zondag 22 december 2013

21-12-2013

Toen ik op de lagere school zat werd de oost-westlijn van de Rotterdamse metro gebouwd. Vlak tegenover mijn school liep het tracé onder twee portiekflats door. Omdat die nog relatief nieuw waren, ze stonden ongeveer op de brandgrens van het bombardement, heeft men toen besloten de flats te laten staan en met een technisch hoogstandje de tunnelbuis er onderdoor te laten lopen. Nu ruim 35 jaar later is één van de flats alsnog gesloopt en wordt op die plaats een nieuw appartementencomplex met winkelruimte gebouwd. De vestigingen van AH en Hema die nu in een oud fabriekspand aan de Oude Dijk zitten gaan daar straks naar verhuizen. Aan de kant van de Lusthofstraat, de straat waar ik geboren ben, wordt het al een mooi pand, aan de Chris Bennekerslaan zijn ze nog volop aan het bouwen. Wat daar opvalt is dat er een constructie is gebouwd met grote betonnen legostenen. Je ziet die stenen wel vaker, maar dit is de eerste keer dat ik zie dat ze er een tiental op elkaar gestapeld heeft en er muren van gemaakt heeft. Even dacht ik dat de architect Lego had gebruikt voor zijn maquette en de bouwer dat netjes had uitgevoerd. Het blijkt echter dat de constructie gebouwd is om de ondergrond te stabiliseren totdat deze kant van het gebouw ook bijna klaar en dus een stuk zwaarder is.


20-12-2013

Een heerlijk zonnige dag vandaag. Toen ik met mijn vader vertrok om boodschappen te doen hebben we besloten om maar even van de zon te profiteren. In plaats van op de Oude Dijk boodschappen te doen zijn we langs de kade naar de Erasmusbrug gewandeld en aan de andere kant bij de Jumbo in het Vrij Entrepot de inkopen te doen. Terug hebben we een iets kortere route gelopen over het Noordereiland. De vis die we gekocht hadden, in pesto gemarineerde heek, was erg lekker.


19-12-2013

Vandaag mijn ski's opgehaald. Ik heb nog steeds het idee dat ik ze nog maar net heb, als ik even zit te rekenen is het al weer bijna 7 jaar geleden dat ik ze gekocht heb. Sindsdien heb ik ze hoogstens één keer van nieuwe wax voorzien en de kanten bijgevijld. Een goede onderhoudsbeurt was dus hard nodig. Vorige week heb ik ze weggebracht en vandaag weer opgehaald. Er bleken geen gaatjes gevuld te hoeven worden, dus was het alleen nodig om ze te waxen en te slijpen. Ze zijn nu dus gereed om over 5 weken van de pistes in Bad Hofgastein te glijden.


donderdag 19 december 2013

18-12-2013

Afgelopen vrijdag berichte ik over de problemen die ik heb met Internetbankieren. In eerste instantie was ik van plan om maandag de bank te bellen, maar maandag heb ik besloten om eerst maar even af te wachten of niet alsnog de juiste codes in de post zouden zitten. Helaas was dat niet zo, dus heb ik vanmorgen met de bank aan de lijn gehangen. Ik blijk de juiste codes maar de verkeerde pas te hebben. Tussendoor nog even naar de koerier gebeld, maar die hadden niet nog een pakje voor mij. Uiteindelijk kreeg ik het advies om opnieuw een nieuwe pas aan te vragen. Dat heb ik gedaan, nu maar hopen dat het dit keer wel goed gaat.
Gemerkt hoe onhandig het is om niet te kunnen internetbankieren. Voor onze reis naar de Filipijnen had ik een taxi-retour naar Schiphol geboekt, aan het eind van de boeking kwam ik op de pagina om met ideal te betalen. Dat kan ik zonder digipas dus niet. Vanmorgen de taxicentrale maar even gebeld en mijn boeking bleek doordat ik niet betaald had nog niet in hun systeem met definitieve boekingen te staan. Ze hebben ervoor gezorgd dat hij daar wel kwam, met de kanttekening dat ik contant zal betalen.
Nu ik het toch over de bank heb, een foto die ik gisteren heb gemaakt van het gebouw waarin ik mijn bancaire loopbaan ben begonnen.


17-12-2013

Vandaag een dagje in Utrecht geweest, ik had om 6 uur vanavond met een oud-collega afgesproken, in plaats van om 5 uur in de trein te stappen heb ik er een dagje Utrecht van gemaakt. Eerst in mijn oude buurt geweest, daarom had ik in plaats van de trein de bus genomen. Bus 295 rijdt van Capelse Brug in net iets meer dan een uur naar Kanaleneiland. Vanmorgen hoorde ik dat selfie het woord van het jaar is geworden, dus heb ik er maar een gemaakt met op de achtergrond mijn oude flat. Leuk om weer eens in de stad rond te lopen waar ik 17 jaar lang gewoond heb. Er is veel veranderd, maar aan de andere kant was er ook nog veel herkenbaar. Voordat ik er erg in had, naderde de tijd dat ik in café Oliver had afgesproken. Dat café was in een voormalige kerk gevestigd, waarvan ik nooit van het bestaan heb geweten terwijl het midden in het centrum van Utrecht is. Naast dat het gezellig was om herinneringen op te halen en over de bank te praten, heb ik er ook erg lekker gegeten en gedronken.


16-12-2013

Een lekker dagje vandaag. Eerst anderhalf uur hardgelopen, daarna een beetje bezig geweest om mijn auto schoon te maken. Na de lunch boodschappen gedaan, voor het diner boerenkool gekocht. De temperatuur is er eigenlijk een beetje te hoog voor, maar ik heb er toch een erg lekkere maaltijd van gemaakt.


15-12-2013

Vandaag voor het eerst bij de nieuwe achterburen van mijn vader geweest. Een voormalig kantoorgebouw is daar omgebouwd tot “The student hotel”. Een soort van combinatie van een studentenhuis en een hotel, met name gericht op buitenlandse studenten die op de Erasmus studeren. Eén van de faciliteiten is een, openbaar, restaurant. Daar ben ik vanmorgen koffie wezen drinken en wezen internetten. Lekkere koffie, die je trouwens alleen met plastic kan betalen, gelukkig had ik mijn pinpas bij me. Het internet was er wat traag, maar dat is niet zo vreemd want ik was lang niet de enige gebruiker.
Terwijl ik dit zit te typen zit ik af en toe uit het raam te kijken naar de Queen Elisabeth. Toen ik vanmorgen wakker werd zag ik dat er een cruiseschip aan de Wilhelminapier lag. Later hoorde ik dat het de Britse koningin was. Op dit moment zie ik haar wegvaren.



