25-6-2022 t/m 3-7-2022

 25-6-2022

Sinds gisterenmiddag ben ik weer bij mijn zus. Het is echt opvallend hoe hard alles in de tuin gegroeid is in de vier weken dat ik weg ben geweest. Vanavond hebben we gebarbecued, het was lekker en gezellig.

26-6-2022

Tropische temperaturen hier in Zweden. Rond het middaguur was het gaf de thermometer in mijn camper aan dat het binnen 42 graden was, de sensor die onder mijn camper hangt registreerde 32 graden. Mijn koelkast heeft het er moeilijk mee, normaal koelt die tot 7 graden, maar zojuist gaf hij 13 graden aan. Ik denk dat de compressor het een beetje te warm heeft, ik heb de stekker er nu maar even uitgehaald om hem af te laten koelen.

Vanmiddag had ik een hele groep uitgenodigd om te gaan lunchen hier in de stad. Het was lekker en gezellig.

Vanavond zaten we bij mijn zus op het terras, toen er angstkreten te horen waren. Niet veel later kwam er een ree langs die in de richting ging. Daarna hoorden we nog wat van de angstkreten en het blaffen van de ree, maar het gebeurde achter een bossage, dus we konden niet zien wat er gebeurde. Mijn schoonnicht Erika is later de rimboe ingelopen en vond daar het lijk van een reekalf, maar zonder zichtbare schade, het was dus blijkbaar niet door een vos of een lynx aangevallen, maar door een medisch probleem bezweken, misschien wel veroorzaakt door de warmte.

27-6-2022

Vanmorgen vertrokken, de hele dag met het raam open gereden, want het was snikheet. In Ljusdal ben ik even gestopt, heb daar boodschappen gedaan en nog even door het stadje gewandeld. Ik vind het een leuke stad, een allegaartje van moderne en historische gebouwen en veel kunst op straat. Een voorbeeld daarvan heb ik op de foto gezet.

28-6-2022

Gisteren tijdens het hardlopen had ik gezien dat er een paar honderd meter van waar ik overnacht had nog een parkeerplaats was en vanaf daar liepen planken het bos in. Dat maakte mij nieuwsgierig, dus ben ik daar vanmorgen het bos in gewandeld. Die planken gingen een honderdtal meter het bos in en gingen toen over in een karrenspoor ter breedte van een quad. Die kwam uit bij een “farbod”, een oude zomerboerderij. Daar bleek ik ook nog over een pelgrimsroute gelopen te zijn, die wou ik nog wat verder volgen, maar blijkbaar zijn er weinig pelgrims, want het was me al gauw niet meer duidelijk hoe het pad liep.

Dus maar terug naar mijn auto gewandeld en vertrokken. De reis ging goed, maar wel had ik vanmiddag te maken met noodweer. Twee keer kwam ik in een plensbui terecht, de eerste keer was het zelfs zo erg dat ik het onverantwoord vond om verder te rijden en ik mijn bus maar even bij een met alarmlichten aan bij een bushalte heb gezet.

29-6-2022

Gelukkig het zonnetje was vandaag weer terug. Daarbij was het aangenaam warm, niet meer zo heet als het de afgelopen dagen was.

Wanneer het zonnetje wel ontbreekt is 's nachts, voor het eerst sinds een week of zes was het donker toen ik naar bed ging. Ik heb goed geslapen maar het was wel een frisse nacht.

Vandaag ben ik eerst een korte wandeling gaan maken, naar een paar bronnen die in het bos waren bij de badplats waar ik overnacht had. Daarna vertrokken, ruim 250 Km gereden. Een tussenstop gemaakt in Vetlanda en daar door de stad gewandeld. Daarna nog een klein stukje gaan rijden en toen kwam ik bij een badplats waar ik het meer in geweest ben. Ik was van plan daar te overnachten, maar zag toen dat je er maximaal 12 uur mocht parkeren, dat zou betekenen dat ik morgenochtend voor 4 uur zou moeten vertrekken. Dus ben ik vertrokken. Ik sta nu bij een natuurgebied, als ik het goed begrepen heb een stuk oerbos, dat ga ik morgen bekijken.

30-6-2022

De afgelopen nacht was het helder en toen ik vanuit mijn bed naar buiten keek zag ik dat het na middernacht nog steeds aan het schemeren was. Wat mij vooral opviel waren de extreem grote dennen die ik zag, die stonden daar vrij eenzaam wat de bomen om hun heen waren gekapt, zij waren blijven staan om erosie tegen te gaan.

Na mijn ontbijt ben ik vanmorgen naar het oerbos gewandeld. Daar was een wandelroute van iets meer dan 2 Km dus na een half uurtje was ik weer terug. Het was kort maar wel mooi.

Onderweg ben ik nog even gestopt in Älmhult, de plaats waar meneer Kamprad zijn meubelwinkel begon.

1-7-2022

Na een korte boswandeling ben ik vanmorgen naar Kopenhagen vertrokken. De rit ging voorspoedig, alleen ging het mis toen ik de stad in wou rijden. Ik had er helemaal niet aan gedacht dat de parkeerplaats waar ik naartoe onderweg was wel eens in een milieuzone kon liggen. Op het bord dat ik tegenkwam stond niet heel duidelijk was de regels waren, maar had toch een heel sterk vermoeden dat ik er met een 20 jaar oude diesel niet welkom was. Ik ben de andere kant opgereden. Een parkeerplek vinden was moeilijk, toen ik er een gevonden had was het me niet echt duidelijk of ik er mocht staan, dat is het me nog steeds niet, maar ik heb er de hele dag gestaan en geen bon gehad. Met de fiets ben ik naar het centrum gereden, dat was grotendeels een lange rechte weg, tot vlak bij de finish van de Tour de France. Het was nog een paar uur voordat de proloog van start ging, dus ben ik eerst het parcours lopend gaan volgen. Het was een leuke route door de stad. Ik was bijna rond toen de reclamekarvaan langs kwam, helaas begon het toen net te regenen en werd het zicht erg beperkt door alle paraplu's. Na de stoet met reclamevoertuigen werd het weer droog en dat bleef het tot klokslag vier uur, net op het moment dat de eerste renner van start ging begon het opnieuw te regenen, dus opnieuw werd mijn zicht belemmerd door paraplu's. Maar toch renners langs zien flitsen. Ik ben niet tot het einde gebleven, want ik wou nog een stukje rijden. Dat wou ik omdat ze morgen over de Grote Beltbrug fietsen, daar moest ik ook over en ik was bang dat hij afgesloten zou zijn. Dat is zo, maar van 12:30 tot 18:00 uur, dus ik had er morgenochtend ook nog over gekund. Dat hoeft nu niet meer, want ik ben vanavond tot Odense gereden.

