (Atom)