zondag 15 december 2013

14-12-2013

Als ik de afgelopen weken aan het internetbankieren was gaf mijn digipas een melding dat de batterij aan het leegraken was. Vorige week op de site van mijn bank gekeken hoe ik de batterij kon vervangen, maar blijkbaar kan dat niet, want ik kwam op een pagina terecht waarop ik een nieuwe digipas kon aanvragen. Dat dus maar gedaan. Ik vond dat ze het proces slim en veilig hadden ingericht, als eerste kreeg ik een brief waarin de procedure werd uitgelegd. Daar ging iets mis, want de volgende dag kreeg ik die brief nogmaals. Daarna ging het goed, de nieuwe digipas werd door een koerier bezorgd op een moment en plaats die ik zelf kon bepalen. Nadat ik mijzelf gelegitimeerd had kreeg ik gisteren de nieuwe digipas, die ik ook nog eens mooier vond dan de oude. Daarna moest ik wachten op de activeringskode die per post zou komen. Vandaag zat die ik de bus. Blijkbaar is er nu echt iets misgegaan, want in de brief stond een ander serienummer dan op mijn nieuwe digipas. Omdat de pas bij drie maal de verkeerde code geblokkeerd en waardeloos wordt heb ik de code dus maar effe niet geprobeerd, eerst maandag maar eens even bellen.
Het vervelendste vind ik dat blijkbaar bij de aanvraag de oude digipas geblokkeerd is, toen ik afgelopen maandag daarmee naar mijn saldo wou kijken, bleek hij niet meer te werken. Ik kan dus al bijna een week niet meer bij mijn rekening. Jammer dat men met het blokkeren van de oude pas niet wacht tot de nieuwe geactiveerd wordt.


13-12-2013

Vandaag de 53e verjaardag van mijn zwager. Hij vierde het in zijn buurtcafé, dus was ik vandaag terug in 'Het halve maantje' waar ik een kleine drie maanden geleden gevierd heb dat ik aan de tweede helft van mijn leven begon. Het was weer gezellig, dusdanig dat ik er nu hard aan zit te denken om er volgend jaar opnieuw een borrel te organiseren.


12-12-2013

Vandaag naar mijn kluis geweest. Toen ik zwerver werd heb ik bij City Box een opslagruimte van 2 kuub gehuurd die ik gevuld heb met een aantal zaken die ik bij de verkoop van mijn huis niet weg wou doen. Er staan onder andere een flink aantal boeken in, waaronder dacht ik mijn ski-atlas. Dacht ik want ik heb vanmiddag mijn hele kluis leeggehaald maar hem niet gevonden. Ik wou hem graag even inzien om te kijken naar Bad Hofgastein omdat ik daar over een kleine 6 weken op wintersport ga. Nu loop ik te piekeren waar dat boek dan wel is.


donderdag 12 december 2013

11-12-2013

Het water in de maas stond toen ik vanmorgen over de brug liep, nog steeds zo hoog dat de bal die aan de waslijn hangt het water haalde. Die waslijn is een bijzonder kunstwerk. Toen rond 1980 de nieuwe Willemsbrug werd gebouwd had men in Rotterdam nog een regeling dat bij alle bouwopdrachten die door de gemeente werden aanbesteed 1% aan kunst moest worden besteed. Dat was nooit een probleem, men bouwde iets voor een ton en dan moest er voor 1.000 gulden aan kunst worden besteed. Bij de bouw van de brug kwam men er achter dat als je heel veel geld, zeg 100 miljoen, aan een project besteed, ook 1% ervan heel veel geld is. Voor dit bedrag heeft de kunstenaar een constructie gemaakt die al snel de bijnaam 'de waslijn' had. Een stalen buis die de bruggenhoofden van de nieuwe en de oude brug met elkaar verbind en waaraan een aantal metalen figuren hangen. Na de oplevering van de brug is de 1% regeling snel afgeschaft.


10-12-2013

Vandaag was de herdenkingsdienst voor Nelson Mandela. Ondanks de staalblauwe lucht heb ik er de hele ochtend naar zitten kijken. Iedereen was enthousiast over de toespraak van Obama en het was natuurlijk een historisch moment toen hij Raul Castro de hand schudde. Het was een indrukwekkende toespraak, maar mijn verwachtingen bij Obama zijn hoog, daardoor werd ik meer geraakt door twee eerdere sprekers. Ten eerste in het blokje met geestelijken in het begin van de plechtigheid. De imam maakte het met zijn hele rede al duidelijk waarom Wilders ongelijk heeft, maar het mooiste vond ik een citaat van Mohammed aan het eind van zijn toespraak. Ik citeer hem uit mijn hoofd (en dus waarschijnlijk onjuist): “wees vriendelijk voor anderen, dan zullen anderen vriendelijk voor jou zijn”. De andere toespraak die indruk op mij maakte was die van Ban Ki Moon. Hij haalde de regenboognatie van Mandela aan en merkte op dat je voor een regenboog zowel regen als de zon nodig hebt.



dinsdag 10 december 2013

9-12-2013

Vandaag naar de Travelclinic geweest voor mijn reis naar de Filipijnen. Omdat ik voor 1965 geboren ben gaan ze ervan uit dat ik mazelen gehad heb, zodat ik daartegen al beschermd was. Mijn vaccinatie tegen hepatitis-a bleek nog geldig te zijn, toen ik die kreeg was hij heel nieuw en vertelde ze mij dat ik er minstens 10 jaar mee beschermd was. Inmiddels is er meer ervaring met deze vaccinatie en geldt hij voor 25 jaar. Wel was mijn DTP verlopen, die had ik in 1986 in dienst voor het laatst gehad. Daar heb ik vanmorgen een injectie voor gehad. Verder werd nog geadviseerd om malaria-tabletten te slikken, omdat dat op Palawang voorkomt. Omdat we maar een deel van de tijd op dat eiland zijn, heb ik besloten om ze niet te nemen. Ik zal goed met DEET smeren en voorzichtig doen.


8-12-2013

Raar, sinds ik bij mijn vader logeer heb ik last van allerlei lichamelijke klachten. Tot vanmiddag had ik een beetje zeurderige hoofdpijn (nu is die gelukkig weg), ik heb spierpijn en wat pijn aan mijn linker enkel en rechterpols. Daarbij was ik gisterenavond bijzonder slaperig, om 10 uur 's avonds, 2 uur eerder dan gebruikelijk ben ik mijn bed ingedoken. Vanmorgen werd ik vroeg wakker en ik en ik heb een tijdje wakker gelegen voordat Vroege Vogels begon. Nog steeds met wat pijntjes ben ik opgestaan, desondanks toch lekker een rondje om de Kralingse Plas gaan lopen. In de loop van de dag ben ik me gelukkig steeds beter gaan voelen. Morgen moet ik naar het Ziekenhuis. Niet vanwege de klachten, maar voor mijn inentingen voor mijn reis naar de Filipijnen.



zondag 8 december 2013

7-12-2013

Vandaag heb ik een workshop sushimaken gedaan. Het was leerzaam en gezellig en het resultaat zag er mooi uit en was zeer smakelijk.