2-7-2022

Vandaag was het de dag van de kamelen. Vanmorgen zag ik toen ik een rondje door Odense wandelde, ik had vlak bij de dierentuin overnacht. Vanavond toen in Cloppenburg binnenreed kwam ik langs een weiland vol met schaapkamelen oftewel lama's.

De afstand tussen Odense en Cloppenburg is ruim 450 Km, dus ik heb vandaag vooral veel zitten sturen. Het was druk op de weg, maar behalve een paar kilometer file in de werkzaamheden voor de Elbetunnel bij Hamburg heb ik geen oponthoud gehad.

3-7-2022

Voorlopig weer even mijn laatste stukje, want ik ben weer thuis. De reis ging op zich voorspoedig, alleen ben ik onderweg gaan hardlopen en dat ging een beetje fout. Als het onderzoek van mijn bloed over tweeënhalve week laat zien dat ik zo gezond ben als ik me voel en er is nog plaats, dan wil ik mij inschrijven voor halve marathon op 3 juli met finish op de Coolsingel. Ter voorbereiding daarvan wil ik de komende weken mijn lange hardlooprondje steeds met 5 `minuten uit te breiden zodat die dan 120 minuten is, dat moet genoeg zijn. Vandaag was de bedoeling dat ik 100 minuten ging lopen. Ik had mijn auto op de carpoolplaats bij 't Harde gezet en was gaan lopen. Mijn plan was om 50 minuten weg te lopen en dan dezelfde route terug. Onderweg bedacht ik mij dat ik ook een rondje kon lopen, via de andere kant van de snelweg weer terug. Dat bleek geen goed idee, want aan de andere kant lag militair terrein waar ik omheen moest, na 120 minuten ben ik gestopt met hardlopen en gaan wandelen. Ik was al 20 minuten aan het wandelen toen ik een bord zag dat het nog 7 Km naar 't Harde was. Uiteindelijk heb ik 110 minuten gewandeld. Dus is was flink moe toen ik weer bij mijn auto kwam, maar in ieder geval heb ik er vertrouwen in dat ik de 21,1 Km kan lopen.

18-6-2022 t/m 24-6-2022

 18-6-2022

Gisterenavond had ik in eerste instantie mijn auto op niet zo'n handige plaats neergezet, aan de oever van een meer. Op zo'n plaats sta ik vaker, maar blijkbaar stond ik ditmaal in het habitat van een familie muggen. Ondanks dat ik snel mijn deur dicht had gedaan en ik flink aan het meppen was, bleven er steeds maar meer komen. Rond een uur of 10 had ik er genoeg van en heb ik mijn auto verplaatst naar een plek een halve kilometer verderop, die ik tijdens het hardlopen gezien had. Het aantal muggen leek er minder, maar ik heb er in de loop van de avond en nacht nog flink wat afgemaakt. Door het hardlopen wist ik dat er weinig te beleven was rond de plaats waar ik stond, dus na het ontbijt ben ik weggereden. Dat rijden ging niet zonder risico, want af en toe probeerde ik een mug dood te slaan en op die momenten was ik niet helemaal koersvast.

Na anderhalf uur rijden kwam ik bij de eerste aantrekkelijke plaats om te stoppen. Na de koffie besloot ik daar nog even te blijven staan tot het ophield met regenen. Ik sta nog steeds langs de Piteälven en gezien de onstuimige en harde stroming in die rivier is dit niet de enige plaats waar het de hele dag regent.

19-6-2022

Het is uiteindelijk droog geworden. Vanmorgen eerst nog even met de paraplu gewandeld, maar na een uurtje kon ik die inklappen. Na het wandelen heb ik koffie gedronken, toen een stukje gaan rijden. In Arvidsjaur gestopt, gewandeld, een foto van de kerk gemaakt en een boterhammetje gegeten. Daarna weer een stukje verder gereden en in Glömmerträsk bij een oude watermolen gestopt. Daarvandaan heb ik anderhalf uur hardgelopen en gegeten. Straks ga ik er lekker slapen. Een bijzondere nacht, want voor het eerst sinds enkele weken staat er weer een maan in de voorspelling op mijn telefoon. Die staat er bij nachten zonder wolken, maar de afgelopen weken stond er daar dan een zonnetje.

20-6-2022

Net als gisteren heb ik vandaag niet zoveel te melden. Ik heb ongeveer 100 Km naar het zuiden gereden, wat gewandeld, getankt en boodschappen gedaan. Dat op een dag dat wolken en de zon elkaar afwisselde, dus best lekker weer.

21-6-2022

Een van de grote voordelen van met een camper reizen is dat je makkelijk wild kan kamperen. Het enige dat ik nodig heb om ergens te overnachten is een mooie, relatief vlakke parkeerplek, Soms is het wel even zoeken voordat ik die vind. Het leek in eerste instantie snel te gaan, een paar kilometer voor Åsele stond een bord dat verwees naar een wandel en skigebied 3 Km verderop. Ik ben er naartoe gereden en het zag er prachtig uit, alleen lag de parkeerplaats op een helling, waardoor ik met geen mogelijkheid een mijn auto er recht op kon zetten. Toen maar naar de stad gereden, de parkeerplaatsen die daar waren lagen allemaal vlakbij huizen en dat heb ik liever niet. Toen naar de Rastplats, de parkeerplaats langs de weg. Bij de meeste daarvan staat tegenwoordig een bord dat je er niet mag overnachten maar bij deze niet, desondanks doe ik het liever niet, maar voor een keer moet het kunnen. Vanaf daar ben ik gaan hardlopen, daarbij kwam ik erachter dat er 200 meter verder een camping was, dan vind ik het wel bezwaarlijk. Tijdens het verdere hardlopen heb ik naar een alternatief gezocht en die gevonden. Net na de stad vond ik een niet meer gebruikt stuk weg, waar ik mooi kon staan en niemand tot last ben. Blijkbaar heb ik nog iemand geïnspireerd om hier ook te overnachten, want een uurtje nadat ik hier was gaan staan kwam een campertruck terug die ik eerder richting de stad had zien rijden en die mastodont werd een stukje voor mijn camper geparkeerd.

22-6-2022

Vanmorgen ben ik teruggereden naar de plaats waar ik gisteren in eerste instantie had willen overnachten, als ik ga wandelen is het niet erg dat mijn auto een beetje scheef staat. De wandeling was mooi, ondanks dat het een langlaufpiste was, lag er bijna geen modder op de route. Hij was wel een beetje kort, maar er was nog een andere route, die ging richting stad. Eerst over het parcours van een sleeplift naar beneden en toen het bos is. Na een klein stukje in het bos bleek dat vooral moeras te zijn, dus heb ik me omgedraaid en ben ik via de skipiste weer omhoog gelopen. Daar heb ik de auto gepakt en ben ik daarmee naar de stad gereden.

Aan het eind van de morgen ben ik echt vertrokken maar na minder dan kilometer ben ik weer gestopt bij een meertje waarvandaan een wandelparcours begon. Het was prachtig, klimmen en klauteren en aan het eind kwam je waar gigantische rotsblokken op elkaar balanceerde waardoor er een soort van grot was.

23-6-2022

Het grootste deel van de dag heb ik in Sollefteå doorgebracht. Ik geloof niet dat ik daar eerder geweest was, want er was niets dat mij bekend voorkwam. Een leuke kleine stad, direct grenzend aan het centrum is er een park daarachter de rivier. Een kilometer stroomafwaarts in die rivier ligt er een eiland dat met een brug verbonden is aan de linkeroever. Dat eiland bestaat vooral uit bos, het was er lekker wandelen. Vanmiddag nog in een ander bos gewandeld, over loipes, was ook mooi. Daarna ben ik vertrokken en op zoek gegaan naar een plek om te overnachten. Het duurde lang voordat ik een geschikte plek had gevonden, maar mijn geduld werd beloond, ik heb hier een prachtig uitzicht.

24-6-2022

Er was niet alleen een prachtig uitzicht op de Boda Rastplats, maar ook een heel bijzonder toilet. Het lijkt mij heel gezellig om naast elkaar te kunnen zitten, maar ik ben maar alleen, dus heb ik er maar een van beide gebruikt.

Op deze prachtige Midsommarafton ben ik via een erg mooie route naar mijn zus gereden. Op de dam bij Gimafors heb ik een tussenstop gemaakt. Eerst heb ik daar een klein uurtje hardgelopen en daarna ben ik er gaan lunchen.

11-6-2022 t/m 17-6-2022

 11-6-2022

Nog even terugkomen op mijn vorige stukje. Toen ik om 1 uur naar bed ging stond de zon nog steeds boven de horizon. Rond een uur of 2 werd ik even wakker toen scheen hij weer fel door mijn gordijnen, ik vermoed daarom dat hij de afgelopen nacht niet helemaal onder is gegaan. Dat doet me trouwens afvragen wanneer men iets nu precies een zonsondergang noemt, is het net als bij het voetbal waarbij de bal de doellijn volledig gepasseerd moet zijn of moet de helft van de horizon gepasseerd zijn of slechts een gedeelte? Als ik thuis ben moet ik dat maar eens opzoeken.

Vanmorgen toen ik wakker werd scheen de zon nog steeds fel. Ik ben even 100 meter naar beneden gelopen, naar de oever van het meer. Dat was de wandelroute die ik van die parkeerplaats kon doen, de hiking trail was wegens onderhoud afgesloten. Ik ben verder gereden tot een volgende parkeerplaats waar wandelroutes over en rond een berg met skipistes liepen. Ik heb beide gewandeld.

12-6-2022

Ik was gisteren in Muonio, een piepklein dorp, maar waar wel 4 benzinestations en 2 supermarkten waren. Het meest opvallende aan het dorp was de slogan: ”Happy by nature”. Bij dat dorp kon ik kiezen of ik via de Finse of de Zweedse kant van de grensrivier verder ging. Ik koos voor de Finse, die was 2 Km korter en dan kwam ik 90 Km verder in een grensplaats uit die er ongeveer even groot uitzag als Muonio. In eerste instantie was dat een goede keuze, ik vond een mooie parkeerplaats om te overnachten en het was een mooie route. De grensplaats (hij heeft een moeilijke naam die ik op zou moeten zoeken, maar daar heb ik geen zin in) bleek toch een stuk kleiner dan verwacht, geen supermarkt en maar één tankstation. Diesel was er 17 cent duurder dan waar ik gisteren voor had kunnen tanken, want geen concurrentie. Ik had dus beter gisteren kunnen tanken. Boodschappen heb ik uiteindelijk maar aan de Zweedse kant van de grens gedaan, daar vond ik een kleine en dure supermarkt. Ik wou brood kopen, maar 41 Kroon, 4 euro voor een halfje brood vond ik wat al te gortig, gelukkig had ik in mijn voorraadkast nog een pak Hollands roggebrood liggen, dus ben ik daar maar aan begonnen.

13-6-2022

Ik heb op een prachtige plek overnacht. Aan een meer een mooie vlakke geasfalteerde plek Wel langs de E45 maar daar reed vannacht zo weinig verkeer dat ik er geen enkele last van heb gehad. Toch had ik de verkeerde keus gemaakt, want 20 Km verder was er nog zo'n plek en die was nog mooier.

Vandaag heb ik 150 Km gereden en ben geëindigd in Kiruna. Het was niet mijn bedoeling om zo ver te rijden, maar ik kwam helemaal niets tegen. Voordat ik deze stad bereikte was de enige supermarkt die ik tegenkwam in een dorpje halverwege, het grootste dorp van de gemeente met wel 800 inwoners. Op een informatiebord heb ik gelezen dat de gemeente Kiruna een oppervlakte heeft die gelijk is aan die van 3 zuidelijke provincies van Zweden samen, nou zegt mij dat niet zoveel, maar als ik de afstanden bekijk, dan denk ik dat het ongeveer zo groot is als België.

14-6-2022

Kiruna is een bijzonder stad. Alleen de naam al, Kiruna Söderberg was de eerste die hier geboren en gedoopt werd, in 1899. In 1926 is ze overleden maar liet een dochter achter die als tweede naam Kiruna had en ook haar dochter en kleindochter kregen die naam. De stad wordt gedomineerd door de mijn die er naast ligt. Die mijn groeit en vanwege het vele erts dat eronder ligt gebeurt dat in de richting van de stad. De doorgaande weg naar Narvik is inmiddels naar de andere kant van de stad verplaatst. Het monumentale stadhuis en een aantal wooncomplexen zijn afgebroken en een aantal andere gebouwen zijn verplaatst. Zolang de mijn die grond nog niet nodig heeft zijn ze vervangen door een park. Een andere woonwijk, iets verderop staat inmiddels leeg en is met met hekken omringd, ook deze goede huizen zullen binnenkort gesloopt worden.

15-6-2022

Niet alles klopt helemaal wat ik de afgelopen twee dagen geschreven heb. Vandaag kwam ik en informatiebord tegen waarop stond dat de gemeente Kiruna ongeveer 20.000 Km² groot is. België is volgens mij groter, maar er zijn diverse landen die kleiner zijn dan deze gemeente.

Het verhaal van gisteren dat in 1899 het eerste kind in de stad werd geboren en gedoopt en dat de stad in 1900 dezelfde naam kreeg klopt. Het is mij alleen niet duidelijk of de stad nu echt naar het meisje vernoemd is, het kan ook toeval zijn, vandaag las ik dat Kiruna een verbastering is van een woord in het Sami dat ik samen met de betekenis ervan inmiddels alweer vergeten ben.