6-12-2013

Een rustig dagje vandaag. Vanmorgen hardlopend naar het Noordereiland geweest, als ramptoerist, want ik had op de radio gehoord dat er daar overstromingen waren. Er was erg niets aan de hand, alleen waren de kades afgesloten, maar water stond er niet op. Verder vandaag naar allerlei programma's gekeken over de gisteren overleden Nelson Mandela. Ik moest denken aan het indrukwekkende toeval, bij mijn bezoek aan Soweto. Aan het eind van de mooie rondreis die we door Zuidelijk Afrika hebben gemaakt hebben we een tour door deze township gemaakt. Op zich al indrukwekkend, maar toen wij bij het voormalige huis van Mandela waren werd het een onvergetelijke ervaring. Juist op dat moment vond de officiele opening van het in het huis gevestigde museum plaats door de voormalige vrouw des huizes, Winnie Mandela.


5-12-2013

Het was weer gezellig, de traditionele gourmet die wij op Sinterklaasavond houden Vanmorgen met mijn vader naar Capelle geweest om boodschappen te doen en vanavond hebben we samen met mijn zus, zwagers en nichten geprobeerd om de boel op te eten. Dat is, zoals gebruikelijk, niet gelukt. Terwijl ik dit zit te typen hoor ik op de radio het nieuws dat Mandela is overleden. Ik heb diep respect voor die man die zijn strijd tegen een racistisch systeem heeft gewonnen en zich schijnbaar zonder wrok daarna ingezet heeft voor een samenleving voor iedereen. Ik hoop oprecht dat hij in de gedachten van de Zuid-Afrikanen en de wereld mag blijven voortleven.


4-12-2013

Na negen weken ben ik vanmiddag zoals gepland weer in Rotterdam aangekomen. Nog even genieten van mijn parkeervergunning, die is nog tot 31 januari geldig, dus staat mijn auto nu bij mijn vader voor de deur. De reis ging lekker vandaag. Het was nog even een verassing voor mij welke route mijn routeplanner van Brasschaat naar Rotterdam zou kiezen. Ik dacht dat ze voor de A29 via de Hoekse Waard zou kiezen en niet de A16 via Breda. Ondanks dat de camperplaats van Brasschaat slechts enkele honderden meters van de A16 ligt, had ik gelijk dat ze niet voor die route koos. Maar het was ook niet de Hoekse Waard, ze stuurde mij via Roosendaal en dan bij Moerdijk de A16 op.


3-2-2013

Toen ik 9 weken geleden aan deze reis begon, ben ik na mijn eerste nacht twee dagen wezen wandelen langs het Kempisch-kanaal. Vanavond wordt mijn laatste nacht en ook de vandaag en gisteren heb ik langs hetzelfde kanaal gewandeld. In oktober liep ik aan de kant van Bocholt, dit keer aan de andere kant van het kanaal, bij Herentals. Vanmorgen dacht ik nog even om de hele afstand te lopen tot waar ik de vorige keer was gekomen, maar dat bleek ruim 30 Km weg te zijn. Omdat ik ook nog eens terug moet zou dat betekenen dat ik 60 Km zou moeten lopen en dat is wel een beetje veel. Vanmiddag naar Brasschaat gereden voor mijn laatste nacht in België. Een mooie camperplaats hier, in het bos bij een kasteeltje en het bijbehorende park.

dinsdag 3 december 2013

2-12-2013

Een paar dagen geleden schreef ik er al over dat ik nu naar de Nederlandse radio kan luisteren. Dat doet mij plezier en rond deze tijd van het jaar helemaal, omdat het de week is waarin je kan stemmen voor de top-2000 van dit jaar. Nu nog meer dan anders wordt er veel muziek uitgezonden die ik zeer op prijs stel. Ik ga niet stemmen, ten eerste ben ik op de Filipijnen als het uitgezonden wordt en ten tweede zijn er zoveel nummers die ik er graag in zou willen zien dat ik mijn persoonlijke top-2000 zou kunnen samenstellen. Een van de nummers die erin zou komen en dat ik de afgelopen weken een aantal keer op de Duitstalige RTL heb gehoord, “Ein stück von Himmel”. De foto van vandaag heb ik niet vanwege dat nummer gemaakt, maar omdat op de mooie blauwe hemel van vandaag de vele vliegtuigstrepen opvielen.


1-12-2013

Door alle modderige wegen waar ik de afgelopen weken over heb gereden is mijn auto best wel vuil. Toen ik vanmorgen in Lanaken wakker werd hoorde ik, voor het eerst zins lange tijd, weer eens Vara's vroege vogels. In dat radioprogramma heeft men een rubriek met een nieuwsoverzicht van het natuur- en milieunieuws van de afgelopen week. Een van de onderwerpen daarin was dat de gemeente Rotterdam maatregelen gaat nemen om vervuilende auto's te weren. Een daarvan is dat diesels van voor 2005 geen parkeervergunning meer krijgen. Mijn auto is dus zo'n vuile auto. Ik had op mijn programma staan om mijn, met moeite verkregen, parkeervergunning te verlengen, maar blijkbaar is dat niet meer nodig, want ook al zou ik hem wassen, mijn auto blijft vuil. Maar er was ook goed nieuws, als je een vuile auto inruilt voor een elektrische, geeft de gemeente een premie. Toch hoop ik daar voorlopig nog geen gebruik van te maken.


30-11-2013

Voor de vijfde keer deze reis ben ik vandaag bij een drielandenpunt geweest. Het vierde, want ik ben tweemaal bij die in het noorden van Luxemburg geweest. Die van vandaag is de enige Nederlandse, op de Vaalserberg. Voor zover ik weet was dit een primeur voor mij, ik was er nog nooit eerder geweest. Ik heb geleerd dat het een tijdje zelfs een vierlandenpunt is geweest. Omdat Nederland en Pruisen het niet eens konden worden over een stuk grond, met name omdat daar een rijke zinkmijn lag, is het ministaatje Moresnet geschapen dat, door beide landen gezamenlijk bestuurd werd, ongeveer zoals Andorra nu. In eerste instantie had dit land nog geen 300 inwoners, maar door de mijn vertienvoudigde dit in de loop van de tijd. Bijzonder was nog dat de inwoners accijnsvrij jenever mochten stoken. Alleen voor eigen gebruik, maar het was aantrekkelijke smokkelwaar. Toen na 40 jaar de mijn sloot is het land op verzoek van de bewoners in België opgegaan. Opvallend vond ik nog dat het gelijknamige dorpje Moresnet net buiten het ministaatje lag.



zaterdag 30 november 2013

29-11-2013

Ik heb het al een paar dagen niet over mijn wandelingen gehad. Ik ben er nog steeds me bezig, de laatste dagen zelfs met twee routes tegelijk. Na mijn mega-wandeling rond het oefenterrein van het Belgische leger, heb ik overnacht in een dorp met de bijzondere naam Kalterherberg (ik vermoed dat het dorp zijn naam te danken heeft aan een zuinige herbergier, maar het kan ook zijn dat de hoogte van de plaats voor de kou zorgde). In hetzelfde dorp had ik tijdens mijn wandeling langs de Roer ook overnacht, toen was ik daar de Vennbahn voor het eerst tegengekomen en gaan volgen. De ruim 50 Km van daar naar Aken had ik dus nog niet gewandeld. Nu slingert dat fietspad rond de grens, dus heb ik de afgelopen dagen beide wandelingen gecombineerd. Vandaag even niet, het laatste stukje was de Vennbahn naar mijn zin wat te ver van de grens, dus heb ik de laatste etappe van die wandeling apart gelopen. Dat heb ik vandaag gedaan.