Genoeg over Kiruna, dat heb ik inmiddels ook verlaten en ik sta nu langs een meer waar ik vanmiddag een mooie wandeling rond heb gemaakt. Vanavond heb ik op verzoek mijn auto nog even verplaatst, waar ik stond moest een vrachtauto staan om zijn lading vis te lozen. Dat gebeurt hier bij veel meren, de visvoorraad wordt met gekweekte vis weer bijgevuld. Hiervoor wordt de opbrengst van de visvergunningen gebruikt.

16-6-2022

Het ging bijna mis vanmorgen. Gisteren had ik de wandeling rond het meer gelopen die op een bord aangegeven stond. Dezelfde nog een keertje lopen zag ik niet zitten, maar ik wou ook niet direct na mijn ontbijt wegrijden. Ik liep de weg achter mijn camper in en tot mijn verbazing zie ik dat daar een geitenpaadje begint en dat er oranje cirkels om bomen staan, er bleek nog een wandeling te zijn die niet op het bord staat aangegeven. Ik wist dus niet hoe de route liep en hoe lang hij was, maar ik ben hem maar gewoon gaan volgen. Het was eigenlijk een nog mooiere wandeling als gisteren. Het pad slingerde nogal, dus helemaal precies wist ik niet welke richting ik uitging, maar ik had het idee dat ik weer dicht bij mijn auto was toen de route op een bosperceel uitkwam waar de bomen nog niet zolang geleden geoogst waren. In eerste instantie ging het nog goed, ze hadden van de eerste boom met een cirkel het onderste gedeelte van de stam, met de cirkel laten staan. Daarna zag ik geen cirkels meer, maar wel een meer en daar ben ik naartoe gelopen en vond ik de route weer. Voor even want na het meer, vond ik nog twee stammen met cirkel en daarna niks meer. Het was een groot gebied waar de bomen weg waren en ik wist niet waar ik moest zoeken, dus besloot ik om maar terug te wandelen. De route tot het meer had ik vrij snel weer gevonden, maar daarna was ik hem helemaal kwijt. Nu weet ik dat als ze bomen kappen ze ook altijd een weg hebben waarover de stammen afgevoerd worden, dus ben ik langs de rand van het kale bos gaan lopen. Dat duurde iets langer dan ik verwacht had. Opeens zag ik weer een boom met een cirkel en die stond langs een karrenspoor, ik kon mij niet herinneren dat ik op de heenweg over een karrenspoor gewandeld was, maar ik ben het toch maar gaan volgen. 100 Meter verder kwam ik op een semi verharde weg uit, die ik herkende als de weg waar ik gisteren over gereden en hardgelopen had. 5 Minuten later was ik weer terug bij mijn auto.

17-6-2022

Pas na half 10 werd ik vanmorgen wakker, ontbeten, een wandeling gemaakt, koffie gedronken en toen vertrokken. De eerste 15 Km gingen een beetje moeizaam wegens wegwerkzaamheden. Ze zijn bezig de E45 van nieuw asfalt te voorzien en je kan hier niet even een omleidingsroute instellen. Dus moest ik hele stukken over steentjes rijden. Gelukkig was er na de 15 Km weer gewoon asfalt.

De eerste plaats waar ik stopte was bij een stuwdam. Daar was een wandeling uitgezet met informatieborden over de dam. Ruim 100 jaar geleden, rond de eeuwwisseling, was er veel behoefte aan elektriciteit voor in de mijnen en vooral voor het transport van het ijzererts. Als proefproject werd bij Porjus, toen een dorpje met 8 inwoners, een stuwdam en waterkrachtcentrale gebouwd. Het meeste materiaal dat voor de bouw nodig was, werd te voet van het 45 Km verderop gelegen Gällivare aangevoerd. Dragers kregen hiervoor een vergoeding van 50 öre per kilo. Gemiddeld droegen ze zo'n 50 Kg, dus leverde ze dus 25 Kronen op, wat overeenkomt met 1.250 Kroon nu, zo'n 125 Euro. Dat leek mij redelijk betaald voor 2 dagen sjouwen, maar toen realiseerde ik me dat ze ook nog eens zonder lading terug moesten, dus in totaal waren ze 4 dagen onderweg. Hun inspanningen hebben in ieder geval wel resultaat gehad. De proef met de dam is geslaagd, momenteel wordt ongeveer een derde van de Zweedse elektriciteit met waterkracht opgewekt.

4-6-2022 t/m 10-6-2022

 4-6-2022

Samen met een twintigtal andere campers en enkele caravans, stond die van mij vannacht op de parkeerplaats van wat volgens mij de meest noordelijk gelegen IKEA vestiging ter wereld is. Ik heb er goed geslapen (onder mijn IKEA dekbed).

Vanmorgen eerst maar eens naar de containers voor gescheiden afvalinzameling gewandeld. Ik had in de afgelopen week voldoende glas, plastic en papier verzameld en in Zweden begrijp ik wat waar in moet, maar in Finland is dat een stuk moeilijker. Daarna ben ik het woonwarenhuis doorgelopen en heb daar koffie gedronken. Toen ik weer naar buiten kwam dacht ik eerst dat er een auto ontzettend aan het roken was, maar het bleek waterdamp te zijn, er was net net een fikse bui gevallen en nu scheen de zon fel op het natte asfalt.

Na nog een wandeling door Tornio gemaakt te hebben ben ik vanmiddag Finland binnen gereden.

5-6-2022

Het is net middernacht geweest en het is nog helemaal licht. De zon is wel onder, maar het duurt niet lang meer voordat hij opkomt. Ik ben dicht bij het punt waarboven hij niet iedere dag ondergaat, de poolcirkel. Vanmiddag heb ik een poging gedaan om die vanuit Rovaniemi hardlopend te kruizen, maar het bleek toch net een paar kilometer te ver. Dan morgen maar met de auto. Voordat ik ging hardlopen heb ik nagenoeg de hele dag door deze stad gewandeld, ik heb onder andere een foto gemaakt van het monument dat er staat voor Lordi, de plaatselijke hardrockband die ruim 15 jaar geleden het Eurovisie Songfestival won.

6-6-2022

Veel gewandeld vandaag. Ik ben begonnen met de Winter Walking Trail die gemarkeerd is op de berg waar ook de langlaufpistes van Rovaniemi liggen. Op het eind ging het een beetje mis, waardoor ik nog wat extra gelopen heb, maar het was wel mooi. Toen ik na tweeënhalf uur terug bij mijn auto was, heb ik koffie gedronken en ben ik naar het Santa Park gereden. Daar geparkeerd en de laatste 2 Km naar de poolcirkel gewandeld. Daarna weer een klein stukje gereden, geluncht en toen nog twee wandelroutes in een natuurpark gemaakt. Op een parkeerplaats iets verderop in dat natuurpark ga ik overnachten en morgen begin ik met een wandeling vanaf daar.