28-11-2013

Ze spreken er Duits en daarin kennen ze volgens mij het woord 'raar' niet zoals wij. Maar voor mij is dit een erg vreemde plaatsnaam. Niet ver naar het noorden begint het Nederlandse Limburg en daar ligt een stad die voor Engelsen net zo'n naam heeft: Weert.

27-11-2013

Ik merk dat ik langzaam weer in de buurt van Nederland kom. Gisterenavond kon ik opeens de Nederlandse Radio 1 en 2 ontvangen. Dus heb ik gisterenavond naar “De staat van Stassen” geluisterd, een leuk programma maar ik vond “Het theater van het sentiment” leuker. Daarna mijn favoriete programma; “Met het oog op morgen”. Ik viel met mijn neus in de boter, want het was dinsdag en dan heeft dit programma mijn favoriete presentatrice, Mieke van der Wey. Tenslotte ben ik vanmorgen wakker geworden met het Radio 1 journaal. Ik blijf nog een nachtje op dezelfde camperplaats, dus vanavond en morgenochtend hetzelfde programma.


26-11-2013

Je zou bijna zeggen dat ik voor een marathon aan het trainen ben. Nadat ik vorige week 3 uur gelopen heb, heeft mijn hardlooprondje vanmorgen 2 uur en 11 minuten geduurd. In tegentelling tot vorige week was het nu wel gepland. Juist om te voorkomen dat ik de weg kwijt zou raken heb ik vanmorgen fietsrouteknooppunten gevolgd. Dus had ik van te voren uit kunnen rekenen dat ik en 25 Km ging lopen. Het beviel me goed, het voordeel is dat je meestal over asfalt loopt en weinig kruisingen tegenkomt. Vanmiddag ook maar op die manier mijn wandelroute gepland. Daardoor heb ik voor het eerst in lange tijd een keer zonder over modderpaden te lopen gewandeld. Gevolg is dat ik een stuk relaxter heb kunnen genieten van de Hooge Veenen waar ik doorliep.

25-11-2013

Het was weer een bijzonder wandeling vandaag. Iets na negen uur ben ik vertrokken. Gisteren had ik al een stukje door de blauwe zone van een militair oefenterrein gelopen. Vandaag waren de bordjes omgedraaid en mocht ik de blauwe en rode zone niet betreden. Dan er maar omheen. Bij de blauwe zone betekende het dat ik het pad dat ik gisteren al twee keer gelopen had nu nog een keer over moest, maar nu de andere kant op. Helemaal niet erg, want het liep door een heel mooie vallei, die in het voorjaar nog mooier moet zijn, want dan staat hij vol met wilde narcissen. Rond de blauwe zone lopen duurde iets langer dan ik gedacht had, maar niet onrustbarend, dus begon ik daarna met de rode zone. Dit leek heel voorspoedig te gaan, want aan de buitenkant van het verboden gebied liep een tankbaan, een mooie kaarsrechte betonweg waarvan ik een mooi uitzicht had op de vallei waar opviel dat de weilanden door heggen gescheiden waren. Een apart gezicht. Wat mij verontrustte was dat ik geweervuur hoorde, maar niet uit de rode zone maar verder weg. Toen ik aan het eind van de rode zone was, bleek hoe dat kon. De blauw en rode zones vormden maar een deel van een oefenterrein, de zones mag je in als er geen oefeningen zijn, bij de rest van het terrein staan altijd bordjes “militair gebied, verboden toegang”. Het was geen klein oefenterrein. Na een uur kwam ik bij een dorpje, daar in een café een bakkie gedaan en ik dacht om daarna bij de bakker broodjes te kopen, maar ik kwam geen bakker meer tegen. Na het dorp heb ik nog anderhalf uur langs het oefenterrein gelopen. Het was 4 uur en het begon al wat te schemeren en ik was hemelsbreed nog meer dan 10 Km van mijn auto vandaan. In eerste instantie ben ik maar niet het bos ingegaan, maar heb ik de weg gevolgd, dan wist ik zeker dat ik goed uitkwam. Toen ik het eerste Duitse dorpje bereikte ben ik een fietsroute gaan volgen. Dat ging al snel fout, de weg splitste zich in tweeën en ik ging rechtdoor. Na een kilometer kwam ik erachter dat de route linksaf was gegaan, ik moest dus terug. Daarna ging het volgen van de route goed, alleen ging hij dwars door het bos en het werd steeds donkerder. Het laatste stuk heb ik mijn telefoon gebruikt om de weg een beetje te verlichten. Tot slot brak er toen ik op enkele honderden meters van mijn auto verwijderd was nog even een flinke, natte, sneeuwbui los. Ik was dan ook heel blij toen ik bij mijn auto terug was. Het was kwart voor zeven, dus werd het vandaag wel een hele late lunch.


24-11-2013

Net als bijna iedere dag de afgelopen weken, heb ik vandaag gewandeld. Weinig bijzonderheden, een mooie omgeving, langs wegen en paden vooral in het bos gewandeld. Soms een stuk omgewandeld, waaronder een stuk waarbij ik na enkele kilometers weer terug kwam op hetzelfde punt. Bij gebrek aan bijzonderheden zal ik het maar even over de foto van vandaag hebben. Het heeft wat van de mehir-velden in Frankrijk maar deze zijn niet door Obelix & Co. aangelegd, maar door het nazi-regime. Het zijn de restanten van de west-wall. De verdedigingslinie die het Hitler-regime tussen Kleef en Basel heeft gebouwd. Het was een groot werkgelegenheidsproject, eind jaren 30 en heeft miljarden gekost, in 1938 is in Duitsland bijna 10 keer zoveel aan dit project uitgegeven dan aan voedsel, bijna een kwart van de totale staal- en cementproductie werd gebruikt voor het gewapend beton van deze tankversperringen en de bunkers waar deze verdedigingslinie uit bestond. Toen 5 jaar later Duitsland werd aangevallen, had de technische vooruitgang ervoor gezorgd dat dit soort hobbels voor de tanks geen probleem meer waren. Daarnaast waren de bunkers door gebrek aan onderhoud, bewapening en mankracht nauwelijks een probleem voor de oprukkende geallieerden. Nu is het de vraag hoe men over 2000 jaar over deze vreemde velden met betonblokken denkt. Ik vermoed dat ze er een religieuze betekenis aan toekennen.

23-11-2013

Gisteren dacht ik een mooie plek te hebben uitgezocht om te overnachten. De parkeerplaats bij een kerk en een feestzaal annex VVV. Het was ook een mooie plek alleen was er in de feestzaal een disco. De muziek viel wel mee, maar het komen en gaan van de bezoekers gaf een dusdanig lawaai dat ik slecht geslapen heb. De laatste keer dat ik op mijn horloge keek was het half 3, maar ik denk dat het 4 uur was voordat het rustig was. De tweede helft van de nacht heb ik wel goed geslapen. Op een gegeven moment werd ik wakker en hoorde ik Duits. Ik vreesde dat het nog niet gedaan was met de geluidsoverlast, maar het bleek mijn radio te zijn. Maar een half uurtje langer blijven liggen en daarna toch redelijk uitgeslapen opgestaan. Ik had mij voorgenomen om vanmiddag na mijn wandeling een foto te nemen van de feestzaal, om te laten zien dat je daar niet echt een populaire disco verwacht. Maar blijkbaar is er vanavond een nog groter feest, want het gebouw was met geblindeerde hekken afgezet en er waren Dixi's gesplaatst. Ik zal er geen last van hebben, ik slaap vanacht in een andere plaats. De foto die ik wel gemaakt heb is van de kerk, ik dacht dat het een mooi gerestaureerd oud kerkje was, maar het bleek dat de begin vorige eeuw gebouwde moderne kerk na een granaatinslag afgebroken moest worden en deze dus naoorlogs is.

22-11-2013

Het was afzien vandaag. Een stevige maar vooral ijzige wind en daarbij heeft het een groot deel van de dag licht gesneeuwd. Gisteren aan het eind van de dag heb ik mijn auto verplaatst naar een parkeerplaats die waarschijnlijk een van de hoogste van België is. Maar hij lag op de door mij geplande wandelroute voor vandaag. Omdat ik toch ging wandelen vond ik het vanmorgen dan ook niet zo erg dat mijn ramen bevroren waren. Alleen toen ik om half vier weg wou rijden waren ze nog steeds bevroren. Gelukkig ging het er wel makkelijk af. Nu sta ik in een dorpje met de mooie naam Schönberg, 15 Km zuidelijker en ruim 200 meter lager. De temperatuur is hier dan ook een paar graden hoger.

21-11-2013

Het sneeuwde vanmorgen toen ik opstond. Heel licht, maar op de daken en velden had zich een klein laagje wit poeder gevormd. Het was niet verkeersbelemmerend, maar dat maakte voor mij niet uit, want ik ben vanmorgen in Malmedy gebleven zodat ik mijn accu nog even iets langer aan de lader kon laten staan en tevens even naar de Quick kon voor een kop koffie en om te Internetten. Toen ik tegen enen terug was, gaf de regulator van mijn zonnepanelen aan dat mijn accu vol was. Ik ben toen in oostelijke richting vertrokken naar de grens met Duitsland. Hier een wandeling gemaakt, waarbij ik langs de 'Weisse Stein' kwam. Een steen die een toeristische attractie vormt en niet wit is, zelfs nu niet terwijl de omgeving dat wel was, het was weer gaan sneeuwen. Volgens het informatiepaneel is de steen oorspronkelijk wel wit geweest, daardoor had hij voor de Germanen een religieuze betekenis, zij gebruikte hem als offersteen.  

donderdag 21 november 2013

20-11-2013

Sinds het afgelopen weekend had ik het idee dat als ik een LPG-tankstation zou vinden ik mijn tank zou gaan vullen. Niet gevonden, met als gevolg dat toen ik vanmorgen koffie had gezet er nog maar 1 liter gas in de tank zat. Om te voorkomen dat vanavond mijn kachel uit gaat en, nog erger, ik niet meer kan koken, moest ik vandaag gaan tanken. Ik dacht dit in St. Vith te kunnen gaan doen, maar daar was geen pomp. Bij de toeristeninfo gaan vragen en zij vertelde mij dat ik ervoor naar Malmedy moest. Dus heb ik dat maar gedaan en zoals ze vertelde was er op de weg waarover ik de stad inreed een benzinestation met autogas. Na mijn tank gevuld te hebben, heb ik besloten om maar een dagje in Malmedy te blijven, de camperplaats moet je hier wel voor betalen, maar daar krijg je dan ook stroom voor. De zon heb ik de afgelopen tijd maar weinig gezien, dus is het wel eens verstandig om mijn accu met de lader te vullen, al is het maar om te voorkomen dat ik een dezer dagen ondanks een volle gastank toch in de kou zit (mijn gaskachel heeft een beetje elektriciteit nodig voor de besturing en de ventilator).

Het kan nog zijn dat het feit dat ik naar Malmedy moest een 'blessing in disguise' blijkt, er wordt voor morgen sneeuw voorspeld en ik vermoed dat het mij hier minder problemen zal opleveren dan 25 Km zuidelijker.

19-11-2013

Vandaag dan wel mijn wandeling rond Luxemburg afgerond. Hardlopend nog wel. Gisteren de kaart bestudeerd en een route uitgekozen die ik in ongeveer 2 uur zou kunnen rennen. Daar vanmorgen aan begonnen. Het begon al met een tegenvaller, de eerste twee kilometer was bergopwaarts, dus had ik een flinke warming up. Het stuk door Luxemburg ging daarna van een leien dakje. Na de grens werd het wat moeilijker, de weg was onverhard, soms wat modderig en ik had geen wegnummers of borden die mij de juiste weg wezen. Wel een wandelroute, maar op een gegeven moment had ik het idee dat die wel heel erg veel noordwaarts ging. Ik ben toen een andere route gaan volgen en die kwam even later in een dorp uit waarvan ik de naam op de kaart had gezien. Daar ging het fout, ik twijfelde of ik linksaf of rechtdoor moest gaan, de route ging linksaf, dus ben ik die gevolgd. Achteraf had ik zelfs rechtsaf moeten slaan, dan had ik een korte weg terug naar Ouren gehad. Daar kwam ik 5 Km later achter, ik kwam in het dorpje Oudler en dacht bijna thuis te zijn, maar de kerk zag er toch wel wat anders uit als vanmorgen. Dat bleek niet zo raar, toen ik een kaart tegenkwam en zag dat Oudler toch wat anders is dan Ouren, de twee plaatsen liggen 13 Km van elkaar. Gelukkig stond Ouren hier wel aangegeven, dus ben ik die route gaan volgen en kwam ik moe maar voldaan terug bij mijn auto. Volgens mijn stopwatch bleek ik precies 3 uur gelopen te hebben, ik schat een kilometer of 33, waarvan ruim 10 om. Sinds mijn laatste marathon, op 2e Paasdag in, ik denk 2004, hen ik niet meer zo lang hardgelopen.
Geen foto vandaag.