7-6-2022

Mijn doel van deze reis was om om middernacht de zon te zien. Dat doel heb ik zojuist bereikt. Wel een klein beetje gesmokkeld natuurlijk door naar een andere tijdszone te gaan, maar hier in Kemijärvi stond de zon om middernacht nog boven de horizon. Ik sta op een mooi plekje om het te zien, want ik kijk over een groot meer uit.

8-6-2022

Vandaag naar het noordwesten gereden. Eerst gestopt bij een skigebied, daar wat gewandeld, maart ik kon de wandelroutes die op de informatieborden stonden niet echt vinden. Twintig kilometer verder stopte ik bij een parkeerplaats en daar begon een andere wandelroute, 13 Km, een beetje lang, het was inmiddels 3 uur, maar ik hoef niet bang te zijn dat ik niet voor donker terug was, dus ben ik hem maar gaan volgen. Na een mooie en vrij eenvoudige wandeling, was ik rond 6 uur weer terug bij mijn auto. Die stond netjes vlak op de parkeerplaats, dus laat ik dat maar zo en ga ik hier de nacht doorbrengen. Ik zat in mijn auto die nog als enige op de parkeerplaats stond, toen ik voetstappen hoorde. Ik keek om me heen, of er een andere auto aan was gekomen, maar dat was niet het geval. Toen ik achter mijn auto keek zag ik dat het geen voetstappen waren die ik gehoord had, maar hoefgetrappel. Twee rendieren, een vrouwtje en een mannetje, liepen in de berm te grazen, op 5 meter achter mijn auto. Mij hadden ze niet door, dus heb ik ze rustig kunnen observeren.

9-6-2022

Vandaag zat niet alles mee. Ik begon met een wandeling over wat geen wandelpad was maar een langlaufroute. Na een paar honderd meter moest ik rechtsomkeer maken, want toen begreep ik waarom het geen wandelroute was. Hij kwam namelijk uit bij een moeras, in de winter is dat water bevroren en licht er sneeuw overheen, maar nu zou ik dus tot mijn enkels in het water moeten lopen. Alle echte wandelroutes bij de parkeerplaats had ik al gehad, dus ben ik naar de volgende vertrokken. Die parkeerplaats kwam veel sneller dan ik, op basis van de kaart, verwacht had. Dus ben ik doorgereden, ten onrechte bleek later. Verderop heb ik nog wel een wandeling gemaakt, maar dat was een rare. Eerst een stuk langs een, voor Finse begrippen, drukke weg, toen een bospad, door een afgraving waar kiezelstenen gewonnen werden, via rotsen om een poel heen moeten klimmen en ten slotte over een sneeuwscooterpad kwam ik met bijna droge voeten weer terug bij mijn auto.

Later nog een andere wandeling gemaakt en een stadje bezocht. Dat stadje was eigenlijk mijn einddoel voor vandaag, maar het ligt op een route naar de Noordkaap en het was er daardoor zo druk met campers dat ik maar even verder ben gereden. Het duurde bijna 70 Km voordat ik een mooie plaats gevonden had.

10-6-2022

Ik wist niet eens hoe de plaats heette waar ik vannacht overnacht had. Maar gelukkig stond er op 100 meter van waar ik stond een informatiebord. Ik was in Kuusajoki, een dorp waar in de 19e eeuw een school is opgericht die tot 1991 in bedrijf is geweest. Toen de school werd opgericht waren er twee huizen in het dorp (nu een twintigtal), in een van die huizen woonde iemand waarvan het gerucht ging dat hij na zijn dood in een wolf was veranderd. Dat geloofde ik niet, wat ik wel geloofde was wat op de kaart zag, er liep een mooie, bijna kaarsrechte weg een kilometer of 5 het bos in. Die ben ik heen en weer gelopen, het was een mooie wandelroute.

Later vandaag heb ik nog een wandeling gemaakt over een langlaufloipe. Dat ging goed, alleen had ik niet door dat ik over een eiland liep dat slechts met één dam aan het vaste land verbonden was. Ook dit keer moest ik daardoor dezelfde weg weer terug.

Tot slot nog even iets actueels, het is sinds een half uur niet meer de 10e maar de 11e juni en de zon staat nog een flink stuk boven de horizon.

27-5-2022 t/m 3-6-2022

 27-5-2022

De afgelopen twee weken geen stukjes geschreven. Terwijl ik bij mijn zus en zwager logeerde had ik er even geen zin in. Ik was nog op tijd om hun camping en restaurant te zien voordat de verkoop ervan op 16 mei officieel werd. De meeste tijd heb ik echter doorgebracht in hun tuin, daar heel veel bomen en struiken verwijderd, bij elkaar hebben we een twintigtal aanhangwagens vol tuinafval naar de gemeentelijke stortplaats gebracht. Tijdens het snoeien een mooie, maar voor de betreffende vogel een vervelende ontdekking gedaan, in een struik kwam ik een nestje tegen met wat, door het formaat en de kleur,op paaseitjes leek. Google vertelde mij later dat ik waarschijnlijk het broedsel van een roodborstje heb verstoord.

Vanmorgen ben ik vertrokken en via de Ljungandalsvägen en de onverharde weg tussen Stöde en Matfors naar Sundsvall gereden. Daar gewinkeld in Birsta, het plaatselijke paradijs voor shopaholics. Ook nog een stukje cultuur gedaan, door naar het erboven liggende kerkje te wandelen. Toen de snelweg op en nu overnacht ik bij het ruim 30 meter hoge standbeeld van de Y. Vroeger hadden Zweedse auto's, zoals ooit ook in Nederland, per provincie een letter op het nummerbord, voor deze provincie, Västernorland, was dat de Y.

28-5-2022

Vanmorgen tijdens mijn ontbijt hoorde ik op de radio eerst een verkeerswaarschuwing dat er op de E4 nabij het vliegveld een eland met twee kalveren aan de verkeerde kant van wildhekken liep. Later in het lokale nieuws hoorde ik dat die eland de twee kalveren op de snelweg gebaard had, vlakbij waar ik was. Die wildhekken staan er om aanrijdingen tussen het verkeer en elanden te voorkomen, doordat de dieren de weg niet op kunnen. Maar soms, bijvoorbeeld bij zijwegen, zijn er even geen hekken en kunnen ze toch de weg op en vervolgens zorgen de hekken ervoor dat er moeilijk vanaf komen. Jagers hebben ervoor gezorgd dat dat uiteindelijk toch lukte ze weer aan de juiste kant van het hek te krijgen, moeder en kinderen maken het goed.