18-11-2013

Ik ga straks slapen op dezelfde parkeerplaats als waar ik precies vier weken geleden wakker ben geworden, bij het 'Europa Denkmal' in Ouren. Het drielandenpunt van België, Duitsland en Luxemburg. Toen begon ik met mijn wandeling langs de Luxemburgse grens, vandaag wou ik daarvan de laatste etappe lopen. Dat is niet gelukt, Na mijn lunch was ik gaan wandelen en na anderhalf uur realiseerde ik me dat als ik me dat ik als ik de route wou lopen die ik op mijn programma had, ik pas rond vijfen bij de grens zou zijn waar ik vanmorgen was en dat het daarna nog minstens een uur terug was naar mijn auto. Maar ik was ook vlak bij een brug over de Our, dus ben ik die overgegaan en langs de Duitse kant van de grens terug gewandeld. Dus in plaats van de laatste etappe van mijn Luxemburgse wandeling werd het de eerste langs de Belgisch-Duitse grens. Niet dat ik nu wel op tijd thuis was, na een voorspoedig begin kwam ik tegen de schemering in een bos uit. Daar heb ik een keer een verkeerde keuze gemaakt waardoor ik een flink end om moest lopen. Uiteindelijk was het half zeven voordat ik bij mijn auto terug was. Het was wel weer een hele belevenis om op een onverlicht bospad te lopen terwijl het donker was.


17-11-2013

Op de kalender van de KNVB voor dit seizoen stond dit weekend waarschijnlijk als inhaal weekend ingevuld. Rond het weekend zijn er vriendschappelijke interlands en clubs zonder internationals zouden dus nu hun eventuele inhaalwedstrijden kunnen spelen. Ik heb mijn weekend op soortgelijke manier ingevuld. Na gisteren het stukje LuxemburgseVennbahn gelopen te hebben dat ik nog op het programma had staan, heb ik vandaag de etappe langs de Luxemburgs-Duitse grens tussen Dasburg en Gemund gelopen waar ik op mijn tweede dag van mijn wandeling langs die grens, a.s. dinsdag 4 weken geleden, niet was toegekomen. Het was maar goed dat ik dat toen niet geprobeerd heb, want ik ben vandaag ruim 5 uur aan het wandelen geweest en qua route zat vandaag bijna alles mee, ik heb het idee dat ik nagenoeg de snelste weg tussen beide plaatsen gelopen heb. Toch wel leuk om hier weer terug te zijn, nu zie ik dat de herfst hier een stuk verder is, veel bomen zijn nu kaal. Verder valt nu des te meer op dat hier in de Eiffel het landschap een stuk anders is dan 20 Km ten noordwesten hiervan, de Belgisch-Luxemburgse grens waar ik de afgelopen dagen heb gelopen.

Besloten deze nacht in Dasburg te blijven, nu maar hopen dat er morgen geen mist is en dat ik mijn ruiten niet hoef te schrappen, want morgen wil ik terug naar de noordgrens om mijn wandeling af te ronden.

16-11-2013

Vandaag het hoogste punt van mijn wandelingen door Luxemburg bereikt. Wandelingen, want tijdens mijn wandeling langs de grens was ik vandaag op het punt waar ik vier weken geleden met mijn wandeling langs het Belgische deel van de Vennbahn had afgesloten. Dit fietspad over de voormalige spoorlijn loopt na de grens nog een kleine 10 kilometer in Luxemburg door, vandaag heb ik die gewandeld. Wie mijn bericht van vier weken geleden nog kan herinneren weet dat het Belgische deel van deze route eindigde bij een tunnel die afgesloten was. Vandaag in Luxemburg heb ik geleerd waarom. Nadat het spoorverkeer op de Vennbahn gestaakt was is de tunnel gekraakt door kolonies vleermuizen, waaronder zeer zeldzame soorten. Om die beesten met rust te laten is de tunnel afgesloten en zal dat ook blijven. Men is bezig om een alternatieve route over de berg aan te leggen. Dat wordt een flinke kuitenbijter, want de berg waar de tunnel doorgaat heeft de hoogste top van het land.

zaterdag 16 november 2013

15-11-2013

Ik schrok even toen ik tijdens mijn wandeling vandaag een informatiepaneel tegenkwam over de gietijzeren grenspalen die de Belgisch-Luxemburgse grens markeren. Nadat met het verdrag van Londen Luxemburg in 1839 onafhankelijk kreeg en de grens bepaald werd zijn die, nadat het verdrag in 1843 geratificeerd was, geplaatst. De palen zijn genummerd en vandaag ben ik o.a. nummer 283 tegengekomen. Volgens het informatiepaneel zouden er 507 staan, ik heb het vermoeden dat het een drukfout is, want volgens mij ben ik bijna aan het eind van deze wandeling, het lijkt mij logischer als er in totaal 307 zijn. Dat zou ook kloppen want de grens is zo'n 150 Km lang en dan staan ze dus om de halve kilometer.
Morgen wordt Sinterklaas verwelkomd, maar hier zijn ze al druk met de Kerst bezig. Men is hard bezig om de bomen te oogsten. De foto daarvan kon je gisteren al zien, ik vond hier een foto van een grenspaal toepasselijker.


14-11-2013

Ik zat vanmorgen gevangen. Het had niets te maken met het feit dat ik illegaal wildkampeerde in Luxemburg (dat ik zo goed bevallen dat ik het nu opnieuw doe), maar met de vorst. Afgelopen maandag had het licht gevroren en toen ging het slot van mijn schuifdeur al een beetje moeilijk open, nu had het nog enkele graden harder gevroren en ging het helemaal niet meer. Gelukkig kon ik wel gewoon door de voordeur aan bestuurderszijde naar buiten.
Verder ben ik vandaag een stuk door een hond gevolgd. Ik liep het dorp uit waar ik overnacht heb en bij een boerderij zat zoals veelal gebruikelijk een hond. Deze begon niet zoals de meeste te blaffen, maar kwam op mij aflopen, maakte toen zij mij naderde een omtrekkende beweging en kwam achter mij lopen. Meestal duurt zo'n escorte totdat het de hond duidelijk is dat ik de boerderij alleen maar passeer. Deze liep na een half uur nog met mij mee. Even dacht ik dat ik haar kwijt was toen er in het weiland een verse hoop mest gestort was. Maar enkele minuten later liep zij weer achter mij. Toen liep ik fout en ik dacht in de juiste richting te gaan door een stukje dwars door een bos te gaan, zij kon dat niet. Maar ik had daar snel in de gaten dat het bos geen oplossing was, en toen ik terug was op de weg kwam zij er ook weer aan. Vervolgens ben ik nog een keer een bos ingegaan, dit keer duurde het wat langer voordat ik door had dat het doodliep op een weiland met hoog prikkeldraad. Toen ik terug op de weg kwam was de hond verdwenen.