Zelf heb ik vandaag geen eland gezien, maar wel tot twee keer toe een ree. De eerste keer was bijna aan het eind van de wandeling door het natuurgebied bij de plaats waar ik overnacht had, Een reebok stond een meter of 10 voor mij te grazen, keek mij enkele seconden aan en koos toen het hazenpad. Ik dacht nog dat zo dichtbij heel bijzonder was, maar vanmiddag toen ik in het bos bij Härnösand aan het wandelen was, stond een drachtige ree op een meter of 5 van mij me even nieuwsgierig aan te kijken om vervolgens tussen de bomen te verdwijnen.

29-5-2022

Ik heb overnacht bij de Högakustenbron, de imposante hangbrug in de E4. Daar begint de 130 Km lange wandelroute Högakustenleden. Die heb ik, ik denk 7 jaar geleden, gelopen. Daar begint ook de Lila Högakustenleden, de kleine variant ervan die slechts 6 Km lang is. Die heb ik vanmorgen gelopen, vermoedelijk voor de tweede keer, want een paar stukjes kwamen me erg bekend voor. Het was een pittige wandeling, ik heb er meer dan 2 uur over gedaan. Daarna naar Docksta gereden, waar ik ben gaan hardlopen. Ik dacht over een mooi geasfalteerd pad te gaan rennen, maar nam een afslag te vroeg waardoor ik eerst een hele steile helling opliep en vervolgens een bospad. Daar nam ik nog een afslag waarbij ik op een doodlopend pad naar een uitzichtpunt liep, maar na die terug gelopen te hebben kwam ik weer op de juiste route en daarna alsnog op de geasfalteerde weg die ik gemist had. Die nog een tijdje gevolgd en toen terug, nu wel helemaal over het asfalt kwam ik na anderhalf uur weer terug bij mijn auto.

Na de lunch ben ik naar Skulleberget gelopen en heb daar route naar de grot en daarna naar de top gevolgd. Het is bijna geen wandelen maar klimmen, daarbij vergeleken was de wandeling vanmorgen simpel, maar het was geen verrassing voor mij want ik had die route al twee keer eerder gewandeld. Een keer heb ik dezelfde route naar beneden gelopen, maar dat doe ik niet meer, want naar boven is het nog net binnen mijn wandelcapaciteiten, maar naar beneden eigenlijk niet meer. Nu heb ik een andere route naar beneden gelopen, die nieuw voor mij was. Hij was niet makkelijk, maar het was wel een route die ik goed aankon. Ik was wel een beetje moe toen ik bij mijn auto terug was.

30-5-2022

Vanmorgen eerst rond het meer gewandeld en toen de berg op. Daar bij de schansen voor het skispringen, heb je een prachtig uitzicht over Örnsköldsvik of Ö-vik zoals de meeste mensen de stad noemen. Daarna ben ik, met wat moeite, de berg afgedaald en heb ik langs de haven en door de sta gewandeld. Met nog een tussenstop ben ik daarna naar Umeå gereden en dar heb ik nog een stuk gewandeld over een langlaufloipe.

31-5-2022

Mijn nicht had mij getipt om in Umeå Skulpturpark te gaan. Na eerst door de stad gewandeld te hebben ben ik tijdens de koffie eens gaan kijken wat en waar het was. Het was hemelsbreed 5 Km naar het westen terwijl ik noordwaarts wil, dus twijfelde ik wat. Ik besloot er op de fiets heen te gaan. In eerste instantie viel het een beetje tegen, ik had een park verwacht en maar het was een terrein vol met gebouwen van een voormalig psychiatrisch ziekenhuis, uit de tijd dat ze dat nog gewoon een gekkenhuis noemde. Het was een beetje zoeken naar de sculpturen, maar ik heb toch wel een aantal bijzondere gezien.

Later vandaag ben ik boodschappen gaan doen en daarna vertrokken. Mijn routeplanner gaf mij de keuze om verder te gaan over de E4 of om via weg tweehonderdzoveel te gaan. Ik heb voor dat laatste gekozen. Veel rustiger en een mooie weg, behalve dan de 10 Km waar ze nog bezig waren hem mooi te maken. Daar kwam ik voor een rood stoplicht te staan en heb daar bijna een kwartier gestaan voordat er vanaf de andere kant een konvooi van enkele auto's kwam voorafgegaan door een auto met zwaailichten. Die laatste keerde voor mijn neus en daarna mocht ik en de drie auto's die inmiddels achter mij stonden hem volgen langs de werkzaamheden.

1-6-2022

Wat weer betreft begon juni met een erg slechte dag. Het was kil, afhankelijk van de meteoroloog werd er maximaal 11 of 12 graden verwacht en de verwachting kwam uit., Daarnaast was het nat, een groot gedeelte van de dag heeft het geregend. Vanwege die regen heb ik mijn telefoon vandaag in mijn camper gelaten, dus de foto van vandaag is er eentje die ik eerder genomen heb. Terwijl ik een mooie foto van een watermolen had kunnen maken. Op een parkeerplaats zat ik in mijn auto koffie te drinken toen mijn oog viel op een bordje dat 3 Km een zijweg in een hembygdgard was, een verzameling oude gebouwen. In mijn regenjas, het was bijna droog, ben ik er heen gewandeld. Verschillende gebouwen van oude boerderijen waren verplaatst naar een gebied rond een oude, maar nog werkende, watermolen en voorzien van bordjes met uitleg. Zo las ik dat boeren die moesten wachten tot ze de graanmolen mochten gebruiken, de tijd dode door letters en tekeningen op de deur te krassen. Dus heb ik vandaag graffiti van anderhalve eeuw oud gezien.

2-6-2022

Het weer kan snel omslaan, vanmorgen had ik het warm toen ik wakker werd, de zon scheen uitbundig door mijn gordijnen heen. In die zon ben ik na mijn ontbijt naar stad gewandeld, of eigenlijk naar de elf steden, want Luleå is de plaats waar tegenwoordig de Elfstedentocht wordt geschaatst. In de winter, nu zou je hem er hoogstens kunnen zwemmen.

Luleå is een aardige stad, maar valt in het niet bij Gammelstads Kyrkostad, het Unesco Werelderfgoed dat er net buiten ligt. Het bestaat uit een kerk en daaromheen een groot aantal kleine rode huisjes, die de gelovigen gebouwd hebben omdat ze te ver woonden om in een dag heen en weer te reizen en dus een plaats nodig hadden om te overnachten. Het was de derde keer dat ik er was, maar het blijft een indrukwekkend gezicht.

Ik begon mijn stukje van vandaag over het weer en daar eindig ik ook mee. Na de zonnige ochtend werd het in de loop van de middag steeds bewolkter en toen ik aan het eind van de middag aan het hardlopen was, kreeg ik een stevige bui over mij heen.