13-11-2013

Weer lekker gewandeld op deze heerlijk zonnige dag. Vanmorgen liep ik een stuk door een bos toen ik voor mij een roofvogel zag wegvliegen. Wat voor vogel het was weet ik niet, maar in ieder geval een flinke, zijn vleugels hadden een spanwijdte van een anderhalve meter. Blijkbaar had ik hem bij zijn lunch gestoord, want vlak nadat ik hem had zien vliegen hoorde ik een klap en zag ik dat vlak naast mij het half geconsumeerde karkas van een duif uit de boom was gevallen.

Na mijn wandelingen van vandaag was het bijna 7 uur vanavond toen ik op zoek was naar een plaats om te overnachten. Ik had op een kaart gezien dat er in een dorpje een parkeerplaats zou zijn, maar toen ik daar aankwam bleek dat er wegwerkzaamheden waren en door de omleidingsroute heb ik de parkeerplaats helemaal niet gezien. Doorgereden naar het volgende dorp, toen ik dat binnenreed zag ik dat ik in Luxemburg beland was. Ik vond er wel een mooi plaatsje om een nachtje te parkeren, dus slaap ik in Luxemburg.

12-11-2013

Vandaag weer lekker gewandeld. Wel weer de route kwijtgeraakt door een rondlopende weg, stukken dwars door het bos gelopen en een snelstromende rivier op mijn pad tegengekomen. Dit keer ben ik niet door de rivier gegaan, maar een paar honderd meter de richting opgelopen waar ik niet heen moest en zoals verwacht daar een brug gevonden.

Iets heel anders. Lekker gegeten vanavond. Ik heb rijst in de pan gedaan, met de inhoud van een pak gezeefde tomaten, wat spekblokjes en ui. Dit aan de kook gebracht en langzaam gaar laten worden. Met wat Provençaalse kruiden erover was het een heel lekkere maaltijd.

11-11-2013

Vandaag weer een avontuurlijke wandeling gehad. Gisterenavond was ik er achtergekomenn dat de rivier de Sûre op een gegeven moment Luxemburg instroomt en niet meer de grensrivier is. Maar waar ik gisteren mijn wandeling beëindigd had was de brug nog wel de grens. Naar die brug ben ik vanmorgen gelopen en vervolgens aan de andere kant van de rivier naar de volgende. Dat was een flink stuk en ik was dus niet echt meer bij de grens. Hemelsbreed was het 6,5 Km naar mijn auto, volgens de routeplanner ruim het dubbele. Begonnen om de weg te volgen, maar gauw kwam ik een wandelpad tegen dat veel meer de goede richting uitging. Dat ben ik gaan volgen en daarna een paar ander paden die ik koos op basis van mijn elektronisch kompas. Ik ging aardig de goede kant uit toen ik in een dal uitkwam waar een riviertje doorliep. Het pad kwam bij een hek uit, erachter zag ik een bruggetje over het riviertje, dus ben ik over het hek geklommen. Na het bruggetje ging de weg verder, maar haaks op de richting die ik op moest. In de goede richting was een berghelling, die blijkbaar niet zo lang geleden gerooid en herplant was. Zag er makkelijk uit, dus heb ik die beklommen. Toen ik boven was weer naar beneden, dat was iets moeilijker maar ging ook goed. Alleen toen ik beneden kwam bleek daar weer een rivier te lopen, dit keer geen brug, slechts een meter of vijf brede rivier met snelstromend water. De beste oplossing leek mij om door de rivier te gaan. Mijn schoenen, sokken en broek uitgetrokken en ik de rivier in. Ik had verwacht dat ik tot mijn knieën in het water zou lopen, het bleek echter tot vlak onder mijn kruis te komen, mijn onderbroek was droog gebleven, ware het niet dat het een snelstromende rivier was en het water dat tegen mijn benen kwam wat omhoog werd gestuwd. Aan de overkant gekomen mijzelf weer aangekleed en toen het volgende probleem, het hek dat ik had gezien kon ik niet even opendoen en het prikkeldraad was tot anderhalve meter hoog, dus daaroverheen was ook geen optie, gelukkig vond ik een klein stukje verderop wel een stuk prikkeldraad dat laag genoeg was om overheen te stappen. Daarna relatief eenvoudig terug richting mijn auto gegaan, tot ik op één kilometer was. Opnieuw een snelstromende rivier waar ik overheen moest. Ik had me er al bij neergelegd dat ik nogmaals uit de broek moest, toen ik een veel eenvoudiger oplossing zag, er lag een betonnen plaat bij wijze van brug over de rivier. Ik was daar wel blij mee.


10-11-2013

Soms heb je van die dagen dat ik niet weet wat ik zal schrijven. Nu op een positieve manier, ik kan het hebben over mijn wandeling van vanmorgen, over hoe ik vanmiddag een korte wandeling maakte en er geen brug over de Sûre bleek te zijn waar ik die verwacht had of over mijn reis naar mijn overnachtingsplek waarbij bleek dat de plaats die ik uitgezocht had niet in België maar in Luxemburg lag (in Luxemburg mag je formeel niet in je geparkeerde auto slapen net als in Nederland, vandaar dat ik een voorkeur heb om in een van de buurlanden te overnachten).
Laat ik maar bij het begin eindigen. Vanuit Martelange vanmorgen zuidwaarts gewandeld naar Nothomb, vervolgens over een weg die recht over de grens liep terug. Op enig moment boog die weg af Luxemburg in en kwam ik op een punt waar ik de keuze had over hoe ik terug naar Martelange zou lopen. Eerst koos ik om via Perlé te lopen, maar toen ik een wandelroute tegenkwam die in de richting van mijn alternatieve route ging, ben ik die gaan volgen. Na enige tijd boog die route af in een richting waarbij ik dacht dat het niet goed was, dus ben ik een andere route gaan volgen. Blijkbaar maakte die een heel langzame bocht naar rechts, want terwijl ik het idee had naar het noorden te lopen keek ik toen de zon even door de wolken prikte er recht in. Even dacht ik met een bijzonder natuurverschijnsel te maken te hebben, maar ook hier blijkt er geen noorderzon te zijn. Ik bleek een half rondje gelopen te hebben en kwam daarna alsnog in Perlé uit. Daarna rustig verder naar mijn auto teruggelopen, vermeldenswaardig is nog dat ik bij het Luxemburgse Haute Martelange een kleine omweg moest maken omdat de weg een rivier was geworden.