3-6-2022

Ik ben vandaag naar Haparanda gereden, de stad die grenst aan het Finse Tornio. Ik was hier nog maar net toen ik aangevallen werd door een kokmeeuw, in een duikvlucht kwam hij op mij af en scheerde rakelings langs mij. Na een viertal van die aanvallen was ik blijkbaar vergenoeg van zijn nest om geen gevaar meer te zijn, want toen hield hij op. Later die middag bleek ik niet de enige die last had van vogels die hun nest beschermen. Een eekhoorn werd steeds aangevallen door twee vogels. Steeds na een aanval veranderde de eekhoorn van richting, maar de vogels bleven hem belagen, ik had het te doen met het arme beestje. Uiteindelijk vluchtte hij een boom in en verloor ik hem uit het oog maar ik denk niet dat het verhaal daar afgelopen was, want ik vermoed dat in die boom het nest zat dat de vogels zo agressief aan het verdedigen waren.

Op de foto een monument waar ik langs kwam. Het staat bij de voormalige haven waar teer werd overgeslagen. Die teer werd voornamelijk gebruikt om houten schepen waterdicht te maken. Het is een beetje vergezocht, maar een paraplu is ook om tegen water te beschermen.

8-5-2022 t/m 12-5-2022

 8-5-2022

Een nieuwe zomer komt eraan, dus hoog tijd om er weer eens op uit te trekken met de Baatbus. Maar voordat ik het over die reis heb, moet ik het eerst maar even over mijzelf hebben. Dat is goed nieuws, een jaar na de chemo is er een CT-scan gemaakt en dat zag er allemaal goed uit en zo voel ik me ook. Nou zijn er een paar hele kleine puntjes waarop ik me nog niet helemaal de oude voel, maar misschien heeft dat zijn oorzaak in het feit dat ik een dagje ouder word. Wat zeker leeftijd gerelateerd is, is dat ik sinds enkele dagen een bril draag om alles weer te kunnen lezen, ik had vooral moeite met gebruiksaanwijzingen en verkeersborden.

Met die bril op mijn hoofd ben ik vanmorgen richting Zweden vertrokken. Ik ben tot Bramsche, bij Osnabrück gekomen, op de camperplaats daar overnacht ik. Het zal wel een koude nacht worden, want ik kwam er hier achter dat ik geen dekbed heb meegenomen, dus moet ik slapen onder een lege hoes met daarop een dunne plaid. Morgen maar even bij IKEA langs.

9-5-2022

Mijn verwachting dat ik het koud zou krijgen de afgelopen nacht, is uitgekomen. Op een gegeven moment had ik het zo koud dat ik me deel heb aangekleed en zo verder ben gaan slapen. Voor mijn gevoel heb ik weinig geslapen, maar desondanks was ik vanmorgen goed uitgeslapen. Eerst een wandeling gemaakt rond het nabijgelegen meer en toen vertrokken richting Lübeck. Een tussenstop gemaakt in Bremen om er voor te zorgen dat ik vanavond wel een warm bed heb.

Toen ik in de loop van de middag ik Lübeck aankwam ben ik richting het centrum gewandeld. Vlakbij de plaats waar mijn auto staat kwam ik langs twee benzinestations waar ze 2,18 vroegen voor een liter diesel. Duur, maar die prijs heb ik bij meer pompen gezien, langs de autobahn zelfs 2,38. Nadat mijn wandeling door het centrum kwam ik langs dezelfde stations en nu was de prijs 1,98. Ik wist dat de prijzen aan de pomp in Duitsland soms meerdere keren per dag veranderen, maar zoveel had ik nooit verwacht. Mijn plan was morgenochtend te gaan tanken, maar ik heb dat vervroegd, ik wil niet het risico lopen dat het morgen weer 2 dubbeltjes duurder is.

10-5-2022

Ik had er verstandig aan gedaan om gisteren nog even te gaan tanken, toen ik er vanmorgen langs kwam wandelen was de diesel weer meer dan 2 euro. Na die wandeling ben ik naar Bad Schwartau gereden waar ik in het bos heb hardgelopen en daarna door het stadje en het kurpark gewandeld. Daarna naar de ferry gereden en vervolgens vooral veel gewacht. Maar dat werd beloond, want nu, 11 uur nadat ik de haven van Travemünde inreed, sta ik op een parkeerplaats in het Zweedse Vellinge waar ik ga overnachten.

11-5-2022

Na een goede nacht rust, ben ik eerst een stukje door Vellinge gaan wandelen. Veel was er niet te zien, het enige dat ik bijzonder vond was een klein parkje in het centrum met daarin een prachtig bloeiende boom. Rond 9 uur ben ik achter het stuur gestapt met de bedoeling een flink stuk naar het noorden te rijden. Dat is gelukt, het weer nodigde dan ook niet echt uit om veel anders te doen, want in de auto was het wel droog.

12-5-2022

Vanmorgen begonnen met een wandeling door Sunne, de plaats waar ik overnacht heb. Een klein stadje met, voor Zweedse begrippen, veel winkels. Wat er vooral opviel waren de muurschilderingen, ik heb een hele mooie gezien en ander die vooral heel groot was, die laatste heb ik op de foto gezet.

Na mijn wandeling ben ik richting Torsby vertrokken waar ik bij de broer van mijn zwager een steiger opgehaald, Met die steiger in mijn auto had ik geen andere keus in een keer door te rijden naar mijn zus, want een deel ervan lag op mijn bed. Het was nog ruim 400 Km dus ben ik de rest van de dag aan het rijden geweest.

13-7-2021 t/m 22-7-2021

 13-7-2021

Het is vandaag een paar keer bijna droog geweest, ik heb de hele dag de paraplu nodig gehad. Vanaf Trier ben ik verder stroomopwaarts gelopen, langs de monding van de Saar naar Oberbillig. Vanaf daar vormt de Moezel de grensrivier tussen Duitsland en Luxemburg.
Toch nog een klein lichtpuntje in het weer vandaag, bij de weersverwachting op mijn smartphone zag ik een zonnetje staan, helaas was dat pas bij maandag, dus ik moet nog zes dagen geduld hebben.

14-7-2021

Vanmorgen viel het mee. Het regende, maar het was hele lichte motregen, waar ik niet nat van werd. De paraplu die ik meegenomen had, bleef dus ingeklapt. Tot het begin van de middag, toen moest ik hem uitklappen, want ik had hem hard nodig. Sindsdien heeft het aan een stuk door geregend, soms heel hard. Het water liep soms in stromen over de weg. Ik twijfel er een beetje aan of ik niet naar huis toe zou gaan. Ik heb in ieder geval besloten om morgen het laatste stuk van mijn wandeling door Duitsland te doen, dat is nog een kilometer of 10. Daarna besluit ik of ik verder Frankrijk in ga.