9-11-2013

Martelange, bekend omdat het langs de oude weg tussen Luik en Luxemburg ligt en omdat de weg hier precies langs de grens van het Groothertogdom loopt. Met als gevolg dat de gehele oostelijke zijde van de weg hier al vanouds vol met benzinestations staat. Na mijn aandelen Shell gesponsord te hebben vond ik hier een mooi plekje langs de Sure om de nacht door te brengen. Rond zessen zat ik in mijn auto toen ik blauwe zwaailichten aan zag komen. Ze kwamen alleen heel langzaam. Op de hoek aan de andere kant van de brug bleef hij een tijdje staan en toen zag ik in de verte nog een stel soortgelijke lichten. Snel nadat de eerste die ik zag weer ging rijden, de brug over ging en langs mij reed was mij duidelijk. Achter de politieauto reed een Romeinse centurion op een paard en liepen zijn legionairs, allen met helm, zwaard en schild. Ze zagen eruit zoals bij Asterix, alleen was het hesje dat ze aanhadden niet groen maar fluoriserend oranje. Blijkbaar zijn ze onderweg Galliërs tegengekomen, want toen ze een uur later weer langs kwamen was het legioen nog maar half zo groot (het zou kunnen dat het niet de Galliërs waren maar de regen die het plezier in deze optocht vergalde).


8-11-2013

Vandaag viel mij in Luxemburg op dat straten die op de bordjes tweetalig zijn aangegeven soms verschillende namen hebben. De straat die in het Frans “Rue de Chateau d'eaux” was in het Luxemburgs iets heel anders als Watertorenweg namelijk Kätzenbierge, wat volgens mij Kattenberg betekent. Ook bij andere straten ben ik dit verschijnsel tegengekomen.  

7-11-2013

Vandaag mijn nieuwe regenjas kunnen gebruiken. Gezien de afgelopen dagen viel het vandaag eigenlijk wel mee met de regen, het was vandaag vooral motregen. Maar ook daarbij was ik blij met de investering die ik gisteren gedaan heb.

Ik heb een beetje genoeg van het herfstweer, maar gezien de verwachtingen moet ik het nog even vol zien te houden. Niet alleen ik maar ook mijn huishoudaccu. Ook bij regen doen mijn zonnepanelen het, maar beduidend minder dan op een zonnige dag. Daarbij komt dat de dagen inmiddels zo kort zijn en de zon als die al schijnt laag staat, mijn accu wordt daardoor maar een beetje opgeladen. De afgelopen dagen mijn koelkast uit gehad en mijn accu alleen voor de ventilator van mijn verwarming en mijn LED-verlichting gebruikt, desondanks heb ik het idee dat ik meer verbruikt dan geproduceerd heb. Vanavond toch maar weer mijn koelkast aangezet, de temperatuur zelfs 's nachts ruim boven de 10 graden. Aan de andere kant heeft mijn verwarming vandaag maar even gebrand.
Geen foto vandaag

6-11-2013

Mijn wandeling rond Luxemburg heeft vandaag een volgende mijlpaal gehaald, het derde drielandenpunt. De eerste twee lagen midden in een rivier, bij deze was het mij niet helemaal duidelijk er was een braakliggend stuk land waar wel iets van een riviertje door stroomde en daar ergens moest het zijn. Vlak daarlangs was wel duidelijk wat welk land was. Luxemburg was te herkennen aan een grote verzameling tankstations, ik zag zelfs een Franse politieauto die daar ging tanken. De Luxemburgse overheid schijnt jaarlijks 700 miljoen aan extra accijns te verdienen, doordat hun accijns zoveel lager is dan in de buurlanden. Terug naar de grens. De Belgische kant werd gekenmerkt door een groot industrieterrein. De Franse door een 'Zone Commerciale', een hypermarché en een groot aantal andere zaken. De super was een Auchan, mijn favoriet, dus daar even boodschappen gedaan. Verder ben ik bij de Decathlon geweest, ik was op zoek naar een regenjas die klein opgevouwen kon worden. Gevonden, hij had van mij nog iets groter mogen zijn zodat ik hem ook over mijn rugzak aan kon trekken, maar XXXL was zelfs niet zo groot.


5-11-2013

Nog steeds wandel ik tussen de ijzerertsmijnen in het zuiden van Luxemburg. Vandaag geleerd waarom men soms koos voor dagbouw en soms om ondergronds te gaan. De reden is simpel en natuurlijk financieel. Dagbouw had de voorkeur, maar als er teveel berg op de erts-aders lag, ging men de berg in. Diegene die dat deden waren blijkbaar voornamelijk Portugezen. Supporters van Benfica en Sporting hebben hier elk hun eigen café. Het zou mij niet verbazen als de wijk waar iemand hier woont sterk afhankelijk is van welke club uit Lissabon de voorkeur heeft.

4-11-2013

Het gebeurt me niet vaak, maar vanmorgen regende het dusdanig dat ik maar even heb afgezien van de anderhalf uur hardlopen die ik op het programma had staan. Na mijn ontbijt ben ik boodschappen gaan doen, daarna naar een volgend dorp gereden en heb ik daar koffie gedronken. Even over gedacht om toen te gaan hardlopen, maar het weer was nog zo instabiel dat het mij beter leek om te gaan wandelen. Dat heb ik gedaan, mijn bedoeling was een uur of twee te gaan lopen zodat ik een beetje bijtijds kon lunchen en ik aan het eind van de middag kon gaan sporten. Steeds als het mogelijk was ben ik linksaf geslagen dus zou ik weer bij mijn auto uitkomen. Tot mijn verbazing kwam ik toen ik dacht bijna bij mijn auto te zijn een bord tegen waarop stond dat ik in de plaats was waar ik vanmorgen vertrokken was. Daar stond mijn auto dus niet meer. Op de kaart gekeken en gezien dat er een pad tussendoor was naar het dorp waar mijn auto wel stond. Die route gaan volgen, tot ik bij een punt uitkwam waar men een nieuwe rondweg aan het aanleggen was, die ging dwars door wat mijn route was. Nog geprobeerd om aan de andere kant van het bouwterrein mijn weg weer te vinden, maar die was weg. Inmiddels was het gaan stortregenen. Ik had de keuze om op het bouwterrein het ontzettend modderige tracé van de nieuwe weg te volgen of via een geasfalteerde weg terug te lopen naar het dorp. Omdat ik niet zeker wist of de nieuwbouwweg wel op een punt uitkwam waar ik wezen wou, ben ik toch maar naar het dorp gelopen. De weg was geasfalteerd, maar door de regen veranderd in een snelstromende rivier. Ongeveer een uur nadat ik er eerder was geweest kwam ik dus weer in het dorp waar in overnacht had en moest toen nog naar het dorp waar mijn auto nu stond. Gelukkig was de regen gestopt en ging de terugweg zonder verdere problemen. Toen ik terug was bij mijn auto was het half vijf, dus in plaats van een vroege werd het een late lunch. Toch heb ik daarna nog een half uurtje hard gelopen.