15-7-2021

Het eerste dat mij opviel toen ik vanmorgen de Moezel zag, was dat het water hard stroomde. Het water stond denk ik een halve meter hoger dan gisteren. De eerste rij bomen en struiken stond in het water, maar het pad ligt een stukje hoger dus dat was droog. Vlak voordat ik mijn keerpunt van gisteren bereikte, was het pad een stuk volledig overstroomd. Ik had geen zin in natte voeten, dus ben ik een paar honderd meter teruggelopen naar de brug, de rivier overgestoken en heb ik het laatste deel aan Luxemburgse zijde voltooid. Dat kwam goed uit, want ik heb aan die kant meteen een krantje gehaald en een kop koffie gedronken. Erg lekkere koffie, niet zo slap als waar de Duitsers blijkbaar van houden.
Na de middag, ik was inmiddels in Frankrijk, kreeg ik hetzelfde probleem. Opnieuw was het pad over de volle breedte een 10 meter lange plas tot wel een decimeter diep. Hier was geen brug in de buurt, wel gras langs het pad dat een alternatieve route bood. Helaas was het gras ook doordrenkt, waardoor mijn schoenen alsnog nat werden.

16-7-2021

Het water in de Moezel staat nog steeds hoog, het stijgt zelfs nog. Dat merkte ik vanmorgen tijdens het wandelen. Rond 10 uur kwam ik langs een punt waar het fietspad, het vroegere jaagpad, erg laag lag en voor een meter of 5 bijna helemaal overstroomd was. Er was nog net een klein randje droog asfalt over, als ik voeten achter elkaar zette kon ik er nog net langs. Een uurtje later kwam ik op de terugweg op hetzelfde punt kwam, was dat randje ook ondergelopen, ik moest nu een stukje de modderige helling op om droge schoenen te houden. Dat is gelukt, dat is trouwens de hele dag gelukt, in tegenstelling tot de afgelopen dagen. Die natte schoenen en de sokken hebben ervoor gezorgd dat ik blaren onder mijn hakken heb, dat loopt niet echt lekker, maar het gaat nog steeds.

17-7-2021

Ik was al, soms met moeite, een paar plassen op het pad gepasseerd, toen ik net als eergisteren er een tegenkwam waar ik niet met droge voeten langs kon. Besloten om te draaien. Dat was een goede keuze, want nu was ik precies om koffietijd terug bij mijn camper. Na de koffie, ben ik naar de andere kant van de rivier gereden en heb daar mijn wandeling voortgezet, zonder problemen.

18-7-2021

Ik heb overnacht op een parkeerplaats bij het fietspad langs de Moezel. Vanmorgen daar hardlopend vertrokken. Helaas niet hardlopend terug gekomen. In eerste instantie ging het lekker, er stonden 50 minuten op het schema, dus na 25 keren en terug. Iets voor het keerpunt begon ik wat irritatie te voelen in mijn linkerkuit, maar ik kon nog doorlopen. Tot de 40 minuten, toen werd het erger en ben ik gaan wandelen. Wandelen ging niet pijnloos, maar wel goed. Tijdens het wandelen liep ik te denken dat het op deze manier niks gaat worden met de marathon, misschien was dit een sein.
Vanmiddag was ik, bedoeld, aan het wandelen, het was zonnig een warm, dus pakte ik mijn bidon om een slok water te nemen, ik zette de bidon aan mijn lippen, kneep erin, hoorde een krak en voelde water uit andere delen van de bidon komen dan de bedoeling was. Hij is volledig uit elkaar gebroken. Misschien opnieuw een sein, maar nu dat ik met de marathon mee moet doen, want dit was de bidon die ik bij mijn laatste marathon van Rotterdam gehad heb.

19-7-2021

Een pak van mijn hart, ik heb bijna geen last meer van de kuitspier waar ik gisteren over schreef. Nu heb ik vandaag alleen gewandeld, niet hardgelopen, anders was het waarschijnlijk een ander verhaal geweest. Dat wandelen ging langs de Moezel, zoals al bijna 3 weken. Langs de rivier loopt hier een oud kanaal, niet meer in gebruik, want veel te klein voor de moderne schepen en met de bouw van stuwen is de rivier getemd. Verder is de rivier omgeven door meren die op hun beurt weer omzoomt zijn met lapjes grond met vaak een hutje erop, die vooral gebruikt worden om te vissen. Wat er ook nog langs de rivier stond waren de restanten van een Romeins aquaduct. Aan beide kanten van de rivier staat er nog een stuk van, oorspronkelijk was het een aquaduct dat over de rivier heen ging. Indrukwekkend hoe ze dat 2200 jaar geleden hebben kunnen bouwen.

20-7-2021

Het gaat voorspoedig met mijn wandeling, vandaag ben ik stroomkilometer 333 gepasseerd heb ik op een informatiebord gezien dat de stuw bij Toul bij 370 ligt. Ik weet alleen niet of die stuw nu voor of na mijn einddoel ligt. Dat verwacht ik donderdag en als het heel erg tegenvalt vrijdag te bereiken.

21-7-2021

Vanmorgen hardgelopen, de kuitspier waar ik zondag last van had, deed nu weer gewoon zijn werk. Daarna gaan wandelen, het was vandaag de dag van de bijzondere plaatsnamen. Ik had vannacht overnacht in Autreville, letterlijk vertaald Anderestad, het was een dorpje van niks. Koffie heb ik vanmorgen gedronken in Custines, een plaatsnaam waarin een oproep wordt gedaan om Leontien van Moorsel te zoenen. Daarna verder gewandeld en toen kwam ik in een plaats waarvan de inwoners zichzelf blijkbaar te dik vinden: Liverdun. Dat laatste is trouwens een mooi middeleeuws stadje dat in een bocht van de Moezel ligt.

22-7-2021

Het einddoel van mijn wandeling heb ik vanmiddag bereikt. Na 370,5 kilometer de Moezel stroomopwaarts te hebben gevolgd ben ik in Toul aangekomen. Op dezelfde plaats als waar ik twee jaar geleden mijn wandeling staakte toen ik bij de bron begonnen was. Als ik een lijstje zou hebben van alle rivieren die ik in zijn geheel langsgefietst of -gewandeld heb, dan zou ik een vinkje bij de Moezel kunnen zetten. Dat zou het tweede vinkje worden, want een kwart eeuw geleden had ik al zo'n vinkje kunnen zetten voor het fietsen. Wel bijzonder, dit is nu de enige rivier met zowel voor wandelen als fietsen een vinkje.
Na mijn wandeling ben ik aan mijn terugreis begonnen. Ik had mijzelf een ijsje belooft en heb dat bij BurgerKing gekocht. Softijs met karamel en chocolade cereals, het smaakte, maar ik vond het erg zoet en met € 3,40 ook erg duur. Een klein stukje verder in Les Moulins de Metz, sta ik achter de kerk geparkeerd om te overnachten, morgen ga ik verder naar huis.